Dahi kafalar
New member
RIO DE JANEIRO – Brezilya’da seçim mevsimi ve her zamanki hareketlilik havayı dolduruyor. Basın, kampanyaları hevesle takip ediyor, aday profillerini yayınlıyor ve gelecekteki koalisyonlar hakkında spekülasyonlar yapıyor. Önde gelen adayın destekçileri, eski cumhurbaşkanı Luiz Inacio Lula da Silva, bir sonraki kabine bakanlarının kim olacağını hararetle tartışıyorlar. Ve tüm ilgililer, oylamadan çıkmak için enerjik bir çabayla mitingler için ülkenin dört bir yanına gidiyor.
Yine de ülkenin aşırı sağcı başkanı Jair Bolsonaro ayrı duruyor. Rakipleri aylarca seçimi sabırsızlıkla beklerken, o önceden seçimin itibarını sarsmaya çalıştı. Yüksek Mahkeme’nin rolünü sorguladı ve seçim süreci üzerinde sesli ve sık sık şüphe uyandırdı. Sanki seçim bir engel, bir rahatsızlıkmış gibi konuşuyor. Zafer olmayan hiçbir sonucu kabul etmeyeceğini söylüyor.
Bazılarına göre bu bir darbenin temeli gibi görünüyor. Bu görüşe göre, Bay Bolsonaro, kendisini memnun etmeyen herhangi bir seçim sonucunu reddetmeyi ve ordunun yardımıyla kendisini kalıcı olarak cumhurbaşkanı olarak kurmayı planlıyor. Okuma yarı yarıya doğru: Bay Bolsonaro, seçim sonuçları ne olursa olsun görevi bırakma niyetinde değil. Ancak seçkin bir uzlaşı ve kitle seferberliğinden kaçınma ihtiyacı ile darbe değil, peşindedir. Bu bir devrim.
Bay Bolsonaro, görev süresinin başından beri bir başkandan çok devrimci bir lider gibi davrandı. Görevdeki ilk ayında rolünün hiçbir şey inşa etmek değil, her şeyi “geri almak” olduğunu söyledi. Bir hükümeti yönetmek yerine, onu bozmaya çalıştı. Önemli düzenleyici kurumlardaki rolleri doldurmayı reddetti, teknik uzmanlığı olmayan destekçileri yüksek pozisyonlara yerleştirdi, sosyal programlara yetersiz fon sağladı, memurları işlerini yaptıkları için cezalandırdı ve 680.000’den fazla Brezilyalıyı öldüren pandemiye koordineli bir yanıt vermeyi ihmal etti.
Ancak, kendi iyiliği için yıkım değildir. Devleti dağıtmak, Bay Bolsonaro’nun destekçilerini harekete geçirme şeklidir. Açık düşmanları belirleyerek ve onları kızdırarak takipçilerini heyecanlandırır ve en önemlisi onların desteğini alır. Yaptığı her şey – kararnameler, faturalar, bildiriler, gösteriler, ittifaklar – YouTube, Telegram ve WhatsApp’ın dijital altyapısı için çerçevelenmiştir. Eylemleri ve sözleri ne kadar radikal olursa, o kadar fazla katılım sağlar.
Bay Bolsonaro’ya destek çevrimiçi başlayabilir, ancak sokaklara kadar uzanır. Geçen yıl boyunca Bay Bolsonaro, iki ayda bir “motociata” yürüttü, binlerce motosikletin katıldığı ve kaba bir güç gösterisine çok benzeyen bir yürüyüş. Başkanlığı, aslında, kalıcı bir miting olmayı hedefliyor. Geçen yıl 7 Eylül’de, Brezilya’nın Bağımsızlık Günü’nde, Yüksek Mahkeme’yi protesto etmek için neredeyse yarım milyon insanı topladı. Bu yılın aynı gününde, ordunun hükümetine verdiği desteği göstermek için büyük bir askeri geçit töreni sözü verdi.
Sadece ordu değil. Bay Bolsonaro’nun en ateşli destekçilerinin çoğu, sıradan vatandaşlar üzerindeki güçleriyle dikkat çekiyor. Polis memurları arasında popüler – 2021’de yapılan bir araştırma, Brezilya sokak düzeyindeki polis memurlarının yüzde 51’inin çevrimiçi Bolsonaro yanlısı grupların aktif üyeleri olduğunu tahmin ediyor – ve aynı zamanda silah sahipleri arasında da tercih edilen bir aday. Hükümetini onaylayanların yüzde 18’i evde zaten bir silahları olduğunu ve neredeyse yarısının bir tane olmasını istediğini söylüyor.
İsteklerine kavuşabilirler. Bolsonaro yönetiminin en büyük başarılarından biri, silah kontrolünü zayıflatmak ve ülkeyi ateşli silahlara boğmak oldu. 2018 yılında ülkede silah taşımak için özel ruhsata sahip yaklaşık 115 bin kişi vardı. Şu anda bu lisanslara sahip olan 670.000’den fazla insan var – polis ve silahlı kuvvetlerdekinden daha fazla. Önemli bir kısmı Bay Bolsonaro’ya tapıyor ve yaklaşık 2.000 silah kulübünden oluşan geniş bir ağda örgütlendi.
Militan ve kararlı, bunlar gelecekteki herhangi bir devrimin piyadeleridir. Bunun nasıl olabileceği hakkında bilmediğimiz çok şey var. Ancak, Bay Bolsonaro’yu iktidarda tutmak için silahlı ve kararlı bir destekçi birliği başkent Brasília’ya girerse, bunun kaos yaratacağı açıktır. Pek çok büyük şehirde, polis güçlerinin önderlik ettiği bir ayaklanmayı hayal etmek imkansız değil – ezici bir çoğunlukla Bolsonaro yanlısı olan kamyon şoförleri, 2018’de olduğu gibi yolları kapatarak kargaşa yaratabilir. Cemaati büyük farklarla cumhurbaşkanını destekleyen Evanjelik papazlar, kötülüğe karşı iyiliğin mücadelesinin bir parçası olarak bu çabaları kutsayabilir. Böyle bir anarşiden Bay Bolsonaro, diktatörlük düzenini kurabilirdi.
Onu kim durduracak? Muhtemelen ordu değil. Ne de olsa Bay Bolsonaro’nun orduda pek çok destekçisi ve hükümetinde sivil roller üstlenen 6.000’den fazla askeri personeli var. Ordu, olası bir devralma konusunda nispeten rahat görünüyor ve – hafifçe söylemek gerekirse – demokrasiye özel bir bağlılığı yok. Görüldüğü kadarıyla silahlı kuvvetlerin bir darbenin baş kahramanı olabileceğine dair bir işaret yok. Ama devrim girişimine direneceklerine dair bir işaret de yok.
Demokratik güçlerin çok daha iyi durumda olması pek olası değil. Bay da Silva’nın tüm popülaritesine rağmen, solcular kitleleri bir araya getirme kapasitelerini kaybetmiş görünüyorlar. 2016’da sona eren 13 yıllık sol hükümet, toplumsal hareketleri dağıtmak ve zayıflatmak için çok şey yaptı ve o zamandan bu yana dinamizmlerini yeniden kazanmak için mücadele ettiler. Örneğin, Bay Bolsonaro’ya karşı yapılan gösterilere çok az katılım oldu. Ve siyasi şiddet artıyor: Örneğin, Bay da Silva’nın partisinin bir üyesi, yakın zamanda bir Bolsonaro destekçisi tarafından öldürüldü. İnsanlar bir Lula zaferini savunmak için sokağa çıkmadan önce kesinlikle iki kez düşünürlerdi.
Merakla, bir devrime karşı en iyi siper ABD olabilir. Biden yönetimi, herhangi bir iktidarın ele geçirilmesinin ardından ortaya çıkabilecek yaptırımlar ve uluslararası izolasyon biçimindeki derin maliyetleri açıkça ortaya koyabilir. Bu da, etkili destekçiler olarak Bay Bolsonaro üzerinde hatırı sayılır bir baskı uygulayabilecek olan büyük Brezilyalı işletmeleri demokrasiyi savunmaya korkutabilir. Bir devrimi gerçekleştirmenin zorlukları çok büyükse ve ödüller zayıf görünüyorsa, Bay Bolsonaro’nun geri adım atması – ya da eski Başkan Donald Trump’ın yaptığı gibi sadece bir performans sergilemesi, takipçileri üzerinde kontrolü elinde tutmak ve devrime zemin hazırlamak için düşünülebilir. bir sonraki seçim.
Brezilya’da benzer bir siyasi kaos en son 1964’te, ilerici reformlar gerçekleştirmeye çalışan demokratik bir hükümeti bir askeri darbeyle devirdiği zamandı. Lyndon Johnson liderliğindeki Amerika Birleşik Devletleri’nin yeni Brezilya hükümetini tanıması sadece birkaç saat sürdü.
Pek çok şey ABD’nin artık demokrasiye biraz daha değer verdiği umuduna bağlı.
Miguel Lago, Sağlık Politikası Araştırmaları Enstitüsü’nün yönetici direktörüdür ve Columbia Üniversitesi’nde ders vermektedir.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Yine de ülkenin aşırı sağcı başkanı Jair Bolsonaro ayrı duruyor. Rakipleri aylarca seçimi sabırsızlıkla beklerken, o önceden seçimin itibarını sarsmaya çalıştı. Yüksek Mahkeme’nin rolünü sorguladı ve seçim süreci üzerinde sesli ve sık sık şüphe uyandırdı. Sanki seçim bir engel, bir rahatsızlıkmış gibi konuşuyor. Zafer olmayan hiçbir sonucu kabul etmeyeceğini söylüyor.
Bazılarına göre bu bir darbenin temeli gibi görünüyor. Bu görüşe göre, Bay Bolsonaro, kendisini memnun etmeyen herhangi bir seçim sonucunu reddetmeyi ve ordunun yardımıyla kendisini kalıcı olarak cumhurbaşkanı olarak kurmayı planlıyor. Okuma yarı yarıya doğru: Bay Bolsonaro, seçim sonuçları ne olursa olsun görevi bırakma niyetinde değil. Ancak seçkin bir uzlaşı ve kitle seferberliğinden kaçınma ihtiyacı ile darbe değil, peşindedir. Bu bir devrim.
Bay Bolsonaro, görev süresinin başından beri bir başkandan çok devrimci bir lider gibi davrandı. Görevdeki ilk ayında rolünün hiçbir şey inşa etmek değil, her şeyi “geri almak” olduğunu söyledi. Bir hükümeti yönetmek yerine, onu bozmaya çalıştı. Önemli düzenleyici kurumlardaki rolleri doldurmayı reddetti, teknik uzmanlığı olmayan destekçileri yüksek pozisyonlara yerleştirdi, sosyal programlara yetersiz fon sağladı, memurları işlerini yaptıkları için cezalandırdı ve 680.000’den fazla Brezilyalıyı öldüren pandemiye koordineli bir yanıt vermeyi ihmal etti.
Ancak, kendi iyiliği için yıkım değildir. Devleti dağıtmak, Bay Bolsonaro’nun destekçilerini harekete geçirme şeklidir. Açık düşmanları belirleyerek ve onları kızdırarak takipçilerini heyecanlandırır ve en önemlisi onların desteğini alır. Yaptığı her şey – kararnameler, faturalar, bildiriler, gösteriler, ittifaklar – YouTube, Telegram ve WhatsApp’ın dijital altyapısı için çerçevelenmiştir. Eylemleri ve sözleri ne kadar radikal olursa, o kadar fazla katılım sağlar.
Bay Bolsonaro’ya destek çevrimiçi başlayabilir, ancak sokaklara kadar uzanır. Geçen yıl boyunca Bay Bolsonaro, iki ayda bir “motociata” yürüttü, binlerce motosikletin katıldığı ve kaba bir güç gösterisine çok benzeyen bir yürüyüş. Başkanlığı, aslında, kalıcı bir miting olmayı hedefliyor. Geçen yıl 7 Eylül’de, Brezilya’nın Bağımsızlık Günü’nde, Yüksek Mahkeme’yi protesto etmek için neredeyse yarım milyon insanı topladı. Bu yılın aynı gününde, ordunun hükümetine verdiği desteği göstermek için büyük bir askeri geçit töreni sözü verdi.
Sadece ordu değil. Bay Bolsonaro’nun en ateşli destekçilerinin çoğu, sıradan vatandaşlar üzerindeki güçleriyle dikkat çekiyor. Polis memurları arasında popüler – 2021’de yapılan bir araştırma, Brezilya sokak düzeyindeki polis memurlarının yüzde 51’inin çevrimiçi Bolsonaro yanlısı grupların aktif üyeleri olduğunu tahmin ediyor – ve aynı zamanda silah sahipleri arasında da tercih edilen bir aday. Hükümetini onaylayanların yüzde 18’i evde zaten bir silahları olduğunu ve neredeyse yarısının bir tane olmasını istediğini söylüyor.
İsteklerine kavuşabilirler. Bolsonaro yönetiminin en büyük başarılarından biri, silah kontrolünü zayıflatmak ve ülkeyi ateşli silahlara boğmak oldu. 2018 yılında ülkede silah taşımak için özel ruhsata sahip yaklaşık 115 bin kişi vardı. Şu anda bu lisanslara sahip olan 670.000’den fazla insan var – polis ve silahlı kuvvetlerdekinden daha fazla. Önemli bir kısmı Bay Bolsonaro’ya tapıyor ve yaklaşık 2.000 silah kulübünden oluşan geniş bir ağda örgütlendi.
Militan ve kararlı, bunlar gelecekteki herhangi bir devrimin piyadeleridir. Bunun nasıl olabileceği hakkında bilmediğimiz çok şey var. Ancak, Bay Bolsonaro’yu iktidarda tutmak için silahlı ve kararlı bir destekçi birliği başkent Brasília’ya girerse, bunun kaos yaratacağı açıktır. Pek çok büyük şehirde, polis güçlerinin önderlik ettiği bir ayaklanmayı hayal etmek imkansız değil – ezici bir çoğunlukla Bolsonaro yanlısı olan kamyon şoförleri, 2018’de olduğu gibi yolları kapatarak kargaşa yaratabilir. Cemaati büyük farklarla cumhurbaşkanını destekleyen Evanjelik papazlar, kötülüğe karşı iyiliğin mücadelesinin bir parçası olarak bu çabaları kutsayabilir. Böyle bir anarşiden Bay Bolsonaro, diktatörlük düzenini kurabilirdi.
Onu kim durduracak? Muhtemelen ordu değil. Ne de olsa Bay Bolsonaro’nun orduda pek çok destekçisi ve hükümetinde sivil roller üstlenen 6.000’den fazla askeri personeli var. Ordu, olası bir devralma konusunda nispeten rahat görünüyor ve – hafifçe söylemek gerekirse – demokrasiye özel bir bağlılığı yok. Görüldüğü kadarıyla silahlı kuvvetlerin bir darbenin baş kahramanı olabileceğine dair bir işaret yok. Ama devrim girişimine direneceklerine dair bir işaret de yok.
Demokratik güçlerin çok daha iyi durumda olması pek olası değil. Bay da Silva’nın tüm popülaritesine rağmen, solcular kitleleri bir araya getirme kapasitelerini kaybetmiş görünüyorlar. 2016’da sona eren 13 yıllık sol hükümet, toplumsal hareketleri dağıtmak ve zayıflatmak için çok şey yaptı ve o zamandan bu yana dinamizmlerini yeniden kazanmak için mücadele ettiler. Örneğin, Bay Bolsonaro’ya karşı yapılan gösterilere çok az katılım oldu. Ve siyasi şiddet artıyor: Örneğin, Bay da Silva’nın partisinin bir üyesi, yakın zamanda bir Bolsonaro destekçisi tarafından öldürüldü. İnsanlar bir Lula zaferini savunmak için sokağa çıkmadan önce kesinlikle iki kez düşünürlerdi.
Merakla, bir devrime karşı en iyi siper ABD olabilir. Biden yönetimi, herhangi bir iktidarın ele geçirilmesinin ardından ortaya çıkabilecek yaptırımlar ve uluslararası izolasyon biçimindeki derin maliyetleri açıkça ortaya koyabilir. Bu da, etkili destekçiler olarak Bay Bolsonaro üzerinde hatırı sayılır bir baskı uygulayabilecek olan büyük Brezilyalı işletmeleri demokrasiyi savunmaya korkutabilir. Bir devrimi gerçekleştirmenin zorlukları çok büyükse ve ödüller zayıf görünüyorsa, Bay Bolsonaro’nun geri adım atması – ya da eski Başkan Donald Trump’ın yaptığı gibi sadece bir performans sergilemesi, takipçileri üzerinde kontrolü elinde tutmak ve devrime zemin hazırlamak için düşünülebilir. bir sonraki seçim.
Brezilya’da benzer bir siyasi kaos en son 1964’te, ilerici reformlar gerçekleştirmeye çalışan demokratik bir hükümeti bir askeri darbeyle devirdiği zamandı. Lyndon Johnson liderliğindeki Amerika Birleşik Devletleri’nin yeni Brezilya hükümetini tanıması sadece birkaç saat sürdü.
Pek çok şey ABD’nin artık demokrasiye biraz daha değer verdiği umuduna bağlı.
Miguel Lago, Sağlık Politikası Araştırmaları Enstitüsü’nün yönetici direktörüdür ve Columbia Üniversitesi’nde ders vermektedir.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .