Dahi kafalar
New member
New York’ta kiralar yükseliyor. Üst orta sınıf New Yorklular bile içinde büyüdükleri topluluklarda ev satın almaya paralarının yetmediğini fark ediyor. Yoksul ve işçi sınıfı New Yorklular evsizliğe bakıyorlar. Eyalet genelinde binlerce tahliye davası devam ediyor.
Tek bir basit çözüm var: New York’un her türden daha fazla ve hızlı konut inşa etmesi gerekiyor.
Amerika genel olarak yeterli konut inşa etmese de, New York’taki sorun özellikle akut. Kâr amacı gütmeyen Vatandaş Bütçe Komisyonu’nun bir raporuna göre, son on yılda New York, San Francisco da dahil olmak üzere neredeyse tüm diğer büyük ABD şehirlerinden daha az kişi başına yeni konut birimleri için daha az izin verdi.
En azından New York’ta inşaat yapmayı kolaylaştıracak eyalet yasaları söz konusu olduğunda, bazı ilerleme işaretleri var.
Eyalet Yasama Meclisi ve vali, New York’ta bodrum ve garaj dairelerini yasallaştıran bir yasayla ilerleme konusunda iyi bir şansa sahip görünüyor. Başarılı olursa, halihazırda bu apartmanlarda yaşayan binlerce New Yorkluyu koruyabilir ve diğer ev sahiplerini bu tür birimleri kiralamaya teşvik edebilir. New York City’de ofis ve otel alanlarının konutlara dönüştürülmesini kolaylaştıracak bir öneri de geniş destek görüyor.
Ayrıca umut verici: Hükümet Kathy Hochul, geliştiriciler için Haziran ayında sona erecek bir vergi teşviği olan 421-a’nın yerine geçecek bir araç belirledi. Mevcut program vergi mükelleflerine yıllık 1,7 milyar dolara mal olsa da, şehrin denetçisinin bir tahminine göre, oluşturduğu birimlerin çoğu yalnızca yılda 100.000 doların üzerinde kazananlar için uygun fiyatlı. Validen gelen bir teklif, geliştiricilerin diğer imtiyazlarının yanı sıra düşük gelirli New Yorklular için birimlerin inşa edilmesini gerektirerek New Yorklulara daha iyi bir anlaşma sağlayacaktır.
Oldukça teknik ama önemli bir çabayla Albany, New York’ta müteahhitlerin herhangi bir arsa üzerine inşa edebilecekleri konut miktarı üzerindeki külfetli sınırları kaldırmak için de harekete geçebilir.
Bunların hepsi doğru yönde atılmış adımlardır. Ancak New York’un konut arzını artırması ve eyaletteki yüksek kiraların ve konut fiyatlarının yükünü hafifletmesi gereken bölgesel yaklaşımın çok gerisinde.
New York’ta ve eyalet çapında konut maliyetini düşürmek için New York’un yapabileceği daha çok şey var.
Milletvekilleri, örneğin, bodrum ve garaj dairelerini yasallaştıran önlemi eyaletin geri kalanına genişletebilir. (Bu fikir, bu konuşmalara aşina olan insanlara göre, banliyö milletvekillerinin itiraz etmesinden sonra rafa kaldırıldı.)
Eyalet Senatörü Brad Hoylman’ın bir önerisi şehirlerin kapasitesini sınırlayacaktı. ve New York’taki kasabalar, çok aileli konutları yasaklamak için imar yasalarını kullanmak ve eyalet genelinde şiddetle ihtiyaç duyulan konutların daha fazlasının inşa edilmesine izin vermek. Bunun gibi önlemler, New York bölgesini ülkedeki en pahalı ve ırksal olarak ayrılmış metropol alanlarından biri haline getirmeye yardımcı olan ırkçı bölgelere ayırma yasalarının etkilerini ortadan kaldırmaya yardımcı olabilir. Vali Hochul’dan alınan daha sınırlı bir başka önlem, New York banliyölerindeki geçiş bölgelerinin etrafına bazı yeni çok aileli konutların inşa edilmesine izin verecek.
Long Island’daki bazı yetkililerin şiddetli muhalefeti üzerine her iki önlem de öldü. Vali Hochul ve diğer New York politikacıları, geri adım atmak yerine, banliyö New Yorklularına, topluluklarında daha fazla konut inşa etmenin yalnızca adalete değil, aynı zamanda tüm bölge için satın alınabilirliğe yönelik bir adım olduğunu iddia edebilirler. Emlak şirketi Redfin’e göre, Nassau County’deki evlerin medyan satış fiyatı geçen yıldan bu yana yüzde 8,5 ve Suffolk County’de yüzde 11,3 arttı.
Bir başka önemli öneri de ciddi şekilde tartışılmıyor. New York City’nin son derece adaletsiz emlak vergisi sisteminde reform yapmak, inşaatçıları büyük kiralık konutlar inşa etmeye teşvik edecektir. Mevcut sistemde, büyük kiralık mülkler üzerindeki medyan efektif emlak vergisi oranı, kat mülkiyeti için efektif oranın yaklaşık iki katı ve bir ila üç ailelik evlerdeki orandan daha yüksektir. Pek çok durumda, Brooklyn’deki Cobble Hill ve Park Slope gibi varlıklı mahallelerdeki kumtaşı veya şehir evi sahipleri, Bronx ve Brooklyn’deki mülk sahiplerinden mutlak olarak ve piyasa değerlerinin bir yüzdesi olarak emlak vergilerinde önemli ölçüde daha az öderler. Staten Island, çok daha düşük piyasa değerlerine sahip.
Daha da kötüsü, en büyük konut emlak vergisi yükü, çoğu yoksul, çalışan ve orta sınıf New Yorklunun yaşadığı ve kira ödediği büyük apartmanlara düşüyor. Yeni büyük apartmanlar üzerindeki vergilerin düşürülmesi, geliştiricilere bu projeleri inşa etmeye ve yatırım yapmaya teşvik ederek daha fazla konut yaratılmasına yardımcı olabilir. Şehrin denetçisi Brad Lander, bu ay bir raporda emlak vergisi reformu çağrılarını yeniden canlandırdı ve bu tür reformların 421-a ihtiyacını büyük ölçüde ortadan kaldıracağına işaret etti.
Albany ve Belediye Binası’nda bu reformları hayata geçirme gücüne birlikte sahip olan diğerlerini de aynı şekilde izlemek canlandırıcı olurdu.
Konut krizi aynı zamanda toplulukları herkes için daha az güvenli hale getiriyor. Daha fazla konut inşa etmek, son derece istikrarsız bir şehri nasıl istikrara kavuşturduğumuzun ve onlara ihtiyacı olan insanlara ruh sağlığı tedavisi de dahil olmak üzere hayati hizmetler sunmamızın bir parçasıdır.
Bunu tersine çevirmek tüm New Yorkluların desteğini gerektirecek. Daha zengin şehir sakinleri, şehir emlak vergilerinden adil paylarını ödeyerek üzerlerine düşeni yapabilirler. Yaşanabilir bir şehrin gerektirdiği maliyet budur. Banliyö New Yorklular, artan kalkınmanın topluluklarına getirebileceği canlılığı, çeşitliliği ve ekonomik büyümeyi göz önünde bulundurarak başlayabilir. New York’taki politikacılar, Long Island Demiryolu Yolu’nun genişletilmesi gibi toplu taşımaya yapılan cömert yatırımların uygun fiyatlı konutlarla birlikte geldiğini de açıkça belirtebilirler.
Her kökenden Amerikalıdan ne tür bir toplulukta yaşamak istediklerine karar vermeleri isteniyor. New York, yalnızca içinde yaşamak istedikleri bir gerçeği kabul etmek zorunda değil. şehrin en varlıklı sakinleri, güvenli konutun getirdiği gönül rahatlığının tadını çıkarıyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Tek bir basit çözüm var: New York’un her türden daha fazla ve hızlı konut inşa etmesi gerekiyor.
Amerika genel olarak yeterli konut inşa etmese de, New York’taki sorun özellikle akut. Kâr amacı gütmeyen Vatandaş Bütçe Komisyonu’nun bir raporuna göre, son on yılda New York, San Francisco da dahil olmak üzere neredeyse tüm diğer büyük ABD şehirlerinden daha az kişi başına yeni konut birimleri için daha az izin verdi.
En azından New York’ta inşaat yapmayı kolaylaştıracak eyalet yasaları söz konusu olduğunda, bazı ilerleme işaretleri var.
Eyalet Yasama Meclisi ve vali, New York’ta bodrum ve garaj dairelerini yasallaştıran bir yasayla ilerleme konusunda iyi bir şansa sahip görünüyor. Başarılı olursa, halihazırda bu apartmanlarda yaşayan binlerce New Yorkluyu koruyabilir ve diğer ev sahiplerini bu tür birimleri kiralamaya teşvik edebilir. New York City’de ofis ve otel alanlarının konutlara dönüştürülmesini kolaylaştıracak bir öneri de geniş destek görüyor.
Ayrıca umut verici: Hükümet Kathy Hochul, geliştiriciler için Haziran ayında sona erecek bir vergi teşviği olan 421-a’nın yerine geçecek bir araç belirledi. Mevcut program vergi mükelleflerine yıllık 1,7 milyar dolara mal olsa da, şehrin denetçisinin bir tahminine göre, oluşturduğu birimlerin çoğu yalnızca yılda 100.000 doların üzerinde kazananlar için uygun fiyatlı. Validen gelen bir teklif, geliştiricilerin diğer imtiyazlarının yanı sıra düşük gelirli New Yorklular için birimlerin inşa edilmesini gerektirerek New Yorklulara daha iyi bir anlaşma sağlayacaktır.
Oldukça teknik ama önemli bir çabayla Albany, New York’ta müteahhitlerin herhangi bir arsa üzerine inşa edebilecekleri konut miktarı üzerindeki külfetli sınırları kaldırmak için de harekete geçebilir.
Bunların hepsi doğru yönde atılmış adımlardır. Ancak New York’un konut arzını artırması ve eyaletteki yüksek kiraların ve konut fiyatlarının yükünü hafifletmesi gereken bölgesel yaklaşımın çok gerisinde.
New York’ta ve eyalet çapında konut maliyetini düşürmek için New York’un yapabileceği daha çok şey var.
Milletvekilleri, örneğin, bodrum ve garaj dairelerini yasallaştıran önlemi eyaletin geri kalanına genişletebilir. (Bu fikir, bu konuşmalara aşina olan insanlara göre, banliyö milletvekillerinin itiraz etmesinden sonra rafa kaldırıldı.)
Eyalet Senatörü Brad Hoylman’ın bir önerisi şehirlerin kapasitesini sınırlayacaktı. ve New York’taki kasabalar, çok aileli konutları yasaklamak için imar yasalarını kullanmak ve eyalet genelinde şiddetle ihtiyaç duyulan konutların daha fazlasının inşa edilmesine izin vermek. Bunun gibi önlemler, New York bölgesini ülkedeki en pahalı ve ırksal olarak ayrılmış metropol alanlarından biri haline getirmeye yardımcı olan ırkçı bölgelere ayırma yasalarının etkilerini ortadan kaldırmaya yardımcı olabilir. Vali Hochul’dan alınan daha sınırlı bir başka önlem, New York banliyölerindeki geçiş bölgelerinin etrafına bazı yeni çok aileli konutların inşa edilmesine izin verecek.
Long Island’daki bazı yetkililerin şiddetli muhalefeti üzerine her iki önlem de öldü. Vali Hochul ve diğer New York politikacıları, geri adım atmak yerine, banliyö New Yorklularına, topluluklarında daha fazla konut inşa etmenin yalnızca adalete değil, aynı zamanda tüm bölge için satın alınabilirliğe yönelik bir adım olduğunu iddia edebilirler. Emlak şirketi Redfin’e göre, Nassau County’deki evlerin medyan satış fiyatı geçen yıldan bu yana yüzde 8,5 ve Suffolk County’de yüzde 11,3 arttı.
Bir başka önemli öneri de ciddi şekilde tartışılmıyor. New York City’nin son derece adaletsiz emlak vergisi sisteminde reform yapmak, inşaatçıları büyük kiralık konutlar inşa etmeye teşvik edecektir. Mevcut sistemde, büyük kiralık mülkler üzerindeki medyan efektif emlak vergisi oranı, kat mülkiyeti için efektif oranın yaklaşık iki katı ve bir ila üç ailelik evlerdeki orandan daha yüksektir. Pek çok durumda, Brooklyn’deki Cobble Hill ve Park Slope gibi varlıklı mahallelerdeki kumtaşı veya şehir evi sahipleri, Bronx ve Brooklyn’deki mülk sahiplerinden mutlak olarak ve piyasa değerlerinin bir yüzdesi olarak emlak vergilerinde önemli ölçüde daha az öderler. Staten Island, çok daha düşük piyasa değerlerine sahip.
Daha da kötüsü, en büyük konut emlak vergisi yükü, çoğu yoksul, çalışan ve orta sınıf New Yorklunun yaşadığı ve kira ödediği büyük apartmanlara düşüyor. Yeni büyük apartmanlar üzerindeki vergilerin düşürülmesi, geliştiricilere bu projeleri inşa etmeye ve yatırım yapmaya teşvik ederek daha fazla konut yaratılmasına yardımcı olabilir. Şehrin denetçisi Brad Lander, bu ay bir raporda emlak vergisi reformu çağrılarını yeniden canlandırdı ve bu tür reformların 421-a ihtiyacını büyük ölçüde ortadan kaldıracağına işaret etti.
Albany ve Belediye Binası’nda bu reformları hayata geçirme gücüne birlikte sahip olan diğerlerini de aynı şekilde izlemek canlandırıcı olurdu.
Konut krizi aynı zamanda toplulukları herkes için daha az güvenli hale getiriyor. Daha fazla konut inşa etmek, son derece istikrarsız bir şehri nasıl istikrara kavuşturduğumuzun ve onlara ihtiyacı olan insanlara ruh sağlığı tedavisi de dahil olmak üzere hayati hizmetler sunmamızın bir parçasıdır.
Bunu tersine çevirmek tüm New Yorkluların desteğini gerektirecek. Daha zengin şehir sakinleri, şehir emlak vergilerinden adil paylarını ödeyerek üzerlerine düşeni yapabilirler. Yaşanabilir bir şehrin gerektirdiği maliyet budur. Banliyö New Yorklular, artan kalkınmanın topluluklarına getirebileceği canlılığı, çeşitliliği ve ekonomik büyümeyi göz önünde bulundurarak başlayabilir. New York’taki politikacılar, Long Island Demiryolu Yolu’nun genişletilmesi gibi toplu taşımaya yapılan cömert yatırımların uygun fiyatlı konutlarla birlikte geldiğini de açıkça belirtebilirler.
Her kökenden Amerikalıdan ne tür bir toplulukta yaşamak istediklerine karar vermeleri isteniyor. New York, yalnızca içinde yaşamak istedikleri bir gerçeği kabul etmek zorunda değil. şehrin en varlıklı sakinleri, güvenli konutun getirdiği gönül rahatlığının tadını çıkarıyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .