Dahi kafalar
New member
Minnesota’da büyürken, o zamanlar yerel NHL takımının, North Stars’ın büyük bir hayranıydım ve bana siyaset ve askeri strateji. Gösterilerini şu imzayla sonlandırdı: “Kaybettiğin zaman az söyle. Kazandığında, daha azını söyle. İyi geceler ve iyi sporlar.”
Başkan Biden ve ekibi, Shaver’ın bilgeliğini benimsemekle iyi ederler.
Geçen hafta, Polonya’da, Ukrayna sınırına yakın bir yerde duran ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin, Amerika’nın Ukrayna’daki savaş amacının artık sadece Ukrayna’nın eski durumunu geri kazanmasına yardım etmek olmadığını ilan ettiğinde dikkatimi çekti – ve kesinlikle Vladimir Putin’in – değil, aynı zamanda “zayıflamış” bir Rusya üretmektir.
“Rusya’nın Ukrayna’yı işgal ederken yaptıklarını yapamayacak kadar zayıfladığını görmek istiyoruz” dedi. “Yani, zaten çok fazla askeri yetenek kaybetti. Ve açıkçası pek çok askeri. Ve onların bu yeteneği çok hızlı bir şekilde yeniden üretme yeteneğine sahip olmadıklarını görmek istiyoruz.”
Lütfen bana bu açıklamanın cumhurbaşkanı tarafından yönetilen bir Milli Güvenlik Kurulu toplantısının sonucu olduğunu söyleyin. Ve tüm ikinci ve üçüncü derece sonuçları dikkatlice tarttıktan sonra, Rusya’nın ordusunu o kadar kötü bir şekilde küçültmenin bizim çıkarımıza ve gücümüze bağlı olduğuna karar verdiler ki, yakında yeniden güç yansıtamayacak mı? durmadan? net değil – ve bunu aşağılanmış bir Putin’den nükleer bir yanıt alma riskine girmeden yapabiliriz.
Hiç şüpheniz olmasın: Umarım bu savaş, Rusya’nın ordusunun keskin bir şekilde alçalması ve Putin’in iktidardan düşmesiyle sona erer. Lider olsaydım bunu asla alenen söylemezdim, çünkü size hiçbir şey satın almaz ve potansiyel olarak size çok pahalıya mal olabilir.
Gevşek dudaklar gemileri batırır – ve ayrıca savaşta aşırı menzil, görev sürüngenliği, amaçlar ve araçlar arasındaki kopukluk ve büyük istenmeyen sonuçlar için zemin hazırlar.
Biden ekibinden çok fazla şey geldi ve karışıklıklar çok fazla temizlik gerektiriyor. Örneğin, Austin’in açıklamasından kısa bir süre sonra, bir Ulusal Güvenlik Konseyi sözcüsü CNN’e göre, sekreterin yorumlarının ABD’nin hedeflerini yansıttığını söyledi, yani “bu işgali Rusya için stratejik bir başarısızlık haline getirmek”.
denemek — ama bu yapmacık bir temizleme çabasıydı. Rusya’yı Ukrayna’dan çekilmeye zorlamak, Rusya’nın bir daha asla hiçbir yerde yapamayacak kadar zayıf düştüğünü görmek istediğimizi ilan etmekle aynı şey değil – bu yanlış tanımlanmış bir savaş amacı. Bunun ne zaman başarıldığını nasıl anlarsınız? Ve bu devam eden bir süreç mi – Rusya’yı aşağılamaya devam ediyor muyuz?
Mart ayında Polonya’da yaptığı bir konuşmada Biden, “bir imparatorluğu yeniden inşa etmeye kararlı bir diktatör olan Putin’in asla bir halkın özgürlük sevgisini silmeyeceğini” söyledi ve ardından cumhurbaşkanı ekledi, “Tanrı aşkına, bu adam iktidarda kalamaz.”
Bu açıklamanın ardından Beyaz Saray, Biden’ın “Putin’in Rusya’daki gücünü veya rejim değişikliğini tartışmadığını”, bunun yerine Putin’in “komşuları veya bölge üzerinde güç kullanmasına izin verilemeyeceğine” işaret ediyor.
Ulusal Güvenlik Konseyi’nin, ABD’nin Ukrayna’ya yardım etmek için müdahalesinin nerede başlayıp nerede bittiğine dair sınırlar belirleyen bir toplantısı olmadığına beni ikna eden başka bir temizlik sözü salatası. Bunun yerine, insanlar serbest çalışıyor. Bu iyi değil.
Amacımız basit başladı ve basit kalmalıdır: Ukraynalıların iradeleri olduğu sürece savaşmalarına ve zamanın doğru olduğunu düşündüklerinde müzakere etmelerine yardımcı olun – böylece egemenliklerini geri kazanabilirler ve biz de şu ilkeyi tekrar teyit edebiliriz: hiçbir ülke komşu ülkeyi yiyip bitiremez. Bunun ötesinde serbest ve belaya davet ediyoruz.
Nasıl yani? Öncelikle, Putin devrilirse Rusya’da olacaklardan Amerika’nın sorumlu olmasını istemiyorum. Çünkü üç şeyden biri büyük olasılıkla sonuçlanacak:
(1) Putin’in yerini daha kötü biri alıyor.
(2) Yaklaşık 6.000 nükleer savaş başlığına sahip bir ülke olan Rusya’da kaos patlak verir. Arap Baharı’nda gördüğümüz gibi, otokrasinin karşıtı her zaman demokrasi değildir – çoğu zaman düzensizliktir.
(3) Putin’in yerine daha iyi biri gelir. Rusya’da daha iyi bir lider, tüm dünyayı daha iyi hale getirir. Bunun için dua ediyorum. Ancak bu kişinin Putin sonrası Rusya’da meşruiyet kazanması için, onu bizim yerleştirmiş gibi görünmemesi hayati önem taşıyor. Bu bir Rus süreci olmalı.
1 Numaralı Kapıyı veya 2 Numaralı Kapıyı alırsak, Rusya’da uzun süreli istikrarsızlığın ortaya çıkmasından Rus halkının ya da dünyanın Amerika’yı sorumlu tutmasını istemezsiniz. 1990’larda komünizmin çöküşünden sonra Rusya’daki “gevşek nükleer silahlar” korkumuzu hatırlıyor musunuz?
Ayrıca Putin’in bizi müttefiklerimizden ayırmasını da istemiyoruz – hepsi de amacı sadece Ukrayna’yı kurtarmak değil aynı zamanda Putin’i devirmek olan bir savaşa imza atmayacak. İsim vermeden, Türkiye Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu geçtiğimiz günlerde bazı NATO müttefiklerinin “savaşın devam etmesini istediklerinden” şikayet etti. Rusya’nın zayıflamasını istiyorlar.”
Unutmayın: Dünyadaki birçok ülke bu savaşta tarafsız çünkü Ukraynalılara ne kadar sempati duysalar da, Ukraynalıları gerçekten sevmiyorlar. Amerika’nın veya NATO’nun bir kabadayı gibi davrandığını görün – hatta Putin’e karşı. Bu uzun bir savaş olacaksa ve Ukrayna topraklarının tamamını veya çoğunu geri alabilecekse, bunun Putin’e karşı Amerika olarak değil, Putin’e karşı dünya olarak algılanması hayati önem taşımaktadır.
Ve Ukraynalıların beklentilerini çok yükseltmemeye dikkat edelim. Birden büyük güçlerin desteğini alan küçük ülkeler sarhoş olabilir. Soğuk Savaş’ın sona ermesinden bu yana Ukrayna hakkında birçok şey değişti – biri hariç: coğrafyası. Hâlâ Rusya sınırında nispeten küçük bir ulustur ve her zaman öyle kalacaktır. Bu çatışma sona ermeden önce bazı sert tavizler vermek zorunda kalacak. Gerçekçi olmayan hedefler ekleyerek daha da zorlaştırmayalım.
Aynı zamanda bir yıl önce 10 deneme ile haritada bulamadığınız bir ülkeye aşık olmaya dikkat edin. Ukrayna’nın bir siyasi yolsuzluk ve haydut oligark geçmişi var, ancak Rus işgalinden önce demokratik reformlara doğru ilerliyordu. Son üç ayda Danimarka olmadı, Allah onlardan razı olsun, birçok genç gerçekten çabalıyor ve onlara destek olmak istiyorum.
Ama 1982’de aklımdan çıkaramadığım bir oyun gördüm. İsrailliler, Yasir Arafat’ın FKÖ’nü Beyrut’tan çıkarmak için bir araya geldikleri Lübnan’daki Hıristiyan Falanjistlere aşık oldular. Birlikte Levant’ı yeniden yapacaklardı ama aşırıya kaçtılar. Bu, her türlü istenmeyen sonuca yol açtı – Falanjist lider suikasta uğradı; İsrail Lübnan’da çamura saplandı; ve Güney Lübnan’da İsraillilere direnmek için İran yanlısı bir Şii milis ortaya çıktı. Adı “Hizbullah”tı. Şimdi Lübnan siyasetine hakim.
Biden ekibi sınırlı hedefleri ile şimdiye kadar çok iyi iş çıkardı. Orada kalmalı.
“Ukrayna’daki savaş, yönetime ABD’nin bugün dünyadaki benzersiz varlıklarını sergileme fırsatı verdi: Otoriter bir saldırganlık eylemiyle yüzleşmek için küresel bir ülkeler ittifakı oluşturma ve sürdürme yeteneği; ve ikincisi, küresel ekonomide yalnızca doların egemenliğinin mümkün kıldığı bir ekonomik harika silahı kullanma kapasitesi,” diye açıklıyor bir jeostratejik danışmanlık firması olan Macro Advisory Partners’ın kurucusu ve CEO’su Nader Mousavizadeh.
ABD bu iki varlığı etkin bir şekilde konuşlandırmaya devam edebilirse, “uzun vadeli gücümüzü ve dünyadaki duruşumuzu büyük ölçüde artıracak ve hem Rusya’ya hem de Çin’e çok güçlü bir caydırıcı mesaj gönderecek” diye ekledi.
Dış ilişkilerde başarı, otorite ve güvenilirliği, güvenilirlik ve otorite ise daha fazla başarıyı doğurur. Sadece Ukrayna’nın egemenliğini geri getirmek ve orada Putin’in ordusunu hayal kırıklığına uğratmak, kalıcı temettülerle büyük bir başarı olacaktır. Al Shaver neden bahsettiğini biliyordu: Kaybettiğinde az söyle. Kazandığında, daha azını söyle. Herkes skoru görebilir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Başkan Biden ve ekibi, Shaver’ın bilgeliğini benimsemekle iyi ederler.
Geçen hafta, Polonya’da, Ukrayna sınırına yakın bir yerde duran ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin, Amerika’nın Ukrayna’daki savaş amacının artık sadece Ukrayna’nın eski durumunu geri kazanmasına yardım etmek olmadığını ilan ettiğinde dikkatimi çekti – ve kesinlikle Vladimir Putin’in – değil, aynı zamanda “zayıflamış” bir Rusya üretmektir.
“Rusya’nın Ukrayna’yı işgal ederken yaptıklarını yapamayacak kadar zayıfladığını görmek istiyoruz” dedi. “Yani, zaten çok fazla askeri yetenek kaybetti. Ve açıkçası pek çok askeri. Ve onların bu yeteneği çok hızlı bir şekilde yeniden üretme yeteneğine sahip olmadıklarını görmek istiyoruz.”
Lütfen bana bu açıklamanın cumhurbaşkanı tarafından yönetilen bir Milli Güvenlik Kurulu toplantısının sonucu olduğunu söyleyin. Ve tüm ikinci ve üçüncü derece sonuçları dikkatlice tarttıktan sonra, Rusya’nın ordusunu o kadar kötü bir şekilde küçültmenin bizim çıkarımıza ve gücümüze bağlı olduğuna karar verdiler ki, yakında yeniden güç yansıtamayacak mı? durmadan? net değil – ve bunu aşağılanmış bir Putin’den nükleer bir yanıt alma riskine girmeden yapabiliriz.
Hiç şüpheniz olmasın: Umarım bu savaş, Rusya’nın ordusunun keskin bir şekilde alçalması ve Putin’in iktidardan düşmesiyle sona erer. Lider olsaydım bunu asla alenen söylemezdim, çünkü size hiçbir şey satın almaz ve potansiyel olarak size çok pahalıya mal olabilir.
Gevşek dudaklar gemileri batırır – ve ayrıca savaşta aşırı menzil, görev sürüngenliği, amaçlar ve araçlar arasındaki kopukluk ve büyük istenmeyen sonuçlar için zemin hazırlar.
Biden ekibinden çok fazla şey geldi ve karışıklıklar çok fazla temizlik gerektiriyor. Örneğin, Austin’in açıklamasından kısa bir süre sonra, bir Ulusal Güvenlik Konseyi sözcüsü CNN’e göre, sekreterin yorumlarının ABD’nin hedeflerini yansıttığını söyledi, yani “bu işgali Rusya için stratejik bir başarısızlık haline getirmek”.
denemek — ama bu yapmacık bir temizleme çabasıydı. Rusya’yı Ukrayna’dan çekilmeye zorlamak, Rusya’nın bir daha asla hiçbir yerde yapamayacak kadar zayıf düştüğünü görmek istediğimizi ilan etmekle aynı şey değil – bu yanlış tanımlanmış bir savaş amacı. Bunun ne zaman başarıldığını nasıl anlarsınız? Ve bu devam eden bir süreç mi – Rusya’yı aşağılamaya devam ediyor muyuz?
Mart ayında Polonya’da yaptığı bir konuşmada Biden, “bir imparatorluğu yeniden inşa etmeye kararlı bir diktatör olan Putin’in asla bir halkın özgürlük sevgisini silmeyeceğini” söyledi ve ardından cumhurbaşkanı ekledi, “Tanrı aşkına, bu adam iktidarda kalamaz.”
Bu açıklamanın ardından Beyaz Saray, Biden’ın “Putin’in Rusya’daki gücünü veya rejim değişikliğini tartışmadığını”, bunun yerine Putin’in “komşuları veya bölge üzerinde güç kullanmasına izin verilemeyeceğine” işaret ediyor.
Ulusal Güvenlik Konseyi’nin, ABD’nin Ukrayna’ya yardım etmek için müdahalesinin nerede başlayıp nerede bittiğine dair sınırlar belirleyen bir toplantısı olmadığına beni ikna eden başka bir temizlik sözü salatası. Bunun yerine, insanlar serbest çalışıyor. Bu iyi değil.
Amacımız basit başladı ve basit kalmalıdır: Ukraynalıların iradeleri olduğu sürece savaşmalarına ve zamanın doğru olduğunu düşündüklerinde müzakere etmelerine yardımcı olun – böylece egemenliklerini geri kazanabilirler ve biz de şu ilkeyi tekrar teyit edebiliriz: hiçbir ülke komşu ülkeyi yiyip bitiremez. Bunun ötesinde serbest ve belaya davet ediyoruz.
Nasıl yani? Öncelikle, Putin devrilirse Rusya’da olacaklardan Amerika’nın sorumlu olmasını istemiyorum. Çünkü üç şeyden biri büyük olasılıkla sonuçlanacak:
(1) Putin’in yerini daha kötü biri alıyor.
(2) Yaklaşık 6.000 nükleer savaş başlığına sahip bir ülke olan Rusya’da kaos patlak verir. Arap Baharı’nda gördüğümüz gibi, otokrasinin karşıtı her zaman demokrasi değildir – çoğu zaman düzensizliktir.
(3) Putin’in yerine daha iyi biri gelir. Rusya’da daha iyi bir lider, tüm dünyayı daha iyi hale getirir. Bunun için dua ediyorum. Ancak bu kişinin Putin sonrası Rusya’da meşruiyet kazanması için, onu bizim yerleştirmiş gibi görünmemesi hayati önem taşıyor. Bu bir Rus süreci olmalı.
1 Numaralı Kapıyı veya 2 Numaralı Kapıyı alırsak, Rusya’da uzun süreli istikrarsızlığın ortaya çıkmasından Rus halkının ya da dünyanın Amerika’yı sorumlu tutmasını istemezsiniz. 1990’larda komünizmin çöküşünden sonra Rusya’daki “gevşek nükleer silahlar” korkumuzu hatırlıyor musunuz?
Ayrıca Putin’in bizi müttefiklerimizden ayırmasını da istemiyoruz – hepsi de amacı sadece Ukrayna’yı kurtarmak değil aynı zamanda Putin’i devirmek olan bir savaşa imza atmayacak. İsim vermeden, Türkiye Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu geçtiğimiz günlerde bazı NATO müttefiklerinin “savaşın devam etmesini istediklerinden” şikayet etti. Rusya’nın zayıflamasını istiyorlar.”
Unutmayın: Dünyadaki birçok ülke bu savaşta tarafsız çünkü Ukraynalılara ne kadar sempati duysalar da, Ukraynalıları gerçekten sevmiyorlar. Amerika’nın veya NATO’nun bir kabadayı gibi davrandığını görün – hatta Putin’e karşı. Bu uzun bir savaş olacaksa ve Ukrayna topraklarının tamamını veya çoğunu geri alabilecekse, bunun Putin’e karşı Amerika olarak değil, Putin’e karşı dünya olarak algılanması hayati önem taşımaktadır.
Ve Ukraynalıların beklentilerini çok yükseltmemeye dikkat edelim. Birden büyük güçlerin desteğini alan küçük ülkeler sarhoş olabilir. Soğuk Savaş’ın sona ermesinden bu yana Ukrayna hakkında birçok şey değişti – biri hariç: coğrafyası. Hâlâ Rusya sınırında nispeten küçük bir ulustur ve her zaman öyle kalacaktır. Bu çatışma sona ermeden önce bazı sert tavizler vermek zorunda kalacak. Gerçekçi olmayan hedefler ekleyerek daha da zorlaştırmayalım.
Aynı zamanda bir yıl önce 10 deneme ile haritada bulamadığınız bir ülkeye aşık olmaya dikkat edin. Ukrayna’nın bir siyasi yolsuzluk ve haydut oligark geçmişi var, ancak Rus işgalinden önce demokratik reformlara doğru ilerliyordu. Son üç ayda Danimarka olmadı, Allah onlardan razı olsun, birçok genç gerçekten çabalıyor ve onlara destek olmak istiyorum.
Ama 1982’de aklımdan çıkaramadığım bir oyun gördüm. İsrailliler, Yasir Arafat’ın FKÖ’nü Beyrut’tan çıkarmak için bir araya geldikleri Lübnan’daki Hıristiyan Falanjistlere aşık oldular. Birlikte Levant’ı yeniden yapacaklardı ama aşırıya kaçtılar. Bu, her türlü istenmeyen sonuca yol açtı – Falanjist lider suikasta uğradı; İsrail Lübnan’da çamura saplandı; ve Güney Lübnan’da İsraillilere direnmek için İran yanlısı bir Şii milis ortaya çıktı. Adı “Hizbullah”tı. Şimdi Lübnan siyasetine hakim.
Biden ekibi sınırlı hedefleri ile şimdiye kadar çok iyi iş çıkardı. Orada kalmalı.
“Ukrayna’daki savaş, yönetime ABD’nin bugün dünyadaki benzersiz varlıklarını sergileme fırsatı verdi: Otoriter bir saldırganlık eylemiyle yüzleşmek için küresel bir ülkeler ittifakı oluşturma ve sürdürme yeteneği; ve ikincisi, küresel ekonomide yalnızca doların egemenliğinin mümkün kıldığı bir ekonomik harika silahı kullanma kapasitesi,” diye açıklıyor bir jeostratejik danışmanlık firması olan Macro Advisory Partners’ın kurucusu ve CEO’su Nader Mousavizadeh.
ABD bu iki varlığı etkin bir şekilde konuşlandırmaya devam edebilirse, “uzun vadeli gücümüzü ve dünyadaki duruşumuzu büyük ölçüde artıracak ve hem Rusya’ya hem de Çin’e çok güçlü bir caydırıcı mesaj gönderecek” diye ekledi.
Dış ilişkilerde başarı, otorite ve güvenilirliği, güvenilirlik ve otorite ise daha fazla başarıyı doğurur. Sadece Ukrayna’nın egemenliğini geri getirmek ve orada Putin’in ordusunu hayal kırıklığına uğratmak, kalıcı temettülerle büyük bir başarı olacaktır. Al Shaver neden bahsettiğini biliyordu: Kaybettiğinde az söyle. Kazandığında, daha azını söyle. Herkes skoru görebilir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .