arkamikontrolet
New member
Kediler çok şirin canlılardır lakin birden çok kedi sahibiyseniz, kimi vakit sizi sıkıntıdan çıkartabilirler. Pekala yüzlerce kediyle tıpkı yerde yaşamak nasıl olurdu? Japonya’da bulunan Aoshima Adası sakinleri bu soruya yanıt verebilir zira ada nüfusunun büyük bir çoğunluğunu sempatik dostlarımız oluşturuyor.
Aoshima Adası yahut halk tabiriyle ‘Kedi Adası’nın kediler tarafınca adeta işgal edilmesinin pek değişik bir öyküsü var. Olağan ki kedilerle dolu bir ada fikri pek sempatik geliyor lakin bu durum bir noktadan daha sonra hayatı da zorlaştırmaya başlamış. Gelin, kedilerin egemenliğini ilan ettiği Kedi Adası’nda sizinle küçük bir seyahate çıkalım.
Ada sakinlerinin başı farelerle kedere girince…
Aoshima, Japonya’da Seto İç Denizi’nde yer alan çok küçük bir ada. Hatta o kadar küçük ki; ülkemizin yüzölçümü en küçük ili Yalova, adanın yaklaşık 14 katı büyüklüğünde. 1,6 km uzunluğundaki adanın nüfusu 1945 yılında yaklaşık 900 kişiydi.Tabii bu boyutlardaki bir hayat alanı için ada nüfusu kalabalık bile sayılabilirdi. Lakin bir gün dengelerin değişeceğini kim bilebilirdi ki?
Ada halkı, geçimlerini genel olarak balıkçılık ve ipek üretiminden sağlıyordu. Lakin bir gün ada sakinleri hayat alanlarını çok hudut bozucu olabilen bir canlı cinsiyle paylaşmak durumunda kaldı: Fareler! Neredeyse her delikten çıkan fareler, hem balıkçı teknelerine ziyan veriyor birebir vakitte adanın bir öteki geçim kaynağı olan ipek üretiminde kullanılan ipek böceklerini avlıyorlardı. Farelerden yeterincecanı sıkılan beşerler, bu hususa bir tahlil bulmaları gerektiğine karar verdi.
Tahlili ise farelerin en büyük düşmanlarından biri olan kedilerde buldular.
Başlarda adaya yalnızca birkaç kedi ithal edildi. Lakin daha sonrasında bu küçük haylazların çoğalmasıyla kedi nüfusu süratle artmaya başladı. Adanın yüzölçümü de küçük olunca, kısa müddet ortasında her yeri kediler kapladı. Balıkçı teknelerine, meskenlere giren ve ipek böceklerini avlayan fareler ortadan kaybolmuştu lakin artık de adanın egemenliğini kediler devralmıştı.
Adadaki insan sayısı 13 şahsa kadar düştü.
Her yerde kedi olması başta insanları rahatlatmış olsa da bir süre daha sonra kimi beşerler bu durumdan şikayetçi olmaya başladı. Ada sakinlerinin büyük bir çoğunluğunu orta yaş ve üzeri beşerler oluşturuyordu. Ada pek göç almayıp tersine göç vermeye başlayınca da insan nüfusu giderek azalmaya başladı. Lakin kediler hala çoğalmaya devam ediyordu.
Kısa müddette de kedi nüfusu, insan nüfusunun 6 katına kadar çıktı ve sayıları artmaya devam etti. Adadaki insan nüfusu 13 şahsa kadar düştü. Adada yaşayan kedi sayısı ise 120’yi aştı.
Balıkçılık, kedilerle paylaşılan ortak bir meslek haline gelmiş.
Elbet ki kedilerin en sevdiği yemeklerin başında balık geliyor. Kedilerin gitgide artan nüfusu kıyı yakınlarında balık sayısını gitgide azalttı.
Adada hayatını sürdürmeye çalışan beşerler, kedileri besleyip mama veriyor olsa da onları balıklardan uzaklaştırmayı başaramadılar. Bu da balıkçılıkla uğraşan insanların farklı yerlere göç etmesinin en önemli sebeplerinden oldu.
Kedi nüfusunu denetim altına almak için bu pofudukların büyük çoğunluğu kısırlaştırıldı.
Kedilerin adada yaydığı koku ve verdiği rahatsızlıklar niçiniyle kedi sayısının daha fazla artmaması için birtakım çalışmalar gerçekleştirildi. Lokal bir kedi refahı kümesi, 2014 yılında 90 kediden 79’unu kısırlaştırdı. Lakin halihazırda adada bulunan kediler, halk tarafınca pek sevildiği için tamamının kısırlaştırılması üzere bir durum kelam konusu olmadı.
Kedi severler, adaya akın ediyor.
Adanın nüfusu azalsa da turistik seyahatler giderek arttı. Bilhassa adanın tanınan olmaya başladığı birinci devirlerde Kedi Adası’nı merak eden o kadar fazlaca insan vardı ki düzenlenen feribot seferlerinde beşerler adeta üst üste seyahat yapıyordu. Bu sebeple de seferler artırıldı. Feribot seferleri, hala günde iki sefer düzenleniyor. Nagahama kasabasından 1400 yen (yaklaşık 162 TL) ödeyerek 40 dakika üzere bir müddetde adaya ulaşım sağlayabiliyorsunuz.
Adaya vardığınızda ise baktığınız ve adım attığınız her yerde şirin dostlarımızı gorebiliyorsunuz. Üstelik centilmenliklerini göstermek için limandan itibaren size eşlik ediyorlar. Natürel adayı ziyaret eden şahısların büyük bir çoğunluğu da adaya eli boş gelmiyor ve mama ikramında bulunuyor. Lakin adada rastgele bir otel yahut pansiyon bulunmadığı için geceyi geçirmek pek de mümkün değil.
Kediler adanın uğuru oldu ve adada köpek beslenmesi yasaklandı.
Her ne kadar çeşitli zorluklara sebep olmuş olsa da halk kedilerin adaya uğur getirdiğine inanıyor. Üstelik kediler o kadar seviliyor ki adanın çeşitli bölgelerinde onlara özel ayrılmış beslenme alanları bulunuyor. Alışılmış ki halk daima olarak bu bölgelere mama bırakarak sempatik dostlarının karnını doyuruyor.
Ada halkı, şirin dostları için birtakım özel yasaklar da getirmiş. Uzun bir süre evvel ortak alınan bir kararla evcil hayvan olarak köpek beslenmesi yasaklanmış. bu biçimdelikle kediler, günümüzde hala hiç bir tehdit olmadan diledikleri üzere yaşabiliyor. Üstelik adanın her bir köşesinde işlerinin başındalar.
Bugün sizlerle çıktığımız bu seyahatte, her yanı kedilerle dolu olan Aoshima Adası’nı ziyaret ettik. Pekala siz bu biçimde bir adada yaşamak ister miydiniz? Yorumlarınızı bekliyoruz.
Kaynaklar: 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6
Aoshima Adası yahut halk tabiriyle ‘Kedi Adası’nın kediler tarafınca adeta işgal edilmesinin pek değişik bir öyküsü var. Olağan ki kedilerle dolu bir ada fikri pek sempatik geliyor lakin bu durum bir noktadan daha sonra hayatı da zorlaştırmaya başlamış. Gelin, kedilerin egemenliğini ilan ettiği Kedi Adası’nda sizinle küçük bir seyahate çıkalım.
Ada sakinlerinin başı farelerle kedere girince…
Aoshima, Japonya’da Seto İç Denizi’nde yer alan çok küçük bir ada. Hatta o kadar küçük ki; ülkemizin yüzölçümü en küçük ili Yalova, adanın yaklaşık 14 katı büyüklüğünde. 1,6 km uzunluğundaki adanın nüfusu 1945 yılında yaklaşık 900 kişiydi.Tabii bu boyutlardaki bir hayat alanı için ada nüfusu kalabalık bile sayılabilirdi. Lakin bir gün dengelerin değişeceğini kim bilebilirdi ki?
Ada halkı, geçimlerini genel olarak balıkçılık ve ipek üretiminden sağlıyordu. Lakin bir gün ada sakinleri hayat alanlarını çok hudut bozucu olabilen bir canlı cinsiyle paylaşmak durumunda kaldı: Fareler! Neredeyse her delikten çıkan fareler, hem balıkçı teknelerine ziyan veriyor birebir vakitte adanın bir öteki geçim kaynağı olan ipek üretiminde kullanılan ipek böceklerini avlıyorlardı. Farelerden yeterincecanı sıkılan beşerler, bu hususa bir tahlil bulmaları gerektiğine karar verdi.
Tahlili ise farelerin en büyük düşmanlarından biri olan kedilerde buldular.
Başlarda adaya yalnızca birkaç kedi ithal edildi. Lakin daha sonrasında bu küçük haylazların çoğalmasıyla kedi nüfusu süratle artmaya başladı. Adanın yüzölçümü de küçük olunca, kısa müddet ortasında her yeri kediler kapladı. Balıkçı teknelerine, meskenlere giren ve ipek böceklerini avlayan fareler ortadan kaybolmuştu lakin artık de adanın egemenliğini kediler devralmıştı.
Adadaki insan sayısı 13 şahsa kadar düştü.
Her yerde kedi olması başta insanları rahatlatmış olsa da bir süre daha sonra kimi beşerler bu durumdan şikayetçi olmaya başladı. Ada sakinlerinin büyük bir çoğunluğunu orta yaş ve üzeri beşerler oluşturuyordu. Ada pek göç almayıp tersine göç vermeye başlayınca da insan nüfusu giderek azalmaya başladı. Lakin kediler hala çoğalmaya devam ediyordu.
Kısa müddette de kedi nüfusu, insan nüfusunun 6 katına kadar çıktı ve sayıları artmaya devam etti. Adadaki insan nüfusu 13 şahsa kadar düştü. Adada yaşayan kedi sayısı ise 120’yi aştı.
Balıkçılık, kedilerle paylaşılan ortak bir meslek haline gelmiş.
Elbet ki kedilerin en sevdiği yemeklerin başında balık geliyor. Kedilerin gitgide artan nüfusu kıyı yakınlarında balık sayısını gitgide azalttı.
Adada hayatını sürdürmeye çalışan beşerler, kedileri besleyip mama veriyor olsa da onları balıklardan uzaklaştırmayı başaramadılar. Bu da balıkçılıkla uğraşan insanların farklı yerlere göç etmesinin en önemli sebeplerinden oldu.
Kedi nüfusunu denetim altına almak için bu pofudukların büyük çoğunluğu kısırlaştırıldı.
Kedilerin adada yaydığı koku ve verdiği rahatsızlıklar niçiniyle kedi sayısının daha fazla artmaması için birtakım çalışmalar gerçekleştirildi. Lokal bir kedi refahı kümesi, 2014 yılında 90 kediden 79’unu kısırlaştırdı. Lakin halihazırda adada bulunan kediler, halk tarafınca pek sevildiği için tamamının kısırlaştırılması üzere bir durum kelam konusu olmadı.
Kedi severler, adaya akın ediyor.
Adanın nüfusu azalsa da turistik seyahatler giderek arttı. Bilhassa adanın tanınan olmaya başladığı birinci devirlerde Kedi Adası’nı merak eden o kadar fazlaca insan vardı ki düzenlenen feribot seferlerinde beşerler adeta üst üste seyahat yapıyordu. Bu sebeple de seferler artırıldı. Feribot seferleri, hala günde iki sefer düzenleniyor. Nagahama kasabasından 1400 yen (yaklaşık 162 TL) ödeyerek 40 dakika üzere bir müddetde adaya ulaşım sağlayabiliyorsunuz.
Adaya vardığınızda ise baktığınız ve adım attığınız her yerde şirin dostlarımızı gorebiliyorsunuz. Üstelik centilmenliklerini göstermek için limandan itibaren size eşlik ediyorlar. Natürel adayı ziyaret eden şahısların büyük bir çoğunluğu da adaya eli boş gelmiyor ve mama ikramında bulunuyor. Lakin adada rastgele bir otel yahut pansiyon bulunmadığı için geceyi geçirmek pek de mümkün değil.
Kediler adanın uğuru oldu ve adada köpek beslenmesi yasaklandı.
Her ne kadar çeşitli zorluklara sebep olmuş olsa da halk kedilerin adaya uğur getirdiğine inanıyor. Üstelik kediler o kadar seviliyor ki adanın çeşitli bölgelerinde onlara özel ayrılmış beslenme alanları bulunuyor. Alışılmış ki halk daima olarak bu bölgelere mama bırakarak sempatik dostlarının karnını doyuruyor.
Ada halkı, şirin dostları için birtakım özel yasaklar da getirmiş. Uzun bir süre evvel ortak alınan bir kararla evcil hayvan olarak köpek beslenmesi yasaklanmış. bu biçimdelikle kediler, günümüzde hala hiç bir tehdit olmadan diledikleri üzere yaşabiliyor. Üstelik adanın her bir köşesinde işlerinin başındalar.
Bugün sizlerle çıktığımız bu seyahatte, her yanı kedilerle dolu olan Aoshima Adası’nı ziyaret ettik. Pekala siz bu biçimde bir adada yaşamak ister miydiniz? Yorumlarınızı bekliyoruz.
Kaynaklar: 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6