Dahi kafalar
New member
Son birkaç yılda yeni bir telefon, bilgisayar, oyun konsolu veya benzeri başka bir cihaz satın aldıysanız, en az bir ucu ezilmiş Tic Tac’a benzeyen bir kablo kullanarak şarj ediyor olma ihtimaliniz yüksektir — yaklaşık bir inç uzunluğunda ve bir inçin üçte biri genişliğinde, köşeleri yuvarlatılmış dikdörtgen bir tapa.
Resmi olarak, bu tür şeyleri belirleyen teknoloji şirketleri koalisyonuna göre, bu şekle sahip bir bağlayıcı, Evrensel Seri Veri Yolu Type-C olarak bilinir. Ama arkadaşları ona sadece USB-C diyor – ve er ya da geç, bu yetenekli küçük kabloyla hepimizin son derece dostça büyüyeceğinden şüpheleniyorum.
USB-C’nin tek satış noktası evrenselliktir. Az ya da çok herhangi bir şeyi başarmak için aşağı yukarı her şeye bağlanmak üzere tasarlandı, böylece dijital yaşamda gezinmek için ihtiyaç duyulan kablo sayısını ve çeşitliliğini azalttı. Bu size küçük bir lütuf gibi gelebilir, ancak bunlar küçük nimetlerle alay etmenin zamanı değil. Modern yaşamın önemsiz ama yine de düzenli olarak ıstırap veren rahatsızlıklarını hafifletmede sadece fayda değil, neşe gibi bir şey bulmak mümkün olduğu sürece, USB-C çağımızın yaşamı değiştiren yeniliklerinden biri olabilir.
Bunu okuyan teknisyenler duman üflediğimi iddia edecekler. USB-C yeni bile değil; bu portları taşıyan ilk cihazlar 2015 yılında satışa çıktı.
Doğru, ancak USB-C’nin tam potansiyelini anlamak biraz zaman aldı. Teknoloji, sayısız teknik zorluğun üstesinden gelmek zorunda kaldı ve cihaz ekosisteminde belirli bir kritik kütleye ulaşmak zorunda kaldı. Sonunda ancak bu hafta USB-C’nin tek kablo rüyası kaçınılmaz olmaya başladı. Pazartesi günü, elektronik atıkları azaltmak amacıyla, Avrupa Birliği üye ülkeleri “tüm yeni cep telefonları, tabletler, dijital kameralar, kulaklıklar ve kulaklıklar, elde taşınabilir oyun konsolları ve taşınabilir hoparlörlerde USB-C şarj bağlantı noktaları gerektiren bir kuralı onayladılar. , e-okuyucular, klavyeler, fareler, taşınabilir navigasyon sistemleri, kulakiçi kulaklıklar ve dizüstü bilgisayarlar” AB’de satılmaktadır
Kural birkaç yıl içinde aşamalı olarak uygulanacak, ancak bilgisayarları ve tabletleri için USB-C’ye giren, ancak Lightning adlı tescilli konektörüne yapışan ana duraklama olan Apple ile zaten sonuçlar elde etti. iPhone. Bir Apple yöneticisi, The Wall Street Journal’ın Salı günü düzenlediği teknoloji konferansında bir görüşmeciye, Apple’ın yasaya karşı çıkmasına rağmen “uyması gerektiğini” söyledi. Bunun, tüm iPhone’ların mı yoksa yalnızca Avrupa’daki iPhone’ların bir USB-C bağlantı noktası alacağı anlamına mı geldiği belli değil. İşte eski olduğunu umuyoruz.
Avrupa kuralı yalnızca şarj için geçerlidir, ancak USB-C çok daha fazlasını yapar. Herhangi bir rolü diğer seçeneklerden daha iyi oynayabilen, kabloların Meryl Streep’idir. Şarj etmeye ek olarak, bilgisayarınızdan monitörünüze veya TV’nize görüntü sinyallerini iletmek için bir USB-C kablosu kullanılabilir; kameralar, harici sürücüler ve diğer çevre birimleri gibi aygıtlara olağanüstü hızlarda büyük miktarda veri aktarmak; ve belki de en iyisi, tek bir kabloyla birden fazla görevi yerine getirebilmeniz için bunların birçoğunu aynı anda yapmaktır.
Örneğin, dizüstü bilgisayarım ile masamdaki monitör arasına gerilmiş bir USB-C kablosu aynı anda veri ve gücü taşıyor – monitör (duvar prizine takılı) dizüstü bilgisayarı şarj ediyor, dizüstü bilgisayar görüntüleri gönderirken ekran. Bu, USB-C’den önce kullanmış olabileceğim görüntü kablosu olan HDMI’dan çok daha üstün — HDMI bir dizüstü bilgisayarı şarj etmek için yeterli gücü taşıyamıyor, yani onu bir dizüstü bilgisayar şarj cihazına ek olarak kullanmam gerekecek. Bunun gibi küçük yollarla USB-C yükümü hafifletti. Cihazlarımın çoğu artık bu tek konektörü kullandığından, son zamanlarda kendimi çok daha az şarj cihazı, kablo ve dongle ile seyahat ederken buldum (bilgisayarlarımıza takılan çok sayıda adaptör ve diğer küçük cihazların korkunç adı).
Ayrıca bana biraz depolama alanı kazandırdı. Bu yaz bir hafta sonu, sakinleştirici bir müzik açtım ve evimin unutulmuş köşelerine doldurulmuş eski kabloların karışıklığı arasında bir arkeolojik keşif gezisi düzenledim.
Temizliğim, teknoloji tarihi boyunca işkence gören bir yolculuktu. USB standardı, cihazlar arasında uyumluluk yaratmanın bir yolu olarak 1996’da tanıtıldı, ancak o zamandan beri kaç çeşit USB olduğu dikkat çekicidir – her biri standardizasyon hedefini baltalıyor. İlk önce klasik, tam boyutlu USB vardı – başparmağınızın ucu kadar her yerde bulunan dikdörtgen fiş. Sonra USB-B (genellikle yazıcılarda bulunan kare şeklinde bir fiş), ardından 2000’lerden beri Apple’a ait olmayan pek çok cihazda bulunan küçük fişler olan Mini-USB ve Micro-USB vardı. Şaşırtıcı bir şekilde, tüm bu sürümler boyunca, tasarımcılar aynı kusuru tekrarladılar – USB-C’ye kadar her çeşit USB, ancak doğru yöne bakarsa takılabilir ve karanlıkta herhangi bir şeyi şarj etmeyi çok zor bir işlem haline getirir. (USB-C, Lightning gibi simetriktir, böylece herhangi bir yöne takabilirsiniz.)
Belki de en büyük karışıklık, görünüşte birkaç yılda bir yeni kabloların geldiği TV’lerde ve bilgisayar monitörlerindeydi. Ben çocukken, RCA kabloları (iki veya üç renkli yuvarlak fiş örgüsü) kullanarak bir TV’yi VCR veya Nintendo’ya bağlamıştınız. Ardından bileşen görüntü (çeşitli renklere sahip benzer örgüler), S-video (yuvarlak fiş, çok delik) ve nihayetinde bugün çoğu TV’de bulunan yamuk şeklinde HDMI olan HDMI geldi. Bu arada monitörler, şaşırtıcı sayıda kablo türünden geçti – VGA, SVGA, DVI, Micro-DVI, Mini-DVI, DisplayPort, Küçük DisplayPort ve şimdi HDMI, Küçük HDMI ve Micro HDMI. İnsanların ev eğlence sistemlerini kurmakta zorlanmaları şaşırtıcı mı?
Üreticileri bu çeşitler arasında geçiş yaptıkları için suçlamak zor: Cihazlarımız güçlendikçe ve şekilleri değiştikçe kablolar da değişmek zorunda kaldı. USB-C’nin bir süre daha kalacağı konusunda iyimser olmamın bir nedeni, teknolojide yeni bir istikrar döneminde ortaya çıkması. Gelecek yılın akıllı telefonu veya tableti bu yılınkinden sadece biraz farklı olacak. Ve USB-C zamanla değişmek üzere tasarlanmıştır – USB-C bağlantı noktaları zamanla daha güçlü hale gelse de, eski USB-C cihazlarınızda hala takılacak bir yer olacaktır.
İstisnalar olacaktır elbette; teknolojide her zaman vardır. Akıllı saatler ve fitness takip cihazları gibi birçok giyilebilir cihaz, kendi özel konektörlerini kullanmaya devam edecek. Diğer bağlayıcılar, yalnızca pazar dinamikleri nedeniyle yerinde kalacaktır. HDMI’nın oyalanmasını beklerdim çünkü onu kullanan çok fazla cihaz var.
Bu engellemelere rağmen USB-C’nin krallığı çok uzun sürecek ve saltanatı uzun sürecek. (hemen hemen) her şey için çalışan bir kablo – bazen rüyalar gerçek olur.
Farhad Manjoo ile Çalışma Saatleri
Farhad istiyor telefonda okuyucularla sohbet . Aklınıza takılan herhangi bir şey hakkında bir New York Times köşe yazarıyla konuşmak istiyorsanız, lütfen bu formu doldurun. Farhad, aramak için birkaç okuyucu seçecek.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Resmi olarak, bu tür şeyleri belirleyen teknoloji şirketleri koalisyonuna göre, bu şekle sahip bir bağlayıcı, Evrensel Seri Veri Yolu Type-C olarak bilinir. Ama arkadaşları ona sadece USB-C diyor – ve er ya da geç, bu yetenekli küçük kabloyla hepimizin son derece dostça büyüyeceğinden şüpheleniyorum.
USB-C’nin tek satış noktası evrenselliktir. Az ya da çok herhangi bir şeyi başarmak için aşağı yukarı her şeye bağlanmak üzere tasarlandı, böylece dijital yaşamda gezinmek için ihtiyaç duyulan kablo sayısını ve çeşitliliğini azalttı. Bu size küçük bir lütuf gibi gelebilir, ancak bunlar küçük nimetlerle alay etmenin zamanı değil. Modern yaşamın önemsiz ama yine de düzenli olarak ıstırap veren rahatsızlıklarını hafifletmede sadece fayda değil, neşe gibi bir şey bulmak mümkün olduğu sürece, USB-C çağımızın yaşamı değiştiren yeniliklerinden biri olabilir.
Bunu okuyan teknisyenler duman üflediğimi iddia edecekler. USB-C yeni bile değil; bu portları taşıyan ilk cihazlar 2015 yılında satışa çıktı.
Doğru, ancak USB-C’nin tam potansiyelini anlamak biraz zaman aldı. Teknoloji, sayısız teknik zorluğun üstesinden gelmek zorunda kaldı ve cihaz ekosisteminde belirli bir kritik kütleye ulaşmak zorunda kaldı. Sonunda ancak bu hafta USB-C’nin tek kablo rüyası kaçınılmaz olmaya başladı. Pazartesi günü, elektronik atıkları azaltmak amacıyla, Avrupa Birliği üye ülkeleri “tüm yeni cep telefonları, tabletler, dijital kameralar, kulaklıklar ve kulaklıklar, elde taşınabilir oyun konsolları ve taşınabilir hoparlörlerde USB-C şarj bağlantı noktaları gerektiren bir kuralı onayladılar. , e-okuyucular, klavyeler, fareler, taşınabilir navigasyon sistemleri, kulakiçi kulaklıklar ve dizüstü bilgisayarlar” AB’de satılmaktadır
Kural birkaç yıl içinde aşamalı olarak uygulanacak, ancak bilgisayarları ve tabletleri için USB-C’ye giren, ancak Lightning adlı tescilli konektörüne yapışan ana duraklama olan Apple ile zaten sonuçlar elde etti. iPhone. Bir Apple yöneticisi, The Wall Street Journal’ın Salı günü düzenlediği teknoloji konferansında bir görüşmeciye, Apple’ın yasaya karşı çıkmasına rağmen “uyması gerektiğini” söyledi. Bunun, tüm iPhone’ların mı yoksa yalnızca Avrupa’daki iPhone’ların bir USB-C bağlantı noktası alacağı anlamına mı geldiği belli değil. İşte eski olduğunu umuyoruz.
Avrupa kuralı yalnızca şarj için geçerlidir, ancak USB-C çok daha fazlasını yapar. Herhangi bir rolü diğer seçeneklerden daha iyi oynayabilen, kabloların Meryl Streep’idir. Şarj etmeye ek olarak, bilgisayarınızdan monitörünüze veya TV’nize görüntü sinyallerini iletmek için bir USB-C kablosu kullanılabilir; kameralar, harici sürücüler ve diğer çevre birimleri gibi aygıtlara olağanüstü hızlarda büyük miktarda veri aktarmak; ve belki de en iyisi, tek bir kabloyla birden fazla görevi yerine getirebilmeniz için bunların birçoğunu aynı anda yapmaktır.
Örneğin, dizüstü bilgisayarım ile masamdaki monitör arasına gerilmiş bir USB-C kablosu aynı anda veri ve gücü taşıyor – monitör (duvar prizine takılı) dizüstü bilgisayarı şarj ediyor, dizüstü bilgisayar görüntüleri gönderirken ekran. Bu, USB-C’den önce kullanmış olabileceğim görüntü kablosu olan HDMI’dan çok daha üstün — HDMI bir dizüstü bilgisayarı şarj etmek için yeterli gücü taşıyamıyor, yani onu bir dizüstü bilgisayar şarj cihazına ek olarak kullanmam gerekecek. Bunun gibi küçük yollarla USB-C yükümü hafifletti. Cihazlarımın çoğu artık bu tek konektörü kullandığından, son zamanlarda kendimi çok daha az şarj cihazı, kablo ve dongle ile seyahat ederken buldum (bilgisayarlarımıza takılan çok sayıda adaptör ve diğer küçük cihazların korkunç adı).
Ayrıca bana biraz depolama alanı kazandırdı. Bu yaz bir hafta sonu, sakinleştirici bir müzik açtım ve evimin unutulmuş köşelerine doldurulmuş eski kabloların karışıklığı arasında bir arkeolojik keşif gezisi düzenledim.
Temizliğim, teknoloji tarihi boyunca işkence gören bir yolculuktu. USB standardı, cihazlar arasında uyumluluk yaratmanın bir yolu olarak 1996’da tanıtıldı, ancak o zamandan beri kaç çeşit USB olduğu dikkat çekicidir – her biri standardizasyon hedefini baltalıyor. İlk önce klasik, tam boyutlu USB vardı – başparmağınızın ucu kadar her yerde bulunan dikdörtgen fiş. Sonra USB-B (genellikle yazıcılarda bulunan kare şeklinde bir fiş), ardından 2000’lerden beri Apple’a ait olmayan pek çok cihazda bulunan küçük fişler olan Mini-USB ve Micro-USB vardı. Şaşırtıcı bir şekilde, tüm bu sürümler boyunca, tasarımcılar aynı kusuru tekrarladılar – USB-C’ye kadar her çeşit USB, ancak doğru yöne bakarsa takılabilir ve karanlıkta herhangi bir şeyi şarj etmeyi çok zor bir işlem haline getirir. (USB-C, Lightning gibi simetriktir, böylece herhangi bir yöne takabilirsiniz.)
Belki de en büyük karışıklık, görünüşte birkaç yılda bir yeni kabloların geldiği TV’lerde ve bilgisayar monitörlerindeydi. Ben çocukken, RCA kabloları (iki veya üç renkli yuvarlak fiş örgüsü) kullanarak bir TV’yi VCR veya Nintendo’ya bağlamıştınız. Ardından bileşen görüntü (çeşitli renklere sahip benzer örgüler), S-video (yuvarlak fiş, çok delik) ve nihayetinde bugün çoğu TV’de bulunan yamuk şeklinde HDMI olan HDMI geldi. Bu arada monitörler, şaşırtıcı sayıda kablo türünden geçti – VGA, SVGA, DVI, Micro-DVI, Mini-DVI, DisplayPort, Küçük DisplayPort ve şimdi HDMI, Küçük HDMI ve Micro HDMI. İnsanların ev eğlence sistemlerini kurmakta zorlanmaları şaşırtıcı mı?
Üreticileri bu çeşitler arasında geçiş yaptıkları için suçlamak zor: Cihazlarımız güçlendikçe ve şekilleri değiştikçe kablolar da değişmek zorunda kaldı. USB-C’nin bir süre daha kalacağı konusunda iyimser olmamın bir nedeni, teknolojide yeni bir istikrar döneminde ortaya çıkması. Gelecek yılın akıllı telefonu veya tableti bu yılınkinden sadece biraz farklı olacak. Ve USB-C zamanla değişmek üzere tasarlanmıştır – USB-C bağlantı noktaları zamanla daha güçlü hale gelse de, eski USB-C cihazlarınızda hala takılacak bir yer olacaktır.
İstisnalar olacaktır elbette; teknolojide her zaman vardır. Akıllı saatler ve fitness takip cihazları gibi birçok giyilebilir cihaz, kendi özel konektörlerini kullanmaya devam edecek. Diğer bağlayıcılar, yalnızca pazar dinamikleri nedeniyle yerinde kalacaktır. HDMI’nın oyalanmasını beklerdim çünkü onu kullanan çok fazla cihaz var.
Bu engellemelere rağmen USB-C’nin krallığı çok uzun sürecek ve saltanatı uzun sürecek. (hemen hemen) her şey için çalışan bir kablo – bazen rüyalar gerçek olur.
Farhad Manjoo ile Çalışma Saatleri
Farhad istiyor telefonda okuyucularla sohbet . Aklınıza takılan herhangi bir şey hakkında bir New York Times köşe yazarıyla konuşmak istiyorsanız, lütfen bu formu doldurun. Farhad, aramak için birkaç okuyucu seçecek.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .