Dahi kafalar
New member
Bu makale, Tartışmalı haber bülteninin bir parçasıdır. Yapabilirsiniz buradan kaydolun Salı ve Perşembe günleri almak için.
Çarşamba günü merakla beklenen bir toplantıda Federal Rezerv, pandemi dönemi ekonomik teşvikinin sonunu hızlandıracağını ve 2018’den bu yana ilk kez faiz oranlarını artırabileceğini duyurdu.
Politika ekseninin ana nedeni elbette enflasyondu: Geçen hafta, Tüketici Fiyat Endeksi’nin Kasım ayına kadar yılda yüzde 6,8 arttığı ve 1982’den bu yana en hızlı artış olduğu haberi geldi.
Bu sadece akademik bir kaygı değildir. Benzin, yiyecek ve kira gibi rutin harcamalar, günümüzün enflasyon patlamasının en büyük itici güçlerinden bazıları ve artık seçmenlerin çoğunluğunun onlara mali sıkıntıya neden olduğunu söylüyor. Sabit gelirli yaşlı Amerikalılar ve artan maliyetlerin darbesini yumuşatmak için mali desteği olmayan yoksul aileler özellikle etkileniyor.
Fakat Fed’in yanıtı doğru mu? Daha sıkı bir para arzının değiş tokuşları nelerdir ve enflasyonu dizginlemenin hangi alternatif yolları düşünülmelidir? İşte insanların söyledikleri.
‘Geçici’ artık yok mu?
2020 yazında, pandemi insanları harcamalarını hizmetlerden mallara kaydırmaya teşvik ederken aynı zamanda bu malların dünya çapında hareket etme şeklini bozduğu için fiyatlar yükselmeye başladı. Fed, bu kesintilerin geçici veya “geçici” olacağını öngördü. ” Ancak bunun yerine, bozulma kaynaklı artışlar devam etti ve genişledi.
Fed başkanı Jerome Powell geçen ay kongre ifadesinde, “Genel olarak, gördüğümüz yüksek fiyatlar, doğrudan pandemiye ve ekonominin yeniden açılmasına kadar izlenebilen arz-talep dengesizlikleriyle ilgili” dedi. . “Ama aynı zamanda son birkaç ayda fiyat artışlarının çok daha geniş bir alana yayılması da söz konusu. ”
Ekonomistler, sorunun doğrudan pandeminin neden olduğu arz kesintilerinin ötesine geçtiğini söylüyor:
Oranları yükseltme davası
Fed’in enflasyonla mücadele etmeyi planladığını söylemesinin bir yolu, finansal piyasalara para enjekte etmek için her ay hükümet destekli tahvillere harcadığı 120 milyar doları “kısmaktır”. Kasım ayında Fed, bu harcamaları ayda 15 milyar dolar oranında geri çevirmeye başladı, ancak Ocak ayında aylık indirim 30 milyar dolara çıkacak.
Bir sonraki adım – faiz oranlarını yükseltmek – daha tartışmalı: The Times’tan Jeanna Smialek’in açıkladığı gibi, daha yüksek faiz oranları ipotekten araba ve işletme kredilerine kadar her türlü borcu daha pahalı hale getirecek.
Ancak Fed’in oranları ne kadar hızlı yükseltmesi gerektiği başka bir soru. Ekonomist Larry Summers gibi bazıları, kontrolden çıkan enflasyon riskinin, Fed’in 2022’de dört zam planı yapması gerektiği konusunda yeterince endişe verici olduğuna inanıyor. Son zamanlarda, “Bu bir sarsıntı olacak” dedi. “Fakat bir sarsıntı, güvenilirliği yeniden sağlamak için gerekli. ”
Ancak diğerleri çok agresif davranmaya karşı uyarır. Allianz’ın baş ekonomi danışmanı Mohamed El-Erian, “Birkaç ay içinde frene sert basarsanız, bu ekonomiyi resesyona sokma riski vardır ve bu, geçim kaynaklarına gereksiz zarar verir” dedi. “Şimdi yapmaları gereken şey, gazdan ayağını çekmek. ”
Peterson’ın belirttiği gibi, iki veya üç zam bile faiz oranlarını nispeten yakın zamandaki pandemi öncesi seviyelerin oldukça altında bırakarak ekonominin toparlanmaya devam etmesi için alan bırakacaktır.
Oranları yükseltmek yarardan çok zarar verebilir mi?
Herkes gelecek yıl faiz oranlarını yükseltmenin doğru çözüm olduğuna ikna olmuş değil. Bazıları, bir hastalığı tedavi etmede çok etkili olmayan ancak kötü yan etkilere neden olan bir ilaç gibi, stratejinin işçilerin hayatlarını daha da kötüleştirdiği ancak enflasyonu önemli ölçüde yavaşlatmadığı bir senaryo konusunda uyarıda bulunuyor.
Ekonomi tarihçisi Adam Tooze’ye göre bu senaryodan korkmanın bir nedeni, faiz oranlarındaki artışların ekonominin enflasyondan en az sorumlu olan kısımları, yani hizmet sektörleri üzerinde en büyük etkiye sahip olmasıdır.
“Fed ve diğer merkez bankaları şahin bir hata yapmak üzere olabilir” diye yazıyor Chartbook bülteninde. “Şu anda enflasyon esas olarak hizmet sektörlerinde değil. Dayanıklı mallarda, esas olarak küreselleşme gibi daha uzun vadeli güçlere tabidir. Geniş bir para politikası sıkıştırması, yüksek maliyetli, düşük getiri önerisi olabilir. ”
Gerçekten de, getiri negatif bile olabilir. New York dergisinden Eric Levitz Ekim ayında, “Arz yönlü darboğazların fiyat sorununa en büyük katkıyı yaptığı bir bağlamda, oranları yükseltmek işleri daha da kötüleştirebilir” diye yazdı. “Araç ve konut piyasalarında fiyatları düşürmek istiyorsak, daha az değil, daha fazla otomobil üretimine ve ev inşaatına ihtiyacımız var. Ancak otomobil üreticilerinin ve inşaat firmalarının borçlanmasını daha pahalı hale getirirseniz, bu sektörlerde arzı azaltacaksınız. ”
Başka seçenekler var mı?
Faiz oranlarını yükseltmek, federal hükümetin enflasyonu kontrol etmek için elindeki tek araç değildir. Örneğin, kamçı etkisine karşı savaşmak için, The Times’tan Peter Coy, Shin’den alıntı yaparak, Biden yönetiminin şirketler arasındaki iletişimi kolaylaştırmak için daha fazlasını yapabileceğini, böylece hangi siparişlerin gerçek talebi yansıttığını ve hangilerinin “hayalet” talebi yansıttığını daha iyi anlayabileceğini yazıyor.
Shin, “Genellikle kamu yetkililerinin ekonominin gerçek tarafında kaynakları yönetmesini düşünmüyoruz” dedi. “İnce bir çizgi. Orada burada ve oradaki mal kutularını değiştirmek istemezsiniz. Ancak kolaylaştırmak için, bu tamamen meşru. ”
Kongrenin de oynayacak bir rolü olabilir.İşgücüne katılımın azalması enflasyona katkıda bulunduğu sürece, bu Fed’in tek başına çözebileceği bir sorun değil; Kongrenin ayrıca insanları işe geri dönmeye teşvik etmenin yollarını bulması gerekiyor.
Amerikan Girişim Enstitüsü’nün ekonomi politikası çalışmaları direktörü Michael R. Strain’in görüşüne göre, bu, Beyaz Saray’ın şu anda Senato’ya bağlı olan sosyal harcama faturasının daha dar bir şekilde uyarlanmasını gerektirecek.
“Başkan Joe Biden’ın Build Back Better gündemi, federal kazanç sübvansiyonlarının övgüye değer bir şekilde genişletilmesini içeriyor. Bu sübvansiyonlar, çalışmanın mali ödülünü artırarak insanları istihdama çekiyor” diye yazıyor Strain. “Ancak teklif geçici, işçilere daha az fayda sağlayacak diğer programlara yer açma girişimi. Kongre, tasarının şu anda kullandığı dağınık yaklaşım yerine, işgücü katılımı da dahil olmak üzere birkaç acil soruna Daha İyi İnşa Et’i yeniden odaklamalıdır. ”
Ancak Center for American Progress’ten Rose Khattar gibi diğerleri, Build Back Better’ın geniş tabanlı önlemlerinin aslında enflasyonist baskıları azaltmak için oldukça gerekli olduğunu savunuyor: ilk olarak şirketler ve zenginler üzerindeki vergileri artırarak; ve ikinci olarak, ebeveynlerin – özellikle annelerin – iş gücüne yeniden girmelerine olanak sağlayacak çocuk bakım hizmetlerine, reçeteli ilaçların maliyetini düşürecek daha cömert ve daha kapsamlı Medicare kapsamına ve enerji faturalarını azaltmak.
Khattar, The Hill’de, “On yıllardır aileler durağan ücretlerin yanı sıra yükselen fiyatlar ile uğraşıyor” diye yazıyor. “Daha İyisini İnşa Et Yasası, yalnızca son birkaç aydır değil, yıllardır mücadele ettikleri bu temel ihtiyaçların yüksek maliyetleri olan ailelere yardımcı olacak. ”
Kaçırdığımız bir bakış açınız mı var? Bize e-posta gönderin tartışmalı@nytimes. com . Lütfen yanıtınızda adınızı, yaşınızı ve konumunuzu not edin ve bir sonraki haber bülteninde yer alabilir.
<saat/>
DAHA FAZLA OKUYUN
“Enflasyon sadece ABD’ye özgü bir şey değil” [Vox]
“Fed’in enflasyon görünümündeki şahin kaymasının arkasında siyaset değil gerçeklik var” [Evde Kalma Makrosu]
“Kıtlıklar, ne kıtlıklar? Küresel pazarlar teslim oluyor” [Financial Times]
“Enflasyon gözlemcilerini izlemek” [Grafik defteri]
<saat/>
SÖYLEDİĞİNİZ
Okurların son tartışma hakkında söyledikleri: Bir okul saldırısından sonra veliler yargılanmalı mı?
Illinois’den Dennis: “Son Michigan okulunda yaşanan silahlı saldırıda, ebeveynler için hukuki bir sorumluluk olması gerekiyormuş gibi görünüyor ve bu neredeyse suçlu kadar güçlü bir caydırıcı olabilir. Okul ve okul bölgesi dava ediliyor ama neden ebeveynlere – ya öldürülenler de dahil olmak üzere diğer öğrencilerin ebeveynleri ya da okul bölgesi tarafından? Bu, ebeveynlerin çocuklarının kötü davranışlarından mali olarak sorumlu oldukları genel yönergesi kapsamındadır. ”
İsviçre’den Cherian: “Akıllı her insan, silahların kontrolsüz bir şekilde mevcudiyetinin Amerika’da sık sık kitlesel çekimlerin ana zemini olduğunu bilir. Reşit olmayanlar konusunda ebeveynleri kovuşturmak bunun için doğru cevap değil. İşin aslına bakılmadan yapılan her şey, i. e. , Silah ve tüfek bulundurma konusunda Anayasa’nın yanlış anlaşılması ve yanlış yorumlanması olumlu sonuç vermeyecektir. ”
Çarşamba günü merakla beklenen bir toplantıda Federal Rezerv, pandemi dönemi ekonomik teşvikinin sonunu hızlandıracağını ve 2018’den bu yana ilk kez faiz oranlarını artırabileceğini duyurdu.
Politika ekseninin ana nedeni elbette enflasyondu: Geçen hafta, Tüketici Fiyat Endeksi’nin Kasım ayına kadar yılda yüzde 6,8 arttığı ve 1982’den bu yana en hızlı artış olduğu haberi geldi.
Bu sadece akademik bir kaygı değildir. Benzin, yiyecek ve kira gibi rutin harcamalar, günümüzün enflasyon patlamasının en büyük itici güçlerinden bazıları ve artık seçmenlerin çoğunluğunun onlara mali sıkıntıya neden olduğunu söylüyor. Sabit gelirli yaşlı Amerikalılar ve artan maliyetlerin darbesini yumuşatmak için mali desteği olmayan yoksul aileler özellikle etkileniyor.
Fakat Fed’in yanıtı doğru mu? Daha sıkı bir para arzının değiş tokuşları nelerdir ve enflasyonu dizginlemenin hangi alternatif yolları düşünülmelidir? İşte insanların söyledikleri.
‘Geçici’ artık yok mu?
2020 yazında, pandemi insanları harcamalarını hizmetlerden mallara kaydırmaya teşvik ederken aynı zamanda bu malların dünya çapında hareket etme şeklini bozduğu için fiyatlar yükselmeye başladı. Fed, bu kesintilerin geçici veya “geçici” olacağını öngördü. ” Ancak bunun yerine, bozulma kaynaklı artışlar devam etti ve genişledi.
Fed başkanı Jerome Powell geçen ay kongre ifadesinde, “Genel olarak, gördüğümüz yüksek fiyatlar, doğrudan pandemiye ve ekonominin yeniden açılmasına kadar izlenebilen arz-talep dengesizlikleriyle ilgili” dedi. . “Ama aynı zamanda son birkaç ayda fiyat artışlarının çok daha geniş bir alana yayılması da söz konusu. ”
Ekonomistler, sorunun doğrudan pandeminin neden olduğu arz kesintilerinin ötesine geçtiğini söylüyor:
Bank for International Settlements araştırma başkanı Hyun Song Shin’in geçen hafta belirttiği gibi, yarı iletkenler gibi birçok üretim girdisi artık pandemi öncesine göre daha hızlı bir şekilde üretiliyor. Ancak tüketici talebi pandemi öncesi seviyelere göre daha da yükseldiği için kıtlıklar devam ediyor.
Oyundaki diğer bir faktör, diyor Shin, “kamçı etkisi” olarak adlandırılan şey: Kıtlıklara karşı korunmak amacıyla, perakendeciler ve distribütörler siparişlerini artırıyor, bu da üreticiler ayak uydurmaya çalışırken kıtlığı daha da kötüleştiriyor.
Aynı zamanda, The Times’tan Paul Krugman’ın açıkladığı gibi, pandemi öncesine göre hala çalışan dört milyon daha az Amerikalı var ve bu da ülkenin üretim kapasitesini engelliyor. Bu Amerikalılardan kaçının iş gücüne geri döneceği belli değil: Birçoğu çocuk bakımı sorunları ve virüsle ilgili diğer faktörler nedeniyle geri dönemedi; diğerleri kalıcı olarak emekli oldu.
Oranları yükseltme davası
Fed’in enflasyonla mücadele etmeyi planladığını söylemesinin bir yolu, finansal piyasalara para enjekte etmek için her ay hükümet destekli tahvillere harcadığı 120 milyar doları “kısmaktır”. Kasım ayında Fed, bu harcamaları ayda 15 milyar dolar oranında geri çevirmeye başladı, ancak Ocak ayında aylık indirim 30 milyar dolara çıkacak.
Bir sonraki adım – faiz oranlarını yükseltmek – daha tartışmalı: The Times’tan Jeanna Smialek’in açıkladığı gibi, daha yüksek faiz oranları ipotekten araba ve işletme kredilerine kadar her türlü borcu daha pahalı hale getirecek.
İşe alım büyük olasılıkla yavaşlayacak ve tüketici harcamalarının ve konut piyasasının soğumasına neden olacaktır. Kombinasyon yükselen fiyatları dizginleyebilir.
Aşağı yönde ise, işsizlik muhtemelen artacak ve ülkeyi daha az rekabetçi bir işgücü piyasasıyla baş başa bırakacaktır.
Ancak Fed’in oranları ne kadar hızlı yükseltmesi gerektiği başka bir soru. Ekonomist Larry Summers gibi bazıları, kontrolden çıkan enflasyon riskinin, Fed’in 2022’de dört zam planı yapması gerektiği konusunda yeterince endişe verici olduğuna inanıyor. Son zamanlarda, “Bu bir sarsıntı olacak” dedi. “Fakat bir sarsıntı, güvenilirliği yeniden sağlamak için gerekli. ”
Ancak diğerleri çok agresif davranmaya karşı uyarır. Allianz’ın baş ekonomi danışmanı Mohamed El-Erian, “Birkaç ay içinde frene sert basarsanız, bu ekonomiyi resesyona sokma riski vardır ve bu, geçim kaynaklarına gereksiz zarar verir” dedi. “Şimdi yapmaları gereken şey, gazdan ayağını çekmek. ”
Peterson’ın belirttiği gibi, iki veya üç zam bile faiz oranlarını nispeten yakın zamandaki pandemi öncesi seviyelerin oldukça altında bırakarak ekonominin toparlanmaya devam etmesi için alan bırakacaktır.
Oranları yükseltmek yarardan çok zarar verebilir mi?
Herkes gelecek yıl faiz oranlarını yükseltmenin doğru çözüm olduğuna ikna olmuş değil. Bazıları, bir hastalığı tedavi etmede çok etkili olmayan ancak kötü yan etkilere neden olan bir ilaç gibi, stratejinin işçilerin hayatlarını daha da kötüleştirdiği ancak enflasyonu önemli ölçüde yavaşlatmadığı bir senaryo konusunda uyarıda bulunuyor.
Ekonomi tarihçisi Adam Tooze’ye göre bu senaryodan korkmanın bir nedeni, faiz oranlarındaki artışların ekonominin enflasyondan en az sorumlu olan kısımları, yani hizmet sektörleri üzerinde en büyük etkiye sahip olmasıdır.
“Fed ve diğer merkez bankaları şahin bir hata yapmak üzere olabilir” diye yazıyor Chartbook bülteninde. “Şu anda enflasyon esas olarak hizmet sektörlerinde değil. Dayanıklı mallarda, esas olarak küreselleşme gibi daha uzun vadeli güçlere tabidir. Geniş bir para politikası sıkıştırması, yüksek maliyetli, düşük getiri önerisi olabilir. ”
Gerçekten de, getiri negatif bile olabilir. New York dergisinden Eric Levitz Ekim ayında, “Arz yönlü darboğazların fiyat sorununa en büyük katkıyı yaptığı bir bağlamda, oranları yükseltmek işleri daha da kötüleştirebilir” diye yazdı. “Araç ve konut piyasalarında fiyatları düşürmek istiyorsak, daha az değil, daha fazla otomobil üretimine ve ev inşaatına ihtiyacımız var. Ancak otomobil üreticilerinin ve inşaat firmalarının borçlanmasını daha pahalı hale getirirseniz, bu sektörlerde arzı azaltacaksınız. ”
Başka seçenekler var mı?
Faiz oranlarını yükseltmek, federal hükümetin enflasyonu kontrol etmek için elindeki tek araç değildir. Örneğin, kamçı etkisine karşı savaşmak için, The Times’tan Peter Coy, Shin’den alıntı yaparak, Biden yönetiminin şirketler arasındaki iletişimi kolaylaştırmak için daha fazlasını yapabileceğini, böylece hangi siparişlerin gerçek talebi yansıttığını ve hangilerinin “hayalet” talebi yansıttığını daha iyi anlayabileceğini yazıyor.
Shin, “Genellikle kamu yetkililerinin ekonominin gerçek tarafında kaynakları yönetmesini düşünmüyoruz” dedi. “İnce bir çizgi. Orada burada ve oradaki mal kutularını değiştirmek istemezsiniz. Ancak kolaylaştırmak için, bu tamamen meşru. ”
Kongrenin de oynayacak bir rolü olabilir.İşgücüne katılımın azalması enflasyona katkıda bulunduğu sürece, bu Fed’in tek başına çözebileceği bir sorun değil; Kongrenin ayrıca insanları işe geri dönmeye teşvik etmenin yollarını bulması gerekiyor.
Amerikan Girişim Enstitüsü’nün ekonomi politikası çalışmaları direktörü Michael R. Strain’in görüşüne göre, bu, Beyaz Saray’ın şu anda Senato’ya bağlı olan sosyal harcama faturasının daha dar bir şekilde uyarlanmasını gerektirecek.
“Başkan Joe Biden’ın Build Back Better gündemi, federal kazanç sübvansiyonlarının övgüye değer bir şekilde genişletilmesini içeriyor. Bu sübvansiyonlar, çalışmanın mali ödülünü artırarak insanları istihdama çekiyor” diye yazıyor Strain. “Ancak teklif geçici, işçilere daha az fayda sağlayacak diğer programlara yer açma girişimi. Kongre, tasarının şu anda kullandığı dağınık yaklaşım yerine, işgücü katılımı da dahil olmak üzere birkaç acil soruna Daha İyi İnşa Et’i yeniden odaklamalıdır. ”
Ancak Center for American Progress’ten Rose Khattar gibi diğerleri, Build Back Better’ın geniş tabanlı önlemlerinin aslında enflasyonist baskıları azaltmak için oldukça gerekli olduğunu savunuyor: ilk olarak şirketler ve zenginler üzerindeki vergileri artırarak; ve ikinci olarak, ebeveynlerin – özellikle annelerin – iş gücüne yeniden girmelerine olanak sağlayacak çocuk bakım hizmetlerine, reçeteli ilaçların maliyetini düşürecek daha cömert ve daha kapsamlı Medicare kapsamına ve enerji faturalarını azaltmak.
Khattar, The Hill’de, “On yıllardır aileler durağan ücretlerin yanı sıra yükselen fiyatlar ile uğraşıyor” diye yazıyor. “Daha İyisini İnşa Et Yasası, yalnızca son birkaç aydır değil, yıllardır mücadele ettikleri bu temel ihtiyaçların yüksek maliyetleri olan ailelere yardımcı olacak. ”
Kaçırdığımız bir bakış açınız mı var? Bize e-posta gönderin tartışmalı@nytimes. com . Lütfen yanıtınızda adınızı, yaşınızı ve konumunuzu not edin ve bir sonraki haber bülteninde yer alabilir.
<saat/>
DAHA FAZLA OKUYUN
“Enflasyon sadece ABD’ye özgü bir şey değil” [Vox]
“Fed’in enflasyon görünümündeki şahin kaymasının arkasında siyaset değil gerçeklik var” [Evde Kalma Makrosu]
“Kıtlıklar, ne kıtlıklar? Küresel pazarlar teslim oluyor” [Financial Times]
“Enflasyon gözlemcilerini izlemek” [Grafik defteri]
<saat/>
SÖYLEDİĞİNİZ
Okurların son tartışma hakkında söyledikleri: Bir okul saldırısından sonra veliler yargılanmalı mı?
Illinois’den Dennis: “Son Michigan okulunda yaşanan silahlı saldırıda, ebeveynler için hukuki bir sorumluluk olması gerekiyormuş gibi görünüyor ve bu neredeyse suçlu kadar güçlü bir caydırıcı olabilir. Okul ve okul bölgesi dava ediliyor ama neden ebeveynlere – ya öldürülenler de dahil olmak üzere diğer öğrencilerin ebeveynleri ya da okul bölgesi tarafından? Bu, ebeveynlerin çocuklarının kötü davranışlarından mali olarak sorumlu oldukları genel yönergesi kapsamındadır. ”
İsviçre’den Cherian: “Akıllı her insan, silahların kontrolsüz bir şekilde mevcudiyetinin Amerika’da sık sık kitlesel çekimlerin ana zemini olduğunu bilir. Reşit olmayanlar konusunda ebeveynleri kovuşturmak bunun için doğru cevap değil. İşin aslına bakılmadan yapılan her şey, i. e. , Silah ve tüfek bulundurma konusunda Anayasa’nın yanlış anlaşılması ve yanlış yorumlanması olumlu sonuç vermeyecektir. ”