Dahi kafalar
New member
Son iki yılda görüştüğüm ebeveynleri düşündüğümde, pandeminin ilk günlerinde en çok etkilenenler, çocukları öğrenme güçlüğü veya farklılıkları olan kişilerdi. Uzaktan eğitim herkes için zordu, ancak özellikle çocukları – tüm Amerikan devlet okulu öğrencilerinin yüzde 14’ü – öğrenmek için ek desteğe ihtiyaç duyan aileler için zordu.
Oregon Üniversitesi’nin Erken Çocukluk Gelişimi Üzerindeki Pandemik Etkinin Hızlı Değerlendirmesi Projesi’nden Aralık 2020 tarihli bir rapor, bunu açıkça ortaya koymaktadır: pandemi devam ettikçe iyileşmek. ” Utah’ta 6 yaşındaki oğlu DEHB ve juvenil artritli bir anne olan Rachel Harris’in bana söylediği gibi, “2020’de akıl sağlığım muhtemelen şimdiye kadarki en kötüydü.”
Engelliler Eğitim Yasası nedeniyle engelli öğrencilere “ücretsiz uygun bir halk eğitimi” sağlamakla yükümlü olan devlet okulları, pandemi yılının ilk yılında bu öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandı. . Kâr amacı gütmeyen Amerikan Araştırma Enstitüleri, 2020’de devlet okullarının engelli öğrencileri desteklemek için mücadele ettiğini tespit etti: “Bölgelerin yaklaşık dörtte üçü (yüzde 73) uygun öğretim düzenlemeleri sağlamanın aşağı yukarı veya önemli ölçüde daha zor olduğunu bildirirken, üçten fazlası – çeyrekler (yüzde 82), uygulamalı eğitim konaklama ve hizmetleri sağlamanın az ya da çok daha zor olduğunu söyledi.”
Pandemik stres katmanı olmasa bile, gelişimsel engelli çocukların ebeveynleri daha yüksek düzeyde depresyon ve izolasyon bildiriyor ve ayrıca çocukları ev dışında çalışmakla bağdaşmayan ekstra bakıma ihtiyaç duyduğu için ek mali engellerle karşılaşabiliyor. . Lauren Morando Rhim, kendileri için inşa edilmemiş bir eğitim sistemine tam olarak uymayan çocuklarına hizmet almak için zaten çok fazla zaman, para ve çaba harcamak zorunda kaldılar ve pandemi bunu “güçlendirdi” dedi. Engelli öğrenciler için ulusal bir savunuculuk örgütü olan Öğrenci Eşitliği Merkezi’nin kurucu ortağı ve yönetici direktörü.
Öğrencilerin çoğu bir miktar normale döndüğünden, öğrenme farklılıkları olan çocukların aileleriyle tekrar görüşmeye karar verdim. Uzaktan eğitimin çocuklarının gelişimi ve eğitimi üzerinde ne kadar etkisi olduğunu hissettiklerini ve ruh sağlığı açısından nasıl olduklarını bilmek istedim. Ayrıca öğrenme güçlüğü ve farklılıkları olan öğrenciler için büyük resim hakkında iyi veriler olup olmadığını görmek için uzmanlarla konuştum.
Sekiz ebeveyn ve dört uzmanla konuşurken, evde geçirilen zamanın ebeveynleri ve çocuklarını duygusal olarak etkilediğini keşfettim. Goshen, NY’den Heather Savatta’nın 7 yaşında bir kızı var, “iki kez olağanüstü”, yani öğrenme farklılıkları var ve aynı zamanda yetenekli. Ailesi geçen yıla göre daha iyi bir yerde olmasına rağmen, kızının yerel devlet okulunda şahsen aşırı davranış sorunları yaşadığında, “şimdi bunun ne kadar zor olduğunu anlıyoruz” – bu onu etkiledi. kariyer ve daha az derecede, kocasının, dedi.
Ayrıca, ölçecek verilere bile sahip olmadığımız bir şekilde, çocuklarını akademik olarak geri bıraktı. Rhim, “Çocukların yaz aylarında geriye gittiği ve engelli çocukların daha fazla geriye gittiği yerleşik bir araştırma temeli var” dedi. Bu araştırmaya dayanarak, “eğitim kesintiye uğradığında kayıplarının daha büyük olacağını varsaymalıyız.”
Ağustos ayında, Rhim, pandeminin engelli çocukları nasıl etkilediği hakkında kendisinin ve diğer uzmanların şu ana kadar bildiklerine ilişkin bir genel bakış yazdı ve en küçük ve en yaşlı öğrencilerin (okul öncesi/ilkokul öğrencileri ve lise mezunu) olduğunu buldu. okul öğrencileri), salgınla ilgili okul kesintilerinden en çok zarar görmüş olabilir.
Öğrenme güçlüğü çeken çocuklara ve farklılıklara teşhis konulmasında bir gecikme olduğuna dair bazı kanıtlar da var. Engelli Bireyler Eğitim Yasası, bebekler ve küçük çocuklar için erken müdahale hizmetlerini kapsar ve Savunuculuk Enstitüsü tarafından Eğitim Bakanlığı’ndan alınan verilerin analizine göre, yasanın hizmet verdiği 2 yaş ve altı çocuk sayısı “63,847 veya yüzde 15 azaldı” 2019’dan itibaren hizmet verilen nüfusun yüzdesi yüzde 3,7’den yüzde 3,2’ye düştü.” Savunuculuk Enstitüsü, bu düşüşün “oldukça rahatsız edici” olduğunu ve çok sayıda küçük çocuğun 2020’de pediatrik kuyu ziyaretlerini kaçırmış olmasından kaynaklanabileceğini söyledi.
Bu, birçoğu çocuklarına uygun teşhis ve destek almada gecikme olduğunu hisseden okul çağındaki çocukların ebeveynlerinden duyduğum şeylerle örtüşüyor. Öğrenme güçlüğü çeken iki kızı olan Katherine Bell, büyük kızının disleksi teşhisinin uzaktan eğitimle ertelendiğini düşündüğünü söyledi. Kızı 11 yaşında ve çok iyi telafi ettiği için öğrenme bozukluğu bu yıla kadar New York City devlet okulunda radarın altına girdi. Bell, “Uzak olmak teşhis sürecini yavaşlattı ve onu duygusal ve sosyal olarak, düzeltilmesi gerçekten zor bir şekilde yavaşlattı” dedi.
Diğer ebeveynler, sağlayıcıların pandemi öncesine göre daha kıt olması nedeniyle çocukları için destek hizmetleri almanın daha zor olduğunu söyledi. Atlanta’da yaşayan Tracy Brisson’ın anaokulunda işitsel ve duyusal işleme bozuklukları olan bir oğlu var. Pandemi sırasında bulabildiği, oğlunun rahatsızlıklarında uzmanlaşmış odyolog 45 dakikalık sürüş mesafesinde, bu yüzden onu randevularına alabilmek için haftada iki kez çalışma saatlerini kesmesi gerekiyor.
Ancak resim tamamen kasvetli değil. 6 ve 7 yaşında otizmli iki çocuğu olan Frank Urso, kızı ve oğlu Plainfield, Illinois’deki yüz yüze devlet okuluna döndüklerinden beri başarılı olduklarını söyledi. Özellikle oğlu Urso şunları söyledi: “Bir lastik bant gibi geri çekildi, konuşmasını, matematik becerilerini, okula başladığından beri gerçekten iyi gidiyor.”
Ancak çocukları iyi ya da en azından daha iyi durumda olan ebeveynler için bile, şimdi pandemiden önce olmayan bir endişe var, diyor Spokane, Wash.’den 6- Tourette sendromu olan yaşındaki kızı. Sanki çocukları özel ihtiyaçları olan ailelere yönelik özenle oluşturulmuş rutinler ve destek sistemleri her an bozulabilirmiş gibi her şey güvencesiz geliyor.
Geçen Perşembe Halfhill ile konuştuğumda, bölgesinde koronavirüs enfeksiyon oranının yeterince düştüğünü ve ertesi gün kızının okulda maske takmak zorunda kaldığı son gün olduğunu söyledi. “Orada sadece bir korku var, bunun fişini çok erken mi çekiyoruz?” dedi. “İşler cehennemi koşullara geri dönecek mi?”
“Ve çocuklarımızın tekrar bu tecritten geçtiğini düşünmenin korkusu ve suçluluğu – rutinin kaybı, bu çok yıkıcı olurdu,” diye ekledi, “bütün ailemiz için.”
Pandemi ve Eğitim Hakkında Daha Fazla Bilgi
Ebeveynlik bir eziyet olabilir. Minik zaferleri kutlayalım.
Tiny Victory’nizi yayınlamak için bir şans istiyorsanız, bizi Instagram @NYTparenting adresinde bulun ve #tinyvictories hashtag’ini kullanın; bize e-posta ; veya Küçük Zaferinizi bu sayfanın altına girin. Tam adınızı ve konumunuzu ekleyin. Küçük Zaferler, netlik ve stil için düzenlenebilir. Adınız, konumunuz ve yorumlarınız yayınlanabilir, ancak iletişim bilgileriniz yayınlanmaz. Bize göndererek, bize gönderdiğiniz tüm içerik ve diğer bilgilerle ilgili Okuyucu Gönderim Koşullarını okuduğunuzu, anladığınızı ve kabul ettiğinizi kabul etmektesiniz.
Oregon Üniversitesi’nin Erken Çocukluk Gelişimi Üzerindeki Pandemik Etkinin Hızlı Değerlendirmesi Projesi’nden Aralık 2020 tarihli bir rapor, bunu açıkça ortaya koymaktadır: pandemi devam ettikçe iyileşmek. ” Utah’ta 6 yaşındaki oğlu DEHB ve juvenil artritli bir anne olan Rachel Harris’in bana söylediği gibi, “2020’de akıl sağlığım muhtemelen şimdiye kadarki en kötüydü.”
Engelliler Eğitim Yasası nedeniyle engelli öğrencilere “ücretsiz uygun bir halk eğitimi” sağlamakla yükümlü olan devlet okulları, pandemi yılının ilk yılında bu öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandı. . Kâr amacı gütmeyen Amerikan Araştırma Enstitüleri, 2020’de devlet okullarının engelli öğrencileri desteklemek için mücadele ettiğini tespit etti: “Bölgelerin yaklaşık dörtte üçü (yüzde 73) uygun öğretim düzenlemeleri sağlamanın aşağı yukarı veya önemli ölçüde daha zor olduğunu bildirirken, üçten fazlası – çeyrekler (yüzde 82), uygulamalı eğitim konaklama ve hizmetleri sağlamanın az ya da çok daha zor olduğunu söyledi.”
Pandemik stres katmanı olmasa bile, gelişimsel engelli çocukların ebeveynleri daha yüksek düzeyde depresyon ve izolasyon bildiriyor ve ayrıca çocukları ev dışında çalışmakla bağdaşmayan ekstra bakıma ihtiyaç duyduğu için ek mali engellerle karşılaşabiliyor. . Lauren Morando Rhim, kendileri için inşa edilmemiş bir eğitim sistemine tam olarak uymayan çocuklarına hizmet almak için zaten çok fazla zaman, para ve çaba harcamak zorunda kaldılar ve pandemi bunu “güçlendirdi” dedi. Engelli öğrenciler için ulusal bir savunuculuk örgütü olan Öğrenci Eşitliği Merkezi’nin kurucu ortağı ve yönetici direktörü.
Öğrencilerin çoğu bir miktar normale döndüğünden, öğrenme farklılıkları olan çocukların aileleriyle tekrar görüşmeye karar verdim. Uzaktan eğitimin çocuklarının gelişimi ve eğitimi üzerinde ne kadar etkisi olduğunu hissettiklerini ve ruh sağlığı açısından nasıl olduklarını bilmek istedim. Ayrıca öğrenme güçlüğü ve farklılıkları olan öğrenciler için büyük resim hakkında iyi veriler olup olmadığını görmek için uzmanlarla konuştum.
Sekiz ebeveyn ve dört uzmanla konuşurken, evde geçirilen zamanın ebeveynleri ve çocuklarını duygusal olarak etkilediğini keşfettim. Goshen, NY’den Heather Savatta’nın 7 yaşında bir kızı var, “iki kez olağanüstü”, yani öğrenme farklılıkları var ve aynı zamanda yetenekli. Ailesi geçen yıla göre daha iyi bir yerde olmasına rağmen, kızının yerel devlet okulunda şahsen aşırı davranış sorunları yaşadığında, “şimdi bunun ne kadar zor olduğunu anlıyoruz” – bu onu etkiledi. kariyer ve daha az derecede, kocasının, dedi.
Ayrıca, ölçecek verilere bile sahip olmadığımız bir şekilde, çocuklarını akademik olarak geri bıraktı. Rhim, “Çocukların yaz aylarında geriye gittiği ve engelli çocukların daha fazla geriye gittiği yerleşik bir araştırma temeli var” dedi. Bu araştırmaya dayanarak, “eğitim kesintiye uğradığında kayıplarının daha büyük olacağını varsaymalıyız.”
Ağustos ayında, Rhim, pandeminin engelli çocukları nasıl etkilediği hakkında kendisinin ve diğer uzmanların şu ana kadar bildiklerine ilişkin bir genel bakış yazdı ve en küçük ve en yaşlı öğrencilerin (okul öncesi/ilkokul öğrencileri ve lise mezunu) olduğunu buldu. okul öğrencileri), salgınla ilgili okul kesintilerinden en çok zarar görmüş olabilir.
Öğrenme güçlüğü çeken çocuklara ve farklılıklara teşhis konulmasında bir gecikme olduğuna dair bazı kanıtlar da var. Engelli Bireyler Eğitim Yasası, bebekler ve küçük çocuklar için erken müdahale hizmetlerini kapsar ve Savunuculuk Enstitüsü tarafından Eğitim Bakanlığı’ndan alınan verilerin analizine göre, yasanın hizmet verdiği 2 yaş ve altı çocuk sayısı “63,847 veya yüzde 15 azaldı” 2019’dan itibaren hizmet verilen nüfusun yüzdesi yüzde 3,7’den yüzde 3,2’ye düştü.” Savunuculuk Enstitüsü, bu düşüşün “oldukça rahatsız edici” olduğunu ve çok sayıda küçük çocuğun 2020’de pediatrik kuyu ziyaretlerini kaçırmış olmasından kaynaklanabileceğini söyledi.
Bu, birçoğu çocuklarına uygun teşhis ve destek almada gecikme olduğunu hisseden okul çağındaki çocukların ebeveynlerinden duyduğum şeylerle örtüşüyor. Öğrenme güçlüğü çeken iki kızı olan Katherine Bell, büyük kızının disleksi teşhisinin uzaktan eğitimle ertelendiğini düşündüğünü söyledi. Kızı 11 yaşında ve çok iyi telafi ettiği için öğrenme bozukluğu bu yıla kadar New York City devlet okulunda radarın altına girdi. Bell, “Uzak olmak teşhis sürecini yavaşlattı ve onu duygusal ve sosyal olarak, düzeltilmesi gerçekten zor bir şekilde yavaşlattı” dedi.
Diğer ebeveynler, sağlayıcıların pandemi öncesine göre daha kıt olması nedeniyle çocukları için destek hizmetleri almanın daha zor olduğunu söyledi. Atlanta’da yaşayan Tracy Brisson’ın anaokulunda işitsel ve duyusal işleme bozuklukları olan bir oğlu var. Pandemi sırasında bulabildiği, oğlunun rahatsızlıklarında uzmanlaşmış odyolog 45 dakikalık sürüş mesafesinde, bu yüzden onu randevularına alabilmek için haftada iki kez çalışma saatlerini kesmesi gerekiyor.
Ancak resim tamamen kasvetli değil. 6 ve 7 yaşında otizmli iki çocuğu olan Frank Urso, kızı ve oğlu Plainfield, Illinois’deki yüz yüze devlet okuluna döndüklerinden beri başarılı olduklarını söyledi. Özellikle oğlu Urso şunları söyledi: “Bir lastik bant gibi geri çekildi, konuşmasını, matematik becerilerini, okula başladığından beri gerçekten iyi gidiyor.”
Ancak çocukları iyi ya da en azından daha iyi durumda olan ebeveynler için bile, şimdi pandemiden önce olmayan bir endişe var, diyor Spokane, Wash.’den 6- Tourette sendromu olan yaşındaki kızı. Sanki çocukları özel ihtiyaçları olan ailelere yönelik özenle oluşturulmuş rutinler ve destek sistemleri her an bozulabilirmiş gibi her şey güvencesiz geliyor.
Geçen Perşembe Halfhill ile konuştuğumda, bölgesinde koronavirüs enfeksiyon oranının yeterince düştüğünü ve ertesi gün kızının okulda maske takmak zorunda kaldığı son gün olduğunu söyledi. “Orada sadece bir korku var, bunun fişini çok erken mi çekiyoruz?” dedi. “İşler cehennemi koşullara geri dönecek mi?”
“Ve çocuklarımızın tekrar bu tecritten geçtiğini düşünmenin korkusu ve suçluluğu – rutinin kaybı, bu çok yıkıcı olurdu,” diye ekledi, “bütün ailemiz için.”
Pandemi ve Eğitim Hakkında Daha Fazla Bilgi
Dana Goldstein’ın bildirdiğine göre, Amerikalı çocuklar “okuma konusunda ciddi şekilde geri kalıyor”. “Her demografik gruptaki çocuklar etkilendi, ancak Siyah ve Hispanik çocukların yanı sıra düşük gelirli ailelerden gelenler, engelliler ve İngilizcesi akıcı olmayanlar en geride kaldı.”
2020’de Nikita Stewart, “acı verici bir seçimle karşı karşıya kalan engelli çocukların ebeveynleriyle konuştu: ev dışında çalışmak veya çocuklarına bakmak. Her iki seçenek de bir aileyi yoksulluğa sürükleyebilir veya orada tutabilir. Her ikisini de aynı anda seçmek, bazı ebeveynleri sanki ikisi de iyi durumda değilmiş gibi hissetmesine neden olabilir.”
Pandemiden önce birçok yerde özel eğitim sistemi o kadar da harika çalışmıyordu. 2018’de Elizabeth A. Harris, “New York City devlet okullarında, hafif disleksiden karmaşık bir fiziksel bozukluğa kadar her şey olabilen, engelli olarak sınıflandırılan 200.000 öğrenciye hizmet veren sisteme” baktı. Bu öğrenciler kendi başlarına küçük bir şehir ve onlara hizmet eden özel eğitim sistemi gecikmeler, yanlış bilgiler ve kafa karışıklığıyla dolu.”
Ebeveynlik bir eziyet olabilir. Minik zaferleri kutlayalım.
Tiny Victory’nizi yayınlamak için bir şans istiyorsanız, bizi Instagram @NYTparenting adresinde bulun ve #tinyvictories hashtag’ini kullanın; bize e-posta ; veya Küçük Zaferinizi bu sayfanın altına girin. Tam adınızı ve konumunuzu ekleyin. Küçük Zaferler, netlik ve stil için düzenlenebilir. Adınız, konumunuz ve yorumlarınız yayınlanabilir, ancak iletişim bilgileriniz yayınlanmaz. Bize göndererek, bize gönderdiğiniz tüm içerik ve diğer bilgilerle ilgili Okuyucu Gönderim Koşullarını okuduğunuzu, anladığınızı ve kabul ettiğinizi kabul etmektesiniz.