Dahi kafalar
New member
PENZANCE, İngiltere — İngiltere Başbakanı Liz Truss, 40 gün boyunca alay konusu oldu.
Serbest piyasa referanslarını astığı “mini bütçesi” bir felaketti: Tahvil getirileri fırladı, sterlin düştü ve piyasalar, tatmin olmaktan çok uzak, açıkça altüst oldu. Zararı azaltmak için, yüksek gelirliler için vergi indirimini geri aldı ve daha fazla alay konusuyla ödüllendirildi. Muhafazakar Parti konferansında, protestocular yüksek sesle palyaço müziği çaldılar ve polis müdahaleyi reddetti, çünkü mühlet İngiltere’deki başarısız bir yönetimin bir işareti olarak Rusya’daki Kışlık Saray’a baskın düzenledi.
Zor durumda kalan Bayan Truss, vergi indirimleri yoluyla İngiliz ekonomisinin sözde canlandırılmasının muhalifleri olan “büyüme karşıtı” koalisyona öfkelendi. Bu, King Charles III (geçen hafta onu tüyler ürpertici “Tekrar, ah, canım” sözleriyle selamladı), BBC ve Muhafazakar Parti’nin çoğu için yeri olan, dikkate değer ölçüde geniş bir koalisyon. İşçi Partisi’ni Muhafazakarların 33 puan önüne koyan ve Bayan Truss’un eksi 47 olan onay derecesini belirleyen anketlere göre, ülke de bu kampta.
Cuma günü, işler daha da kötüye gitti. Bayan Truss, şansölyesi ve arkadaşı Kwasi Kwarteng’i kovdu ve onun yerine, ekonomik platformunun geri kalanını hayal kırıklığına uğramış bir öğretmenin performatif ciddiyetiyle paramparça eden Muhafazakar bir ılımlı olan Jeremy Hunt ile değiştirdi. Korkunç güvensizlik mektupları yağıyor ve Muhafazakar milletvekilleri, onu tahttan indirmek için liderlik kurallarını değiştirmekten bahsediyorlar – bir yıllık lütfu olması gerekiyordu -. Bayan Truss topallayabilir, ama gücü yok. Tüm niyet ve amaçlar için, başbakanlığı bitti.
Bu muazzam başarısızlığın arkasında, İngiliz siyasetinin en önemli hayaleti olan Boris Johnson var. Bayan Truss, tabii ki onun tercih ettiği halefiydi. Desteği tipik olarak alaycıydı: Parlamento partisinin son iki adayı seçtiğini bilerek liderlik yarışmasında Bayan Truss’u destekledi – ve istifası Bay Johnson’ı düşüren Rishi Sunak’ı tercih ettiler – Muhafazakar parti üyeleri daha kötüsünü seçecekti. . Usulüne uygun teslim ettiler. Bayan Truss, Bay Johnson’ın çıkış hediyesiydi, olası dönüşü için zemini düzleyen bir insan mayınıydı.
Elbette Bay Johnson’dan çok daha derine iniyor. İngiliz siyaseti artık seçmenlerin bilinçaltında gerçekleşiyor ve bu bizi düzenbazlara karşı savunmasız hale getiriyor. Ciddiyetten, veriden ve umuttan uzağız. Yavaş yavaş uyandığımız kabus olan Brexit seçimi bunu kanıtlıyor. Bay Johnson’ın 2019 seçim zaferinin romantizmi de – “Brexit’i bitirin” dalgasını yaklaşık 14 milyon oyla sürdüğü yer – ve Bayan Truss’un oylamasındaki şaşırtıcı çöküş. Reddedilme, öfkeli inkar süreci hızlanıyor: 2016’dan bu yana dördüncü başbakanımızdayız. Ancak daha duygusal bir şey var.
Kraliçe II. Elizabeth’in yeni başbakanın görev süresinin üçüncü gününde ölümü, İngiltere’yi sevdiği bir liderin yasını tuttu. Bayan Truss’un pencerelerinin açılması, bence, o kamusal yasın kabul edilmeyen bir parçası, bir Elizabeth’i diğerini reddederek onurlandırmanın bir yolu. Bayan Truss, pervasızlığıyla kesinlikle aşağılanmaya davet etti: Ülkenin sadece yüzde 6’sı vergi indirimlerini desteklerken, II. Elizabeth birlik ve sevgi vaaz etti. Bu, İngilizlerin beğendiği türden bir otoriterlik, kadife türü. Karşılaştırıldığında, Bayan Truss teneke ve acınası görünüyordu. Görevden alınabilir.
Muhafazakarlar için beklentiler çok daha iyi değil. Brexit, pandemi ve büyüyen hizipçilik tarafından tüketilen 12 yıllık iktidardan sonra kendilerini Bay Johnson’ın hırsının, kendi yetersizliklerinin ve üyelerinin ülkenin isteklerine karşı devleti tasfiye etme açlığının insafına kalmış halde bulurlar. Bayan Truss’u seçmeleri kısmen hataydı, bir kıyamet kültünün yarı finaliydi. Britanya, klişenin aksine, birbirine kesinlikle karşıt iki grup değil, bir kaleydoskoptur. Çoğunluk, on yıldan fazla bir süredir Muhafazakar kuralı kabul etti. Ancak piyasa kaosu ve uluslararası kınama getiren Bayan Truss, bu rızanın bittiği yerdir.
Çöp kutusu gibi giyinmiş ya da marul gibi giyinmiş başbakan Bayan Truss hakkındaki şakalar acımasız, cinsiyetçilik ve züppeliklerle dolu. Ancak bir gerçeğe bağlanırlar: Bayan Truss, bulabileceğiniz kadar kendi iyiliği için hırsa yakındır ve başarısızlığının görüntüsü belli bir heyecan taşır. Yine de, gerçekte, liderliği – çok ideolojik ve kırılgan – asla işe yaramayacaktı. Bir duyu, Bay Johnson, her şeyi biliyordu ve 2019’da kazanılan seçim koalisyonunu yalnızca kendisinin bir arada tutabileceğini kanıtlamak istedi. Başarılı oldu. Programın ötesinde, Bayan Truss bayıldı.
Zamanla İngiltere, Bay Johnson’ın büyüsünden ve Bayan Truss’un mantıksızlığından kurtulabilir ve fantezilerle değil gerçeklerle ilgilenen ve kendilerini değil ülkeyi düşünen liderleri seçebilir. Sonunda şunu söyleyebiliriz: Hakikat-ötesi, aşırılık ve imparatorluğun artıklarını içmek yeter. Yine de bu ufuk hala bir yol. Şu anda biliyoruz ki, Bayan Truss düşecek.
Muhafazakarlar için yenilenme getirmeyecek. Ve ülke için, katarsis getirmeyecek.
Tanya Gold (@TanyaGold1), Harper’s Magazine, The Spectator ve UnHerd için yazan İngiliz bir gazetecidir.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Serbest piyasa referanslarını astığı “mini bütçesi” bir felaketti: Tahvil getirileri fırladı, sterlin düştü ve piyasalar, tatmin olmaktan çok uzak, açıkça altüst oldu. Zararı azaltmak için, yüksek gelirliler için vergi indirimini geri aldı ve daha fazla alay konusuyla ödüllendirildi. Muhafazakar Parti konferansında, protestocular yüksek sesle palyaço müziği çaldılar ve polis müdahaleyi reddetti, çünkü mühlet İngiltere’deki başarısız bir yönetimin bir işareti olarak Rusya’daki Kışlık Saray’a baskın düzenledi.
Zor durumda kalan Bayan Truss, vergi indirimleri yoluyla İngiliz ekonomisinin sözde canlandırılmasının muhalifleri olan “büyüme karşıtı” koalisyona öfkelendi. Bu, King Charles III (geçen hafta onu tüyler ürpertici “Tekrar, ah, canım” sözleriyle selamladı), BBC ve Muhafazakar Parti’nin çoğu için yeri olan, dikkate değer ölçüde geniş bir koalisyon. İşçi Partisi’ni Muhafazakarların 33 puan önüne koyan ve Bayan Truss’un eksi 47 olan onay derecesini belirleyen anketlere göre, ülke de bu kampta.
Cuma günü, işler daha da kötüye gitti. Bayan Truss, şansölyesi ve arkadaşı Kwasi Kwarteng’i kovdu ve onun yerine, ekonomik platformunun geri kalanını hayal kırıklığına uğramış bir öğretmenin performatif ciddiyetiyle paramparça eden Muhafazakar bir ılımlı olan Jeremy Hunt ile değiştirdi. Korkunç güvensizlik mektupları yağıyor ve Muhafazakar milletvekilleri, onu tahttan indirmek için liderlik kurallarını değiştirmekten bahsediyorlar – bir yıllık lütfu olması gerekiyordu -. Bayan Truss topallayabilir, ama gücü yok. Tüm niyet ve amaçlar için, başbakanlığı bitti.
Bu muazzam başarısızlığın arkasında, İngiliz siyasetinin en önemli hayaleti olan Boris Johnson var. Bayan Truss, tabii ki onun tercih ettiği halefiydi. Desteği tipik olarak alaycıydı: Parlamento partisinin son iki adayı seçtiğini bilerek liderlik yarışmasında Bayan Truss’u destekledi – ve istifası Bay Johnson’ı düşüren Rishi Sunak’ı tercih ettiler – Muhafazakar parti üyeleri daha kötüsünü seçecekti. . Usulüne uygun teslim ettiler. Bayan Truss, Bay Johnson’ın çıkış hediyesiydi, olası dönüşü için zemini düzleyen bir insan mayınıydı.
Elbette Bay Johnson’dan çok daha derine iniyor. İngiliz siyaseti artık seçmenlerin bilinçaltında gerçekleşiyor ve bu bizi düzenbazlara karşı savunmasız hale getiriyor. Ciddiyetten, veriden ve umuttan uzağız. Yavaş yavaş uyandığımız kabus olan Brexit seçimi bunu kanıtlıyor. Bay Johnson’ın 2019 seçim zaferinin romantizmi de – “Brexit’i bitirin” dalgasını yaklaşık 14 milyon oyla sürdüğü yer – ve Bayan Truss’un oylamasındaki şaşırtıcı çöküş. Reddedilme, öfkeli inkar süreci hızlanıyor: 2016’dan bu yana dördüncü başbakanımızdayız. Ancak daha duygusal bir şey var.
Kraliçe II. Elizabeth’in yeni başbakanın görev süresinin üçüncü gününde ölümü, İngiltere’yi sevdiği bir liderin yasını tuttu. Bayan Truss’un pencerelerinin açılması, bence, o kamusal yasın kabul edilmeyen bir parçası, bir Elizabeth’i diğerini reddederek onurlandırmanın bir yolu. Bayan Truss, pervasızlığıyla kesinlikle aşağılanmaya davet etti: Ülkenin sadece yüzde 6’sı vergi indirimlerini desteklerken, II. Elizabeth birlik ve sevgi vaaz etti. Bu, İngilizlerin beğendiği türden bir otoriterlik, kadife türü. Karşılaştırıldığında, Bayan Truss teneke ve acınası görünüyordu. Görevden alınabilir.
Muhafazakarlar için beklentiler çok daha iyi değil. Brexit, pandemi ve büyüyen hizipçilik tarafından tüketilen 12 yıllık iktidardan sonra kendilerini Bay Johnson’ın hırsının, kendi yetersizliklerinin ve üyelerinin ülkenin isteklerine karşı devleti tasfiye etme açlığının insafına kalmış halde bulurlar. Bayan Truss’u seçmeleri kısmen hataydı, bir kıyamet kültünün yarı finaliydi. Britanya, klişenin aksine, birbirine kesinlikle karşıt iki grup değil, bir kaleydoskoptur. Çoğunluk, on yıldan fazla bir süredir Muhafazakar kuralı kabul etti. Ancak piyasa kaosu ve uluslararası kınama getiren Bayan Truss, bu rızanın bittiği yerdir.
Çöp kutusu gibi giyinmiş ya da marul gibi giyinmiş başbakan Bayan Truss hakkındaki şakalar acımasız, cinsiyetçilik ve züppeliklerle dolu. Ancak bir gerçeğe bağlanırlar: Bayan Truss, bulabileceğiniz kadar kendi iyiliği için hırsa yakındır ve başarısızlığının görüntüsü belli bir heyecan taşır. Yine de, gerçekte, liderliği – çok ideolojik ve kırılgan – asla işe yaramayacaktı. Bir duyu, Bay Johnson, her şeyi biliyordu ve 2019’da kazanılan seçim koalisyonunu yalnızca kendisinin bir arada tutabileceğini kanıtlamak istedi. Başarılı oldu. Programın ötesinde, Bayan Truss bayıldı.
Zamanla İngiltere, Bay Johnson’ın büyüsünden ve Bayan Truss’un mantıksızlığından kurtulabilir ve fantezilerle değil gerçeklerle ilgilenen ve kendilerini değil ülkeyi düşünen liderleri seçebilir. Sonunda şunu söyleyebiliriz: Hakikat-ötesi, aşırılık ve imparatorluğun artıklarını içmek yeter. Yine de bu ufuk hala bir yol. Şu anda biliyoruz ki, Bayan Truss düşecek.
Muhafazakarlar için yenilenme getirmeyecek. Ve ülke için, katarsis getirmeyecek.
Tanya Gold (@TanyaGold1), Harper’s Magazine, The Spectator ve UnHerd için yazan İngiliz bir gazetecidir.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .