Dahi kafalar
New member
New York Belediye Başkanı Eric Adams, Palm Pazar günü kilisede değildi. Ama Manhattan’ın Kurtarıcı Presbiteryen Kilisesi’nden Rev. David Lee de onunla konuşuyor olabilir. Bay Lee, “İsa, bizi rastgele bir yargıyla silip süpürecek bir iktidara gelmiyor, ancak zayıf, alçak, alçakgönüllü ve cana yakın geliyor” dedi. Kısa bir süre önce, servis New York’taki evsizler hakkında kısa bir sinema ile başladı.
Belediye başkanının adı hiç anılmadı. Ancak son zamanlarda yönetiminin evsizleri şehrin sokaklarından uzaklaştırmak için yürüttüğü saldırgan kampanyayı haklı çıkarırken Hıristiyan inancına başvurmaya başlayan Bay Adams’ı düşünmemek zordu. Belediye başkanı geçenlerde, “Matthew, Mark, Luke ve John bugün burada olsaydı, benimle birlikte sokaklarda olacağına ve insanların kamplardan çıkmasına yardım edeceğine inanmaktan kendimi alamıyorum” dedi.
Mühlet.
Bay Adams, bitkin, bıkmış bir şehirden ipucu alıyor. Ocak ayında yapılan Umut Sayısı adlı yıllık ankete göre 2021 yılında şehrin sokaklarında yaşayan resmi insan sayısı 2.376 kişiydi. Anket yaygın olarak eksik sayılıyor ve savunucular ve şehir yetkilileri uzun zamandır sokaklarda yaşayan gerçek insan sayısının kabaca iki katı, 5.000’e yakın olduğunu söylüyorlar.
Şehrin evsizler krizinin çoğu sessizce gözlerden uzak. New York City barınaklarında 45.000’den fazla insan yaşıyor, bu rakam 14.000’den fazla çocuğu içeriyor. 2017 şehir raporuna göre, barınaklarda yaşayan çocuklu ailelerin yaklaşık üçte birinin çalışan en az bir yetişkini var – bölgenin devam eden konut krizinin lanet olası bir yansıması.
Yine de daha az sayıda insan sokakta yaşıyor. New Yorkluların, Kovid pandemisinin başlamasından bu yana geçen iki yıl içinde sokaklarda yaşayan insan sayısının keskin bir şekilde arttığını bilmek için nüfus sayımına ihtiyacı yok. Bu nüfus, tartışmasız, New York’ta en savunmasız ve en az hizmet verilenler arasındadır, genellikle zihinsel sağlık tedavisinin yanı sıra bağımlılık tedavisini de içerebilen karmaşık, karşılanmamış ihtiyaçları vardır.
New Yorkluların karşı karşıya olduğu temel seçim, politik ve ahlaki sermayeyi en savunmasız komşularını gerçekten yükseltmek için sıraya koyan bir şehirde mi yoksa aramızdaki en muhtaçlara “kaliteli bir kalite” olarak davranmaya devam eden bir şehirde mi yaşamak istedikleridir. “hayat” sorunu saklanacak.
Kredi… The New York Times için Craig Blankenhorn
Kredi… The New York Times için Craig Blankenhorn
Bu New Yorkluların hayatlarını yoluna koymalarına yardımcı olmanın en kesin yolu, insanların ihtiyaç duyduğu yoğun, yerinde hizmetler sunan destekleyici konutlar inşa etmektir. var olan destekleyici konutları elde etmeyi çok daha kolay hale getirin. Şehir yetkililerine göre, New York’ta bu destekleyici konutlardan yaklaşık 2.500 tane var – ihtiyaç duyulanın yaklaşık yarısı.
Hükümet Kathy Hochul, önümüzdeki beş yıl içinde şehirde 7.000 adet kalıcı destekleyici konut inşa etmeyi taahhüt etti. Bu iyi haber olsa da, New York’un dün o birimlere ihtiyacı vardı. Bay Adams, belediye yetkililerine göre Ağustos ayına kadar 434’ü halihazırda mevcut olan 500 geçici konut yatağı ekleme sözü verdi. New York sokaklardaki evsizliğe son vermek istiyorsa daha büyük düşünmesi gerekecek.
Geçen yıl belediye başkanlığı için yaptığı kampanya sırasında, Bay Adams yaklaşık 700 yeterince kullanılmayan oteli kalıcı konutlara dönüştürmeyi planladığını söyledi. Otel dönüşümleri, şehrin Hukuk Departmanı’nın kar amacı gütmeyen konut geliştiricilerinin otelleri uzun vadeli kullanıma dönüştürmelerini etkili bir şekilde engellediğini söylediği otel doluluk düzenlemelerini içeren teknik bir karar yayınladığı geçen sonbahardan bu yana askıya alındı. Bay Adams’ın bir sözcüsü, şehrin otel dönüşümleriyle ilgili düzenleyici sorunları hafifletmesine izin vermek için eyalet mevzuatına ihtiyaç olduğunu söyledi. İyi. Ancak bu bir öncelik olmalı, belediye başkanı zorunlu, acil bir plan üzerinde ilerlemek için Albany’den ihtiyacı olan her türlü yardımı güvence altına almalı.
Diğer birimler mevcuttur ancak Bay Adams’ın da dikkatini gerektiren işlevsiz şehir bürokrasisi karmaşası sayesinde boştur. Evsiz insanlara barınma, sağlık ve iş sağlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Project Renewal’in başkanı ve CEO’su Eric Rosenbaum, bir kişiyi sokaktan alıp kalıcı konutlara yerleştirmenin yarım düzine kadar evrak doldurmayı gerektirebileceğini söyledi. Evsizler Hizmetleri Departmanından sağlık departmanına kadar şehir kurumları. Diğer zamanlarda, savunucular, önceki bir kiracı öldükten sonra, dairenin tekrar kullanılabilir hale getirilmesinden önce imzalaması gereken şehir tıbbi muayene ofisindeki yetkililerle yaşanan gecikmeler nedeniyle birimlerin aylarca boş kaldığını söylüyorlar.
Artan kiralar ve önemli sayıda New Yorklu tahliye riski altındayken, New York’un muazzam bürokrasisinin, her kurumda ve her düzeyde evsizliğe karşı bir siper olarak hizmet etmesi için yeniden yapılandırılması gerekiyor. Sadece bir örnekte, City Limits’teki bir rapora göre, New Yorklulara karşı barınma sağlamak için kupon kullanan ayrımcılıkla mücadeleden sorumlu şehir kurumunun personeli yok gibi görünüyor. Bay Adams buna başlasa iyi olur.
Şimdilik, konut krizinin en umutsuz sahneleri kamuoyunda gözler önüne seriliyor. Çocuklar kalabalık metro vagonlarında uyuyor. İnsanlar, New York’un en ikonik simge yapılarının dışında ve ünlü parklarında akıl hastalığı ve uyuşturucu bağımlılığıyla mücadele ediyor. Şehrin geri kalanı için onların acılarını izlemek her zaman rahatsız edici olmuştur. Bu günlerde, kendi kırılganlığımızın günlük bir hatırlatıcısı gibi geliyor.
Haftalardır New York Polis Departmanı, Sanitasyon Departmanı ve Evsizler Hizmetleri Departmanı çalışanları, şehirdeki evsiz kamplarını agresif bir şekilde dağıtarak insanları dağılmaya zorladı. Sokakta yaşayan insanlar ve onlara hizmet eden kar amacı gütmeyen işçiler, şehrin büyük ölçüde istemedikleri yardımı sunduğunu söylüyorlar, örneğin sokakta tehlikeli olduğu kadar stresli de bir üne sahip yurt tarzı, şehir tarafından işletilen barınaklara yönlendirmeler gibi.
Evsizlik can sıkıcı bir kamu politikası sorunudur. Ancak temeller açık: Anahtar, güvenilir sosyal hizmet görevlilerini ve diğer profesyonelleri, insanları güvenli ve huzurlu ve daha da önemlisi, herkesin ilişki kurabileceği özel bir yatak ve banyo içeren geçici ve daha sonra kalıcı konutlara ikna etmek için görevlendirmektir. Kentin bağımlılık, travma ve istismar ve ruh sağlığı bozuklukları tedavisi gibi hizmetlere yaklaşımını yeniden şekillendirmek, bu hizmetlere ihtiyacı olan insanların gerçekten erişebilmesi için aynı derecede önemli. İnsanları yoldan çıkarmak için genellikle çöp toplayan temizlik görevlilerini göndermek değil, ileriye giden yol budur.
Geçen Pazar, Redeemer Kilisesi’nin dışında, 28 yaşındaki altın tenli, siyah saçlı ve “onlar” zamirlerini kullanan, rahatsız edici derecede parlak bir gülümsemeye sahip olan Ivan Cabrera Jr., yaşadıklarını söyledi. 17 yaşından beri, ebeveynleri eşcinsel oldukları için onları evden kovduğundan beri sokaklarda ve barınaklarda. Birkaç yıl önce sığınaklardan birinde bir arkadaşının öldürülmesi nedeniyle kısmen sığınak sistemine güvenmediklerini söylediler.
Sokak da güvenli bir yer değil. Geçen hafta biri metroda onlara bir fincan sıcak kahve fırlattı. Sokakta on yıldan fazla olmasına rağmen, Mx. Kendini ikili olmayan olarak tanımlayan Cabrera, yoldan geçenlerin, dedikleri gibi, gey karşıtı yorumlarda bulunmalarının veya onları kirli olarak nitelendiren acımasız açıklamalarda bulunmalarının hala acıttığını söyledi.
“Sana bir hiçmişsin gibi davranıldığında, bir hiçmişsin gibi davranmaya başlarsın” dediler. “Ben bu topluluğun bir parçasıyım. ben buralıyım Sina Dağı’nda doğdum.”
Maks. Cabrera, kristal metamfetamin bağımlılığı için yardım aradıklarını ve nihayet evsiz insanlara konut da dahil olmak üzere kapsamlı hizmetler sunan New York merkezli bir sivil toplum kuruluşu olan Breaking Ground aracılığıyla ihtiyaç duydukları yardımı bulduklarını söyledi.
Breaking Ground’un başkanı ve CEO’su Brenda Rosen, grubun vaka yükünün pandemi sırasında keskin bir şekilde arttığını ve bu durumun New Yorkluların yoksulluk içinde yaşamakta olduğu zorlukları daha da ağırlaştırdığını söyledi. İnsanların sokaktan kurtulmasına yardımcı olmanın bir anahtarının, bireylerin doğum sertifikaları gibi pek çoğumuzun doğal olarak kabul ettiği temel şeyleri bile edinmelerine yardımcı olacak donanıma sahip, ilgili ve tutarlı sosyal hizmet uzmanlarını görevlendirmek olduğunu söyledi. Rosen, “Geri döneceğimizi söylediğimizde geri dönüyoruz” dedi. “Birinin yarası olduğunu gördüğümüzde ve o kişiye tıbbi hizmet götüreceğiz dediğimizde onu yapıyoruz.”
Ve yine de Bay Adams sokaklardaki evsizlikten sanki bu ahlaki bir başarısızlıkmış gibi ve bunu yaşayan insanlar hakkında onu duymaktan acizlermiş gibi konuşuyor. “Bu saygınlık değil. Bu iğrenç” dedi metro sisteminde yaşayan bir kadından bahsederken.
Bu Paskalya sezonunda New York’ta bununla ilgili bir şeyler kulağa pek doğru gelmiyor. Bay Lee, “Bu dünyanın gücü, onu insanları zorlamak, şiddet içinde kullanmak için kullanmanız gerektiğini söylüyor, böylece mazlumların şimdi zalimler haline gelmesi gerekiyor” dedi. “Gerçek güç her zaman sevginin hizmetkarıdır.”
Bay Adams konuyu gündeme getirdiğinden, Hıristiyanlığın amacı evsizliği ortadan kaldırmak yerine evsizliği sona erdirmek olacaktır. Evsizlik yaşayanlar komşularımızdır, bu şehrin herkesle aynı insan potansiyeline sahip değerli üyeleridir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times’ın Facebook , Twitter (@NYTopinion) bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Belediye başkanının adı hiç anılmadı. Ancak son zamanlarda yönetiminin evsizleri şehrin sokaklarından uzaklaştırmak için yürüttüğü saldırgan kampanyayı haklı çıkarırken Hıristiyan inancına başvurmaya başlayan Bay Adams’ı düşünmemek zordu. Belediye başkanı geçenlerde, “Matthew, Mark, Luke ve John bugün burada olsaydı, benimle birlikte sokaklarda olacağına ve insanların kamplardan çıkmasına yardım edeceğine inanmaktan kendimi alamıyorum” dedi.
Mühlet.
Bay Adams, bitkin, bıkmış bir şehirden ipucu alıyor. Ocak ayında yapılan Umut Sayısı adlı yıllık ankete göre 2021 yılında şehrin sokaklarında yaşayan resmi insan sayısı 2.376 kişiydi. Anket yaygın olarak eksik sayılıyor ve savunucular ve şehir yetkilileri uzun zamandır sokaklarda yaşayan gerçek insan sayısının kabaca iki katı, 5.000’e yakın olduğunu söylüyorlar.
Şehrin evsizler krizinin çoğu sessizce gözlerden uzak. New York City barınaklarında 45.000’den fazla insan yaşıyor, bu rakam 14.000’den fazla çocuğu içeriyor. 2017 şehir raporuna göre, barınaklarda yaşayan çocuklu ailelerin yaklaşık üçte birinin çalışan en az bir yetişkini var – bölgenin devam eden konut krizinin lanet olası bir yansıması.
Yine de daha az sayıda insan sokakta yaşıyor. New Yorkluların, Kovid pandemisinin başlamasından bu yana geçen iki yıl içinde sokaklarda yaşayan insan sayısının keskin bir şekilde arttığını bilmek için nüfus sayımına ihtiyacı yok. Bu nüfus, tartışmasız, New York’ta en savunmasız ve en az hizmet verilenler arasındadır, genellikle zihinsel sağlık tedavisinin yanı sıra bağımlılık tedavisini de içerebilen karmaşık, karşılanmamış ihtiyaçları vardır.
New Yorkluların karşı karşıya olduğu temel seçim, politik ve ahlaki sermayeyi en savunmasız komşularını gerçekten yükseltmek için sıraya koyan bir şehirde mi yoksa aramızdaki en muhtaçlara “kaliteli bir kalite” olarak davranmaya devam eden bir şehirde mi yaşamak istedikleridir. “hayat” sorunu saklanacak.
Kredi… The New York Times için Craig Blankenhorn
Kredi… The New York Times için Craig Blankenhorn
Bu New Yorkluların hayatlarını yoluna koymalarına yardımcı olmanın en kesin yolu, insanların ihtiyaç duyduğu yoğun, yerinde hizmetler sunan destekleyici konutlar inşa etmektir. var olan destekleyici konutları elde etmeyi çok daha kolay hale getirin. Şehir yetkililerine göre, New York’ta bu destekleyici konutlardan yaklaşık 2.500 tane var – ihtiyaç duyulanın yaklaşık yarısı.
Hükümet Kathy Hochul, önümüzdeki beş yıl içinde şehirde 7.000 adet kalıcı destekleyici konut inşa etmeyi taahhüt etti. Bu iyi haber olsa da, New York’un dün o birimlere ihtiyacı vardı. Bay Adams, belediye yetkililerine göre Ağustos ayına kadar 434’ü halihazırda mevcut olan 500 geçici konut yatağı ekleme sözü verdi. New York sokaklardaki evsizliğe son vermek istiyorsa daha büyük düşünmesi gerekecek.
Geçen yıl belediye başkanlığı için yaptığı kampanya sırasında, Bay Adams yaklaşık 700 yeterince kullanılmayan oteli kalıcı konutlara dönüştürmeyi planladığını söyledi. Otel dönüşümleri, şehrin Hukuk Departmanı’nın kar amacı gütmeyen konut geliştiricilerinin otelleri uzun vadeli kullanıma dönüştürmelerini etkili bir şekilde engellediğini söylediği otel doluluk düzenlemelerini içeren teknik bir karar yayınladığı geçen sonbahardan bu yana askıya alındı. Bay Adams’ın bir sözcüsü, şehrin otel dönüşümleriyle ilgili düzenleyici sorunları hafifletmesine izin vermek için eyalet mevzuatına ihtiyaç olduğunu söyledi. İyi. Ancak bu bir öncelik olmalı, belediye başkanı zorunlu, acil bir plan üzerinde ilerlemek için Albany’den ihtiyacı olan her türlü yardımı güvence altına almalı.
Diğer birimler mevcuttur ancak Bay Adams’ın da dikkatini gerektiren işlevsiz şehir bürokrasisi karmaşası sayesinde boştur. Evsiz insanlara barınma, sağlık ve iş sağlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Project Renewal’in başkanı ve CEO’su Eric Rosenbaum, bir kişiyi sokaktan alıp kalıcı konutlara yerleştirmenin yarım düzine kadar evrak doldurmayı gerektirebileceğini söyledi. Evsizler Hizmetleri Departmanından sağlık departmanına kadar şehir kurumları. Diğer zamanlarda, savunucular, önceki bir kiracı öldükten sonra, dairenin tekrar kullanılabilir hale getirilmesinden önce imzalaması gereken şehir tıbbi muayene ofisindeki yetkililerle yaşanan gecikmeler nedeniyle birimlerin aylarca boş kaldığını söylüyorlar.
Artan kiralar ve önemli sayıda New Yorklu tahliye riski altındayken, New York’un muazzam bürokrasisinin, her kurumda ve her düzeyde evsizliğe karşı bir siper olarak hizmet etmesi için yeniden yapılandırılması gerekiyor. Sadece bir örnekte, City Limits’teki bir rapora göre, New Yorklulara karşı barınma sağlamak için kupon kullanan ayrımcılıkla mücadeleden sorumlu şehir kurumunun personeli yok gibi görünüyor. Bay Adams buna başlasa iyi olur.
Şimdilik, konut krizinin en umutsuz sahneleri kamuoyunda gözler önüne seriliyor. Çocuklar kalabalık metro vagonlarında uyuyor. İnsanlar, New York’un en ikonik simge yapılarının dışında ve ünlü parklarında akıl hastalığı ve uyuşturucu bağımlılığıyla mücadele ediyor. Şehrin geri kalanı için onların acılarını izlemek her zaman rahatsız edici olmuştur. Bu günlerde, kendi kırılganlığımızın günlük bir hatırlatıcısı gibi geliyor.
Haftalardır New York Polis Departmanı, Sanitasyon Departmanı ve Evsizler Hizmetleri Departmanı çalışanları, şehirdeki evsiz kamplarını agresif bir şekilde dağıtarak insanları dağılmaya zorladı. Sokakta yaşayan insanlar ve onlara hizmet eden kar amacı gütmeyen işçiler, şehrin büyük ölçüde istemedikleri yardımı sunduğunu söylüyorlar, örneğin sokakta tehlikeli olduğu kadar stresli de bir üne sahip yurt tarzı, şehir tarafından işletilen barınaklara yönlendirmeler gibi.
Evsizlik can sıkıcı bir kamu politikası sorunudur. Ancak temeller açık: Anahtar, güvenilir sosyal hizmet görevlilerini ve diğer profesyonelleri, insanları güvenli ve huzurlu ve daha da önemlisi, herkesin ilişki kurabileceği özel bir yatak ve banyo içeren geçici ve daha sonra kalıcı konutlara ikna etmek için görevlendirmektir. Kentin bağımlılık, travma ve istismar ve ruh sağlığı bozuklukları tedavisi gibi hizmetlere yaklaşımını yeniden şekillendirmek, bu hizmetlere ihtiyacı olan insanların gerçekten erişebilmesi için aynı derecede önemli. İnsanları yoldan çıkarmak için genellikle çöp toplayan temizlik görevlilerini göndermek değil, ileriye giden yol budur.
Geçen Pazar, Redeemer Kilisesi’nin dışında, 28 yaşındaki altın tenli, siyah saçlı ve “onlar” zamirlerini kullanan, rahatsız edici derecede parlak bir gülümsemeye sahip olan Ivan Cabrera Jr., yaşadıklarını söyledi. 17 yaşından beri, ebeveynleri eşcinsel oldukları için onları evden kovduğundan beri sokaklarda ve barınaklarda. Birkaç yıl önce sığınaklardan birinde bir arkadaşının öldürülmesi nedeniyle kısmen sığınak sistemine güvenmediklerini söylediler.
Sokak da güvenli bir yer değil. Geçen hafta biri metroda onlara bir fincan sıcak kahve fırlattı. Sokakta on yıldan fazla olmasına rağmen, Mx. Kendini ikili olmayan olarak tanımlayan Cabrera, yoldan geçenlerin, dedikleri gibi, gey karşıtı yorumlarda bulunmalarının veya onları kirli olarak nitelendiren acımasız açıklamalarda bulunmalarının hala acıttığını söyledi.
“Sana bir hiçmişsin gibi davranıldığında, bir hiçmişsin gibi davranmaya başlarsın” dediler. “Ben bu topluluğun bir parçasıyım. ben buralıyım Sina Dağı’nda doğdum.”
Maks. Cabrera, kristal metamfetamin bağımlılığı için yardım aradıklarını ve nihayet evsiz insanlara konut da dahil olmak üzere kapsamlı hizmetler sunan New York merkezli bir sivil toplum kuruluşu olan Breaking Ground aracılığıyla ihtiyaç duydukları yardımı bulduklarını söyledi.
Breaking Ground’un başkanı ve CEO’su Brenda Rosen, grubun vaka yükünün pandemi sırasında keskin bir şekilde arttığını ve bu durumun New Yorkluların yoksulluk içinde yaşamakta olduğu zorlukları daha da ağırlaştırdığını söyledi. İnsanların sokaktan kurtulmasına yardımcı olmanın bir anahtarının, bireylerin doğum sertifikaları gibi pek çoğumuzun doğal olarak kabul ettiği temel şeyleri bile edinmelerine yardımcı olacak donanıma sahip, ilgili ve tutarlı sosyal hizmet uzmanlarını görevlendirmek olduğunu söyledi. Rosen, “Geri döneceğimizi söylediğimizde geri dönüyoruz” dedi. “Birinin yarası olduğunu gördüğümüzde ve o kişiye tıbbi hizmet götüreceğiz dediğimizde onu yapıyoruz.”
Ve yine de Bay Adams sokaklardaki evsizlikten sanki bu ahlaki bir başarısızlıkmış gibi ve bunu yaşayan insanlar hakkında onu duymaktan acizlermiş gibi konuşuyor. “Bu saygınlık değil. Bu iğrenç” dedi metro sisteminde yaşayan bir kadından bahsederken.
Bu Paskalya sezonunda New York’ta bununla ilgili bir şeyler kulağa pek doğru gelmiyor. Bay Lee, “Bu dünyanın gücü, onu insanları zorlamak, şiddet içinde kullanmak için kullanmanız gerektiğini söylüyor, böylece mazlumların şimdi zalimler haline gelmesi gerekiyor” dedi. “Gerçek güç her zaman sevginin hizmetkarıdır.”
Bay Adams konuyu gündeme getirdiğinden, Hıristiyanlığın amacı evsizliği ortadan kaldırmak yerine evsizliği sona erdirmek olacaktır. Evsizlik yaşayanlar komşularımızdır, bu şehrin herkesle aynı insan potansiyeline sahip değerli üyeleridir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times’ın Facebook , Twitter (@NYTopinion) bölümünü takip edin ) ve Instagram .