Dahi kafalar
New member
Bu makale, Times Opinion’ın 2022 Bağış Rehberi’nin bir parçasıdır. Devamını oku Opinion’un editörü Kathleen Kingsbury’den bir notta rehber hakkında.
Paul Farmer’ın 1987’de Partners in Health’i başlatmasına yardım etmesinden kısa bir süre sonra, uluslararası sağlık grupları, tedavileri pahalı olduğundan ve hastaların karmaşık rejimlere bağlı kalmasını gerektirdiğinden, çoklu ilaca dirençli tüberkülozlu yoksul hastaları tedavi etmenin bile mümkün olup olmadığını tartışıyorlardı. Gerçekten de, daha ucuz ilaçlar ve kanıtlanmış rejimler bulunan sıradan tüberküloz bile dünya çapında fakir insanları öldürmeye devam etti.
Farmer ve PIH etrafında toplanmış olan başına buyruk her şeyi yapabilen çetenin, bu tür bahanelere – ya da fakir insanları devayı reddetmek için herhangi bir bahaneye sabrı yoktu.
Hastaların tıslama yeteneklerinden bağımsız olarak yüksek kaliteli deva sağlamaya ve onları kendi tedavilerinde güçlendirmeye dayalı programları o kadar başarılıydı ki “halk sağlığını alt üst etti.
Tracy Kidder, Farmer’ın 2003 tarihli “Dağların Ötesinde Dağlar” biyografisinde, tüberkülozun Haiti’deki diğer tüm hastalıklardan daha fazla yetişkini öldürmesine rağmen, 1988’den beri umutsuzca hizmet veren PIH hastanesinde tek bir kişinin bile ölmediğini belirtti. yaklaşık 100.000 kişilik nüfusa sahip yoksul kırsal alan. Grubun çok ilaca dirençli tüberkülozu başarıyla tedavi etmek için Peru’da geliştirdiği protokoller dünya çapında kabul edildi.
Kidder’ın kitabından Farmer ve PIH hakkında bilgi edindikten sonra, o zamandan beri organizasyona bağış yapıyorum.
Yine de bu yıl özellikle dokunaklı. Çiftçi Şubat ayında öldü.
Kidder’e göre PIH, hizmet verdiği kırsal Haiti topluluğunda annelerden bebeklere yeni doğan HIV bulaşmasını yüzde 4’e düşürdü ve bunun o sırada Amerika Birleşik Devletleri’ndeki orandan daha az olduğunu da kaydetti. Klinikleri, etkili antibiyotiklerle ve su kaynaklarını temizleyerek ilaca dirençli tifo salgınlarını durdurdu. Bebek ölümlerini önemli ölçüde azalttı. Bunu yetersiz bir bütçeye ve birçok hastanın bazen yürüyerek veya eşekle saatlerce seyahat etmesine rağmen başardılar.
Nasıl? Farmer’ın çok net bir felsefesi vardı: Tüm hasta insanlar yüksek kaliteli tedaviyi hak ediyor. Hastalık ve yoksulluk iç içedir. Uygun yanıt, insanları güçlendirmek için onlarla birlikte çalışırken kaynak sağlamaktır – böylece OrtaklarSağlıkta.
Sır? Bütün kişiyi tedavi edin. Saygıyla.
Yoksul hastaların iyileşmek için ilaçlardan daha fazlasına ihtiyacı vardı, bu nedenle Partners in Health onlara yiyecek de sağladı. Çocuklara okul harçlığı verdiler. Bu kadar çok hastalığa neden olan suyu arıtmak için sistemler kurdular. Ve her zaman, tedavilerinin önündeki engelleri belirleyip ortadan kaldırmaya yardımcı olmak için hastaları takip edecek yerel personeli eğitip işe aldılar.
Harvard eğitimli bir doktor olan Farmer, aynı zamanda tıbbi antropolog olarak da eğitildi. Kidder, Farmer’ın yerel personelden Vudu törenlerinin dörtte üçünden fazlasının hastalığı uzaklaştırma girişimleri olduğunu öğrendiğini yazdı. İnsanlarla inançlar ve inançlar hakkında tartışmak için çok az sebep gördü; bunun yerine her zaman yüksek kaliteli sağlık devası sağlamaya odaklandı. Tedavi ettiği vudu rahipleri, kliniğe giden taşıyıcı bantlar haline geldi ve kendi hasta cemaatlerini tedavi edilmeleri için getirdi. Çiftçi, insanlara alçakgönüllülük ve saygıyla yaklaştı ve karşılık verdiler.
Farmer’ın kendi modası geçmiş Katolikliği, eşitsizlik ve adaletsizliğe yönelik keskin eleştirileriyle kurtuluş teolojisiyle karşılaşmasıyla yeniden canlandı. Teolojiyi misyonunun önünde bir engel olarak görmedi. “İnancı” olduğunu söylerdi ama şunu da eklerdi: “Penisiline, rifampine, isoniazide ve florokinolonların iyi emilmesine, laboratuvar bilimine, klinik deneylere, bilimsel ilerlemeye ve her vakanın nedeninin HIV olduğuna da inancım var.” AIDS, zenginin fakiri ezdiği, servetin yanlış yöne aktığı, bunun daha fazla salgına yol açacağı ve milyonları öldüreceği.”
Farmer, kurulmasına yardım ettiği bir Ruanda hastanesinde personeli eğitirken öldüğünde sadece 62 yaşındaydı. Hiç durmadan yaşamış, dünyanın dört bir yanındaki hastaları tedavi etmiş, ayrıca para toplamış, ikna etmiş, yalvarmış ve öğretmişti.
Sosyologlar, “karizmatik otorite” denen bir güç biçimini tanırlar – Max Weber buna “olağanüstü ve kişisel lütuf armağanının otoritesi” adını verir. Farmer kesinlikle bunu temsil ediyordu. Bir nesil doktorlara, hemşirelere, halk sağlığı çalışanlarına ve savunucularına ve sıradan insanlara ilham verdi. Lobi küresel liderlerine karşı topladığı saygı ve hayranlığı halk sağlığının işleyiş şeklini değiştirmek için suçlamaya liderlik etmeye yardımcı olmak için kullandı.
Ama karizmatik lideri öldüğünde harekete ne olur? Bu durumda, en iyi seçenek, sosyologların “karizmanın rutinleştirilmesi” dediği şeydir – işler, yalnızca olağanüstü biri muazzam bir kişisel etkiye sahip olduğu için değil, yerleşik hale geldikleri ve kurumsallaştıkları için çalışmaya devam eder.
İlk günlerden beri, PIH zaten büyümüş ve daha kurumsallaşmış, bireylerden olduğu kadar vakıflardan da milyonlarca bağış toplamıştı. Haiti ve Peru’dan Ruanda, Sierra Leone, Lesotho ve Navajo Nation gibi yerlere genişlediler. Ama ihtiyaca göre hala küçükler. Pandemi sadece Covid-19 yoluyla acıya neden olmadığından, dünya çapında birçok temel sağlık devi kesintiye uğradığından, onların işi artık daha da önemli. Her zaman olduğu gibi, küresel olarak en yoksullar, iyileştirmek için kapsamlı bir çaba gerektirecek olan bu aksaklıklardan en çok zarar görecek.
Paul Farmer’ın “bu nasıl büyütülür” sorusuna verdiği yanıt basit görünüyordu: Yerel halkı eğitmek, güçlendirmek ve onlara kaynak sağlamak gibi temel ilkeleri takip edin. Para her zaman önemlidir.
Çoğu zaman, kaynak eksikliğine ilişkin yakıcı, temel soru, çeşitli yaklaşımların etkililiği hakkındaki tartışmalar ve pragmatik veya mantıklı olmakla ilgili endişeler altında gömülür. Ancak Farmer’ın işaret ettiği gibi, yoksullar ve hastalar için çok az şey yapılmasıyla sonuçlanan “mantıklı” politikaları savunan pek çok kişi, “kendileri veya çocukları için böyle bir ölüm cezasını asla kabul etmez”.
PIH gibi STK’lara güvenmek yerine, yoksulluğu ve hastalıkları hafifletmek için serveti yeniden dağıtan küresel bir vergi politikasını tercih eder miydim? Evet. Ama çaresiz ailelerin ücretsiz tedavi görecekleri, belki de yemek ve okul ücretlerinin karşılanacağı bir kliniğe ihtiyaçları varken, öylece bir ülkü kararı bekleyemeyiz.
Bu yıl, PIH için çekimi sadece dünyanın en zorlu yerlerinden bazılarındaki iyi çalışmaları nedeniyle değil, aynı zamanda Paul Farmer’ın tüm hastalara tedavi, saygı ve güç sağlama mirasının dayanabileceği ve hatta devam edebileceği umuduyla yazıyorum. gelişmek. Biri PIH’e çevrimiçi bağış yaptığında, birinin anısına olup olmadığını soran bir kutu var. Oraya Paul Farmer yazacağım ve umarım yeterince fazladan bağış alırlar, hatta belki başka bir yerdeki başka bir klinik için, çünkü artık önemli olan hayat kurtarmak.
Bu makale, Times Opinion’ın Verme Rehberi 2022’nin bir parçasıdır. Yazarın bahsedilen kuruluşlarla doğrudan bir bağlantısı yoktur. Times Opinion’ın Verme Kılavuzu 2022’de bahsedilen herhangi bir kuruluşla ilgileniyorsanız, lütfen doğrudan web sitesine gidin. Ne yazarlar ne de The Times, gruplarla ilgili soruları yanıtlayamayacak veya bağışları kolaylaştıramayacak.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Paul Farmer’ın 1987’de Partners in Health’i başlatmasına yardım etmesinden kısa bir süre sonra, uluslararası sağlık grupları, tedavileri pahalı olduğundan ve hastaların karmaşık rejimlere bağlı kalmasını gerektirdiğinden, çoklu ilaca dirençli tüberkülozlu yoksul hastaları tedavi etmenin bile mümkün olup olmadığını tartışıyorlardı. Gerçekten de, daha ucuz ilaçlar ve kanıtlanmış rejimler bulunan sıradan tüberküloz bile dünya çapında fakir insanları öldürmeye devam etti.
Farmer ve PIH etrafında toplanmış olan başına buyruk her şeyi yapabilen çetenin, bu tür bahanelere – ya da fakir insanları devayı reddetmek için herhangi bir bahaneye sabrı yoktu.
Hastaların tıslama yeteneklerinden bağımsız olarak yüksek kaliteli deva sağlamaya ve onları kendi tedavilerinde güçlendirmeye dayalı programları o kadar başarılıydı ki “halk sağlığını alt üst etti.
Tracy Kidder, Farmer’ın 2003 tarihli “Dağların Ötesinde Dağlar” biyografisinde, tüberkülozun Haiti’deki diğer tüm hastalıklardan daha fazla yetişkini öldürmesine rağmen, 1988’den beri umutsuzca hizmet veren PIH hastanesinde tek bir kişinin bile ölmediğini belirtti. yaklaşık 100.000 kişilik nüfusa sahip yoksul kırsal alan. Grubun çok ilaca dirençli tüberkülozu başarıyla tedavi etmek için Peru’da geliştirdiği protokoller dünya çapında kabul edildi.
Kidder’ın kitabından Farmer ve PIH hakkında bilgi edindikten sonra, o zamandan beri organizasyona bağış yapıyorum.
Yine de bu yıl özellikle dokunaklı. Çiftçi Şubat ayında öldü.
Kidder’e göre PIH, hizmet verdiği kırsal Haiti topluluğunda annelerden bebeklere yeni doğan HIV bulaşmasını yüzde 4’e düşürdü ve bunun o sırada Amerika Birleşik Devletleri’ndeki orandan daha az olduğunu da kaydetti. Klinikleri, etkili antibiyotiklerle ve su kaynaklarını temizleyerek ilaca dirençli tifo salgınlarını durdurdu. Bebek ölümlerini önemli ölçüde azalttı. Bunu yetersiz bir bütçeye ve birçok hastanın bazen yürüyerek veya eşekle saatlerce seyahat etmesine rağmen başardılar.
Nasıl? Farmer’ın çok net bir felsefesi vardı: Tüm hasta insanlar yüksek kaliteli tedaviyi hak ediyor. Hastalık ve yoksulluk iç içedir. Uygun yanıt, insanları güçlendirmek için onlarla birlikte çalışırken kaynak sağlamaktır – böylece OrtaklarSağlıkta.
Sır? Bütün kişiyi tedavi edin. Saygıyla.
Yoksul hastaların iyileşmek için ilaçlardan daha fazlasına ihtiyacı vardı, bu nedenle Partners in Health onlara yiyecek de sağladı. Çocuklara okul harçlığı verdiler. Bu kadar çok hastalığa neden olan suyu arıtmak için sistemler kurdular. Ve her zaman, tedavilerinin önündeki engelleri belirleyip ortadan kaldırmaya yardımcı olmak için hastaları takip edecek yerel personeli eğitip işe aldılar.
Harvard eğitimli bir doktor olan Farmer, aynı zamanda tıbbi antropolog olarak da eğitildi. Kidder, Farmer’ın yerel personelden Vudu törenlerinin dörtte üçünden fazlasının hastalığı uzaklaştırma girişimleri olduğunu öğrendiğini yazdı. İnsanlarla inançlar ve inançlar hakkında tartışmak için çok az sebep gördü; bunun yerine her zaman yüksek kaliteli sağlık devası sağlamaya odaklandı. Tedavi ettiği vudu rahipleri, kliniğe giden taşıyıcı bantlar haline geldi ve kendi hasta cemaatlerini tedavi edilmeleri için getirdi. Çiftçi, insanlara alçakgönüllülük ve saygıyla yaklaştı ve karşılık verdiler.
Farmer’ın kendi modası geçmiş Katolikliği, eşitsizlik ve adaletsizliğe yönelik keskin eleştirileriyle kurtuluş teolojisiyle karşılaşmasıyla yeniden canlandı. Teolojiyi misyonunun önünde bir engel olarak görmedi. “İnancı” olduğunu söylerdi ama şunu da eklerdi: “Penisiline, rifampine, isoniazide ve florokinolonların iyi emilmesine, laboratuvar bilimine, klinik deneylere, bilimsel ilerlemeye ve her vakanın nedeninin HIV olduğuna da inancım var.” AIDS, zenginin fakiri ezdiği, servetin yanlış yöne aktığı, bunun daha fazla salgına yol açacağı ve milyonları öldüreceği.”
Farmer, kurulmasına yardım ettiği bir Ruanda hastanesinde personeli eğitirken öldüğünde sadece 62 yaşındaydı. Hiç durmadan yaşamış, dünyanın dört bir yanındaki hastaları tedavi etmiş, ayrıca para toplamış, ikna etmiş, yalvarmış ve öğretmişti.
Sosyologlar, “karizmatik otorite” denen bir güç biçimini tanırlar – Max Weber buna “olağanüstü ve kişisel lütuf armağanının otoritesi” adını verir. Farmer kesinlikle bunu temsil ediyordu. Bir nesil doktorlara, hemşirelere, halk sağlığı çalışanlarına ve savunucularına ve sıradan insanlara ilham verdi. Lobi küresel liderlerine karşı topladığı saygı ve hayranlığı halk sağlığının işleyiş şeklini değiştirmek için suçlamaya liderlik etmeye yardımcı olmak için kullandı.
Ama karizmatik lideri öldüğünde harekete ne olur? Bu durumda, en iyi seçenek, sosyologların “karizmanın rutinleştirilmesi” dediği şeydir – işler, yalnızca olağanüstü biri muazzam bir kişisel etkiye sahip olduğu için değil, yerleşik hale geldikleri ve kurumsallaştıkları için çalışmaya devam eder.
İlk günlerden beri, PIH zaten büyümüş ve daha kurumsallaşmış, bireylerden olduğu kadar vakıflardan da milyonlarca bağış toplamıştı. Haiti ve Peru’dan Ruanda, Sierra Leone, Lesotho ve Navajo Nation gibi yerlere genişlediler. Ama ihtiyaca göre hala küçükler. Pandemi sadece Covid-19 yoluyla acıya neden olmadığından, dünya çapında birçok temel sağlık devi kesintiye uğradığından, onların işi artık daha da önemli. Her zaman olduğu gibi, küresel olarak en yoksullar, iyileştirmek için kapsamlı bir çaba gerektirecek olan bu aksaklıklardan en çok zarar görecek.
Paul Farmer’ın “bu nasıl büyütülür” sorusuna verdiği yanıt basit görünüyordu: Yerel halkı eğitmek, güçlendirmek ve onlara kaynak sağlamak gibi temel ilkeleri takip edin. Para her zaman önemlidir.
Çoğu zaman, kaynak eksikliğine ilişkin yakıcı, temel soru, çeşitli yaklaşımların etkililiği hakkındaki tartışmalar ve pragmatik veya mantıklı olmakla ilgili endişeler altında gömülür. Ancak Farmer’ın işaret ettiği gibi, yoksullar ve hastalar için çok az şey yapılmasıyla sonuçlanan “mantıklı” politikaları savunan pek çok kişi, “kendileri veya çocukları için böyle bir ölüm cezasını asla kabul etmez”.
PIH gibi STK’lara güvenmek yerine, yoksulluğu ve hastalıkları hafifletmek için serveti yeniden dağıtan küresel bir vergi politikasını tercih eder miydim? Evet. Ama çaresiz ailelerin ücretsiz tedavi görecekleri, belki de yemek ve okul ücretlerinin karşılanacağı bir kliniğe ihtiyaçları varken, öylece bir ülkü kararı bekleyemeyiz.
Bu yıl, PIH için çekimi sadece dünyanın en zorlu yerlerinden bazılarındaki iyi çalışmaları nedeniyle değil, aynı zamanda Paul Farmer’ın tüm hastalara tedavi, saygı ve güç sağlama mirasının dayanabileceği ve hatta devam edebileceği umuduyla yazıyorum. gelişmek. Biri PIH’e çevrimiçi bağış yaptığında, birinin anısına olup olmadığını soran bir kutu var. Oraya Paul Farmer yazacağım ve umarım yeterince fazladan bağış alırlar, hatta belki başka bir yerdeki başka bir klinik için, çünkü artık önemli olan hayat kurtarmak.
Bu makale, Times Opinion’ın Verme Rehberi 2022’nin bir parçasıdır. Yazarın bahsedilen kuruluşlarla doğrudan bir bağlantısı yoktur. Times Opinion’ın Verme Kılavuzu 2022’de bahsedilen herhangi bir kuruluşla ilgileniyorsanız, lütfen doğrudan web sitesine gidin. Ne yazarlar ne de The Times, gruplarla ilgili soruları yanıtlayamayacak veya bağışları kolaylaştıramayacak.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .