Dahi kafalar
New member
ABD, haftaya kadar halkını korumakta başarısız görünüyor. Doğu Buffalo’daki silahlı katliam ve ardından Uvalde, Teksas’taki okula silahlı saldırı ile birlikte, birçok Amerikalı son birkaç günü ezici bir inançsızlık ve keder, bitkinlik ve can kaybının verdiği öfkeyle geçirdi. Kalp kırıklığıyla yaşamanın ötesinde ne yapılabilir?
Uvalde’de polisin eylemsizliğine şüphe var. Teksas Kamu Güvenliği Departmanı müdürü Steven C. McCraw’a göre, silahlı adam “risk altında hiçbir çocuk olmadığına” inanarak polisin önüne geçtikten sonra yetmiş sekiz dakika geçti. Bu arada, 911 memurları, polisi göndermeleri için kendilerine yalvaran bir çocuğun tekrarlanan aramaları da dahil olmak üzere, sınıfın içinden birkaç çağrı aldı. Saldırının sonunda, silahlı adam Robb İlköğretim Okulu’nda 19 çocuğu ve iki öğretmeni öldürmüştü.
Bay McCraw, karar vermedeki çoklu başarısızlıkları kabul etti. Olay yerine gelen komutanın kurbanların ailelerinden özür dileyip ibraz etmesi gerekip gerekmediğine ilişkin bir soruya yanıt olarak, “Yardım edeceğini düşünseydim özür dilerdim” dedi.
Polis, okul içinde silah sesleri devam ederken toplanan ve polis memurlarına içeri girip çocuklarını kurtarmaya çalışmaları için yalvaran bir grup dehşete düşmüş veliyi geri tuttu. En az bir anne kelepçelendi, ancak bir çitin üzerinden atladı ve fırsat ortaya çıktığında çocuğunu almak için okula koştu. Polis, “hiçbir şey yapmıyor” dedi.
Bu subaylar yıllardır böyle bir saldırı için eğitim görüyorlardı. Ancak an geldiğinde, tüm bu hazırlıklar, çocuklarla dolu bir okulda silahlı bir saldırganın saldırı tüfeği kullanmasını durdurmak için hiçbir şey yapmadı.
Her sabah okula giderken TikTok videoları çekmeyi, kot ceketler giymeyi ve “Sweet Child o’ Mine” şarkısını söylemeyi seven Layla Salazar gibi çocukların ölümleri anlatılmaz bir acı.
Layla’nın büyükbabası Vincent Salazar, The Times’a “Onu bizden aldılar” dedi. “Bizim kadar yakın bir aileden kırık bir kalbi nasıl onarabilirsin?”
Robb İlkokulu’nda öğretmen olan Irma Garcia, klasik rock’ı severdi. Yeğenine göre, cesedi hala kucağında çocuklarla birlikte bulundu. Saldırıdan kurtulan bir dördüncü sınıf öğrencisi, Bayan Garcia ve başka bir öğretmen olan Eva Mireles’in kendisinin ve diğer öğrencilerin hayatlarını kurtardığını söyledi. “Yardım etmek için sınıf arkadaşlarımın önündeydiler” dedi. “Onları kurtarmak için.”
Aynı zamanda, trajedi üzerine trajedi katlandığında ortaya çıkan derin bir ulusal tükenmişlik duygusu da vardır. Buffalo’da Cuma günü 14 Mayıs’ta bir süpermarkette meydana gelen toplu silahlı saldırıda hayatını kaybedenler için üç cenaze töreni düzenlendi. Derililer öldü, üç kişi de yaralandı.
“Köstebek Günü gibi. Kurbanlardan biri olan Geraldine Talley’in oğlu Mark Talley, Perşembe günü düzenlediği basın toplantısında bunu tekrar tekrar gördük” dedi.
Buffalo’da beyaz bir silahlı adam, AR-15 tarzı saldırı tüfeğiyle ağırlıklı olarak Siyahi bir mahalleyi hedef aldı; beyaz Amerikalıların göçmenler ve renkli insanlar tarafından yerinden edildiğini öne süren ikame teorisi olarak bilinen ırkçı komplo teorisinin bir taraftarıydı. Cumhuriyetçilerin neredeyse yarısı son zamanlarda anketörlere, güçlü insanlardan oluşan bir çetenin göçmenleri siyaseti etkilemek için buraya gelmeye teşvik ettiği şeklindeki genel teze katıldıklarını söyledi.
Paranoya ve ateşli silahların birleşimi tekrar tekrar trajediye yol açtı. “Neden bu katliamla yaşamaya razıyız?” Başkan Biden Salı günü ulusa sordu.
Bir toplu katliamdaki her ateşli silah sesi, bir sonraki cinayet onu gölgede bıraktıktan çok sonra yankılanır. Ailesine göre, Bayan Garcia’nın kocası Joe Garcia, Perşembe günü kalp krizinden öldü. 50 yaşındaki Bay Garcia, perşembe sabahı eşi için yapılan anma töreninden eve döndüğünde bayılmıştı.
Bir ulusun buna daha ne kadar katlanabileceğini sormak tamamen mantıklıdır. Cevap çileden çıkarıcı: 2022’nin ilk 21 haftasında Amerika Birleşik Devletleri’nde 213 toplu silahlı saldırı oldu. Her gün ortalama 321 Amerikalı vuruluyor. Ve her gün kabaca 50.000’den fazla silah satışı kaydediliyor. Düzgün bir şekilde muhafaza edildiğinde, bu silahlar onlarca yıl yeni gibi ateş edecek.
2012 yılında Newtown, Conn.’daki Sandy Hook İlköğretim Okulu’nda 20 çocuk ve altı öğretmenin ölümüne neden olan katliamdan sonra, Amerika’nın nihayet dayanabileceği trajedinin sınırına ulaştığı ve belki de silahın lobi gücünün zirvesine ulaşmıştı.
On yıl sonra, bunların hiçbiri geçerli değil. Cuma günü, eski başkan Donald Trump, Teksas Senatörü Ted Cruz, Güney Dakota Valisi Kristi Noem ve Kuzey Karolina’dan Lt. Vali Mark Robinson, Houston’daki Ulusal Tüfek Birliği’nin yıllık toplantısında konuştular. Uvalde’den arabayla. Silah lobisinin GOP’un bu kadar çoğunu tamamen ele geçirmesinin daha iyi bir tezahürü olamaz.
Ülkenin dört bir yanındaki eyaletler, kırmızı bayrak yasaları, arka plan kontrolleri ve satın alma yaşı gereksinimleri gibi makul silah güvenliği önlemlerini geçirme konusunda duraksayan ancak övgüye değer bir ilerleme kaydetti. Sert rüzgarlarla karşı karşıyalar. Bu ay bir federal mahkeme, yarı otomatik silah satın alma yaş sınırını 21 olarak belirleyen bir Kaliforniya yasasını iptal etti. Ancak yasama organı, bazı silahların çocuklara reklamını sınırlayacak ve Kaliforniyalıların silah üreticilerine dava açmasına izin verecek gelecek vaat eden başka yasa tasarıları üzerinde düşünüyor. Silah edinme sistemine sürtüşme getiren her şey iyidir.
Bu hafta New York’ta bir federal yargıç, silah gruplarından, kamu güvenliğini tehlikeye atan şirketlere karşı hukuk davalarına izin veren bir yasaya itiraz etti. Ve Vali Kathy Hochul, yasama organını bazı saldırı silahları satın almak için yaş sınırını 21’e çıkarmaya çağırdı. Teksas’taki tetikçi, bir çift saldırı silahı ve yüzlerce mermi satın almak için 18. doğum gününü bekledi.
Washington DC’de, Cumhuriyetçi ve Demokrat milletvekillerinin, polisin kendileri veya başkaları için yakın bir tehlike olduğuna karar verilen insanlardan silah almasına izin verecek bir tür ulusal kırmızı bayrak yasası üzerinde anlaşma yapabilecekleri konuşuluyor.
Connecticut Demokrat Senatör Chris Murphy, daha kapsamlı bir federal arka plan kontrol sistemi, Amerikalıların yüzde 88’i tarafından desteklenen bir Islahat kurmayı düşünen iki partili bir senatörler grubuna liderlik ediyor.
Silah güvenliği önlemleri konusundaki bu iki taraflı çabaların sonuçsuz kaldığını gördük. Yine de Cumhuriyetçilerin uzlaşmazlığı karşısında Demokratlar -özellikle Bay Biden- ellerinden geleni yapmalıdır. Sandy Hook’tan bu yana daha sert silah düzenlemeleri suçlamasını yöneten Senatör Murphy, geçen hafta Senato’nun zeminine iyi bir şekilde koydu:
“Biz ne yapıyoruz?” meslektaşlarına sordu. Cevap hiçbir şey yapmamaksa, “katliam arttıkça, çocuklarımız hayatları için koşarken, neden bu işi almanın, kendinizi bir otorite konumuna sokmanın tüm zorluklarını yaşıyorsunuz?” Diye merak etti.
Bu, doğrudan Senato’ya ve daha geniş anlamda Amerikan hükümetinin tüm sistemine hitap eden bir soru. Evet, ülkenin demokratik sistemi, bu ülkedeki silah konusundaki görüş çeşitliliğini temsil ediyor. Ancak şu anda yapılandırıldığı gibi, Kongre temelde en savunmasız vatandaşlarının ihtiyaçlarına cevap vermiyor ve güçlü çıkar grupları tarafından yozlaştırıldı ve bu grupların Amerikalıların büyük çoğunluğunun desteklediği mütevazı değişiklikleri bile engellemesine izin verdi.
Biz Amerikalılar hepimiz bu uçsuz bucaksız ülkeyi paylaşıyoruz ve onu nasıl daha iyi hale getireceğimizi ve birbirimizi nasıl canlı ve başarılı tutacağımızı bulmamız gerekiyor. Şu anda, bu birincil sorumlulukta başarısız oluyoruz. Özellikle devlet düzeyinde işlerin değiştiğine dair umut kırıntıları var. Ancak orada bile ilerleme ıstırap verecek kadar yavaş ve bugün, yarın ve her gün vurulacak yüzlerce Amerikalı için harekete geçilinceye kadar yeterli olmayacak.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Uvalde’de polisin eylemsizliğine şüphe var. Teksas Kamu Güvenliği Departmanı müdürü Steven C. McCraw’a göre, silahlı adam “risk altında hiçbir çocuk olmadığına” inanarak polisin önüne geçtikten sonra yetmiş sekiz dakika geçti. Bu arada, 911 memurları, polisi göndermeleri için kendilerine yalvaran bir çocuğun tekrarlanan aramaları da dahil olmak üzere, sınıfın içinden birkaç çağrı aldı. Saldırının sonunda, silahlı adam Robb İlköğretim Okulu’nda 19 çocuğu ve iki öğretmeni öldürmüştü.
Bay McCraw, karar vermedeki çoklu başarısızlıkları kabul etti. Olay yerine gelen komutanın kurbanların ailelerinden özür dileyip ibraz etmesi gerekip gerekmediğine ilişkin bir soruya yanıt olarak, “Yardım edeceğini düşünseydim özür dilerdim” dedi.
Polis, okul içinde silah sesleri devam ederken toplanan ve polis memurlarına içeri girip çocuklarını kurtarmaya çalışmaları için yalvaran bir grup dehşete düşmüş veliyi geri tuttu. En az bir anne kelepçelendi, ancak bir çitin üzerinden atladı ve fırsat ortaya çıktığında çocuğunu almak için okula koştu. Polis, “hiçbir şey yapmıyor” dedi.
Bu subaylar yıllardır böyle bir saldırı için eğitim görüyorlardı. Ancak an geldiğinde, tüm bu hazırlıklar, çocuklarla dolu bir okulda silahlı bir saldırganın saldırı tüfeği kullanmasını durdurmak için hiçbir şey yapmadı.
Her sabah okula giderken TikTok videoları çekmeyi, kot ceketler giymeyi ve “Sweet Child o’ Mine” şarkısını söylemeyi seven Layla Salazar gibi çocukların ölümleri anlatılmaz bir acı.
Layla’nın büyükbabası Vincent Salazar, The Times’a “Onu bizden aldılar” dedi. “Bizim kadar yakın bir aileden kırık bir kalbi nasıl onarabilirsin?”
Robb İlkokulu’nda öğretmen olan Irma Garcia, klasik rock’ı severdi. Yeğenine göre, cesedi hala kucağında çocuklarla birlikte bulundu. Saldırıdan kurtulan bir dördüncü sınıf öğrencisi, Bayan Garcia ve başka bir öğretmen olan Eva Mireles’in kendisinin ve diğer öğrencilerin hayatlarını kurtardığını söyledi. “Yardım etmek için sınıf arkadaşlarımın önündeydiler” dedi. “Onları kurtarmak için.”
Aynı zamanda, trajedi üzerine trajedi katlandığında ortaya çıkan derin bir ulusal tükenmişlik duygusu da vardır. Buffalo’da Cuma günü 14 Mayıs’ta bir süpermarkette meydana gelen toplu silahlı saldırıda hayatını kaybedenler için üç cenaze töreni düzenlendi. Derililer öldü, üç kişi de yaralandı.
“Köstebek Günü gibi. Kurbanlardan biri olan Geraldine Talley’in oğlu Mark Talley, Perşembe günü düzenlediği basın toplantısında bunu tekrar tekrar gördük” dedi.
Buffalo’da beyaz bir silahlı adam, AR-15 tarzı saldırı tüfeğiyle ağırlıklı olarak Siyahi bir mahalleyi hedef aldı; beyaz Amerikalıların göçmenler ve renkli insanlar tarafından yerinden edildiğini öne süren ikame teorisi olarak bilinen ırkçı komplo teorisinin bir taraftarıydı. Cumhuriyetçilerin neredeyse yarısı son zamanlarda anketörlere, güçlü insanlardan oluşan bir çetenin göçmenleri siyaseti etkilemek için buraya gelmeye teşvik ettiği şeklindeki genel teze katıldıklarını söyledi.
Paranoya ve ateşli silahların birleşimi tekrar tekrar trajediye yol açtı. “Neden bu katliamla yaşamaya razıyız?” Başkan Biden Salı günü ulusa sordu.
Bir toplu katliamdaki her ateşli silah sesi, bir sonraki cinayet onu gölgede bıraktıktan çok sonra yankılanır. Ailesine göre, Bayan Garcia’nın kocası Joe Garcia, Perşembe günü kalp krizinden öldü. 50 yaşındaki Bay Garcia, perşembe sabahı eşi için yapılan anma töreninden eve döndüğünde bayılmıştı.
Bir ulusun buna daha ne kadar katlanabileceğini sormak tamamen mantıklıdır. Cevap çileden çıkarıcı: 2022’nin ilk 21 haftasında Amerika Birleşik Devletleri’nde 213 toplu silahlı saldırı oldu. Her gün ortalama 321 Amerikalı vuruluyor. Ve her gün kabaca 50.000’den fazla silah satışı kaydediliyor. Düzgün bir şekilde muhafaza edildiğinde, bu silahlar onlarca yıl yeni gibi ateş edecek.
2012 yılında Newtown, Conn.’daki Sandy Hook İlköğretim Okulu’nda 20 çocuk ve altı öğretmenin ölümüne neden olan katliamdan sonra, Amerika’nın nihayet dayanabileceği trajedinin sınırına ulaştığı ve belki de silahın lobi gücünün zirvesine ulaşmıştı.
On yıl sonra, bunların hiçbiri geçerli değil. Cuma günü, eski başkan Donald Trump, Teksas Senatörü Ted Cruz, Güney Dakota Valisi Kristi Noem ve Kuzey Karolina’dan Lt. Vali Mark Robinson, Houston’daki Ulusal Tüfek Birliği’nin yıllık toplantısında konuştular. Uvalde’den arabayla. Silah lobisinin GOP’un bu kadar çoğunu tamamen ele geçirmesinin daha iyi bir tezahürü olamaz.
Ülkenin dört bir yanındaki eyaletler, kırmızı bayrak yasaları, arka plan kontrolleri ve satın alma yaşı gereksinimleri gibi makul silah güvenliği önlemlerini geçirme konusunda duraksayan ancak övgüye değer bir ilerleme kaydetti. Sert rüzgarlarla karşı karşıyalar. Bu ay bir federal mahkeme, yarı otomatik silah satın alma yaş sınırını 21 olarak belirleyen bir Kaliforniya yasasını iptal etti. Ancak yasama organı, bazı silahların çocuklara reklamını sınırlayacak ve Kaliforniyalıların silah üreticilerine dava açmasına izin verecek gelecek vaat eden başka yasa tasarıları üzerinde düşünüyor. Silah edinme sistemine sürtüşme getiren her şey iyidir.
Bu hafta New York’ta bir federal yargıç, silah gruplarından, kamu güvenliğini tehlikeye atan şirketlere karşı hukuk davalarına izin veren bir yasaya itiraz etti. Ve Vali Kathy Hochul, yasama organını bazı saldırı silahları satın almak için yaş sınırını 21’e çıkarmaya çağırdı. Teksas’taki tetikçi, bir çift saldırı silahı ve yüzlerce mermi satın almak için 18. doğum gününü bekledi.
Washington DC’de, Cumhuriyetçi ve Demokrat milletvekillerinin, polisin kendileri veya başkaları için yakın bir tehlike olduğuna karar verilen insanlardan silah almasına izin verecek bir tür ulusal kırmızı bayrak yasası üzerinde anlaşma yapabilecekleri konuşuluyor.
Connecticut Demokrat Senatör Chris Murphy, daha kapsamlı bir federal arka plan kontrol sistemi, Amerikalıların yüzde 88’i tarafından desteklenen bir Islahat kurmayı düşünen iki partili bir senatörler grubuna liderlik ediyor.
Silah güvenliği önlemleri konusundaki bu iki taraflı çabaların sonuçsuz kaldığını gördük. Yine de Cumhuriyetçilerin uzlaşmazlığı karşısında Demokratlar -özellikle Bay Biden- ellerinden geleni yapmalıdır. Sandy Hook’tan bu yana daha sert silah düzenlemeleri suçlamasını yöneten Senatör Murphy, geçen hafta Senato’nun zeminine iyi bir şekilde koydu:
“Biz ne yapıyoruz?” meslektaşlarına sordu. Cevap hiçbir şey yapmamaksa, “katliam arttıkça, çocuklarımız hayatları için koşarken, neden bu işi almanın, kendinizi bir otorite konumuna sokmanın tüm zorluklarını yaşıyorsunuz?” Diye merak etti.
Bu, doğrudan Senato’ya ve daha geniş anlamda Amerikan hükümetinin tüm sistemine hitap eden bir soru. Evet, ülkenin demokratik sistemi, bu ülkedeki silah konusundaki görüş çeşitliliğini temsil ediyor. Ancak şu anda yapılandırıldığı gibi, Kongre temelde en savunmasız vatandaşlarının ihtiyaçlarına cevap vermiyor ve güçlü çıkar grupları tarafından yozlaştırıldı ve bu grupların Amerikalıların büyük çoğunluğunun desteklediği mütevazı değişiklikleri bile engellemesine izin verdi.
Biz Amerikalılar hepimiz bu uçsuz bucaksız ülkeyi paylaşıyoruz ve onu nasıl daha iyi hale getireceğimizi ve birbirimizi nasıl canlı ve başarılı tutacağımızı bulmamız gerekiyor. Şu anda, bu birincil sorumlulukta başarısız oluyoruz. Özellikle devlet düzeyinde işlerin değiştiğine dair umut kırıntıları var. Ancak orada bile ilerleme ıstırap verecek kadar yavaş ve bugün, yarın ve her gün vurulacak yüzlerce Amerikalı için harekete geçilinceye kadar yeterli olmayacak.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .