Dahi kafalar
New member
Joe Biden’ın anket sayıları kaymaya devam ediyor.
Ona oy verenlerin çoğu da dahil olmak üzere Amerikalılar ondan memnun değil. Onun farklı biri olmasını, farklı biri olmasını istiyorlar.
Bazıları bu Amerikalıların Beyaz Saray’a gönderdikleri adamı yanlış değerlendirdiklerini düşünebilir. Ben bu görüşü paylaşmıyorum.
Amerika, Joe Biden’ı yanlış değerlendirmedi. Başkan olarak, tam olarak olacağını söylediği kişi oldu. Ancak Amerika, şu anda istediği lider türünü yanlış değerlendirdi.
Geçen yıl, Demokratların çoğunun tek bir hedefi vardı: Donald Trump’tan kurtulmak. Ülkeyi aşağılıyordu ve muhtemelen yok ediyordu.
Hepimiz bir kaos girdabında yaşıyorduk. Her sabah yeni bir cehenneme yükseldik. Bugün ne yaptı ve ne dedi? Bundan daha ne kadar alabiliriz? Bazen taciz edici bir ilişki içinde sıkışıp kaldığımızı hissettik. Sadece çıkmak istedik. Rahatlamak istedik.
Biden, birçok kişiye bunu sağlayabilecek, Trump’ın toplumumuz üzerindeki baskısını gevşetebilecek adam gibi görünüyordu. Demokratlar, adaylarıyla çok fazla şansa sahip olmaktan korkuyorlardı. Bırakın talep etmek bir yana, çok fazla istemek tehlikeli hissettiriyordu.
Bu yüzden yaşlı devlet adamına yerleştik. Düz beyaz adam. Yolun ortasındaki kişi: çok sıcak değil, çok soğuk değil, ılık.
O, siyasetin perilerini geri kazanabilecek mazeretsiz “sendika adamı” olan “Scrantonlu cılız çocuk”tu: Bir seçimde Barack Obama’yı ve bir sonraki seçimde Trump’ı destekleyebilecek işçi sınıfı beyaz seçmenleri.
Biden, seçilebilirlik – dönüşümden ziyade ılımlılık – ve seçmenler bunu beğendi.
Göreve geldiğinde, kampanyasına başkanlık eden Delaware Temsilcisi Lisa Blunt Rochester, The Times’a cumhurbaşkanının “sakin bir çözüm” duygusu yansıttığını söyledi. ”
Sakin kararlılık Biden yönetiminin çalışma mantığı olabilir – ve Biden altında başarılar ve olumlu haberler oldu – ama Amerikalılar şimdi ortadan kalkmayan bir virüsle, artan enflasyonla, ya durduruldu (Build Back Better faturası gibi) veya terk edildi (Senatör Cory Booker’ın federal polis reformu tasarısı gibi).
Bir Kongre komitesi 6 Ocak ayaklanmasını araştırıyor ve ülkenin dört bir yanındaki savcılar Trump’ı, kampanyasını, ailesini ve şirketlerini araştırıyor, ancak henüz çok sayıda ihlalinden sorumlu tutulmadı ve 2024’te yeniden aday olması muhtemel. .
Biden yönetiminin bir tutam acı bibere ihtiyacı var.
Başlarını eğerler ve işi yaparlarsa ödüllendirileceklerini düşündüler. Ama dünya artık böyle çalışmıyor, ne şu anda ne de Trump’tan sonra.
Bir megafonu bırakırsanız, başka biri onu alır. Sessizlik doldurulmayı bekleyen bir boşluk yaratır.
Politico’nun Ekim ayında bildirdiği gibi, Biden başkanlığının ilk dokuz ayında sadece 10 bire bir röportaja katılmıştı.
Yayın, bunu “Beyaz Saray’ın belirgin bir özelliği” olarak nitelendirerek, “Başkanlıklarının bu noktasında, Barack Obama 131 röportaja katıldı ve Donald Trump 57’ye katıldı (16 tanesi Fox News’in dostane sınırları içindeydi). ). ”
Biden her zaman bu kadar suskun değildi. Politico’nun belirttiği gibi, başkan yardımcısı olarak çok daha açık sözlüydü, göreve geldiği ilk Ekim ayına kadar, başkanken yaptığı röportaj sayısının en az iki katını verdi, hatta bazen tek bir günde üç ağ sabah programını ziyaret etti.
Bugün Beyaz Saray’dan gelen mesajlar genellikle elçilere düşüyor. Ama bu yeterli değil.
Başkanın sessizce üretken bile olmadığı, sessiz ve boş olduğu yönünde sertleşen bir algı var. Morning Consult ve Politico tarafından yapılan yeni bir ankete göre kayıtlı seçmenlerin çoğu (yüzde 42), Biden’ın beklediklerinden daha az başarı elde ettiğini söylüyor. Demokratların dörtte birinden fazlası bu şekilde hissetti.
Biden, kampanyasını yürüttüğü başkan oluyor. Bu senaryoyu bir T’ye kadar takip ediyor. Ancak sahadaki koşullar değişti. Amerikan halkının liderlerinden istedikleri değişti. Ve Biden onlarla birlikte değişmek zorunda kalacak. Amerika’nın Aralık 2020’de ihtiyaç duyduğu başkan değil, Aralık 2021’de ihtiyaç duyduğu başkan olmalı.
Son birkaç ayda, özellikle oy haklarıyla ilgili gerçek politika hayal kırıklıklarına rağmen, Biden’ın görevdeki ilk yılı başarısızlıktan çok uzak. Ancak seçmenlerin kafasında alternatif bir gerçeklik büyüyor ve Biden’ın kendisi bunu ezmek için çok az şey yapıyor.
Anlatıyı değiştirmesi gerekiyor ve ilk adım daha halka açık olmak. Çarşamba günü ABC’den David Muir ile bir röportaj yapmayı kabul etmek bir başlangıçtı, ancak sadece bir görünüm, bir sezonu düzeltmeyecek.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Ona oy verenlerin çoğu da dahil olmak üzere Amerikalılar ondan memnun değil. Onun farklı biri olmasını, farklı biri olmasını istiyorlar.
Bazıları bu Amerikalıların Beyaz Saray’a gönderdikleri adamı yanlış değerlendirdiklerini düşünebilir. Ben bu görüşü paylaşmıyorum.
Amerika, Joe Biden’ı yanlış değerlendirmedi. Başkan olarak, tam olarak olacağını söylediği kişi oldu. Ancak Amerika, şu anda istediği lider türünü yanlış değerlendirdi.
Geçen yıl, Demokratların çoğunun tek bir hedefi vardı: Donald Trump’tan kurtulmak. Ülkeyi aşağılıyordu ve muhtemelen yok ediyordu.
Hepimiz bir kaos girdabında yaşıyorduk. Her sabah yeni bir cehenneme yükseldik. Bugün ne yaptı ve ne dedi? Bundan daha ne kadar alabiliriz? Bazen taciz edici bir ilişki içinde sıkışıp kaldığımızı hissettik. Sadece çıkmak istedik. Rahatlamak istedik.
Biden, birçok kişiye bunu sağlayabilecek, Trump’ın toplumumuz üzerindeki baskısını gevşetebilecek adam gibi görünüyordu. Demokratlar, adaylarıyla çok fazla şansa sahip olmaktan korkuyorlardı. Bırakın talep etmek bir yana, çok fazla istemek tehlikeli hissettiriyordu.
Bu yüzden yaşlı devlet adamına yerleştik. Düz beyaz adam. Yolun ortasındaki kişi: çok sıcak değil, çok soğuk değil, ılık.
O, siyasetin perilerini geri kazanabilecek mazeretsiz “sendika adamı” olan “Scrantonlu cılız çocuk”tu: Bir seçimde Barack Obama’yı ve bir sonraki seçimde Trump’ı destekleyebilecek işçi sınıfı beyaz seçmenleri.
Biden, seçilebilirlik – dönüşümden ziyade ılımlılık – ve seçmenler bunu beğendi.
Göreve geldiğinde, kampanyasına başkanlık eden Delaware Temsilcisi Lisa Blunt Rochester, The Times’a cumhurbaşkanının “sakin bir çözüm” duygusu yansıttığını söyledi. ”
Sakin kararlılık Biden yönetiminin çalışma mantığı olabilir – ve Biden altında başarılar ve olumlu haberler oldu – ama Amerikalılar şimdi ortadan kalkmayan bir virüsle, artan enflasyonla, ya durduruldu (Build Back Better faturası gibi) veya terk edildi (Senatör Cory Booker’ın federal polis reformu tasarısı gibi).
Bir Kongre komitesi 6 Ocak ayaklanmasını araştırıyor ve ülkenin dört bir yanındaki savcılar Trump’ı, kampanyasını, ailesini ve şirketlerini araştırıyor, ancak henüz çok sayıda ihlalinden sorumlu tutulmadı ve 2024’te yeniden aday olması muhtemel. .
Biden yönetiminin bir tutam acı bibere ihtiyacı var.
Başlarını eğerler ve işi yaparlarsa ödüllendirileceklerini düşündüler. Ama dünya artık böyle çalışmıyor, ne şu anda ne de Trump’tan sonra.
Bir megafonu bırakırsanız, başka biri onu alır. Sessizlik doldurulmayı bekleyen bir boşluk yaratır.
Politico’nun Ekim ayında bildirdiği gibi, Biden başkanlığının ilk dokuz ayında sadece 10 bire bir röportaja katılmıştı.
Yayın, bunu “Beyaz Saray’ın belirgin bir özelliği” olarak nitelendirerek, “Başkanlıklarının bu noktasında, Barack Obama 131 röportaja katıldı ve Donald Trump 57’ye katıldı (16 tanesi Fox News’in dostane sınırları içindeydi). ). ”
Biden her zaman bu kadar suskun değildi. Politico’nun belirttiği gibi, başkan yardımcısı olarak çok daha açık sözlüydü, göreve geldiği ilk Ekim ayına kadar, başkanken yaptığı röportaj sayısının en az iki katını verdi, hatta bazen tek bir günde üç ağ sabah programını ziyaret etti.
Bugün Beyaz Saray’dan gelen mesajlar genellikle elçilere düşüyor. Ama bu yeterli değil.
Başkanın sessizce üretken bile olmadığı, sessiz ve boş olduğu yönünde sertleşen bir algı var. Morning Consult ve Politico tarafından yapılan yeni bir ankete göre kayıtlı seçmenlerin çoğu (yüzde 42), Biden’ın beklediklerinden daha az başarı elde ettiğini söylüyor. Demokratların dörtte birinden fazlası bu şekilde hissetti.
Biden, kampanyasını yürüttüğü başkan oluyor. Bu senaryoyu bir T’ye kadar takip ediyor. Ancak sahadaki koşullar değişti. Amerikan halkının liderlerinden istedikleri değişti. Ve Biden onlarla birlikte değişmek zorunda kalacak. Amerika’nın Aralık 2020’de ihtiyaç duyduğu başkan değil, Aralık 2021’de ihtiyaç duyduğu başkan olmalı.
Son birkaç ayda, özellikle oy haklarıyla ilgili gerçek politika hayal kırıklıklarına rağmen, Biden’ın görevdeki ilk yılı başarısızlıktan çok uzak. Ancak seçmenlerin kafasında alternatif bir gerçeklik büyüyor ve Biden’ın kendisi bunu ezmek için çok az şey yapıyor.
Anlatıyı değiştirmesi gerekiyor ve ilk adım daha halka açık olmak. Çarşamba günü ABC’den David Muir ile bir röportaj yapmayı kabul etmek bir başlangıçtı, ancak sadece bir görünüm, bir sezonu düzeltmeyecek.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .