Dahi kafalar
New member
Yakın zamana kadar Disney ve Florida Eyaleti arasındaki mevcut çatışma akıl almaz görünüyordu. Florida Cumhuriyetçilerinin eğlence devine yönelik saldırıları eyalet ekonomisine, muhtemelen ciddi şekilde zarar verecek; giderek daha hoşgörülü olmaya başlayan bir ulusta hoşgörüsüzlüğe doğru ani bir düşüşü yansıtıyorlar; ve Disney aleyhindeki iddialar tek kelimeyle delilik.
Ama Florida’da olanlar mantıklıdır, önce Gov. Ron DeSantis ve müttefiklerinin peşinde olduklarının geleneksel anlamda politikayla, hatta politikayla hiçbir ilgisi olmadığını fark edersiniz. Bunun yerine gördüğümüz şey, GOP’un komplo teorileri ve sindirme etrafında inşa edilmiş bir siyasi partiden radikal bir harekete dönüşmesinin belirtileri.
Ekonomi üzerine: Sadece birkaç ay önce yerel bir gazete olan Tallahassee Democrat, Disney World’ün Florida ekonomisindeki büyük rolünün, ona neredeyse tartışılmaz bir siyasi güç kazandırdığını savunan “Kükremesi Gerekmeyen Fare” başlıklı bir makale yayınladı. etkilemek.
En doğrudan, Disney World, şirketin yerel emlak vergilerini öderken bile temel kamu hizmetlerini sunduğu 25.000 dönümlük bir “özel bölge” içindedir. Ancak geçen hafta DeSantis, yerel vergi mükelleflerini zor durumda bırakacak ve ayrıca bildirildiğine göre, onları 1 milyar dolardan fazla borçla karşı karşıya bırakacak olan bu bölgeyi ortadan kaldıran yasayı imzaladı.
Bunun ötesinde, tatil yeri, çok sayıda insanı istihdam etmenin yanı sıra, her yıl milyonlarca ziyaretçiyi kendine çekiyor – Florida ekonomisini canlandıran para harcayan ziyaretçiler Genel olarak. Ve daha az somut olarak, Disney World, Florida’nın ziyaret etmek ve yaşamak için arzu edilen bir yer olarak imajına kesinlikle katkıda bulunmuştur. Eyaletin eğlence ve konaklama endüstrisi çok büyük ve Disney World önemli bir neden.
Ancak Florida, okulların cinsiyet hakkında söyleyebileceklerini kısıtlamakla kalmayıp aynı zamanda ebeveynleri olmadan sorunlu öğrencilere danışmanlık yapma yeteneklerini ciddi şekilde sınırlayan “Eşcinsel Deme” yasasını kabul ettiğinde tüm bunlar tehlikeye girdi. rıza gösterdi ve belirsiz bir şekilde tanımlanmış kuralların ihlal edildiğini iddia eden ebeveynler tarafından davalara kapı açtı.
Disney’in bu yasaya müdahale edilirken söyleyecek hiçbir şeyi yoktu. Ancak işleri kısmen kamudaki imajına bağlı olan bir eğlence şirketi, hakim olan sosyal geleneklerin çok dışına çıkamaz. Ve bir bütün olarak Amerikan toplumu, LGBTQ konularında eskisinden çok daha açık fikirli hale geldi: Eşcinsel evliliğe onay 1996’da yüzde 27’den geçen yıl yüzde 70’e yükseldi. Günün çok geç saatlerinde – tasarı Yasama Meclisi’nden geçtikten sonra – Disney’in CEO’su nihayet şirketinin buna karşı çıktığını açıkladı.
Cumhuriyetçilerin tepkisi aşırı oldu – ama sonra, bu günlerde her zaman öyle.
Kısa bir süre önce, sevmediğiniz siyasi görüşleri ifade ettikleri için şirketlere mali cezalar vermek için devlet gücünü kullanmak, haddinden fazla kabul ediliyordu. Aslında, anayasaya aykırı olabilir. Ancak Disney’e yapılan saldırı finansal misillemenin çok ötesine geçti: Mickey Mouse birdenbire büyük bir komplonun parçası oldu. Florida vali yardımcısı, Disney’i “gizli olmayan gündemi” ile “beyin aşılamak” ve “çocukları cinselleştirmekle” suçlamak için Newsmax’a gitti.
Bu çılgınca görünüyorsa – ki öyledir – aynı zamanda giderek Cumhuriyetçi normdur. Siyasi haberciliğin, GOP’un ne kadar kapsamlı bir şekilde QAnonized hale geldiğini yakaladığını sanmıyorum.
Geçen gün bahsettiğim gibi, Cumhuriyetçilerin kabaca yarısı “üst düzey Demokratların seçkine çocuk seks ticareti halkalarında yer aldığına” inanıyor. İşte daha da etkileyici bir sayı: Cumhuriyetçilerin yüzde 66’sı, “Demokrat Parti’nin mevcut seçmenleri dünyanın dört bir yanındaki daha fakir ülkelerden seçmenlerle değiştirmeye çalıştığı” iddiasıyla tamamen veya kısmen hemfikir olan “beyaz ikame teorisini” benimsiyor.
Bu zihniyet göz önüne alındığında, hırslı Cumhuriyetçi politikacılar doğal olarak üssün paranoyasına oynamak için tasarlanmış politikalar izliyorlar ve bu politikalara karşı çıkanları alçak bir komplonun parçası olmakla suçluyorlar.
Ve Disney’e yönelik saldırıların tuhaf doğası, sadece GOP üssünün çılgınlığını yatıştırmakla kalmıyor; saldırıların saçmalığı aynı zamanda iş dünyasına yönelik bir sindirme mesajıdır. Aslında şöyle diyor: “İşinizi nasıl yürüttüğünüz önemli değil, davranışınızın gerçekte ne kadar zararsız olduğu. Eylemlerimizi eleştirirseniz veya herhangi bir şekilde davamıza bağlılık göstermezseniz, sizi cezalandırmanın bir yolunu bulacağız.”
Buradaki bariz rol model, önümüzdeki ay Muhafazakar Siyasi Eylem Konferansı’nın yapılacağı Viktor Orban’ın Macaristan’ı. Yakın tarihli bir Freedom House raporunun belirttiği gibi, Macaristan’da “faaliyetleri hükümetin mali veya siyasi çıkarlarıyla uyumlu olmayan iş adamları, muhtemelen taciz ve yıldırma ile karşı karşıya kalacak ve olası bir devralma için artan idari baskıya maruz kalacaklar.”
Yani Disney üzerindeki kavga aslında çok daha geniş ve daha sıkıntılı bir gelişmenin belirtisidir: Amerika’nın en büyük siyasi partilerinden birinin demokrasimizi riske atan QAnonization ve Orbanization.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Ama Florida’da olanlar mantıklıdır, önce Gov. Ron DeSantis ve müttefiklerinin peşinde olduklarının geleneksel anlamda politikayla, hatta politikayla hiçbir ilgisi olmadığını fark edersiniz. Bunun yerine gördüğümüz şey, GOP’un komplo teorileri ve sindirme etrafında inşa edilmiş bir siyasi partiden radikal bir harekete dönüşmesinin belirtileri.
Ekonomi üzerine: Sadece birkaç ay önce yerel bir gazete olan Tallahassee Democrat, Disney World’ün Florida ekonomisindeki büyük rolünün, ona neredeyse tartışılmaz bir siyasi güç kazandırdığını savunan “Kükremesi Gerekmeyen Fare” başlıklı bir makale yayınladı. etkilemek.
En doğrudan, Disney World, şirketin yerel emlak vergilerini öderken bile temel kamu hizmetlerini sunduğu 25.000 dönümlük bir “özel bölge” içindedir. Ancak geçen hafta DeSantis, yerel vergi mükelleflerini zor durumda bırakacak ve ayrıca bildirildiğine göre, onları 1 milyar dolardan fazla borçla karşı karşıya bırakacak olan bu bölgeyi ortadan kaldıran yasayı imzaladı.
Bunun ötesinde, tatil yeri, çok sayıda insanı istihdam etmenin yanı sıra, her yıl milyonlarca ziyaretçiyi kendine çekiyor – Florida ekonomisini canlandıran para harcayan ziyaretçiler Genel olarak. Ve daha az somut olarak, Disney World, Florida’nın ziyaret etmek ve yaşamak için arzu edilen bir yer olarak imajına kesinlikle katkıda bulunmuştur. Eyaletin eğlence ve konaklama endüstrisi çok büyük ve Disney World önemli bir neden.
Ancak Florida, okulların cinsiyet hakkında söyleyebileceklerini kısıtlamakla kalmayıp aynı zamanda ebeveynleri olmadan sorunlu öğrencilere danışmanlık yapma yeteneklerini ciddi şekilde sınırlayan “Eşcinsel Deme” yasasını kabul ettiğinde tüm bunlar tehlikeye girdi. rıza gösterdi ve belirsiz bir şekilde tanımlanmış kuralların ihlal edildiğini iddia eden ebeveynler tarafından davalara kapı açtı.
Disney’in bu yasaya müdahale edilirken söyleyecek hiçbir şeyi yoktu. Ancak işleri kısmen kamudaki imajına bağlı olan bir eğlence şirketi, hakim olan sosyal geleneklerin çok dışına çıkamaz. Ve bir bütün olarak Amerikan toplumu, LGBTQ konularında eskisinden çok daha açık fikirli hale geldi: Eşcinsel evliliğe onay 1996’da yüzde 27’den geçen yıl yüzde 70’e yükseldi. Günün çok geç saatlerinde – tasarı Yasama Meclisi’nden geçtikten sonra – Disney’in CEO’su nihayet şirketinin buna karşı çıktığını açıkladı.
Cumhuriyetçilerin tepkisi aşırı oldu – ama sonra, bu günlerde her zaman öyle.
Kısa bir süre önce, sevmediğiniz siyasi görüşleri ifade ettikleri için şirketlere mali cezalar vermek için devlet gücünü kullanmak, haddinden fazla kabul ediliyordu. Aslında, anayasaya aykırı olabilir. Ancak Disney’e yapılan saldırı finansal misillemenin çok ötesine geçti: Mickey Mouse birdenbire büyük bir komplonun parçası oldu. Florida vali yardımcısı, Disney’i “gizli olmayan gündemi” ile “beyin aşılamak” ve “çocukları cinselleştirmekle” suçlamak için Newsmax’a gitti.
Bu çılgınca görünüyorsa – ki öyledir – aynı zamanda giderek Cumhuriyetçi normdur. Siyasi haberciliğin, GOP’un ne kadar kapsamlı bir şekilde QAnonized hale geldiğini yakaladığını sanmıyorum.
Geçen gün bahsettiğim gibi, Cumhuriyetçilerin kabaca yarısı “üst düzey Demokratların seçkine çocuk seks ticareti halkalarında yer aldığına” inanıyor. İşte daha da etkileyici bir sayı: Cumhuriyetçilerin yüzde 66’sı, “Demokrat Parti’nin mevcut seçmenleri dünyanın dört bir yanındaki daha fakir ülkelerden seçmenlerle değiştirmeye çalıştığı” iddiasıyla tamamen veya kısmen hemfikir olan “beyaz ikame teorisini” benimsiyor.
Bu zihniyet göz önüne alındığında, hırslı Cumhuriyetçi politikacılar doğal olarak üssün paranoyasına oynamak için tasarlanmış politikalar izliyorlar ve bu politikalara karşı çıkanları alçak bir komplonun parçası olmakla suçluyorlar.
Ve Disney’e yönelik saldırıların tuhaf doğası, sadece GOP üssünün çılgınlığını yatıştırmakla kalmıyor; saldırıların saçmalığı aynı zamanda iş dünyasına yönelik bir sindirme mesajıdır. Aslında şöyle diyor: “İşinizi nasıl yürüttüğünüz önemli değil, davranışınızın gerçekte ne kadar zararsız olduğu. Eylemlerimizi eleştirirseniz veya herhangi bir şekilde davamıza bağlılık göstermezseniz, sizi cezalandırmanın bir yolunu bulacağız.”
Buradaki bariz rol model, önümüzdeki ay Muhafazakar Siyasi Eylem Konferansı’nın yapılacağı Viktor Orban’ın Macaristan’ı. Yakın tarihli bir Freedom House raporunun belirttiği gibi, Macaristan’da “faaliyetleri hükümetin mali veya siyasi çıkarlarıyla uyumlu olmayan iş adamları, muhtemelen taciz ve yıldırma ile karşı karşıya kalacak ve olası bir devralma için artan idari baskıya maruz kalacaklar.”
Yani Disney üzerindeki kavga aslında çok daha geniş ve daha sıkıntılı bir gelişmenin belirtisidir: Amerika’nın en büyük siyasi partilerinden birinin demokrasimizi riske atan QAnonization ve Orbanization.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .