Dahi kafalar
New member
TALLINN, Estonya — Sovyet işgali altında yaşayan herkese, Ukrayna’dan gelen haberler, bir daha asla göremeyeceğimizi düşündüğümüz sahneleri tekrarlıyor. Sivillerin bombalanması ve binaların amaçsızca yıkılması, Hitler ve Stalin tarafından Avrupa kıtasında serbest bırakılan katliamı hatırlatıyor. Acımasız ve dehşet verici bir kuşatmaya maruz kalan liman kenti Mariupol’da, sakinlerinin Rusya’nın uzak yerlerine sürüldüğü ve onları belirsiz bir akıbetin beklediği bildiriliyor.
Ailem bunun nasıl olduğunu bilir. 1949’da Sovyetler onu annesi ve büyükannesiyle birlikte Sibirya’ya sınır dışı ettiğinde annem henüz 6 aylık bir bebekti. Büyükbabam bir Sibirya esir kampına gönderildi. Hayatta kalıp Estonya’ya döndükleri için şanslıydılar, ancak çoğu olmadı. Bugün Kremlin, katıksız barbarlık tekniklerini yeniden canlandırıyor. Mariupol’dan kaçanlar burayı dünyadaki cehennem olarak tanımlıyor.
Bu dehşete bir son vermek için, en iyimser gözlemciler umutlarını bir barış anlaşmasına bağladılar. Ama barış yarın patlak vermeyecek. Kremlin’in Avrupa ve küresel güvenlik fikrinin özgür dünyanınkiyle tamamen çeliştiği gerçeğiyle yüzleşmeliyiz. Ve Vladimir Putin bunun uğruna topluca öldürmeye ve bastırmaya istekli.
NATO’da odak noktamız basit olmalıdır: Sayın Putin bu savaşı kazanamaz. Kazandığını bile düşünemez, yoksa iştahı kabarır. NATO topraklarını savunmak için irade göstermeli ve kaynak sağlamalıyız. Rusya’nın saldırganlığını kontrol etmek için uzun vadeli bir akıllı çevreleme politikası uygulamamız gerekiyor.
Öncelikle Ukrayna’ya mümkün olan her şekilde yardım etmeliyiz. Ukrayna halkı yorulmadı, biz de yorulmayalım. Doğru, Rusya’nın Ukrayna’yı kapsamlı bir şekilde işgali bizi harekete geçirdi. Müttefikler ve ortaklar, dikkate değer bir kararlılık ve birlik içinde kararlar aldılar. Ama şimdi ekstra mil gitme zamanı.
Ukraynalı askerler yetenekli savaşçılardır, ancak göklerini daha iyi korumak için daha uzun menzilli hava savunma varlıkları ve tanksavar füzeleri de dahil olmak üzere silahlara ve malzemelere ihtiyaçları vardır. Savunma amaçlı askeri yardım en büyük önceliğimiz olmalı ve uzun vadede kendimizi buna adamalıyız.
1,3 milyonluk bir ülke olan Estonya’da bugüne kadar Ukrayna’ya 250 milyon dolara yakın yardım sağladık. Bunların çoğu askeri ama ambulanslara, battaniyelere ve bebek mamasına kadar uzanıyor. Özgür dünya, silah, yiyecek ve günlük ihtiyaç maddelerinin teslimi yoluyla mümkün olduğu kadar Ukrayna halkını destekleme çabalarını iki katına çıkarmalıdır.
İkincisi, saldırgana kendimizi savunmaya ve gerekirse savaşmaya hazır olduğumuzu göstermeliyiz. Bazen barışı sağlamanın en iyi yolu askeri gücü kullanmaya istekli olmaktır.
Bunu yapmak için, özellikle ittifakın Rusya’yı çevreleyen doğu kanadında toplu savunmamızı güçlendirmemiz gerekiyor. Bu yüzden Estonya’da savunmaya harcadığımız miktarı artırıyoruz. Bu yıl, GSYİH’nın yüzde 2,3’ünü harcayacağız; Önümüzdeki yıllarda bu oran yüzde 2,5’e yükselecek. Konumları ne olursa olsun tüm NATO ülkeleri aynı şeyi yapmalıdır: GSYİH’nın yüzde ikisi mutlak asgari gereklilik haline gelmelidir. Harcamalarımızı bireysel olarak artırarak, toplu olarak daha güvende olduğumuzdan emin olabiliriz.
NATO’da çalışmak için sağlam bir temelimiz var. Üyeler kendilerini tüm NATO topraklarının savunmasına adamışlardır ve son yıllarda ittifak bazı cesur, gerekli adımlar atmıştır. Bunların arasında 2016’da Polonya, Litvanya, Letonya ve Estonya’da müttefik birliklerin – çok uluslu, savaşa hazır savaş gruplarının – gelişmiş bir mevcudiyetinin kurulması vardı. Çarşamba günü ittifak, doğu kanadındaki savaş gruplarının sayısını muhtemelen ikiye katlayacağını duyurdu.
Ama daha ileri gitmemiz gerekiyor. İleri mevcudiyet, kara, hava ve denizin ileri savunması haline gelmelidir. Bu, uzun menzilli topçu, hava savunma ve diğer olanak sağlayan yeteneklerle desteklenen, Baltık Devletlerinde kalıcı olarak konuşlanmış daha fazla savaşa hazır müttefik birlik anlamına gelir. Bu, göklerimizde barış zamanı hava polisliğinden savaş zamanı hava savunmasına geçmeye hazır daha fazla NATO savaşçısı anlamına gelir. Ve bu, Baltık Denizi’nde devriye gezen daha fazla NATO gemisi anlamına gelir.
Üçüncüsü, Kremlin’in savaş makinesini felç etmeliyiz. Bunu sadece Ukrayna’da akan kan ve işgali sona erdirmek için değil, aynı zamanda Rusya’yı ekonomik olarak silahsızlandırmak için, Sayın Putin’in savaşı daha da genişletmesini önlemek için yapmalıyız.
Makinenin kalbinde petrol ve gaz var. Geçen yıl hidrokarbonlardan yapılan ihracat Rus devlet bütçesinin kabaca yüzde 40’ını oluşturuyordu ve bu yıl muhtemelen en büyük kaynağa dönüşecekler. Odak noktamız bu gelirleri kurutmak olmalı. Avrupa Birliği, Rusya’nın doğalgaz ithalatını bu yılın sonuna kadar üçte iki oranında azaltma planlarını zaten açıklamıştı. Ama daha da ileri gidebilir ve gitmelidir. Ayrıca Moskova’nın petrol ve doğalgaz ödemelerinin bir kısmını özel bir üçüncü şahıs hesabına koymalıyız, böylece gelir savaşı finanse etmeye gitmez. Ve bu fonların önemli bir kısmını Ukrayna için gelecekteki bir yeniden yapılanma planına yönlendirmeliyiz.
Bunların hiçbiri kolay veya masrafsız olmayacak. Yaptırımların hafifletilmesi çağrılarını duyacağımız zaman da mutlaka gelecektir. Ancak biz – NATO, Avrupa Birliği ve tek tek ülkeler – sabırlı olmalı ve kararlı kalmalıyız. Sayın Putin’in Rusya’sıyla her zamanki gibi bir iş olmayacak. Aslında, hiçbir iş olamaz.
Dördüncüsü, savaştan kaçan Ukraynalılara yardım etmeliyiz.
Moskova, milyonlarca Ukraynalıyı Avrupa’dan ayrılmaya ve sığınak aramaya zorlamanın toplumlarımızı istikrarsızlaştıracağını düşünebilir. Bu aynı zamanda Bay Putin’in savaş amaçlarının bir parçası ve onun hibrit savaşının araçlarından biri. Ona yanıldığını göstermeliyiz.
Komşu ülkeler bu kadar kısa bir süre içinde zaten olağanüstü bir şekilde sıcak karşıladılar ve Avrupa Birliği derhal Ukraynalılara blokta yaşama ve çalışma hakkı verdi. Estonya’da, şu anda nüfusumuzun yaklaşık yüzde 1,6’sını oluşturan birçok Ukraynalı mülteciyi ağırladık. Tüm ülkeler, Ukraynalı mültecilere evlerine dönene kadar güvenli bir sığınak sağlamak için ellerinden geleni yapmalıdır.
Birlikte ele alındığında, uzun bir sipariş. Kremlin’in saldırganlığını durdurmak zaman ve çok çaba gerektirecektir. Ancak NATO üyeleri, Avrupalılar ve insanlar olarak bu, vazgeçemeyeceğimiz bir görevdir.
Kaja Kallas (@kajakallas) Estonya başbakanıdır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Ailem bunun nasıl olduğunu bilir. 1949’da Sovyetler onu annesi ve büyükannesiyle birlikte Sibirya’ya sınır dışı ettiğinde annem henüz 6 aylık bir bebekti. Büyükbabam bir Sibirya esir kampına gönderildi. Hayatta kalıp Estonya’ya döndükleri için şanslıydılar, ancak çoğu olmadı. Bugün Kremlin, katıksız barbarlık tekniklerini yeniden canlandırıyor. Mariupol’dan kaçanlar burayı dünyadaki cehennem olarak tanımlıyor.
Bu dehşete bir son vermek için, en iyimser gözlemciler umutlarını bir barış anlaşmasına bağladılar. Ama barış yarın patlak vermeyecek. Kremlin’in Avrupa ve küresel güvenlik fikrinin özgür dünyanınkiyle tamamen çeliştiği gerçeğiyle yüzleşmeliyiz. Ve Vladimir Putin bunun uğruna topluca öldürmeye ve bastırmaya istekli.
NATO’da odak noktamız basit olmalıdır: Sayın Putin bu savaşı kazanamaz. Kazandığını bile düşünemez, yoksa iştahı kabarır. NATO topraklarını savunmak için irade göstermeli ve kaynak sağlamalıyız. Rusya’nın saldırganlığını kontrol etmek için uzun vadeli bir akıllı çevreleme politikası uygulamamız gerekiyor.
Öncelikle Ukrayna’ya mümkün olan her şekilde yardım etmeliyiz. Ukrayna halkı yorulmadı, biz de yorulmayalım. Doğru, Rusya’nın Ukrayna’yı kapsamlı bir şekilde işgali bizi harekete geçirdi. Müttefikler ve ortaklar, dikkate değer bir kararlılık ve birlik içinde kararlar aldılar. Ama şimdi ekstra mil gitme zamanı.
Ukraynalı askerler yetenekli savaşçılardır, ancak göklerini daha iyi korumak için daha uzun menzilli hava savunma varlıkları ve tanksavar füzeleri de dahil olmak üzere silahlara ve malzemelere ihtiyaçları vardır. Savunma amaçlı askeri yardım en büyük önceliğimiz olmalı ve uzun vadede kendimizi buna adamalıyız.
1,3 milyonluk bir ülke olan Estonya’da bugüne kadar Ukrayna’ya 250 milyon dolara yakın yardım sağladık. Bunların çoğu askeri ama ambulanslara, battaniyelere ve bebek mamasına kadar uzanıyor. Özgür dünya, silah, yiyecek ve günlük ihtiyaç maddelerinin teslimi yoluyla mümkün olduğu kadar Ukrayna halkını destekleme çabalarını iki katına çıkarmalıdır.
İkincisi, saldırgana kendimizi savunmaya ve gerekirse savaşmaya hazır olduğumuzu göstermeliyiz. Bazen barışı sağlamanın en iyi yolu askeri gücü kullanmaya istekli olmaktır.
Bunu yapmak için, özellikle ittifakın Rusya’yı çevreleyen doğu kanadında toplu savunmamızı güçlendirmemiz gerekiyor. Bu yüzden Estonya’da savunmaya harcadığımız miktarı artırıyoruz. Bu yıl, GSYİH’nın yüzde 2,3’ünü harcayacağız; Önümüzdeki yıllarda bu oran yüzde 2,5’e yükselecek. Konumları ne olursa olsun tüm NATO ülkeleri aynı şeyi yapmalıdır: GSYİH’nın yüzde ikisi mutlak asgari gereklilik haline gelmelidir. Harcamalarımızı bireysel olarak artırarak, toplu olarak daha güvende olduğumuzdan emin olabiliriz.
NATO’da çalışmak için sağlam bir temelimiz var. Üyeler kendilerini tüm NATO topraklarının savunmasına adamışlardır ve son yıllarda ittifak bazı cesur, gerekli adımlar atmıştır. Bunların arasında 2016’da Polonya, Litvanya, Letonya ve Estonya’da müttefik birliklerin – çok uluslu, savaşa hazır savaş gruplarının – gelişmiş bir mevcudiyetinin kurulması vardı. Çarşamba günü ittifak, doğu kanadındaki savaş gruplarının sayısını muhtemelen ikiye katlayacağını duyurdu.
Ama daha ileri gitmemiz gerekiyor. İleri mevcudiyet, kara, hava ve denizin ileri savunması haline gelmelidir. Bu, uzun menzilli topçu, hava savunma ve diğer olanak sağlayan yeteneklerle desteklenen, Baltık Devletlerinde kalıcı olarak konuşlanmış daha fazla savaşa hazır müttefik birlik anlamına gelir. Bu, göklerimizde barış zamanı hava polisliğinden savaş zamanı hava savunmasına geçmeye hazır daha fazla NATO savaşçısı anlamına gelir. Ve bu, Baltık Denizi’nde devriye gezen daha fazla NATO gemisi anlamına gelir.
Üçüncüsü, Kremlin’in savaş makinesini felç etmeliyiz. Bunu sadece Ukrayna’da akan kan ve işgali sona erdirmek için değil, aynı zamanda Rusya’yı ekonomik olarak silahsızlandırmak için, Sayın Putin’in savaşı daha da genişletmesini önlemek için yapmalıyız.
Makinenin kalbinde petrol ve gaz var. Geçen yıl hidrokarbonlardan yapılan ihracat Rus devlet bütçesinin kabaca yüzde 40’ını oluşturuyordu ve bu yıl muhtemelen en büyük kaynağa dönüşecekler. Odak noktamız bu gelirleri kurutmak olmalı. Avrupa Birliği, Rusya’nın doğalgaz ithalatını bu yılın sonuna kadar üçte iki oranında azaltma planlarını zaten açıklamıştı. Ama daha da ileri gidebilir ve gitmelidir. Ayrıca Moskova’nın petrol ve doğalgaz ödemelerinin bir kısmını özel bir üçüncü şahıs hesabına koymalıyız, böylece gelir savaşı finanse etmeye gitmez. Ve bu fonların önemli bir kısmını Ukrayna için gelecekteki bir yeniden yapılanma planına yönlendirmeliyiz.
Bunların hiçbiri kolay veya masrafsız olmayacak. Yaptırımların hafifletilmesi çağrılarını duyacağımız zaman da mutlaka gelecektir. Ancak biz – NATO, Avrupa Birliği ve tek tek ülkeler – sabırlı olmalı ve kararlı kalmalıyız. Sayın Putin’in Rusya’sıyla her zamanki gibi bir iş olmayacak. Aslında, hiçbir iş olamaz.
Dördüncüsü, savaştan kaçan Ukraynalılara yardım etmeliyiz.
Moskova, milyonlarca Ukraynalıyı Avrupa’dan ayrılmaya ve sığınak aramaya zorlamanın toplumlarımızı istikrarsızlaştıracağını düşünebilir. Bu aynı zamanda Bay Putin’in savaş amaçlarının bir parçası ve onun hibrit savaşının araçlarından biri. Ona yanıldığını göstermeliyiz.
Komşu ülkeler bu kadar kısa bir süre içinde zaten olağanüstü bir şekilde sıcak karşıladılar ve Avrupa Birliği derhal Ukraynalılara blokta yaşama ve çalışma hakkı verdi. Estonya’da, şu anda nüfusumuzun yaklaşık yüzde 1,6’sını oluşturan birçok Ukraynalı mülteciyi ağırladık. Tüm ülkeler, Ukraynalı mültecilere evlerine dönene kadar güvenli bir sığınak sağlamak için ellerinden geleni yapmalıdır.
Birlikte ele alındığında, uzun bir sipariş. Kremlin’in saldırganlığını durdurmak zaman ve çok çaba gerektirecektir. Ancak NATO üyeleri, Avrupalılar ve insanlar olarak bu, vazgeçemeyeceğimiz bir görevdir.
Kaja Kallas (@kajakallas) Estonya başbakanıdır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .