Dahi kafalar
New member
İngiltere Başbakanı Rishi Sunak, kendisini kamuoyunda bir hoşnutsuzluk uçurumunun içinde bulur. Çok az politikacı oraya ulaşmak için daha az şey yaptı. Popüler olmaması (Tory Partisi şimdi İşçi Partisi muhalefetinin 21 puan gerisinde) çoğunlukla göreve gelmeden önce olan şeylerin bir sonucudur. Kısa ömürlü selefi Liz Truss’un bütçe yetersizliği vardı. Sözde Brexit referandumunun ardından İngiltere’yi Avrupa Birliği’nden çıkaran Boris Johnson’ın güvenilmezliği vardı.
Şimdi Brexit’in yıllar önce yanlış yönetilen bir detayı Sayın Sunak’ı ciddi bir çıkmaza soktu. Bu, İrlanda’nın Avrupa Birliği’nin bir parçası olarak kalması, ancak Kuzey İrlanda’nın artık olmaması gerçeğinden kaynaklanmaktadır – ve yine de adanın iki bölümü ticaret ve Protestan sendikacılar arasındaki terör çatışmasını etkisiz hale getirmeye yardımcı olan 25 yıllık bir barış anlaşmasıyla birbirine bağlıdır. ve Katolikler.
Bu yarım kalmış işler, Ocak 2020’de onaylanan Kuzey İrlanda protokolü adı verilen Brexit’in çok az anlaşılan bir açıklamasıyla birleştirildi. Üç yıl önce yalnızca bir kanun hükmünde kararname gibi görünüyordu; şimdi İngiltere topraklarını ve bölge barışını tehdit edebilecek ciddi bir diplomatik gaf gibi görünüyor.
Kuzey İrlanda’nın Britanya anakarasıyla bağlarının korunmasından yana olan Demokratik Birlik Partisi, yaklaşık bir yıldır bölgesel bir hükümet kurulmasını engelliyor ve Kuzey İrlanda protokolünün revize edilmesini talep ediyor. Geçen Perşembe, Bay Sunak hükümetinin 12 hafta içinde yeni seçimler planlamasını gerektirecek bir süre geçti.
Yeni bir oylama, tahmin edilemez sonuçlara giden yolu açıyor – Bay Sunak’ın kendi partisinde bir ayaklanma, Birleşik Krallık’ın bir parçası olan altı İrlanda ilçesini İrlanda Cumhuriyeti tarafından kontrol edilen 26 eyaletle birleştirme hamlesi, hatta onlarca yıllık savaşın yeniden başlaması. geçen yüzyılın sonuna kadar Kuzey İrlanda’yı sarsan siyasi huzursuzluk.
İrlanda başından beri Brexit’i neredeyse geri aldı. 2016 referandumunda, İngiltere’nin “kontrolü geri alması” halinde, sloganın dediği gibi, kendi kurallarını koyabileceği görüldü. Bunun yerine, ülkenin Avrupa Birliği’nden çıkış yolunu müzakere etmek ve tartışmak zorunda kaldığı üç buçuk zehirli yıl izledi. Tory başbakanı Theresa May, “Brexit, Brexit demektir” dedi, ancak Brexit’in farklı insanlar için farklı anlamlara geldiği ortaya çıktı.
Bayan May, İngiltere, Kuzey İrlanda’nın siyasi partileri ve İrlanda Cumhuriyeti arasındaki 1998 Hayırlı Cuma barış anlaşmasını onurlandırma sözü verdi – geçmişe bakıldığında çok aceleyle. Anlaşmanın yaptığı en önemli şeylerden biri, İrlanda’nın kuzey ve güney ekonomilerini birbirine bağlamaktı. Ancak bu düzenlemeyi Brexit sonrası bir dünyaya uyarlamanın kuzey için çok ağır bir anayasal bedeli oldu. Avrupa ortak pazarını kaçakçılığa ve yetkisiz malların Kuzey İrlanda üzerinden transferine karşı korumak için, Kuzey İrlanda ile İngiltere arasında bir gümrük sınırı kurulacaktır. Ortak pazarı yönetmek için, Avrupa Adalet Divanı’na Kuzey İrlanda’daki AB yasalarını yorumlama yetkisi verildi.
Kuzey İrlanda’yı yönetilemezliğin eşiğine getiren şikayetin özü budur. Anlaşmazlık genellikle iki siyasi sistem arasında bölünmüş bir bölgede yaşanan bir ticaret anlaşmazlığı olarak tanımlanıyor. Ama bu doğru değil. Politik olarak, Kuzey İrlanda parçalanmış değil; Birleşik Krallık’ın bir parçasıdır. Ve asıl sorun ticaret değil; Avrupa Birliği ticaret bahanesiyle kendisine ait olmayan bir toprak üzerinde hak iddia ediyor.
Avrupalı güçler ve kolonileri arasındaki 19. yüzyıl anlaşmalarını hatırlatan antlaşmada karşılıklılık eksikliği var. Neden İngiltere, AB topraklarında Avrupa Birliği’nin Britanya topraklarında talep ettiği ayrıcalıklardan hiçbirine sahip değil? Ne de olsa Birleşik Krallık da tek bir pazar, kaçakçılara karşı Avrupa Birliği kadar savunmasız ve protokol İrlanda limanlarına kıta limanlarından gelen mallar üzerinde benzer gümrük kontrollerine izin vermiyor.
Anlaşmayla ilgili daha büyük sıkıntı, Avrupa Birliği kurumlarına, özellikle Avrupa Adalet Divanı’na verdiği rol. Pek çok Kuzey İrlanda vatandaşı, seçme veya atamada hiçbir rolleri olmadığı için yasalarının ve sosyal düzenlemelerinin AB yetkilileri tarafından artık geçersiz kılınabileceğinden endişe ediyor. Covid pandemisinin zirvesinde, aşı sıkıntısı çeken Avrupa Birliği, İrlanda ile Kuzey İrlanda arasındaki aşı akışını engellemek için Kuzey İrlanda protokolünü kullanmaya çalıştı.
Avrupa Adalet Divanı, AB hukukunun çeşitli üye devletlerin kanunları üzerindeki üstünlüğünü ilan eder. Uygulamada karar alma mekanizmasını ulusal başkentlerden Brüksel’e devretmek için çalışır. Bu tür eylemler, Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde bile öfke uyandırmaya devam ediyor. İngiltere’nin artık bir AB üyesi olmadığı hatırlanacak. Ve Brexit ile ilgili yıllarca süren tartışmalar boyunca, İngiltere’nin muhafazakar liderlerinin uluslararası düzenleyici kurumlara yönelik hoşgörüsü azaldı.
AB yetkilileri genellikle bunun farkında değilmiş gibi davranırlar. Avrupa Birliği’nin protokol müzakerelerinde nokta adamı olan Slovak diplomat ve Avrupa komisyon üyesi Maros Sefcovic, İngiltere’nin Kuzey İrlanda protokolünü değiştirmeye yönelik adımlarını “uluslararası hukukun ihlali” olarak nitelendirdi.
Ancak ülkeler her zaman antlaşmaları terk eder. Bay Sefcovic, İngiltere’nin Kuzey İrlanda ile ilgili olarak yaptığı herhangi bir şeyin uluslararası hukuku tehdit ettiğine inanıyorsa, o zaman İngiltere’nin egemen topraklarında hak iddia ediyor demektir – üstelik bu bölgenin bir kısmı, sadistçe, iki taraflı terörist bir çatışmanın yaşayan hafızasında yer alıyordu. zaman zaman bir iç savaşın yoğunluğuna ulaştı. Eğer gerçekten Britanya’nın Avrupalı komşularının protokole ilişkin görüşü buysa, o zaman Britanya’nın bundan kurtulması giderek artan bir aciliyet meselesidir.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Şimdi Brexit’in yıllar önce yanlış yönetilen bir detayı Sayın Sunak’ı ciddi bir çıkmaza soktu. Bu, İrlanda’nın Avrupa Birliği’nin bir parçası olarak kalması, ancak Kuzey İrlanda’nın artık olmaması gerçeğinden kaynaklanmaktadır – ve yine de adanın iki bölümü ticaret ve Protestan sendikacılar arasındaki terör çatışmasını etkisiz hale getirmeye yardımcı olan 25 yıllık bir barış anlaşmasıyla birbirine bağlıdır. ve Katolikler.
Bu yarım kalmış işler, Ocak 2020’de onaylanan Kuzey İrlanda protokolü adı verilen Brexit’in çok az anlaşılan bir açıklamasıyla birleştirildi. Üç yıl önce yalnızca bir kanun hükmünde kararname gibi görünüyordu; şimdi İngiltere topraklarını ve bölge barışını tehdit edebilecek ciddi bir diplomatik gaf gibi görünüyor.
Kuzey İrlanda’nın Britanya anakarasıyla bağlarının korunmasından yana olan Demokratik Birlik Partisi, yaklaşık bir yıldır bölgesel bir hükümet kurulmasını engelliyor ve Kuzey İrlanda protokolünün revize edilmesini talep ediyor. Geçen Perşembe, Bay Sunak hükümetinin 12 hafta içinde yeni seçimler planlamasını gerektirecek bir süre geçti.
Yeni bir oylama, tahmin edilemez sonuçlara giden yolu açıyor – Bay Sunak’ın kendi partisinde bir ayaklanma, Birleşik Krallık’ın bir parçası olan altı İrlanda ilçesini İrlanda Cumhuriyeti tarafından kontrol edilen 26 eyaletle birleştirme hamlesi, hatta onlarca yıllık savaşın yeniden başlaması. geçen yüzyılın sonuna kadar Kuzey İrlanda’yı sarsan siyasi huzursuzluk.
İrlanda başından beri Brexit’i neredeyse geri aldı. 2016 referandumunda, İngiltere’nin “kontrolü geri alması” halinde, sloganın dediği gibi, kendi kurallarını koyabileceği görüldü. Bunun yerine, ülkenin Avrupa Birliği’nden çıkış yolunu müzakere etmek ve tartışmak zorunda kaldığı üç buçuk zehirli yıl izledi. Tory başbakanı Theresa May, “Brexit, Brexit demektir” dedi, ancak Brexit’in farklı insanlar için farklı anlamlara geldiği ortaya çıktı.
Bayan May, İngiltere, Kuzey İrlanda’nın siyasi partileri ve İrlanda Cumhuriyeti arasındaki 1998 Hayırlı Cuma barış anlaşmasını onurlandırma sözü verdi – geçmişe bakıldığında çok aceleyle. Anlaşmanın yaptığı en önemli şeylerden biri, İrlanda’nın kuzey ve güney ekonomilerini birbirine bağlamaktı. Ancak bu düzenlemeyi Brexit sonrası bir dünyaya uyarlamanın kuzey için çok ağır bir anayasal bedeli oldu. Avrupa ortak pazarını kaçakçılığa ve yetkisiz malların Kuzey İrlanda üzerinden transferine karşı korumak için, Kuzey İrlanda ile İngiltere arasında bir gümrük sınırı kurulacaktır. Ortak pazarı yönetmek için, Avrupa Adalet Divanı’na Kuzey İrlanda’daki AB yasalarını yorumlama yetkisi verildi.
Kuzey İrlanda’yı yönetilemezliğin eşiğine getiren şikayetin özü budur. Anlaşmazlık genellikle iki siyasi sistem arasında bölünmüş bir bölgede yaşanan bir ticaret anlaşmazlığı olarak tanımlanıyor. Ama bu doğru değil. Politik olarak, Kuzey İrlanda parçalanmış değil; Birleşik Krallık’ın bir parçasıdır. Ve asıl sorun ticaret değil; Avrupa Birliği ticaret bahanesiyle kendisine ait olmayan bir toprak üzerinde hak iddia ediyor.
Avrupalı güçler ve kolonileri arasındaki 19. yüzyıl anlaşmalarını hatırlatan antlaşmada karşılıklılık eksikliği var. Neden İngiltere, AB topraklarında Avrupa Birliği’nin Britanya topraklarında talep ettiği ayrıcalıklardan hiçbirine sahip değil? Ne de olsa Birleşik Krallık da tek bir pazar, kaçakçılara karşı Avrupa Birliği kadar savunmasız ve protokol İrlanda limanlarına kıta limanlarından gelen mallar üzerinde benzer gümrük kontrollerine izin vermiyor.
Anlaşmayla ilgili daha büyük sıkıntı, Avrupa Birliği kurumlarına, özellikle Avrupa Adalet Divanı’na verdiği rol. Pek çok Kuzey İrlanda vatandaşı, seçme veya atamada hiçbir rolleri olmadığı için yasalarının ve sosyal düzenlemelerinin AB yetkilileri tarafından artık geçersiz kılınabileceğinden endişe ediyor. Covid pandemisinin zirvesinde, aşı sıkıntısı çeken Avrupa Birliği, İrlanda ile Kuzey İrlanda arasındaki aşı akışını engellemek için Kuzey İrlanda protokolünü kullanmaya çalıştı.
Avrupa Adalet Divanı, AB hukukunun çeşitli üye devletlerin kanunları üzerindeki üstünlüğünü ilan eder. Uygulamada karar alma mekanizmasını ulusal başkentlerden Brüksel’e devretmek için çalışır. Bu tür eylemler, Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde bile öfke uyandırmaya devam ediyor. İngiltere’nin artık bir AB üyesi olmadığı hatırlanacak. Ve Brexit ile ilgili yıllarca süren tartışmalar boyunca, İngiltere’nin muhafazakar liderlerinin uluslararası düzenleyici kurumlara yönelik hoşgörüsü azaldı.
AB yetkilileri genellikle bunun farkında değilmiş gibi davranırlar. Avrupa Birliği’nin protokol müzakerelerinde nokta adamı olan Slovak diplomat ve Avrupa komisyon üyesi Maros Sefcovic, İngiltere’nin Kuzey İrlanda protokolünü değiştirmeye yönelik adımlarını “uluslararası hukukun ihlali” olarak nitelendirdi.
Ancak ülkeler her zaman antlaşmaları terk eder. Bay Sefcovic, İngiltere’nin Kuzey İrlanda ile ilgili olarak yaptığı herhangi bir şeyin uluslararası hukuku tehdit ettiğine inanıyorsa, o zaman İngiltere’nin egemen topraklarında hak iddia ediyor demektir – üstelik bu bölgenin bir kısmı, sadistçe, iki taraflı terörist bir çatışmanın yaşayan hafızasında yer alıyordu. zaman zaman bir iç savaşın yoğunluğuna ulaştı. Eğer gerçekten Britanya’nın Avrupalı komşularının protokole ilişkin görüşü buysa, o zaman Britanya’nın bundan kurtulması giderek artan bir aciliyet meselesidir.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .