Dahi kafalar
New member
Bret Stephens: Merhaba, Gail. Kime sorduğunuza bağlı olarak, Joe Biden’ın yüz milyarlarca dolarlık öğrenci kredisini bağışlama kararı, ya Demokratların siyasi ustalığıdır ya da Cumhuriyetçilere büyük bir siyasi hediyedir. Ne dersin?
Gail Collins: Bret, orta yolu seçmeme izin ver. Bunu söylemekten gerçekten zevk alıyorum. Beni çok… mantıklı hissettiriyor.
Politik olarak, kazanmamaktan çok kazanan olduğunu düşünüyorum. Ailesinde üniversite borcu olan on milyonlarca insan minnettar olacak; neredeyse herkesin odaklanması gereken başka şeyler var. Geçen hafta Joe Biden’ın gündemini beğenen birinin aniden Demokratlara sırtını çevireceğinden şüpheliyim.
Bret: Merak ediyorum. Bu bana Demokratların işçi sınıfı Amerika’sının yanlış tarafına geçmelerinin bir başka örneği gibi geliyor. Çoğu Amerikalının lisans diploması yoktur, çünkü bazen bunu karşılayamadılar. Üniversiteye giden çoğu Amerikalı ya kredilerini ödedi ya da geri ödüyor. Şimdi, imkanları dahilinde yaşamak için – olmayanlar için vergileriyle ödeme yaparken – budala haline getirildiler.
Cumhuriyetçilerin, Demokratların kürtaj hakları konusunda yürüttüğü şekilde sonbaharda bu konuda çalışmasını bekleyin. Esasa ilişkin karar hakkında ne düşünüyorsunuz?
Gail:Politika açısından, ilk başta tüm bu borcun yaratılmasına yardımcı olan mevcut sistemin bazı ciddi reformlarına bağlı olmasını dilerdim.
Bret: Kabul etmek. Bir kerelik öğrenci kredisi affı, eğitim maliyetlerini kontrol altına almayacak. Herhangi bir şey olursa, insanların gelecekteki kredi affı beklentisiyle karşılayamayacakları öğrenci kredileri almaları konusunda ahlaki bir tehlike yaratacaktır. İslahat teklifiniz nedir?
Gail: Her şeyden önce, kar amacı gütmeyen okullara derinlemesine bir bakış. Bunların çoğu tam bir dolandırıcılıktır ve çoğu zaman insanların başka yerlerden alabileceği programlar için daha fazla ücret talep etmeyenler bile.
Bret:Şüpheli dereceler için çok fazla ücret alan çok sayıda kar amacı gütmeyen okul olduğunu da eklerdim.
Gail: Bundan sonra, genel fiyat etiketlerine ciddi bir bakış. Kredi almanın bu kadar kolay olması, en iyi okulları bile eğitimin kalitesinden çok yönetimin egosunu besleyen programlara para alabilmek için çok yüksek ücretler almaya teşvik etmiştir.
Ve sonra… peki, hey. Senin sıran.
Bret:Kolejler ve üniversiteler, son yıllarda işe aldıkları, mali ve bürokratik şişkinliğe ve dolayısıyla genel maliyetlere çok katkıda bulunan yöneticiler ordusunu keskin bir şekilde azaltmaya başlasalardı, bundan da zarar gelmezdi.
Gail:Yöneticilere dikkat edin – Bret ve ben uyum içindeysek, muhtemelen bir sorununuz var demektir.
Bret: Daha uzun vadede, gençleri dört yıllık üniversitenin refah, statü ve başarıya giden tek bilet olduğu fikrinden uzaklaştırmamıza yardımcı olmalıyız. Finansmanımızı topluluk kolejlerine, meslek okullarına ve çok çeşitli yetişkin eğitim programlarına kaydırmalıyız. Silahlı kuvvetlerin herhangi bir koluna katılmak isteyen gençlerin askere alınma sürelerini kısaltmak için fırsatları genişletme fikrine de sempati duyuyorum. Gelecekteki eğitimlerini finanse etmeye yardımcı olabilir ve bunu yaptıklarında onları daha disiplinli öğrenciler haline getirebilirdi.
Gail: Öğrencilerin üniversiteden ne almalarını istediğimiz konusunda katı davranırken, yüksek öğrenimin daha az pratik yönlerinden bazılarının müthiş deneyimler olabileceğini belirtmek zorunda hissediyorum. Yüksek lisansa gittim ve hükümette yüksek lisans yaptım, ki bunun daha önce potansiyel bir işvereni daha üstün bir aday olduğuma ikna ettiğini sanmıyorum. Ama harika zaman geçirdim, müstakbel kocam da dahil olmak üzere büyüleyici insanlarla tanıştım ve çok şey öğrendim.
Bunun için, bazılarının bir tür kamu finansmanı anlamına geldiğini iddia edebileceğiniz kampüs içi işler aracılığıyla ödedim. Bunun evrensel bir hedef olması gerektiğini söylememek. Ancak yüksek öğrenime mümkün olan en pratik yaklaşım için amigoluk yaparken, kendimi bu konuya dahil etmek zorunda hissediyorum.
Bret: Doğru ve adil. Liberal sanat eğitimi, öğrenciler meşgul olduğunda ve öğretim kalitesi yüksek olduğunda harikadır. Keşke daha sık olsaydı.
Başka bir konuda, Gail, Mar-a-Lago aramasıyla ilgili düzenlenmiş yeminli ifadenin yayınlanmasından bir çıkarım var mı?
Gail: Tüm bu redaksiyonlardan dolayı hayal kırıklığına uğradığımı itiraf etmeliyim – biraz daha büyük görünen bir şey umuyordum. Daha dramatik. Daha özel. Daha fazlası… bir şey. Peki ya sen?
Bret: İşte benim önsezim: Donald Trump, tüm bu belgelerde ne olduğuna dair sadece belirsiz bir fikre sahip. Sınıflandırma işaretlerine sahip yüzlerce belgeyi içeren kutuları ve kutuları okuyup bu belirli öğeleri almayı seçtiği fikri bana pek olası görünmüyor.
Gail:Evet, şu anda Tolstoy’un toplu eserlerini yeniden okumaya kendini fazla kaptırdığını duydum.
Bret: Doğru. Anna Karenina’nın intiharına o kadar üzülmüştür ki hiçbir şeye odaklanamamıştır.
Ne dır-dirTrump’a çok benzeyen, yönetim kutuları kurtarmaya çalıştığı anda, Biden’a karşı bir güç testi kurma fırsatı gördü – bu, destekçilerinin paranoyasını körükleyecek, kararsız Cumhuriyetçileri kendi tarafına toplayacak ve Adalet Bakanlığı’nın göz kamaştırıcı bir açıklama yapmadan yüz üstü düşmesi.
Sonuç olarak, Adalet Bakanlığı’nın sadece gizli belgeleri yanlış kullanmakla ilgili bir suçlama değil, çok lanet bir şey bulsa iyi olur. Olmazsa, FBI altı yıl içinde dördüncü veya beşinci kez siyasete sadece kendi itibarına onarılamaz bir zarar vermek için müdahale etmiş olacak.
Gail: Tebrikler, beni depresyona soktunuz. Trump’ın sonuyla ilgili hikayenin, dağınık kapkaçlardan ziyade uğursuz bir komplo olma ihtimalinin daha düşük olduğu konusunda sizinle hemfikirim, belki de yanlış yaptığı şeylerin sayısı göz önüne alındığında, bir yerlerde kötü bir şeyin kanıtı olacağına dair makul bir paranoya ile birlikte.
Bret:Her zaman, Trump’ta derin, karanlık sırlar olmadığını savundum: Onun mutlak korkunçluğu, bir babunun arka tarafı gibi, her zaman tam olarak yüzünüze bakar.
Gail: Kısa vadede bu destan sadece sağa mühimmat veriyor. Ancak bir sürü insanın bu yüzden Trump’a bağlılığını değiştirdiğini hayal edemiyorum.
Bret: Ona hiç oy vermeyen insanlar arasında değil. Şimdilik beni endişelendiren, onunla işi neredeyse bitmiş olan kararsız Cumhuriyetçileri yeniden yakalayacak olması.
Gail:FBI’ın Mar-a-Lago macerasına çileden çıktıkları için sandık başına giden Cumhuriyetçiler, kürtaj hakları adına çok güçlü hislerini dile getirmek isteyenlerin çok küçük bir kısmı olacak.
Bret:Göreceğiz.
Gail: Ama sizi muhafazakarların … sorunlu bulmaya meyilli olduğu başka bir federal kurum hakkında dürtmeme izin verin. Biden’ın Enflasyon Azaltma Yasası, IRS’yi güncellemek için yaklaşık 80 milyar dolar içeriyor, mevcut acıklı durumu göz önüne alındığında bunun harika bir fikir olduğunu düşünüyorum. Birlikte oturup kağıtları zımbalamak için çok çalışan ajanlar, zengin müşterilerini bir denetimden koruyan üst düzey muhasebeciler ve avukatlarla çok fazla savaş kazanamayacaklar.
Ama bildiğiniz gibi, bir çok Cumhuriyetçi, korkunç Ted Cruz’un IRS ajanlarından oluşan bir “gölge ordusu” dediği şey hakkında havlıyor. Ne dersin?
Bret: Geçenlerde IRS’nin aramaların sadece yüzde 10’unu yanıtladığını okudum. Yani para, ajansı sıkıntılı vergi mükelleflerine karşı daha duyarlı hale getirmeye gidiyorsa, benim için sorun yok. Endişem, kurumun, süslü muhasebecilerin ve avukatların yararına olmayan ve neredeyse sınırsız yetkiye sahip ve çok fazla hesap verme sorumluluğu olmayan bir kurumun insafına kalmış kişilere karşı birçok denetim başlatacak olmasıdır.
Gail, yazın sonuna geliyoruz ve okuyucularımızdan bazıları İşçi Bayramı’ndan önce son bir kitap tavsiyesi arıyor olabilir. Bir anı kitabı üzerinde çalıştığını biliyorum ama önereceğin kitaplar var mı?
Gail: En son kitaplarla konuştuğumuzda “Moskova’da Bir Beyefendi” romanından keyif aldığımı söylemiştim. Şimdi bana, John Burgess adlı bir okuyucumdan aldığım ve yerel kütüphanesinde bunun için bir istekte bulunacağını söyleyen bir mektubu paylaşma şansı veriyorsun, diye devam etti:
“Aldığım gün oğlumun Covid testi pozitif çıktı. Şimdi evimde tecrit edilmiş durumdayım (oğlum benimle yaşıyor), 1922’de Moskova’daki Metropol otelinde hapsedilen bir Rus asilzadesini okuyorum. Ortam bundan daha mükemmel olamazdı!”
Bakın – okuduğunuz bir romanın gerçek hayatınıza ne zaman paraşütle atlayacağını asla bilemezsiniz.
Kurgu dışı cephede, eski meslektaşımız Mark Leibovich’in “Köleliğiniz için Teşekkür Ederim”i mutlu bir şekilde bitirdim, Trump başkanlığına ilişkin retrospektifler için bir afiş yılı gibi görünen en son çalışmalardan biri.
Peki ya sen?
Bret: Yazın bir kısmını arkadaşlarımın kitaplarını okuyarak geçirdim. Jamie Kirchick’in sürükleyici “Gizli Şehir: Gay Washington’un Gizli Tarihi”ni yuttum, Londra, Paris ve diğer başkentler için yol arkadaşlığını hak eden bir dönüm noktası. Fouad Ajami’nin, memleketi Lübnan’daki köy ve şehir yaşamını yürek burkan tasvirleriyle, ölümünden sonra kaleme aldığı “Büyü Başarısız Olduğunda” beni derinden etkilemişti. Lionel Shriver’ın yakında çıkacak olan kurgusal olmayan koleksiyonu “İğrençler”in uygun bir alt başlığı olan ve üniversite birinci sınıf öğrencileri için zorunlu okuması gereken “Kendi Kendini Yok Etme Kariyerinden Seçilmiş Denemeler”in gelişmiş bir kopyasını okudum. Ve nihayet 20 yıl geç de olsa, eski arkadaşım Mindy Lewis’in 1960’ların sonlarında New York’ta bir psikiyatri hastanesinde bir genç olarak kurumsallaşmasına odaklanan çarpıcı anı kitabı “Life Inside”a ulaştım. Gençler arasındaki bu yeni ruh sağlığı krizi çağında yeniden basılmayı hak ediyor.
Gail: Yaz listenizin kaliteli ve benimkinden daha uzun olacağını biliyordum. Bahanemin kitap yazıyor olmam olduğu fikrini seviyorum, bu yüzden okumak için fazla zaman yok. Ama belki de yatmadan önce “Sopranos”un tekrarını izlemeyi bırakırsam…
Bret: Kitabınız için sabırsızlanıyorum. Bazı favori Fransız farslarını tekrar ziyaret ediyoruz. “Le Diner de Cons” ve “Le Placard”ı şiddetle tavsiye ederim.
Gail: Önümüzdeki hafta, okuyucularımız Bret ile İşçi Bayramı’nı kutlayarak yola çıkacağız. Sonra Eylül’e ve ara seçim ev esnemesine geliyor. Tanrı ne olacağını biliyor, ama ne olursa olsun, bunu seninle konuşacağımı bilmek çok büyük.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Gail Collins: Bret, orta yolu seçmeme izin ver. Bunu söylemekten gerçekten zevk alıyorum. Beni çok… mantıklı hissettiriyor.
Politik olarak, kazanmamaktan çok kazanan olduğunu düşünüyorum. Ailesinde üniversite borcu olan on milyonlarca insan minnettar olacak; neredeyse herkesin odaklanması gereken başka şeyler var. Geçen hafta Joe Biden’ın gündemini beğenen birinin aniden Demokratlara sırtını çevireceğinden şüpheliyim.
Bret: Merak ediyorum. Bu bana Demokratların işçi sınıfı Amerika’sının yanlış tarafına geçmelerinin bir başka örneği gibi geliyor. Çoğu Amerikalının lisans diploması yoktur, çünkü bazen bunu karşılayamadılar. Üniversiteye giden çoğu Amerikalı ya kredilerini ödedi ya da geri ödüyor. Şimdi, imkanları dahilinde yaşamak için – olmayanlar için vergileriyle ödeme yaparken – budala haline getirildiler.
Cumhuriyetçilerin, Demokratların kürtaj hakları konusunda yürüttüğü şekilde sonbaharda bu konuda çalışmasını bekleyin. Esasa ilişkin karar hakkında ne düşünüyorsunuz?
Gail:Politika açısından, ilk başta tüm bu borcun yaratılmasına yardımcı olan mevcut sistemin bazı ciddi reformlarına bağlı olmasını dilerdim.
Bret: Kabul etmek. Bir kerelik öğrenci kredisi affı, eğitim maliyetlerini kontrol altına almayacak. Herhangi bir şey olursa, insanların gelecekteki kredi affı beklentisiyle karşılayamayacakları öğrenci kredileri almaları konusunda ahlaki bir tehlike yaratacaktır. İslahat teklifiniz nedir?
Gail: Her şeyden önce, kar amacı gütmeyen okullara derinlemesine bir bakış. Bunların çoğu tam bir dolandırıcılıktır ve çoğu zaman insanların başka yerlerden alabileceği programlar için daha fazla ücret talep etmeyenler bile.
Bret:Şüpheli dereceler için çok fazla ücret alan çok sayıda kar amacı gütmeyen okul olduğunu da eklerdim.
Gail: Bundan sonra, genel fiyat etiketlerine ciddi bir bakış. Kredi almanın bu kadar kolay olması, en iyi okulları bile eğitimin kalitesinden çok yönetimin egosunu besleyen programlara para alabilmek için çok yüksek ücretler almaya teşvik etmiştir.
Ve sonra… peki, hey. Senin sıran.
Bret:Kolejler ve üniversiteler, son yıllarda işe aldıkları, mali ve bürokratik şişkinliğe ve dolayısıyla genel maliyetlere çok katkıda bulunan yöneticiler ordusunu keskin bir şekilde azaltmaya başlasalardı, bundan da zarar gelmezdi.
Gail:Yöneticilere dikkat edin – Bret ve ben uyum içindeysek, muhtemelen bir sorununuz var demektir.
Bret: Daha uzun vadede, gençleri dört yıllık üniversitenin refah, statü ve başarıya giden tek bilet olduğu fikrinden uzaklaştırmamıza yardımcı olmalıyız. Finansmanımızı topluluk kolejlerine, meslek okullarına ve çok çeşitli yetişkin eğitim programlarına kaydırmalıyız. Silahlı kuvvetlerin herhangi bir koluna katılmak isteyen gençlerin askere alınma sürelerini kısaltmak için fırsatları genişletme fikrine de sempati duyuyorum. Gelecekteki eğitimlerini finanse etmeye yardımcı olabilir ve bunu yaptıklarında onları daha disiplinli öğrenciler haline getirebilirdi.
Gail: Öğrencilerin üniversiteden ne almalarını istediğimiz konusunda katı davranırken, yüksek öğrenimin daha az pratik yönlerinden bazılarının müthiş deneyimler olabileceğini belirtmek zorunda hissediyorum. Yüksek lisansa gittim ve hükümette yüksek lisans yaptım, ki bunun daha önce potansiyel bir işvereni daha üstün bir aday olduğuma ikna ettiğini sanmıyorum. Ama harika zaman geçirdim, müstakbel kocam da dahil olmak üzere büyüleyici insanlarla tanıştım ve çok şey öğrendim.
Bunun için, bazılarının bir tür kamu finansmanı anlamına geldiğini iddia edebileceğiniz kampüs içi işler aracılığıyla ödedim. Bunun evrensel bir hedef olması gerektiğini söylememek. Ancak yüksek öğrenime mümkün olan en pratik yaklaşım için amigoluk yaparken, kendimi bu konuya dahil etmek zorunda hissediyorum.
Bret: Doğru ve adil. Liberal sanat eğitimi, öğrenciler meşgul olduğunda ve öğretim kalitesi yüksek olduğunda harikadır. Keşke daha sık olsaydı.
Başka bir konuda, Gail, Mar-a-Lago aramasıyla ilgili düzenlenmiş yeminli ifadenin yayınlanmasından bir çıkarım var mı?
Gail: Tüm bu redaksiyonlardan dolayı hayal kırıklığına uğradığımı itiraf etmeliyim – biraz daha büyük görünen bir şey umuyordum. Daha dramatik. Daha özel. Daha fazlası… bir şey. Peki ya sen?
Bret: İşte benim önsezim: Donald Trump, tüm bu belgelerde ne olduğuna dair sadece belirsiz bir fikre sahip. Sınıflandırma işaretlerine sahip yüzlerce belgeyi içeren kutuları ve kutuları okuyup bu belirli öğeleri almayı seçtiği fikri bana pek olası görünmüyor.
Gail:Evet, şu anda Tolstoy’un toplu eserlerini yeniden okumaya kendini fazla kaptırdığını duydum.
Bret: Doğru. Anna Karenina’nın intiharına o kadar üzülmüştür ki hiçbir şeye odaklanamamıştır.
Ne dır-dirTrump’a çok benzeyen, yönetim kutuları kurtarmaya çalıştığı anda, Biden’a karşı bir güç testi kurma fırsatı gördü – bu, destekçilerinin paranoyasını körükleyecek, kararsız Cumhuriyetçileri kendi tarafına toplayacak ve Adalet Bakanlığı’nın göz kamaştırıcı bir açıklama yapmadan yüz üstü düşmesi.
Sonuç olarak, Adalet Bakanlığı’nın sadece gizli belgeleri yanlış kullanmakla ilgili bir suçlama değil, çok lanet bir şey bulsa iyi olur. Olmazsa, FBI altı yıl içinde dördüncü veya beşinci kez siyasete sadece kendi itibarına onarılamaz bir zarar vermek için müdahale etmiş olacak.
Gail: Tebrikler, beni depresyona soktunuz. Trump’ın sonuyla ilgili hikayenin, dağınık kapkaçlardan ziyade uğursuz bir komplo olma ihtimalinin daha düşük olduğu konusunda sizinle hemfikirim, belki de yanlış yaptığı şeylerin sayısı göz önüne alındığında, bir yerlerde kötü bir şeyin kanıtı olacağına dair makul bir paranoya ile birlikte.
Bret:Her zaman, Trump’ta derin, karanlık sırlar olmadığını savundum: Onun mutlak korkunçluğu, bir babunun arka tarafı gibi, her zaman tam olarak yüzünüze bakar.
Gail: Kısa vadede bu destan sadece sağa mühimmat veriyor. Ancak bir sürü insanın bu yüzden Trump’a bağlılığını değiştirdiğini hayal edemiyorum.
Bret: Ona hiç oy vermeyen insanlar arasında değil. Şimdilik beni endişelendiren, onunla işi neredeyse bitmiş olan kararsız Cumhuriyetçileri yeniden yakalayacak olması.
Gail:FBI’ın Mar-a-Lago macerasına çileden çıktıkları için sandık başına giden Cumhuriyetçiler, kürtaj hakları adına çok güçlü hislerini dile getirmek isteyenlerin çok küçük bir kısmı olacak.
Bret:Göreceğiz.
Gail: Ama sizi muhafazakarların … sorunlu bulmaya meyilli olduğu başka bir federal kurum hakkında dürtmeme izin verin. Biden’ın Enflasyon Azaltma Yasası, IRS’yi güncellemek için yaklaşık 80 milyar dolar içeriyor, mevcut acıklı durumu göz önüne alındığında bunun harika bir fikir olduğunu düşünüyorum. Birlikte oturup kağıtları zımbalamak için çok çalışan ajanlar, zengin müşterilerini bir denetimden koruyan üst düzey muhasebeciler ve avukatlarla çok fazla savaş kazanamayacaklar.
Ama bildiğiniz gibi, bir çok Cumhuriyetçi, korkunç Ted Cruz’un IRS ajanlarından oluşan bir “gölge ordusu” dediği şey hakkında havlıyor. Ne dersin?
Bret: Geçenlerde IRS’nin aramaların sadece yüzde 10’unu yanıtladığını okudum. Yani para, ajansı sıkıntılı vergi mükelleflerine karşı daha duyarlı hale getirmeye gidiyorsa, benim için sorun yok. Endişem, kurumun, süslü muhasebecilerin ve avukatların yararına olmayan ve neredeyse sınırsız yetkiye sahip ve çok fazla hesap verme sorumluluğu olmayan bir kurumun insafına kalmış kişilere karşı birçok denetim başlatacak olmasıdır.
Gail, yazın sonuna geliyoruz ve okuyucularımızdan bazıları İşçi Bayramı’ndan önce son bir kitap tavsiyesi arıyor olabilir. Bir anı kitabı üzerinde çalıştığını biliyorum ama önereceğin kitaplar var mı?
Gail: En son kitaplarla konuştuğumuzda “Moskova’da Bir Beyefendi” romanından keyif aldığımı söylemiştim. Şimdi bana, John Burgess adlı bir okuyucumdan aldığım ve yerel kütüphanesinde bunun için bir istekte bulunacağını söyleyen bir mektubu paylaşma şansı veriyorsun, diye devam etti:
“Aldığım gün oğlumun Covid testi pozitif çıktı. Şimdi evimde tecrit edilmiş durumdayım (oğlum benimle yaşıyor), 1922’de Moskova’daki Metropol otelinde hapsedilen bir Rus asilzadesini okuyorum. Ortam bundan daha mükemmel olamazdı!”
Bakın – okuduğunuz bir romanın gerçek hayatınıza ne zaman paraşütle atlayacağını asla bilemezsiniz.
Kurgu dışı cephede, eski meslektaşımız Mark Leibovich’in “Köleliğiniz için Teşekkür Ederim”i mutlu bir şekilde bitirdim, Trump başkanlığına ilişkin retrospektifler için bir afiş yılı gibi görünen en son çalışmalardan biri.
Peki ya sen?
Bret: Yazın bir kısmını arkadaşlarımın kitaplarını okuyarak geçirdim. Jamie Kirchick’in sürükleyici “Gizli Şehir: Gay Washington’un Gizli Tarihi”ni yuttum, Londra, Paris ve diğer başkentler için yol arkadaşlığını hak eden bir dönüm noktası. Fouad Ajami’nin, memleketi Lübnan’daki köy ve şehir yaşamını yürek burkan tasvirleriyle, ölümünden sonra kaleme aldığı “Büyü Başarısız Olduğunda” beni derinden etkilemişti. Lionel Shriver’ın yakında çıkacak olan kurgusal olmayan koleksiyonu “İğrençler”in uygun bir alt başlığı olan ve üniversite birinci sınıf öğrencileri için zorunlu okuması gereken “Kendi Kendini Yok Etme Kariyerinden Seçilmiş Denemeler”in gelişmiş bir kopyasını okudum. Ve nihayet 20 yıl geç de olsa, eski arkadaşım Mindy Lewis’in 1960’ların sonlarında New York’ta bir psikiyatri hastanesinde bir genç olarak kurumsallaşmasına odaklanan çarpıcı anı kitabı “Life Inside”a ulaştım. Gençler arasındaki bu yeni ruh sağlığı krizi çağında yeniden basılmayı hak ediyor.
Gail: Yaz listenizin kaliteli ve benimkinden daha uzun olacağını biliyordum. Bahanemin kitap yazıyor olmam olduğu fikrini seviyorum, bu yüzden okumak için fazla zaman yok. Ama belki de yatmadan önce “Sopranos”un tekrarını izlemeyi bırakırsam…
Bret: Kitabınız için sabırsızlanıyorum. Bazı favori Fransız farslarını tekrar ziyaret ediyoruz. “Le Diner de Cons” ve “Le Placard”ı şiddetle tavsiye ederim.
Gail: Önümüzdeki hafta, okuyucularımız Bret ile İşçi Bayramı’nı kutlayarak yola çıkacağız. Sonra Eylül’e ve ara seçim ev esnemesine geliyor. Tanrı ne olacağını biliyor, ama ne olursa olsun, bunu seninle konuşacağımı bilmek çok büyük.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .