Dahi kafalar
New member
2016’nın başlarında, Jeb Bush bocalarken, Cumhuriyetçi kuruluş desteğini Florida’dan yeni başlayan Donald Trump’ı yenebilecekmiş gibi görünen farklı bir politikacının arkasına atmaya başladı. Senatör Marco Rubio 44 yaşındaydı ve yakışıklıydı ve beş yıllık görev süresi boyunca oldukça etkileyici bir yasama sicili oluşturmuştu. National Review, Rubio’yu “Cumhuriyet rüyası” olarak nitelendirdi ve hedge fon yöneticileri kampanyasına milyonlar bağışlıyordu. Trump anketlerde rahat bir şekilde öndeydi, ancak G.O.P. olarak hala erkendi. içeridekiler bize hatırlattı ve hala başparmaklarını tam olarak tartmamışlardı. Hepimiz hikayenin nasıl bittiğini biliyoruz: Rubio, Trump’a herhangi bir inandırıcı meydan okuma yapamadı ve sadece birkaç ay sonra çekildi.
Bugün, 40’lı yaşlarının başında olan başka bir Florida politikacısı hakkında bir şeyler duyuyoruz – aynı kuruluş figürlerinin çoğuna göre, bağışçılardan büyük bir destek toplayacak olan Vali Ron DeSantis. Ve şimdiden birçok olumlu medya haberine konu oldu. DeSantis ile ilgili manşetler, 2016’daki Rubio ile ilgili manşetlere ürkütücü bir şekilde benziyor: “Ron DeSantis’in Yükselişi”, “Neden Asla Trompetçilerin Şimdi DeSantis Üzerine Bahis Yapması Gerekmiyor” ve “Ron DeSantis, Trump’ın Kişisel Kabusuna Dönüşebilir gibi görünüyor.” DeSantis cumhurbaşkanlığına aday olursa, görevi kendi liyakatiyle başkanlığı kazanmaktan çok Donald Trump’ı durdurmak olacak.
DeSantis’in şansını ne kadar ciddiye almalıyız?
Trump bulabileceğiniz hemen hemen her ankette oldukça büyük marjlar tutuyor, ancak sayıların bazıları daralıyor. Geçen hafta, anket şirketi Echelon Insights Florida valisi hakkında bir dizi veri yayınladı. G.O.P. arasında Trump’ın DeSantis’i geride bıraktığını tespit etti. Ekim ayında kendi anketine göre yüzde 62 ila yüzde 22 olan seçmenler, Ocak ayı sonunda yüzde 57 ila yüzde 32’ye geriledi. Belki de Echelon’un bulduğu en ilgi çekici bilgi, Cumhuriyetçilerin yüzde 54’ünün “Trump harika bir başkandı ve Cumhuriyetçi Parti’nin lideri olarak kalması gerektiğini” düşünürken, yüzde 22’sinin Trump’ın “harika bir başkan olduğunu, ancak Cumhuriyetçilerin zamanı geldiğini” söylemesiydi. Parti yeni bir lider bulmalı” ve yüzde 18’i Trump “büyük bir başkan değildi ve Cumhuriyetçi Parti onun etkisi olmadan daha iyi olurdu” dedi. Bu, G.O.P.’nin yüzde 40’ı anlamına geliyor. seçmenler en azından yeni birinin olasılığına açıktır.
Echelon Insights’ın kurucularından biri olan Kristen Soltis Anderson, bu yüzden, belki de işler göründüğü kadar kilitli değil, dedi. Trump’ın tekrar aday olup olmayacağı sorulduğunda, ankete katılanların çoğu bu soruya “şok edici bir kararsızlık seviyesi” gösterdi, dedi. Bu insanlar asla Trumpçı ya da sağın merkezi Cumhuriyetçiler değildi; Onlar Trump’ın iyi bir iş çıkardığını düşünen ama aynı zamanda artık yeni bir sesin zamanının geldiğine inanan insanlardı.
Bu anketler, elbette, belirli bir zamanda duyarlılığı ölçer. Bu göz önüne alındığında, Cumhuriyetçi seçmenler arasında Trump hakkında artan bir tereddüt veya bu konuda DeSantis’in şutu hakkında ne söylediğini tam olarak bilmek zor.
Daha açık olan şey, Trump’ın değişmesi muhtemel olmayan bazı yerleşik avantajlara sahip olmasıdır.
Seçim makinesi gerçekten devreye girdiğinde, Trump şüphesiz medyanın büyük bir çoğunluğunun dikkatini bir kez daha çekecektir. Açıkça rakipsiz bir isim tanımanın keyfini çıkarıyor. Ve Trump’ın bu dönem görevde olmaması ona bir avantaj sağlayabilir çünkü şu anda sonsuz bir salgın gibi hissettiren şeyin suçunu üstlenmek zorunda kalmadı. Bu yük çoğunlukla Joe Biden tarafından omuzlandı ve büyük ölçüde başkanın onay verme sayılarını açıklayabilir.
Ayrıca, Aralık ayında Massachusetts Amherst Üniversitesi’nde yapılan bir anket, Cumhuriyetçilerin yalnızca yüzde 21’inin Joe Biden’ın 2020’de meşru bir zafer kazandığını düşündüğünü ortaya koydu; bu, zaman içinde fazla değişmeyen bir sayı. Ayrıca G.O.P.’nin olduğunu gösteren bazı kanıtlar var. Seçimin gayri meşru olduğunu düşünen seçmenlerin oy kullanma olasılığı daha yüksek görünüyor.
Tüm bunlar göz önüne alındığında, DeSantis daha çok popüler bir yöneticiye karşı birincil bir rakip olarak görülmelidir. Modern cumhurbaşkanlığı ön seçiminin ortaya çıkmasından bu yana hiç kimse, adaylık için bir görevdeki adayı başarıyla görevden alamadı.
Burada ayrıca bir zamanlama sorunu var. DeSantis’in son zamanlarda ulusal düzeyde öne çıkması, pandemiyi ele alışından geldi – ulusal konuşmada en yüksek karantina karşıtı ses haline geldi ve devletini kapatmayı tekrar tekrar reddetmesine işaret edebilir. Bu 2022’de popüler bir duruş olabilir, ancak iki yıl içinde nasıl oynayacağını hayal etmek zor. Covid iki yıl içinde okulları ve işletmeleri kapatıyorsa, büyük olasılıkla çok farklı bir ülkeye bakıyor olacağız. Biraz normale döndüysek, kimsenin DeSantis’in pandemiyi nasıl ele aldığını gerçekten umursamaması oldukça olası.
Anderson, DeSantis’in başarısının büyük ölçüde, Trump’ın da sahip olduğu bir özellik olan savaşma isteğinden geldiğine inanıyor. DeSantis’in bir şansı olduğunu düşünürken, eski Wisconsin valisi ve başkan adayı Scott Walker’ı da uyarıcı bir hikaye olarak işaret etti. Anderson, “Walker, öğretmen sendikalarıyla savaştığı ve bu Demokrat milletvekillerine karşı güçlü durduğu için muhafazakar hayal gücünü ele geçiren ilginç bir örnek” dedi. “Ve yine de, itme geldiğinde, bu çaba boşa çıktı. Ve eğer DeSantis iseniz, çok fazla dikkat ve ilgi gören biri olma yolundan kaçınmak istersiniz çünkü, hey, doğru zamanda doğru insanlara karşı doğru dövüşleri veriyordunuz.” Anderson, bu yaklaşımın bir dereceye kadar işe yaradığını, ancak bazı şeylerin ulusal sahneye yansımadığı zamanlar da olduğunu söyledi.
DeSantis’in Covid hakkındaki tutumu, ona makul miktarda ulusal isim tanınırlığı kazandırdı. Geçen ay, bir Reuters anketi Cumhuriyetçi seçmenlerin yüzde 80’inin en azından onu duyduğunu ortaya koydu. Bu normal bir Cumhuriyetçi seçim çalışması olsaydı, DeSantis muhtemelen şu anda önde olurdu: Aralık ayında yapılan ve Trump’ı içermeyen bir Echelon Insights anketi, DeSantis’in diğer tüm potansiyel G.O.P.’yi rahatça yönettiğini buldu. adaylar. Ancak Trump’ın iktidara giden yolu, tüm doğru kutuları işaretleyen ve düzen ile iyi geçinen diğer yeni başlayan Cumhuriyetçi adayların kampanyalarıyla dolu. DeSantis’in kaderinin farklı olacağını düşünmek gerçekten mantıklı mı?
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.
Opinion ve The New York Times Magazine yazarlarından Jay Caspian Kang (@jaycaspiankang), “The Loneliest Americans”ın yazarıdır.
Bugün, 40’lı yaşlarının başında olan başka bir Florida politikacısı hakkında bir şeyler duyuyoruz – aynı kuruluş figürlerinin çoğuna göre, bağışçılardan büyük bir destek toplayacak olan Vali Ron DeSantis. Ve şimdiden birçok olumlu medya haberine konu oldu. DeSantis ile ilgili manşetler, 2016’daki Rubio ile ilgili manşetlere ürkütücü bir şekilde benziyor: “Ron DeSantis’in Yükselişi”, “Neden Asla Trompetçilerin Şimdi DeSantis Üzerine Bahis Yapması Gerekmiyor” ve “Ron DeSantis, Trump’ın Kişisel Kabusuna Dönüşebilir gibi görünüyor.” DeSantis cumhurbaşkanlığına aday olursa, görevi kendi liyakatiyle başkanlığı kazanmaktan çok Donald Trump’ı durdurmak olacak.
DeSantis’in şansını ne kadar ciddiye almalıyız?
Trump bulabileceğiniz hemen hemen her ankette oldukça büyük marjlar tutuyor, ancak sayıların bazıları daralıyor. Geçen hafta, anket şirketi Echelon Insights Florida valisi hakkında bir dizi veri yayınladı. G.O.P. arasında Trump’ın DeSantis’i geride bıraktığını tespit etti. Ekim ayında kendi anketine göre yüzde 62 ila yüzde 22 olan seçmenler, Ocak ayı sonunda yüzde 57 ila yüzde 32’ye geriledi. Belki de Echelon’un bulduğu en ilgi çekici bilgi, Cumhuriyetçilerin yüzde 54’ünün “Trump harika bir başkandı ve Cumhuriyetçi Parti’nin lideri olarak kalması gerektiğini” düşünürken, yüzde 22’sinin Trump’ın “harika bir başkan olduğunu, ancak Cumhuriyetçilerin zamanı geldiğini” söylemesiydi. Parti yeni bir lider bulmalı” ve yüzde 18’i Trump “büyük bir başkan değildi ve Cumhuriyetçi Parti onun etkisi olmadan daha iyi olurdu” dedi. Bu, G.O.P.’nin yüzde 40’ı anlamına geliyor. seçmenler en azından yeni birinin olasılığına açıktır.
Echelon Insights’ın kurucularından biri olan Kristen Soltis Anderson, bu yüzden, belki de işler göründüğü kadar kilitli değil, dedi. Trump’ın tekrar aday olup olmayacağı sorulduğunda, ankete katılanların çoğu bu soruya “şok edici bir kararsızlık seviyesi” gösterdi, dedi. Bu insanlar asla Trumpçı ya da sağın merkezi Cumhuriyetçiler değildi; Onlar Trump’ın iyi bir iş çıkardığını düşünen ama aynı zamanda artık yeni bir sesin zamanının geldiğine inanan insanlardı.
Bu anketler, elbette, belirli bir zamanda duyarlılığı ölçer. Bu göz önüne alındığında, Cumhuriyetçi seçmenler arasında Trump hakkında artan bir tereddüt veya bu konuda DeSantis’in şutu hakkında ne söylediğini tam olarak bilmek zor.
Daha açık olan şey, Trump’ın değişmesi muhtemel olmayan bazı yerleşik avantajlara sahip olmasıdır.
Seçim makinesi gerçekten devreye girdiğinde, Trump şüphesiz medyanın büyük bir çoğunluğunun dikkatini bir kez daha çekecektir. Açıkça rakipsiz bir isim tanımanın keyfini çıkarıyor. Ve Trump’ın bu dönem görevde olmaması ona bir avantaj sağlayabilir çünkü şu anda sonsuz bir salgın gibi hissettiren şeyin suçunu üstlenmek zorunda kalmadı. Bu yük çoğunlukla Joe Biden tarafından omuzlandı ve büyük ölçüde başkanın onay verme sayılarını açıklayabilir.
Ayrıca, Aralık ayında Massachusetts Amherst Üniversitesi’nde yapılan bir anket, Cumhuriyetçilerin yalnızca yüzde 21’inin Joe Biden’ın 2020’de meşru bir zafer kazandığını düşündüğünü ortaya koydu; bu, zaman içinde fazla değişmeyen bir sayı. Ayrıca G.O.P.’nin olduğunu gösteren bazı kanıtlar var. Seçimin gayri meşru olduğunu düşünen seçmenlerin oy kullanma olasılığı daha yüksek görünüyor.
Tüm bunlar göz önüne alındığında, DeSantis daha çok popüler bir yöneticiye karşı birincil bir rakip olarak görülmelidir. Modern cumhurbaşkanlığı ön seçiminin ortaya çıkmasından bu yana hiç kimse, adaylık için bir görevdeki adayı başarıyla görevden alamadı.
Burada ayrıca bir zamanlama sorunu var. DeSantis’in son zamanlarda ulusal düzeyde öne çıkması, pandemiyi ele alışından geldi – ulusal konuşmada en yüksek karantina karşıtı ses haline geldi ve devletini kapatmayı tekrar tekrar reddetmesine işaret edebilir. Bu 2022’de popüler bir duruş olabilir, ancak iki yıl içinde nasıl oynayacağını hayal etmek zor. Covid iki yıl içinde okulları ve işletmeleri kapatıyorsa, büyük olasılıkla çok farklı bir ülkeye bakıyor olacağız. Biraz normale döndüysek, kimsenin DeSantis’in pandemiyi nasıl ele aldığını gerçekten umursamaması oldukça olası.
Anderson, DeSantis’in başarısının büyük ölçüde, Trump’ın da sahip olduğu bir özellik olan savaşma isteğinden geldiğine inanıyor. DeSantis’in bir şansı olduğunu düşünürken, eski Wisconsin valisi ve başkan adayı Scott Walker’ı da uyarıcı bir hikaye olarak işaret etti. Anderson, “Walker, öğretmen sendikalarıyla savaştığı ve bu Demokrat milletvekillerine karşı güçlü durduğu için muhafazakar hayal gücünü ele geçiren ilginç bir örnek” dedi. “Ve yine de, itme geldiğinde, bu çaba boşa çıktı. Ve eğer DeSantis iseniz, çok fazla dikkat ve ilgi gören biri olma yolundan kaçınmak istersiniz çünkü, hey, doğru zamanda doğru insanlara karşı doğru dövüşleri veriyordunuz.” Anderson, bu yaklaşımın bir dereceye kadar işe yaradığını, ancak bazı şeylerin ulusal sahneye yansımadığı zamanlar da olduğunu söyledi.
DeSantis’in Covid hakkındaki tutumu, ona makul miktarda ulusal isim tanınırlığı kazandırdı. Geçen ay, bir Reuters anketi Cumhuriyetçi seçmenlerin yüzde 80’inin en azından onu duyduğunu ortaya koydu. Bu normal bir Cumhuriyetçi seçim çalışması olsaydı, DeSantis muhtemelen şu anda önde olurdu: Aralık ayında yapılan ve Trump’ı içermeyen bir Echelon Insights anketi, DeSantis’in diğer tüm potansiyel G.O.P.’yi rahatça yönettiğini buldu. adaylar. Ancak Trump’ın iktidara giden yolu, tüm doğru kutuları işaretleyen ve düzen ile iyi geçinen diğer yeni başlayan Cumhuriyetçi adayların kampanyalarıyla dolu. DeSantis’in kaderinin farklı olacağını düşünmek gerçekten mantıklı mı?
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.
Opinion ve The New York Times Magazine yazarlarından Jay Caspian Kang (@jaycaspiankang), “The Loneliest Americans”ın yazarıdır.