Dahi kafalar
New member
Şiddet sorunumuz var. Bu gerçek artık göz ardı edilemez. Bir araştırmaya göre, 2021’de 27 büyük Amerikan şehrinde cinayetler 2020’ye göre yüzde 5’ten fazla arttı. Geçen yıl, bu şehirlerden en az 12’si yıllık cinayet rekorları kırdı. 2020’deki büyük artışların (sırasıyla yüzde 45 ve yüzde 55) ardından New York’ta cinayetler yüzde 4 ve Chicago’da yüzde 3 arttı. Los Angeles’ta cinayetler 2021’de yüzde 12 arttı.
Bu kriz tam olarak Washington’u ve birkaç büyük eyaletin devlet binalarını kontrol eden, birçok şehir yönetimine hükmeden ve kentsel polis teşkilatlarını kontrol eden ve yine de doktriner ilerlemeciler ve hırslı kariyer politikacıları arasında bölünmüş tutarlı bir yanıt oluşturamayan Demokratların kapılarına indi. . Bunların hiçbiri kamu güvenliği veya ceza adaleti reformu için iyiye işaret değil.
Manhattan’daki Alvin Bragg, San Francisco’daki Chesa Boudin ve Los Angeles’taki George Gascón gibi ilerici savcılar, hala dogmatik bir şekilde kolluk kuvvetlerinin ayak izini azaltmaya kararlılar. Aynı zamanda, San Francisco’daki London Breed gibi, bir zamanlar tabandan gelen polisin parasını kurtarma çabalarının haklı öfkesini benimseyen bazı Demokrat belediye başkanlarının fikirleri değişti.
George Floyd’un öldürülmesinin ardından, Bayan Breed milyonlarca doları kolluk kuvvetlerinden sosyal programlara yönlendirdi. Sonra şiddette ani bir artış şehrini vurdu. 2020’den 2021’e kadar, San Francisco’da ölümcül ve ölümcül olmayan ateş etme olayları yüzde 33 arttı. Ve Aralık ayında, şehrin Tenderloin semtinde yasadışı uyuşturucu kullanımı ve ticaretiyle mücadele etmek için olağanüstü hal ilan etti. “Bu şehrin insanlara ikinci bir şans verdiğine inandığından gurur duyuyorum” dedi ve “birisi yasaları çiğnediğinde hesap verebilirlik olması” gerektiğinde ısrar etti. Konuşmasında belirttiği gibi, “Merhametimiz zayıflık veya kayıtsızlıkla karıştırılamaz.”
Kendi adına, Bay Boudin, kentinin suç sorununa “acil tepkiler” ve “ileri görüşlü” yaklaşımları şiddetle savuşturdu ve kendisini “kökene hitap etmeye” adadı. suç nedenleri.”
Bu çatışma yeni değil. 1960’larda siyaset bilimci James Q. Wilson, Bayan Breed gibi “profesyonel” Demokratlar ile “amatör” Demokratlar olarak adlandırdığı reformcular arasındaki gerilimi anlattı. Dr. Wilson’a göre, reformcular öncelikle “fikirler ve ilkeler” tarafından yönlendirilir ve kamu politikasının kasıtlı olarak değerlerini yansıtması gerektiğine inanırlar. Profesyonel Demokrat için siyaset “kazanmak veya kaybetmek” ile ilgilidir ve kamu politikası “kişisel ve parti avantajı mücadelesinden” doğar.
Demokrat Parti içinde şu anda suç siyasetini zayıflatan çatışma budur. Bay Bragg, Bay Boudin ve Bay Gascón gibi reformcular, ofislerinde çalışan avukatlara hapsedilmeyi azaltmaya yönelik güçlü bir kararlılığı yansıtan fermanlar yayınladılar. Hapis cezasının tali sonuçlarından endişe duyan Bay Bragg’in “1. Gün Notu”, örneğin, “hapsedilmenin alternatiflerinin istisna değil, norm olması gerektiğini” zorunlu kıldı. Cinayet, cinsel saldırı ve büyük meblağlarda para içeren mali suçlar gibi sadece en iğrenç suçlar için hapsedilen çareleri saklayan Bay Bragg’in mektubu, bağlamı ve olumsallığı yol gösterici bir ilkeye tabi kılma biçiminde “amatör”ün tarzını özetliyor. . Bay Bragg, kendi payına, kamuoyu baskısına tepki olarak daha fazla esneklik göstermeye başladı, ancak şimdiye kadar yalnız kaldı.
Açık olmak gerekirse, bu reformcular, Dr. Wilson’ın da dediği gibi, sokaklardaki şiddetten habersiz veya kayıtsız değiller. Sadece “kök nedenleri” ele almanın yerel topluluklarda şiddeti önleyeceğini ve onları hapis cezasından kurtaracağını savunan bir teoriye kulak veriyorlar. Yine de, ofisleri bu önermeyi test ederken, kamu güvenliğine yönelik belirli tehditleri ortadan kaldırma yeteneklerini gereksiz yere kısıtlıyor olabilirler ve bu nedenle, yardım etmeye çalıştıkları topluluklara zarar veriyor olabilirler.
New York Belediye Başkanı Eric Adams Kredi… Yuki Iwamura/İlişkili Basın
Pek çok profesyonel politikacı, refleks olarak yaptırım çözümlerini benimseyen farklı türde bir körlüğe kapılıyor. Sokaklarda artan şiddet ve korkunç medya hesaplarından etkilenen New York Belediye Başkanı Eric Adams, daha radikal ceza adaleti reformcularını içeren kalabalık bir birincil alanda zafer elde etti, “Şehrimizi şiddete teslim olmayacağız. az.” New York Eyaletini daha kısıtlayıcı kefalet hükümleri çıkarmaya çağırdı ve görevi kötüye kullanmak ve ırksal profil çıkarmakla suçlanan bir suçla mücadele birimini canlandırmayı planlıyor. Dr. Wilson’ın profesyonelinin özü budur: mevcut ruh haline karşı keskin bir duyarlılık. 2020 ayaklanmaları sırasında birçok profesyonel Demokrat, reformcu kılığına girdi. Şimdi onların politik dürtüleri, onların bağlamı ve olumsallığı “yasa ve düzen”e tabi tutmalarına neden oluyor.
Ancak hem “amatör” hem de “profesyonel” dikkatli olmalıdır.
Reformcuların büyük ırk uyanışını yanlış okumamaları çok önemlidir. Pek çok kişi “polisi finanse etmek” için sokaklara dökülse bile, şehir sakinleri, özellikle de aşırı polislik ve yetersiz koruma geçmişine katlanmış olanlar, bu konularda karmaşık görüşlere sahipler. George Floyd’un Minneapolis’te öldürülmesinin ülkeyi tüketen bir yangını ateşledikten hemen sonra, o şehirdeki Siyah seçmenlerin yüzde 50’si şehrin polis gücünün azaltılmasına karşı çıktı ve yüzde 49’u bunun kamu güvenliği üzerinde “olumsuz” bir etkisi olacağına inanıyordu. Minnesota haber kuruluşlarından oluşan bir konsorsiyum için yapılan bir ankete göre. Geçen Eylül ayında, aynı grup için PBS’nin “Frontline”ı ile yapılan bir anket, Minneapolis’teki Siyah seçmenlerin yüzde 74’ünün şehirde suçun arttığına inandığını söylediğini ortaya koydu. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, şehrin polis gücünün azaltılmasına karşı çıkan Siyah seçmenlerin oranı yüzde 75’e yükseldi.
Şiddet, New Yorkluların zihninde de önemli bir yer tutar. “NYC’de yaşamak konusunda sizi endişelendiren nedir?” diye sorulduğunda. Yakın zamanda yapılan bir ankette, katılımcılar yaşam maliyeti ve barınma maliyetinden sonra suç ve kamu güvenliğini endişelerin en üst sıralarına yakın bir yerde sıraladılar. Yeni belediye başkanlığı idaresinin önceliklerinin sıralanması istendiğinde, silah ve uyuşturucu da dahil olmak üzere kamu güvenliği listenin başında geldi. Siyah katılımcıların yüzde 3’ü ve Latinlerin yüzde 3,2’si dahil olmak üzere yalnızca yüzde 3’ü polis ve ceza adaleti reformundan bahsetti.
Yine de, profesyonel Demokratlar, “kanun ve düzenin” siyasi güvenlik örtüsüne sığınma eğilimine direnmelidirler. Sokaklarda hissedilen korku, ciddiyetle, şefkatle ve nüansla karşılanmalıdır: İnsanlar cezadan fazlasını istiyor. Aynı New Yorklular anketinde, “Mahallenizde kendinizi daha güvende hissetmenizi sağlayacak şey nedir?” sorulduğunda, katılımcılar “daha istikrarlı ve uygun fiyatlı konut”, “daha fazla zihinsel sağlık desteği ve sosyal yardım” ve “gençler için daha fazla iş fırsatı”na öncelik verdi. “daha fazla polis varlığı” üzerine.
Bu inançlar çelişkili değildir. Şehir sakinleri, şiddet sancılarından anında kurtulma ve altta yatan hastalığa uzun vadeli bir tedavi arıyor. Birkaç yıl önce, bir siyaset bilimci olan Lisa L. Miller, “kamuoyunun suça olan ilgisinin, araştırmacıların varsaydığından daha fazla gerçek şiddet içeren suçlarla uyumlu olduğunu” ve çoğu insanın hem kolluk kuvvetlerine hem de sosyal refah politikası daha fazla kamu güvenliğine katkıda bulunur. Sorun siyasi elitler. Kamuoyunun tepkisine ve kolluk kuvvetlerine dikkat ederek, şiddeti azaltabilecek sosyal programlar için kaynakları artırmadan polislik ve cezalandırma konusundaki kapasitelerini genişletme eğilimindedirler.
Bugün Demokratlar yeni bir yol çizebilirler. İlerici DA’lar ve Demokrat belediye başkanları, Washington ve eyalet başkentlerindeki Demokratların desteğiyle, halkın hem acil çözümler hem de daha kademeli yapısal çözümler arzusuna yanıt veren eşgüdümlü bir şiddet saldırısı başlatabilir.
İki örneği ele alalım: Pennsylvania Üniversitesi’nden bir kriminolog olan Aaron Chalfin ve meslektaşları kısa süre önce, hedeflenen çete “yakalamalarının” (aynı anda düzinelerce kanlı çete üyesini tutuklama) ardından konut projelerinde olduğunu keşfettiler. New York City, bu topluluklardaki silahlı saldırı ve cinayetler kabaca üçte bir oranında azaldı. Öte yandan, Manhattan Enstitüsü’nden Charles Fain Lehman, yaz aylarında iş bulan birinin şiddet veya mülkiyet suçuyla suçlanma olasılığının yüzde 30 ila yüzde 40 daha az olduğunu buldu. Bu bulgular, yaptırım çözümlerinin suçun çoğundan sorumlu olan az sayıdaki kişiye odaklanmasının ve etkili topluluk temelli çözümler etrafında kapasitenin genişletilmesinin dezavantajlı kişilere ayrım gözetmeyen taciz, vahşet veya toplu hapis cezasına maruz bırakmadan koruma sağlayabileceğini göstermektedir. Ancak kendi kendisiyle savaş halinde olan bir parti, ne daha büyük bir barış ne de sürdürülebilir reform sağlayabilir.
Risk bundan daha yüksek olamazdı. İlerici savcılar ve profesyonel Demokratlar, etkili, hedefe yönelik kolluk kuvvetlerini sağlam sosyal politikalarla harmanlayan koordineli bir yaklaşımı uygulamada başarısız olursa, şiddet artmaya devam edecek. Kalıcı korku, saldırgan polislik ve hapsetme için bir yaygaraya yol açabilir. Bu olursa, profesyonel Demokratlar kendilerini bir kez daha politik bir vahşi doğada bulabilirler ve sokaklarda yürüyüşler yapmak ve Siyahların hayatlarını savunmak için reformculara oy vermek boşuna olurdu.
Michael Javen Fortner (@ProfFortner) Claremont McKenna College’da hükümet profesörüdür ve “Black Silent Majority: The Rockefeller Drug Laws and the Politics” kitabının yazarıdır. Cezanın.”
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times’ın Facebook , Twitter (@NYTopinion) bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Bu kriz tam olarak Washington’u ve birkaç büyük eyaletin devlet binalarını kontrol eden, birçok şehir yönetimine hükmeden ve kentsel polis teşkilatlarını kontrol eden ve yine de doktriner ilerlemeciler ve hırslı kariyer politikacıları arasında bölünmüş tutarlı bir yanıt oluşturamayan Demokratların kapılarına indi. . Bunların hiçbiri kamu güvenliği veya ceza adaleti reformu için iyiye işaret değil.
Manhattan’daki Alvin Bragg, San Francisco’daki Chesa Boudin ve Los Angeles’taki George Gascón gibi ilerici savcılar, hala dogmatik bir şekilde kolluk kuvvetlerinin ayak izini azaltmaya kararlılar. Aynı zamanda, San Francisco’daki London Breed gibi, bir zamanlar tabandan gelen polisin parasını kurtarma çabalarının haklı öfkesini benimseyen bazı Demokrat belediye başkanlarının fikirleri değişti.
George Floyd’un öldürülmesinin ardından, Bayan Breed milyonlarca doları kolluk kuvvetlerinden sosyal programlara yönlendirdi. Sonra şiddette ani bir artış şehrini vurdu. 2020’den 2021’e kadar, San Francisco’da ölümcül ve ölümcül olmayan ateş etme olayları yüzde 33 arttı. Ve Aralık ayında, şehrin Tenderloin semtinde yasadışı uyuşturucu kullanımı ve ticaretiyle mücadele etmek için olağanüstü hal ilan etti. “Bu şehrin insanlara ikinci bir şans verdiğine inandığından gurur duyuyorum” dedi ve “birisi yasaları çiğnediğinde hesap verebilirlik olması” gerektiğinde ısrar etti. Konuşmasında belirttiği gibi, “Merhametimiz zayıflık veya kayıtsızlıkla karıştırılamaz.”
Kendi adına, Bay Boudin, kentinin suç sorununa “acil tepkiler” ve “ileri görüşlü” yaklaşımları şiddetle savuşturdu ve kendisini “kökene hitap etmeye” adadı. suç nedenleri.”
Bu çatışma yeni değil. 1960’larda siyaset bilimci James Q. Wilson, Bayan Breed gibi “profesyonel” Demokratlar ile “amatör” Demokratlar olarak adlandırdığı reformcular arasındaki gerilimi anlattı. Dr. Wilson’a göre, reformcular öncelikle “fikirler ve ilkeler” tarafından yönlendirilir ve kamu politikasının kasıtlı olarak değerlerini yansıtması gerektiğine inanırlar. Profesyonel Demokrat için siyaset “kazanmak veya kaybetmek” ile ilgilidir ve kamu politikası “kişisel ve parti avantajı mücadelesinden” doğar.
Demokrat Parti içinde şu anda suç siyasetini zayıflatan çatışma budur. Bay Bragg, Bay Boudin ve Bay Gascón gibi reformcular, ofislerinde çalışan avukatlara hapsedilmeyi azaltmaya yönelik güçlü bir kararlılığı yansıtan fermanlar yayınladılar. Hapis cezasının tali sonuçlarından endişe duyan Bay Bragg’in “1. Gün Notu”, örneğin, “hapsedilmenin alternatiflerinin istisna değil, norm olması gerektiğini” zorunlu kıldı. Cinayet, cinsel saldırı ve büyük meblağlarda para içeren mali suçlar gibi sadece en iğrenç suçlar için hapsedilen çareleri saklayan Bay Bragg’in mektubu, bağlamı ve olumsallığı yol gösterici bir ilkeye tabi kılma biçiminde “amatör”ün tarzını özetliyor. . Bay Bragg, kendi payına, kamuoyu baskısına tepki olarak daha fazla esneklik göstermeye başladı, ancak şimdiye kadar yalnız kaldı.
Açık olmak gerekirse, bu reformcular, Dr. Wilson’ın da dediği gibi, sokaklardaki şiddetten habersiz veya kayıtsız değiller. Sadece “kök nedenleri” ele almanın yerel topluluklarda şiddeti önleyeceğini ve onları hapis cezasından kurtaracağını savunan bir teoriye kulak veriyorlar. Yine de, ofisleri bu önermeyi test ederken, kamu güvenliğine yönelik belirli tehditleri ortadan kaldırma yeteneklerini gereksiz yere kısıtlıyor olabilirler ve bu nedenle, yardım etmeye çalıştıkları topluluklara zarar veriyor olabilirler.
New York Belediye Başkanı Eric Adams Kredi… Yuki Iwamura/İlişkili Basın
Pek çok profesyonel politikacı, refleks olarak yaptırım çözümlerini benimseyen farklı türde bir körlüğe kapılıyor. Sokaklarda artan şiddet ve korkunç medya hesaplarından etkilenen New York Belediye Başkanı Eric Adams, daha radikal ceza adaleti reformcularını içeren kalabalık bir birincil alanda zafer elde etti, “Şehrimizi şiddete teslim olmayacağız. az.” New York Eyaletini daha kısıtlayıcı kefalet hükümleri çıkarmaya çağırdı ve görevi kötüye kullanmak ve ırksal profil çıkarmakla suçlanan bir suçla mücadele birimini canlandırmayı planlıyor. Dr. Wilson’ın profesyonelinin özü budur: mevcut ruh haline karşı keskin bir duyarlılık. 2020 ayaklanmaları sırasında birçok profesyonel Demokrat, reformcu kılığına girdi. Şimdi onların politik dürtüleri, onların bağlamı ve olumsallığı “yasa ve düzen”e tabi tutmalarına neden oluyor.
Ancak hem “amatör” hem de “profesyonel” dikkatli olmalıdır.
Reformcuların büyük ırk uyanışını yanlış okumamaları çok önemlidir. Pek çok kişi “polisi finanse etmek” için sokaklara dökülse bile, şehir sakinleri, özellikle de aşırı polislik ve yetersiz koruma geçmişine katlanmış olanlar, bu konularda karmaşık görüşlere sahipler. George Floyd’un Minneapolis’te öldürülmesinin ülkeyi tüketen bir yangını ateşledikten hemen sonra, o şehirdeki Siyah seçmenlerin yüzde 50’si şehrin polis gücünün azaltılmasına karşı çıktı ve yüzde 49’u bunun kamu güvenliği üzerinde “olumsuz” bir etkisi olacağına inanıyordu. Minnesota haber kuruluşlarından oluşan bir konsorsiyum için yapılan bir ankete göre. Geçen Eylül ayında, aynı grup için PBS’nin “Frontline”ı ile yapılan bir anket, Minneapolis’teki Siyah seçmenlerin yüzde 74’ünün şehirde suçun arttığına inandığını söylediğini ortaya koydu. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, şehrin polis gücünün azaltılmasına karşı çıkan Siyah seçmenlerin oranı yüzde 75’e yükseldi.
Şiddet, New Yorkluların zihninde de önemli bir yer tutar. “NYC’de yaşamak konusunda sizi endişelendiren nedir?” diye sorulduğunda. Yakın zamanda yapılan bir ankette, katılımcılar yaşam maliyeti ve barınma maliyetinden sonra suç ve kamu güvenliğini endişelerin en üst sıralarına yakın bir yerde sıraladılar. Yeni belediye başkanlığı idaresinin önceliklerinin sıralanması istendiğinde, silah ve uyuşturucu da dahil olmak üzere kamu güvenliği listenin başında geldi. Siyah katılımcıların yüzde 3’ü ve Latinlerin yüzde 3,2’si dahil olmak üzere yalnızca yüzde 3’ü polis ve ceza adaleti reformundan bahsetti.
Yine de, profesyonel Demokratlar, “kanun ve düzenin” siyasi güvenlik örtüsüne sığınma eğilimine direnmelidirler. Sokaklarda hissedilen korku, ciddiyetle, şefkatle ve nüansla karşılanmalıdır: İnsanlar cezadan fazlasını istiyor. Aynı New Yorklular anketinde, “Mahallenizde kendinizi daha güvende hissetmenizi sağlayacak şey nedir?” sorulduğunda, katılımcılar “daha istikrarlı ve uygun fiyatlı konut”, “daha fazla zihinsel sağlık desteği ve sosyal yardım” ve “gençler için daha fazla iş fırsatı”na öncelik verdi. “daha fazla polis varlığı” üzerine.
Bu inançlar çelişkili değildir. Şehir sakinleri, şiddet sancılarından anında kurtulma ve altta yatan hastalığa uzun vadeli bir tedavi arıyor. Birkaç yıl önce, bir siyaset bilimci olan Lisa L. Miller, “kamuoyunun suça olan ilgisinin, araştırmacıların varsaydığından daha fazla gerçek şiddet içeren suçlarla uyumlu olduğunu” ve çoğu insanın hem kolluk kuvvetlerine hem de sosyal refah politikası daha fazla kamu güvenliğine katkıda bulunur. Sorun siyasi elitler. Kamuoyunun tepkisine ve kolluk kuvvetlerine dikkat ederek, şiddeti azaltabilecek sosyal programlar için kaynakları artırmadan polislik ve cezalandırma konusundaki kapasitelerini genişletme eğilimindedirler.
Bugün Demokratlar yeni bir yol çizebilirler. İlerici DA’lar ve Demokrat belediye başkanları, Washington ve eyalet başkentlerindeki Demokratların desteğiyle, halkın hem acil çözümler hem de daha kademeli yapısal çözümler arzusuna yanıt veren eşgüdümlü bir şiddet saldırısı başlatabilir.
İki örneği ele alalım: Pennsylvania Üniversitesi’nden bir kriminolog olan Aaron Chalfin ve meslektaşları kısa süre önce, hedeflenen çete “yakalamalarının” (aynı anda düzinelerce kanlı çete üyesini tutuklama) ardından konut projelerinde olduğunu keşfettiler. New York City, bu topluluklardaki silahlı saldırı ve cinayetler kabaca üçte bir oranında azaldı. Öte yandan, Manhattan Enstitüsü’nden Charles Fain Lehman, yaz aylarında iş bulan birinin şiddet veya mülkiyet suçuyla suçlanma olasılığının yüzde 30 ila yüzde 40 daha az olduğunu buldu. Bu bulgular, yaptırım çözümlerinin suçun çoğundan sorumlu olan az sayıdaki kişiye odaklanmasının ve etkili topluluk temelli çözümler etrafında kapasitenin genişletilmesinin dezavantajlı kişilere ayrım gözetmeyen taciz, vahşet veya toplu hapis cezasına maruz bırakmadan koruma sağlayabileceğini göstermektedir. Ancak kendi kendisiyle savaş halinde olan bir parti, ne daha büyük bir barış ne de sürdürülebilir reform sağlayabilir.
Risk bundan daha yüksek olamazdı. İlerici savcılar ve profesyonel Demokratlar, etkili, hedefe yönelik kolluk kuvvetlerini sağlam sosyal politikalarla harmanlayan koordineli bir yaklaşımı uygulamada başarısız olursa, şiddet artmaya devam edecek. Kalıcı korku, saldırgan polislik ve hapsetme için bir yaygaraya yol açabilir. Bu olursa, profesyonel Demokratlar kendilerini bir kez daha politik bir vahşi doğada bulabilirler ve sokaklarda yürüyüşler yapmak ve Siyahların hayatlarını savunmak için reformculara oy vermek boşuna olurdu.
Michael Javen Fortner (@ProfFortner) Claremont McKenna College’da hükümet profesörüdür ve “Black Silent Majority: The Rockefeller Drug Laws and the Politics” kitabının yazarıdır. Cezanın.”
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times’ın Facebook , Twitter (@NYTopinion) bölümünü takip edin ) ve Instagram .