arkamikontrolet
New member
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, patronla emekçi içindeki bir uyuşmazlığı dikkat cazibeli bir ayrıntı ile tahlile kavuşturdu. Hususla ilgili yapılan açıklamalarda, telefonlardaki GPRS kayıtlarının da mesai yapıldığına kanıt olarak sayılacağı söz edildi. Üstelik bu sonuca oybirliği ile ulaşıldı. Gelin o olayın bilgilerina daima birlikte bakalım.
İlaç ve tıbbi tanıtım mümessili olarak çalışmakta olan bir vatandaş, işten ayrıldıktan daha sonra fazla mesaisinin olduğunu ileri sürdü. İş Mahkemesi’ne giden vatandaş, ortalarında telefon GPRS bilgilerinin de olduğu bir ekip kanıt gösterdi. Patronsa çalışanın bunu daha fazla prim için yaptığını ve fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini ileri sürdü. İş Mahkemesi tarafınca yapılan incelemeler kararında davanın reddine karar verildi. sonucu temyize götüren vatandaş, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafınca yapılan incelemede haklı bulundu.
“GPRS bilgileri kanıt niteliğinde”
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin incelemeleri kararında ulaşılan emsal karara nazaran GPRS bilgileri, bir kişinin fazla mesai yapıp yapmadığının anlaşılmasını sağlayabilir. Hususla ilgili yapılan yazılı açıklamada şu tabirlere yer verildi:
“Fazla çalışma yaptığını sav eden personel bu tezini ispatla yükümlüdür. Çalışanın imzasını taşıyan bordro geçersizliği ispat edilinceye kadar kesin kanıt niteliğindedir. Bir diğer anlatımla bordronun geçersizliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen çok çalışma alacağının ödendiği var iseyılır. Somut olayda, evrak kapsamından, davacının sabit ücret+kotaya bağlı prim tarzı ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği sebebi öne sürülerek talep reddedilmişse de davacının fazla çalışmalarının daha fazla prim elde etmeye yönelik olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir. Davacıyla yapılan iş kontratı 8. hususunda çalışma müddetlerini patronun belirleyeceği, 12. unsurunda ise personelin ziyaret planlarını patrona sunmak ve buna uymak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur. Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, patrona sunduğu raporlar ve şahit beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir ortada değerlendirildiğinde fazla çalışma alacağının ispat edeceğini belirtmiştir. Davacı şahitleri davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş bireyler olup davacı işi gereği bir epeyce hekim ve eczacı ile gün ortasında kısa periyodik tanıtım ve satış gayeli görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği üzere davacı şahitlerinin davacıyı kısa mühlet görmüş olduğundan beyanlarına prestij edilemeyeceği ve davalı şahit beyanlarında davacının çalışma mühletinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı ötürüsıyla fazla çalışmanın ispat edilemediği münasebetleriyle reddi isabetsiz olmuştur. Mahkemece davacıya ilişkin kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, patrona haftalık sunulan raporlar celbedilerek tüm kanıtlar birlikte kıymetlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında karar kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı münasebetle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan sonucun üstte yazılı sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.”
İlaç ve tıbbi tanıtım mümessili olarak çalışmakta olan bir vatandaş, işten ayrıldıktan daha sonra fazla mesaisinin olduğunu ileri sürdü. İş Mahkemesi’ne giden vatandaş, ortalarında telefon GPRS bilgilerinin de olduğu bir ekip kanıt gösterdi. Patronsa çalışanın bunu daha fazla prim için yaptığını ve fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini ileri sürdü. İş Mahkemesi tarafınca yapılan incelemeler kararında davanın reddine karar verildi. sonucu temyize götüren vatandaş, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafınca yapılan incelemede haklı bulundu.
“GPRS bilgileri kanıt niteliğinde”
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin incelemeleri kararında ulaşılan emsal karara nazaran GPRS bilgileri, bir kişinin fazla mesai yapıp yapmadığının anlaşılmasını sağlayabilir. Hususla ilgili yapılan yazılı açıklamada şu tabirlere yer verildi:
“Fazla çalışma yaptığını sav eden personel bu tezini ispatla yükümlüdür. Çalışanın imzasını taşıyan bordro geçersizliği ispat edilinceye kadar kesin kanıt niteliğindedir. Bir diğer anlatımla bordronun geçersizliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen çok çalışma alacağının ödendiği var iseyılır. Somut olayda, evrak kapsamından, davacının sabit ücret+kotaya bağlı prim tarzı ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği sebebi öne sürülerek talep reddedilmişse de davacının fazla çalışmalarının daha fazla prim elde etmeye yönelik olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir. Davacıyla yapılan iş kontratı 8. hususunda çalışma müddetlerini patronun belirleyeceği, 12. unsurunda ise personelin ziyaret planlarını patrona sunmak ve buna uymak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur. Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, patrona sunduğu raporlar ve şahit beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir ortada değerlendirildiğinde fazla çalışma alacağının ispat edeceğini belirtmiştir. Davacı şahitleri davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş bireyler olup davacı işi gereği bir epeyce hekim ve eczacı ile gün ortasında kısa periyodik tanıtım ve satış gayeli görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği üzere davacı şahitlerinin davacıyı kısa mühlet görmüş olduğundan beyanlarına prestij edilemeyeceği ve davalı şahit beyanlarında davacının çalışma mühletinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı ötürüsıyla fazla çalışmanın ispat edilemediği münasebetleriyle reddi isabetsiz olmuştur. Mahkemece davacıya ilişkin kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, patrona haftalık sunulan raporlar celbedilerek tüm kanıtlar birlikte kıymetlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında karar kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı münasebetle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan sonucun üstte yazılı sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.”