Dahi kafalar
New member
Tüm kanıtlar, şu anda ABD’li işçilerin iş bulmasının alışılmadık derecede kolay ve işverenlerin işçi bulmasının alışılmadık derecede zor olduğunu gösteriyor. Tuhaf olan şu ki, çalışan sayısı salgın öncesi seviyelerin yaklaşık bir buçuk milyon altında ve hatta salgın öncesi eğilimin daha da altında olmasına rağmen çok sıkı bir işgücü piyasamız var:
Tüm işler geri dönmedi. Kredi… FRED
Bir süredir , ben dahil birçok kişi, Büyük İstifa adıyla bu durum hakkında bir hikaye anlatıyor. Bu hikaye şöyle devam ediyor: Covid pandemisi, birçok Amerikalının çalışmayı gerçekten isteyip istemediklerini veya buna ihtiyaç duyup duymadıklarını yeniden düşünmelerine neden oldu. Enfeksiyon veya çocuk deva eksikliği korkusu bazı işçileri evde tuttu ve burada işlerinin mali ödüllerinin işe gidiş geliş maliyetlerini ve çalışma ortamlarının tatsızlığını telafi etmeye yetmediğini keşfettiler. İşsizliğe zorlanan daha yaşlı işçiler, erken emekliliği de alabileceklerine karar verdiler. Ve bunun gibi.
Şey, bilgilerim değiştiğinde fikrimi değiştiririm – sık sık ama şüpheli bir şekilde John Maynard Keynes’e atfedilen bir cümle, ama her neyse. Ve son birkaç ay, Büyük İstifa anlatısını hemen hemen yok etti.
Çok sayıda Amerikalı işgücünden ayrıldı mı – yani ne çalışıyorlar ne de aktif olarak iş arıyorlar mı? Bu soruyu cevaplamak için yaşa göre düzeltilmiş veriye bakmanız gerekir; Artan sayıda Amerikalı 65 yaşın üzerinde olduğu için işgücüne katılımın düşmesi bu bağlamda anlamlı değildir. Bu yüzden ekonomistler genellikle Amerikalıların ilk çalışma yıllarında 25 ila 54 arasındaki işgücüne katılımına bakarlar. Ve tahmin edin ne oldu? Bu katılım oranı son zamanlarda arttı. Salgının meskenindeki seviyesinin hala biraz altında, ancak Büyük İstifa gibi görünmeyen 2019 seviyelerine geri döndü:
Ama asal yaştaki işçilerdir. Kredi… FRED
Ya erken emeklilik? Bunların çoğu gerçekleşseydi, 55 ila 64 yaş arasındaki yaşlı işçiler arasında işgücüne katılımın azaldığını görmeyi beklerdik. Ancak hızla işgücüne geri döndüler:
Yaşlı işçiler de öyle. Kredi… Çalışma İstatistikleri Bürosu
Birkaç ay önce, bir Büyük İstifa’dan bahsetmek hala mantıklı görünüyordu. Ancak bu noktada, temelde orada hiçbir şey yok. Alışılmadık derecede yüksek sayıda işçinin işini bıraktığı doğru, ancak iş gücünden ayrılmak yerine muhtemelen daha iyi işler için ayrılıyorlar. Emek ekonomisti Arindrajit Dube’nin dediği gibi, bu Büyük Bir İstifadan çok Büyük Bir Değişikliktir.
Yine de işçilerin büyük bir kısmı işgücüne geri dönüyorsa, bu haber bültenine başladığım görünen paradoksu nasıl açıklayacağız? Bordro istihdamı hala pandemi öncesi eğilimin oldukça altındayken işgücü piyasaları nasıl bu kadar sıkı olabilir?
Çalışma ekonomistlerinin bunu doğru bir şekilde anlamaya çalıştıkları bir süreyim, ancak kanıtlara hızlı bir bakış, Büyük İstifa anlatısını anlatan birçok insanın -yine ben dahil- gözden kaçırdığı birkaç faktörü gösteriyor.
İlk olarak, ekonomist Dean Baker’ın işaret ettiği gibi, en yaygın olarak atıfta bulunulan istihdam ölçütleri kendi hesabına çalışanları hesaba katmaz ve serbest meslek, öncekinden yaklaşık 600.000 işçi daha fazla artış göstermiştir. Bu serbest meslek çalışanlarının bir kısmı hayali olabilir – düzenlemeden kaçınmak için kendilerini bağımsız yükleniciler olarak sınıflandıran şirketlerde çalışan ancak isim dışında tamamı çalışan olan konser işçileri. Ama aynı zamanda, Büyük Değişim’in bir parçası, Amerikalıların kendi işlerini kurarak hayatlarını iyileştirebilecekleri sonucuna varmalarını da içeriyor gibi görünüyor.
İkincisi, olması gerekenden çok daha az dikkat çeken bir nokta, Donald Trump’ın göreve gelmesinden bu yana göçün azalması ve bu düşüşün pandemi ile birlikte bir düşüşe dönüşmesi:
Göçmen düşüşü hakkında daha fazla konuşmalıyız. Kredi… Sayım Bürosu
Çok sayıda göçmen çalışma yaşında ve yüksek motivasyonlu; onların yokluğu, istihdamın eski eğilimini sürdürmesini beklemememiz gerektiği anlamına gelir.
Büyük İstifa anlatısının azalan inandırıcılığının herhangi bir politika sonucu var mı?
Bunu söylemekten hoşlanmıyorum, ancak daha yüksek faiz oranları için durumu güçlendiriyor gibi görünüyor. Yakın zamana kadar, parasal güvercinlerin gerçekten tam istihdamda olmadığımızı iddia etmeleri oldukça yaygındı, çünkü hala kenarda oturan birçok potansiyel işçi vardı. Bu şimdi yapılması zor bir vaka; ABD ekonomisi şimdi hemen hemen her önlemle aşırı ısınmış görünüyor, bu da biraz soğutulması gerektiği anlamına geliyor.
Diğer bir sonuç ise, ABD’nin ekonomik canlılığını canlandırmak istiyorsak, hırslı göçmenler için bir hedef olarak ulusumuzun tarihi rolünü gerçekten yeniden kurmaya çalışmamız gerektiğidir. Ancak, Amerikan sağının göçmen karşıtı histerisi göz önüne alındığında, bu pek ilgi çekecek bir politika fikri değil.
Her neyse, şunu bilmelisiniz ki, Amerikalıların artık çalışmak istemediklerine dair tüm bu hikayeler buhar olup gitmiş görünüyor. Büyük İstifa şimdi Büyük Bir Yanlış Anlama gibi görünüyor.
Hızlı Hit
Ücret enflasyonu yavaşlıyor olabilir.
Büyük kamyon kıtlığı da sona eriyor olabilir.
Nakliye konusunda işler biraz sakinleşiyor.
Ukrayna’da sıkışmış bir sürü tahıl var.
Müzikle Yüzleşmek
Bu aslında olmuyor.
Tüm işler geri dönmedi. Kredi… FRED
Bir süredir , ben dahil birçok kişi, Büyük İstifa adıyla bu durum hakkında bir hikaye anlatıyor. Bu hikaye şöyle devam ediyor: Covid pandemisi, birçok Amerikalının çalışmayı gerçekten isteyip istemediklerini veya buna ihtiyaç duyup duymadıklarını yeniden düşünmelerine neden oldu. Enfeksiyon veya çocuk deva eksikliği korkusu bazı işçileri evde tuttu ve burada işlerinin mali ödüllerinin işe gidiş geliş maliyetlerini ve çalışma ortamlarının tatsızlığını telafi etmeye yetmediğini keşfettiler. İşsizliğe zorlanan daha yaşlı işçiler, erken emekliliği de alabileceklerine karar verdiler. Ve bunun gibi.
Şey, bilgilerim değiştiğinde fikrimi değiştiririm – sık sık ama şüpheli bir şekilde John Maynard Keynes’e atfedilen bir cümle, ama her neyse. Ve son birkaç ay, Büyük İstifa anlatısını hemen hemen yok etti.
Çok sayıda Amerikalı işgücünden ayrıldı mı – yani ne çalışıyorlar ne de aktif olarak iş arıyorlar mı? Bu soruyu cevaplamak için yaşa göre düzeltilmiş veriye bakmanız gerekir; Artan sayıda Amerikalı 65 yaşın üzerinde olduğu için işgücüne katılımın düşmesi bu bağlamda anlamlı değildir. Bu yüzden ekonomistler genellikle Amerikalıların ilk çalışma yıllarında 25 ila 54 arasındaki işgücüne katılımına bakarlar. Ve tahmin edin ne oldu? Bu katılım oranı son zamanlarda arttı. Salgının meskenindeki seviyesinin hala biraz altında, ancak Büyük İstifa gibi görünmeyen 2019 seviyelerine geri döndü:
Ama asal yaştaki işçilerdir. Kredi… FRED
Ya erken emeklilik? Bunların çoğu gerçekleşseydi, 55 ila 64 yaş arasındaki yaşlı işçiler arasında işgücüne katılımın azaldığını görmeyi beklerdik. Ancak hızla işgücüne geri döndüler:
Yaşlı işçiler de öyle. Kredi… Çalışma İstatistikleri Bürosu
Birkaç ay önce, bir Büyük İstifa’dan bahsetmek hala mantıklı görünüyordu. Ancak bu noktada, temelde orada hiçbir şey yok. Alışılmadık derecede yüksek sayıda işçinin işini bıraktığı doğru, ancak iş gücünden ayrılmak yerine muhtemelen daha iyi işler için ayrılıyorlar. Emek ekonomisti Arindrajit Dube’nin dediği gibi, bu Büyük Bir İstifadan çok Büyük Bir Değişikliktir.
Yine de işçilerin büyük bir kısmı işgücüne geri dönüyorsa, bu haber bültenine başladığım görünen paradoksu nasıl açıklayacağız? Bordro istihdamı hala pandemi öncesi eğilimin oldukça altındayken işgücü piyasaları nasıl bu kadar sıkı olabilir?
Çalışma ekonomistlerinin bunu doğru bir şekilde anlamaya çalıştıkları bir süreyim, ancak kanıtlara hızlı bir bakış, Büyük İstifa anlatısını anlatan birçok insanın -yine ben dahil- gözden kaçırdığı birkaç faktörü gösteriyor.
İlk olarak, ekonomist Dean Baker’ın işaret ettiği gibi, en yaygın olarak atıfta bulunulan istihdam ölçütleri kendi hesabına çalışanları hesaba katmaz ve serbest meslek, öncekinden yaklaşık 600.000 işçi daha fazla artış göstermiştir. Bu serbest meslek çalışanlarının bir kısmı hayali olabilir – düzenlemeden kaçınmak için kendilerini bağımsız yükleniciler olarak sınıflandıran şirketlerde çalışan ancak isim dışında tamamı çalışan olan konser işçileri. Ama aynı zamanda, Büyük Değişim’in bir parçası, Amerikalıların kendi işlerini kurarak hayatlarını iyileştirebilecekleri sonucuna varmalarını da içeriyor gibi görünüyor.
İkincisi, olması gerekenden çok daha az dikkat çeken bir nokta, Donald Trump’ın göreve gelmesinden bu yana göçün azalması ve bu düşüşün pandemi ile birlikte bir düşüşe dönüşmesi:
Göçmen düşüşü hakkında daha fazla konuşmalıyız. Kredi… Sayım Bürosu
Çok sayıda göçmen çalışma yaşında ve yüksek motivasyonlu; onların yokluğu, istihdamın eski eğilimini sürdürmesini beklemememiz gerektiği anlamına gelir.
Büyük İstifa anlatısının azalan inandırıcılığının herhangi bir politika sonucu var mı?
Bunu söylemekten hoşlanmıyorum, ancak daha yüksek faiz oranları için durumu güçlendiriyor gibi görünüyor. Yakın zamana kadar, parasal güvercinlerin gerçekten tam istihdamda olmadığımızı iddia etmeleri oldukça yaygındı, çünkü hala kenarda oturan birçok potansiyel işçi vardı. Bu şimdi yapılması zor bir vaka; ABD ekonomisi şimdi hemen hemen her önlemle aşırı ısınmış görünüyor, bu da biraz soğutulması gerektiği anlamına geliyor.
Diğer bir sonuç ise, ABD’nin ekonomik canlılığını canlandırmak istiyorsak, hırslı göçmenler için bir hedef olarak ulusumuzun tarihi rolünü gerçekten yeniden kurmaya çalışmamız gerektiğidir. Ancak, Amerikan sağının göçmen karşıtı histerisi göz önüne alındığında, bu pek ilgi çekecek bir politika fikri değil.
Her neyse, şunu bilmelisiniz ki, Amerikalıların artık çalışmak istemediklerine dair tüm bu hikayeler buhar olup gitmiş görünüyor. Büyük İstifa şimdi Büyük Bir Yanlış Anlama gibi görünüyor.
Hızlı Hit
Ücret enflasyonu yavaşlıyor olabilir.
Büyük kamyon kıtlığı da sona eriyor olabilir.
Nakliye konusunda işler biraz sakinleşiyor.
Ukrayna’da sıkışmış bir sürü tahıl var.
Müzikle Yüzleşmek
Bu aslında olmuyor.