Dahi kafalar
New member
Kevin McCarthy için işler iyiye gidiyor! Geçen hafta, Meclis sözcüsü olarak hayalindeki işe seçilmesi için, beş günlük toplum içinde aşağılanmaya yayılan 15 ıstıraplı yoklama oyu gerekti. Bu hafta, 118. Kongre için bir işletim kuralları paketini kabul etmesi için Pazartesi günü dramasız sadece bir oy aldı. Daha da iyisi, hiçbir Cumhuriyetçi Meclis katında birbirine tehditler savurmaya başlamadı veya boyun eğdirilmek zorunda bırakılmadı. Bu, az farkla seçilen yeni konuşmacı için sağlam bir kazanç olarak nitelendiriliyor. Ne yazık ki, aklı başında, işlevsel bir Kongre ile ilgilenen herkes için aynı şey söylenemez.
Tokmağı almak için, Bay McCarthy aşırı sağcılardan oluşan bir kıç grubunun önünde secde etmek zorunda kaldı. Cumhuriyetçi meslektaşlarından birinin deyimiyle, bu kaos grubu üyeleri için uygun bir şekilde, secde etmek onun en büyük yeteneklerinden biridir. İsyancıların bazı talepleri kurallar paketine yazıldı. Diğer, daha dokunaklı olanlar, düzen karşıtı Cumhuriyetçilerin sonsuza kadar karşı çıktığı bir tür arka oda anlaşmasında kapalı kapılar ardında hashedildi. Bay McCarthy’nin kendi birliklerinden bazıları bile sinirlendi. Güney Carolina Temsilcisi Nancy Mace, “Face the Nation” programında “Hangi vaatlerin verildiği veya hangi beyefendilerin el sıkışmalarının yapıldığı hakkında hiçbir fikrimiz yok” diye yakındı.
Şeffaflık ve hesap verebilirlik için bu kadar.
Bilinen bilinmeyenlere rağmen, Meclisin yeni Cumhuriyetçi çoğunluğunun sağ kanadının insafına kalacağı şimdiden iç karartıcı bir şekilde açık. Ve tüm pisliği jelatinimsi Bay McCarthy’nin üzerine atmak cazip ve eğlenceli olsa da, oyunda daha büyük güçler var. GOP, yıllardır siyasi iktidara karşı giderek artan bir şekilde çoğunluk karşıtı bir yaklaşım izliyor; Cumhuriyetçiler Meclisi’nin artık kendi konferanslarında azınlığın tiranlığıyla karşı karşıya kalması çok uygun görünüyor.
Bay McCarthy’nin rakiplerine verilen bazı tavizler, diğerlerinden daha fazla yıkıcı potansiyel barındırıyor. Resmi önlemler arasında, borç tavanındaki herhangi bir artışın, muhtemelen Sosyal Güvenlik ve Medicare’deki kesintiler de dahil olmak üzere federal harcamalardaki kesintilerle karşılanması gerekliliği yer alıyor. Bu delilik. Bir borç temerrüdü, “finansal bir çöküşe” yol açabilir. Sırf tehdit etmek, Obama yönetimi sırasında olduğu gibi, Amerika’nın kredi notunun düşürülmesine yol açabilir. Sadece tehlikeli derecede sorumsuz insanlar borç limitiyle tavuk gibi oynarlar.
Başka bir önlem, harcama faturalarını açık bir kural sürecine tabi kılarak üyelerin oturum tartışması sırasında sınırsız değişiklik teklif etmesine olanak tanır. Bu kulağa zararsız, hatta çekici gelebilir. Bin tane yasama çiçeği açsın ve bu tür şeyler. Uygulamada, kontrolden çıkma eğilimindedir. 2007’de bu yolu deneyen Demokratlara sorun. Cumhuriyetçi azınlığın faturaları toparlamasının neden olduğu tıkanıklık o kadar acımasızdı ki, Demokratlar hemen rotasını tersine çevirdi.
Hakkında en çok konuşulan kural değişikliği, tabandan üyelerin konuşmacıyı başlatıp başlatmama konusunda oylama talep edebilecekleri bir mekanizma olan sandalyeyi boşaltma hareketini içerir. Nancy Pelosi’nin konuşmacı olarak (ikinci) turu sırasında, böyle bir oylamayı tetiklemek için taraflardan herhangi birinin çoğunluğunun olması gerekiyordu. Kaos grubu, tek bir üyenin bunu yapmasına izin vererek Pelosi öncesi standarda dönüşü talep etti. Bay McCarthy haklı olarak şiddetle direndi. Mark Meadows’un (o zamanlar bir temsilci) 2015’te tahliye için bir önerge sunması, sonunda Konuşmacı John Boehner’ın tokmağı bırakmasına yol açtı. Kimsenin Bay McCarthy’ye o zamandan beri konferansının daha huysuz ve bomba atan maymunlarla dolu olduğunu söylemesine gerek yok. Ama sonunda pes etti.
Bay McCarthy’nin resmi olmayan tavizleri arasında, aşırı sağcı Meclis Özgürlüğü Grup Toplantısı üyelerine, aldatıcı bir şekilde zayıf ismine rağmen Meclis’te hangi yasa tasarılarının tartışılacağını kontrol eden panel olarak muazzam bir etkiye sahip olan Kurallar Komitesi’nde birden fazla sandalye verme sözü de vardı. kat ve hangi şartlar altında. Komitenin web sitesinde övünüldüğü gibi, “bir tedbirin değerlendirilmesi sırasında, kabul edildiğini kabul etmek de dahil olmak üzere, hemen hemen her şeyi yapma yetkisine sahiptir.” “Bir faturanın sadece bazı kısımlarını veya tüm tedbiri yeniden yazabilir. Özünde, Meclisin çoğunluğu özel bir kural için oy vermeye istekli olduğu sürece, Kurallar Komitesinin yapamayacağı çok az şey vardır.” Kurallar Komitesini ve dolayısıyla tüm yasama sürecini rehin tutan küçük bir Lauren Boeberts çetesini hayal edin.
McCarthy karşıtı isyancıların öne sürdüğü değişikliklerin çoğu, görünüşte, tabanı güçlendirerek Meclis’i daha küçük boyutlu demokratik hale getirmekle ilgili. Ancak işler ilerledikçe, güç, konferansı bir bütün olarak gözetmekle sorumlu olan liderlikten, kişisel markalarını parlatma takıntılı aşırılık yanlılarından oluşan bir zümreye kaydırılıyor. Sonucun daha adil, daha hakkaniyetli bir Meclis değil, son derece işlevsiz bir Meclis olması bekleniyor.
Bu üzücü durum sadece bir adamın zayıflığı veya hırsıyla ilgili değil. Mağdur, paranoyak, kin dolu, düzen karşıtı, iktidar karşıtı unsurlarını yıllarca beslemiş bir partiyi anlatıyor. Her şeyi yakıp kül eden hizip artık sadece konuşmacının değil, herkesin burun kıllarına sahip.
Cumhuriyetçiler, geceleri uyumalarına yardımcı oluyorsa tüm suçu Bay McCarthy’nin üzerine atabilirler, ancak kendilerini kandırmamalılar: Bir sonraki House işlev bozukluğu dalgası, çoğunluk karşıtı, kaosa kur yapan çoğunlukta.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Tokmağı almak için, Bay McCarthy aşırı sağcılardan oluşan bir kıç grubunun önünde secde etmek zorunda kaldı. Cumhuriyetçi meslektaşlarından birinin deyimiyle, bu kaos grubu üyeleri için uygun bir şekilde, secde etmek onun en büyük yeteneklerinden biridir. İsyancıların bazı talepleri kurallar paketine yazıldı. Diğer, daha dokunaklı olanlar, düzen karşıtı Cumhuriyetçilerin sonsuza kadar karşı çıktığı bir tür arka oda anlaşmasında kapalı kapılar ardında hashedildi. Bay McCarthy’nin kendi birliklerinden bazıları bile sinirlendi. Güney Carolina Temsilcisi Nancy Mace, “Face the Nation” programında “Hangi vaatlerin verildiği veya hangi beyefendilerin el sıkışmalarının yapıldığı hakkında hiçbir fikrimiz yok” diye yakındı.
Şeffaflık ve hesap verebilirlik için bu kadar.
Bilinen bilinmeyenlere rağmen, Meclisin yeni Cumhuriyetçi çoğunluğunun sağ kanadının insafına kalacağı şimdiden iç karartıcı bir şekilde açık. Ve tüm pisliği jelatinimsi Bay McCarthy’nin üzerine atmak cazip ve eğlenceli olsa da, oyunda daha büyük güçler var. GOP, yıllardır siyasi iktidara karşı giderek artan bir şekilde çoğunluk karşıtı bir yaklaşım izliyor; Cumhuriyetçiler Meclisi’nin artık kendi konferanslarında azınlığın tiranlığıyla karşı karşıya kalması çok uygun görünüyor.
Bay McCarthy’nin rakiplerine verilen bazı tavizler, diğerlerinden daha fazla yıkıcı potansiyel barındırıyor. Resmi önlemler arasında, borç tavanındaki herhangi bir artışın, muhtemelen Sosyal Güvenlik ve Medicare’deki kesintiler de dahil olmak üzere federal harcamalardaki kesintilerle karşılanması gerekliliği yer alıyor. Bu delilik. Bir borç temerrüdü, “finansal bir çöküşe” yol açabilir. Sırf tehdit etmek, Obama yönetimi sırasında olduğu gibi, Amerika’nın kredi notunun düşürülmesine yol açabilir. Sadece tehlikeli derecede sorumsuz insanlar borç limitiyle tavuk gibi oynarlar.
Başka bir önlem, harcama faturalarını açık bir kural sürecine tabi kılarak üyelerin oturum tartışması sırasında sınırsız değişiklik teklif etmesine olanak tanır. Bu kulağa zararsız, hatta çekici gelebilir. Bin tane yasama çiçeği açsın ve bu tür şeyler. Uygulamada, kontrolden çıkma eğilimindedir. 2007’de bu yolu deneyen Demokratlara sorun. Cumhuriyetçi azınlığın faturaları toparlamasının neden olduğu tıkanıklık o kadar acımasızdı ki, Demokratlar hemen rotasını tersine çevirdi.
Hakkında en çok konuşulan kural değişikliği, tabandan üyelerin konuşmacıyı başlatıp başlatmama konusunda oylama talep edebilecekleri bir mekanizma olan sandalyeyi boşaltma hareketini içerir. Nancy Pelosi’nin konuşmacı olarak (ikinci) turu sırasında, böyle bir oylamayı tetiklemek için taraflardan herhangi birinin çoğunluğunun olması gerekiyordu. Kaos grubu, tek bir üyenin bunu yapmasına izin vererek Pelosi öncesi standarda dönüşü talep etti. Bay McCarthy haklı olarak şiddetle direndi. Mark Meadows’un (o zamanlar bir temsilci) 2015’te tahliye için bir önerge sunması, sonunda Konuşmacı John Boehner’ın tokmağı bırakmasına yol açtı. Kimsenin Bay McCarthy’ye o zamandan beri konferansının daha huysuz ve bomba atan maymunlarla dolu olduğunu söylemesine gerek yok. Ama sonunda pes etti.
Bay McCarthy’nin resmi olmayan tavizleri arasında, aşırı sağcı Meclis Özgürlüğü Grup Toplantısı üyelerine, aldatıcı bir şekilde zayıf ismine rağmen Meclis’te hangi yasa tasarılarının tartışılacağını kontrol eden panel olarak muazzam bir etkiye sahip olan Kurallar Komitesi’nde birden fazla sandalye verme sözü de vardı. kat ve hangi şartlar altında. Komitenin web sitesinde övünüldüğü gibi, “bir tedbirin değerlendirilmesi sırasında, kabul edildiğini kabul etmek de dahil olmak üzere, hemen hemen her şeyi yapma yetkisine sahiptir.” “Bir faturanın sadece bazı kısımlarını veya tüm tedbiri yeniden yazabilir. Özünde, Meclisin çoğunluğu özel bir kural için oy vermeye istekli olduğu sürece, Kurallar Komitesinin yapamayacağı çok az şey vardır.” Kurallar Komitesini ve dolayısıyla tüm yasama sürecini rehin tutan küçük bir Lauren Boeberts çetesini hayal edin.
McCarthy karşıtı isyancıların öne sürdüğü değişikliklerin çoğu, görünüşte, tabanı güçlendirerek Meclis’i daha küçük boyutlu demokratik hale getirmekle ilgili. Ancak işler ilerledikçe, güç, konferansı bir bütün olarak gözetmekle sorumlu olan liderlikten, kişisel markalarını parlatma takıntılı aşırılık yanlılarından oluşan bir zümreye kaydırılıyor. Sonucun daha adil, daha hakkaniyetli bir Meclis değil, son derece işlevsiz bir Meclis olması bekleniyor.
Bu üzücü durum sadece bir adamın zayıflığı veya hırsıyla ilgili değil. Mağdur, paranoyak, kin dolu, düzen karşıtı, iktidar karşıtı unsurlarını yıllarca beslemiş bir partiyi anlatıyor. Her şeyi yakıp kül eden hizip artık sadece konuşmacının değil, herkesin burun kıllarına sahip.
Cumhuriyetçiler, geceleri uyumalarına yardımcı oluyorsa tüm suçu Bay McCarthy’nin üzerine atabilirler, ancak kendilerini kandırmamalılar: Bir sonraki House işlev bozukluğu dalgası, çoğunluk karşıtı, kaosa kur yapan çoğunlukta.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .