Dahi kafalar
New member
Gelen kutumuzdan daha fazlası:
Editöre:
“Bir Katilin Tanıdığı Kişileri Hedefleyip Hedeflemediğine Odaklanma” (ön sayfa, 24 Ocak) ve “Kaliforniya’da 3 Günde 2. Toplu Çekimde Seven Öldü; Şüpheli Tutuklandı” (haber, 24 Ocak):
Son üç aydır yurt dışında yaşama ve bölge rahibi olarak hizmet etme şansına sahip oldum. ABD’ye dönüş tarihim yaklaşırken neden geri dönmek isteyeyim diye düşünmeden edemiyorum.
Dışarıda dans ederken, market alışverişi yaparken, sinemada otururken, konsere giderken veya herhangi bir sayıda şey yaparken veya kişinin güvenlik beklentisine sahip olduğu herhangi bir sayıda yerde bulunurken vurulup öldürülme riskini almak?
ABD silahlarla dolu, gerçekten de ülkedeki 333 milyon erkek, kadın ve çocuktan daha fazla silah. Bunun olmasına izin verdik! Mahkemelere yargıçlar atadık ve Haklar Bildirgesi’ni çarpıtan ve silah endüstrisinin kârlarının insanların güvenlik içinde yaşama haklarının yerine geçmesine izin veren eyalet yasama meclislerinde ve Kongre’de güç ve otorite konumlarına insanları seçtik. korkusuz.
Yemle ve değiştir taktiklerini uyguladılar ve biz de onları satın aldık: Öldüren silahlar değil, insanlar; iyi adamlara karşı kötü adamlar; Silah krizi değil, akıl sağlığı krizimiz var.
Başkaldırmaktan, hepsinin hesabını soramayacak ve bu terörün durdurulmasını talep edemeyecek kadar kayıtsız mıyız, korkak mıyız? Bu olaylarda ölen ve yaralananlar annelerimiz, babalarımız, kardeşlerimiz, kızlarımız, oğullarımız, dedelerimiz, torunlarımız, komşularımız, iş arkadaşlarımız ve arkadaşlarımızdır. Onlar için, onların hatıraları için, hala aramızda olanların hatırı için ayağa kalkamayacak kadar aciz, korkak mıyız?
Sokağa çıkmak, değişiklik talep etmek, siyasetçilerden hesap sormak için bir neden varsa, kesinlikle budur. Parkland, Florida’daki Marjory Stoneman Douglas Lisesi’ndeki çocuklar yolu gösterdiler; yürüdük ve sonra görünüşe göre topu düşürdük. Senin varsayılan taşıma hakkın benim güvenlik hakkımı gölgede bırakmıyor – ve hayır, silah taşıdığın için kendimi güvende hissetmiyorum.
Birbirimizden korunmaya ihtiyacımız var ve bunu yapmanın tek yolu lanet olası silahlardan kurtulmak!
(Rev.) Douglas A. Greenaway
Taormina, Sicilya
Editöre:
İki toplu infaz daha, daha fazla hayat mahvoldu ve nedenini sormaya geri döndük. Herhangi birimizin çıldırması, bir silah alıp ateş etmesi için olası tüm nedenleri araştırabiliriz. Şikayetlere, akıl sağlığına ve 300 milyonu aşkın kişiden birinin böyle bir eylemde bulunmasına neden olabilecek diğer her şeye bakabiliriz veya silah bulunmasını zorlaştırabiliriz.
Bilmiyorum, ama ikincisi daha kolay ve başarılı olma olasılığı daha yüksek görünüyor.
George Loisos
Alameda, Kaliforniya
Editöre:
Geçmişteki katillerin sözde “motivasyonunu” keşfederek gelecekteki toplu katliamları tahmin etmeye ve önlemeye çalışmak aptalca bir iştir. Neredeyse her zaman akıl sağlığı sorunlarına veya nefret ve şikayetlere dayanırlar.
Gerçek anahtarlar şunlardır: ilk olarak, derin uçtan atlamaya hazır birinin işaretlerini arayan ve bir şeyler yapan aile, arkadaşlar, komşular ve iş arkadaşları; ve ikincisi, makul ve gerçek nefsi müdafaa için gereksiz tüm silahları yasaklamak.
Bu toplu nişancılar tipik olarak “kötü adam” suçlular değildir – yan komşulardır. Ancak veri açık – daha az silah, daha az toplu ateş etme.
Kent Schielke
Wheaton, Hasta.
tarihçilerin durumu
Kredi… soohee cho
Editöre:
Daniel Bessner’ın “Bu Aslında Tarihin Sonu” başlıklı yazısı (Görüş konuğu makalesi, 15 Ocak):
Tarihçilerin içinde bulunduğu kötü durum ve yüksek öğretim kurumları ile kolejlere ve üniversitelere fon sağlayan eyalet yasama meclisleri tarafından bu disipline ayrılan kaynakların azalması hakkındaki bu makale için çok teşekkür ederim.
Ne yazık ki, bu durumun on yıllar içinde daha da kötüye gitmesini izlerken bir kenarda oturdum. 1970 sonbaharında Stanford’da Amerikan tarihi yüksek lisans programına girdim. Doktorasını yeni almış olanlar iş buluyordu ama benim kohortum için zordu. Akademik bir pozisyon isteseydin, benim yaptığım gibi kendini kökünden sökmen ve asla yaşamayı arzulamadığın bir yere taşınman gerekebilirdi.
Ancak o zamandan beri işler yokuş aşağı gitti ve çok azı tarih doktorası yaptı. geçim ücreti ödeyen akademik istihdamı güvence altına alabilir. Daha az kurum tarih dersi gerektirir ve öğretimin çoğu düşük ücretli yardımcılar tarafından yapılır.
Şimdi sahamızın milli tarihimizi aklamak isteyenlerin saldırısı altında olduğunu görüyoruz. Güçlü bir demokrasi, eğitimli bir yurttaş gerektirir. Sağlıklı bir toplum, tarih eğitimine yatırım yapar ve eğitimcilere geçimlerini sağlayacak kadar ödeme yapar.
glenna matthews
Laguna Plajı, Kaliforniya
cumhuriyetçi öfke nöbetleri
Kredi… Jamie Chung/Gövde Arşivi
Editöre:
Paul Krugman’ın yazdığı “Ekonomik Teröristleri Yatıştırmaya Çalışmayın” (köşe, 20 Ocak):
Pek çok Cumhuriyetçi Kongre üyesinin huysuz çocuklara son derece benzediğine inanmaya başladım. Her zaman bir sorun. Ancak, onları davranmaya zorlamak için açık ebeveyn yöntemleri vardır.
İlki asla ama asla öfke nöbetlerine boyun eğmemek. Allah aşkına onlarla pazarlık etmeyin. Taleplerinin veya fantezilerinin ayrıntılarıyla ilgili tartışmalara kapılmayın. Sizi dikkatle izliyorlar ve öfke nöbetlerine boyun eğmeye başlarsanız, bu onları daha fazla öfke nöbeti geçirmeye teşvik eder.
Matthew O’Brien
Milpitas, Kaliforniya
- tarihçilerin durumu
- cumhuriyetçi öfke nöbetleri
Editöre:
“Bir Katilin Tanıdığı Kişileri Hedefleyip Hedeflemediğine Odaklanma” (ön sayfa, 24 Ocak) ve “Kaliforniya’da 3 Günde 2. Toplu Çekimde Seven Öldü; Şüpheli Tutuklandı” (haber, 24 Ocak):
Son üç aydır yurt dışında yaşama ve bölge rahibi olarak hizmet etme şansına sahip oldum. ABD’ye dönüş tarihim yaklaşırken neden geri dönmek isteyeyim diye düşünmeden edemiyorum.
Dışarıda dans ederken, market alışverişi yaparken, sinemada otururken, konsere giderken veya herhangi bir sayıda şey yaparken veya kişinin güvenlik beklentisine sahip olduğu herhangi bir sayıda yerde bulunurken vurulup öldürülme riskini almak?
ABD silahlarla dolu, gerçekten de ülkedeki 333 milyon erkek, kadın ve çocuktan daha fazla silah. Bunun olmasına izin verdik! Mahkemelere yargıçlar atadık ve Haklar Bildirgesi’ni çarpıtan ve silah endüstrisinin kârlarının insanların güvenlik içinde yaşama haklarının yerine geçmesine izin veren eyalet yasama meclislerinde ve Kongre’de güç ve otorite konumlarına insanları seçtik. korkusuz.
Yemle ve değiştir taktiklerini uyguladılar ve biz de onları satın aldık: Öldüren silahlar değil, insanlar; iyi adamlara karşı kötü adamlar; Silah krizi değil, akıl sağlığı krizimiz var.
Başkaldırmaktan, hepsinin hesabını soramayacak ve bu terörün durdurulmasını talep edemeyecek kadar kayıtsız mıyız, korkak mıyız? Bu olaylarda ölen ve yaralananlar annelerimiz, babalarımız, kardeşlerimiz, kızlarımız, oğullarımız, dedelerimiz, torunlarımız, komşularımız, iş arkadaşlarımız ve arkadaşlarımızdır. Onlar için, onların hatıraları için, hala aramızda olanların hatırı için ayağa kalkamayacak kadar aciz, korkak mıyız?
Sokağa çıkmak, değişiklik talep etmek, siyasetçilerden hesap sormak için bir neden varsa, kesinlikle budur. Parkland, Florida’daki Marjory Stoneman Douglas Lisesi’ndeki çocuklar yolu gösterdiler; yürüdük ve sonra görünüşe göre topu düşürdük. Senin varsayılan taşıma hakkın benim güvenlik hakkımı gölgede bırakmıyor – ve hayır, silah taşıdığın için kendimi güvende hissetmiyorum.
Birbirimizden korunmaya ihtiyacımız var ve bunu yapmanın tek yolu lanet olası silahlardan kurtulmak!
(Rev.) Douglas A. Greenaway
Taormina, Sicilya
Editöre:
İki toplu infaz daha, daha fazla hayat mahvoldu ve nedenini sormaya geri döndük. Herhangi birimizin çıldırması, bir silah alıp ateş etmesi için olası tüm nedenleri araştırabiliriz. Şikayetlere, akıl sağlığına ve 300 milyonu aşkın kişiden birinin böyle bir eylemde bulunmasına neden olabilecek diğer her şeye bakabiliriz veya silah bulunmasını zorlaştırabiliriz.
Bilmiyorum, ama ikincisi daha kolay ve başarılı olma olasılığı daha yüksek görünüyor.
George Loisos
Alameda, Kaliforniya
Editöre:
Geçmişteki katillerin sözde “motivasyonunu” keşfederek gelecekteki toplu katliamları tahmin etmeye ve önlemeye çalışmak aptalca bir iştir. Neredeyse her zaman akıl sağlığı sorunlarına veya nefret ve şikayetlere dayanırlar.
Gerçek anahtarlar şunlardır: ilk olarak, derin uçtan atlamaya hazır birinin işaretlerini arayan ve bir şeyler yapan aile, arkadaşlar, komşular ve iş arkadaşları; ve ikincisi, makul ve gerçek nefsi müdafaa için gereksiz tüm silahları yasaklamak.
Bu toplu nişancılar tipik olarak “kötü adam” suçlular değildir – yan komşulardır. Ancak veri açık – daha az silah, daha az toplu ateş etme.
Kent Schielke
Wheaton, Hasta.
tarihçilerin durumu
Kredi… soohee cho
Editöre:
Daniel Bessner’ın “Bu Aslında Tarihin Sonu” başlıklı yazısı (Görüş konuğu makalesi, 15 Ocak):
Tarihçilerin içinde bulunduğu kötü durum ve yüksek öğretim kurumları ile kolejlere ve üniversitelere fon sağlayan eyalet yasama meclisleri tarafından bu disipline ayrılan kaynakların azalması hakkındaki bu makale için çok teşekkür ederim.
Ne yazık ki, bu durumun on yıllar içinde daha da kötüye gitmesini izlerken bir kenarda oturdum. 1970 sonbaharında Stanford’da Amerikan tarihi yüksek lisans programına girdim. Doktorasını yeni almış olanlar iş buluyordu ama benim kohortum için zordu. Akademik bir pozisyon isteseydin, benim yaptığım gibi kendini kökünden sökmen ve asla yaşamayı arzulamadığın bir yere taşınman gerekebilirdi.
Ancak o zamandan beri işler yokuş aşağı gitti ve çok azı tarih doktorası yaptı. geçim ücreti ödeyen akademik istihdamı güvence altına alabilir. Daha az kurum tarih dersi gerektirir ve öğretimin çoğu düşük ücretli yardımcılar tarafından yapılır.
Şimdi sahamızın milli tarihimizi aklamak isteyenlerin saldırısı altında olduğunu görüyoruz. Güçlü bir demokrasi, eğitimli bir yurttaş gerektirir. Sağlıklı bir toplum, tarih eğitimine yatırım yapar ve eğitimcilere geçimlerini sağlayacak kadar ödeme yapar.
glenna matthews
Laguna Plajı, Kaliforniya
cumhuriyetçi öfke nöbetleri
Kredi… Jamie Chung/Gövde Arşivi
Editöre:
Paul Krugman’ın yazdığı “Ekonomik Teröristleri Yatıştırmaya Çalışmayın” (köşe, 20 Ocak):
Pek çok Cumhuriyetçi Kongre üyesinin huysuz çocuklara son derece benzediğine inanmaya başladım. Her zaman bir sorun. Ancak, onları davranmaya zorlamak için açık ebeveyn yöntemleri vardır.
İlki asla ama asla öfke nöbetlerine boyun eğmemek. Allah aşkına onlarla pazarlık etmeyin. Taleplerinin veya fantezilerinin ayrıntılarıyla ilgili tartışmalara kapılmayın. Sizi dikkatle izliyorlar ve öfke nöbetlerine boyun eğmeye başlarsanız, bu onları daha fazla öfke nöbeti geçirmeye teşvik eder.
Matthew O’Brien
Milpitas, Kaliforniya