Dahi kafalar
New member
Donald J. Trump, kendisini hükümet içinden yok etmeye çalışan askerlerin, casusların ve gizli ajanların hayali çetesi olan “derin devlete” saldırmayı seviyor. Başkanlığının son yılında o efsanevi canavarı öldürmeyi hedefledi.
“Derin devlet”in 2016 kampanyasında casusluk yaptığına dair kanıt bulmak için çok gizli dosyalarını didik didik aramak amacıyla, istihbarat camiasının ve Pentagon’un tepesindeki güçlü mevkilere sadık kişileri yerleştirdi, ardından Rusya ve Ukrayna ile olan ilişkilerinde onu suçladı. soruşturulduğu ve görevden alındığı eylemler.
Şimdi masalar döndü. Geçen hafta, Federal Soruşturma Bürosu eski cumhurbaşkanının kendi gizli dosyalarını araştırdı, acı bir kanuni savaşını ve Bay Trump ve müttefiklerinin FBI’a yönelik siyasi saldırısını ateşledi Arama emrini imzalayan yargıç Adalet Bakanlığı’na teklifte bulunmasını emretti. FBI yeminli ifadesinin hassas dosyaların aranmasını ve ele geçirilmesini haklı çıkaran bölümlerinin, eğer ve ne zaman olursa olsun, açıklanabileceği. Hükümet, Bay Trump’ın bu kayıtlara sahip olma hakkının olmadığını açıkça belirtti.
FBI, Richard Nixon’ın suçları nedeniyle oluşturulan bir yasa sayesinde Bay Trump’a karşı güçlü bir dava açabilir.
3 Mayıs 1973’te, FBI’ın Watergate ile ilgili başkanlık dosyalarını ele geçirmek için Beyaz Saray’ı aramasından günler sonra, Nixon başsavcılıktan yeni istifa etmiş olan Richard Kleindienst ile görüştü. Oval Ofis kasetleri yuvarlanıyordu.
“Onlar benim dosyalarım,” diye feryat etti Nixon. “ onlar bana ait”
Adalet ve Kongre Bakanlığı tarafından soruşturma altında olan Nixon, kayıtları saklamaya, değiştirmeye ve yok etmeye devam etti. Ölümüne kadar 20 yıl boyunca kasetlerine sahip olmak için hükümetle savaştı.
Watergate’den sonra Kongre, başkanlık kayıtlarının suç kanıtı olabileceği fikriyle yüzleşmek zorunda kaldı. Nixon’ın “Başkan bunu yaptığında, bu yasa dışı olmadığı anlamına gelir” fermanını çürütmeye çalıştı, Bay Trump’ın çok sevdiği bir ilke. Kongre, Nixon’ın Beyaz Saray belgelerinin bütünlüğünü korumak için bir yasa, Başkanlık Kayıtları Yasası çıkardı – ki bu gelenek aslında ona aitti – ve şimdiye kadar, ondan sonra gelen herkes ona itaat etti.
Yasa, cumhurbaşkanlığı dosyalarının nihayetinde halka ait olduğunu açıkça ortaya koydu. Genel müdür görevden ayrıldığında bunlar otomatik olarak Ulusal Arşivlerin malı olur. On iki yıl sonra, arşivler ve başkanlık kütüphaneleri aracılığıyla erişilebilen kamu kayıtları haline geldiler. Eski bir başkan, yasanın emrettiği gözetim zincirinden sorumludur.
Geçen yıl Ulusal Arşivler, Trump Beyaz Saray danışman yardımcısı Patrick F. Philbin’den eski başkanın biriktirdiği tüm dosyaların serbest bırakılmasını sağlamasını istedi. Başarısız oldu, bu yüzden Arşivler, FBI’ı arayan Adalet Bakanlığı ile temasa geçti, ancak Bay Trump, gizli materyalleri Arşivlere iade etmek için danışmanlarından gelen yalvarmalara direnmeye devam etti.
Bay Trump onlara “Bu onların değil, benim” dedi.
Mar-a-Lago gazeteleri, Bay Trump’ın siyasi bir geleceği olup olmadığını pekala belirleyebilir. Bu, kısmen, birkaç gizemin çözümüne bağlıdır. O dosyalarda ne var? Nereden geldiler? Üzerinde kimin parmak izleri var? Ve kimlerin saklandıkları odalara girip çıktığını gösterecek olan Trump malikanesinden mahkeme celbi verilen güvenlik kameralarında kim ortaya çıkıyor?
Önümüzdeki Perşembe günü gerçekleşebilecek olan yeminli ifadenin mührü açılırsa, bu soruların bazılarına cevap alabiliriz. Ancak Bay Trump’ın 19 Haziran’da Ulusal Arşiv’e meşru irtibat olarak atadığı eski bir Ulusal Güvenlik Konseyi üyesi olan Kash Patel, belgelerin “sadece Russiagate ile değil, ulusal güvenlik meseleleriyle, Ukrayna suçlamasıyla ilgili olduğunu öne sürdü. ”
“K$H” yazan büyük bir yaka iğnesi takan Bay Patel, iktidardaki son yılında cumhurbaşkanını tüketen “derin devletin” sırlarını ortaya çıkarma girişimine öncülük eden Trump tarafından atananlardan biriydi. Sırayla, ulusal istihbarat müdür yardımcısı ve savunma bakanı vekilinin sağ kolu olarak görev yaptı. Ve görevdeki umutsuz son haftalarında Bay Trump, Bay Patel’i Merkezi İstihbarat Teşkilatı müdür vekili yapmaya çok yaklaştı. Asıl yönetmen Gina Haspel’in gazabıyla karşı karşıya kalan başkan son anda geri adım attı.
Ancak Mar-a-Lago önbelleği üzerindeki çatışma bu bahar yavaş yavaş tırmanırken Bay Patel eski başkanın yörüngesinde kaldı. Haziran ayında, Ulusal Arşivler’in resmi temsilcisi olduğunda, bir Trump sözcüsü, Bay Patel’in “aday ve ardından Başkan Donald J. Trump hakkında yasadışı bir şekilde casusluk yapmak için açık bir komployu ortaya çıkaran belgeleri” – başka bir deyişle, iki yıl önce Bay Trump’ın emriyle Amerikan istihbaratının en yüksek seviyelerinde ortaya çıkarmaya çalıştığı aynı türden belgeler. (Bay Patel, yorum isteyen bir e-posta göndermedi.)
Bu belgelerin neyi ortaya çıkardığını bir süre bilemeyebiliriz; FBI’ın aramayı haklı çıkaran yeminli beyanı ne zaman açıklansa, büyük olasılıkla büyük ölçüde düzeltilecektir. Ancak Bay Trump’ın Beyaz Saray’daki çalkantılı son günlerine ilişkin görgü tanıklarının ifadelerine göre, bunlar Oval Ofis’ten sızdırılan ve belki de eski başkanın siyasi veya kişisel çıkarları için saklanan bir Pandora’nın sırlar kutusu olabilir.
Bildiğimiz şey, bu davanın kağıt üzerinde bir kovalamaca olmadığı. Ve gelecek nesillere tarihi yaşatmak için meşru bir çabadan daha fazlasıdır. Ülkenin sırlarını korumayı ve casusları tespit etmeyi amaçlayan casusluk yasalarını içeren bir karşı istihbarat meselesi. Ve eski istihbaratçılara göre Mar-a-Lago, Bay Trump gibi uzun zamandır yabancı casusların hedefi oldu.
Bu tür araştırmaların gelişmesi bir nesil alabilir. FBI’ın Moskova için casusluk yapan kendi ajanlarından birini yakalaması yaklaşık yirmi yıl sürdü. Bazen ince havaya kaybolurlar. Ama Palm Beach sahilinde bir fırtına esiyor olabilir.
Sonuç ne olursa olsun, bir gün Bay Trump’ın yaldızlı sarayında ne sakladığına bir göz atacağız. Başkanların, zamanın açığa çıkarmayacağı birkaç sırrı vardır.
Tim Weiner (@Folly_and_Glory), The New York Times’ın eski bir ulusal güvenlik muhabiridir ve son olarak “The Folly and the Glory” adlı altı kitabın yazarıdır. Halen 21. yüzyılda CIA tarihi üzerinde çalışıyor.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
“Derin devlet”in 2016 kampanyasında casusluk yaptığına dair kanıt bulmak için çok gizli dosyalarını didik didik aramak amacıyla, istihbarat camiasının ve Pentagon’un tepesindeki güçlü mevkilere sadık kişileri yerleştirdi, ardından Rusya ve Ukrayna ile olan ilişkilerinde onu suçladı. soruşturulduğu ve görevden alındığı eylemler.
Şimdi masalar döndü. Geçen hafta, Federal Soruşturma Bürosu eski cumhurbaşkanının kendi gizli dosyalarını araştırdı, acı bir kanuni savaşını ve Bay Trump ve müttefiklerinin FBI’a yönelik siyasi saldırısını ateşledi Arama emrini imzalayan yargıç Adalet Bakanlığı’na teklifte bulunmasını emretti. FBI yeminli ifadesinin hassas dosyaların aranmasını ve ele geçirilmesini haklı çıkaran bölümlerinin, eğer ve ne zaman olursa olsun, açıklanabileceği. Hükümet, Bay Trump’ın bu kayıtlara sahip olma hakkının olmadığını açıkça belirtti.
FBI, Richard Nixon’ın suçları nedeniyle oluşturulan bir yasa sayesinde Bay Trump’a karşı güçlü bir dava açabilir.
3 Mayıs 1973’te, FBI’ın Watergate ile ilgili başkanlık dosyalarını ele geçirmek için Beyaz Saray’ı aramasından günler sonra, Nixon başsavcılıktan yeni istifa etmiş olan Richard Kleindienst ile görüştü. Oval Ofis kasetleri yuvarlanıyordu.
“Onlar benim dosyalarım,” diye feryat etti Nixon. “ onlar bana ait”
Adalet ve Kongre Bakanlığı tarafından soruşturma altında olan Nixon, kayıtları saklamaya, değiştirmeye ve yok etmeye devam etti. Ölümüne kadar 20 yıl boyunca kasetlerine sahip olmak için hükümetle savaştı.
Watergate’den sonra Kongre, başkanlık kayıtlarının suç kanıtı olabileceği fikriyle yüzleşmek zorunda kaldı. Nixon’ın “Başkan bunu yaptığında, bu yasa dışı olmadığı anlamına gelir” fermanını çürütmeye çalıştı, Bay Trump’ın çok sevdiği bir ilke. Kongre, Nixon’ın Beyaz Saray belgelerinin bütünlüğünü korumak için bir yasa, Başkanlık Kayıtları Yasası çıkardı – ki bu gelenek aslında ona aitti – ve şimdiye kadar, ondan sonra gelen herkes ona itaat etti.
Yasa, cumhurbaşkanlığı dosyalarının nihayetinde halka ait olduğunu açıkça ortaya koydu. Genel müdür görevden ayrıldığında bunlar otomatik olarak Ulusal Arşivlerin malı olur. On iki yıl sonra, arşivler ve başkanlık kütüphaneleri aracılığıyla erişilebilen kamu kayıtları haline geldiler. Eski bir başkan, yasanın emrettiği gözetim zincirinden sorumludur.
Geçen yıl Ulusal Arşivler, Trump Beyaz Saray danışman yardımcısı Patrick F. Philbin’den eski başkanın biriktirdiği tüm dosyaların serbest bırakılmasını sağlamasını istedi. Başarısız oldu, bu yüzden Arşivler, FBI’ı arayan Adalet Bakanlığı ile temasa geçti, ancak Bay Trump, gizli materyalleri Arşivlere iade etmek için danışmanlarından gelen yalvarmalara direnmeye devam etti.
Bay Trump onlara “Bu onların değil, benim” dedi.
Mar-a-Lago gazeteleri, Bay Trump’ın siyasi bir geleceği olup olmadığını pekala belirleyebilir. Bu, kısmen, birkaç gizemin çözümüne bağlıdır. O dosyalarda ne var? Nereden geldiler? Üzerinde kimin parmak izleri var? Ve kimlerin saklandıkları odalara girip çıktığını gösterecek olan Trump malikanesinden mahkeme celbi verilen güvenlik kameralarında kim ortaya çıkıyor?
Önümüzdeki Perşembe günü gerçekleşebilecek olan yeminli ifadenin mührü açılırsa, bu soruların bazılarına cevap alabiliriz. Ancak Bay Trump’ın 19 Haziran’da Ulusal Arşiv’e meşru irtibat olarak atadığı eski bir Ulusal Güvenlik Konseyi üyesi olan Kash Patel, belgelerin “sadece Russiagate ile değil, ulusal güvenlik meseleleriyle, Ukrayna suçlamasıyla ilgili olduğunu öne sürdü. ”
“K$H” yazan büyük bir yaka iğnesi takan Bay Patel, iktidardaki son yılında cumhurbaşkanını tüketen “derin devletin” sırlarını ortaya çıkarma girişimine öncülük eden Trump tarafından atananlardan biriydi. Sırayla, ulusal istihbarat müdür yardımcısı ve savunma bakanı vekilinin sağ kolu olarak görev yaptı. Ve görevdeki umutsuz son haftalarında Bay Trump, Bay Patel’i Merkezi İstihbarat Teşkilatı müdür vekili yapmaya çok yaklaştı. Asıl yönetmen Gina Haspel’in gazabıyla karşı karşıya kalan başkan son anda geri adım attı.
Ancak Mar-a-Lago önbelleği üzerindeki çatışma bu bahar yavaş yavaş tırmanırken Bay Patel eski başkanın yörüngesinde kaldı. Haziran ayında, Ulusal Arşivler’in resmi temsilcisi olduğunda, bir Trump sözcüsü, Bay Patel’in “aday ve ardından Başkan Donald J. Trump hakkında yasadışı bir şekilde casusluk yapmak için açık bir komployu ortaya çıkaran belgeleri” – başka bir deyişle, iki yıl önce Bay Trump’ın emriyle Amerikan istihbaratının en yüksek seviyelerinde ortaya çıkarmaya çalıştığı aynı türden belgeler. (Bay Patel, yorum isteyen bir e-posta göndermedi.)
Bu belgelerin neyi ortaya çıkardığını bir süre bilemeyebiliriz; FBI’ın aramayı haklı çıkaran yeminli beyanı ne zaman açıklansa, büyük olasılıkla büyük ölçüde düzeltilecektir. Ancak Bay Trump’ın Beyaz Saray’daki çalkantılı son günlerine ilişkin görgü tanıklarının ifadelerine göre, bunlar Oval Ofis’ten sızdırılan ve belki de eski başkanın siyasi veya kişisel çıkarları için saklanan bir Pandora’nın sırlar kutusu olabilir.
Bildiğimiz şey, bu davanın kağıt üzerinde bir kovalamaca olmadığı. Ve gelecek nesillere tarihi yaşatmak için meşru bir çabadan daha fazlasıdır. Ülkenin sırlarını korumayı ve casusları tespit etmeyi amaçlayan casusluk yasalarını içeren bir karşı istihbarat meselesi. Ve eski istihbaratçılara göre Mar-a-Lago, Bay Trump gibi uzun zamandır yabancı casusların hedefi oldu.
Bu tür araştırmaların gelişmesi bir nesil alabilir. FBI’ın Moskova için casusluk yapan kendi ajanlarından birini yakalaması yaklaşık yirmi yıl sürdü. Bazen ince havaya kaybolurlar. Ama Palm Beach sahilinde bir fırtına esiyor olabilir.
Sonuç ne olursa olsun, bir gün Bay Trump’ın yaldızlı sarayında ne sakladığına bir göz atacağız. Başkanların, zamanın açığa çıkarmayacağı birkaç sırrı vardır.
Tim Weiner (@Folly_and_Glory), The New York Times’ın eski bir ulusal güvenlik muhabiridir ve son olarak “The Folly and the Glory” adlı altı kitabın yazarıdır. Halen 21. yüzyılda CIA tarihi üzerinde çalışıyor.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .