Dahi kafalar
New member
Joe Biden için bir dakika lütfen. Beş ay önce, 4 Temmuz’daki büyük bir konuşmada pandemiye karşı temel olarak zafer ilan ettiğinde, bir tür zaferin gerçekten yakın olduğu mümkün görünüyordu: virüsün ortadan kaldırılması değil, artan aşı oranlarının ve önceden var olan bir dünya. bağışıklık yakında Covid-19’u mevsimsel gripten çok daha kötü olmayan bir hastalığa indirgeyecekti.
Bu henüz olmadı, ancak gerçekler o zamanki haliyle göz önüne alındığında makul bir umuttu. Ve umut edilen zaferi erteleyen bazı güçler, herhangi bir başkanın kontrolünün dışındadır.
Bu güçlerin en önemlisi, virüsün kendisinin uyarlanabilirliğidir, hem Delta hem de şimdi Omicron türevlerinde ve ayrıca Covid’in şu anda ona karşı sahip olduğumuz tüm silahlara rağmen ölüm dağıtma gücünün dayanma biçiminde kendini gösterir. David Wallace-Wells’in yakın zamanda New York dergisi için belirttiği gibi, teoride, özellikle yaşlılar arasındaki mevcut aşılama oranları, “ülkenin genel ölüm riskinin büyük bir bölümünün ortadan kaldırıldığı anlamına gelmelidir. ” Ama bunun yerine virüs, korunmasızların yeni ağlarına girmenin bir yolunu bulmaya devam ediyor ve hareket ettikçe insanları öldürüyor.
Aşı oranlarımızı olması gerekenden daha düşük tutan güçler de aynı şekilde başkanın üstesinden gelme yeteneğinin dışında. Biden, toplumumuzun genel güvensizliğini, kopukluğunu ve paranoyasını sihirli bir şekilde ortadan kaldıramaz. Pek çok muhafazakar politikacı ve medya şahsiyetinin aşı karşıtı duygulara kapıldığı sinizm ve samimiyet karışımını da (bazı durumlarda ölümcül samimiyet) ortadan kaldıramaz.
Ancak bu sempatiyi Biden’a genişletmek ve onu kontrol edebileceği veya etkileyebileceği şeylerden sorumlu tutmak da mümkün. Bir kere, karşılaştığı zorluklar benzersiz değil: Tüm dünya virüsün öngörülemezliğiyle uğraşmak zorunda kaldı ve aşı şüpheciliği yüksek olan tek zengin ülke ABD değil. Ve eğer bu Beyaz Saray olayların kurbanı olduysa, değişen pandemiye karşı biraz pasif bir yaklaşım benimseyerek kendi mağduriyetinde de işbirliği yaptı.
Bu pasifliğin en bariz örnekleri, destekleyici atışlar ve evde yapılan testler. Aşı etkinliğinin azaldığına dair makul kanıtlara sahip olduğumuzda, yani yaz sonunda veya sonbaharın başında, güçlendiriciler için büyük bir baskı başlamalıydı. Bunun yerine Biden destek sözü verdi, ancak halk sağlığı bürokrasisi direndi ve yalnızca Şükran Günü civarında genel tavsiyeye yol açan bir kısmi erişilebilirlik ve karışık mesajlaşma dönemi yaşadık. Sonuç olarak, takviye atışlarda Birleşik Devletler, İngiltere gibi ülkelerin gerisinde kalıyor – Fox News veya aşı konusundaki tereddüt nedeniyle değil, yürütme organı iç anlaşmazlıklar yüzünden aylar kaybettiği için.
Bu arada, evde hızlı testler, uzun süredir devam eden bir felaket oldu; Amerika Birleşik Devletleri, kısmen booster’ın piyasaya sürülmesini geciktiren aynı tür bürokratik aşırı tedbir sayesinde, bu testleri kullanılabilir ve ucuz hale getirmekte birçok Avrupa ülkesinde geride kaldı. Ve bu başkanlığın üzerinden neredeyse bir yıl geçmesine rağmen, Biden Beyaz Saray şimdi sigorta şirketlerinin maliyetlerini geri ödemesini sağlayarak bu testlere erişimi genişletmeyi planlıyor – bu testleri tamamen ücretsiz hale getirmek için doğrudan daha fazla para harcamak yerine tüketiciler için bir bürokratik güçlük katmanı ekliyor.
Sonra bu açık başarısızlıkların yanı sıra, daha geniş bir enerji ve hayal gücü kıtlığı oldu. Örneğin, Delta ciddi bir şekilde geldiğinde, aşısızlara ulaşmak için gerçekten radikal bir şey yapmak için ulusal bir girişim olmadı. (O zamanlar büyük aşı ikramiyeleri ödemek, ben ve diğerlerinin yüzdüğü çılgın bir fikirdi. ) Bunun yerine, o zamandan beri dava edilen federal bir aşı talimatı ile maskelemeye geri döndü ve tam hız ilerliyordu – ağır bir şekilde eski empoze edilen şüpheli Covid tiyatrosu- aşılanmış mavi devletler, ikincisi Covid kültür savaşını daha da sağlamlaştırıyor.
Benzer şekilde, yönetim terapötik tedavilerin dağıtımı ve onaylanması konusunda çok fazla yaratıcılık veya aciliyet göstermedi – hem sahip olduklarımız, özellikle monoklonal antikorlar, hem de yakında sahip olabileceğimiz, Pfizer’in gelecek vaat eden Paxlovid hapı gibi. Kış yaklaşırken Beyaz Saray antikor tedavisine yardımcı olacak “grev ekipleri” (muhtemelen Ron DeSantis tarafından yaz boyunca Florida’da görevlendirilenler gibi) vaat ediyor. Ancak yaz dalgasının ortasında, ülke çapındaki Amerikan hastaneleri kendilerine dağıtılan monoklonal antikor arzının yalnızca yarısını kullanmıştı – halk sağlığı organizasyonunun başarısızlığı, eğer Trump döneminde olsaydı, anında onun yönetiminin ayağına serilecekti.
Ve burada bir karşıtlık kayda değer: Trump’ın pandemi sırasındaki retoriği tam bir felaketti ve Beyaz Saray her türlü hatayı yaptı, ancak Trump ekibi olağan Cumhuriyetçi konfor bölgesinin – ekonomik kurtarma paketinin oldukça dışında bazı büyük şeyler yaptı ve (her şeyden önce) Warp Hızı Operasyonu. Oysa Covid beklendiği gibi zayıflamayı başaramayınca Biden ekibi daha temkinli, öngörülebilir ve yavaştı.
Başlangıçta, bu Beyaz Saray’ın harcama gündemi, New Deal liberalizmiyle karşılaştırmalara yol açtı. Şimdi halk sağlığı gündeminin biraz daha F. D. R.’nin “cesur, ısrarcı deneyi”ne ihtiyacı var. Aksi takdirde hem Demokratların siyasi servetleri hem de daha binlerce Amerikalının hayatı için Covid sonrası dönem çok geç gelebilir.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTOpinion) ve Instagram .
Bu henüz olmadı, ancak gerçekler o zamanki haliyle göz önüne alındığında makul bir umuttu. Ve umut edilen zaferi erteleyen bazı güçler, herhangi bir başkanın kontrolünün dışındadır.
Bu güçlerin en önemlisi, virüsün kendisinin uyarlanabilirliğidir, hem Delta hem de şimdi Omicron türevlerinde ve ayrıca Covid’in şu anda ona karşı sahip olduğumuz tüm silahlara rağmen ölüm dağıtma gücünün dayanma biçiminde kendini gösterir. David Wallace-Wells’in yakın zamanda New York dergisi için belirttiği gibi, teoride, özellikle yaşlılar arasındaki mevcut aşılama oranları, “ülkenin genel ölüm riskinin büyük bir bölümünün ortadan kaldırıldığı anlamına gelmelidir. ” Ama bunun yerine virüs, korunmasızların yeni ağlarına girmenin bir yolunu bulmaya devam ediyor ve hareket ettikçe insanları öldürüyor.
Aşı oranlarımızı olması gerekenden daha düşük tutan güçler de aynı şekilde başkanın üstesinden gelme yeteneğinin dışında. Biden, toplumumuzun genel güvensizliğini, kopukluğunu ve paranoyasını sihirli bir şekilde ortadan kaldıramaz. Pek çok muhafazakar politikacı ve medya şahsiyetinin aşı karşıtı duygulara kapıldığı sinizm ve samimiyet karışımını da (bazı durumlarda ölümcül samimiyet) ortadan kaldıramaz.
Ancak bu sempatiyi Biden’a genişletmek ve onu kontrol edebileceği veya etkileyebileceği şeylerden sorumlu tutmak da mümkün. Bir kere, karşılaştığı zorluklar benzersiz değil: Tüm dünya virüsün öngörülemezliğiyle uğraşmak zorunda kaldı ve aşı şüpheciliği yüksek olan tek zengin ülke ABD değil. Ve eğer bu Beyaz Saray olayların kurbanı olduysa, değişen pandemiye karşı biraz pasif bir yaklaşım benimseyerek kendi mağduriyetinde de işbirliği yaptı.
Bu pasifliğin en bariz örnekleri, destekleyici atışlar ve evde yapılan testler. Aşı etkinliğinin azaldığına dair makul kanıtlara sahip olduğumuzda, yani yaz sonunda veya sonbaharın başında, güçlendiriciler için büyük bir baskı başlamalıydı. Bunun yerine Biden destek sözü verdi, ancak halk sağlığı bürokrasisi direndi ve yalnızca Şükran Günü civarında genel tavsiyeye yol açan bir kısmi erişilebilirlik ve karışık mesajlaşma dönemi yaşadık. Sonuç olarak, takviye atışlarda Birleşik Devletler, İngiltere gibi ülkelerin gerisinde kalıyor – Fox News veya aşı konusundaki tereddüt nedeniyle değil, yürütme organı iç anlaşmazlıklar yüzünden aylar kaybettiği için.
Bu arada, evde hızlı testler, uzun süredir devam eden bir felaket oldu; Amerika Birleşik Devletleri, kısmen booster’ın piyasaya sürülmesini geciktiren aynı tür bürokratik aşırı tedbir sayesinde, bu testleri kullanılabilir ve ucuz hale getirmekte birçok Avrupa ülkesinde geride kaldı. Ve bu başkanlığın üzerinden neredeyse bir yıl geçmesine rağmen, Biden Beyaz Saray şimdi sigorta şirketlerinin maliyetlerini geri ödemesini sağlayarak bu testlere erişimi genişletmeyi planlıyor – bu testleri tamamen ücretsiz hale getirmek için doğrudan daha fazla para harcamak yerine tüketiciler için bir bürokratik güçlük katmanı ekliyor.
Sonra bu açık başarısızlıkların yanı sıra, daha geniş bir enerji ve hayal gücü kıtlığı oldu. Örneğin, Delta ciddi bir şekilde geldiğinde, aşısızlara ulaşmak için gerçekten radikal bir şey yapmak için ulusal bir girişim olmadı. (O zamanlar büyük aşı ikramiyeleri ödemek, ben ve diğerlerinin yüzdüğü çılgın bir fikirdi. ) Bunun yerine, o zamandan beri dava edilen federal bir aşı talimatı ile maskelemeye geri döndü ve tam hız ilerliyordu – ağır bir şekilde eski empoze edilen şüpheli Covid tiyatrosu- aşılanmış mavi devletler, ikincisi Covid kültür savaşını daha da sağlamlaştırıyor.
Benzer şekilde, yönetim terapötik tedavilerin dağıtımı ve onaylanması konusunda çok fazla yaratıcılık veya aciliyet göstermedi – hem sahip olduklarımız, özellikle monoklonal antikorlar, hem de yakında sahip olabileceğimiz, Pfizer’in gelecek vaat eden Paxlovid hapı gibi. Kış yaklaşırken Beyaz Saray antikor tedavisine yardımcı olacak “grev ekipleri” (muhtemelen Ron DeSantis tarafından yaz boyunca Florida’da görevlendirilenler gibi) vaat ediyor. Ancak yaz dalgasının ortasında, ülke çapındaki Amerikan hastaneleri kendilerine dağıtılan monoklonal antikor arzının yalnızca yarısını kullanmıştı – halk sağlığı organizasyonunun başarısızlığı, eğer Trump döneminde olsaydı, anında onun yönetiminin ayağına serilecekti.
Ve burada bir karşıtlık kayda değer: Trump’ın pandemi sırasındaki retoriği tam bir felaketti ve Beyaz Saray her türlü hatayı yaptı, ancak Trump ekibi olağan Cumhuriyetçi konfor bölgesinin – ekonomik kurtarma paketinin oldukça dışında bazı büyük şeyler yaptı ve (her şeyden önce) Warp Hızı Operasyonu. Oysa Covid beklendiği gibi zayıflamayı başaramayınca Biden ekibi daha temkinli, öngörülebilir ve yavaştı.
Başlangıçta, bu Beyaz Saray’ın harcama gündemi, New Deal liberalizmiyle karşılaştırmalara yol açtı. Şimdi halk sağlığı gündeminin biraz daha F. D. R.’nin “cesur, ısrarcı deneyi”ne ihtiyacı var. Aksi takdirde hem Demokratların siyasi servetleri hem de daha binlerce Amerikalının hayatı için Covid sonrası dönem çok geç gelebilir.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTOpinion) ve Instagram .