Dahi kafalar
New member
Geçen hafta Yüksek Mahkeme, 5’e 4 oyla, eyaletlerin nehirleri ve akarsuları kirletebilecek projeleri engelleme yeteneğini sınırlayan bir Trump yönetim yönetmeliğini tekrar yürürlüğe koydu. Louisiana v. American Rivers davasındaki imzasız, açıklanamayan emir, Temiz Su Yasası’nın kapsamı üzerine son derece teknik bir anlaşmazlığın parçası olarak geldi ve yönetmeliğin Nixon döneminden kalma yasanın geçerli bir yorumu olup olmadığı başka bir güne bırakıldı.
Ancak özellikle Yargıç Elena Kagan tarafından yazılan kısa ama sert muhalefet şerhi nedeniyle geçici karar göz ardı edilemez. Liberal yargıçların, mahkemedeki muhafazakar yargıçların çoğunu, geçen haftaki gibi imzasız, açıklanamayan emirler olarak adlandırılan gölge belgeyi giderek daha sık kullandıkları için ilk kez çağırması değil. Ancak, Baş Yargıç John Roberts’ın (ve Yargıçlar Stephen Breyer ve Sonia Sotomayor’un) bunu yaparken ilk kez katılması önemliydi.
Kamuoyunun çarpıcı duruşuyla, başyargıç, diğer muhafazakar yargıçların kullandığı usuli kısayollarla ilgili endişelerin ideolojik ayrımları nasıl aştığını (ve yapması gerektiğini) gösterdi. Ayrıca birçok kişinin uzun zamandır şüphelendiği şeyi de netleştirdi: Roberts mahkemesi bitti.
“Gölge dosya” terimi, 2015 yılında Chicago Üniversitesi hukuk profesörü Will Baude tarafından Yüksek Mahkeme’nin çalışmasının daha karanlık olan kısmını – yargıçların her birine verdiği binlerce imzasız ve genellikle açıklanamayan emri – tanımlamak için tanıtıldı. yıllarını yönetmek için. Bu emirler esasa aykırıdır, her yıl 60 ila 70 dava, mahkeme için uzun, imzalanmış görüşlerle çözülmeden önce brifing ve sözlü tartışmalardan geçer.
Anlaşılmazlığı nedeniyle, gölge dosyası tarihsel olarak çok daha az kamuoyunun dikkatini çekti veya incelemeye aldı. Çoğu gölge dosya emri uygun değildir – temyize gitmeyi reddetmek veya bir partiye brifing vermek için daha fazla zaman vermek kadar rutin meseleler.
Ancak, her zamankinden çok daha fazla, mahkeme acil yardım başvurularında usule ilişkin kararları kullanırken, temyizler mahkemeler aracılığıyla milyonlarca Amerikalı’nın yaşamını etkileyen anlaşmazlıkları çözmek için -ister bir kuralın bloke edilmesinde olsun- çözüme ulaştırıyor. Mesleki Güvenlik ve Sağlık İdaresi, büyük işverenler için bir aşı emriyle, altı hafta sonra Teksas’ın çoğu kürtaj yasağını engellemeyi reddederek veya iki Alabama alt mahkemesinin Oy Hakkı Yasasını ihlal ettiği gerekçesiyle iptal ettiği kongre bölge haritalarını yürürlüğe koymayı reddetti.
Yargıçlar defalarca, alt mahkemelere bu kararları emsal olarak değerlendirmelerini emrediyor – geçen haftaki kararda olduğu gibi, emir diğer davalara uygulanacak hiçbir analiz içermese bile, bu da çoğu zaman emsali zorlaştırıyor. alt mahkemeler başvurabilir.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bu kararlar mahkemenin liberal yargıçlarından giderek daha keskin muhalefetleri kışkırttı. Geçen Eylül ayında, yargıçlar, açıkça anayasaya aykırı olan Teksas kürtaj yasasını durdurmayı 5’e 4 oyla reddettiklerinde, Yargıç Kagan çoğunluğu sadece kararının özü için değil, aynı zamanda bu kararın gölge dosya hakkında söyledikleri için de eleştirdi. . “Çoğunluğun kararı, bu mahkemenin çok fazla gölge-docket karar verme sürecinin simgesidir – ki bu her gün daha mantıksız, tutarsız ve savunması imkansız hale geliyor.”
Geçen hafta, bir bölge mahkemesi tedbirini, şikayetçi devletlere zarar verdiğine dair delil olmamasına rağmen dondurarak, çoğunluk, daha önce sağladıkları acil yardımın şartlarını bir kez daha karşılamış oldu. Yargıç Kagan, bunun mahkemenin “acil durum listesinin hiçbir şekilde acil durumlar için olmadığını”, bunun yerine “tam bir brifing ve tartışma yapılmadan yapılmadığı sürece, esasa ilişkin tespitler için yalnızca başka bir yer” oluşturduğunu yazdı. Başka bir deyişle, gölge emirlerin temel gerekçesi – temyiz açılırken bir tarafın geri dönüşü olmayan zarara uğramasını önlemek için davaya erken müdahale etme ihtiyacı – hiçbir yerde bulunamadı.
Başyargıç Roberts, Yargıçlar Breyer, Sotomayor ve Kagan ile önceki altı gölge karara karşı oy kullandı. Ancak Temiz Su Yasası anlaşmazlığı, diğer muhafazakarların sadece gölge dosyasını kullanmakla kalmayıp onu kötüye kullandıklarına dair prosedürel eleştiriye ilk kez katıldı. Bu bakımdan, onun azarlaması partizan olarak reddedilemez. Baş Yargıç Roberts, muhafazakar yargıçların istenen sonuçlara ulaşmak için yeterli açıklama yapmadan olağan prosedürleri kısa devre yaptıkları suçlamasını alenen onaylayarak, mahkemenin davranışını savunanlara güçlü bir karşı çıkış sağladı. Örneğin Yargıç Samuel Alito, Eylül 2021’de yaptığı bir konuşmada, bu kararları eleştirenlerin kötü niyetle hareket ettiğini, çünkü asıl itirazlarının bu davalardaki sonuçlara olduğunu iddia etti.
Başyargıç Roberts’ın bu gölge davalardaki muhalifleri hakkında özellikle söylenen şey, Yargıçlar Breyer, Sotomayor ve Kagan’ın aksine, sonuçlara genellikle sempati duymasıdır. Örneğin, Şubat ayında Alabama’nın yeniden dağıtılması kararında, Baş Yargıç Roberts, mahkemenin Alabama haritalarının kaldırıldığı Oy Hakları Yasası’nın yorumunu yeniden gözden geçirmesi gerektiği konusunda hemfikirdi; o sadece bu yorumdaki herhangi bir değişikliğin gölge dosyadan değil, esastan gelmesi gerektiğine inanıyordu.
En azından gölgede, ama bu artık ona bağlı değil. Bunun yerine, mahkemenin kaderi giderek Yargıçlar Brett Kavanaugh ve Amy Coney Barrett tarafından kontrol ediliyor gibi görünüyor. Daha geçen hafta Ronald Reagan Başkanlık Kütüphanesi’nde, yargıçların yargıçlardan çok politikacılar gibi davranıp davranmadığı konusunda herhangi bir sonuca varmadan önce “görüşleri okumaları” için bir dinleyiciye yalvardı. İki gün sonra, çoğunluğun imzasız, açıklanamayan, okunacak bir görüşün olmadığı Temiz Su Yasası davasına katıldı. Yargıç Kavanaugh da, davranışın kendisinden çok mahkemenin davranışına yönelik eleştirilerden rahatsız görünüyor; şubat ayında Alabama’daki davaları yeniden bölüştürerek Yargıç Kagan’ın “gölge yuvası” hakkındaki “akılda kalıcı ama yıpranmış retoriği” eleştirmek için yolundan çekildi. muhalefet
Yine de yıpranan retorik değil; mahkemenin güvenilirliğidir. Yargıçlar uzun zamandır ısrar ediyor – Yargıçlar Sandra Day O’Connor, Anthony Kennedy ve David Souter’ın 1992’de belirttiği gibi – “mahkemenin meşruiyeti, ilkeli karakterlerinin kabul edilmesi için yeterince makul olduğu koşullar altında yasal olarak ilkeli kararlar vermesine bağlıdır. millet.” Gittikçe daha fazla Amerikalıyı etkileyen ilkeden bağımsız kararların çoğalması – ve Cumhuriyetçileri Demokratlara tercih etme yönünde açık, rahatsız edici bir eğilimle – bu meşruiyeti giderek daha ciddi bir sorun haline getiriyor.
O halde, Baş Yargıç Roberts’ın sonunda neden sesini yükselttiği anlaşılabilir. Mahkemenin güvenilirliği ve kurumsal uygulanabilirliği konusundaki riskleri kimse daha iyi anlayamaz. İtirazları bile diğer muhafazakarları gölge davayı kötüye kullanmayı bırakmaya ikna edemiyorsa, bu, mahkemenin muhafazakar çoğunluğunun gelecekte daha da ileri gitme ve gölge davayı daha da önemli ve tartışmalı anayasal meseleleri çözmek için kullanma istekliliğini gösterebilir. sorular.
Texas Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde profesör olan Stephen I. Vladeck (@steve_vladeck), federal mahkemeler ve anayasa hukuku konusunda uzmanlaşmıştır. Aynı zamanda “Ulusal Güvenlik Yasası Podcasti”nin ortak sunucusudur. Gölgeler üzerine bir kitap yazıyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Ancak özellikle Yargıç Elena Kagan tarafından yazılan kısa ama sert muhalefet şerhi nedeniyle geçici karar göz ardı edilemez. Liberal yargıçların, mahkemedeki muhafazakar yargıçların çoğunu, geçen haftaki gibi imzasız, açıklanamayan emirler olarak adlandırılan gölge belgeyi giderek daha sık kullandıkları için ilk kez çağırması değil. Ancak, Baş Yargıç John Roberts’ın (ve Yargıçlar Stephen Breyer ve Sonia Sotomayor’un) bunu yaparken ilk kez katılması önemliydi.
Kamuoyunun çarpıcı duruşuyla, başyargıç, diğer muhafazakar yargıçların kullandığı usuli kısayollarla ilgili endişelerin ideolojik ayrımları nasıl aştığını (ve yapması gerektiğini) gösterdi. Ayrıca birçok kişinin uzun zamandır şüphelendiği şeyi de netleştirdi: Roberts mahkemesi bitti.
“Gölge dosya” terimi, 2015 yılında Chicago Üniversitesi hukuk profesörü Will Baude tarafından Yüksek Mahkeme’nin çalışmasının daha karanlık olan kısmını – yargıçların her birine verdiği binlerce imzasız ve genellikle açıklanamayan emri – tanımlamak için tanıtıldı. yıllarını yönetmek için. Bu emirler esasa aykırıdır, her yıl 60 ila 70 dava, mahkeme için uzun, imzalanmış görüşlerle çözülmeden önce brifing ve sözlü tartışmalardan geçer.
Anlaşılmazlığı nedeniyle, gölge dosyası tarihsel olarak çok daha az kamuoyunun dikkatini çekti veya incelemeye aldı. Çoğu gölge dosya emri uygun değildir – temyize gitmeyi reddetmek veya bir partiye brifing vermek için daha fazla zaman vermek kadar rutin meseleler.
Ancak, her zamankinden çok daha fazla, mahkeme acil yardım başvurularında usule ilişkin kararları kullanırken, temyizler mahkemeler aracılığıyla milyonlarca Amerikalı’nın yaşamını etkileyen anlaşmazlıkları çözmek için -ister bir kuralın bloke edilmesinde olsun- çözüme ulaştırıyor. Mesleki Güvenlik ve Sağlık İdaresi, büyük işverenler için bir aşı emriyle, altı hafta sonra Teksas’ın çoğu kürtaj yasağını engellemeyi reddederek veya iki Alabama alt mahkemesinin Oy Hakkı Yasasını ihlal ettiği gerekçesiyle iptal ettiği kongre bölge haritalarını yürürlüğe koymayı reddetti.
Yargıçlar defalarca, alt mahkemelere bu kararları emsal olarak değerlendirmelerini emrediyor – geçen haftaki kararda olduğu gibi, emir diğer davalara uygulanacak hiçbir analiz içermese bile, bu da çoğu zaman emsali zorlaştırıyor. alt mahkemeler başvurabilir.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bu kararlar mahkemenin liberal yargıçlarından giderek daha keskin muhalefetleri kışkırttı. Geçen Eylül ayında, yargıçlar, açıkça anayasaya aykırı olan Teksas kürtaj yasasını durdurmayı 5’e 4 oyla reddettiklerinde, Yargıç Kagan çoğunluğu sadece kararının özü için değil, aynı zamanda bu kararın gölge dosya hakkında söyledikleri için de eleştirdi. . “Çoğunluğun kararı, bu mahkemenin çok fazla gölge-docket karar verme sürecinin simgesidir – ki bu her gün daha mantıksız, tutarsız ve savunması imkansız hale geliyor.”
Geçen hafta, bir bölge mahkemesi tedbirini, şikayetçi devletlere zarar verdiğine dair delil olmamasına rağmen dondurarak, çoğunluk, daha önce sağladıkları acil yardımın şartlarını bir kez daha karşılamış oldu. Yargıç Kagan, bunun mahkemenin “acil durum listesinin hiçbir şekilde acil durumlar için olmadığını”, bunun yerine “tam bir brifing ve tartışma yapılmadan yapılmadığı sürece, esasa ilişkin tespitler için yalnızca başka bir yer” oluşturduğunu yazdı. Başka bir deyişle, gölge emirlerin temel gerekçesi – temyiz açılırken bir tarafın geri dönüşü olmayan zarara uğramasını önlemek için davaya erken müdahale etme ihtiyacı – hiçbir yerde bulunamadı.
Başyargıç Roberts, Yargıçlar Breyer, Sotomayor ve Kagan ile önceki altı gölge karara karşı oy kullandı. Ancak Temiz Su Yasası anlaşmazlığı, diğer muhafazakarların sadece gölge dosyasını kullanmakla kalmayıp onu kötüye kullandıklarına dair prosedürel eleştiriye ilk kez katıldı. Bu bakımdan, onun azarlaması partizan olarak reddedilemez. Baş Yargıç Roberts, muhafazakar yargıçların istenen sonuçlara ulaşmak için yeterli açıklama yapmadan olağan prosedürleri kısa devre yaptıkları suçlamasını alenen onaylayarak, mahkemenin davranışını savunanlara güçlü bir karşı çıkış sağladı. Örneğin Yargıç Samuel Alito, Eylül 2021’de yaptığı bir konuşmada, bu kararları eleştirenlerin kötü niyetle hareket ettiğini, çünkü asıl itirazlarının bu davalardaki sonuçlara olduğunu iddia etti.
Başyargıç Roberts’ın bu gölge davalardaki muhalifleri hakkında özellikle söylenen şey, Yargıçlar Breyer, Sotomayor ve Kagan’ın aksine, sonuçlara genellikle sempati duymasıdır. Örneğin, Şubat ayında Alabama’nın yeniden dağıtılması kararında, Baş Yargıç Roberts, mahkemenin Alabama haritalarının kaldırıldığı Oy Hakları Yasası’nın yorumunu yeniden gözden geçirmesi gerektiği konusunda hemfikirdi; o sadece bu yorumdaki herhangi bir değişikliğin gölge dosyadan değil, esastan gelmesi gerektiğine inanıyordu.
En azından gölgede, ama bu artık ona bağlı değil. Bunun yerine, mahkemenin kaderi giderek Yargıçlar Brett Kavanaugh ve Amy Coney Barrett tarafından kontrol ediliyor gibi görünüyor. Daha geçen hafta Ronald Reagan Başkanlık Kütüphanesi’nde, yargıçların yargıçlardan çok politikacılar gibi davranıp davranmadığı konusunda herhangi bir sonuca varmadan önce “görüşleri okumaları” için bir dinleyiciye yalvardı. İki gün sonra, çoğunluğun imzasız, açıklanamayan, okunacak bir görüşün olmadığı Temiz Su Yasası davasına katıldı. Yargıç Kavanaugh da, davranışın kendisinden çok mahkemenin davranışına yönelik eleştirilerden rahatsız görünüyor; şubat ayında Alabama’daki davaları yeniden bölüştürerek Yargıç Kagan’ın “gölge yuvası” hakkındaki “akılda kalıcı ama yıpranmış retoriği” eleştirmek için yolundan çekildi. muhalefet
Yine de yıpranan retorik değil; mahkemenin güvenilirliğidir. Yargıçlar uzun zamandır ısrar ediyor – Yargıçlar Sandra Day O’Connor, Anthony Kennedy ve David Souter’ın 1992’de belirttiği gibi – “mahkemenin meşruiyeti, ilkeli karakterlerinin kabul edilmesi için yeterince makul olduğu koşullar altında yasal olarak ilkeli kararlar vermesine bağlıdır. millet.” Gittikçe daha fazla Amerikalıyı etkileyen ilkeden bağımsız kararların çoğalması – ve Cumhuriyetçileri Demokratlara tercih etme yönünde açık, rahatsız edici bir eğilimle – bu meşruiyeti giderek daha ciddi bir sorun haline getiriyor.
O halde, Baş Yargıç Roberts’ın sonunda neden sesini yükselttiği anlaşılabilir. Mahkemenin güvenilirliği ve kurumsal uygulanabilirliği konusundaki riskleri kimse daha iyi anlayamaz. İtirazları bile diğer muhafazakarları gölge davayı kötüye kullanmayı bırakmaya ikna edemiyorsa, bu, mahkemenin muhafazakar çoğunluğunun gelecekte daha da ileri gitme ve gölge davayı daha da önemli ve tartışmalı anayasal meseleleri çözmek için kullanma istekliliğini gösterebilir. sorular.
Texas Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde profesör olan Stephen I. Vladeck (@steve_vladeck), federal mahkemeler ve anayasa hukuku konusunda uzmanlaşmıştır. Aynı zamanda “Ulusal Güvenlik Yasası Podcasti”nin ortak sunucusudur. Gölgeler üzerine bir kitap yazıyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .