Dahi kafalar
New member
On yıl önce, Sandy Kasırgası New York’u yıkarken, yaşadığım ve çalıştığım Downtown Manhattan binasının zemin katında diz boyu sarı lastik çizmelerle duruyordum. Ön kapının önüne kum torbaları yığdık, üzerlerini muşambalarla kapattık ve hazırlık aşamasında ödünç karter pompaları aldık. korkmuştum.
Gün batımından hemen sonra su nehir kıyısına dökülmeye başladığında, kiracım ve Katrina Kasırgası’nı atlatan New Orleans’lı bir mühendis olan Tom Wall, “Eğer dizlerinizin üzerine çıkarsa, kaçmak zorunda kalacağız” diye uyardı.
Dakikalar içinde su kum torbalarının üzerine sıçradı ve bitişik binaların duvarlarından içeri hücum etti. Güç gitti. Karanlıkta, nehrin fırtına dalgası tarafından kaldırılan ağırlığı mağazanın önüne bastırılırken gıcırtılar duyduk. “Gitme zamanı,” dedi Wall. Merdivenleri çıkarken, altı fit yüksekliğindeki su 36 fit kare camı paramparça ederken bir çarpma sesi duyduk.
Ertesi gün sel suları çekildi. Ama arkadaki tadım odamızda sakladığımız 10.000 şişe şarap gitmiş, denize dökülmüş, yerine kalın, siyah bir muck konmuştu. Kırık bir şişe bile bulunamadı.
Bu günlerde, bazı arkadaşlarımın eğlenmesi için o çizmeleri hala kapının yanında tutuyorum.
Pasanella & Son, Vintners’ın önündeki muşamba ve kum torbaları, Sandy Kasırgası sabahı, 29 Ekim 2012. Kredi… Marco Pasanella
Kasırga vurduktan sonraki gün Pasanella & Son, Vintners’ın içi. Kredi… Marco Pasanella
Tanıdığım birçok Manhattanlı, Ian Kasırgası’ndan sonra Florida kıyılarını yeniden inşa etmek için acele eden insanlarla alay ediyor, çünkü bu topluluklar denizler yükseldikçe ve fırtınalar iklim değişikliğinden daha güçlü hale geldikçe tekrar sular altında kalacak. Ama New Yorklular neden aynı tehditlere karşı bağışık olsun ki? Yer değiştirmek sadece diğer insanların yaptığı bir şey mi? Belki de bizim de daha yüksek bir yere doğru ilerlememiz gerektiğini kabul edecek cesarete sahip olmalıyız. Bunu düşünüyorum, çünkü artık şehrimizi uzun vadede – hatta bir sonraki selden korumayı başarabileceğimize inanmıyorum.
43 New Yorklunun canına kıyan ve 70.000 konutun hasar görmesine neden olan Sandy’den sonra, bir dahaki sefere bölgemizin daha iyi hazırlanabilmesini sağlamaya çalıştım. Yerel Topluluk Kuruluma katıldım ve bir mahalle iyileştirme grubu olan Old Seaport Alliance’ı kurdum. Aşağı Manhattan İklim Koalisyonu ve diğer yerel komisyonlara atandım. Davamızı belediyede savundum.
Hayatımda attığım en büyük sivil sıçramanın Batı Yakası Otoyolu’nun sökülmesi ve ardından Hudson Nehri kıyısının yeniden kucaklanması olduğunu savundum. Aynı şeyi Doğu Yakası’ndaki Liman bölgesinde de yapabilir, kıyı taşkınlarına ve deniz seviyesinin yükselmesine karşı daha dayanıklı hale getirebilirdik.
Biraz ilerleme kaydettik. Brooklyn’i Aşağı Manhattan’a bağlayan Hugh L. Carey Tüneli, Sandy sırasında fışkıran 60 milyon galon suyun tekrar tavana kadar dolmasını önleyecek kapılara sahip. MTA, hava koşullarına dayanıklı metro istasyonlarına sahiptir. Con Edison, elektrik kesintilerinden korunmak için yeraltı altyapımızı güçlendirdi. Son 10 yılda, şehrimizi iklim değişikliğinin etkilerinden korumaya kararlı düzinelerce akıllı, iyi niyetli memurla da tanıştım. Ancak özel konuşmalarda, birçoğu yeterince değişmemiş olan hayal kırıklığını paylaşıyor.
Lobicilik çalışmalarımızın meyvesini verdiğini gösteren bir işaret, Wall Street’ten Brooklyn Köprüsü’ne noktalı bir çizgi gibi, su erişimine izin vermek için bir dizi kesintiyle birlikte, şehir tarafından inşa edilen, kumla dolu geçici bir bariyerdir. Yuvalar, acil bir durumda ekipler tarafından kurulmak üzere Brooklyn’de depolanan şişme barajlarla doldurulacak şekilde tasarlanmıştır.
Geçici bir sel koruma önlemi olarak Wall Street’ten Brooklyn Köprüsü’ne uzanan kum dolu bariyer. Kredi… New York Times için Evelyn Freja
Ancak bir sorun var: Bu ekiplerin Brooklyn’e gitmesi, şişme barajları geri alması ve sonra onları kurmak için yeterli zamanlarının olmasını umması gerekiyordu. Dahası, kentin yalnızca “nominal koruma” sunduğunu söylediği bu geçici setler, tahmin edilen beş ila yedi yıllık ömürlerinin yarısına gelmiş durumda. Sonra ne?
Geçen Aralık ayında, Ekonomik Kalkınma Kurumu başka bir büyük planı açıkladı. Finans Bölgesi ve Liman İklime Dayanıklılık Ana Planı, fırtına dalgalanmasının yanı sıra diğer iki kritik konuyu ele almayı amaçlıyor: yoğun yağmur fırtınalarından sonra kanalizasyon taşması ve 2050 yılına kadar Limanı aylık ve günlük olarak etkilemesi beklenen deniz seviyesinin yükselmesiyle şiddetlenen düzenli gelgit taşkınları 2080’e kadar. Plan, kıyı şeridini Doğu Nehri’ne 200 feet’e kadar uzatarak 15 ila 18 feet yükseltmektir.
Bu 5 milyar ila 7 milyar dolarlık projenin zaman çizelgesi nedir? Şehrin en son 17 Ekim güncellemesine göre belirlenecek.
O zamana kadar EDC, Manhattan’ın en alçakta bulunan ve en savunmasız mahallelerinden birine odaklanmak için bir geçici çözüm daha önerdi: Seaport Coastal Resilience. bazı fırtına dalgalanması azaltma teklifleri. EDC, projenin tamamen finanse edildiğinden emin, ancak hala tasarım aşamasında olduğunu söylüyor. İnşaatın 2025 yılına kadar başlaması planlanmamakta olup, hedeflenen tamamlanma tarihi 2027’dir.
Yükselen enflasyonla birlikte, inşa edilecek her şey için hala yeterli paramız olduğunu umuyorum. Ancak, uzun vadeli çözüm bulunana kadar mahalleyi kuru tutmak için üç ila beş fitin yeterli olmayacağından da endişeleniyorum.
Geçen ay, ABD Ordusu Mühendisler Birliği bölge için kendi vizyonunu, New York-New Jersey Limanı ve Kolordu Kıyı Fırtınası Risk Yönetimi Fizibilite Çalışmasını yayınladı. 549 sayfalık rapor, bir dizi esneklik önlemi önermektedir. Halihazırda tercih edilen “Alternatif 3b” planı, New York Limanı’ndaki stratejik noktalarda bulunan ve setler ve deniz duvarları gibi çeşitli kıyı temelli önlemlerle desteklenen fırtına dalgalanma kapılarını öngörüyor. Mahallemdeki planlanan deniz duvarlarından biri, ABD-Meksika sınır çitinin bazı bölümlerinden daha uzun olan 16 buçuk fit yüksekliğinde olacak ve manzarayı, ışığı ve sahile erişimi engelleyecektir.
Toplam maliyeti 52 milyar dolar. Daha da nefes kesici zaman çizelgesi. Her şey yolunda giderse ve devlet yüzde 35 veya 18,1 milyar dolar artırmayı kabul ederse, proje 2044 yılına kadar tamamlanabilir ve bu zamana kadar şehir zaten “sık” sel baskınlarını bekliyor.
Seaport semtindeki Sandy Kasırgası’ndan gelen sel sularının yaklaşık yüksek su işaretini anan bir şerit işaretleyici. Kredi… New York Times için Evelyn Freja
Son 10 yılda öğrendiğim şey, şehrimizi iklim değişikliği karşısında savunma yeteneğimiz olduğu. Ancak finansman boşlukları ve sürekli uzayan son tarihler göz önüne alındığında, aynı zamanda net olan şey, bunu zamanında yapmayacağımızdır. Bu durumda gerçekçi olmak daha mı iyi?
Rockefeller Vakfı’nın eski başkanı Judith Rodin, “Dayanıklılık Temettü” adlı kitabında, dayanıklılığı kısmen “yıkıcı bir deneyime uyum sağlama ve büyüme” kapasitesi olarak tanımlıyor. Belki bu durumda büyümek, işlerin istediğiniz gibi gitmeyeceğini kabul etmek anlamına gelir.
Tarihi Liman’ın Arnavut kaldırımlı sokakları 20 yıldır evim ve onları çok seviyorum. Ama Manhattan’ın en tehdit altındaki mahallesinin geleceğinin sular altında olduğunu kabul etmeli miyim diye merak ediyorum.
Marco Pasanella, Manhattan’ın South Street Seaport semtinde bir şarap dükkanı olan Pasanella & Son, Vintners’ın sahibidir.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Gün batımından hemen sonra su nehir kıyısına dökülmeye başladığında, kiracım ve Katrina Kasırgası’nı atlatan New Orleans’lı bir mühendis olan Tom Wall, “Eğer dizlerinizin üzerine çıkarsa, kaçmak zorunda kalacağız” diye uyardı.
Dakikalar içinde su kum torbalarının üzerine sıçradı ve bitişik binaların duvarlarından içeri hücum etti. Güç gitti. Karanlıkta, nehrin fırtına dalgası tarafından kaldırılan ağırlığı mağazanın önüne bastırılırken gıcırtılar duyduk. “Gitme zamanı,” dedi Wall. Merdivenleri çıkarken, altı fit yüksekliğindeki su 36 fit kare camı paramparça ederken bir çarpma sesi duyduk.
Ertesi gün sel suları çekildi. Ama arkadaki tadım odamızda sakladığımız 10.000 şişe şarap gitmiş, denize dökülmüş, yerine kalın, siyah bir muck konmuştu. Kırık bir şişe bile bulunamadı.
Bu günlerde, bazı arkadaşlarımın eğlenmesi için o çizmeleri hala kapının yanında tutuyorum.
Pasanella & Son, Vintners’ın önündeki muşamba ve kum torbaları, Sandy Kasırgası sabahı, 29 Ekim 2012. Kredi… Marco Pasanella
Kasırga vurduktan sonraki gün Pasanella & Son, Vintners’ın içi. Kredi… Marco Pasanella
Tanıdığım birçok Manhattanlı, Ian Kasırgası’ndan sonra Florida kıyılarını yeniden inşa etmek için acele eden insanlarla alay ediyor, çünkü bu topluluklar denizler yükseldikçe ve fırtınalar iklim değişikliğinden daha güçlü hale geldikçe tekrar sular altında kalacak. Ama New Yorklular neden aynı tehditlere karşı bağışık olsun ki? Yer değiştirmek sadece diğer insanların yaptığı bir şey mi? Belki de bizim de daha yüksek bir yere doğru ilerlememiz gerektiğini kabul edecek cesarete sahip olmalıyız. Bunu düşünüyorum, çünkü artık şehrimizi uzun vadede – hatta bir sonraki selden korumayı başarabileceğimize inanmıyorum.
43 New Yorklunun canına kıyan ve 70.000 konutun hasar görmesine neden olan Sandy’den sonra, bir dahaki sefere bölgemizin daha iyi hazırlanabilmesini sağlamaya çalıştım. Yerel Topluluk Kuruluma katıldım ve bir mahalle iyileştirme grubu olan Old Seaport Alliance’ı kurdum. Aşağı Manhattan İklim Koalisyonu ve diğer yerel komisyonlara atandım. Davamızı belediyede savundum.
Hayatımda attığım en büyük sivil sıçramanın Batı Yakası Otoyolu’nun sökülmesi ve ardından Hudson Nehri kıyısının yeniden kucaklanması olduğunu savundum. Aynı şeyi Doğu Yakası’ndaki Liman bölgesinde de yapabilir, kıyı taşkınlarına ve deniz seviyesinin yükselmesine karşı daha dayanıklı hale getirebilirdik.
Biraz ilerleme kaydettik. Brooklyn’i Aşağı Manhattan’a bağlayan Hugh L. Carey Tüneli, Sandy sırasında fışkıran 60 milyon galon suyun tekrar tavana kadar dolmasını önleyecek kapılara sahip. MTA, hava koşullarına dayanıklı metro istasyonlarına sahiptir. Con Edison, elektrik kesintilerinden korunmak için yeraltı altyapımızı güçlendirdi. Son 10 yılda, şehrimizi iklim değişikliğinin etkilerinden korumaya kararlı düzinelerce akıllı, iyi niyetli memurla da tanıştım. Ancak özel konuşmalarda, birçoğu yeterince değişmemiş olan hayal kırıklığını paylaşıyor.
Lobicilik çalışmalarımızın meyvesini verdiğini gösteren bir işaret, Wall Street’ten Brooklyn Köprüsü’ne noktalı bir çizgi gibi, su erişimine izin vermek için bir dizi kesintiyle birlikte, şehir tarafından inşa edilen, kumla dolu geçici bir bariyerdir. Yuvalar, acil bir durumda ekipler tarafından kurulmak üzere Brooklyn’de depolanan şişme barajlarla doldurulacak şekilde tasarlanmıştır.
Geçici bir sel koruma önlemi olarak Wall Street’ten Brooklyn Köprüsü’ne uzanan kum dolu bariyer. Kredi… New York Times için Evelyn Freja
Ancak bir sorun var: Bu ekiplerin Brooklyn’e gitmesi, şişme barajları geri alması ve sonra onları kurmak için yeterli zamanlarının olmasını umması gerekiyordu. Dahası, kentin yalnızca “nominal koruma” sunduğunu söylediği bu geçici setler, tahmin edilen beş ila yedi yıllık ömürlerinin yarısına gelmiş durumda. Sonra ne?
Geçen Aralık ayında, Ekonomik Kalkınma Kurumu başka bir büyük planı açıkladı. Finans Bölgesi ve Liman İklime Dayanıklılık Ana Planı, fırtına dalgalanmasının yanı sıra diğer iki kritik konuyu ele almayı amaçlıyor: yoğun yağmur fırtınalarından sonra kanalizasyon taşması ve 2050 yılına kadar Limanı aylık ve günlük olarak etkilemesi beklenen deniz seviyesinin yükselmesiyle şiddetlenen düzenli gelgit taşkınları 2080’e kadar. Plan, kıyı şeridini Doğu Nehri’ne 200 feet’e kadar uzatarak 15 ila 18 feet yükseltmektir.
Bu 5 milyar ila 7 milyar dolarlık projenin zaman çizelgesi nedir? Şehrin en son 17 Ekim güncellemesine göre belirlenecek.
O zamana kadar EDC, Manhattan’ın en alçakta bulunan ve en savunmasız mahallelerinden birine odaklanmak için bir geçici çözüm daha önerdi: Seaport Coastal Resilience. bazı fırtına dalgalanması azaltma teklifleri. EDC, projenin tamamen finanse edildiğinden emin, ancak hala tasarım aşamasında olduğunu söylüyor. İnşaatın 2025 yılına kadar başlaması planlanmamakta olup, hedeflenen tamamlanma tarihi 2027’dir.
Yükselen enflasyonla birlikte, inşa edilecek her şey için hala yeterli paramız olduğunu umuyorum. Ancak, uzun vadeli çözüm bulunana kadar mahalleyi kuru tutmak için üç ila beş fitin yeterli olmayacağından da endişeleniyorum.
Geçen ay, ABD Ordusu Mühendisler Birliği bölge için kendi vizyonunu, New York-New Jersey Limanı ve Kolordu Kıyı Fırtınası Risk Yönetimi Fizibilite Çalışmasını yayınladı. 549 sayfalık rapor, bir dizi esneklik önlemi önermektedir. Halihazırda tercih edilen “Alternatif 3b” planı, New York Limanı’ndaki stratejik noktalarda bulunan ve setler ve deniz duvarları gibi çeşitli kıyı temelli önlemlerle desteklenen fırtına dalgalanma kapılarını öngörüyor. Mahallemdeki planlanan deniz duvarlarından biri, ABD-Meksika sınır çitinin bazı bölümlerinden daha uzun olan 16 buçuk fit yüksekliğinde olacak ve manzarayı, ışığı ve sahile erişimi engelleyecektir.
Toplam maliyeti 52 milyar dolar. Daha da nefes kesici zaman çizelgesi. Her şey yolunda giderse ve devlet yüzde 35 veya 18,1 milyar dolar artırmayı kabul ederse, proje 2044 yılına kadar tamamlanabilir ve bu zamana kadar şehir zaten “sık” sel baskınlarını bekliyor.
Seaport semtindeki Sandy Kasırgası’ndan gelen sel sularının yaklaşık yüksek su işaretini anan bir şerit işaretleyici. Kredi… New York Times için Evelyn Freja
Son 10 yılda öğrendiğim şey, şehrimizi iklim değişikliği karşısında savunma yeteneğimiz olduğu. Ancak finansman boşlukları ve sürekli uzayan son tarihler göz önüne alındığında, aynı zamanda net olan şey, bunu zamanında yapmayacağımızdır. Bu durumda gerçekçi olmak daha mı iyi?
Rockefeller Vakfı’nın eski başkanı Judith Rodin, “Dayanıklılık Temettü” adlı kitabında, dayanıklılığı kısmen “yıkıcı bir deneyime uyum sağlama ve büyüme” kapasitesi olarak tanımlıyor. Belki bu durumda büyümek, işlerin istediğiniz gibi gitmeyeceğini kabul etmek anlamına gelir.
Tarihi Liman’ın Arnavut kaldırımlı sokakları 20 yıldır evim ve onları çok seviyorum. Ama Manhattan’ın en tehdit altındaki mahallesinin geleceğinin sular altında olduğunu kabul etmeli miyim diye merak ediyorum.
Marco Pasanella, Manhattan’ın South Street Seaport semtinde bir şarap dükkanı olan Pasanella & Son, Vintners’ın sahibidir.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .