Dahi kafalar
New member
Gayretli Covid önlemleri ile isteğe bağlı maskeli yaşam arasındaki çizgi, yalnızca kırmızı ve mavi Amerika arasında, Joe Biden’a oy veren bölgeler ile Donald Trump’a oy verenler arasında uzanmıyor. Park MacDougald’ın çevrimiçi dergi UnHerd için yakın tarihli bir makalesinde belirttiği gibi, New York’ta ikamet ediyorsanız, Brooklyn’in lüks bölgelerinden Queens’te yaşadığı yere kısa bir mesafe kat ederek tamamen farklı iki gerçekliği deneyimleyebilirsiniz. — her yerde bulunan N95’lerin dünyasından ve aşı kartlarının dikkatli bir şekilde kontrol edilmesinden, maskelemenin belki yüzde 50’lik bir önerme olduğu ve yenilikçi kurumların dışında aşı geçiş kurallarının “neredeyse tamamen uygulanmadığı” bir dünyaya geçiş. ”
Bu aynı zamanda Connecticut’ta yaşama deneyimim. New Haven’ın Yale’ye komşu mahallelerinde, insanlar şu anda pandeminin herhangi bir noktasında olduğundan daha fazla maskeleme konusunda daha dikkatli görünüyor ve cerrahi uyum için kumaş ticareti yapma olasılıkları daha yüksek. Ancak iç kesimlerde biraz yol alırsanız veya sahildeki bir restoranda akşam yemeğine giderseniz veya New Haven’ın daha yoksul mahallelerinden birine doğru yürürseniz, maskeler azalır ve bazen ortadan kaybolur ve dünya genellikle Ocak 2020’deki gibi görünür.
Pandemi boyunca, muhafazakarlar ve liberterler ile sivil-özgürlükçü solun yırtık pırtık kalıntıları arasında, Covid ile mücadele için alınan önlemlerin, sürünen bir biyomedikal gözetim rejiminin, bir kamusal güvenlik sisteminin temeli olacağına dair bir korku vardı. sağlık kısıtlamaları ilk başta aşı karşıtlarını hedef aldı, ancak daha sonra sağlıksız veya antisosyal olarak kabul edilen diğer davranış biçimlerine kolayca genellenebilir ve nihai varış noktası Çin’in sosyal kredi sistemi gibi bir şey.
Avrupa ve Avustralya’nın bazı bölgelerinde, Covid kısıtlamalarının katılığı ve dijitalleştirilmiş uygulamaları bu korkulara belirli bir güç kazandırdı. Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri’nde, 2020 yazında ilk karantinalar sona erdiğinden, tanık olduğumuz şey biraz daha garip.
Bir Covid gözetim rejimimiz var, ancak bu, dar bir grup teknokrat tarafından Amerikalıların büyük çoğunluğuna dayatılan genel bir rejim değil. Daha ziyade seçkinler tarafından empoze edilen bir rejimdir. kendileri (ve tabii ki, onların hizmet çalışanları), yüksek eğitimli ve yüksek aşılıların kimlik belgeleri taşıması ve sıkı bir şekilde kendi polislerini taşıması daha olasıyken, New York şehrinin veya New York’un dış bölgelerinde daha az aşılı nüfus İngiltere’nin banliyöleri (Arkansas veya Alabama’da şöyle dursun) genellikle kendi rahat yöntemlerine bırakılır. Ve bu iki dünya arasında, yalnızca bir metro yolculuğu ya da kısa bir otoyol yolculuğu uzaklığında gidip gelmek, Faucian teknokrasinin sürekli genişleyen etkisini değil, en azından şimdilik gücünün elle tutulur sınırlarını takdir etmektir.
Elbette çok önemli bir istisna dışında: New York ve Connecticut gibi eyaletlerde eyalet çapında okul maskelerinin zorunlu olduğu devlet okulları sistemleri, aksi takdirde halk sağlığı rejiminin çok az satın aldığı topluluklarda çocukları maskeli tutar. Yine de çocuklar en düşük riskli topluluklardan biri olduğu için, gücün bu şekilde genişletilmesi yalnızca tüm dinamiğin özgünlüğünü artırır: Profesyonel sınıfın halk sağlığı tercihlerini dayatabileceği tek yer aynı zamanda muhtemelen en az fark yaratacağı yerdir. .
Tüm bu tuhaflığı gözlemlemek sadece ilginç değil; Omicron geri çekilirken pandemi politikası tartışmasının manzarasını anlamak için esastır. Önümüzdeki birkaç ay içinde, Covid politikası üzerindeki önemli bölünmelerden birinin sadece sağ ve sol arasında değil, Demokratik koalisyon içinde olması muhtemel. Ve bazı seslerin (bu gazetede, The Atlantic’te, NPR’de) halihazırda politikadan nispeten hızlı bir çıkış için tartışırken, diğer güçler (kamu halkı) ile, okul maskelemesinin gevşetilip gevşetilmeyeceği ve ne zaman gevşetileceği sorusu büyük bir parlama noktası olacaktır. sağlık tedbiri, bürokratik atalet) uzantısını en azından yaza kadar sürdürmek için çalışıyor. (Ve sonra, ilgili varyantla ilgili başka bir şey ortaya çıkarsa, belki de sonbaharda ve ötesinde…)
Bu çatışmaların iki önemli sonucu vardır. İlk olarak, Virginia ve New Jersey gibi eyaletlerde Demokratlar için zaten siyasi sorunlar yaratan dinamiklerin bir uzantısını tehdit ediyorlar: ileri dereceleri ve N95’leri ile iç çember liberalizminin, pandemiye karşı tutumları olabilecek değişken seçmenlerden yabancılaşması. daha çok “aşılandı ve yapıldı. ”
İkincisi, muhafazakarların korktuğu senaryonun tersine çevrilmesini tehdit ediyorlar: liberalizmin gücünün halk sağlığı kisvesi altında genişletilmesi değil, seçkin kurum ve toplulukların içe dönmesi, onların daha tecrit edilmiş, sanal olarak aracılık edilen ve güvenlik takıntılı bir kültüre çekilmeleri. yönetmeye çalıştıkları toplumdan daha mutsuzdur.
Alaycı bir Cumhuriyetçi politikacı muhtemelen bu senaryoyu destekliyor olmalı – Liberalizmin kalelerinde, Covid’in yaygınlaşmasından sonra bile devam eden ve normal insanları liderlerini başka bir yerde aramaya teşvik eden bir anormallik iklimi.
Ancak liberal Amerika’nın muhafazakar bir vatandaşı olarak, topluluğumun farklı bir seçim yapmasını içtenlikle umuyorum.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTOpinion) ve Instagram .
Bu aynı zamanda Connecticut’ta yaşama deneyimim. New Haven’ın Yale’ye komşu mahallelerinde, insanlar şu anda pandeminin herhangi bir noktasında olduğundan daha fazla maskeleme konusunda daha dikkatli görünüyor ve cerrahi uyum için kumaş ticareti yapma olasılıkları daha yüksek. Ancak iç kesimlerde biraz yol alırsanız veya sahildeki bir restoranda akşam yemeğine giderseniz veya New Haven’ın daha yoksul mahallelerinden birine doğru yürürseniz, maskeler azalır ve bazen ortadan kaybolur ve dünya genellikle Ocak 2020’deki gibi görünür.
Pandemi boyunca, muhafazakarlar ve liberterler ile sivil-özgürlükçü solun yırtık pırtık kalıntıları arasında, Covid ile mücadele için alınan önlemlerin, sürünen bir biyomedikal gözetim rejiminin, bir kamusal güvenlik sisteminin temeli olacağına dair bir korku vardı. sağlık kısıtlamaları ilk başta aşı karşıtlarını hedef aldı, ancak daha sonra sağlıksız veya antisosyal olarak kabul edilen diğer davranış biçimlerine kolayca genellenebilir ve nihai varış noktası Çin’in sosyal kredi sistemi gibi bir şey.
Avrupa ve Avustralya’nın bazı bölgelerinde, Covid kısıtlamalarının katılığı ve dijitalleştirilmiş uygulamaları bu korkulara belirli bir güç kazandırdı. Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri’nde, 2020 yazında ilk karantinalar sona erdiğinden, tanık olduğumuz şey biraz daha garip.
Bir Covid gözetim rejimimiz var, ancak bu, dar bir grup teknokrat tarafından Amerikalıların büyük çoğunluğuna dayatılan genel bir rejim değil. Daha ziyade seçkinler tarafından empoze edilen bir rejimdir. kendileri (ve tabii ki, onların hizmet çalışanları), yüksek eğitimli ve yüksek aşılıların kimlik belgeleri taşıması ve sıkı bir şekilde kendi polislerini taşıması daha olasıyken, New York şehrinin veya New York’un dış bölgelerinde daha az aşılı nüfus İngiltere’nin banliyöleri (Arkansas veya Alabama’da şöyle dursun) genellikle kendi rahat yöntemlerine bırakılır. Ve bu iki dünya arasında, yalnızca bir metro yolculuğu ya da kısa bir otoyol yolculuğu uzaklığında gidip gelmek, Faucian teknokrasinin sürekli genişleyen etkisini değil, en azından şimdilik gücünün elle tutulur sınırlarını takdir etmektir.
Elbette çok önemli bir istisna dışında: New York ve Connecticut gibi eyaletlerde eyalet çapında okul maskelerinin zorunlu olduğu devlet okulları sistemleri, aksi takdirde halk sağlığı rejiminin çok az satın aldığı topluluklarda çocukları maskeli tutar. Yine de çocuklar en düşük riskli topluluklardan biri olduğu için, gücün bu şekilde genişletilmesi yalnızca tüm dinamiğin özgünlüğünü artırır: Profesyonel sınıfın halk sağlığı tercihlerini dayatabileceği tek yer aynı zamanda muhtemelen en az fark yaratacağı yerdir. .
Tüm bu tuhaflığı gözlemlemek sadece ilginç değil; Omicron geri çekilirken pandemi politikası tartışmasının manzarasını anlamak için esastır. Önümüzdeki birkaç ay içinde, Covid politikası üzerindeki önemli bölünmelerden birinin sadece sağ ve sol arasında değil, Demokratik koalisyon içinde olması muhtemel. Ve bazı seslerin (bu gazetede, The Atlantic’te, NPR’de) halihazırda politikadan nispeten hızlı bir çıkış için tartışırken, diğer güçler (kamu halkı) ile, okul maskelemesinin gevşetilip gevşetilmeyeceği ve ne zaman gevşetileceği sorusu büyük bir parlama noktası olacaktır. sağlık tedbiri, bürokratik atalet) uzantısını en azından yaza kadar sürdürmek için çalışıyor. (Ve sonra, ilgili varyantla ilgili başka bir şey ortaya çıkarsa, belki de sonbaharda ve ötesinde…)
Bu çatışmaların iki önemli sonucu vardır. İlk olarak, Virginia ve New Jersey gibi eyaletlerde Demokratlar için zaten siyasi sorunlar yaratan dinamiklerin bir uzantısını tehdit ediyorlar: ileri dereceleri ve N95’leri ile iç çember liberalizminin, pandemiye karşı tutumları olabilecek değişken seçmenlerden yabancılaşması. daha çok “aşılandı ve yapıldı. ”
İkincisi, muhafazakarların korktuğu senaryonun tersine çevrilmesini tehdit ediyorlar: liberalizmin gücünün halk sağlığı kisvesi altında genişletilmesi değil, seçkin kurum ve toplulukların içe dönmesi, onların daha tecrit edilmiş, sanal olarak aracılık edilen ve güvenlik takıntılı bir kültüre çekilmeleri. yönetmeye çalıştıkları toplumdan daha mutsuzdur.
Alaycı bir Cumhuriyetçi politikacı muhtemelen bu senaryoyu destekliyor olmalı – Liberalizmin kalelerinde, Covid’in yaygınlaşmasından sonra bile devam eden ve normal insanları liderlerini başka bir yerde aramaya teşvik eden bir anormallik iklimi.
Ancak liberal Amerika’nın muhafazakar bir vatandaşı olarak, topluluğumun farklı bir seçim yapmasını içtenlikle umuyorum.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTOpinion) ve Instagram .