Dahi kafalar
New member
18 Haziran 1940’ta Churchill ünlü “En İyi Saat” konuşmasını yaptı. İngiliz Ordusu Dunkirk’ten tahliye edilmişti. Pétain yönetimindeki Fransa teslim olmaya karar vermişti. Churchill, Avam Kamarası’na “Hitler, bizi bu adada kırmak ya da savaşı kaybetmek zorunda kalacağını biliyor” dedi.
“Ona karşı koyabilirsek, tüm Avrupa özgür olabilir ve dünyadaki yaşam geniş, güneşli dağlık alanlara doğru ilerleyebilir. Ama başarısız olursak, o zaman ABD dahil tüm dünya, bildiğimiz ve önemsediğimiz her şey dahil, sapkın bilimin ışığıyla daha uğursuz ve belki de daha uzun süren yeni bir Karanlık Çağın uçurumuna batacak. ”
Bu ifadelerden ikisi -“geniş, güneşli dağlık alanlar” ve “yeni bir Karanlık Çağın uçurumu”- tarihin bu menteşe yılının sonuna yaklaşırken kulaklarımızda çınlamalıdır.
Geniş, güneşli yaylalar, Berlin halkının duvarlarını yıktığı gibi başörtülerini yırtan İran kadınlarıdır. Ve Rus barbarlığından kurtulmuş Irpin, Lyman, Herson ve diğer şehirlerin üzerine bayraklarını dalgalandıran Ukraynalı askerler. Ve Çinli protestocular, rejimlerinin zalim ve çılgın Kovid tecritlerine bir son verilmesini talep ediyor – ve kazanıyor – boş kağıtlar tutarak, hiçbir şeyin yazılmasına gerek olmadığı, çünkü herkes zaten ne anlama geldiklerini biliyordu.
Geniş, güneşli yaylalar, Emmanuel Macron’un Fransa’da faşist Marine Le Pen’e karşı kazandığı zaferlerdi. Amerika Birleşik Devletleri’nde eyalet düzeyinde oylamayı denetlemek için koşan neredeyse her seçim inkarcısının yenilgisiydi. Bunlar, QAnon üyesi olmayan Cumhuriyetçilerin kolayca kazandığı Georgia gibi eyaletler de dahil olmak üzere, savaş alanı ara seçimlerinde Donald Trump’ın özenle seçtiği adaylarının çoğunun şakasıydı.
Geniş, güneşli yaylalar, Amerika’da vaka sayımlarından birkaç hafta sonra artık yükselmeyen bir Covid ölüm oranıdır. Laboratuar yapımı bir füzyon reaksiyonunun tükettiğinden daha fazla enerji üretebileceğinin kanıtıdır. Onlar, uzayın derinliklerine ve zamanın başlangıcına bakmamızı sağlayan bir teleskobun çatısıdır.
Bu sadece yılın iyi haberlerinin bir çamaşır listesi değil. Farklı kültürlerden ve koşullardan insanların özgürlüğü talep etme, savunma ve tanımlama kapasitelerinin bir göstergesidir; inkar edenlere meydan okumak; ve bildiğimiz, yapabildiğimiz ve hayal edebildiğimiz şeylerin sınırlarını genişletmek için özgürlüğü kullanmak.
Ancak 2022’nin gösterdiği tek şey bu değil. Sadece özgürlük düşmanlarının kötü niyetiyle değil, aynı zamanda savunucularının kendini beğenmişliği ve hüsnükuruntularıyla da ortaya çıkan yeni bir Karanlık Çağ’ın uçurumuna bakmaya devam ediyoruz.
Kayıtsız olanlar arasında Afganistan’ı Taliban’a bırakabileceğimizi ve daha büyük sonuçlara katlanamayacağımızı hayal edenler de var. Ancak Amerikan zayıflığı algısı hızlı ve uzaklara yayılıyor. Vladimir Putin’in ikinci 24 Şubat’ta Ukrayna’nın işgali, bu Amerikan fiyaskosundan yaklaşık altı ay sonra gerçekleşti. Şubat 2014’te Ukrayna’ya yaptığı ilk işgalin, Barack Obama’nın kimyasal silahları “kırmızı çizgisi” nedeniyle Suriye’de bozguna uğramasından birkaç ay sonra gerçekleştiğini hatırlayın.
Kendini beğenmişler arasında, ister Çin’i Dünya Ticaret Örgütü’ne dahil ederek, ister Avrupa’nın enerji ihtiyaçlarını Putin’e devrederek ya da yaptırımların hafifletilmesiyle İranlı “ılımlıları” güçlendirebileceğimizi hayal ederek, bir tür kalıcı barışa giden yolu değiş tokuş edebileceğimizi düşünenler yer alıyor. Diktatörlükler zenginleştirilerek nadiren zayıflatılır. Lenin “kapitalistler onları asmak için bize ipi satacaklar” dememiş olabilir, ancak birbirini izleyen kapitalist nesiller tarafından hiçbir zaman bu noktanın öğrenilmemesi dikkat çekicidir.
Kayıtsız olanlar arasında, Trump’a karşı asla gerçek bir tavır almayan sözde sofistike Cumhuriyetçiler var – ilk önce kazanamayacağı gerekçesiyle; sonra muhafazakar politika zaferleri için bir araç olabileceği görüşü üzerine; sonra nezaketle kabul edeceği inancıyla; sonra 6 Ocak’tan sonra görevden almanın çok aşırı bir çare olduğu inancında – sadece onun partiyi komplo teorisyenleriyle istila ettiğini ve onu hak edilmiş yenilgisine götürdüğünü görmek için.
Kayıtsız olanlar, Ukrayna’nın zaferinde veya İran gösterilerinin sonucunda hiçbir hayati Amerikan çıkarının tehlikede olmadığını düşünenlerdir. Ya da Çin’in son zamanlardaki doğum sancıları ve Rusya’nın Ukrayna’daki başarısızlıkları Xi Jinping’i Tayvan’ı ele geçirmeye çalışmaktan caydırabilir. Ya da enflasyonda bir köşenin döndüğünü. Ya da Latin Amerika’nın büyük bölümünde yönetimin çöküşüyle ateşlenen, güney sınırından yükselen göç dalgasının, yetkin bir şekilde yönetilmediği takdirde öfkeli bir popülist tepkiyi kışkırtacak gerçek bir krizden ziyade, sağcı bir saplantı olduğu. .
İngiltere 1940’ta yaşam mücadelesi verirken, Amerika’nın çoğu, anın ondan ne talep ettiği konusunda hala belirsizdi. Churchill seçimi ortaya koydu: güneşli yaylalar ya da uçurum. Bugün tercihimiz olmaya devam ediyor.
Mutlu tatiller.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
“Ona karşı koyabilirsek, tüm Avrupa özgür olabilir ve dünyadaki yaşam geniş, güneşli dağlık alanlara doğru ilerleyebilir. Ama başarısız olursak, o zaman ABD dahil tüm dünya, bildiğimiz ve önemsediğimiz her şey dahil, sapkın bilimin ışığıyla daha uğursuz ve belki de daha uzun süren yeni bir Karanlık Çağın uçurumuna batacak. ”
Bu ifadelerden ikisi -“geniş, güneşli dağlık alanlar” ve “yeni bir Karanlık Çağın uçurumu”- tarihin bu menteşe yılının sonuna yaklaşırken kulaklarımızda çınlamalıdır.
Geniş, güneşli yaylalar, Berlin halkının duvarlarını yıktığı gibi başörtülerini yırtan İran kadınlarıdır. Ve Rus barbarlığından kurtulmuş Irpin, Lyman, Herson ve diğer şehirlerin üzerine bayraklarını dalgalandıran Ukraynalı askerler. Ve Çinli protestocular, rejimlerinin zalim ve çılgın Kovid tecritlerine bir son verilmesini talep ediyor – ve kazanıyor – boş kağıtlar tutarak, hiçbir şeyin yazılmasına gerek olmadığı, çünkü herkes zaten ne anlama geldiklerini biliyordu.
Geniş, güneşli yaylalar, Emmanuel Macron’un Fransa’da faşist Marine Le Pen’e karşı kazandığı zaferlerdi. Amerika Birleşik Devletleri’nde eyalet düzeyinde oylamayı denetlemek için koşan neredeyse her seçim inkarcısının yenilgisiydi. Bunlar, QAnon üyesi olmayan Cumhuriyetçilerin kolayca kazandığı Georgia gibi eyaletler de dahil olmak üzere, savaş alanı ara seçimlerinde Donald Trump’ın özenle seçtiği adaylarının çoğunun şakasıydı.
Geniş, güneşli yaylalar, Amerika’da vaka sayımlarından birkaç hafta sonra artık yükselmeyen bir Covid ölüm oranıdır. Laboratuar yapımı bir füzyon reaksiyonunun tükettiğinden daha fazla enerji üretebileceğinin kanıtıdır. Onlar, uzayın derinliklerine ve zamanın başlangıcına bakmamızı sağlayan bir teleskobun çatısıdır.
Bu sadece yılın iyi haberlerinin bir çamaşır listesi değil. Farklı kültürlerden ve koşullardan insanların özgürlüğü talep etme, savunma ve tanımlama kapasitelerinin bir göstergesidir; inkar edenlere meydan okumak; ve bildiğimiz, yapabildiğimiz ve hayal edebildiğimiz şeylerin sınırlarını genişletmek için özgürlüğü kullanmak.
Ancak 2022’nin gösterdiği tek şey bu değil. Sadece özgürlük düşmanlarının kötü niyetiyle değil, aynı zamanda savunucularının kendini beğenmişliği ve hüsnükuruntularıyla da ortaya çıkan yeni bir Karanlık Çağ’ın uçurumuna bakmaya devam ediyoruz.
Kayıtsız olanlar arasında Afganistan’ı Taliban’a bırakabileceğimizi ve daha büyük sonuçlara katlanamayacağımızı hayal edenler de var. Ancak Amerikan zayıflığı algısı hızlı ve uzaklara yayılıyor. Vladimir Putin’in ikinci 24 Şubat’ta Ukrayna’nın işgali, bu Amerikan fiyaskosundan yaklaşık altı ay sonra gerçekleşti. Şubat 2014’te Ukrayna’ya yaptığı ilk işgalin, Barack Obama’nın kimyasal silahları “kırmızı çizgisi” nedeniyle Suriye’de bozguna uğramasından birkaç ay sonra gerçekleştiğini hatırlayın.
Kendini beğenmişler arasında, ister Çin’i Dünya Ticaret Örgütü’ne dahil ederek, ister Avrupa’nın enerji ihtiyaçlarını Putin’e devrederek ya da yaptırımların hafifletilmesiyle İranlı “ılımlıları” güçlendirebileceğimizi hayal ederek, bir tür kalıcı barışa giden yolu değiş tokuş edebileceğimizi düşünenler yer alıyor. Diktatörlükler zenginleştirilerek nadiren zayıflatılır. Lenin “kapitalistler onları asmak için bize ipi satacaklar” dememiş olabilir, ancak birbirini izleyen kapitalist nesiller tarafından hiçbir zaman bu noktanın öğrenilmemesi dikkat çekicidir.
Kayıtsız olanlar arasında, Trump’a karşı asla gerçek bir tavır almayan sözde sofistike Cumhuriyetçiler var – ilk önce kazanamayacağı gerekçesiyle; sonra muhafazakar politika zaferleri için bir araç olabileceği görüşü üzerine; sonra nezaketle kabul edeceği inancıyla; sonra 6 Ocak’tan sonra görevden almanın çok aşırı bir çare olduğu inancında – sadece onun partiyi komplo teorisyenleriyle istila ettiğini ve onu hak edilmiş yenilgisine götürdüğünü görmek için.
Kayıtsız olanlar, Ukrayna’nın zaferinde veya İran gösterilerinin sonucunda hiçbir hayati Amerikan çıkarının tehlikede olmadığını düşünenlerdir. Ya da Çin’in son zamanlardaki doğum sancıları ve Rusya’nın Ukrayna’daki başarısızlıkları Xi Jinping’i Tayvan’ı ele geçirmeye çalışmaktan caydırabilir. Ya da enflasyonda bir köşenin döndüğünü. Ya da Latin Amerika’nın büyük bölümünde yönetimin çöküşüyle ateşlenen, güney sınırından yükselen göç dalgasının, yetkin bir şekilde yönetilmediği takdirde öfkeli bir popülist tepkiyi kışkırtacak gerçek bir krizden ziyade, sağcı bir saplantı olduğu. .
İngiltere 1940’ta yaşam mücadelesi verirken, Amerika’nın çoğu, anın ondan ne talep ettiği konusunda hala belirsizdi. Churchill seçimi ortaya koydu: güneşli yaylalar ya da uçurum. Bugün tercihimiz olmaya devam ediyor.
Mutlu tatiller.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .