Dahi kafalar
New member
Bir Rus sorgu görevlisi, Ukrayna’da konuştuğum işkence mağdurlarından birine, onu kırbaçlayıp tecavüz etmeden önce, “Rusya’yı sevmeniz için içinizdeki Ukraynalıyı yeneceğiz,” dedi. Bu, Vladimir Putin’in stratejisinin oldukça iyi bir özeti gibi görünüyor.
Putin’in vahşetinin karşı koyma iradesini güçlendirdiği Ukrayna’da işe yaramıyor. O cesur kadın, korkunç bir kişisel maliyete rağmen, sorgulayıcılarına karşı zafer kazandı.
Ama Batı’da bizlerin daha zayıf maddelerden oluştuğundan endişeleniyorum. ABD’nin önümüzdeki aylarda alacağı en önemli kararlardan bazıları, Ukrayna’ya sağlayacağımız desteğin düzeyiyle ilgili ve Başkan Biden’ın Ukrayna’nın Rusya’yı püskürtmesine kararlı bir şekilde yardım ederek korkunç bir hata yaptığını düşünen bazı okuyuculardan tepki aldım.
Nancy adında bir kadın, Facebook sayfamda, Amerika sınırından çok Ukrayna sınırını korumakla ilgilendiğimi söyleyerek protesto etti. Ukrayna’nınkinden çok kendi sorunlarımıza odaklanmamız gerektiğini savundu.
“Borçta başımızı aştık ama dahil olmamamız gereken bir savaşı finanse ediyoruz” dedi. “Yeter artık.”
Anketler, Amerika’nın Ukrayna’ya yaptığı yardıma verdiği desteğin hala güçlü olduğunu ancak özellikle Cumhuriyetçiler arasında düşüş gösterdiğini gösteriyor. Ve Amerikalıların neredeyse yarısı ABD’nin Ukrayna’yı toprak kaybetse bile “bir an önce barışa razı olması” için zorlamasını istiyor – bu Vladimir Putin’in kalbini sevindirmiş olmalı.
İnsanlar yüksek enerji fiyatlarından ve bazı Avrupa ülkeleri söz konusu olduğunda olası elektrik kesintilerinden bıktıkça, Batı’nın Ukrayna’ya verdiği desteğin tükenmesi önümüzdeki aylarda zemin kazanmaya devam edebilir.
Öyleyse, Nancy ve diğerlerine neden Ukrayna’ya silah sağlamaya devam etmemiz gerektiğini açıklamama izin verin.
Pek çok kongre Cumhuriyetçisi (ve soldaki bazı ilericiler) arasındaki temel yanılgı, Ukrayna’ya silah göndererek bir iyilik yaptığımızdır. Öyle değil. Rusya’nın NATO ve Batı Avrupa’ya ve dolayısıyla bize yönelik askeri tehdidini zayıflatarak, bizim çıkarımıza olacak şekilde hayatları ve altyapıyı feda eden Ukrayna’nın ceketini tutuyoruz.
“Bize bir iyilik yapıyorlar; emekli Amerikan generali ve Avrupa’daki NATO kuvvetlerinin eski yüksek müttefik komutanı Wesley Clark bana “bizim savaşımız için savaşıyorlar” dedi. “Ukrayna’daki mücadele, uluslararası toplumun geleceği ile ilgili bir mücadeledir.”
Savaş Rusya’nın lehine bir şekilde sona ererse, Amerikalılar için daha az güvenli bir dünya olacağını savunuyor. Dünyanın özümseyeceği bir ders, nükleer silahlara sahip olmanın olağanüstü önemi olacaktır, çünkü Ukrayna 1990’larda nükleer cephaneliğinden vazgeçtikten sonra işgal edildi ve bugün Rusya’nın nükleer savaş başlıkları, Batı’nın daha güçlü bir askeri tepkisini engelliyor.
Clark, “Ukrayna düşerse, kesinlikle bir nükleer silahlanma dalgası olacak” uyarısında bulundu.
Yıllardır askeri stratejistler, Rusya’nın Estonya’ya NATO’ya meydan okuyacak ve Amerikan birliklerinin hayatlarına mal olacak bir saldırısından korkuyorlardı. Ukraynalılar bu riski azaltmak için Rusya’nın güçlerini zayıflatıyorlar.
Daha genel olarak, önümüzdeki on yılda dünya barışına yönelik belki de en büyük tehdit, Tayvan Boğazı’nda Amerika ile Çin arasında bir savaşa dönüşecek bir çatışma riskidir. Bu tehlikeyi azaltmak için Tayvan’ın caydırıcı kapasitesini geliştirmesine yardım etmeliyiz ama Xi Jinping’in saldırgan davranma olasılığını azaltmanın belki de en basit yolu Rusya’nın işgaline karşı birlik olmaktır. Batı sendeler ve Putin’in Ukrayna’da kazanmasına izin verirse, Xi Tayvan’da kazanabileceğine dair daha fazla güven duyacaktır.
Putin uzun yıllardır – Çeçenya’dan Suriye’ye, Gürcistan’dan Moldova’ya – istikrarsızlaştırıcı ve acımasız bir kabadayı oldu, bunun nedeni kısmen dünyanın ona karşı çıkmak istememesi ve kısmen de Ukrayna’nın şu anda ortadan kaldırmakta olduğu güçlü bir askeri güce sahip olmasıdır. Enerji dışında, Rusya’nın ekonomisi önemli değil.
Rusya’ya meydan okuyan ve ardından gizemli bir şekilde zehirlenip şekli bozulan eski Ukrayna cumhurbaşkanı Viktor Yuşçenko bana “Putin ve Rusya zayıf,” dedi. “Rusya fakir bir ülke, dünyanın petrol uzantısı, bir benzin istasyonu.”
Dünya, sonunda Putin’e karşı koyma isteğinden dolayı Ukrayna’ya borçlu. Bilakis, Biden yönetiminin Ukrayna’ya sağladığı silahların yeteneklerini dikkatli bir şekilde artırdığını görmek isterim, çünkü savaşı bitirmenin en iyi yolu, basitçe Putin’in maliyetinin artık buna değmeyeceğini bulmasını sağlamak olabilir. ödeme
Barış müzakerelerini destekleyen herkesin korkak, yorgun veya miyop olduğunu söylemek istemiyorum. General Mark Milley ve diğer Pentagon yetkilileri, Ukrayna ihtilafının kontrolden çıkıp bir nükleer savaşa dönüşmesinden anlaşılır bir şekilde endişe duyuyorlar. Bu haklı bir endişe ve rampa dışı çıkışlar için savaş sisinin arasından bakmak her zaman iyidir. Ancak nükleer şantaja boyun eğmek ve bir istilayı ödüllendirmek, gelecek yıllar için kendi risklerini yaratır ve her şey düşünüldüğünde bu tehlikeler, mevcut gidişatı sürdürmekten daha büyük görünür.
Batı’nın Ukrayna’nın yanında yer almasını savunurken, bunu yaparken ulusal çıkarlarımızı vurguladım. Ancak çıkarlarımız kadar tehlikede olan değerlerimiz de var, çünkü yüzleşmemiz gereken ahlaki bir soru da var.
Bir ulus bir komşusunu işgal edip cinayet, yağma ve tecavüz işlediğinde, binlerce çocuğu kaçırdığında, kışın sivilleri donduracak şekilde elektrik şebekesini yerle bir ettiğinde – olası savaş suçlarının böylesi bir kar fırtınasında, tarafsızlık en yüksek nokta değildir. .
Rusya’nın bizden Ukraynalıyı yenmesine izin vermeyelim: Dünya, cesur Ukraynalılardan omurga nakli isteyebilir.
*
Güncelleme: Son tatil verme rehberi köşemde önerdiğim kar amacı gütmeyen kuruluşlara şimdiye kadar 3 milyon dolardan fazla katkıda bulunan okuyuculara çok teşekkürler. Eşleşen fonlar hala mevcuttur. Daha fazlasını öğrenmek veya bağış yapmak için KristofImpact.org adresini ziyaret edin.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Putin’in vahşetinin karşı koyma iradesini güçlendirdiği Ukrayna’da işe yaramıyor. O cesur kadın, korkunç bir kişisel maliyete rağmen, sorgulayıcılarına karşı zafer kazandı.
Ama Batı’da bizlerin daha zayıf maddelerden oluştuğundan endişeleniyorum. ABD’nin önümüzdeki aylarda alacağı en önemli kararlardan bazıları, Ukrayna’ya sağlayacağımız desteğin düzeyiyle ilgili ve Başkan Biden’ın Ukrayna’nın Rusya’yı püskürtmesine kararlı bir şekilde yardım ederek korkunç bir hata yaptığını düşünen bazı okuyuculardan tepki aldım.
Nancy adında bir kadın, Facebook sayfamda, Amerika sınırından çok Ukrayna sınırını korumakla ilgilendiğimi söyleyerek protesto etti. Ukrayna’nınkinden çok kendi sorunlarımıza odaklanmamız gerektiğini savundu.
“Borçta başımızı aştık ama dahil olmamamız gereken bir savaşı finanse ediyoruz” dedi. “Yeter artık.”
Anketler, Amerika’nın Ukrayna’ya yaptığı yardıma verdiği desteğin hala güçlü olduğunu ancak özellikle Cumhuriyetçiler arasında düşüş gösterdiğini gösteriyor. Ve Amerikalıların neredeyse yarısı ABD’nin Ukrayna’yı toprak kaybetse bile “bir an önce barışa razı olması” için zorlamasını istiyor – bu Vladimir Putin’in kalbini sevindirmiş olmalı.
İnsanlar yüksek enerji fiyatlarından ve bazı Avrupa ülkeleri söz konusu olduğunda olası elektrik kesintilerinden bıktıkça, Batı’nın Ukrayna’ya verdiği desteğin tükenmesi önümüzdeki aylarda zemin kazanmaya devam edebilir.
Öyleyse, Nancy ve diğerlerine neden Ukrayna’ya silah sağlamaya devam etmemiz gerektiğini açıklamama izin verin.
Pek çok kongre Cumhuriyetçisi (ve soldaki bazı ilericiler) arasındaki temel yanılgı, Ukrayna’ya silah göndererek bir iyilik yaptığımızdır. Öyle değil. Rusya’nın NATO ve Batı Avrupa’ya ve dolayısıyla bize yönelik askeri tehdidini zayıflatarak, bizim çıkarımıza olacak şekilde hayatları ve altyapıyı feda eden Ukrayna’nın ceketini tutuyoruz.
“Bize bir iyilik yapıyorlar; emekli Amerikan generali ve Avrupa’daki NATO kuvvetlerinin eski yüksek müttefik komutanı Wesley Clark bana “bizim savaşımız için savaşıyorlar” dedi. “Ukrayna’daki mücadele, uluslararası toplumun geleceği ile ilgili bir mücadeledir.”
Savaş Rusya’nın lehine bir şekilde sona ererse, Amerikalılar için daha az güvenli bir dünya olacağını savunuyor. Dünyanın özümseyeceği bir ders, nükleer silahlara sahip olmanın olağanüstü önemi olacaktır, çünkü Ukrayna 1990’larda nükleer cephaneliğinden vazgeçtikten sonra işgal edildi ve bugün Rusya’nın nükleer savaş başlıkları, Batı’nın daha güçlü bir askeri tepkisini engelliyor.
Clark, “Ukrayna düşerse, kesinlikle bir nükleer silahlanma dalgası olacak” uyarısında bulundu.
Yıllardır askeri stratejistler, Rusya’nın Estonya’ya NATO’ya meydan okuyacak ve Amerikan birliklerinin hayatlarına mal olacak bir saldırısından korkuyorlardı. Ukraynalılar bu riski azaltmak için Rusya’nın güçlerini zayıflatıyorlar.
Daha genel olarak, önümüzdeki on yılda dünya barışına yönelik belki de en büyük tehdit, Tayvan Boğazı’nda Amerika ile Çin arasında bir savaşa dönüşecek bir çatışma riskidir. Bu tehlikeyi azaltmak için Tayvan’ın caydırıcı kapasitesini geliştirmesine yardım etmeliyiz ama Xi Jinping’in saldırgan davranma olasılığını azaltmanın belki de en basit yolu Rusya’nın işgaline karşı birlik olmaktır. Batı sendeler ve Putin’in Ukrayna’da kazanmasına izin verirse, Xi Tayvan’da kazanabileceğine dair daha fazla güven duyacaktır.
Putin uzun yıllardır – Çeçenya’dan Suriye’ye, Gürcistan’dan Moldova’ya – istikrarsızlaştırıcı ve acımasız bir kabadayı oldu, bunun nedeni kısmen dünyanın ona karşı çıkmak istememesi ve kısmen de Ukrayna’nın şu anda ortadan kaldırmakta olduğu güçlü bir askeri güce sahip olmasıdır. Enerji dışında, Rusya’nın ekonomisi önemli değil.
Rusya’ya meydan okuyan ve ardından gizemli bir şekilde zehirlenip şekli bozulan eski Ukrayna cumhurbaşkanı Viktor Yuşçenko bana “Putin ve Rusya zayıf,” dedi. “Rusya fakir bir ülke, dünyanın petrol uzantısı, bir benzin istasyonu.”
Dünya, sonunda Putin’e karşı koyma isteğinden dolayı Ukrayna’ya borçlu. Bilakis, Biden yönetiminin Ukrayna’ya sağladığı silahların yeteneklerini dikkatli bir şekilde artırdığını görmek isterim, çünkü savaşı bitirmenin en iyi yolu, basitçe Putin’in maliyetinin artık buna değmeyeceğini bulmasını sağlamak olabilir. ödeme
Barış müzakerelerini destekleyen herkesin korkak, yorgun veya miyop olduğunu söylemek istemiyorum. General Mark Milley ve diğer Pentagon yetkilileri, Ukrayna ihtilafının kontrolden çıkıp bir nükleer savaşa dönüşmesinden anlaşılır bir şekilde endişe duyuyorlar. Bu haklı bir endişe ve rampa dışı çıkışlar için savaş sisinin arasından bakmak her zaman iyidir. Ancak nükleer şantaja boyun eğmek ve bir istilayı ödüllendirmek, gelecek yıllar için kendi risklerini yaratır ve her şey düşünüldüğünde bu tehlikeler, mevcut gidişatı sürdürmekten daha büyük görünür.
Batı’nın Ukrayna’nın yanında yer almasını savunurken, bunu yaparken ulusal çıkarlarımızı vurguladım. Ancak çıkarlarımız kadar tehlikede olan değerlerimiz de var, çünkü yüzleşmemiz gereken ahlaki bir soru da var.
Bir ulus bir komşusunu işgal edip cinayet, yağma ve tecavüz işlediğinde, binlerce çocuğu kaçırdığında, kışın sivilleri donduracak şekilde elektrik şebekesini yerle bir ettiğinde – olası savaş suçlarının böylesi bir kar fırtınasında, tarafsızlık en yüksek nokta değildir. .
Rusya’nın bizden Ukraynalıyı yenmesine izin vermeyelim: Dünya, cesur Ukraynalılardan omurga nakli isteyebilir.
*
Güncelleme: Son tatil verme rehberi köşemde önerdiğim kar amacı gütmeyen kuruluşlara şimdiye kadar 3 milyon dolardan fazla katkıda bulunan okuyuculara çok teşekkürler. Eşleşen fonlar hala mevcuttur. Daha fazlasını öğrenmek veya bağış yapmak için KristofImpact.org adresini ziyaret edin.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .