Dahi kafalar
New member
Son otuz yılda, Asyalı Amerikalı seçmenler – ülkedeki en hızlı büyüyen grup olan Pew’e göre – Cumhuriyetçileri kararlı bir şekilde desteklemekten, kararlı bir şekilde liberal görüşlere dayanan güvenilir bir Demokratik blok haline geldiler. önemli ulusal sorunlar.
Şimdi soru, bu parti sadakatinin, Asyalı Amerikalıları diğer önemli Demokratik seçmenlerle karşı karşıya getiriyor gibi görünen siyasi olarak bölücü gelişmelere dayanıp dayanamayacağıdır – örneğin, en tepeye erişimin azaldığına dair işaretler gösteren ilerici eğitim politikaları üzerinde tartışmalar ortaya çıktıkça. Siyah ve Hispanik öğrencilerin erişimini artırmak için Asyalı Amerikalılar için okullar.
Asyalı Amerikalılar arasında liberal taahhütlerin derinliği konusunda çok az soru var.
“Çapraz demografik bölünmeler ve farklı yerleşim tarihleriyle işaretlenmiş bir grup olan Asyalı Amerikalılar, ortak politika görüşlerine sahip anlamlı bir siyasi kategori oluşturuyor mu?” Maryland Üniversitesi’nde Amerikan çalışmaları profesörü Janelle Wong’a ve Pew Araştırma Merkezi’nde bilgisayar bilimcisi olan Sono Shah’a, 2021 tarihli makalelerinde “Convergence Across Difference: Aning the Politik Ties That with the 2016 National Asian American Survey ”
Cevapları: “Asyalı Amerikan toplumu içindeki siyasi farklılıklar ilerici olanlar ile daha ileri olanlar arasındadır.”
Wong ve Shah, haber tarafındaki meslektaşım Jeremy W. Peters’ın 2016 New York Times makalesinden alıntı yapıyor: Demokratik Silahlar”:
Wong ve Shah, makalelerinde “ulusal köken, nesil, sınıf ve hatta partizanlık açısından kritik farklılıklara rağmen, Asyalı Amerikalıların şaşırtıcı derecede siyasi ortaklık sergilediklerini” belirtiyorlar.
Vergilerle ilgili olarak, örneğin, “Asyalı Amerikalı Demokratların ve Cumhuriyetçilerin yüzde 75’inden fazlası, orta sınıf için bir vergi indirimi sağlamak için zenginlerden alınan vergilerin artırılmasını destekliyor.”
Veya çevresel kaygıları gidermek için güçlü emisyon düzenlemeleri için destek alın. Bu, Asyalı Amerikalı Demokratlar arasında yüzde 78,3 ve Asyalı Amerikalı Cumhuriyetçiler arasında yüzde 76,9’luk bir desteğe sahip.
Dartmouth’ta sosyolog olan Sunmin Kim, 2021 tarihli “Asyalı Amerikalılar Arasındaki Fay Hatları” başlıklı makalesinde, Asyalı Amerikalıların Obamacare, Suriyeli mültecilerin kabulü, ücretsiz üniversite eğitimi, ABD’ye muhalefet konusunda kararlı bir şekilde liberal tavırlar aldıklarını buldu. Müslüman göçmen yasağı, elektrik santrallerinde çevresel kısıtlamalar ve Siyah Amerikalılara devlet yardımı. Tek istisna, Asyalı Amerikalılardan diğer gruplardan daha az destek alan esrarın yasallaştırılmasıydı.
Kim, bir e-postada, Asya kökenli Amerikalı seçmenlerin değişen partizan bağlılığında temel bir faktör olarak komünizmin azalan önemini belirtti. 1970’lerde ve 80’lerde, “Tayvanlılar, Koreliler ve Vietnamlılar, komünizme karşı daha sert olmakla ün yapmış partiyi seçtiler. Belli ki Cumhuriyet Halk Partisiydi. Birçoğu Kültür Devrimi’nin hatırasını koruyan Çinli göçmenler de çok farklı değildi.” 1990’lardan sonra, “Amerika Birleşik Devletleri’nde büyüyüp eğitim alan göçmenlerin çocukları ilk neslin yerini alıyor ve siyasete bakışları ebeveynlerinden çok farklı. Kendilerini ırksal bir azınlık olarak görüyorlar ve yüksek eğitim seviyeleri onları birçok konuda liberalizme doğru itiyor.”
Kısacası, Kim şöyle yazdı: “Soğuk Savaş sona erdi ve bir nesil kayması meydana geldi.”
Birçok ortak değere rağmen, Asyalı Amerikalılar arasında, kısmen menşe ülkeye bağlı olarak bir dizi konuda görüş ayrılıkları vardır. Bu farklılıklar, Eylül 2020’de yayınlanan 2020 Asyalı Amerikalı Seçmen Anketi’nin sonuçlarında açıkça görülüyor.
Joe Biden veya Donald Trump’ı tercih ettikleri sorulduğunda, Asyalı Amerikalıların yüzde 54’ü yüzde 30’a Biden’ı seçti. Trump için. Biden, Hintli (65-28), Japon (61-24), Koreli (57-26), Çinli (56-20) ve Filipinli Amerikalılardan (52-34) çoğunluk desteği aldı. Vietnamlı Amerikalılar, Trump 48-36’yı destekleyen tek istisnaydı.
Şu anda, olumlu eylem kabul politikaları, Asya kökenli Amerikalıların Demokrat Parti’ye verdiği desteği test eden kilit bir konudur. Harvard, San Francisco’daki Lowell Lisesi, Loudon County’deki Thomas Jefferson Lisesi ve New York ve Boston’daki en prestijli seçkin liseler gibi çeşitli eğitim kurumlarında, bir yanda Asyalı Amerikalı öğrenciler ve ebeveynler ile Siyahi ve Hispanik arasındaki eğitim kaynakları konusunda çatışma. diğer yanda öğrenciler ve veliler endemik hale geldi. Siyahların ve İspanyolların yüksek kaliteli okullara erişimini artırmak için tasarlanan politikalar, genellikle kabul edilen Asyalı Amerikalı öğrencilerin sayısında azalmaya neden olur.
Buna rağmen, yukarıda anılan 2020 Asyalı Amerikalı Seçmen Anketi, Asyalı Amerikalıların yüzde 70’inin “Siyahlara, kadınlara ve diğer azınlıklara yardım etmek için tasarlanmış olumlu eylem programlarını desteklediğini” söylediğini, yüzde 16’nın ise karşı çıktığını tespit etti. Hintli Amerikalılar desteklerinde en güçlüydü, 86-9, Çinli Amerikalılar ise en düşük, 56-25.
Bu sayılar, soru soyut olarak değil de gerçek dünyada sorulduğunda, Asyalı Amerikalılar arasında olumlayıcı eylem konusundaki önemli kararsızlığı maskeliyor gibi görünüyor. 1996’da California seçmenleri, hükümetin pozitif ayrımcılık politikalarını uygulamasını yasaklayan 209 sayılı Önermeyi onayladı ve “Devlet, ırk, cinsiyet, renk, etnik köken veya ulusal köken temelinde hiçbir birey veya gruba ayrımcılık yapmayacak veya onlara ayrıcalıklı muamele göstermeyecektir. kamu istihdamı, kamu eğitimi veya kamu müteahhitliği faaliyetlerinden kaynaklanmaktadır.”
2020’de Kaliforniya seçmenlerinden, olumlu karşıtı eylem önleminin yürürlükten kaldırılmasını, yani olumlu eylemi yeniden başlatmasını desteklemeleri veya buna karşı çıkmaları istendi. Asyalı Amerikalı seçmenlerin yüzde 36’sı olumlu eylemin yeniden başlatılmasını destekleyeceklerini söyledi, yüzde 22’ye karşı çıktı ve yüzde 36’sı kararsızdı. Öte yandan Çinli Amerikalıların çoğu, yüzde 38’i olumlu eylemin yeniden başlatılmasına karşı çıktı, yüzde 30’u lehte ve yüzde 28’i kararsızdı.
Olumlu eylem kabul politikaları üzerindeki tartışmanın derin kökleri vardır. 2009’da Princeton’da sosyolog olan Thomas J. Espenshade ve Ortaöğretim Sonrası Eğitimde Uygulamalı Araştırma Merkezi’nden Alexandria Walton Radford makalelerinde yazdılar. “Yeni Bir Manhattan Projesi”
2018’de Harvard Crimson, 1995’ten 2013’e kadar Harvard’a kabul edilen öğrencilerin ortalama SAT puanlarını inceledi. Harvard’a kabul edilen Asyalı Amerikalıların ortalama 767 SAT puanı kazandığını tespit etti. beyazlar tüm bölümlerde ortalama 745 iken, Hispanik Amerikalı 718, Yerli-Amerikalı ve Yerli-Hawaii 712 ve Afrikalı-Amerikalı 704.
Asyalı Bilginler Amerikan siyaseti, Asyalı Amerikalı seçmenlerin, bir istisna dışında, olumlu eylem politikalarının nispeten güçlü destekçileri olarak kaldığını keşfetti: Asyalı Amerikalıların neredeyse dörtte birini oluşturan Çinli Amerikalılar.
Texas-Austin Üniversitesi’nde eğitim liderliği profesörleri ve Liliana M. Garces ve OiYan Poon, “Asyalı Amerikalılar ve Irk Bilinçli Kabuller: Muhafazakar Muhalefetin Yanlış Bilgilendirme, Korkutma ve Irksal Bölünme Stratejisini Anlamak” başlıklı makalesinde ve Colorado Eyalet Üniversitesi, Çinli Amerikalılar arasında olumlu karşıtı eylem duyarlılığının yoğunlaşması için aşağıdaki nedenleri verin.
Garces ve Poon, ABD Göçmenlik Yasası’ndaki 1990 değişikliklerinin “yüksek vasıflı, profesyonel sınıf göçmenler için vize sayısını üç kat artırdığını, yüksek eğitimli ve vasıflı göçmenlere ayrıcalık tanıdığını” yazarken, “Çin’deki göç politikası değişiklikleri avantajlıdır”. yapısal olarak daha ayrıcalıklı Çinlilerin göç etmesi.”
İkincisi, “Çin anakarasında büyüyen bu daha yeni Çinli Amerikalı göçmenlerin çoğu sistematik ve kültürel olarak sosyalleşti ve tek bir sınavın seçkin üniversiteye giriş için geçerli bir liyakat ölçüsü olduğuna kuvvetle inanıyorlardı.”
Üçüncüsü, “Daha yeni göçmenler arasındaki yerleşim ve istihdam kalıpları, sosyal yaşamlarının orta ve üst orta sınıf Çinli Amerikalı göçmenler ve beyazlarla sınırlı kaldığını gösteriyor.”
Ve son olarak,
Asyalı Amerikalı seçmenleri sağa çekme potansiyeli olan bir başka konu da suçtur.
Adalet Bakanlığı Adalet İstatistik Bürosu tarafından Eylül 2019’da yayınlanan 2018 Suç Mağduriyeti raporu, 2018’de Asyalı Amerikalılara karşı toplam 182.230 şiddet suçunun işlendiğini tespit etti. Yüzde 27.5’i Afrikalı Amerikalılar tarafından işlendi, Beyazlar tarafından yüzde 24,1, Asyalı Amerikalılar tarafından yüzde 24,1, Hispanikler tarafından yüzde 7,0 ve geri kalanı belirsiz.
New York City polisinin 2021 nefret suçu tutukluları hakkındaki raporu, Asyalı Amerikalılara karşı nefret suçu işlemekle suçlanan 56 erkek ve kadının 30’unun Siyah, 14’ünün Hispanik, 7’sinin beyaz ve beşinin Asyalı Amerikalı/Pasifik olduğunu gösteriyor Adalılar.
Bağlantı kurduğum Asya kökenli Amerikalı siyaset uzmanlarının çoğu, Asyalı Amerikalıların Demokrat Parti ve adaylarına bağlılığının devam edeceğine duydukları güveni dile getirirken, bazı tehlikeler vardı. sinyaller — örneğin, 2021 New York belediye başkanlığı seçimlerinde.
O yıl, Demokrat Eric Adams, Cumhuriyetçi Curtis Sliwa’yı 65.5’e 27,1’e kesin bir şekilde yendi, ancak Sliwa’yı destekledi ” The City’ye göre, polisin parasını ödemek için oy veren omurgasız politikacılar” “sakinlerinin yarısından fazlasının Asyalı olduğu bölgelerde” yüzde 44’e çıktı.
Hikayenin başlığı “Çinli seçmenler NYC’deki GOP için yürürlüğe girdi, siyaseti sarstı” ve alt başlıkta “Brooklyn’deki Sunset Park’tan Elmhurst’a ve Queens’teki Flushing’e, okullarda Demokratların tutumlarına ilişkin hayal kırıklıkları” yazıyordu. ve suç, belediye başkanı ve muhafazakar Konsey adayları için Cumhuriyetçi Curtis Sliwa için oyların harekete geçirilmesine yardımcı oldu.”
The City’ye göre, Sliwa’ya verilen desteğin artmasında önemli bir katalizör, Adams’ın da bunu yapmayı taahhüt ettiği gerçeğini göz ardı ederek “uzmanlaşmış lise kabulleri ve üstün zekalı ve yetenekli programlara yönelik önerilen reformlar”dı. . Daha genel olarak, City, Queens’ten Demokrat bir kongre üyesi olan Grace Ming’in 4 Kasım 2021’de tweet attığını
bildirdi: üyeleri – tüm ilerici Demokratlar – geçen ay. Times’dan meslektaşı Amelia Nierenberg’in 16 Şubat’ta yazdığı gibi:
Mart 2021 tarihli makalelerinde, “Asya karşıtı şiddet karşısında Siyah-Asya çatışması kinayesi neden dayanışmayı reddediyor?” Jennifer Lee ve Tiffany Huang, Columbia ve Pennsylvania Üniversitesi’ndeki sosyologlar, “47 eyalette ve Columbia Bölgesi’nde, bıçaklama ve dayaklardan sözlü tacize ve zorbalığa, cinsel tacize kadar değişen, kendi bildirdiği 3.000’den fazla Asya karşıtı şiddet olayı olduğuna” işaret ediyor. üzerine tükürdü ve kaçındı.”
“Asya karşıtı şiddetin bu anlamsız eylemleri sonunda hak ettikleri ulusal ilgiyi topladılar,” diye devam ediyor Lee ve Huang, “aynı zamanda Siyah karşıtı duyguları harekete geçirdiler ve Siyah-Asyalı çatışma mecazını yeniden ateşlediler. Videoya kaydedilen faillerin bazıları Siyah olduğu için, bazı gözlemciler Asya karşıtı şiddeti hemen Siyah-Asyalı çatışmasına indirdi.”
İki yazar, bu tür Siyah-Asya çatışmasına karşı çalışmanın kuşatılmış ancak
‘de gösterilen “gerçek dünya dayanışması” olduğunu öne sürüyorlar. Asyalı Amerikalıların çoğunluğu arasında korkuya neden oldu.”
Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi’nin bir dergisi olan Daedalus’un 2021 İlkbahar sayısında yayınlanan “Asyalı Amerikalılar, Olumlu Eylem ve Asya Karşıtı Nefretteki Yükseliş”te Lee, Asyalı Amerikalı siyasi bir kırılma noktasındayız. Şunları iddia ediyor:
Son yıllarda, “60’ların Asyalı Amerikalı üniversite öğrencisi aktivistlerinden tavırları farklı olan yeni bir Asyalı göçmen grubu siyasi alana girdi” diye yazıyor Lee. Siyasi olarak muhafazakar Asyalı göçmenlerden oluşan bu hizbin, liberal eğilimli seleflerini takip etme niyeti yok ve sessiz kalmaya da niyetli değiller” dedi.
Sorun, “daha fazla Asyalı Amerikalı’nın muhafazakarların tarafını mı seçeceği, yoksa kolektif bir Asya-Amerika ittifakı mı oluşturacakları”dır. ABD’li Asyalıların etnik ve sınıf farklılıklarını tanıyıp benimsememesine bağlı olacaktır. Siyah Amerikalıların siyasi tutumlarına ve oy verme davranışlarına rehberlik edene benzer bir bağlantılı kader duygusu oluşturacaklar mı?”
Sonucun Demokratlar ve Cumhuriyetçiler arasındaki güç dengesi üzerinde büyük bir etkisi olabilir.
Liberal seçmen analiz firması Catalyst, 2016’dan 2020’ye kadar Asyalı Amerikalıların seçmen katılımını Hispanik Amerikalılar (yüzde 31 artış) ve Afrikalı Amerikalılar da dahil olmak üzere diğer tüm ırksal veya etnik gruplardan daha fazla yüzde 39 artırdığını buldu. Amerikalılar (yüzde 14 artış). Asyalı Amerikalılar her iki seçimde de partiye ikiye bir oy verdiğinden, bu katılım artışı Demokrat Parti lehine kararlı bir şekilde çalıştı.
Yukarıda anılan Nisan 2021 Pew Research raporunda, 2000’den 2019’a kadar, “ABD’deki Asya nüfusu kabaca 10,5 milyondan yüzde 81 artarak 18,9 milyona ulaştı ve ülkenin yüzde 70’lik büyüme oranını aştı. İspanyol nüfusu. Ayrıca, 2060 yılına kadar ABD’li Asyalıların sayısının, 2000 nüfusunun üç katından fazla olan 35,8 milyona yükselmesi bekleniyor.”
Bunun anlamı, Cumhuriyetçilerin pozitif ayrımcılık, suç, özellikle nefret suçu ve yüksek kalibreli devlet okullarına kabul edilmek için piyangolara yönelik liyakat testinden uzaklaşma hareketlerini, kama meseleleri olarak gözetlemeye çalışmak için kesinlikle yoğunlaştırmalarıdır. Asyalı Amerikalı seçmenler Demokrat Parti’den uzaklaştı. Nitekim onlar zaten bu işin içindeler. Demokrat Parti’nin, Jennifer Lee’nin, Asya ve Afrika kökenli Amerikalılar arasında bu meydan okumayı savuşturmak için “bağlı bir kader” çağrısına önemli ölçüde güç katması gerekecek.
Asyalı Amerikalıların eğitime olan güçlü bağlılığı, üniversite ve yüksek dereceli seçmenler için tercih edilen ev haline gelen Demokrat Parti’ye bağlılık kaynağı olmuştur. Demokrat Parti’nin ilerici kanadı, aynı zamanda, Asyalı Amerikalılar için seçkin okullardaki fırsatları azaltan ve Siyah ve Hispanik seçmenlerden oluşan iki daha büyük Demokratik seçim bölgesi için fırsatları artıran eğitim politikalarını destekleyerek bu bağlılığın gücünü test ediyor. Bu, rekabet halindeki gündemlere sahip parçalanmış bir seçmenlerden oluşan çeşitli bir koalisyonun doğasında var olan türden bir sorundur. Öngörülebilir gelecek için, tarafın bu çatışmaları yönetme yeteneği, başarısında veya başarısızlığında kilit bir faktör olacaktır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Şimdi soru, bu parti sadakatinin, Asyalı Amerikalıları diğer önemli Demokratik seçmenlerle karşı karşıya getiriyor gibi görünen siyasi olarak bölücü gelişmelere dayanıp dayanamayacağıdır – örneğin, en tepeye erişimin azaldığına dair işaretler gösteren ilerici eğitim politikaları üzerinde tartışmalar ortaya çıktıkça. Siyah ve Hispanik öğrencilerin erişimini artırmak için Asyalı Amerikalılar için okullar.
Asyalı Amerikalılar arasında liberal taahhütlerin derinliği konusunda çok az soru var.
“Çapraz demografik bölünmeler ve farklı yerleşim tarihleriyle işaretlenmiş bir grup olan Asyalı Amerikalılar, ortak politika görüşlerine sahip anlamlı bir siyasi kategori oluşturuyor mu?” Maryland Üniversitesi’nde Amerikan çalışmaları profesörü Janelle Wong’a ve Pew Araştırma Merkezi’nde bilgisayar bilimcisi olan Sono Shah’a, 2021 tarihli makalelerinde “Convergence Across Difference: Aning the Politik Ties That with the 2016 National Asian American Survey ”
Cevapları: “Asyalı Amerikan toplumu içindeki siyasi farklılıklar ilerici olanlar ile daha ileri olanlar arasındadır.”
Wong ve Shah, haber tarafındaki meslektaşım Jeremy W. Peters’ın 2016 New York Times makalesinden alıntı yapıyor: Demokratik Silahlar”:
Wong ve Shah, makalelerinde “ulusal köken, nesil, sınıf ve hatta partizanlık açısından kritik farklılıklara rağmen, Asyalı Amerikalıların şaşırtıcı derecede siyasi ortaklık sergilediklerini” belirtiyorlar.
Vergilerle ilgili olarak, örneğin, “Asyalı Amerikalı Demokratların ve Cumhuriyetçilerin yüzde 75’inden fazlası, orta sınıf için bir vergi indirimi sağlamak için zenginlerden alınan vergilerin artırılmasını destekliyor.”
Veya çevresel kaygıları gidermek için güçlü emisyon düzenlemeleri için destek alın. Bu, Asyalı Amerikalı Demokratlar arasında yüzde 78,3 ve Asyalı Amerikalı Cumhuriyetçiler arasında yüzde 76,9’luk bir desteğe sahip.
Dartmouth’ta sosyolog olan Sunmin Kim, 2021 tarihli “Asyalı Amerikalılar Arasındaki Fay Hatları” başlıklı makalesinde, Asyalı Amerikalıların Obamacare, Suriyeli mültecilerin kabulü, ücretsiz üniversite eğitimi, ABD’ye muhalefet konusunda kararlı bir şekilde liberal tavırlar aldıklarını buldu. Müslüman göçmen yasağı, elektrik santrallerinde çevresel kısıtlamalar ve Siyah Amerikalılara devlet yardımı. Tek istisna, Asyalı Amerikalılardan diğer gruplardan daha az destek alan esrarın yasallaştırılmasıydı.
Kim, bir e-postada, Asya kökenli Amerikalı seçmenlerin değişen partizan bağlılığında temel bir faktör olarak komünizmin azalan önemini belirtti. 1970’lerde ve 80’lerde, “Tayvanlılar, Koreliler ve Vietnamlılar, komünizme karşı daha sert olmakla ün yapmış partiyi seçtiler. Belli ki Cumhuriyet Halk Partisiydi. Birçoğu Kültür Devrimi’nin hatırasını koruyan Çinli göçmenler de çok farklı değildi.” 1990’lardan sonra, “Amerika Birleşik Devletleri’nde büyüyüp eğitim alan göçmenlerin çocukları ilk neslin yerini alıyor ve siyasete bakışları ebeveynlerinden çok farklı. Kendilerini ırksal bir azınlık olarak görüyorlar ve yüksek eğitim seviyeleri onları birçok konuda liberalizme doğru itiyor.”
Kısacası, Kim şöyle yazdı: “Soğuk Savaş sona erdi ve bir nesil kayması meydana geldi.”
Birçok ortak değere rağmen, Asyalı Amerikalılar arasında, kısmen menşe ülkeye bağlı olarak bir dizi konuda görüş ayrılıkları vardır. Bu farklılıklar, Eylül 2020’de yayınlanan 2020 Asyalı Amerikalı Seçmen Anketi’nin sonuçlarında açıkça görülüyor.
Joe Biden veya Donald Trump’ı tercih ettikleri sorulduğunda, Asyalı Amerikalıların yüzde 54’ü yüzde 30’a Biden’ı seçti. Trump için. Biden, Hintli (65-28), Japon (61-24), Koreli (57-26), Çinli (56-20) ve Filipinli Amerikalılardan (52-34) çoğunluk desteği aldı. Vietnamlı Amerikalılar, Trump 48-36’yı destekleyen tek istisnaydı.
Şu anda, olumlu eylem kabul politikaları, Asya kökenli Amerikalıların Demokrat Parti’ye verdiği desteği test eden kilit bir konudur. Harvard, San Francisco’daki Lowell Lisesi, Loudon County’deki Thomas Jefferson Lisesi ve New York ve Boston’daki en prestijli seçkin liseler gibi çeşitli eğitim kurumlarında, bir yanda Asyalı Amerikalı öğrenciler ve ebeveynler ile Siyahi ve Hispanik arasındaki eğitim kaynakları konusunda çatışma. diğer yanda öğrenciler ve veliler endemik hale geldi. Siyahların ve İspanyolların yüksek kaliteli okullara erişimini artırmak için tasarlanan politikalar, genellikle kabul edilen Asyalı Amerikalı öğrencilerin sayısında azalmaya neden olur.
Buna rağmen, yukarıda anılan 2020 Asyalı Amerikalı Seçmen Anketi, Asyalı Amerikalıların yüzde 70’inin “Siyahlara, kadınlara ve diğer azınlıklara yardım etmek için tasarlanmış olumlu eylem programlarını desteklediğini” söylediğini, yüzde 16’nın ise karşı çıktığını tespit etti. Hintli Amerikalılar desteklerinde en güçlüydü, 86-9, Çinli Amerikalılar ise en düşük, 56-25.
Bu sayılar, soru soyut olarak değil de gerçek dünyada sorulduğunda, Asyalı Amerikalılar arasında olumlayıcı eylem konusundaki önemli kararsızlığı maskeliyor gibi görünüyor. 1996’da California seçmenleri, hükümetin pozitif ayrımcılık politikalarını uygulamasını yasaklayan 209 sayılı Önermeyi onayladı ve “Devlet, ırk, cinsiyet, renk, etnik köken veya ulusal köken temelinde hiçbir birey veya gruba ayrımcılık yapmayacak veya onlara ayrıcalıklı muamele göstermeyecektir. kamu istihdamı, kamu eğitimi veya kamu müteahhitliği faaliyetlerinden kaynaklanmaktadır.”
2020’de Kaliforniya seçmenlerinden, olumlu karşıtı eylem önleminin yürürlükten kaldırılmasını, yani olumlu eylemi yeniden başlatmasını desteklemeleri veya buna karşı çıkmaları istendi. Asyalı Amerikalı seçmenlerin yüzde 36’sı olumlu eylemin yeniden başlatılmasını destekleyeceklerini söyledi, yüzde 22’ye karşı çıktı ve yüzde 36’sı kararsızdı. Öte yandan Çinli Amerikalıların çoğu, yüzde 38’i olumlu eylemin yeniden başlatılmasına karşı çıktı, yüzde 30’u lehte ve yüzde 28’i kararsızdı.
Olumlu eylem kabul politikaları üzerindeki tartışmanın derin kökleri vardır. 2009’da Princeton’da sosyolog olan Thomas J. Espenshade ve Ortaöğretim Sonrası Eğitimde Uygulamalı Araştırma Merkezi’nden Alexandria Walton Radford makalelerinde yazdılar. “Yeni Bir Manhattan Projesi”
2018’de Harvard Crimson, 1995’ten 2013’e kadar Harvard’a kabul edilen öğrencilerin ortalama SAT puanlarını inceledi. Harvard’a kabul edilen Asyalı Amerikalıların ortalama 767 SAT puanı kazandığını tespit etti. beyazlar tüm bölümlerde ortalama 745 iken, Hispanik Amerikalı 718, Yerli-Amerikalı ve Yerli-Hawaii 712 ve Afrikalı-Amerikalı 704.
Asyalı Bilginler Amerikan siyaseti, Asyalı Amerikalı seçmenlerin, bir istisna dışında, olumlu eylem politikalarının nispeten güçlü destekçileri olarak kaldığını keşfetti: Asyalı Amerikalıların neredeyse dörtte birini oluşturan Çinli Amerikalılar.
Texas-Austin Üniversitesi’nde eğitim liderliği profesörleri ve Liliana M. Garces ve OiYan Poon, “Asyalı Amerikalılar ve Irk Bilinçli Kabuller: Muhafazakar Muhalefetin Yanlış Bilgilendirme, Korkutma ve Irksal Bölünme Stratejisini Anlamak” başlıklı makalesinde ve Colorado Eyalet Üniversitesi, Çinli Amerikalılar arasında olumlu karşıtı eylem duyarlılığının yoğunlaşması için aşağıdaki nedenleri verin.
Garces ve Poon, ABD Göçmenlik Yasası’ndaki 1990 değişikliklerinin “yüksek vasıflı, profesyonel sınıf göçmenler için vize sayısını üç kat artırdığını, yüksek eğitimli ve vasıflı göçmenlere ayrıcalık tanıdığını” yazarken, “Çin’deki göç politikası değişiklikleri avantajlıdır”. yapısal olarak daha ayrıcalıklı Çinlilerin göç etmesi.”
İkincisi, “Çin anakarasında büyüyen bu daha yeni Çinli Amerikalı göçmenlerin çoğu sistematik ve kültürel olarak sosyalleşti ve tek bir sınavın seçkin üniversiteye giriş için geçerli bir liyakat ölçüsü olduğuna kuvvetle inanıyorlardı.”
Üçüncüsü, “Daha yeni göçmenler arasındaki yerleşim ve istihdam kalıpları, sosyal yaşamlarının orta ve üst orta sınıf Çinli Amerikalı göçmenler ve beyazlarla sınırlı kaldığını gösteriyor.”
Ve son olarak,
Asyalı Amerikalı seçmenleri sağa çekme potansiyeli olan bir başka konu da suçtur.
Adalet Bakanlığı Adalet İstatistik Bürosu tarafından Eylül 2019’da yayınlanan 2018 Suç Mağduriyeti raporu, 2018’de Asyalı Amerikalılara karşı toplam 182.230 şiddet suçunun işlendiğini tespit etti. Yüzde 27.5’i Afrikalı Amerikalılar tarafından işlendi, Beyazlar tarafından yüzde 24,1, Asyalı Amerikalılar tarafından yüzde 24,1, Hispanikler tarafından yüzde 7,0 ve geri kalanı belirsiz.
New York City polisinin 2021 nefret suçu tutukluları hakkındaki raporu, Asyalı Amerikalılara karşı nefret suçu işlemekle suçlanan 56 erkek ve kadının 30’unun Siyah, 14’ünün Hispanik, 7’sinin beyaz ve beşinin Asyalı Amerikalı/Pasifik olduğunu gösteriyor Adalılar.
Bağlantı kurduğum Asya kökenli Amerikalı siyaset uzmanlarının çoğu, Asyalı Amerikalıların Demokrat Parti ve adaylarına bağlılığının devam edeceğine duydukları güveni dile getirirken, bazı tehlikeler vardı. sinyaller — örneğin, 2021 New York belediye başkanlığı seçimlerinde.
O yıl, Demokrat Eric Adams, Cumhuriyetçi Curtis Sliwa’yı 65.5’e 27,1’e kesin bir şekilde yendi, ancak Sliwa’yı destekledi ” The City’ye göre, polisin parasını ödemek için oy veren omurgasız politikacılar” “sakinlerinin yarısından fazlasının Asyalı olduğu bölgelerde” yüzde 44’e çıktı.
Hikayenin başlığı “Çinli seçmenler NYC’deki GOP için yürürlüğe girdi, siyaseti sarstı” ve alt başlıkta “Brooklyn’deki Sunset Park’tan Elmhurst’a ve Queens’teki Flushing’e, okullarda Demokratların tutumlarına ilişkin hayal kırıklıkları” yazıyordu. ve suç, belediye başkanı ve muhafazakar Konsey adayları için Cumhuriyetçi Curtis Sliwa için oyların harekete geçirilmesine yardımcı oldu.”
The City’ye göre, Sliwa’ya verilen desteğin artmasında önemli bir katalizör, Adams’ın da bunu yapmayı taahhüt ettiği gerçeğini göz ardı ederek “uzmanlaşmış lise kabulleri ve üstün zekalı ve yetenekli programlara yönelik önerilen reformlar”dı. . Daha genel olarak, City, Queens’ten Demokrat bir kongre üyesi olan Grace Ming’in 4 Kasım 2021’de tweet attığını
bildirdi: üyeleri – tüm ilerici Demokratlar – geçen ay. Times’dan meslektaşı Amelia Nierenberg’in 16 Şubat’ta yazdığı gibi:
Mart 2021 tarihli makalelerinde, “Asya karşıtı şiddet karşısında Siyah-Asya çatışması kinayesi neden dayanışmayı reddediyor?” Jennifer Lee ve Tiffany Huang, Columbia ve Pennsylvania Üniversitesi’ndeki sosyologlar, “47 eyalette ve Columbia Bölgesi’nde, bıçaklama ve dayaklardan sözlü tacize ve zorbalığa, cinsel tacize kadar değişen, kendi bildirdiği 3.000’den fazla Asya karşıtı şiddet olayı olduğuna” işaret ediyor. üzerine tükürdü ve kaçındı.”
“Asya karşıtı şiddetin bu anlamsız eylemleri sonunda hak ettikleri ulusal ilgiyi topladılar,” diye devam ediyor Lee ve Huang, “aynı zamanda Siyah karşıtı duyguları harekete geçirdiler ve Siyah-Asyalı çatışma mecazını yeniden ateşlediler. Videoya kaydedilen faillerin bazıları Siyah olduğu için, bazı gözlemciler Asya karşıtı şiddeti hemen Siyah-Asyalı çatışmasına indirdi.”
İki yazar, bu tür Siyah-Asya çatışmasına karşı çalışmanın kuşatılmış ancak
‘de gösterilen “gerçek dünya dayanışması” olduğunu öne sürüyorlar. Asyalı Amerikalıların çoğunluğu arasında korkuya neden oldu.”
Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi’nin bir dergisi olan Daedalus’un 2021 İlkbahar sayısında yayınlanan “Asyalı Amerikalılar, Olumlu Eylem ve Asya Karşıtı Nefretteki Yükseliş”te Lee, Asyalı Amerikalı siyasi bir kırılma noktasındayız. Şunları iddia ediyor:
Son yıllarda, “60’ların Asyalı Amerikalı üniversite öğrencisi aktivistlerinden tavırları farklı olan yeni bir Asyalı göçmen grubu siyasi alana girdi” diye yazıyor Lee. Siyasi olarak muhafazakar Asyalı göçmenlerden oluşan bu hizbin, liberal eğilimli seleflerini takip etme niyeti yok ve sessiz kalmaya da niyetli değiller” dedi.
Sorun, “daha fazla Asyalı Amerikalı’nın muhafazakarların tarafını mı seçeceği, yoksa kolektif bir Asya-Amerika ittifakı mı oluşturacakları”dır. ABD’li Asyalıların etnik ve sınıf farklılıklarını tanıyıp benimsememesine bağlı olacaktır. Siyah Amerikalıların siyasi tutumlarına ve oy verme davranışlarına rehberlik edene benzer bir bağlantılı kader duygusu oluşturacaklar mı?”
Sonucun Demokratlar ve Cumhuriyetçiler arasındaki güç dengesi üzerinde büyük bir etkisi olabilir.
Liberal seçmen analiz firması Catalyst, 2016’dan 2020’ye kadar Asyalı Amerikalıların seçmen katılımını Hispanik Amerikalılar (yüzde 31 artış) ve Afrikalı Amerikalılar da dahil olmak üzere diğer tüm ırksal veya etnik gruplardan daha fazla yüzde 39 artırdığını buldu. Amerikalılar (yüzde 14 artış). Asyalı Amerikalılar her iki seçimde de partiye ikiye bir oy verdiğinden, bu katılım artışı Demokrat Parti lehine kararlı bir şekilde çalıştı.
Yukarıda anılan Nisan 2021 Pew Research raporunda, 2000’den 2019’a kadar, “ABD’deki Asya nüfusu kabaca 10,5 milyondan yüzde 81 artarak 18,9 milyona ulaştı ve ülkenin yüzde 70’lik büyüme oranını aştı. İspanyol nüfusu. Ayrıca, 2060 yılına kadar ABD’li Asyalıların sayısının, 2000 nüfusunun üç katından fazla olan 35,8 milyona yükselmesi bekleniyor.”
Bunun anlamı, Cumhuriyetçilerin pozitif ayrımcılık, suç, özellikle nefret suçu ve yüksek kalibreli devlet okullarına kabul edilmek için piyangolara yönelik liyakat testinden uzaklaşma hareketlerini, kama meseleleri olarak gözetlemeye çalışmak için kesinlikle yoğunlaştırmalarıdır. Asyalı Amerikalı seçmenler Demokrat Parti’den uzaklaştı. Nitekim onlar zaten bu işin içindeler. Demokrat Parti’nin, Jennifer Lee’nin, Asya ve Afrika kökenli Amerikalılar arasında bu meydan okumayı savuşturmak için “bağlı bir kader” çağrısına önemli ölçüde güç katması gerekecek.
Asyalı Amerikalıların eğitime olan güçlü bağlılığı, üniversite ve yüksek dereceli seçmenler için tercih edilen ev haline gelen Demokrat Parti’ye bağlılık kaynağı olmuştur. Demokrat Parti’nin ilerici kanadı, aynı zamanda, Asyalı Amerikalılar için seçkin okullardaki fırsatları azaltan ve Siyah ve Hispanik seçmenlerden oluşan iki daha büyük Demokratik seçim bölgesi için fırsatları artıran eğitim politikalarını destekleyerek bu bağlılığın gücünü test ediyor. Bu, rekabet halindeki gündemlere sahip parçalanmış bir seçmenlerden oluşan çeşitli bir koalisyonun doğasında var olan türden bir sorundur. Öngörülebilir gelecek için, tarafın bu çatışmaları yönetme yeteneği, başarısında veya başarısızlığında kilit bir faktör olacaktır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .