Dahi kafalar
New member
Covid hakkında en tutarlı şekilde akıllı ve tarafsız haber kaynaklarından biri, David Leonhardt’ın haberini verdiği, bilime tam anlamıyla saygı gösterirken, henüz neleri çözemediği konusunda net gözüyle bakan, veriyi tercih eden The Times haber bülteni The Morning olmuştur. abartıyor ve abartma çağında yetersiz ifade etme eğiliminde. Bu nedenle, belirli bir güne odaklandığını pandemi olduğunu gördüğümde, ayağa kalkıyorum ve özellikle dikkat ediyorum.
The Morning’in yaptırdığı pandemi ile ilgili ilk anketin bu hafta başlarında yaptığı analizde durum buydu. Büyük paket servisi, vahiyden daha fazla onay, başlığında damıtıldı: “İki Covid Amerika. ” Bunu izleyen paragraflar, bir virüsün partizan olmadığını bir kez daha gösterdi, ancak birçok Amerikalının buna verdiği tepkiler kesinlikle böyle oldu.
David, anketin gösterdiği şeyi detaylandırarak, “Milyonlarca Cumhuriyetçi seçmen, muhafazakarlar olarak kimliklerinin özünde Covid’i önemsiz göstermenin olduğuna karar verdi” diye yazdı. “Milyonlarca Demokrat, hayatlarını Covid etrafında düzenlemenin ilerici kimliklerinin özü olduğuna karar verdi. ” Ve böylece, diye açıkladı, tüm bu Amerikalılar, aynı zamanda endişe triyajlarını da belirleyen siyasi bağlantıları aracılığıyla bilgileri seçici olarak filtreliyorlar.
Bir Covid inkarcısı veya aşı paranoyağını, maskesi engelden çok rozet olan biriyle eşit tutmuyordu. Ben de değilim. Tutkular ve önyargılar hakkında daha geniş bir noktaya değiniyordu. Artık Amerikan yaşamının yoğun kabileciliğine gerekli dikkati çekiyordu.
Bizi bir araya getirebilecek ve getirmesi gereken pandemi, bunun yerine bizi daha da uzaklaştırdı, gerçek ilerlemenin düşmanı, ancak her türlü işlev bozukluğunun, her türlü alçaklığın dostu olan kabileciliğimizi şiddetlendirdi. Kongre’deki irrasyonel engelleme ve yasa koyucuların kötü muamele ve intikam zevki, kafayı yemiş kabileciliktir. İptal etme kültürü, ister solda ister sağda olsun, zamanımızın teknolojisi tarafından yalnızca teşvik edilen değil, güçlendirilen bir kabile dürtüsüdür.
Biz insanlar doğuştan kabile yaratıklarıyız. anladım. Şaşırmamak için yeterince tarih ve manşet okudum ve hatırlıyorum. Ancak uygarlığın işi – onun ilerlemesi – bu kabileciliği içermeyi, kontrol etmeyi, daha büyük ve daha birleştirici ideallerle yumuşatmayı içerir.
Amerika’daki bu çalışma şu anda bir kriz durumunda. Bunu 6 Ocak 2021’de Capitol’de gördünüz. Bunu Demokratların ve Cumhuriyetçilerin birbirlerine ne kadar karanlık baktıklarını belgeleyen kamuoyu araştırmalarında görüyorsunuz. Joe Biden’ı kusurlu bir başkan olarak değil, Amerika Birleşik Devletleri’ni suçla kuşatılmış bir cehenneme çeviren, zayıf bir otokrat veya sosyalist kukla olarak gösteren Fox News’de neredeyse her saat görüyorsunuz. Bunu her dakika – hayır, her saniye – sosyal medyada görüyorsunuz.
Açıkçası, özellikle Amerikalıların organize dine bağlılığı azalırken büyüleyici bir şekilde büyüyen siyasi kabilecilikten bahsediyorum. Siyasi gözlemciler bunu not ettiler ve sonuçları üzerinde düşündüler. Bu kabileciliğin bariz itici güçlerinden biri, birçok Amerikalı’nın fiziksel topluluklara yatırım ve katılımın yerine, onları katı görüşlü klikler halinde daha verimli bir şekilde ayıran çevrimiçi topluluklara yatırım ve katılımla ikame etmesidir. Bir diğeri, birçok insanın interneti düşüncelerini kontrol etmek veya sorgulamak için değil, doğrulamak için kullanmasıdır.
Aynı zamanda, kendilerine gelen rekabet halindeki bilgi hacmi ve bu bilginin dağıtımının şiddetli hızı karşısında bunalmış birçok Amerikalının, yargılarını bir kabileye ve liderlerine devrettiklerini hissediyorum. Bu liderler onlara belirsizlik yerine kesinlik, daha akıllı sorular yerine kesin cevaplar verir. Gerçek sorgulamadan ve şüpheden kurtulmuşlardır.
Kısa vadede, bu daha basit, yaşamanın daha kolay bir yolu. Ve uzun vadede?
Korkarım öğrenme sürecindeyiz.
<saat/>
Cümlelerin Aşkına
Romancı Sjón Kredi. . . Nick Ballon
The Times’ın Sunday dergisinde Sam Anderson’ın İzlandalı romancı Sjón’un profili, Sam’in profillerinin eğiliminde olduğu gibi, büyülü parçalarla dolup taşıyor. Sam, “Kaldırımın ortasında büyük bir turuncu kedi yayıldı” diye yazdı. “Sjón onu okşamak için durdu ve bunu yaparken yumuşak bir İzlandaca akarsu akıttı – sesliler uzayıp inip sıçrayarak, R taşların üzerinden dere suyu gibi yuvarlanarak. ” Ayrıca, aynı ünsüze odaklanıldı: “Sjón’un tam adı Sigurjón Birgir Sigurdsson – yumuşak G’lerin ve yuvarlanan R’lerin bir çağlayanı, söylediğinde, gizli bir sıvı şarkı gibi, boğazının derinliklerinde, utangaç bir bebek ata söylenmiş gibi geliyor. . ”(Bu adaylıklar için Amsterdam’dan Darren Katz’a ve Attleboro, Mass.’den Vipan Chandra’ya teşekkürler.)
Dergide ayrıca, Alex McElroy kin tutmanın memnuniyetini araştırdı ve şunları açıkladı: kinbir değil kızgınlık. Elbette, aynı maddeden – zehirden – ama içerleme yoğunlaşırken, kin sulanır, içilebilir ve canlandırıcı bir şekilde efervesan, düşük kalorili bira, kızgınlığın kaçak tahıl alkolüdür. (Kathy Black, Philadelphia)
Kısa süre önce yeniden seçilmek için aday olacağını açıklayan Wisconsin Cumhuriyetçi Senatör Ron Johnson, zengin nesir için hazır. Michelle Cottle, The Times’da, temsil ettiği eyalette kendisine duyulan coşkunun eksikliğine dikkat çekti: “Anket, senatörün orada Emily’s List mutlu saatinde Brett Kavanaugh kadar popüler olduğunu gösteriyor. (Audrey Brooks, Tucson, Ariz. ve Maureen Ryan, Hattiesburg, Miss.) Ve The Washington Post’ta Michael Gerson onu “Amerika’nın Kovid-19 hakkında en güvenilir güvenilmez bilgi kaynağı” olarak nitelendirdi ve ekledi: “Eksikliğini sunuyor. Politik çekiciliğinin bir unsuru olarak entelektüel ciddiyeti – işten çıkarmaların ve ağır suçların vurgulandığı bir özgeçmiş dağıtmaya benzer. (Mike Profit, Dunwoody, Ga.)
The Guardian’da Zoe Williams’ın bir zamanlar eşler olan Pamela Anderson ve Tommy Lee’yi içeren 1995 yılındaki meşhur seks kasetinin kültürel önemi hakkında yazdığı paha biçilmez bir makale: “Muhtemelen Anderson evlilikleri çok seviyor; 2020’de bir evlilik, bir iptal ve başka biriyle başka bir evlilik başardı, bence ekşi maya başarılarınızı utandırıyor. ” (Todd Boes, San Anselmo, Kaliforniya.)
The Times’da yarım asırlık bir aradan sonra üniversiteye geri dönen Ciro Scala hakkında güzel bir köşe yazısında Ginia Bellafante şunları yazdı: mikrofişte ve dolayısıyla kabukta da korunmuş olabilir. (Nancy Friedland, Manhattan)
Özlem, senin adın Maureen Dowd: “Joe Biden Daha İyi İnşa Etse iyi olur, yoksa geri dönmeyecek. (David Stout, Albuquerque ve Bob Walthers, Port Townsend, Wash. , diğerleri arasında)
Yoksa adın Gail Collins mi? Biden’ın ilan etmesi gerektiği fikrini geri iterek olmaz 2024’te koşarken Gail şunları yazdı: “Topal bir ördek olmanız gerekmiyorsa, neden ayaklarınızı sallarken topallamaya gönüllü oluyorsunuz?” (Karen Coe, Seattle ve Stephen Manes, Santa Monica, Kaliforniya.)
Lirizm’in adı Margaret Renkl, insanların etraflarındaki yeşilliklere sahip çıkma iddiaları hakkında şunları söyledi: “Bir ağacın gölgesi bize değil, kakofonik dünyamızda gölgeli yol yapan sinsi vaşaklara aittir. (Peter Comerford, Providence, R.I.)
Bu özelliğin önceki bir bölümünde övülen bir makaleyi tekrar ziyaret etmem nadirdir, ancak Mike Tanier’in N. F. L. playofflarının ön izlemesi için bir istisna yapıyorum ve burada her bir yarışmacının temel güvenlik açığını aldatıyor. Öyleydi çok eğlenceli. İşte Kansas City Chiefs’ten Mike ve gelecek referanslara aşina olmayanlar için, Patrick Mahomes onların yıldız oyun kurucuları ve Tyreek Hill onların yıldız alıcısı: “Takımın ağzından çıkan neredeyse her top kaybı, Rube Goldbergian’ın bir dizi imkansız tesadüfidir: hedeflenen alıcı, Patrick Mahomes yandan silahlı bir pas vermeden önce kayar, top alıcının kaskından seker ve yan çizgi boyunca otlayan bir ceylanın boynuzları, topu doğrudan bir takım arkadaşının eline savuran bir defans oyuncusunun eline düşmeden önce ceylan veya biraz daha hızlı Tyreek Tepesi tarafından kovalanmadan önce neredeyse bir gol atmak için koşar. (Frank Friedman, Voorhees, N.J.)
Ayrıca, yazarın dışında bir makaledeki kelimeleri sergilemem de nadirdir. Ancak, Richard Sandomir, Howard Solomon’ın ölüm ilanını hazırlarken, adamın oğlu yazar Andrew Solomon’dan babasının, kitabında anlattığı depresyonda ona nasıl yardım ettiği hakkında aldığı bir e-postayı kullanma konusunda mükemmel bir sağduyuya sahipti. olağanüstü anı “Öğle Şeytanı. O e-postadan: “Babam, korkutucu bir dünyanın şiddetli dalgalarını alan ve benim durduğum sahile ulaşmadan önce onları yumuşak, yönetilebilir dalgalanmalara ayıran bir resif gibiydi. (Pete Browne, Kansas City, Mo.)
Ve şimdi ağlıyorum.
The Times’tan veya diğer yayınlardan “For the Love of Cümleler” bölümünde bahsedilecek olan son yazıların favori parçalarını aday göstermek için lütfen bana e-posta gönderin burada ve lütfen adınızı ve ikamet yerinizi ekleyin.
<saat/>
Okuduklarım
Kişisel Bir Notta
Aksine, Regan, son zamanlarda Chapel Hill, N.C.’ye birkaç katı düşen karı seviyor. Kredi. . . Frank Bruni
Geçen gün bir haber bülteni okuyucusu bana bir şikayet e-postası gönderdi. Ara sıra “adamım”dan söz ederdim, diye yazdı ama Kuzey Carolina’ya taşındığımdan beri onun yerine “köpeğim”den bahsediyorum. “Sonuç olarak benim için avantajını biraz kaybettin,” diye ekledi. “Yine de, köpekle iyi şanslar. ”
Size de en içten dileklerimle efendim.
E-postasını öfkeli veya kendine acıyan bir şekilde paylaşmıyorum. Ezici bir çoğunluğunuz bana sıcak dileklerinizi iletiyor, günün sorunları hakkında düşüncelerinizi söylüyor, yazdığım bir şeyi sert ama kibar bir şekilde geri itiyor ve hatta sırlarınızı saklıyor. Nişanlanmanızdan gurur duydum. Cömertliğinizden etkilendim. Ve bu haber bülteninin temelde iyi huylu ve temelde saygılı bir alan olduğu konusundaki ortak anlayışımız beni çok etkiledi.
Bugünlerde Amerikan yaşamının çoğu ikisi de değil. İnsanlar edepte yavaş, edepte çabuktur. Tam olarak kükremelerinin nesnesini veya keskin nişancılıklarının hedefini düşünmek için nadiren duraklarlar. Açmak daha eğlenceli.
Ve belki de, askere alındığımız aralıksız siyasi ve kültürel savaşlar ve sosyal medyadaki hakaretler düşünüldüğünde, hepimizin zırh içinde dolaştığını varsayıyorlar.
Bu yüzden okuyucudan ve e-postasından bahsediyorum. Küçük haliyle, o çirkinliği yansıtıyor. Yanlışlığını unutun: Hayatımda asla “adamım” ifadesini yazmadım ve köpeğim Regan, güneye taşınmamdan çok önce hayatımda ve bu bültende göründü. Bunun yerine onun küçük zulmüne odaklanın.
Bildiği tek şey, haklı olarak sona erdiği yaklaşık 10 yıllık ilişkim beni harap etti. Bildiği kadarıyla, sonunda hiçbir söz hakkım yoktu. Tek bildiği, bir sonraki ilişkiyi çok istedim ama onu bulmayı başaramadım – ve Regan benim yedeğim değil, tesellim. Tek bildiği, zırhımdan sıyrıldığımı ve kanını çektiğini.
Bunların herhangi birinin veya çoğunun doğru olduğunu söylemiyorum; Son birkaç yıldaki tıbbi ve duygusal serüvenimle ilgili yakında yayınlanacak olan kitabımı okumak isterse, neyin ne olduğunu öğrenebilir ve “kendim” hakkında yeni bir değerlendirme yapabilir. ”
Diyorum ki, tüm gerçekleri bilmiyorsanız, ateşinizi tutmanız gerekmez mi?
Bu, özel etkileşimlerimiz için iyi bir kuraldır.
Halka açık olanlarımız için eşit derecede iyidir.
The Morning’in yaptırdığı pandemi ile ilgili ilk anketin bu hafta başlarında yaptığı analizde durum buydu. Büyük paket servisi, vahiyden daha fazla onay, başlığında damıtıldı: “İki Covid Amerika. ” Bunu izleyen paragraflar, bir virüsün partizan olmadığını bir kez daha gösterdi, ancak birçok Amerikalının buna verdiği tepkiler kesinlikle böyle oldu.
David, anketin gösterdiği şeyi detaylandırarak, “Milyonlarca Cumhuriyetçi seçmen, muhafazakarlar olarak kimliklerinin özünde Covid’i önemsiz göstermenin olduğuna karar verdi” diye yazdı. “Milyonlarca Demokrat, hayatlarını Covid etrafında düzenlemenin ilerici kimliklerinin özü olduğuna karar verdi. ” Ve böylece, diye açıkladı, tüm bu Amerikalılar, aynı zamanda endişe triyajlarını da belirleyen siyasi bağlantıları aracılığıyla bilgileri seçici olarak filtreliyorlar.
Bir Covid inkarcısı veya aşı paranoyağını, maskesi engelden çok rozet olan biriyle eşit tutmuyordu. Ben de değilim. Tutkular ve önyargılar hakkında daha geniş bir noktaya değiniyordu. Artık Amerikan yaşamının yoğun kabileciliğine gerekli dikkati çekiyordu.
Bizi bir araya getirebilecek ve getirmesi gereken pandemi, bunun yerine bizi daha da uzaklaştırdı, gerçek ilerlemenin düşmanı, ancak her türlü işlev bozukluğunun, her türlü alçaklığın dostu olan kabileciliğimizi şiddetlendirdi. Kongre’deki irrasyonel engelleme ve yasa koyucuların kötü muamele ve intikam zevki, kafayı yemiş kabileciliktir. İptal etme kültürü, ister solda ister sağda olsun, zamanımızın teknolojisi tarafından yalnızca teşvik edilen değil, güçlendirilen bir kabile dürtüsüdür.
Biz insanlar doğuştan kabile yaratıklarıyız. anladım. Şaşırmamak için yeterince tarih ve manşet okudum ve hatırlıyorum. Ancak uygarlığın işi – onun ilerlemesi – bu kabileciliği içermeyi, kontrol etmeyi, daha büyük ve daha birleştirici ideallerle yumuşatmayı içerir.
Amerika’daki bu çalışma şu anda bir kriz durumunda. Bunu 6 Ocak 2021’de Capitol’de gördünüz. Bunu Demokratların ve Cumhuriyetçilerin birbirlerine ne kadar karanlık baktıklarını belgeleyen kamuoyu araştırmalarında görüyorsunuz. Joe Biden’ı kusurlu bir başkan olarak değil, Amerika Birleşik Devletleri’ni suçla kuşatılmış bir cehenneme çeviren, zayıf bir otokrat veya sosyalist kukla olarak gösteren Fox News’de neredeyse her saat görüyorsunuz. Bunu her dakika – hayır, her saniye – sosyal medyada görüyorsunuz.
Açıkçası, özellikle Amerikalıların organize dine bağlılığı azalırken büyüleyici bir şekilde büyüyen siyasi kabilecilikten bahsediyorum. Siyasi gözlemciler bunu not ettiler ve sonuçları üzerinde düşündüler. Bu kabileciliğin bariz itici güçlerinden biri, birçok Amerikalı’nın fiziksel topluluklara yatırım ve katılımın yerine, onları katı görüşlü klikler halinde daha verimli bir şekilde ayıran çevrimiçi topluluklara yatırım ve katılımla ikame etmesidir. Bir diğeri, birçok insanın interneti düşüncelerini kontrol etmek veya sorgulamak için değil, doğrulamak için kullanmasıdır.
Aynı zamanda, kendilerine gelen rekabet halindeki bilgi hacmi ve bu bilginin dağıtımının şiddetli hızı karşısında bunalmış birçok Amerikalının, yargılarını bir kabileye ve liderlerine devrettiklerini hissediyorum. Bu liderler onlara belirsizlik yerine kesinlik, daha akıllı sorular yerine kesin cevaplar verir. Gerçek sorgulamadan ve şüpheden kurtulmuşlardır.
Kısa vadede, bu daha basit, yaşamanın daha kolay bir yolu. Ve uzun vadede?
Korkarım öğrenme sürecindeyiz.
<saat/>
Cümlelerin Aşkına
Romancı Sjón Kredi. . . Nick Ballon
The Times’ın Sunday dergisinde Sam Anderson’ın İzlandalı romancı Sjón’un profili, Sam’in profillerinin eğiliminde olduğu gibi, büyülü parçalarla dolup taşıyor. Sam, “Kaldırımın ortasında büyük bir turuncu kedi yayıldı” diye yazdı. “Sjón onu okşamak için durdu ve bunu yaparken yumuşak bir İzlandaca akarsu akıttı – sesliler uzayıp inip sıçrayarak, R taşların üzerinden dere suyu gibi yuvarlanarak. ” Ayrıca, aynı ünsüze odaklanıldı: “Sjón’un tam adı Sigurjón Birgir Sigurdsson – yumuşak G’lerin ve yuvarlanan R’lerin bir çağlayanı, söylediğinde, gizli bir sıvı şarkı gibi, boğazının derinliklerinde, utangaç bir bebek ata söylenmiş gibi geliyor. . ”(Bu adaylıklar için Amsterdam’dan Darren Katz’a ve Attleboro, Mass.’den Vipan Chandra’ya teşekkürler.)
Dergide ayrıca, Alex McElroy kin tutmanın memnuniyetini araştırdı ve şunları açıkladı: kinbir değil kızgınlık. Elbette, aynı maddeden – zehirden – ama içerleme yoğunlaşırken, kin sulanır, içilebilir ve canlandırıcı bir şekilde efervesan, düşük kalorili bira, kızgınlığın kaçak tahıl alkolüdür. (Kathy Black, Philadelphia)
Kısa süre önce yeniden seçilmek için aday olacağını açıklayan Wisconsin Cumhuriyetçi Senatör Ron Johnson, zengin nesir için hazır. Michelle Cottle, The Times’da, temsil ettiği eyalette kendisine duyulan coşkunun eksikliğine dikkat çekti: “Anket, senatörün orada Emily’s List mutlu saatinde Brett Kavanaugh kadar popüler olduğunu gösteriyor. (Audrey Brooks, Tucson, Ariz. ve Maureen Ryan, Hattiesburg, Miss.) Ve The Washington Post’ta Michael Gerson onu “Amerika’nın Kovid-19 hakkında en güvenilir güvenilmez bilgi kaynağı” olarak nitelendirdi ve ekledi: “Eksikliğini sunuyor. Politik çekiciliğinin bir unsuru olarak entelektüel ciddiyeti – işten çıkarmaların ve ağır suçların vurgulandığı bir özgeçmiş dağıtmaya benzer. (Mike Profit, Dunwoody, Ga.)
The Guardian’da Zoe Williams’ın bir zamanlar eşler olan Pamela Anderson ve Tommy Lee’yi içeren 1995 yılındaki meşhur seks kasetinin kültürel önemi hakkında yazdığı paha biçilmez bir makale: “Muhtemelen Anderson evlilikleri çok seviyor; 2020’de bir evlilik, bir iptal ve başka biriyle başka bir evlilik başardı, bence ekşi maya başarılarınızı utandırıyor. ” (Todd Boes, San Anselmo, Kaliforniya.)
The Times’da yarım asırlık bir aradan sonra üniversiteye geri dönen Ciro Scala hakkında güzel bir köşe yazısında Ginia Bellafante şunları yazdı: mikrofişte ve dolayısıyla kabukta da korunmuş olabilir. (Nancy Friedland, Manhattan)
Özlem, senin adın Maureen Dowd: “Joe Biden Daha İyi İnşa Etse iyi olur, yoksa geri dönmeyecek. (David Stout, Albuquerque ve Bob Walthers, Port Townsend, Wash. , diğerleri arasında)
Yoksa adın Gail Collins mi? Biden’ın ilan etmesi gerektiği fikrini geri iterek olmaz 2024’te koşarken Gail şunları yazdı: “Topal bir ördek olmanız gerekmiyorsa, neden ayaklarınızı sallarken topallamaya gönüllü oluyorsunuz?” (Karen Coe, Seattle ve Stephen Manes, Santa Monica, Kaliforniya.)
Lirizm’in adı Margaret Renkl, insanların etraflarındaki yeşilliklere sahip çıkma iddiaları hakkında şunları söyledi: “Bir ağacın gölgesi bize değil, kakofonik dünyamızda gölgeli yol yapan sinsi vaşaklara aittir. (Peter Comerford, Providence, R.I.)
Bu özelliğin önceki bir bölümünde övülen bir makaleyi tekrar ziyaret etmem nadirdir, ancak Mike Tanier’in N. F. L. playofflarının ön izlemesi için bir istisna yapıyorum ve burada her bir yarışmacının temel güvenlik açığını aldatıyor. Öyleydi çok eğlenceli. İşte Kansas City Chiefs’ten Mike ve gelecek referanslara aşina olmayanlar için, Patrick Mahomes onların yıldız oyun kurucuları ve Tyreek Hill onların yıldız alıcısı: “Takımın ağzından çıkan neredeyse her top kaybı, Rube Goldbergian’ın bir dizi imkansız tesadüfidir: hedeflenen alıcı, Patrick Mahomes yandan silahlı bir pas vermeden önce kayar, top alıcının kaskından seker ve yan çizgi boyunca otlayan bir ceylanın boynuzları, topu doğrudan bir takım arkadaşının eline savuran bir defans oyuncusunun eline düşmeden önce ceylan veya biraz daha hızlı Tyreek Tepesi tarafından kovalanmadan önce neredeyse bir gol atmak için koşar. (Frank Friedman, Voorhees, N.J.)
Ayrıca, yazarın dışında bir makaledeki kelimeleri sergilemem de nadirdir. Ancak, Richard Sandomir, Howard Solomon’ın ölüm ilanını hazırlarken, adamın oğlu yazar Andrew Solomon’dan babasının, kitabında anlattığı depresyonda ona nasıl yardım ettiği hakkında aldığı bir e-postayı kullanma konusunda mükemmel bir sağduyuya sahipti. olağanüstü anı “Öğle Şeytanı. O e-postadan: “Babam, korkutucu bir dünyanın şiddetli dalgalarını alan ve benim durduğum sahile ulaşmadan önce onları yumuşak, yönetilebilir dalgalanmalara ayıran bir resif gibiydi. (Pete Browne, Kansas City, Mo.)
Ve şimdi ağlıyorum.
The Times’tan veya diğer yayınlardan “For the Love of Cümleler” bölümünde bahsedilecek olan son yazıların favori parçalarını aday göstermek için lütfen bana e-posta gönderin burada ve lütfen adınızı ve ikamet yerinizi ekleyin.
<saat/>
Okuduklarım
Üniversiteye kabullerde olumlu eylem sona mı yaklaşıyor? Bu, Vox’taki bu makalede ve The Times’daki bu makalede ele alınan gerçek bir olasılık, karmaşık bir konu ve önemli bir hikaye.
Cumhuriyetçi Parti şimdiki hedefine hangi garip yoldan geldi? bu bir eşit daha fazla The Times’tan Jeremy Peters’ın 8 Şubat’ta yayınlanacak olan “İsyan: Cumhuriyetçiler Partilerini Nasıl Kaybettiler ve İstedikleri Her Şeyi Aldılar” adlı yeni kitabında ele alınan önemli bir hikaye.
Patrick Radden Keefe’nin geçen Nisan ayında yayınlanan “Acı İmparatorluğu: Sackler Hanedanı’nın Gizli Tarihi”ne geç kaldım. Ama sonunda başardığım için çok mutluyum. Yolun yarısındayım ve tamamen etkilendim: Sadece Amerika’nın önde gelen opioid satıcılarının hikayesini kapsamlı ve okunabilir bir şekilde anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda Amerikan tarihi ve endüstrisinin çeşitli yönleri hakkında bir eğitim sağlıyor. Amerikan antisemitizminin geçmiş bölümleri aklıma geldi. İlaç ticaretinin pek çok tatsız hilesiyle tanıştım. Her zaman daha akıllı hale getirildim.
Kişisel Bir Notta
Aksine, Regan, son zamanlarda Chapel Hill, N.C.’ye birkaç katı düşen karı seviyor. Kredi. . . Frank Bruni
Geçen gün bir haber bülteni okuyucusu bana bir şikayet e-postası gönderdi. Ara sıra “adamım”dan söz ederdim, diye yazdı ama Kuzey Carolina’ya taşındığımdan beri onun yerine “köpeğim”den bahsediyorum. “Sonuç olarak benim için avantajını biraz kaybettin,” diye ekledi. “Yine de, köpekle iyi şanslar. ”
Size de en içten dileklerimle efendim.
E-postasını öfkeli veya kendine acıyan bir şekilde paylaşmıyorum. Ezici bir çoğunluğunuz bana sıcak dileklerinizi iletiyor, günün sorunları hakkında düşüncelerinizi söylüyor, yazdığım bir şeyi sert ama kibar bir şekilde geri itiyor ve hatta sırlarınızı saklıyor. Nişanlanmanızdan gurur duydum. Cömertliğinizden etkilendim. Ve bu haber bülteninin temelde iyi huylu ve temelde saygılı bir alan olduğu konusundaki ortak anlayışımız beni çok etkiledi.
Bugünlerde Amerikan yaşamının çoğu ikisi de değil. İnsanlar edepte yavaş, edepte çabuktur. Tam olarak kükremelerinin nesnesini veya keskin nişancılıklarının hedefini düşünmek için nadiren duraklarlar. Açmak daha eğlenceli.
Ve belki de, askere alındığımız aralıksız siyasi ve kültürel savaşlar ve sosyal medyadaki hakaretler düşünüldüğünde, hepimizin zırh içinde dolaştığını varsayıyorlar.
Bu yüzden okuyucudan ve e-postasından bahsediyorum. Küçük haliyle, o çirkinliği yansıtıyor. Yanlışlığını unutun: Hayatımda asla “adamım” ifadesini yazmadım ve köpeğim Regan, güneye taşınmamdan çok önce hayatımda ve bu bültende göründü. Bunun yerine onun küçük zulmüne odaklanın.
Bildiği tek şey, haklı olarak sona erdiği yaklaşık 10 yıllık ilişkim beni harap etti. Bildiği kadarıyla, sonunda hiçbir söz hakkım yoktu. Tek bildiği, bir sonraki ilişkiyi çok istedim ama onu bulmayı başaramadım – ve Regan benim yedeğim değil, tesellim. Tek bildiği, zırhımdan sıyrıldığımı ve kanını çektiğini.
Bunların herhangi birinin veya çoğunun doğru olduğunu söylemiyorum; Son birkaç yıldaki tıbbi ve duygusal serüvenimle ilgili yakında yayınlanacak olan kitabımı okumak isterse, neyin ne olduğunu öğrenebilir ve “kendim” hakkında yeni bir değerlendirme yapabilir. ”
Diyorum ki, tüm gerçekleri bilmiyorsanız, ateşinizi tutmanız gerekmez mi?
Bu, özel etkileşimlerimiz için iyi bir kuraldır.
Halka açık olanlarımız için eşit derecede iyidir.