Dahi kafalar
New member
Hızlı Covid testimdeki koyu kırmızı çizgi o kadar kalındı ki kabaydı. Sadece beş hafta sonra yeniden enfekte oldum, en son varyantların bulaşıcılığı karşısında şaşkınlık korosuna ekleyerek görüntüyü tweetlemek için cazip geldi.
Ama hayır. Nasıl göründüğünü biliyordum: BTS dans partisinde Covid’e yakalanmış 45 yaşında bir kadındım. K-pop hayranlarıyla dolu kalabalık bir kulüpten Instagram özçekimlerini paylaşmıştım. Sosyal medya trollerini şimdiden duyabiliyordum: Sorumsuz muydum? Hak ettiğimi almak mı? Bunlar benim aklımda dönüp duran sorulardı.
Ben sizin “çok çevrimiçi” diyeceğiniz kişiyim. Bağlantının yüksek olmasını seviyorum ve başka bir zamanda Twitter veya Instagram, tüm duygularımla birlikte o Covid testi resmini paylaştığım yer olabilir. Ama aynı zamanda X Kuşağıyım. Kamuoyunda fazla paylaşım yapma konusundaki isteksizliğim ve sosyal medya platformlarının artan toksisitesi, çoğu zaman beni paylaşım yapmaktan alıkoyuyor. Roxane Gay’in geçen yıl sosyal medyada yazdığı gibi, “hepimiz çivi arayan çekiç olduk.” Olmak da ilgimi çekmiyor.
Bunun yerine, ilk önce yeniden enfeksiyon durumumun haberini kitap kulübü grup sohbetime bıraktım. Orada kendimi açıklamama ya da haklı çıkarmama gerek yoktu. Arkadaşlarım pandemiyi nasıl geçirdiğimi biliyor – tamamen aşılanmış, kış buluşmaları için dışarıda çivili sıcak çikolata ile titreyerek. Dans partisi de dahil olmak üzere maske taktığımı biliyorlar.
Haberlerime korku emojisi ile tepki verdiler (biliyorsunuz – Edvard Munch tablosundaki gibi çığlık atan kişi) ama ben pişmanlığımı dile getirirken onlar da güvence verdiler. “Hayır, Hannah!” bir arkadaş cevap verdi. “Bir pandemiden geçiyoruz – ve unutmayın, önemli kelime CANLI.” Bu sadece duymaya ihtiyacım olan şeydi.
Grup sohbetinin düşüşünü ilan eden insanlarla daha fazla aynı fikirde olamazdım. Yüz yüze iletişimin yerini tutmazlar ama benim için bu sohbetler sosyal medyadan çok ihtiyaç duyulan bir sığınak. Yalnız olmadığımı biliyorum: Araştırma firmasına göre 2015’te en popüler mesajlaşma uygulamalarının kullanıcı sayısı en iyi sosyal medya platformlarını yakaladı ve 2021’de dünya çapında üç milyardan fazla aylık mesajlaşma uygulaması kullanıcısı vardı. İçeriden İstihbarat.
Saydığım kadarıyla, SMS ve mesajlaşma uygulamaları arasında değişen yoğunlukta ve uzun ömürlü sekiz grup sohbeti içindeyim. En uzun süredir devam eden grup sohbetim, başarısız bir işyeri çeşitlilik komitesinin küllerinden doğdu. Zamanla, konuşma iş sorunlarının çok ötesine geçti. (Telefonumda beni sessizce kahkahalarla titrerken bulursanız, muhtemelen bu sohbetin içindeyim.)
Pandemi kontrol altına alındığında ve birkaç üye taşındığında, sohbet bir an bile deneyimlemedi. İş, çocuklar, yaşlanan ebeveynler ve pandemi kısıtlamaları ile uğraşan kişiler için grup sohbetlerinin güzelliği budur – telefonunuzda her zaman bir parti vardır, hiçbir zamanlama veya atıştırmalık tabağı gerekmez. Sosyal medyanın aksine, beğenilecek, paylaşılacak ya da puanlanacak bir şey yok, çünkü o kadar sıcak dedikodu bırakmayı saymazsanız, gıpta edilen tek kelimelik “Çığlık” yanıtını ortaya çıkarır – noktalama işareti yok.
Diğer sohbetlerim beni farklı şekillerde destekliyor. Daha küçüğünde, daha ağır aile dramını tartışıyoruz ve her birimizin orada yaşayan başka bir ruha asla söylemediğimiz şeyleri açığa çıkardığına inanıyorum. Bazı sohbetler çok fazla söze bile ihtiyaç duymaz. Ailemle birlikte çocuklarımın resimlerini bırakıyorum ve emojileri değiştiriyoruz. (Asyalı ebeveynler “Seni seviyorum” demeyebilir ama annemin çok iyi bir GIF oyunu var.)
Twitter beslememde yabancılar bağırıyor. Instagram arka planda “Jaws” tema şarkısıyla sahilde güzel bir gün gibi geliyor. Facebook benim için bir telefon rehberi gibi, evde ihtiyacım olan ama sık kullanmadığım bir şey. Grup sohbetlerim, iş draması ya da bomba gibi bırakabileceğim bir makale ya da en iyi karbonhidrat hakkında rastgele sıcak almam (patates insanlarımın nerede?) ile gittiğim yerlerdir. Ciddiler. Anlamsızlar. Çevrimiçi olabileceğim ama insan kalabileceğim yerler.
Ben kendim bir Signal kızıyım. Platformun uçtan uca şifrelemesi ve kaybolan mesajları (ayrıca diğer uygulamaların bir özelliği), sohbetleri tüm güven verici süreksizlikleriyle sözlü sohbetler gibi görmeme ve ele almama yardımcı oluyor. Ancak iyi bir grup sohbetinin gerçek sırrı kaybolan mesajlar değil, güvendir. Grup sohbetlerim, büyük bir yemekten sonra pantolonumun düğmelerini önünde açtığım arkadaşlarımdan oluşuyor. Birbirimize söylediklerimiz korumasız ve gerçektir.
Bu, buraların her şeyin gittiği yerler olması gerektiği anlamına gelmez. Grup sohbetlerinin yazılı olmayan kuralları, gerçek hayattaki arkadaşlıklarla aynıdır: İyi bir insan olun. Toksik olan herkesten uzaklaşın.
Gizlilik, uygulamanın kendisinden değil, insan takdirine bağlı olarak gelir. Teksaslı Senatör Ted Cruz’un karısı Heidi Cruz, Şubat 2021’de bunu zor yoldan öğrendi: Houston mahalle sohbetinin bir üyesi, ailesinin Meksika’nın Cancún kentine yaptığı tatille ilgili mesajlarını sızdırdı, Teksaslılar ölümcül bir kış fırtınasını atlatırken planlandı — kocası için bir halkla ilişkiler felaketine yol açar.
Sizi gerçek hayatta daha iyi bir arkadaş yapan şeyi yapmak her zaman mantıklıdır – odayı okuyun. Bir grup sohbetinde hiç gerçekten rahatsız edici bir konuşma yaşamadım, ancak daha sıradan veya faydacı sohbetlerimde – mahalle sorunları veya ebeveyn alımları hakkında – bazen kendimi telefonumu kaşlarımı kaldırarak okurken, yanlış bilgiler arasında gezinirken ve ortaya çıkan toza tanık olurken buldum. Güç kaynağı.
Ancak, algoritmik olarak meyve veren kültür savaşlarımızın kıyamet ortamında, bir grup sohbetinin, fikirlerimin ve düşüncelerimin tam olarak şekillendirilmesi ve savaşa hazır olması gerekmediği bir sığınak olduğunu takdir ediyorum. Polisin parasını kapatmak veya yüksek konut maliyeti (Torontoluları apoplektik hale getirebilecek bir konu) gibi kutuplaştırıcı konuları tartışırken bile birbirimize biraz lütuf veriyoruz.
En büyük çocuğuma ilk telefonunu verme konusunda büyük bir çaba sarf ederken grup sohbetini bu kadar çok sevmem belki de ironik. Yeni nesiller için angajman kuralları ne olacak? Bana sorma – gerçekten, bilmiyorum.
Ama onlar çevrimiçi ve çevrimdışı arkadaşlıklarını geliştirirken, çocuklarıma dürüstlüğün, ilkelerin ve nezaketin önemli olduğunu ve nerede olursanız olun onları bulup besleyebileceğinizi söyleyeceğim.
Hannah Sung (@HannahSung), Media Girlfriends podcast şirketinin kurucu ortağı ve “Günün Sonunda” programının sunucusudur.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Ama hayır. Nasıl göründüğünü biliyordum: BTS dans partisinde Covid’e yakalanmış 45 yaşında bir kadındım. K-pop hayranlarıyla dolu kalabalık bir kulüpten Instagram özçekimlerini paylaşmıştım. Sosyal medya trollerini şimdiden duyabiliyordum: Sorumsuz muydum? Hak ettiğimi almak mı? Bunlar benim aklımda dönüp duran sorulardı.
Ben sizin “çok çevrimiçi” diyeceğiniz kişiyim. Bağlantının yüksek olmasını seviyorum ve başka bir zamanda Twitter veya Instagram, tüm duygularımla birlikte o Covid testi resmini paylaştığım yer olabilir. Ama aynı zamanda X Kuşağıyım. Kamuoyunda fazla paylaşım yapma konusundaki isteksizliğim ve sosyal medya platformlarının artan toksisitesi, çoğu zaman beni paylaşım yapmaktan alıkoyuyor. Roxane Gay’in geçen yıl sosyal medyada yazdığı gibi, “hepimiz çivi arayan çekiç olduk.” Olmak da ilgimi çekmiyor.
Bunun yerine, ilk önce yeniden enfeksiyon durumumun haberini kitap kulübü grup sohbetime bıraktım. Orada kendimi açıklamama ya da haklı çıkarmama gerek yoktu. Arkadaşlarım pandemiyi nasıl geçirdiğimi biliyor – tamamen aşılanmış, kış buluşmaları için dışarıda çivili sıcak çikolata ile titreyerek. Dans partisi de dahil olmak üzere maske taktığımı biliyorlar.
Haberlerime korku emojisi ile tepki verdiler (biliyorsunuz – Edvard Munch tablosundaki gibi çığlık atan kişi) ama ben pişmanlığımı dile getirirken onlar da güvence verdiler. “Hayır, Hannah!” bir arkadaş cevap verdi. “Bir pandemiden geçiyoruz – ve unutmayın, önemli kelime CANLI.” Bu sadece duymaya ihtiyacım olan şeydi.
Grup sohbetinin düşüşünü ilan eden insanlarla daha fazla aynı fikirde olamazdım. Yüz yüze iletişimin yerini tutmazlar ama benim için bu sohbetler sosyal medyadan çok ihtiyaç duyulan bir sığınak. Yalnız olmadığımı biliyorum: Araştırma firmasına göre 2015’te en popüler mesajlaşma uygulamalarının kullanıcı sayısı en iyi sosyal medya platformlarını yakaladı ve 2021’de dünya çapında üç milyardan fazla aylık mesajlaşma uygulaması kullanıcısı vardı. İçeriden İstihbarat.
Saydığım kadarıyla, SMS ve mesajlaşma uygulamaları arasında değişen yoğunlukta ve uzun ömürlü sekiz grup sohbeti içindeyim. En uzun süredir devam eden grup sohbetim, başarısız bir işyeri çeşitlilik komitesinin küllerinden doğdu. Zamanla, konuşma iş sorunlarının çok ötesine geçti. (Telefonumda beni sessizce kahkahalarla titrerken bulursanız, muhtemelen bu sohbetin içindeyim.)
Pandemi kontrol altına alındığında ve birkaç üye taşındığında, sohbet bir an bile deneyimlemedi. İş, çocuklar, yaşlanan ebeveynler ve pandemi kısıtlamaları ile uğraşan kişiler için grup sohbetlerinin güzelliği budur – telefonunuzda her zaman bir parti vardır, hiçbir zamanlama veya atıştırmalık tabağı gerekmez. Sosyal medyanın aksine, beğenilecek, paylaşılacak ya da puanlanacak bir şey yok, çünkü o kadar sıcak dedikodu bırakmayı saymazsanız, gıpta edilen tek kelimelik “Çığlık” yanıtını ortaya çıkarır – noktalama işareti yok.
Diğer sohbetlerim beni farklı şekillerde destekliyor. Daha küçüğünde, daha ağır aile dramını tartışıyoruz ve her birimizin orada yaşayan başka bir ruha asla söylemediğimiz şeyleri açığa çıkardığına inanıyorum. Bazı sohbetler çok fazla söze bile ihtiyaç duymaz. Ailemle birlikte çocuklarımın resimlerini bırakıyorum ve emojileri değiştiriyoruz. (Asyalı ebeveynler “Seni seviyorum” demeyebilir ama annemin çok iyi bir GIF oyunu var.)
Twitter beslememde yabancılar bağırıyor. Instagram arka planda “Jaws” tema şarkısıyla sahilde güzel bir gün gibi geliyor. Facebook benim için bir telefon rehberi gibi, evde ihtiyacım olan ama sık kullanmadığım bir şey. Grup sohbetlerim, iş draması ya da bomba gibi bırakabileceğim bir makale ya da en iyi karbonhidrat hakkında rastgele sıcak almam (patates insanlarımın nerede?) ile gittiğim yerlerdir. Ciddiler. Anlamsızlar. Çevrimiçi olabileceğim ama insan kalabileceğim yerler.
Ben kendim bir Signal kızıyım. Platformun uçtan uca şifrelemesi ve kaybolan mesajları (ayrıca diğer uygulamaların bir özelliği), sohbetleri tüm güven verici süreksizlikleriyle sözlü sohbetler gibi görmeme ve ele almama yardımcı oluyor. Ancak iyi bir grup sohbetinin gerçek sırrı kaybolan mesajlar değil, güvendir. Grup sohbetlerim, büyük bir yemekten sonra pantolonumun düğmelerini önünde açtığım arkadaşlarımdan oluşuyor. Birbirimize söylediklerimiz korumasız ve gerçektir.
Bu, buraların her şeyin gittiği yerler olması gerektiği anlamına gelmez. Grup sohbetlerinin yazılı olmayan kuralları, gerçek hayattaki arkadaşlıklarla aynıdır: İyi bir insan olun. Toksik olan herkesten uzaklaşın.
Gizlilik, uygulamanın kendisinden değil, insan takdirine bağlı olarak gelir. Teksaslı Senatör Ted Cruz’un karısı Heidi Cruz, Şubat 2021’de bunu zor yoldan öğrendi: Houston mahalle sohbetinin bir üyesi, ailesinin Meksika’nın Cancún kentine yaptığı tatille ilgili mesajlarını sızdırdı, Teksaslılar ölümcül bir kış fırtınasını atlatırken planlandı — kocası için bir halkla ilişkiler felaketine yol açar.
Sizi gerçek hayatta daha iyi bir arkadaş yapan şeyi yapmak her zaman mantıklıdır – odayı okuyun. Bir grup sohbetinde hiç gerçekten rahatsız edici bir konuşma yaşamadım, ancak daha sıradan veya faydacı sohbetlerimde – mahalle sorunları veya ebeveyn alımları hakkında – bazen kendimi telefonumu kaşlarımı kaldırarak okurken, yanlış bilgiler arasında gezinirken ve ortaya çıkan toza tanık olurken buldum. Güç kaynağı.
Ancak, algoritmik olarak meyve veren kültür savaşlarımızın kıyamet ortamında, bir grup sohbetinin, fikirlerimin ve düşüncelerimin tam olarak şekillendirilmesi ve savaşa hazır olması gerekmediği bir sığınak olduğunu takdir ediyorum. Polisin parasını kapatmak veya yüksek konut maliyeti (Torontoluları apoplektik hale getirebilecek bir konu) gibi kutuplaştırıcı konuları tartışırken bile birbirimize biraz lütuf veriyoruz.
En büyük çocuğuma ilk telefonunu verme konusunda büyük bir çaba sarf ederken grup sohbetini bu kadar çok sevmem belki de ironik. Yeni nesiller için angajman kuralları ne olacak? Bana sorma – gerçekten, bilmiyorum.
Ama onlar çevrimiçi ve çevrimdışı arkadaşlıklarını geliştirirken, çocuklarıma dürüstlüğün, ilkelerin ve nezaketin önemli olduğunu ve nerede olursanız olun onları bulup besleyebileceğinizi söyleyeceğim.
Hannah Sung (@HannahSung), Media Girlfriends podcast şirketinin kurucu ortağı ve “Günün Sonunda” programının sunucusudur.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .