Dahi kafalar
New member
Pandeminin başlattığı büyük değişiklikler arasında Amerikan refah politikasında sessiz bir devrim vardı.
Pekala, “sessiz devrim”, tam da adı Çocuk Vergi Kredisi olan bir hükümet programını canlandırmaya çalışmamın yolu. Ama benimle kal. Geçen yıl yürürlükte olan altı ay boyunca, Başkan Biden’ın Çocuk Vergi Kredisinin genişletilmiş versiyonu, çoğu Amerikalı çocuğun ebeveynlerine çocuk başına aylık 250$ veya 300$’lık çek sağladı; bu yıl vergi beyannamesi zamanında, kredi insanlara bir toplu nakit yardımı daha verdi. Milyonlarca insan için para bir nimetti. Araştırmalar, ulusun utanç verici derecede yüksek çocukluk çağı yoksulluk oranını önemli ölçüde azalttığını gösteriyor.
Genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisi ayrıca Amerikan sosyal politikasında daha büyük bir değişime işaret ediyordu: Amerikalılara neredeyse hiçbir koşula bağlı olmaksızın nakit olarak devlet yardımı sağlayan ilk yeni programlardan biriydi. Diğer birçok federal refah programı, çalışma gerekliliklerini içerir, belirli nüfuslarla sınırlıdır (engelliler veya düşük gelirli insanlar gibi) veya sadece düz para yerine gıda pulları gibi ayni yardımlar sağlar. Öte yandan, genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisi, 18 yaşın altındaki insanlar için daha çok Sosyal Güvenlik gibiydi. Bu neredeyse evrensel bir temel gelirdi: Amerikalı çocukların yaklaşık yüzde 90’ı program kapsamında ödeme almaya hak kazandı ve zirvedeydi. en az 61 milyon çocuk bu yardımdan yararlandı.
Bir hükümetin herkese yaşamın temellerini karşılamak için ulusal maaş çeki gibi bir şey gönderdiği evrensel temel geliri veya UBI’yi duymuş olabilirsiniz. Ayrıca, düşük gelirli insanlara yönelik mevcut refah programlarını daha basit, daha basit düzenli nakit yardımı ile değiştirmenin veya artırmanın bir yolu olan ilgili ancak biraz farklı garantili gelir var. Her ikisi de, sosyal politika çevrelerinde yıllardır dikkat çeken bir kavram olan insanlara para vermeyi içerir; 2020 Demokratik cumhurbaşkanlığı ön seçimlerinde Andrew Yang tarafından savunulduğunda ana akım bir üne kavuştu.
Garantili gelirin ana destekçilerinden biri, 2016 yılında Facebook’un kurucu ortağı ve aktivist olan Chris Hughes ve iki ilerici organizatör Natalie Foster ve Dorian Warren tarafından kurulan bir savunuculuk grubu olan Ekonomik Güvenlik Projesi’dir. Son birkaç yılda Ekonomik Güvenlik Projesi, garantili bir geliri test etmek için ülke çapında 100 pilot projeyi destekledi. Pilotlar çeşitli geliştirme aşamalarındadır, ancak 80’den fazlası zaten sonuçlandırdı veya para vermeye başladı; sonuçta, yaklaşık 38.000 katılımcıya 500 milyon doların üzerinde yardım sağlayacaklar.
Ekonomik Güvenlik Projesi ayrıca genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisinin önde gelen siyasi savunucusu olmuştur. Grup, şu ana kadar yürütülen pilot projelerdeki deneyimi ve genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisinin başarısı gibi her iki gelişmenin de temel bir fikri kanıtlamaya yardımcı olduğunu söylüyor: İnsanlara para vermek işe yarıyor. Pilot programlar ve Çocuk Vergi Kredisi, garantili bir gelirin lojistik olarak mümkün olduğunu ve yoksulluğun azaltılması, gıda ve barınma güvenliğinin iyileştirilmesi üzerinde geniş kapsamlı etkileri olabileceğini ve daha genel olarak insanların yaşamlarını iyileştirebileceğini göstermektedir.
Foster, “Bu fikir, kuralları daha katı hale getiren, sistemi daha karmaşık hale getiren ve daha az insanın buna erişebileceği anlamına gelen 50 yıllık güvenlik ağı politikasını bozuyor” dedi. “Bu eğilimleri tersine çeviriyoruz ve ‘Hayır, Amerika’da ücretlerin yanında garantili bir gelir olmalı’ diyoruz.”
Temel veya garantili gelir programlarının savunucuları, eski refah programlarına göre birçok avantaj sunduklarını savunuyorlar. Birincil olanı basitliktir. Amerika Birleşik Devletleri, yardım alan kişilerin tembel ya da sahtekâr olduklarına dair korkuları yatıştırmak amacıyla, pek çok refah programını o kadar çok karmaşık uygunluk gereksinimleriyle doldurdu ki, yardımlardan yararlanabilecek pek çok insan, sosyal yardımlardan yararlanabilecek pek çok insan, sosyal yardımlardan yararlanamıyor. bilgi veya erişim ya da bürokratik çemberlerden atlayamama. Geleneksel refah programları da insanların failliğini baltalayabilir; Paranın nasıl harcanacağına karar verenler yerine hükümete izin vererek, insanların gerçek ihtiyaçları karşılanmayabilir. Son olarak, belirli gruplara yönelik hiper hedefli refah programları kızgınlığı besler. Sosyal Güvenlik gibi evrensel veya buna yakın programlar yaygın siyasi desteğe sahiptir. Olmayan programlar, yapma.
Çocuk Vergi Kredisi yeni değil. 1997’de Cumhuriyetçi Kongre ve Demokratik Başkan altında kuruldu ve o zamandan beri her başkanın altında genişletildi. (Demokratlar programı genellikle çalışan insanlara yardım olarak satarlar; Cumhuriyetçiler bundan bir vergi indirimi gibi bahseder.) Ancak Biden’ın ilk büyük iç politika faturası olan Amerikan Kurtarma Planında yarattığı genişleme, ABD’deki kredinin önceki versiyonlarından koptu. birkaç ana yol.
Biden, azami yardım miktarını çocuk başına yılda 2.000 dolardan 5 yaş ve altı çocuklar için yıllık 3.600 dolara ve 6 ila 17 yaş arası çocuklar için 3.000 dolara çıkardı. Ayrıca uygunluğu genişletti ve en önemlisi, “tamamen iade edilebilir” hale getirdi. (İade edilebilir vergi kredisi, ödediğiniz vergi miktarından daha fazla bir geri ödeme sağlayabilen bir kredidir; tam iade edilebilirlik, çok az gelir vergisi hisseden veya hiç vergi vermeyen kişilerin yine de tam yardım alacağı anlamına gelir). Biden’ın bir başka yeniliği de, kazancın yarısını aylık ödemelerde paylaştırmak ve parayı, çoğunlukla insanların banka hesaplarına doğrudan para yatırma yoluyla otomatik olarak vermekti.
Bu genişlemeden önce, geliri çok az olan veya hiç olmayan ailelerde yaklaşık 27 milyon Amerikalı çocuk, Çocuk Vergi Kredisi ödeneğinin tamamı için uygun değildi ve yardım alan herkes, yıllık vergi iadesinin bir parçası olarak bu yardımı aldı. Biden’ın planı insanların acil ihtiyaçlarını hafifletti. Temmuz 2021’de, pandemi ile ilgili diğer yardımlar sona ererken (üç federal teşvik ödemesinin sonuncusu o yıl Mart ayında yapılmaya başlandı), 59 milyon Amerikalı çocuk kredinin ilk taksitini aldı. Çoğunun bunu elde etmek için hiçbir şey yapmasına gerek yoktu; para az önce Amerikalıların İç Gelir Servisi’ne kaydettirdiği banka hesaplarında göründü. Örneğin, Obamacare’in piyasaya sürülmesiyle karşılaştırıldığında, Biden Beyaz Saray tarafından yürütülen bir uygulama eviydi.
Para büyük bir fark yarattı. Columbia Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, Çocuk Vergi Kredisinin sadece ilk ayında ödenmesinden sonra, Amerika’daki aylık çocuk yoksulluk oranının yüzde 25 düştüğünü ve bu kredi nedeniyle yoksulluk seviyesinin üzerinde tutulan yaklaşık üç milyon çocuğu temsil ettiğini buldu. İlk ödemeler aynı zamanda çocuklu düşük gelirli hanelerde “gıda yetersizliğinde” yüzde 25’lik bir düşüşe yol açtı. Programın sonraki aylarında krediyle yoksulluktan kurtulan çocukların sayısı 800.000 arttı.
Garantili gelir taraftarları için, Çocuk Vergi Kredisinin başarısı, yıllardır daha küçük ölçekte test ettikleri bir fikrin nihai bir kavram kanıtı gibidir.
Bir konut kar amacı gütmeyen Springboard To Opportunities CEO’su Aisha Nyandoro, “Çocuk Vergi Kredisi, federal düzeyde nakit temelli politikaları uygulamanın nasıl göründüğünün mükemmel bir örneği ve faydalarını gerçekten hızlı bir şekilde gösteriyor” dedi. Jackson’daki grup, Bayan.
2018’de Springboard, Amerika Birleşik Devletleri’nde en uzun süredir devam eden garantili gelir programı olduğu düşünülen Magnolia Mother’s Trust’ı yarattı. Program, bir grup Siyah anneye – alıcılar piyango tarafından seçiliyor – bir yıl boyunca ayda 1.000 dolar sağlıyor. Programa katılan anneler, programın hayatlarını değiştirdiğini söylüyor – para onları daha umutlu ve yetenekli ebeveynler ve sağlayıcılar yaptı.
Ve şüphecilerin tahmin edebileceğinin aksine, program tembelliğe yol açmadı. İnsanlar çok sayıda aylık çek aldıkları için işlerini bırakmadılar; Mother’s Trust, birçok annenin pandemi nedeniyle işini kaybetmesine rağmen, programın başında programın sonundakiyle aynı sayıda kadının istihdam edildiğini tespit etti. Programla ilgili bir rapora göre, anneler ayrıca “kendi hedeflerine ulaşmak, bu motivasyonu sürdürmek ve kendi ajanslarını tanımak için daha fazla motive olduklarını” bildirdi.
2019’da Stockton, California’da başlatılan başka bir erken garantili gelir pilotunun analizi, düzenli nakit yardımının istihdamda artışa yol açtığını buldu. Bir yıl boyunca 125 kişiye ayda 500 dolar gönderen Stockton’ın programının başlangıcında, alıcıların yüzde 28’i tam zamanlı çalışıyordu; bir yıl sonra, yüzde 40’ı tam zamanlı çalışıyordu. Bulgular, insanlara biraz para vermenin tam zamanlı iş bulmanın önündeki “maddi engelleri” ortadan kaldırdığını gösteriyor – örneğin, zamanlarını çıkmaz işlerde harcamak yerine, insanlar kendilerine izin veren kursları, stajları veya eğitim programlarını tamamlayabilirler. daha yüksek ücretli işler bulmak için.
Biden’ın Çocuk Vergi Kredisini genişletmesiyle ilgili büyük sorun, geçiciliğiydi; Amerikan Kurtarma Planı, yalnızca altı aylık mevduat artı bir toplu ödeme sağladı ve yönetim, geçmemiş olan takip eden iç politika mevzuatı olan Build Back Better’daki programı daha da genişletmeyi planlamıştı. Genişletilmiş kredinin, Cumhuriyetçiler ile yılsonu vergi anlaşmasında eski haline getirilmesi ihtimali var. Yakın tarihli bir açık mektupta, 133 ekonomist, programın enflasyondan etkilenen ailelere enflasyonu alevlendirmeye değil, yardımcı olacağını söyledi.
Ancak genişleme ile ne olursa olsun, insanlara para vermenin burada kalıcı bir fikir olduğu açıktır. Şu anda faaliyette olan birçok garantili gelir projesi, onları kalıcı kılmak isteyen yerel yönetimler tarafından destekleniyor ve bazıları oldukça büyük. Örneğin, Illinois’deki Cook County, 3.250 aileye ayda 500 dolar yardım sağlıyor.
Ekonomik Güvenlik Projesi’nin kurulmasına yardımcı olan Illinois için Ekonomik Güvenlik direktörü Harish Patel, bu programların “olumlu tarafını yaşayan çok fazla insan var” dedi. “Ve daha önce bu tür bir kaynağı elde edersiniz ve hükümet onu alır, bu genellikle iyi değildir.”
Farhad Manjoo ile Çalışma Saatleri
Farhad istiyor telefonda okuyucularla sohbet . Aklınıza takılan herhangi bir şey hakkında bir New York Times köşe yazarıyla konuşmak istiyorsanız, lütfen bu formu doldurun. Farhad, aramak için birkaç okuyucu seçecek.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Pekala, “sessiz devrim”, tam da adı Çocuk Vergi Kredisi olan bir hükümet programını canlandırmaya çalışmamın yolu. Ama benimle kal. Geçen yıl yürürlükte olan altı ay boyunca, Başkan Biden’ın Çocuk Vergi Kredisinin genişletilmiş versiyonu, çoğu Amerikalı çocuğun ebeveynlerine çocuk başına aylık 250$ veya 300$’lık çek sağladı; bu yıl vergi beyannamesi zamanında, kredi insanlara bir toplu nakit yardımı daha verdi. Milyonlarca insan için para bir nimetti. Araştırmalar, ulusun utanç verici derecede yüksek çocukluk çağı yoksulluk oranını önemli ölçüde azalttığını gösteriyor.
Genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisi ayrıca Amerikan sosyal politikasında daha büyük bir değişime işaret ediyordu: Amerikalılara neredeyse hiçbir koşula bağlı olmaksızın nakit olarak devlet yardımı sağlayan ilk yeni programlardan biriydi. Diğer birçok federal refah programı, çalışma gerekliliklerini içerir, belirli nüfuslarla sınırlıdır (engelliler veya düşük gelirli insanlar gibi) veya sadece düz para yerine gıda pulları gibi ayni yardımlar sağlar. Öte yandan, genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisi, 18 yaşın altındaki insanlar için daha çok Sosyal Güvenlik gibiydi. Bu neredeyse evrensel bir temel gelirdi: Amerikalı çocukların yaklaşık yüzde 90’ı program kapsamında ödeme almaya hak kazandı ve zirvedeydi. en az 61 milyon çocuk bu yardımdan yararlandı.
Bir hükümetin herkese yaşamın temellerini karşılamak için ulusal maaş çeki gibi bir şey gönderdiği evrensel temel geliri veya UBI’yi duymuş olabilirsiniz. Ayrıca, düşük gelirli insanlara yönelik mevcut refah programlarını daha basit, daha basit düzenli nakit yardımı ile değiştirmenin veya artırmanın bir yolu olan ilgili ancak biraz farklı garantili gelir var. Her ikisi de, sosyal politika çevrelerinde yıllardır dikkat çeken bir kavram olan insanlara para vermeyi içerir; 2020 Demokratik cumhurbaşkanlığı ön seçimlerinde Andrew Yang tarafından savunulduğunda ana akım bir üne kavuştu.
Garantili gelirin ana destekçilerinden biri, 2016 yılında Facebook’un kurucu ortağı ve aktivist olan Chris Hughes ve iki ilerici organizatör Natalie Foster ve Dorian Warren tarafından kurulan bir savunuculuk grubu olan Ekonomik Güvenlik Projesi’dir. Son birkaç yılda Ekonomik Güvenlik Projesi, garantili bir geliri test etmek için ülke çapında 100 pilot projeyi destekledi. Pilotlar çeşitli geliştirme aşamalarındadır, ancak 80’den fazlası zaten sonuçlandırdı veya para vermeye başladı; sonuçta, yaklaşık 38.000 katılımcıya 500 milyon doların üzerinde yardım sağlayacaklar.
Ekonomik Güvenlik Projesi ayrıca genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisinin önde gelen siyasi savunucusu olmuştur. Grup, şu ana kadar yürütülen pilot projelerdeki deneyimi ve genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisinin başarısı gibi her iki gelişmenin de temel bir fikri kanıtlamaya yardımcı olduğunu söylüyor: İnsanlara para vermek işe yarıyor. Pilot programlar ve Çocuk Vergi Kredisi, garantili bir gelirin lojistik olarak mümkün olduğunu ve yoksulluğun azaltılması, gıda ve barınma güvenliğinin iyileştirilmesi üzerinde geniş kapsamlı etkileri olabileceğini ve daha genel olarak insanların yaşamlarını iyileştirebileceğini göstermektedir.
Foster, “Bu fikir, kuralları daha katı hale getiren, sistemi daha karmaşık hale getiren ve daha az insanın buna erişebileceği anlamına gelen 50 yıllık güvenlik ağı politikasını bozuyor” dedi. “Bu eğilimleri tersine çeviriyoruz ve ‘Hayır, Amerika’da ücretlerin yanında garantili bir gelir olmalı’ diyoruz.”
Temel veya garantili gelir programlarının savunucuları, eski refah programlarına göre birçok avantaj sunduklarını savunuyorlar. Birincil olanı basitliktir. Amerika Birleşik Devletleri, yardım alan kişilerin tembel ya da sahtekâr olduklarına dair korkuları yatıştırmak amacıyla, pek çok refah programını o kadar çok karmaşık uygunluk gereksinimleriyle doldurdu ki, yardımlardan yararlanabilecek pek çok insan, sosyal yardımlardan yararlanabilecek pek çok insan, sosyal yardımlardan yararlanamıyor. bilgi veya erişim ya da bürokratik çemberlerden atlayamama. Geleneksel refah programları da insanların failliğini baltalayabilir; Paranın nasıl harcanacağına karar verenler yerine hükümete izin vererek, insanların gerçek ihtiyaçları karşılanmayabilir. Son olarak, belirli gruplara yönelik hiper hedefli refah programları kızgınlığı besler. Sosyal Güvenlik gibi evrensel veya buna yakın programlar yaygın siyasi desteğe sahiptir. Olmayan programlar, yapma.
Çocuk Vergi Kredisi yeni değil. 1997’de Cumhuriyetçi Kongre ve Demokratik Başkan altında kuruldu ve o zamandan beri her başkanın altında genişletildi. (Demokratlar programı genellikle çalışan insanlara yardım olarak satarlar; Cumhuriyetçiler bundan bir vergi indirimi gibi bahseder.) Ancak Biden’ın ilk büyük iç politika faturası olan Amerikan Kurtarma Planında yarattığı genişleme, ABD’deki kredinin önceki versiyonlarından koptu. birkaç ana yol.
Biden, azami yardım miktarını çocuk başına yılda 2.000 dolardan 5 yaş ve altı çocuklar için yıllık 3.600 dolara ve 6 ila 17 yaş arası çocuklar için 3.000 dolara çıkardı. Ayrıca uygunluğu genişletti ve en önemlisi, “tamamen iade edilebilir” hale getirdi. (İade edilebilir vergi kredisi, ödediğiniz vergi miktarından daha fazla bir geri ödeme sağlayabilen bir kredidir; tam iade edilebilirlik, çok az gelir vergisi hisseden veya hiç vergi vermeyen kişilerin yine de tam yardım alacağı anlamına gelir). Biden’ın bir başka yeniliği de, kazancın yarısını aylık ödemelerde paylaştırmak ve parayı, çoğunlukla insanların banka hesaplarına doğrudan para yatırma yoluyla otomatik olarak vermekti.
Bu genişlemeden önce, geliri çok az olan veya hiç olmayan ailelerde yaklaşık 27 milyon Amerikalı çocuk, Çocuk Vergi Kredisi ödeneğinin tamamı için uygun değildi ve yardım alan herkes, yıllık vergi iadesinin bir parçası olarak bu yardımı aldı. Biden’ın planı insanların acil ihtiyaçlarını hafifletti. Temmuz 2021’de, pandemi ile ilgili diğer yardımlar sona ererken (üç federal teşvik ödemesinin sonuncusu o yıl Mart ayında yapılmaya başlandı), 59 milyon Amerikalı çocuk kredinin ilk taksitini aldı. Çoğunun bunu elde etmek için hiçbir şey yapmasına gerek yoktu; para az önce Amerikalıların İç Gelir Servisi’ne kaydettirdiği banka hesaplarında göründü. Örneğin, Obamacare’in piyasaya sürülmesiyle karşılaştırıldığında, Biden Beyaz Saray tarafından yürütülen bir uygulama eviydi.
Para büyük bir fark yarattı. Columbia Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, Çocuk Vergi Kredisinin sadece ilk ayında ödenmesinden sonra, Amerika’daki aylık çocuk yoksulluk oranının yüzde 25 düştüğünü ve bu kredi nedeniyle yoksulluk seviyesinin üzerinde tutulan yaklaşık üç milyon çocuğu temsil ettiğini buldu. İlk ödemeler aynı zamanda çocuklu düşük gelirli hanelerde “gıda yetersizliğinde” yüzde 25’lik bir düşüşe yol açtı. Programın sonraki aylarında krediyle yoksulluktan kurtulan çocukların sayısı 800.000 arttı.
Garantili gelir taraftarları için, Çocuk Vergi Kredisinin başarısı, yıllardır daha küçük ölçekte test ettikleri bir fikrin nihai bir kavram kanıtı gibidir.
Bir konut kar amacı gütmeyen Springboard To Opportunities CEO’su Aisha Nyandoro, “Çocuk Vergi Kredisi, federal düzeyde nakit temelli politikaları uygulamanın nasıl göründüğünün mükemmel bir örneği ve faydalarını gerçekten hızlı bir şekilde gösteriyor” dedi. Jackson’daki grup, Bayan.
2018’de Springboard, Amerika Birleşik Devletleri’nde en uzun süredir devam eden garantili gelir programı olduğu düşünülen Magnolia Mother’s Trust’ı yarattı. Program, bir grup Siyah anneye – alıcılar piyango tarafından seçiliyor – bir yıl boyunca ayda 1.000 dolar sağlıyor. Programa katılan anneler, programın hayatlarını değiştirdiğini söylüyor – para onları daha umutlu ve yetenekli ebeveynler ve sağlayıcılar yaptı.
Ve şüphecilerin tahmin edebileceğinin aksine, program tembelliğe yol açmadı. İnsanlar çok sayıda aylık çek aldıkları için işlerini bırakmadılar; Mother’s Trust, birçok annenin pandemi nedeniyle işini kaybetmesine rağmen, programın başında programın sonundakiyle aynı sayıda kadının istihdam edildiğini tespit etti. Programla ilgili bir rapora göre, anneler ayrıca “kendi hedeflerine ulaşmak, bu motivasyonu sürdürmek ve kendi ajanslarını tanımak için daha fazla motive olduklarını” bildirdi.
2019’da Stockton, California’da başlatılan başka bir erken garantili gelir pilotunun analizi, düzenli nakit yardımının istihdamda artışa yol açtığını buldu. Bir yıl boyunca 125 kişiye ayda 500 dolar gönderen Stockton’ın programının başlangıcında, alıcıların yüzde 28’i tam zamanlı çalışıyordu; bir yıl sonra, yüzde 40’ı tam zamanlı çalışıyordu. Bulgular, insanlara biraz para vermenin tam zamanlı iş bulmanın önündeki “maddi engelleri” ortadan kaldırdığını gösteriyor – örneğin, zamanlarını çıkmaz işlerde harcamak yerine, insanlar kendilerine izin veren kursları, stajları veya eğitim programlarını tamamlayabilirler. daha yüksek ücretli işler bulmak için.
Biden’ın Çocuk Vergi Kredisini genişletmesiyle ilgili büyük sorun, geçiciliğiydi; Amerikan Kurtarma Planı, yalnızca altı aylık mevduat artı bir toplu ödeme sağladı ve yönetim, geçmemiş olan takip eden iç politika mevzuatı olan Build Back Better’daki programı daha da genişletmeyi planlamıştı. Genişletilmiş kredinin, Cumhuriyetçiler ile yılsonu vergi anlaşmasında eski haline getirilmesi ihtimali var. Yakın tarihli bir açık mektupta, 133 ekonomist, programın enflasyondan etkilenen ailelere enflasyonu alevlendirmeye değil, yardımcı olacağını söyledi.
Ancak genişleme ile ne olursa olsun, insanlara para vermenin burada kalıcı bir fikir olduğu açıktır. Şu anda faaliyette olan birçok garantili gelir projesi, onları kalıcı kılmak isteyen yerel yönetimler tarafından destekleniyor ve bazıları oldukça büyük. Örneğin, Illinois’deki Cook County, 3.250 aileye ayda 500 dolar yardım sağlıyor.
Ekonomik Güvenlik Projesi’nin kurulmasına yardımcı olan Illinois için Ekonomik Güvenlik direktörü Harish Patel, bu programların “olumlu tarafını yaşayan çok fazla insan var” dedi. “Ve daha önce bu tür bir kaynağı elde edersiniz ve hükümet onu alır, bu genellikle iyi değildir.”
Farhad Manjoo ile Çalışma Saatleri
Farhad istiyor telefonda okuyucularla sohbet . Aklınıza takılan herhangi bir şey hakkında bir New York Times köşe yazarıyla konuşmak istiyorsanız, lütfen bu formu doldurun. Farhad, aramak için birkaç okuyucu seçecek.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .