Dahi kafalar
New member
“BIPOC” birkaç yıldır bizimle ve kesin bir karar çıkacak gibi görünüyor. Akademik ve aktivist çevrelerin ve sosyal medyanın bazı köşelerinin ötesinde, kısaltma, “Siyah, Yerli ve renkli insanlar” en çok tuhaf görünüyor. Sakar, hatta. Siyah akademisyen ve San Francisco Examiner köşe yazarı Teresa Moore, “iyi anlama geliyor, ama gitmesini istiyorum” teriminin “çözülmesi gerekmeyen bir soruna bir çözüm”, “Yeni Kola” olarak adlandırdığını yazdı. Bir kelime.”
Katılıyorum. Ancak bu, terimin kendi içinde bir hata veya başarısızlık olduğu anlamına gelmez.
Terim, onu yayınlayan ve benimseyenlerin iyi niyetine rağmen, kuşkusuz büyük sorunlar barındırmaktadır. “POC” kısmı sinir bozucu derecede geniş bir kategoridir ve Latinler ve Asyalıların (belki de çok geniş olan şemsiye terimler) tutarlı bir küme oluşturduğunu ima eder – ” BI.” Ve “BI” kafa karıştırıcıdır, çünkü bu terim ilk başta biseksüel insanlara atıfta bulunuyormuş gibi gelir. O zaman, öyle olmadığı konusunda net olsak bile, “BI” hala bir tür önek gibi geliyor ve insanı “POC” un ne olduğunu merak etmeye sevk ediyor. Konuşulduğunda, “BIPOC” kulağa bir şekilde biseksüel olan aptallar gibi geliyor. Ve en azından İngilizce’de “pock” kulağa pek bir insan gibi gelmiyor. Ya da kulağıma, bir kişiye atıfta bulunsaydı, alay konusu olurdu: “Seni pislik!”
Terim aslında bu şekilde ortaya çıkmasa da, “BIPOC”, bir beyin fırtınası oturumu sırasında atılan, ancak asla ciddiye alınmayan, daha sonra ortaya çıkan daha iyi bir şey lehine unutulan birçok isimden biri gibi geliyor. . Ve işte bu kadar: “BIPOC”, kademeli bir konsensüs yoluyla değil, birçok Amerikalı’nın yaklaşan ırka olan bağlılığımızı yenilemeye kararlı olduğu iki bahar önce başlayan ırksal hesaplaşmanın ortasında ani dayatma yoluyla ortaya çıktı – ya da en azından geniş çapta çekiş kazandı. ve ırkçılık yapıcı yollarla.
Şimdi, bu tür bir dayatma, bir terimin yakalanmasını otomatik olarak engellemez. “Ebeveyn yatak odası” teriminin, plantasyon köleliğinin bir kalıntısı olarak emekli olmamız gerektiği anlamında sorunsallaştırılması, “BIPOC” kullanımıyla aynı dürtüden doğdu ve bir başarı gibi görünüyor: “Ebeveyn yatak odası ” gayrimenkul sektörünün bazı ekleri arasında istenmeyen hale geliyor. Yaklaşık otuz yıl önce “Afrikalı Amerikalı”nın ne kadar çabuk yakalandığını da gördüğümüz gibi, özellikle Siyah insanlarla ilgili meselelerin bir terim kazması özellikle muhtemel görünüyor.
Bununla birlikte, bizler, yukarıdan sözlü emirler empoze eden din adamlarının insafına sadece pasif yalvaranlar değiliz. Her şey yerine oturmuyor. Örneğin, grup adlarına yönelik önerilerin grubun dışından dayatıldığında benimsenme olasılığının daha düşük olduğunu görüyoruz. Rahip Jesse Jackson, “Afrikalı Amerikalı”nın kullanılması için çağrıda bulunduğunda, Kara Amerika’daki statüsü ve otoritesi, Oprah Winfrey’in bugünkü durumuna kabaca eşitti. Akademisyenler veya daha az bilinen aktivistler tarafından önerilmiş olsaydı, “Afrikalı Amerikalı”nın etrafta dolaşması çok daha az olası olurdu.
Dışarıdan bu tür bir dayatma, “Latin” ve “Latina”nın cinsiyetten bağımsız bir alternatifi olan “Latinx”in, atıfta bulunduğu iddia edilen insanlar tarafından pek kullanılmadığı anlamına geliyor. 2020’de Pew Research, Latinlerin yalnızca yüzde 3’ünün bu terimi kullandığını buldu. “BIPOC” çok daha iyi durumda değil. Çok sık, akademisyenlerden ve gazetecilerden, reçetelerine karşı çıktığımız için – sadece sosyal olarak bile olsa – cezalandırılacakmışız gibi terminoloji önerileri alıyoruz. Ancak, sıradan insanların kendilerini rahat ve rahat bir şekilde anlamalarını sağlamak için kullandıklarından, önerileri dili otomatik olarak etkilemez.
Akademisyenler ve gazeteciler orantısız miktarda halka açık yazı ve konuşma yaptıkları için öyle görünebilir. Örneğin normal insanların “ebeveyn yatak odası” demeye devam edeceğinden şüpheleniyorum; Kesinlikle yapacağım. Bu nedenle, “BIPOC” un bir tür parlak emir olarak yaygınlaşmasına küsmeye gerek yok. Çok az sayıda BIPOC bunu kullanıyor ve Amy Harmon’ın geçen yıl The Times için bildirdiği gibi, bir ulusal ankette, “beyaz Demokratların iki katından fazlası, kendilerini beyaz olmayanlardan herhangi biri olarak tanımlayan Amerikalılara göre ‘BIPOC’a ‘çok olumlu’ hissettiklerini söyledi. kapsadığı ırksal kategoriler.” Ve bunun değişmesi pek olası değil.
Yine, bu “BIPOC”un başarısız bir terim olduğu anlamına gelmez. Sadece belirli profesörler ve politik aktivistler tarafından tercih edilen, filizlenen bir İngilizce sicilinin parçası haline geldi. Bu, pek çok edebiyat ve sosyal bilimler akademisyeninin tercih ettiği akademinin başka bir kaydından daha fazla bir sorun değildir. Bu alemin insanları, yabancılara neredeyse egzotik görünen akademik konularda bir yazma ve hatta birbirleriyle konuşma tarzına sahiptir. Örneğin, ünlü eleştirel teorisyen ve California Üniversitesi, Berkeley, profesör Judith Butler, 1997 yılında yazdığı “Further Reflections on On Conversations of Our Time”, şu pasajı içeriyordu:
Bu türü şakayla bile olsa kötü yazı olarak reddetmeyi biraz kolay buluyorum. Uygulayıcıları onu titizlikle nesnel ve kesin olarak hedefliyor. Ve asıl mesele, bu yazı ne kadar estetik olmasa da, çoğumuzun nasıl iletişim kurduğu üzerinde hiçbir etkisi olmamasıdır. İnsanların dışarıdan belli bir şaşkınlıkla baktığı bir grup içi uygulamadır. Bu bir jargondur.
Hegemonyadan ve yapısal bütünlüklerden bahseden kişilerin bir jargonu vardır. Bu günlerde, evet, uyanık jargon diyebileceğimiz bir şey var. “Latinx” ve “BIPOC” burada yaşıyor. O halde, bu terimler, atıfta bulundukları insanların çoğu tarafından anlaşılmayan hatalar veya yanlış ateşlemeler değildir. Sonuçta, jargon olmasıyla kimin sorunu var?
Sandra Garcia’nın 2020’de The Times için bildirdiği gibi, “Tamam, Şimdi Dinle” podcast’inin ev sahibi Sylvia Obell, “Şunu soruyoruz: birçok şey var ve BIPOC olarak anılmak onlardan biri değil.” “Biz olmadan bizim yerimize kararlar almayı bırakın” diye ekledi. Endişelenmesine gerek yok: Karar ne kendisine ne de bir başkasına dayatılamaz ve uygulanmayacaktır. Tüm birlikler gibi, gruplarına üyeliğin ve grubun temel taahhütlerine bağlılığın sinyalini veren konuşma biçimlerine sahip olan belirli bir birlik içindeki kişiler BIPOC olarak anılacaktır.
Bunda yanlış bir şey yok, ancak geri kalanımız Siyahlar, Latin veya Hispanik insanlar, Yerli Amerikalılar veya Yerliler, Güney Asyalı insanlar hakkında konuşmaya ve yazmaya mutlu bir şekilde devam edebilir ve edeceğiz. veya Doğu Asya kökenli ve diğer her türden insan, dilersek beyaz olmayan insanlar da dahil.
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.
John McWhorter (@JohnHMcWhorter) Columbia Üniversitesi’nde dilbilim alanında doçenttir. “Lexicon Valley” adlı podcast’e ev sahipliği yapıyor ve en son “Woke Irkçılık: How a New Religion Has Betrayed Black America”nın yazarı.
Katılıyorum. Ancak bu, terimin kendi içinde bir hata veya başarısızlık olduğu anlamına gelmez.
Terim, onu yayınlayan ve benimseyenlerin iyi niyetine rağmen, kuşkusuz büyük sorunlar barındırmaktadır. “POC” kısmı sinir bozucu derecede geniş bir kategoridir ve Latinler ve Asyalıların (belki de çok geniş olan şemsiye terimler) tutarlı bir küme oluşturduğunu ima eder – ” BI.” Ve “BI” kafa karıştırıcıdır, çünkü bu terim ilk başta biseksüel insanlara atıfta bulunuyormuş gibi gelir. O zaman, öyle olmadığı konusunda net olsak bile, “BI” hala bir tür önek gibi geliyor ve insanı “POC” un ne olduğunu merak etmeye sevk ediyor. Konuşulduğunda, “BIPOC” kulağa bir şekilde biseksüel olan aptallar gibi geliyor. Ve en azından İngilizce’de “pock” kulağa pek bir insan gibi gelmiyor. Ya da kulağıma, bir kişiye atıfta bulunsaydı, alay konusu olurdu: “Seni pislik!”
Terim aslında bu şekilde ortaya çıkmasa da, “BIPOC”, bir beyin fırtınası oturumu sırasında atılan, ancak asla ciddiye alınmayan, daha sonra ortaya çıkan daha iyi bir şey lehine unutulan birçok isimden biri gibi geliyor. . Ve işte bu kadar: “BIPOC”, kademeli bir konsensüs yoluyla değil, birçok Amerikalı’nın yaklaşan ırka olan bağlılığımızı yenilemeye kararlı olduğu iki bahar önce başlayan ırksal hesaplaşmanın ortasında ani dayatma yoluyla ortaya çıktı – ya da en azından geniş çapta çekiş kazandı. ve ırkçılık yapıcı yollarla.
Şimdi, bu tür bir dayatma, bir terimin yakalanmasını otomatik olarak engellemez. “Ebeveyn yatak odası” teriminin, plantasyon köleliğinin bir kalıntısı olarak emekli olmamız gerektiği anlamında sorunsallaştırılması, “BIPOC” kullanımıyla aynı dürtüden doğdu ve bir başarı gibi görünüyor: “Ebeveyn yatak odası ” gayrimenkul sektörünün bazı ekleri arasında istenmeyen hale geliyor. Yaklaşık otuz yıl önce “Afrikalı Amerikalı”nın ne kadar çabuk yakalandığını da gördüğümüz gibi, özellikle Siyah insanlarla ilgili meselelerin bir terim kazması özellikle muhtemel görünüyor.
Bununla birlikte, bizler, yukarıdan sözlü emirler empoze eden din adamlarının insafına sadece pasif yalvaranlar değiliz. Her şey yerine oturmuyor. Örneğin, grup adlarına yönelik önerilerin grubun dışından dayatıldığında benimsenme olasılığının daha düşük olduğunu görüyoruz. Rahip Jesse Jackson, “Afrikalı Amerikalı”nın kullanılması için çağrıda bulunduğunda, Kara Amerika’daki statüsü ve otoritesi, Oprah Winfrey’in bugünkü durumuna kabaca eşitti. Akademisyenler veya daha az bilinen aktivistler tarafından önerilmiş olsaydı, “Afrikalı Amerikalı”nın etrafta dolaşması çok daha az olası olurdu.
Dışarıdan bu tür bir dayatma, “Latin” ve “Latina”nın cinsiyetten bağımsız bir alternatifi olan “Latinx”in, atıfta bulunduğu iddia edilen insanlar tarafından pek kullanılmadığı anlamına geliyor. 2020’de Pew Research, Latinlerin yalnızca yüzde 3’ünün bu terimi kullandığını buldu. “BIPOC” çok daha iyi durumda değil. Çok sık, akademisyenlerden ve gazetecilerden, reçetelerine karşı çıktığımız için – sadece sosyal olarak bile olsa – cezalandırılacakmışız gibi terminoloji önerileri alıyoruz. Ancak, sıradan insanların kendilerini rahat ve rahat bir şekilde anlamalarını sağlamak için kullandıklarından, önerileri dili otomatik olarak etkilemez.
Akademisyenler ve gazeteciler orantısız miktarda halka açık yazı ve konuşma yaptıkları için öyle görünebilir. Örneğin normal insanların “ebeveyn yatak odası” demeye devam edeceğinden şüpheleniyorum; Kesinlikle yapacağım. Bu nedenle, “BIPOC” un bir tür parlak emir olarak yaygınlaşmasına küsmeye gerek yok. Çok az sayıda BIPOC bunu kullanıyor ve Amy Harmon’ın geçen yıl The Times için bildirdiği gibi, bir ulusal ankette, “beyaz Demokratların iki katından fazlası, kendilerini beyaz olmayanlardan herhangi biri olarak tanımlayan Amerikalılara göre ‘BIPOC’a ‘çok olumlu’ hissettiklerini söyledi. kapsadığı ırksal kategoriler.” Ve bunun değişmesi pek olası değil.
Yine, bu “BIPOC”un başarısız bir terim olduğu anlamına gelmez. Sadece belirli profesörler ve politik aktivistler tarafından tercih edilen, filizlenen bir İngilizce sicilinin parçası haline geldi. Bu, pek çok edebiyat ve sosyal bilimler akademisyeninin tercih ettiği akademinin başka bir kaydından daha fazla bir sorun değildir. Bu alemin insanları, yabancılara neredeyse egzotik görünen akademik konularda bir yazma ve hatta birbirleriyle konuşma tarzına sahiptir. Örneğin, ünlü eleştirel teorisyen ve California Üniversitesi, Berkeley, profesör Judith Butler, 1997 yılında yazdığı “Further Reflections on On Conversations of Our Time”, şu pasajı içeriyordu:
Bu türü şakayla bile olsa kötü yazı olarak reddetmeyi biraz kolay buluyorum. Uygulayıcıları onu titizlikle nesnel ve kesin olarak hedefliyor. Ve asıl mesele, bu yazı ne kadar estetik olmasa da, çoğumuzun nasıl iletişim kurduğu üzerinde hiçbir etkisi olmamasıdır. İnsanların dışarıdan belli bir şaşkınlıkla baktığı bir grup içi uygulamadır. Bu bir jargondur.
Hegemonyadan ve yapısal bütünlüklerden bahseden kişilerin bir jargonu vardır. Bu günlerde, evet, uyanık jargon diyebileceğimiz bir şey var. “Latinx” ve “BIPOC” burada yaşıyor. O halde, bu terimler, atıfta bulundukları insanların çoğu tarafından anlaşılmayan hatalar veya yanlış ateşlemeler değildir. Sonuçta, jargon olmasıyla kimin sorunu var?
Sandra Garcia’nın 2020’de The Times için bildirdiği gibi, “Tamam, Şimdi Dinle” podcast’inin ev sahibi Sylvia Obell, “Şunu soruyoruz: birçok şey var ve BIPOC olarak anılmak onlardan biri değil.” “Biz olmadan bizim yerimize kararlar almayı bırakın” diye ekledi. Endişelenmesine gerek yok: Karar ne kendisine ne de bir başkasına dayatılamaz ve uygulanmayacaktır. Tüm birlikler gibi, gruplarına üyeliğin ve grubun temel taahhütlerine bağlılığın sinyalini veren konuşma biçimlerine sahip olan belirli bir birlik içindeki kişiler BIPOC olarak anılacaktır.
Bunda yanlış bir şey yok, ancak geri kalanımız Siyahlar, Latin veya Hispanik insanlar, Yerli Amerikalılar veya Yerliler, Güney Asyalı insanlar hakkında konuşmaya ve yazmaya mutlu bir şekilde devam edebilir ve edeceğiz. veya Doğu Asya kökenli ve diğer her türden insan, dilersek beyaz olmayan insanlar da dahil.
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.
John McWhorter (@JohnHMcWhorter) Columbia Üniversitesi’nde dilbilim alanında doçenttir. “Lexicon Valley” adlı podcast’e ev sahipliği yapıyor ve en son “Woke Irkçılık: How a New Religion Has Betrayed Black America”nın yazarı.