Demokratlar ‘Latinks’i Tartışırken, Latinler GOP’a Başlıyor

Dahi kafalar

New member
Kasım seçimlerinde Meclis’teki zayıf çoğunluğunu kurtarmak için çalışan demokratlar, son zamanlarda Cumhuriyetçilerin kültür savaşı meselelerine yönelik saldırılarının, özellikle merkez sol, İspanyol ve bağımsız kesimlerde işe yaradığını gösteren araştırmalar üzerine alarm veriyorlar. seçmenler. Birçoğumuz “Latinx” ve “polisi geri çevir” gibi ilerici etiketler ve sloganlar tarafından yabancılaştırılan İspanyol seçmenler, Donald Trump 2016’da ve 2020’de GOP Hispanik oy payını marjinal bir şekilde artırdıkça sağa doğru sürükleniyoruz – bir fenomen, olması gerektiği gibi. Bunun Bay Trump’ın veya herhangi bir bireysel kampanyanın ötesine geçtiğini kaydetti.

Demokratlar artık Hispanikler arasında kültür ve cüzdan meseleleri konusundaki desteğini kaybettiklerini anlıyorlar ve parti adaylarının uzun vadeli bir kanamayı durdurması için mesaj cephaneliğinde çok az şey bırakıyorlar.

Cumhuriyetçilerin bu seçmenlere hitap etme konusunda tam olarak kusursuz olmadıklarını düşündüğünüzde, Demokratların Hispaniklerle sorunları özellikle göze çarpıyor. Her iki parti de yıllardır akıllara durgunluk veren bir siyasi yolsuzluk yaptı: Seçmenlerin önemli ve büyüyen bir parçası olan Hispanik seçmenleri neyin motive ettiğini sürekli olarak anlayamadılar.

Hispanik seçmenlerin büyümesi, diğer yeni seçmen seçmen nüfusunu geride bırakmaya devam ederken, “İspanyol sorunları”na ilişkin karikatürler ve klişeler, çoğu Hispanik’in deneyiminden giderek daha fazla uzaklaşıyor. Yine de, Hispanik seçmenlerle Cumhuriyetçi kazanımlarla ilgili tüm yutturmaca ve çarpıtmalara rağmen, bu seçmenlerin sağa kayması Cumhuriyetçilerin en iyi çabalarına rağmen oluyor, onlar yüzünden değil.




Amerikan sağındaki bazılarının gözünde, Hispanikler aşırı dindar Katolikler veya evanjelikler ve girişimci, anti-Komünist sosyal muhafazakarlardır ve geçmişin etnik beyaz seçmenlerini anımsatırlar . Soldaki bazılarına göre, açık sınırlar talep ederken kapitalizmi alt üst etmek isteyen kültürel öncünün öfkeli, ırksal olarak ezilen işçileri olarak görülüyoruz. Bu karikatürlerin hiçbiri doğru olmasa da, her iki taraftaki kendini beğenmiş partizanları, ortaya çıkmakta olan etnik olarak çoğulcu Amerikan çoğunluğunun kazanan tarafında olabileceklerine inandırmaya yetecek kadar gerçek payı var.

İçinde bulunduğumuz olumsuz partizanlık çağımızda, seçmenler, hemfikir oldukları partiyi desteklemek için olduğu kadar, sevmedikleri ya da aşırı gördükleri partiye karşı çıkmaya da motive oluyorlar. Elbette Latinler de farklı değil ve Demokratların uzun vadeli çoğunluk beklentilerinin temel temeli olarak gördüklerini kaybetme tehdidiyle karşı karşıya kaldıkları kültürel uçlarda. “Kültür”, “ırk” için bir vekil olarak büyüdükçe, “kritik ırk teorisi” ve “polisin finansmanını engellemek” üzerine yapılan referandumlar gibi siyasi kampanyalar devam ettikçe, Demokratlar için seçim matematiği büyük olasılıkla daha da kasvetli hale gelecektir. Hispanikler kendilerini giderek mağdur edilmiş bir ırksal azınlık olarak görmezlerse daha da kötü olacak.

Bu anlayış, 2022 ara sınavlarından başlayarak Kongre ve Beyaz Saray’ı hangi partinin kontrol ettiğini belirlemeye yardımcı olacaktır. Yeni çizilen bölge sınırlarına göre, en rekabetçi Meclis koltuklarından dördü en az yüzde 38 Hispanik nüfusa sahip olacak ve Kaliforniya, Teksas, New Mexico ve Colorado’da olacak. Ek olarak, Hispanik seçmenler Senato ve Arizona ve Nevada’daki diğer eyalet çapındaki yarışmaların temel bileşenleri olacak. Bu eyaletlerdeki ve bölgelerdeki Latino seçmenler her iki taraf için de önemlidir. Demokrat Parti, işçi sınıfı köklerinden uzaklaştıkça ve kültürel meseleleri vurgularken, Cumhuriyetçiler, siyasi olarak bağlı olmayan bu seçmenleri ve onlarla birlikte iktidarın dizginlerini almak için iyi bir konumdalar.

“Latinx” terimiyle ilgili son tartışmalar, ezici sayıda işçi sınıfı Hispanik için hayatın gerçeklerinden uzak kurumların kültürel yabancılaşmasını sembolize ediyor. “Latinx”, bir erkeğe “Latin” ve bir kadına “Latin” olarak atıfta bulunan cinsiyete dayalı bir dil olan İspanyolca’da cinsiyetten bağımsız bir alternatif terim olarak yaratılmıştır.

Medya, siyasi ve akademik seçkinler tarafından toplumsal cinsiyet kapsayıcılığının bir işareti olarak yaygın olarak kullanılan “Latinx”, atıfta bulunduğu topluluklarda neredeyse hiç yok. 2020’de Pew Research, Latinlerin yalnızca yüzde 3’ünün bu terimi kullandığını, beyaz liberallerin ise yüzde 9’unun bunun en uygun terim olduğunu düşündüğünü ortaya koydu. Aslında, lise veya daha az diplomaya sahip Latinlerin sadece yüzde 14’ü bunu duymuştu bile.




Bu, hoşgörüsüzlüğün bir işareti değildi, daha çok, değerlerini işçi sınıfına empoze etmeye çalışan bu tür meselelerle tüketilme lüksüne sahip bir sınıfın simgesiydi. Aileler kirayı ödemeye çalışıyor. Demokrat Parti üyeleri sadece mavi yakalı meslektaşlarının gerçeklerinden kopuk ayrı bir kültürel balonun içinde yaşamıyorlar; hızla büyüyen Hispanik işçi sınıfından o kadar uzaklar ki, çoğu şimdi kelimenin tam anlamıyla farklı bir dil konuşuyor.

Hispaniklerin ilerici sloganlar ve hareketler tarafından giderek daha fazla kapatıldığı görünen Amerika’da büyüyen kültürel bölünme, Amerika’daki tüm etnik kökenlerden kolej eğitimli ve kolej eğitimli olmayan seçmenler arasındaki eğitim ayrımıyla bağlantılıdır. . Pew Research’e göre, Cumhuriyetçiler, GOP seçmenlerinin yüzde 57’sini oluşturan kolej dışı beyaz seçmenler arasında parti üyeliğine giderek daha fazla hakim oluyor. Bu, seçmenlerin yüzde 64’ünün üniversite diplomasına sahip olmadığı bir ülkede.

Demokrat Parti, beyaz işçi sınıfı seçmenleri ve Hispanikler arasında markasını kaybediyor. Bu özellikle Hispanik erkekler ve kolej eğitimi almamış beyaz akranları gibi daha Cumhuriyetçi olan Hispanik kolej eğitimi olmayan seçmenler arasında telaffuz edilir. Latinler, belki de kendilerini onlardan çok farklı görmedikleri için, giderek daha fazla üniversiteli olmayan beyazlara benzer şekilde oy veriyorlar. İspanyol kimliği üzerine Pew Araştırmaları, ülkedeki Hispaniklerin tam yarısının kendilerini “tipik bir Amerikalı” olarak gördüğünü göstermiştir; daha azı “tipik bir Amerikalıdan çok farklı” olarak tanımlandı.

Latin topluluğu içindeki çeşitlilik hakkındaki tüm tartışmalar ve topluluğun tek parça olmadığına dair şimdiki basmakalıp özdeyiş için, aslında çoğu Hispanik’i birleştiren şey, onların üniversite dışı mavi yakalıların önemli bir payı olmalarıdır. eğitimli işgücü ve işgücündeki varlıkları sadece büyüyor. Pandeminin temel işçileri orantısız olarak Siyah ve Latin kökenlidir ve kesinlikle daha genç bir demografi olarak Hispanik işçiler, büyük Hispanik nüfusa sahip eyaletlerde imalat, tarım ve inşaat ticaretini doldurmaktadır.

Demokratlar, giderek üniversite diplomasına sahip beyaz seçmenler tarafından şekillendirilen ve onlara dayanan bir parti haline geldi. 25 yaş ve üstü beyaz yetişkinlerin yüzde 40,1’i ile karşılaştırıldığında, bu yaş grubundaki Latin yetişkinlerin yalnızca yüzde 18,8’i lisans derecesine sahiptir. Latinler, mavi yakalı iş gücünün önemli bir parçası ve giderek daha fazla olacaklar ve siyasetleri bunu yansıtıyor.

Hispaniklerin 2012’de Başkan Barack Obama’ya yüzde 71’lik desteğinden, 2020’de Hillary Clinton’a yüzde 66’ya ve Joe Biden’e yüzde 59’a kadar, Demokratlar kendilerini yavaş ama ölçülebilir bir şekilde, dünyanın en hızlı büyüyen kesimi olan Latinleri hakimiyetini kaybederken buluyorlar. seçmen. Latin kökenli seçmenlerin sayısı önemli savaş alanlarında arttıkça, medya, akademi ve Demokrat politikacılar ve danışmanlar tarafından ilan edilen azınlık yapısını giderek daha fazla reddediyorlar.

Çok ırklı bir işçi sınıfının değerlerini ifade edebilen parti, gelecek nesil için çoğunluk partisi olacaktır. Ülkenin kültür savaşını giderek eğitim seviyelerine göre bölmeye devam ettikçe, Latino seçmenlerin marjinal de olsa Cumhuriyetçi seçmenler saflarında yer almaya devam etmesi muhtemel. Ülke, önemli bir siyasi değişimin eşiğinde. Başkan Ronald Reagan’ın bir keresinde, bir Cumhuriyetçi şerif adayından alıntı yaparak, “Demokrat Parti’den ayrılmadım; Demokrat Parti beni terk etti.”




Mike Madrid, Latino oylama eğilimleri konusunda uzmandır; Irk, Sınıf ve Partizanlık dersleri verdiği Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde misafir profesördü; ve Azınlık Seçmenleri Birliği’nin yönetim kurulu üyesidir.

The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .

Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
 
Üst