Dahi kafalar
New member
İtiraf etmeliyim ki orijinal “West Side Story”yi hiç izlemedim. Tek bildiğim, bir şekilde çete üyelerinin Amerika’yı ne kadar sevdikleri hakkında dans edip, şarkı söylemeleri olduğuydu. ilgilenmiyordum. Ama sonra, Porto Riko’da büyürken, Hollywood veya Broadway’in yan planlarında kendimi aramak zorunda kalmadım. Porto Rikolular tarafından ve onlar için yapılmış filmleri ve televizyon şovlarını izleyebilirim.
Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri anakarasındaki birçok birinci ve ikinci nesil Porto Rikolu için, 1961 filmi büyük olasılıkla kendilerini beyaz perdede ilk kez temsil edildiklerinde gördüler. Karmaşık kurguya, gerçek Latin aktörlerin kıtlığına, Karayip ve İspanyol kültürünün kargaşasına ve ticareti yapılan derin klişelere rağmen, en azından Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Porto Riko varlığının tanınmasını sağladı ve bazılarıyla görülmemize izin verdi. zarafet ve güzellik ölçüsü.
Steven Spielberg, 2021’deki yeniden çevrimini geliştirirken geçmişin hatalarını tekrarlamamaya söz verdi. Girdi toplamak için Porto Riko’daki belediye binalarını ağırladı ve önde gelen tarihçilerin, topluluk danışmanlarının ve bir dizi aksan koçunun ve danışmanının desteğini aldı.
Hunter College’daki Porto Riko Araştırmaları Merkezi, araştırma merkezi ve şu anda yönettiğim tarihi arşiv, filmin senaristi Tony Kushner’a senaryonun yeni versiyonunu hazırlarken yardımcı oldu. Bay Kushner, saplantılı bir şekilde tarihsel referansların doğru ve kültürel detayların makul olduğundan emin olarak arşivlerimize daldı.
Şeytan ayrıntılarda gizlidir derler ve setteki milliyetçi duvar resimlerindeki Porto Riko bayrağının uçuk mavisinden argo kelimelerin özgünlüğüne kadar bu filmin haklı olduğu pek çok şey var. Ancak tarihsel bir metnin doğru olması onu gerçek yapar mı?
Haitili tarihçi ve antropolog Michel-Rolph Trouillot, “Geçmişi Susturmak” kitabında, tarihsel temsillerin yalnızca gerçekleri kontrol etmekten fazlasını gerektirdiğini savundu. Tarihsel bir metnin ruh hali, tonu, duygusu ve mesajı, aynı zamanda, hedeflenen okuyucularda da yankı uyandırmalıdır. Ve yeni “Batı Yakası Hikâyesi”nin sorunu da bu. ” Küçük ayrıntılar doğru olabilir, ancak anlam ve genel amaç en iyi ihtimalle karışıktır.
İlk röportajlarda Bay Spielberg, filmin Amerikalıların “sınırlarda neler olduğunu anlamalarına yardımcı olabileceğini” söyledi. Ancak Amerika Birleşik Devletleri’nin bir bölgesi olarak, Porto Riko’nun 3, 2 milyon sakini ABD vatandaşıdır. Geçtiğimiz sınırlar emperyal sınırlardır.
Müzikaller genellikle abartılı bir gerçeklik gösterir, ancak yapımcılar bunun farklı olacağını vurguladılar. İnce senaryo ve şarkı sözü değişikliklerinin yanı sıra Latin oyuncularının Latin rolleri için kasıtlı olarak seçilmesiyle bunun gerçek bir “Latinx üretimi” olacağı konusunda ısrar ettiler. ”
Film, Porto Riko’nun milliyetçi hareketlerinin sembolleriyle dolu, ancak bu sembolleri benimseyen insanların uzun süredir federal ve Porto Riko hükümetleri tarafından nasıl gözetlendiğine ve kriminalize edildiğine dair bir bilgi yok. Köpekbalıklarının polisten uzaklaşırken Porto Riko devrimci marşını söylediği sahnede özel bir ironi var. Kültür eleştirmeni Frances Negrón Muntaner’in iddia ettiği gibi, gerçek hayatta böyle bir eylem onları F. B. I. gözetimi altına alabilirdi.
Centro’nun ev sahipliğinde bir topluluk gösteriminde, Köpekbalıklarının devrim marşını söylediği sahne, alkış veya kutlama ya da herhangi bir görünür tepkiyle değil, sadece sessizlikle karşılandı.
Bay Spielberg, “İngilizce’ye İspanyolca üzerindeki gücü vermemek için altyazı kullanmamayı tercih ettiğini söyledi. Ancak kimlik ve dil sorunu karmaşıktır ve tüm Latinler İspanyolca konuşamaz. Sözcükler tercüme edilmediğinde anlam ve güç kolayca kaybedilebilir. Bir sahnede, kendisini queer olarak tanımlayan Afro-Latina Ariana DeBose’un canlandırdığı Anita, erkek arkadaşı Bernardo’yu bir aile sohbetinden dışladıktan sonra yüzleşir. Ona, koyu tenli biri için aşağılayıcı bir terim olan “prieta” olduğu için onu azarlayıp azarlamadığını sorar. Bu renkçilik suçlaması muhtemelen İngilizce konuşanlarda kaybolacaktır.
A.B.D. doğumlu oyunculardan lehçe koçları tarafından kandırılan aşırı aksanlı İspanyolca, nihayetinde bir tür dilsel kahverengi yüze dönüşür ve orijinal versiyonda oyuncuların giydiği kahverengi makyaj kadar kalın ve bayat bir özgünlük cephesinden biraz daha fazlasını sağlar. Amaç, Latin halkı için daha gerçekçi konuşan bir film yapmak mıydı? Ya da Latin olmayanların üretmekten ve tüketmekten daha az suçlu hissedecekleri biri mi?
Yeniden yapılanmanın parlak noktalarından biri kesinlikle Anita’nın özür dilemeden Siyah olarak tasvir edilmesidir. “Amerika” şarkısının 1961 versiyonunda, Anita adadan ayrıldığı için çok mutludur, “okyanusta geri batmasını” ister. Şarkının elden geçirilmiş versiyonunda, Porto Riko hakkında daha aşağılayıcı satırlar yok oldu: Anita şimdi hem Porto Rikolu hem de Amerikan yaşamı hakkında ikircikli bir şekilde şarkı söylüyor. Aniden kendimizi şu soruyu sorarken buluyoruz: Özel deneyimi hem Porto Rikolu hem de Amerikan yaşamına bakış açısını nasıl etkiliyor?
Yeniden çevrimin bir an için Porto Rikoluların deneyimlerine özgün hissettirdiği yer burasıdır – sadece 1940’larda ve 50’lerde göç edenler değil, aynı zamanda Porto Riko’nun borç krizi, enerji krizi ve sonrasında yerinden edilmeye devam edenler. çoklu felaketler Sık sık mali kemer sıkma, çürüyen altyapı, terk edilmiş okullar ve artan yaşam maliyetlerinin etkilerini en doğrudan hisseden Anita gibi Siyah kadınlardır.
Yine de Porto Rikolu göçün şarkılarının “Amerika” ile hiçbir ortak yanı yoktur. . ” “En Mi Viejo San Juan” ve “Boricua en la Luna” sürgünün acısından, kalıcı bir geri dönüş umudundan ve nesiller boyu uzanan köklü bir kimlikten bahseder. Bu gerçek Porto Riko trajedisi: hem asimilasyonun hem de dönüşün acı veren imkansızlığı.
Bazıları Bay Spielberg’in prodüksiyonunun beyaz perdede daha fazla Latin hikayesinin önünü açacağını iddia edecek. Ama bunun tersinin doğru olup olmadığını merak etmeden de edemiyorum. Yeni filmin gişede hayal kırıklığı yaratan gösteriminden sonra, film stüdyoları Latin kökenli filmler için çok az izleyici olduğunu hissedecek mi? San Juan’daki Plaza las Américas’daki sinemada, “West Side Story”, kara komedi “Perfume de Gardenias” ve politik belgesel “Simulacros de Liberación” gibi Porto Rikolu film yapımcıları tarafından yazılan ve üretilen diğer filmlerden uzaklaşmış olabilir. ”
Bay Spielberg ve ekibi otantik Latin hikayelerine gerçekten bağlıysa, eski temsilleri çağdaş bir halk için daha lezzetli hale getirmeye çalışmaktan uzaklaşmaları iyi olur. Bunun yerine, yalnızca gelişmekte olan Latin aktörleri değil, aynı zamanda yönetmenleri, senaristleri, koreografları ve görüntü yönetmenlerini de beslemeye ve desteklemeye odaklanmalılar, böylece Hollywood’un özgünlük tanımlarına uyup uymadıklarına bakılmaksızın kendi hikayelerimizi anlatacak kaynakları bulabiliriz.
Yarimar Bonilla (@yarimarbonilla), Hunter College Porto Riko Çalışmaları Merkezi olan Centro’nun direktörü ve City University of New York Graduate Center’da antropoloji profesörüdür. Artçı Şoklar Felaket: Porto Riko Fırtına Öncesi ve Sonrası’nın ortak editörüdür. ”
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri anakarasındaki birçok birinci ve ikinci nesil Porto Rikolu için, 1961 filmi büyük olasılıkla kendilerini beyaz perdede ilk kez temsil edildiklerinde gördüler. Karmaşık kurguya, gerçek Latin aktörlerin kıtlığına, Karayip ve İspanyol kültürünün kargaşasına ve ticareti yapılan derin klişelere rağmen, en azından Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Porto Riko varlığının tanınmasını sağladı ve bazılarıyla görülmemize izin verdi. zarafet ve güzellik ölçüsü.
Steven Spielberg, 2021’deki yeniden çevrimini geliştirirken geçmişin hatalarını tekrarlamamaya söz verdi. Girdi toplamak için Porto Riko’daki belediye binalarını ağırladı ve önde gelen tarihçilerin, topluluk danışmanlarının ve bir dizi aksan koçunun ve danışmanının desteğini aldı.
Hunter College’daki Porto Riko Araştırmaları Merkezi, araştırma merkezi ve şu anda yönettiğim tarihi arşiv, filmin senaristi Tony Kushner’a senaryonun yeni versiyonunu hazırlarken yardımcı oldu. Bay Kushner, saplantılı bir şekilde tarihsel referansların doğru ve kültürel detayların makul olduğundan emin olarak arşivlerimize daldı.
Şeytan ayrıntılarda gizlidir derler ve setteki milliyetçi duvar resimlerindeki Porto Riko bayrağının uçuk mavisinden argo kelimelerin özgünlüğüne kadar bu filmin haklı olduğu pek çok şey var. Ancak tarihsel bir metnin doğru olması onu gerçek yapar mı?
Haitili tarihçi ve antropolog Michel-Rolph Trouillot, “Geçmişi Susturmak” kitabında, tarihsel temsillerin yalnızca gerçekleri kontrol etmekten fazlasını gerektirdiğini savundu. Tarihsel bir metnin ruh hali, tonu, duygusu ve mesajı, aynı zamanda, hedeflenen okuyucularda da yankı uyandırmalıdır. Ve yeni “Batı Yakası Hikâyesi”nin sorunu da bu. ” Küçük ayrıntılar doğru olabilir, ancak anlam ve genel amaç en iyi ihtimalle karışıktır.
İlk röportajlarda Bay Spielberg, filmin Amerikalıların “sınırlarda neler olduğunu anlamalarına yardımcı olabileceğini” söyledi. Ancak Amerika Birleşik Devletleri’nin bir bölgesi olarak, Porto Riko’nun 3, 2 milyon sakini ABD vatandaşıdır. Geçtiğimiz sınırlar emperyal sınırlardır.
Müzikaller genellikle abartılı bir gerçeklik gösterir, ancak yapımcılar bunun farklı olacağını vurguladılar. İnce senaryo ve şarkı sözü değişikliklerinin yanı sıra Latin oyuncularının Latin rolleri için kasıtlı olarak seçilmesiyle bunun gerçek bir “Latinx üretimi” olacağı konusunda ısrar ettiler. ”
Film, Porto Riko’nun milliyetçi hareketlerinin sembolleriyle dolu, ancak bu sembolleri benimseyen insanların uzun süredir federal ve Porto Riko hükümetleri tarafından nasıl gözetlendiğine ve kriminalize edildiğine dair bir bilgi yok. Köpekbalıklarının polisten uzaklaşırken Porto Riko devrimci marşını söylediği sahnede özel bir ironi var. Kültür eleştirmeni Frances Negrón Muntaner’in iddia ettiği gibi, gerçek hayatta böyle bir eylem onları F. B. I. gözetimi altına alabilirdi.
Centro’nun ev sahipliğinde bir topluluk gösteriminde, Köpekbalıklarının devrim marşını söylediği sahne, alkış veya kutlama ya da herhangi bir görünür tepkiyle değil, sadece sessizlikle karşılandı.
Bay Spielberg, “İngilizce’ye İspanyolca üzerindeki gücü vermemek için altyazı kullanmamayı tercih ettiğini söyledi. Ancak kimlik ve dil sorunu karmaşıktır ve tüm Latinler İspanyolca konuşamaz. Sözcükler tercüme edilmediğinde anlam ve güç kolayca kaybedilebilir. Bir sahnede, kendisini queer olarak tanımlayan Afro-Latina Ariana DeBose’un canlandırdığı Anita, erkek arkadaşı Bernardo’yu bir aile sohbetinden dışladıktan sonra yüzleşir. Ona, koyu tenli biri için aşağılayıcı bir terim olan “prieta” olduğu için onu azarlayıp azarlamadığını sorar. Bu renkçilik suçlaması muhtemelen İngilizce konuşanlarda kaybolacaktır.
A.B.D. doğumlu oyunculardan lehçe koçları tarafından kandırılan aşırı aksanlı İspanyolca, nihayetinde bir tür dilsel kahverengi yüze dönüşür ve orijinal versiyonda oyuncuların giydiği kahverengi makyaj kadar kalın ve bayat bir özgünlük cephesinden biraz daha fazlasını sağlar. Amaç, Latin halkı için daha gerçekçi konuşan bir film yapmak mıydı? Ya da Latin olmayanların üretmekten ve tüketmekten daha az suçlu hissedecekleri biri mi?
Yeniden yapılanmanın parlak noktalarından biri kesinlikle Anita’nın özür dilemeden Siyah olarak tasvir edilmesidir. “Amerika” şarkısının 1961 versiyonunda, Anita adadan ayrıldığı için çok mutludur, “okyanusta geri batmasını” ister. Şarkının elden geçirilmiş versiyonunda, Porto Riko hakkında daha aşağılayıcı satırlar yok oldu: Anita şimdi hem Porto Rikolu hem de Amerikan yaşamı hakkında ikircikli bir şekilde şarkı söylüyor. Aniden kendimizi şu soruyu sorarken buluyoruz: Özel deneyimi hem Porto Rikolu hem de Amerikan yaşamına bakış açısını nasıl etkiliyor?
Yeniden çevrimin bir an için Porto Rikoluların deneyimlerine özgün hissettirdiği yer burasıdır – sadece 1940’larda ve 50’lerde göç edenler değil, aynı zamanda Porto Riko’nun borç krizi, enerji krizi ve sonrasında yerinden edilmeye devam edenler. çoklu felaketler Sık sık mali kemer sıkma, çürüyen altyapı, terk edilmiş okullar ve artan yaşam maliyetlerinin etkilerini en doğrudan hisseden Anita gibi Siyah kadınlardır.
Yine de Porto Rikolu göçün şarkılarının “Amerika” ile hiçbir ortak yanı yoktur. . ” “En Mi Viejo San Juan” ve “Boricua en la Luna” sürgünün acısından, kalıcı bir geri dönüş umudundan ve nesiller boyu uzanan köklü bir kimlikten bahseder. Bu gerçek Porto Riko trajedisi: hem asimilasyonun hem de dönüşün acı veren imkansızlığı.
Bazıları Bay Spielberg’in prodüksiyonunun beyaz perdede daha fazla Latin hikayesinin önünü açacağını iddia edecek. Ama bunun tersinin doğru olup olmadığını merak etmeden de edemiyorum. Yeni filmin gişede hayal kırıklığı yaratan gösteriminden sonra, film stüdyoları Latin kökenli filmler için çok az izleyici olduğunu hissedecek mi? San Juan’daki Plaza las Américas’daki sinemada, “West Side Story”, kara komedi “Perfume de Gardenias” ve politik belgesel “Simulacros de Liberación” gibi Porto Rikolu film yapımcıları tarafından yazılan ve üretilen diğer filmlerden uzaklaşmış olabilir. ”
Bay Spielberg ve ekibi otantik Latin hikayelerine gerçekten bağlıysa, eski temsilleri çağdaş bir halk için daha lezzetli hale getirmeye çalışmaktan uzaklaşmaları iyi olur. Bunun yerine, yalnızca gelişmekte olan Latin aktörleri değil, aynı zamanda yönetmenleri, senaristleri, koreografları ve görüntü yönetmenlerini de beslemeye ve desteklemeye odaklanmalılar, böylece Hollywood’un özgünlük tanımlarına uyup uymadıklarına bakılmaksızın kendi hikayelerimizi anlatacak kaynakları bulabiliriz.
Yarimar Bonilla (@yarimarbonilla), Hunter College Porto Riko Çalışmaları Merkezi olan Centro’nun direktörü ve City University of New York Graduate Center’da antropoloji profesörüdür. Artçı Şoklar Felaket: Porto Riko Fırtına Öncesi ve Sonrası’nın ortak editörüdür. ”
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .