Dahi kafalar
New member
Demokratlar emekçilerin partisidir. 2020 seçimleri öncesinde, demokrasimizi ve ekonomimizi tüm Amerikalılar için daha iyi hale getireceğine inandığımız büyük ve küçük yollardan fikir ve planlar geliştirdik. Bu ülke genelinde seçmenler bizimle hemfikir oldular ve bu sözleri yerine getirebilmemiz için bize Washington’da çoğunluk sağladılar.
Cumhuriyetçi senatörler ve bozuk kurumlar vaat edilen ilerlemenin çoğunu engelledi. Şimdi Cumhuriyetçiler, durmuş bir Biden gündeminin Demokratlara ara seçimlerde yarışacak kadar yeterli olmayacağına bahse giriyor – ve haklı olabilirler. Pandemi yardımına, altyapı yatırımlarına ve Ketanji Brown Jackson’ın tarihi Yüksek Mahkeme onayına rağmen, daha fazlasını vaat ettik ve seçmenler bu sözleri hatırlıyorlar.
Cumhuriyetçiler yaklaşan seçimleri “uyanıklık”, iptal kültürü ve “militan sol kanat” ile ilgili olarak çerçevelemek istiyorlar. Herkesin doğuştan sahip olduğu saygınlığı savunmak temel bir Amerikan değeridir ve Demokratlar bunu her gün yapmaktan gurur duyarlar. Cumhuriyetçi politikacılar yalanlar, korkular ve bölünmeler satarken, bizler seçimden önceki 200 günün her birini emekçiler için anlamlı gelişmeler sağlamak için kullanmalıyız.
Demokratlar, Amerikan ailelerinin karşı karşıya olduğu acı ekonomik gerçekleri anladığımızı gösterdiğimizde ve seçmenleri anlamlı bir değişiklik yapacağımıza ikna ettiğimizde seçimleri kazanıyor. Açıkça söylemek gerekirse: Seçimlere kalan ayları gündemimizin daha fazlasını yerine getirmek için kullanamazsak, Demokratlar ara sınavlarda büyük kayıplara doğru gidiyor.
Zaman daralıyor. Dev şirketlerin iklim değişikliğiyle mücadelede hayati yatırımları finanse etmek ve ailelerin maliyetlerini düşürmek için paylarını paylaşmalarını sağlayarak, yalnızca 50 Senato oyu ile ilerleyebilecek bir bütçe uzlaşması anlaşmasını sonuçlandırmamız gerekiyor. Diğer öncelikler başkanın yürütme yetkisiyle yapılabilir. İsrafı ortadan kaldırmamız gerektiğine inandığım bir sır değil. Ancak Cumhuriyetçiler bunu Amerikalıların geniş çapta desteklediği politikaları engellemek için kullanmak istiyorlarsa, onları bu oyları açıkça almaya zorlamalıyız.
Yolsuzlukla başlayalım. Amerikalılar yıllardır yozlaşmış hükümet yetkililerini en büyük endişe kaynağı olarak belirlediler. Ve haklılar: İklim değişikliği, gelir eşitsizliği, sistemik adaletsizlik gibi karşılaştığımız acil zorluklarla mücadele etmek için yolsuzluğun kökünü kazımalıyız. Hükümeti temizlemeye başlamak için, Kongre üyeleri ve eşlerinin, çoklu anketlere göre seçmenlerin büyük çoğunluğunun yasaklamayı desteklediği bireysel hisse senetlerine sahip olmalarına veya ticaret yapmalarına izin verilmemelidir. İster Cumhuriyetçi bir senatör, ister Meclis’in Demokrat konuşmacısı olun, Amerikan halkı için, bireysel hisse senetleri ticaretine ve ardından bu şirketleri etkileyen yasalara oy vermelerine izin verilmemesi gerektiği açıktır. En güçlü planım ve tek planım var. Bunu yapmak için Senato’da iki taraflı bir yasa tasarısı.
Orta sınıf ailelerin maliyetlerini dizginlemek için de hızlı davranabiliriz. Çok kısa vadede bu, şirketlerin karlarını artırmak için fiyatları yükseltmesini engellemek anlamına geliyor. Fiyat artışları, küresel tedarik zincirlerinde yaşanan pandemi kesintileri ve Vladimir Putin’in Ukrayna’daki savaşı da dahil olmak üzere birçok faktörden kaynaklanmaktadır. Ancak Kroger CEO’su Rodney McMullen “Bizim işimizde biraz enflasyon her zaman iyidir” dediğinde, Amerikalı seçmenlerin, şirketlerin sadece maliyetleri geçiyor. Bunun yerine şirketleri kendi kârlarını artırmak için fiyatları yükseltmekle suçluyorlar. Muhafazakar bir Cumhuriyetçi olan Fed Başkanı Jerome Powell bile, dev şirketlerin fiyatları basitçe “yapabildikleri için” artırdığını kabul etti.
Başkan, rekabeti teşvik etmek için iddialı bir gündem geliştirmek ve antitröst yasalarımızı uygulamak için etkili düzenleyiciler atamak için muazzam bir takdiri hak ediyor ve Kongre Demokratlarının arkasını kollama zamanı. Veri for Progress anketlerine göre, her 10 Amerikalıdan sekizi Kongre’nin rekabeti canlandırmak için yasaları geçirmesi gerektiğine inanıyor ve dörtte üçü de güçlü bir şekilde petrol ve gaz şirketlerinin bu enerji krizinden çok para kazanmaması gerektiğine inanıyor. Düzenleyicilerin fiyat oymacılığını sona erdirme, tekelleri dağıtma ve beklenmedik bir kâr vergisini geçirme yetkisini güçlendirmek iyi bir başlangıçtır. Sadece Amerika’nın en büyük şirketlerinin gerçeği bastırmak için milyarlarca dolar harcadığı Washington’da bu tartışmalı fikirler var. Amerika genelinde bunlar popüler planlardır.
Lobiciler ve halkla ilişkiler uzmanları ordularına karşı durabilir ve zengin ve güçlüler için vergi boşluklarını aşabiliriz. Muhtemel Amerikan seçmenlerinin yaklaşık üçte ikisi – Cumhuriyetçilerin çoğunluğu dahil – milyarderlerin daha fazla vergi koyma zamanının geldiğini söylüyor. Amerikalıların yaklaşık dörtte üçü, federal gelir vergilerinde hiç veya çok az ödemeyen (evet, Amazon, sana bakıyorum) çılgınca karlı şirketlere son vermek ve küresel bir asgarî kurumlar vergisi uygulamaya koymak istiyor. Ve Amerikalıların çoğunluğu bu vergi gelirlerinin bir kısmını temiz enerjiye, uygun fiyatlı çocuk devası ve evrensel ön-K’ya yatırım yapmak için kullanmak istiyor.
Bu büyük bir yasama gündemi, ancak yeterince büyük değil. Ayrıca, çalışan insanlara ulaştırmak için başkanlığın her aracını kullanmamız gerekiyor.
Örneğin, ikiye bir oranından fazla bir farkla, Amerikalılar bazı öğrenci kredisi borçlarının iptal edilmesini destekliyor – başkanın tamamen kendi başına yapabileceği bir eylem. Bunu yapmak, üniversite diploması alamayan çok sayıda borçlu için, tüm öğrenci kredi borçlarının yaklaşık üçte ikisini omuzlayan milyonlarca kadın borçlu için ve Siyah ve İspanyol borçlular için daha yüksek bir yüzde ekonomik görünümü yükseltecektir. beyaz öğrencilere kıyasla üniversiteye gitmek için borçlanan ve okuldan sonra ödemekte daha zorlananlar. Başkan, bir kalem darbesiyle, cinsiyet ve ırksal zenginlik farklarını kapatmak için büyük adımlar atabilir.
Ve daha fazlasını yapabilir. Reçeteli ilaç fiyatlarını düşürmekten daha fazla işçinin fazla mesaiye hak kazanmasını sağlamaya kadar her konuda kararlı eylem, 50 Senato oyu toplanmadan, mevcut yasaların kendisine zaten verdiği yetkiyi kullanarak, yalnızca başkan tarafından yürütülebilir.
Birçok Amerikalı gibi, büyük şeyleri -hem çok ihtiyaç duyulan hem de tüm Amerikalılar arasında çok popüler olan şeyleri yapamadığımız için hüsrana uğradım. Cumhuriyetçi politikacılar insanların hayatlarını iyileştirmeye yönelik pek çok çabayı engellerken ve birçoğu Büyük Yalan’a bağlılık yemini ederken, bir sonraki seçimin aciliyeti üzerimize çöküyor.
Demokratlar, sadece başarılarımızı dile getirmemizi tavsiye eden, iletişimden uzak danışmanların bilgeliğine boyun eğemezler. Bunun yerine, Demokratların başkanın gündeminin çoğunu yerine getirmesi gerekiyor – yoksa daha fazla çoğunlukta olmayacağız.
Elizabeth Warren (@ewarren), Massachusetts’ten bir ABD senatörüdür.
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Cumhuriyetçi senatörler ve bozuk kurumlar vaat edilen ilerlemenin çoğunu engelledi. Şimdi Cumhuriyetçiler, durmuş bir Biden gündeminin Demokratlara ara seçimlerde yarışacak kadar yeterli olmayacağına bahse giriyor – ve haklı olabilirler. Pandemi yardımına, altyapı yatırımlarına ve Ketanji Brown Jackson’ın tarihi Yüksek Mahkeme onayına rağmen, daha fazlasını vaat ettik ve seçmenler bu sözleri hatırlıyorlar.
Cumhuriyetçiler yaklaşan seçimleri “uyanıklık”, iptal kültürü ve “militan sol kanat” ile ilgili olarak çerçevelemek istiyorlar. Herkesin doğuştan sahip olduğu saygınlığı savunmak temel bir Amerikan değeridir ve Demokratlar bunu her gün yapmaktan gurur duyarlar. Cumhuriyetçi politikacılar yalanlar, korkular ve bölünmeler satarken, bizler seçimden önceki 200 günün her birini emekçiler için anlamlı gelişmeler sağlamak için kullanmalıyız.
Demokratlar, Amerikan ailelerinin karşı karşıya olduğu acı ekonomik gerçekleri anladığımızı gösterdiğimizde ve seçmenleri anlamlı bir değişiklik yapacağımıza ikna ettiğimizde seçimleri kazanıyor. Açıkça söylemek gerekirse: Seçimlere kalan ayları gündemimizin daha fazlasını yerine getirmek için kullanamazsak, Demokratlar ara sınavlarda büyük kayıplara doğru gidiyor.
Zaman daralıyor. Dev şirketlerin iklim değişikliğiyle mücadelede hayati yatırımları finanse etmek ve ailelerin maliyetlerini düşürmek için paylarını paylaşmalarını sağlayarak, yalnızca 50 Senato oyu ile ilerleyebilecek bir bütçe uzlaşması anlaşmasını sonuçlandırmamız gerekiyor. Diğer öncelikler başkanın yürütme yetkisiyle yapılabilir. İsrafı ortadan kaldırmamız gerektiğine inandığım bir sır değil. Ancak Cumhuriyetçiler bunu Amerikalıların geniş çapta desteklediği politikaları engellemek için kullanmak istiyorlarsa, onları bu oyları açıkça almaya zorlamalıyız.
Yolsuzlukla başlayalım. Amerikalılar yıllardır yozlaşmış hükümet yetkililerini en büyük endişe kaynağı olarak belirlediler. Ve haklılar: İklim değişikliği, gelir eşitsizliği, sistemik adaletsizlik gibi karşılaştığımız acil zorluklarla mücadele etmek için yolsuzluğun kökünü kazımalıyız. Hükümeti temizlemeye başlamak için, Kongre üyeleri ve eşlerinin, çoklu anketlere göre seçmenlerin büyük çoğunluğunun yasaklamayı desteklediği bireysel hisse senetlerine sahip olmalarına veya ticaret yapmalarına izin verilmemelidir. İster Cumhuriyetçi bir senatör, ister Meclis’in Demokrat konuşmacısı olun, Amerikan halkı için, bireysel hisse senetleri ticaretine ve ardından bu şirketleri etkileyen yasalara oy vermelerine izin verilmemesi gerektiği açıktır. En güçlü planım ve tek planım var. Bunu yapmak için Senato’da iki taraflı bir yasa tasarısı.
Orta sınıf ailelerin maliyetlerini dizginlemek için de hızlı davranabiliriz. Çok kısa vadede bu, şirketlerin karlarını artırmak için fiyatları yükseltmesini engellemek anlamına geliyor. Fiyat artışları, küresel tedarik zincirlerinde yaşanan pandemi kesintileri ve Vladimir Putin’in Ukrayna’daki savaşı da dahil olmak üzere birçok faktörden kaynaklanmaktadır. Ancak Kroger CEO’su Rodney McMullen “Bizim işimizde biraz enflasyon her zaman iyidir” dediğinde, Amerikalı seçmenlerin, şirketlerin sadece maliyetleri geçiyor. Bunun yerine şirketleri kendi kârlarını artırmak için fiyatları yükseltmekle suçluyorlar. Muhafazakar bir Cumhuriyetçi olan Fed Başkanı Jerome Powell bile, dev şirketlerin fiyatları basitçe “yapabildikleri için” artırdığını kabul etti.
Başkan, rekabeti teşvik etmek için iddialı bir gündem geliştirmek ve antitröst yasalarımızı uygulamak için etkili düzenleyiciler atamak için muazzam bir takdiri hak ediyor ve Kongre Demokratlarının arkasını kollama zamanı. Veri for Progress anketlerine göre, her 10 Amerikalıdan sekizi Kongre’nin rekabeti canlandırmak için yasaları geçirmesi gerektiğine inanıyor ve dörtte üçü de güçlü bir şekilde petrol ve gaz şirketlerinin bu enerji krizinden çok para kazanmaması gerektiğine inanıyor. Düzenleyicilerin fiyat oymacılığını sona erdirme, tekelleri dağıtma ve beklenmedik bir kâr vergisini geçirme yetkisini güçlendirmek iyi bir başlangıçtır. Sadece Amerika’nın en büyük şirketlerinin gerçeği bastırmak için milyarlarca dolar harcadığı Washington’da bu tartışmalı fikirler var. Amerika genelinde bunlar popüler planlardır.
Lobiciler ve halkla ilişkiler uzmanları ordularına karşı durabilir ve zengin ve güçlüler için vergi boşluklarını aşabiliriz. Muhtemel Amerikan seçmenlerinin yaklaşık üçte ikisi – Cumhuriyetçilerin çoğunluğu dahil – milyarderlerin daha fazla vergi koyma zamanının geldiğini söylüyor. Amerikalıların yaklaşık dörtte üçü, federal gelir vergilerinde hiç veya çok az ödemeyen (evet, Amazon, sana bakıyorum) çılgınca karlı şirketlere son vermek ve küresel bir asgarî kurumlar vergisi uygulamaya koymak istiyor. Ve Amerikalıların çoğunluğu bu vergi gelirlerinin bir kısmını temiz enerjiye, uygun fiyatlı çocuk devası ve evrensel ön-K’ya yatırım yapmak için kullanmak istiyor.
Bu büyük bir yasama gündemi, ancak yeterince büyük değil. Ayrıca, çalışan insanlara ulaştırmak için başkanlığın her aracını kullanmamız gerekiyor.
Örneğin, ikiye bir oranından fazla bir farkla, Amerikalılar bazı öğrenci kredisi borçlarının iptal edilmesini destekliyor – başkanın tamamen kendi başına yapabileceği bir eylem. Bunu yapmak, üniversite diploması alamayan çok sayıda borçlu için, tüm öğrenci kredi borçlarının yaklaşık üçte ikisini omuzlayan milyonlarca kadın borçlu için ve Siyah ve İspanyol borçlular için daha yüksek bir yüzde ekonomik görünümü yükseltecektir. beyaz öğrencilere kıyasla üniversiteye gitmek için borçlanan ve okuldan sonra ödemekte daha zorlananlar. Başkan, bir kalem darbesiyle, cinsiyet ve ırksal zenginlik farklarını kapatmak için büyük adımlar atabilir.
Ve daha fazlasını yapabilir. Reçeteli ilaç fiyatlarını düşürmekten daha fazla işçinin fazla mesaiye hak kazanmasını sağlamaya kadar her konuda kararlı eylem, 50 Senato oyu toplanmadan, mevcut yasaların kendisine zaten verdiği yetkiyi kullanarak, yalnızca başkan tarafından yürütülebilir.
Birçok Amerikalı gibi, büyük şeyleri -hem çok ihtiyaç duyulan hem de tüm Amerikalılar arasında çok popüler olan şeyleri yapamadığımız için hüsrana uğradım. Cumhuriyetçi politikacılar insanların hayatlarını iyileştirmeye yönelik pek çok çabayı engellerken ve birçoğu Büyük Yalan’a bağlılık yemini ederken, bir sonraki seçimin aciliyeti üzerimize çöküyor.
Demokratlar, sadece başarılarımızı dile getirmemizi tavsiye eden, iletişimden uzak danışmanların bilgeliğine boyun eğemezler. Bunun yerine, Demokratların başkanın gündeminin çoğunu yerine getirmesi gerekiyor – yoksa daha fazla çoğunlukta olmayacağız.
Elizabeth Warren (@ewarren), Massachusetts’ten bir ABD senatörüdür.
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .