Dahi kafalar
New member
Üç buçuk yıl önce, 3.600’den fazla ekonomistin sonunda imzaladığı bir açık mektup, “iklim değişikliğinin acil ulusal eylem çağrısında bulunan ciddi bir sorun olduğunu” ilan etti. İmzacılar arasında, yarısından fazlası Cumhuriyetçi başkanlar altında görev yapan Ekonomik Danışmanlar Konseyi’nin 15 eski başkanı da vardı – Kongre’deki Cumhuriyetçilerin nihayet attığımız ulusal eyleme kilit adım muhalefetiyle keskin bir tezat oluşturan iki partililiğin bir göstergesi. Başkan Biden’ın bugün imzalaması beklenen Enflasyon Azaltma Yasası’nın (adına rağmen, esas olarak bir iklim faturası) şekli.
Ancak biz harekete geçerken, bu eylem mektupta belirtilen şekli almıyor. Bu çok sayıda ekonomist, iklim değişikliğinin azaltılmasının bir karbon vergisi – sera gazı yayan işletmeler ve bireyler için alınan bir ücret – şeklini alması gerektiği konusunda hemfikirdi. Mektubun, “sağlam ekonomik ilkeler” tarafından önerilen çare olduğunu savundu. Ancak IRA ne bir karbon vergisi içerir ne de benzer teşvikler sağlayacak bir ticarete konu emisyon izinleri sistemi sunar.
Bunun yerine, yasa neredeyse tamamen temiz enerjiyi teşvik etmeyi amaçlayan sübvansiyonlara, yenilenebilir enerji için vergi kredileri sunmaya, nükleer santrallerin çalışır durumda kalmasına yardım etmeye, elektrikli araç satın alma teşviklerine ve evleri daha enerji verimli hale getirmeye ve daha fazlasına dayanıyor.
Peki karbon vergisi fikrine ne oldu? Biden yönetim yetkilileri, emisyon vergileriyle ilgili Econ 101 davasının gayet iyi farkındalar. Gerçekten de, Hazine sekreteri Janet Yellen ve mevcut CEA başkanı Cecilia Rouse, mektubu imzalayanlar arasındaydı. Bu mantığı da anlıyorum – aslında, Robin Wells ile yazdığım ekonomiye giriş ders kitabı bu argümanı biraz ayrıntılı olarak ortaya koyuyor. Ancak mektubun yayınlanmasından birkaç ay sonra, bir Twitter ileti dizisinde, karbon vergilerine özel bir odaklanmanın “şüpheli ekonomi ve kötü politik ekonomi” olduğunu savunarak “karbon vergisi saflığı”na karşı dava açtım.
Ve pratikte Demokratlar karbon vergisi yolunu görmezden geldiler. Neden? Niye?
Bir cevap, önerdiğim gibi, emisyon vergilerinin diğer politikalara göre üstünlüğünün ekonomik durumu göründüğü kadar sağlam değil – çünkü mevcut teknolojilerin verili olarak alınabileceğine dair örtük varsayıma dayanıyor. Yenilenebilir enerjinin maliyeti ne ise ve aynısı, bina yalıtımının iyileştirilmesi gibi iklimin azaltılmasına yönelik diğer yaklaşımlar için de geçerliyse, bir karbon vergisi, insanları emisyonları mümkün olduğunca ucuza azaltmaya teşvik etme erdemine sahiptir.
Ancak bir karbon vergisi, yeni teknolojilerin geliştirilmesi için doğru teşvikleri vermeyebilir; bunun için umut verici alanlarda hedefli sübvansiyonlara ihtiyacınız olabilir.
Şimdi, bu eski bir argüman – temel olarak, piyasanın kendi işini yapmasına izin vermek yerine kasıtlı bir sanayi politikasına sahip olmamız gerekip gerekmediğine dair argüman. Ve sanayi politikası için teknolojik durum, savurgan müdahaleyi haklı çıkarmak için kolayca kötüye kullanılabilir. Ancak enerji teknolojisinin yakın tarihi – yenilenebilir enerji için devrim niteliğinde maliyet düşüşleri, hükümet yardımı ile hızla başlatılmış gibi görünüyor – en azından şimdilik, düşük emisyonlu teknolojiler henüz emekleme aşamasındayken, sanayi politikası için güçlü bir durum olduğunu gösteriyor. karbon fiyatlandırmasına karşı veya buna ek olarak.
Ve düz ekonominin ötesinde, karbon vergilerini iklim politikasının merkezi haline getirmeye karşı ezici siyasi argümanlar var.
Ekonomistlerin mektubu, bir karbon vergisinin politik olumsuz taraflarının – Daha yüksek vergiler! Büyük hükümet! – “hükümetin büyüklüğü konusundaki tartışmalardan kaçınmak için” vergi mükelleflerine gelirleri iade etme sözü vererek etkisiz hale getirilebilir. Bu naifti, hatta muhafazakarların, hükümetin gelirlerle ne yapacağını vaat ederse etsin, vergi artışını amansız bir şekilde demagog edeceği kesinliğini bir kenara bırakıyordu.
Çünkü insanlar sadece tüketici ve vergi mükellefi değil, aynı zamanda işçidir. Ve sera gazı emisyonlarını azaltan herhangi bir politika, fosil yakıt endüstrilerindeki işleri yerinden edecek; Etrafında başka bir yol yok. Politik olarak uygulanabilir olması için, bir iklim politikasının diğer sektörlerde yeni işler yaratılmasını inandırıcı bir şekilde vaat etmesi gerekir – “piyasa ekonomisinin işçiler için yapacak başka şeyler bulacağına” dair genel bir güvence ile değil, güneş panelinde yeni istihdamın belirli beklentileri ile kurulum, mevcut binaların güçlendirilmesi vb.
O 2019 başlığında yazdığım gibi, “Felaketin önlenmesine yardımcı olacak herhangi bir şeyi ileteceksek, bunun bir Noel ağacı olması gerekecek” – yani, çeşitli çıkarlara çok sayıda özel getiri sunan bir yasa tasarısı. Ve imza töreniyle ilgili haberler doğruysa, bugün Noel.
İnanılmaz gerçek şu ki, eylem için onlarca yıl boyunca sonuçsuz kalan çağrılardan sonra, iklim değişikliği konusunda önemli bir şey yaptık. Politika fikirleri, gerçek mevzuata dönüşmedikçe hiçbir işe yaramaz. Evet, Enflasyon Azaltma Yasası bir Noel ağacıdır, karbon vergisi savunucularının öngördüğü basit, temiz politika değil. Ancak enerji uzmanları yine de geleceği konusunda hevesli ve bunun emisyonlarda büyük bir fark yaratacağına inanıyor.
Bu, asla bir karbon vergisi uygulamamamız gerektiği anlamına mı geliyor? Hayır, hiç de değil. İnsanlara emisyonları sınırlamak için doğrudan bir mali teşvik vermek için hala iyi bir durum var ve ekonomi karbondan arındırıldığında ve yeşil enerji daha güçlü bir çıkar grubu haline geldiğinde böyle bir şey politik olarak mümkün olabilir.
Ancak şimdilik iklim değişikliğiyle sopayla değil havuçla, vergilerle değil sübvansiyonlarla mücadele ediyoruz. Sorun değil.
Hızlı Hit
Başkan Barack Obama’nın yeşil teşvikinin gizli başarısı.
IRA’nın etkilerini analiz etmek
Yeşil enerji işlerinin olduğu yer.
“Yüzey püskürtücüden” Batı Virginia’daki pil işçisine.
Geri bildirim
Okuduğunuz şeyden zevk alıyorsanız, lütfen arkadaşlarınıza tavsiye etmeyi düşünün. Buradan üye olabilirler. Bu haftanın haber bülteninde veya genel olarak haber bülteninde yer alan bir madde hakkındaki düşüncelerinizi paylaşmak isterseniz, lütfen bana [email protected] adresinden e-posta gönderin.
Müzikle Yüzleşmek
45 oylama. Kredi… Youtube
Beyoncé’ye hiç girmedim ama bu çok uygun görünüyor.
Ancak biz harekete geçerken, bu eylem mektupta belirtilen şekli almıyor. Bu çok sayıda ekonomist, iklim değişikliğinin azaltılmasının bir karbon vergisi – sera gazı yayan işletmeler ve bireyler için alınan bir ücret – şeklini alması gerektiği konusunda hemfikirdi. Mektubun, “sağlam ekonomik ilkeler” tarafından önerilen çare olduğunu savundu. Ancak IRA ne bir karbon vergisi içerir ne de benzer teşvikler sağlayacak bir ticarete konu emisyon izinleri sistemi sunar.
Bunun yerine, yasa neredeyse tamamen temiz enerjiyi teşvik etmeyi amaçlayan sübvansiyonlara, yenilenebilir enerji için vergi kredileri sunmaya, nükleer santrallerin çalışır durumda kalmasına yardım etmeye, elektrikli araç satın alma teşviklerine ve evleri daha enerji verimli hale getirmeye ve daha fazlasına dayanıyor.
Peki karbon vergisi fikrine ne oldu? Biden yönetim yetkilileri, emisyon vergileriyle ilgili Econ 101 davasının gayet iyi farkındalar. Gerçekten de, Hazine sekreteri Janet Yellen ve mevcut CEA başkanı Cecilia Rouse, mektubu imzalayanlar arasındaydı. Bu mantığı da anlıyorum – aslında, Robin Wells ile yazdığım ekonomiye giriş ders kitabı bu argümanı biraz ayrıntılı olarak ortaya koyuyor. Ancak mektubun yayınlanmasından birkaç ay sonra, bir Twitter ileti dizisinde, karbon vergilerine özel bir odaklanmanın “şüpheli ekonomi ve kötü politik ekonomi” olduğunu savunarak “karbon vergisi saflığı”na karşı dava açtım.
Ve pratikte Demokratlar karbon vergisi yolunu görmezden geldiler. Neden? Niye?
Bir cevap, önerdiğim gibi, emisyon vergilerinin diğer politikalara göre üstünlüğünün ekonomik durumu göründüğü kadar sağlam değil – çünkü mevcut teknolojilerin verili olarak alınabileceğine dair örtük varsayıma dayanıyor. Yenilenebilir enerjinin maliyeti ne ise ve aynısı, bina yalıtımının iyileştirilmesi gibi iklimin azaltılmasına yönelik diğer yaklaşımlar için de geçerliyse, bir karbon vergisi, insanları emisyonları mümkün olduğunca ucuza azaltmaya teşvik etme erdemine sahiptir.
Ancak bir karbon vergisi, yeni teknolojilerin geliştirilmesi için doğru teşvikleri vermeyebilir; bunun için umut verici alanlarda hedefli sübvansiyonlara ihtiyacınız olabilir.
Şimdi, bu eski bir argüman – temel olarak, piyasanın kendi işini yapmasına izin vermek yerine kasıtlı bir sanayi politikasına sahip olmamız gerekip gerekmediğine dair argüman. Ve sanayi politikası için teknolojik durum, savurgan müdahaleyi haklı çıkarmak için kolayca kötüye kullanılabilir. Ancak enerji teknolojisinin yakın tarihi – yenilenebilir enerji için devrim niteliğinde maliyet düşüşleri, hükümet yardımı ile hızla başlatılmış gibi görünüyor – en azından şimdilik, düşük emisyonlu teknolojiler henüz emekleme aşamasındayken, sanayi politikası için güçlü bir durum olduğunu gösteriyor. karbon fiyatlandırmasına karşı veya buna ek olarak.
Ve düz ekonominin ötesinde, karbon vergilerini iklim politikasının merkezi haline getirmeye karşı ezici siyasi argümanlar var.
Ekonomistlerin mektubu, bir karbon vergisinin politik olumsuz taraflarının – Daha yüksek vergiler! Büyük hükümet! – “hükümetin büyüklüğü konusundaki tartışmalardan kaçınmak için” vergi mükelleflerine gelirleri iade etme sözü vererek etkisiz hale getirilebilir. Bu naifti, hatta muhafazakarların, hükümetin gelirlerle ne yapacağını vaat ederse etsin, vergi artışını amansız bir şekilde demagog edeceği kesinliğini bir kenara bırakıyordu.
Çünkü insanlar sadece tüketici ve vergi mükellefi değil, aynı zamanda işçidir. Ve sera gazı emisyonlarını azaltan herhangi bir politika, fosil yakıt endüstrilerindeki işleri yerinden edecek; Etrafında başka bir yol yok. Politik olarak uygulanabilir olması için, bir iklim politikasının diğer sektörlerde yeni işler yaratılmasını inandırıcı bir şekilde vaat etmesi gerekir – “piyasa ekonomisinin işçiler için yapacak başka şeyler bulacağına” dair genel bir güvence ile değil, güneş panelinde yeni istihdamın belirli beklentileri ile kurulum, mevcut binaların güçlendirilmesi vb.
O 2019 başlığında yazdığım gibi, “Felaketin önlenmesine yardımcı olacak herhangi bir şeyi ileteceksek, bunun bir Noel ağacı olması gerekecek” – yani, çeşitli çıkarlara çok sayıda özel getiri sunan bir yasa tasarısı. Ve imza töreniyle ilgili haberler doğruysa, bugün Noel.
İnanılmaz gerçek şu ki, eylem için onlarca yıl boyunca sonuçsuz kalan çağrılardan sonra, iklim değişikliği konusunda önemli bir şey yaptık. Politika fikirleri, gerçek mevzuata dönüşmedikçe hiçbir işe yaramaz. Evet, Enflasyon Azaltma Yasası bir Noel ağacıdır, karbon vergisi savunucularının öngördüğü basit, temiz politika değil. Ancak enerji uzmanları yine de geleceği konusunda hevesli ve bunun emisyonlarda büyük bir fark yaratacağına inanıyor.
Bu, asla bir karbon vergisi uygulamamamız gerektiği anlamına mı geliyor? Hayır, hiç de değil. İnsanlara emisyonları sınırlamak için doğrudan bir mali teşvik vermek için hala iyi bir durum var ve ekonomi karbondan arındırıldığında ve yeşil enerji daha güçlü bir çıkar grubu haline geldiğinde böyle bir şey politik olarak mümkün olabilir.
Ancak şimdilik iklim değişikliğiyle sopayla değil havuçla, vergilerle değil sübvansiyonlarla mücadele ediyoruz. Sorun değil.
Hızlı Hit
Başkan Barack Obama’nın yeşil teşvikinin gizli başarısı.
IRA’nın etkilerini analiz etmek
Yeşil enerji işlerinin olduğu yer.
“Yüzey püskürtücüden” Batı Virginia’daki pil işçisine.
Geri bildirim
Okuduğunuz şeyden zevk alıyorsanız, lütfen arkadaşlarınıza tavsiye etmeyi düşünün. Buradan üye olabilirler. Bu haftanın haber bülteninde veya genel olarak haber bülteninde yer alan bir madde hakkındaki düşüncelerinizi paylaşmak isterseniz, lütfen bana [email protected] adresinden e-posta gönderin.
Müzikle Yüzleşmek
45 oylama. Kredi… Youtube
Beyoncé’ye hiç girmedim ama bu çok uygun görünüyor.