Dahi kafalar
New member
Özgürlük davasında dünya, Volodymyr Zelensky’de on yıllardır en Churchillian figürünü buldu. “Mühimmat istiyorum, araca değil” -Ukrayna cumhurbaşkanının kendisini emniyete almak için bir Amerikan teklifine verdiği coşkulu yanıt – çağlar için bir cümle. Kiev sokaklarındaki ilham verici görünümleri, Britanya’nın Blitz sırasındaki savaş zamanı başbakanını hatırlatıyor ve ulusunun direnme kararlılığını temsil ediyor.
Şimdi, Franklin’i Zelensky’nin Winston’ına oynamak Başkan Biden’a kalmış. Bu, Amerikan halkına Ukrayna’yı kaybetmenin yerel değil küresel bir felaket olacağını açıklamakla başlıyor.
Bunu Biden Salı gecesi Birliğin Durumu konuşmasını yapmadan önce yazıyorum, bu yüzden umarım siz bunu okurken bu satırlar boyunca bir şeyler söyler. Ama asıl mesele şu: Vladimir Putin’in Ukrayna’daki amacı, bir parça daha yutmaktan çekinmese bile, Rusya için sadece toprak ele geçirmek değil. Ruhunu ezmek istiyor.
Özgür bir Ukrayna’nın rejimine karşı oluşturduğu tehdit askeri değildir ve asla olmayacaktır. Bu politik. Demokrasi, hukukun üstünlüğü ve medeni hakların Kiev’de kök salması halinde, yakında Moskova’da da kök salabileceği ve onun yönetimine ve suçlarından sorumlu tutulabilirliğine son verebileceği düşüncesidir. Avrupa Birliği’nin başarılı bir üyesi olan bir Ukrayna, Putin’in tutumu için Ukrayna’nın NATO üyeliğinden daha ciddi bir tehdit oluşturacaktır.
Ancak bu savaşta Ukrayna’nın kaderinden daha fazlası söz konusu. Putin, Sovyet sisteminin bir yaratığıdır ve onun değerlerini kişileştirir: gerçeği hor görme, bireyi hor görme, uluslararası normları hor görme, dizginsiz güç peşinde koşma.
Bu değerlerin kültürel veya coğrafi sınırı yoktur. Eğer Putin, Çin’in Hong Kong’da empoze ettiği gibi Ukrayna’da onları empoze edebilirse, o zaman Thucydides’in dilinde “güçlülerin yapabileceklerini yaptığı ve zayıfların yapması gerekeni çektiği bir dünyaya itilmiş olacağız. ”
Amerika için böyle bir dünya, özellikle güçlü olmadığımız bir anda hiç bitmeyen bir güç testi olacaktır. Çin, Tayvan konusunda – düşündüğümüzden çok daha erken – bize meydan okuyacaktır. İran, Irak, Suriye, Lübnan, Gazze ve Yemen’deki vekillerini daha fazla silahlandırmak için herhangi bir yeni nükleer anlaşmadan elde edilen yaptırımların hafifletilmesini kullanacak ve ABD’yi kurtarmayacak bir kaos yaratacaktır. Muzaffer bir Rusya, gözünü önce başka bir hedefe, sonra başka bir hedefe çevirirdi. Polonya gibi bazı Avrupa devletleri bu zorluğa göğüs gerebilir, ancak Macaristan gibi diğerleri içlerindeki Quisling’i bulacaktır.
Biden başkanlığı o zaman nerede olacak? Yönetim, işgale giden haftalarda kendini beraat ettirdi. Ancak Kiev düşerse, Biden yönetiminin sadece altı ay içinde sürdüreceği ikinci jeopolitik felaket olacak. Cumhuriyetçiler, cumhurbaşkanının sürekli olarak bir gün geciktiğini ve bir dolar eksik olduğunu ve bunun asla onların gözetiminde olmayacağını söyleyecekler. Giderek artan sayıda Amerikalı onlara inanacak.
Ancak Ukrayna halkının cesareti – Rus ordusunun şimdiye kadarki kampanyasındaki dikkate değer beceriksizliğiyle eşleşti – yönetime Ukrayna’ya, dünyaya ve kendisine yardım etme fırsatı verdi.
Nasıl?
Yapmayacağımızı Putin’e telgraf etmeyi bırakabilir. Putin’e ABD’nin bizden daha çok ondan korktuğuna inanması için her türlü nedeni vermek, ona gerilimi artırması ve daha kötü davranması için ek teşvikler sağlıyor.
Kiev’in düşmesini önlemek için savaş dışında her şeyi yapabilir, buna şehrin aç kalmasını ve donup teslim olmasını önlemek için insani bir hava koridoru kurmak da dahildir. İkinci Dünya Savaşı’ndaki Leningrad veya 1948’deki Berlin gibi, Ukrayna’nın başkenti de güçlü bir meydan okuma sembolü haline geldi. Düşmediği her gün, Putin yenilmezlik algısını kaybediyor.
Kongreyi, Ukrayna genelinde uzun vadeli bir isyanı desteklemek için gizli çabaları finanse etmeye ikna edebilir. Ukraynalı partizanların elinde binlerce keskin nişancı tüfeği ve tanksavar füzesi düşüncesi, Rus komutanlarını geceleri uyanık tutmalıdır.
Zelensky’nin Rus güçleri tarafından öldürülmesi, zarar görmesi veya yakalanması halinde Rusya’nın enerji sektörünün kapsamlı yaptırımlarla karşı karşıya kalacağı konusunda AB ile bir deklarasyon için baskı yapabilir. Şu anda Ukrayna’nın ve bizim umutlarımızın onun hayatına bağlı olduğunu anlamak için tarihin büyük adam teorisine abone olmanıza gerek yok.
Pearl Harbor’dan çok önce, Roosevelt, Amerika’nın İngiltere’nin kaderine karşı kayıtsız kalamayacağını anlamıştı. Ocak 1941’de İngiltere’de yaptığı bir toplantıda, en yakın danışmanı Harry Hopkins, Churchill’e iki Amerikalının paylaştığı duyguları iletmek için Ruth Kitabı’nın sözlerini kullandı:
“Sen nereye gidersen ben de gideceğim; ve sen nerede konaklarsan ben de orada konaklarım; senin halkın benim halkım ve senin Tanrın benim Tanrım olacak.” Sonra “Sonuna kadar” diye ekledi.
Biden aynı mesajı Zelensky’ye göndermeli.
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Şimdi, Franklin’i Zelensky’nin Winston’ına oynamak Başkan Biden’a kalmış. Bu, Amerikan halkına Ukrayna’yı kaybetmenin yerel değil küresel bir felaket olacağını açıklamakla başlıyor.
Bunu Biden Salı gecesi Birliğin Durumu konuşmasını yapmadan önce yazıyorum, bu yüzden umarım siz bunu okurken bu satırlar boyunca bir şeyler söyler. Ama asıl mesele şu: Vladimir Putin’in Ukrayna’daki amacı, bir parça daha yutmaktan çekinmese bile, Rusya için sadece toprak ele geçirmek değil. Ruhunu ezmek istiyor.
Özgür bir Ukrayna’nın rejimine karşı oluşturduğu tehdit askeri değildir ve asla olmayacaktır. Bu politik. Demokrasi, hukukun üstünlüğü ve medeni hakların Kiev’de kök salması halinde, yakında Moskova’da da kök salabileceği ve onun yönetimine ve suçlarından sorumlu tutulabilirliğine son verebileceği düşüncesidir. Avrupa Birliği’nin başarılı bir üyesi olan bir Ukrayna, Putin’in tutumu için Ukrayna’nın NATO üyeliğinden daha ciddi bir tehdit oluşturacaktır.
Ancak bu savaşta Ukrayna’nın kaderinden daha fazlası söz konusu. Putin, Sovyet sisteminin bir yaratığıdır ve onun değerlerini kişileştirir: gerçeği hor görme, bireyi hor görme, uluslararası normları hor görme, dizginsiz güç peşinde koşma.
Bu değerlerin kültürel veya coğrafi sınırı yoktur. Eğer Putin, Çin’in Hong Kong’da empoze ettiği gibi Ukrayna’da onları empoze edebilirse, o zaman Thucydides’in dilinde “güçlülerin yapabileceklerini yaptığı ve zayıfların yapması gerekeni çektiği bir dünyaya itilmiş olacağız. ”
Amerika için böyle bir dünya, özellikle güçlü olmadığımız bir anda hiç bitmeyen bir güç testi olacaktır. Çin, Tayvan konusunda – düşündüğümüzden çok daha erken – bize meydan okuyacaktır. İran, Irak, Suriye, Lübnan, Gazze ve Yemen’deki vekillerini daha fazla silahlandırmak için herhangi bir yeni nükleer anlaşmadan elde edilen yaptırımların hafifletilmesini kullanacak ve ABD’yi kurtarmayacak bir kaos yaratacaktır. Muzaffer bir Rusya, gözünü önce başka bir hedefe, sonra başka bir hedefe çevirirdi. Polonya gibi bazı Avrupa devletleri bu zorluğa göğüs gerebilir, ancak Macaristan gibi diğerleri içlerindeki Quisling’i bulacaktır.
Biden başkanlığı o zaman nerede olacak? Yönetim, işgale giden haftalarda kendini beraat ettirdi. Ancak Kiev düşerse, Biden yönetiminin sadece altı ay içinde sürdüreceği ikinci jeopolitik felaket olacak. Cumhuriyetçiler, cumhurbaşkanının sürekli olarak bir gün geciktiğini ve bir dolar eksik olduğunu ve bunun asla onların gözetiminde olmayacağını söyleyecekler. Giderek artan sayıda Amerikalı onlara inanacak.
Ancak Ukrayna halkının cesareti – Rus ordusunun şimdiye kadarki kampanyasındaki dikkate değer beceriksizliğiyle eşleşti – yönetime Ukrayna’ya, dünyaya ve kendisine yardım etme fırsatı verdi.
Nasıl?
Yapmayacağımızı Putin’e telgraf etmeyi bırakabilir. Putin’e ABD’nin bizden daha çok ondan korktuğuna inanması için her türlü nedeni vermek, ona gerilimi artırması ve daha kötü davranması için ek teşvikler sağlıyor.
Kiev’in düşmesini önlemek için savaş dışında her şeyi yapabilir, buna şehrin aç kalmasını ve donup teslim olmasını önlemek için insani bir hava koridoru kurmak da dahildir. İkinci Dünya Savaşı’ndaki Leningrad veya 1948’deki Berlin gibi, Ukrayna’nın başkenti de güçlü bir meydan okuma sembolü haline geldi. Düşmediği her gün, Putin yenilmezlik algısını kaybediyor.
Kongreyi, Ukrayna genelinde uzun vadeli bir isyanı desteklemek için gizli çabaları finanse etmeye ikna edebilir. Ukraynalı partizanların elinde binlerce keskin nişancı tüfeği ve tanksavar füzesi düşüncesi, Rus komutanlarını geceleri uyanık tutmalıdır.
Zelensky’nin Rus güçleri tarafından öldürülmesi, zarar görmesi veya yakalanması halinde Rusya’nın enerji sektörünün kapsamlı yaptırımlarla karşı karşıya kalacağı konusunda AB ile bir deklarasyon için baskı yapabilir. Şu anda Ukrayna’nın ve bizim umutlarımızın onun hayatına bağlı olduğunu anlamak için tarihin büyük adam teorisine abone olmanıza gerek yok.
Pearl Harbor’dan çok önce, Roosevelt, Amerika’nın İngiltere’nin kaderine karşı kayıtsız kalamayacağını anlamıştı. Ocak 1941’de İngiltere’de yaptığı bir toplantıda, en yakın danışmanı Harry Hopkins, Churchill’e iki Amerikalının paylaştığı duyguları iletmek için Ruth Kitabı’nın sözlerini kullandı:
“Sen nereye gidersen ben de gideceğim; ve sen nerede konaklarsan ben de orada konaklarım; senin halkın benim halkım ve senin Tanrın benim Tanrım olacak.” Sonra “Sonuna kadar” diye ekledi.
Biden aynı mesajı Zelensky’ye göndermeli.
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .