arkamikontrolet
New member
Oxana Malaya, ‘köpekler tarafınca yetiştirilen yabanî kız çocuğu’ olarak tanındığı tuhaf hayat kıssasından dolayı, bugüne kadar birfazlaca belgesele, röportaja ve gazete manşetine bahis olmuştur. “İnsanlar da hayvanlar üzere yabani hayatta yaşasaydı ne olurdu?” sorusunun yanıtına enteresan bir örnektir.
hemen çabucak 3 yaşında yani bakıma muhtaç olduğu bir yaşta, alkolik ailesi tarafınca daima ihmal edilen Oxana, bir gece tamamen sokağa terk edildi. Büsbütün içgüdüsel olarak, ona sıcak bir barınma imkanı sağlayacak olan köpek kulübesine yanlışsız sürünerek ilerledi.
Bu kademeden daha sonra hayatı geri dönülmez biçimde değişmeye başladı.
Ukrayna’nın bir köyünde dünyaya gelen Oxana, doğumundan daha sonra yapılan gerekli sıhhat denetimlerine göre fizikî ve ruhsal olarak büsbütün sağlıklı bir çocuktu. Fakat, alkolik olan ailesi tarafınca bakımı daima aksatıldı ve çabucak hemen bebek sayılabilecek bir yaşta ailesi tarafınca soğukta bırakıldı.
3 yaşındaki Oxana, beslenmeye ve barınmaya muhtaçtı. Sokağa bırakıldığı gece kendisine tek deva olarak bir köpek kulübesi buldu ve oraya yanlışsız gitti. ondan sonrasındasında ailesi tarafınca da geri aranmayan Oxana, köpeklerin yediği şeylerden yedi. Köpekler üzere uyudu ve hatta ulumaya bile başladı. özetlemek gerekirsesı, köpekler ne yapıyorsa o da birebir şeyi yaptı. Köpeklerle geçirdiği onca vakitten daha sonra ise, insan üzere davranmaya dair her şeyi unutarak, kendini gerçekten bir köpek olarak görmeye başladı.
Köpeklerle birlikte yaşaması hayatının sonuna kadar devam etmedi.
3 yaşından yaklaşık 8 yaşına kadar köpeklerle birlikte yaşayan Oxana, bir süre daha sonra etraftaki beşerler tarafınca fark edildi. Dört ayak üzerinde hareket etme, havlama, yerde ahenge, köpek üzere yemek yeme ve kendini yalayarak temizleme gibi köpeklere ilişkin birçok özelliğe sahipken beşere dair birçok temel marifetten yoksundu ve her istikametiyle tıpkı bir köpek üzere davranıyordu.
Oxana bulunduktan daha sonra hastaneye gdolayılmüş ve hekimler tarafınca fizikî denetimler yapılmış. Büyüme ve gelişme çağında bir köpek üzere davranmasından dolayı kemik ve kas gelişimi üzere fizikî ögeleri pek etkilenmiş bulunmasına karşın Oxana ile ilgili asıl sorun, bu sürecin yarattığı ruhsal etkiler olmuştur.
Ailesi tarafınca terk edildiğinde konuşmayı bilmesine karşın 8 yaşındaki bir çocuk olarak Oxana, konuşmayı büsbütün unutmuş biçimde bulundu. Tabipler ve psikologlar tarafınca yapılan müşahedeler kararı zihinsel olarak pek etkilenmiş olmasından dolayı bir süre nezaret altına alınarak tedavisine başlandı.
Tedaviye başlanmasına karşın kimi birtakım köpek üzere davranabiliyor.
Oxana, bulunduktan daha sonra ağır biçimde tedavi altına alındı. birinci vakit içinderda konuşma hüneri üzerine yoğunlaşıldı ve konuşma terapilerine katıldı. Akıcı biçimde olmasa da şiddetli bir konuşma terapisi sürecinden geçen Oxana, şu an konuşabiliyor. yeniden konuşma marifeti kazanması imkansız üzere görülen Oxana’nın, terk edilmedilk evvel biraz konuşmayı bilmesinden kaynaklı, tedavi sürecinin kolaylaştığı düşünülüyor.
Doktorlar, konuşma lisanının biraz farklı olduğunu söylüyor. Hala köpek içgüdüleriyle birlikte hareket ettiği için söylenenleri buyruk üzere algılama eğilimi gösterebiliyormuş. Oxana, hastanedeki süreci bittikten daha sonra ailesinden velayeti alınarak Ukrayna kırsalında, zihinsel engelli çocuklar için olan bir yurda yerleştirilerek öğretmenleri tarafınca nezaret altında tutulmaya başlandı. Davranışsal, toplumsal ve eğitsel terapilerine hiç orta verilmeden yurtta da devam edildi.
Şu an 38 yaşında yetişkin bir bayan olan Oxana, aldığı bu denli terapiye ve tedaviye karşın fakat 6 yaşındaki bir çocuğun temel hünerlerine sahip olduğu duruma gelebilmiştir. Hakkında yapılan bir sürü belgesele ve programa çıkan hekimlerin dediğine göre, Oxana’nın büsbütün güzelleşmesi ve topluma nazaran ‘normal’ bir insan olarak rehabilite olması mümkün değildir.
Televizyon ünlüsü olarak tanınan Oxana hakkında bir sürü program yapıldı.
Oxana, 2013 yılında talk show programlarından birine katıldı. Katıldığı bu programda, yaşadığı sürece dair kendisi ve yaşadıkları hakkında röportaj verdi. Programda, kendisine olağan bir insan üzere davranılmasını istediğini ve öbür beşerler ona köpek kız, yırtıcı kız gibi lakaplarla seslendiğinde üzüldüğünü söylemiş oldu. Ayrıyeten erkek arkadaşından ve yaşadığı hayattan da bahsederek olağana yakın bir hayat sürdürdüğünü anlattı.
Oxana Malaya, şu an devlet muhafazası altında bir çiftlik konutunda, hayvanları ve erkek arkadaşıyla memnun bir hayat sürüyor. Bu süreçte kaybettiği ve bulamadığı biyolojik annesini de bulmak istiyor.
Oxana Malaya, köpeklerle birlikte yaşamak zorunda kalması daha sonrası psikolojisi ve hayatı geriye dönülmez biçimde değişen tek çocuk değil.
Oxana haricinde, çeşitli sebeplerden kaynaklı, yabanî sayılabilecek hayvanlarla birlikte yaşamaları kararı o hayvanlar üzere davranan öteki çocuklar da var. Bunlardan biri 1912 yılında 2 yaşındayken dişi bir leopar tarafınca kaçırılan ve ‘leopar çocuk’ olarak tanınan kız çocuğudur. Leopar çocuk, 3 yıl boyunca, kaçırıldığı leoparla birlikte yaşar. Bir avcının, leoparı öldürüp üç yavrusunu bulmasının akabinde çocukla karşılaşır. Leoparlara mahsus hareketler gösteren kız çocuğu, ailesinin yanına gdolayılür.
Bir öteki enteresan örnek ise Sujit Kumar adındaki ‘tavuk çocuk’. Sujit, ailesi tarafınca zeka geriliği olması sebebi öne sürülerek tavuk kümesine kilitlenir. bir süre daha sonra annesinin ve babasının ölmesi kararı bakımı dedesine kalır. Dedesi de Sujit’i kümeste tutmaya devam eder. ötürüsıyla Sujit, ‘tavuk çocuk’ lakabına uygun biçimde tıpkı bir tavuk üzere davranmaya başlar.
Ayrıca, bir fotoğraf sanatkarı olan Julia Fullerton-Batten, bu bahisle ilgili “yaban çocuklar” manasına gelen ‘Feral Children’ isminde bir fotoğraf standı açtı.
Sergide, vahşi hayatta büyümek zorunda kalan çocuklarla ilgili kıssaları kendi hayal gücüne göre fotoğrafları yoluyla bir daha canlandırdı.
hemen çabucak 3 yaşında yani bakıma muhtaç olduğu bir yaşta, alkolik ailesi tarafınca daima ihmal edilen Oxana, bir gece tamamen sokağa terk edildi. Büsbütün içgüdüsel olarak, ona sıcak bir barınma imkanı sağlayacak olan köpek kulübesine yanlışsız sürünerek ilerledi.
Bu kademeden daha sonra hayatı geri dönülmez biçimde değişmeye başladı.
Ukrayna’nın bir köyünde dünyaya gelen Oxana, doğumundan daha sonra yapılan gerekli sıhhat denetimlerine göre fizikî ve ruhsal olarak büsbütün sağlıklı bir çocuktu. Fakat, alkolik olan ailesi tarafınca bakımı daima aksatıldı ve çabucak hemen bebek sayılabilecek bir yaşta ailesi tarafınca soğukta bırakıldı.
3 yaşındaki Oxana, beslenmeye ve barınmaya muhtaçtı. Sokağa bırakıldığı gece kendisine tek deva olarak bir köpek kulübesi buldu ve oraya yanlışsız gitti. ondan sonrasındasında ailesi tarafınca da geri aranmayan Oxana, köpeklerin yediği şeylerden yedi. Köpekler üzere uyudu ve hatta ulumaya bile başladı. özetlemek gerekirsesı, köpekler ne yapıyorsa o da birebir şeyi yaptı. Köpeklerle geçirdiği onca vakitten daha sonra ise, insan üzere davranmaya dair her şeyi unutarak, kendini gerçekten bir köpek olarak görmeye başladı.
Köpeklerle birlikte yaşaması hayatının sonuna kadar devam etmedi.
3 yaşından yaklaşık 8 yaşına kadar köpeklerle birlikte yaşayan Oxana, bir süre daha sonra etraftaki beşerler tarafınca fark edildi. Dört ayak üzerinde hareket etme, havlama, yerde ahenge, köpek üzere yemek yeme ve kendini yalayarak temizleme gibi köpeklere ilişkin birçok özelliğe sahipken beşere dair birçok temel marifetten yoksundu ve her istikametiyle tıpkı bir köpek üzere davranıyordu.
Oxana bulunduktan daha sonra hastaneye gdolayılmüş ve hekimler tarafınca fizikî denetimler yapılmış. Büyüme ve gelişme çağında bir köpek üzere davranmasından dolayı kemik ve kas gelişimi üzere fizikî ögeleri pek etkilenmiş bulunmasına karşın Oxana ile ilgili asıl sorun, bu sürecin yarattığı ruhsal etkiler olmuştur.
Ailesi tarafınca terk edildiğinde konuşmayı bilmesine karşın 8 yaşındaki bir çocuk olarak Oxana, konuşmayı büsbütün unutmuş biçimde bulundu. Tabipler ve psikologlar tarafınca yapılan müşahedeler kararı zihinsel olarak pek etkilenmiş olmasından dolayı bir süre nezaret altına alınarak tedavisine başlandı.
Tedaviye başlanmasına karşın kimi birtakım köpek üzere davranabiliyor.
Oxana, bulunduktan daha sonra ağır biçimde tedavi altına alındı. birinci vakit içinderda konuşma hüneri üzerine yoğunlaşıldı ve konuşma terapilerine katıldı. Akıcı biçimde olmasa da şiddetli bir konuşma terapisi sürecinden geçen Oxana, şu an konuşabiliyor. yeniden konuşma marifeti kazanması imkansız üzere görülen Oxana’nın, terk edilmedilk evvel biraz konuşmayı bilmesinden kaynaklı, tedavi sürecinin kolaylaştığı düşünülüyor.
Doktorlar, konuşma lisanının biraz farklı olduğunu söylüyor. Hala köpek içgüdüleriyle birlikte hareket ettiği için söylenenleri buyruk üzere algılama eğilimi gösterebiliyormuş. Oxana, hastanedeki süreci bittikten daha sonra ailesinden velayeti alınarak Ukrayna kırsalında, zihinsel engelli çocuklar için olan bir yurda yerleştirilerek öğretmenleri tarafınca nezaret altında tutulmaya başlandı. Davranışsal, toplumsal ve eğitsel terapilerine hiç orta verilmeden yurtta da devam edildi.
Şu an 38 yaşında yetişkin bir bayan olan Oxana, aldığı bu denli terapiye ve tedaviye karşın fakat 6 yaşındaki bir çocuğun temel hünerlerine sahip olduğu duruma gelebilmiştir. Hakkında yapılan bir sürü belgesele ve programa çıkan hekimlerin dediğine göre, Oxana’nın büsbütün güzelleşmesi ve topluma nazaran ‘normal’ bir insan olarak rehabilite olması mümkün değildir.
Televizyon ünlüsü olarak tanınan Oxana hakkında bir sürü program yapıldı.
Oxana, 2013 yılında talk show programlarından birine katıldı. Katıldığı bu programda, yaşadığı sürece dair kendisi ve yaşadıkları hakkında röportaj verdi. Programda, kendisine olağan bir insan üzere davranılmasını istediğini ve öbür beşerler ona köpek kız, yırtıcı kız gibi lakaplarla seslendiğinde üzüldüğünü söylemiş oldu. Ayrıyeten erkek arkadaşından ve yaşadığı hayattan da bahsederek olağana yakın bir hayat sürdürdüğünü anlattı.
Oxana Malaya, şu an devlet muhafazası altında bir çiftlik konutunda, hayvanları ve erkek arkadaşıyla memnun bir hayat sürüyor. Bu süreçte kaybettiği ve bulamadığı biyolojik annesini de bulmak istiyor.
Oxana Malaya, köpeklerle birlikte yaşamak zorunda kalması daha sonrası psikolojisi ve hayatı geriye dönülmez biçimde değişen tek çocuk değil.
Oxana haricinde, çeşitli sebeplerden kaynaklı, yabanî sayılabilecek hayvanlarla birlikte yaşamaları kararı o hayvanlar üzere davranan öteki çocuklar da var. Bunlardan biri 1912 yılında 2 yaşındayken dişi bir leopar tarafınca kaçırılan ve ‘leopar çocuk’ olarak tanınan kız çocuğudur. Leopar çocuk, 3 yıl boyunca, kaçırıldığı leoparla birlikte yaşar. Bir avcının, leoparı öldürüp üç yavrusunu bulmasının akabinde çocukla karşılaşır. Leoparlara mahsus hareketler gösteren kız çocuğu, ailesinin yanına gdolayılür.
Bir öteki enteresan örnek ise Sujit Kumar adındaki ‘tavuk çocuk’. Sujit, ailesi tarafınca zeka geriliği olması sebebi öne sürülerek tavuk kümesine kilitlenir. bir süre daha sonra annesinin ve babasının ölmesi kararı bakımı dedesine kalır. Dedesi de Sujit’i kümeste tutmaya devam eder. ötürüsıyla Sujit, ‘tavuk çocuk’ lakabına uygun biçimde tıpkı bir tavuk üzere davranmaya başlar.
Ayrıca, bir fotoğraf sanatkarı olan Julia Fullerton-Batten, bu bahisle ilgili “yaban çocuklar” manasına gelen ‘Feral Children’ isminde bir fotoğraf standı açtı.
Sergide, vahşi hayatta büyümek zorunda kalan çocuklarla ilgili kıssaları kendi hayal gücüne göre fotoğrafları yoluyla bir daha canlandırdı.