Dahi kafalar
New member
Ağustos – tatil zamanı ve aynı zamanda Amerikalıların tatilde ne kadar kötü olduklarından yakınma geleneği için bir zaman.
Pandemi sırasında uzaktan çalışmanın artması, iş ve kişisel yaşam arasındaki ayrımı daha da bulanıklaştırdığı için, özellikle son birkaç yılda bu yakınmalarda bazı gerçekler var. Çoğu Amerikalının nispeten küçük tatil tahsislerine rağmen, masada milyarlarca dolar değerinde ücretli tatil günü bırakıyoruz. Ve izin aldığımızda rahatlamak için mücadele ediyoruz: 2022’den fazla profesyonelin katıldığı bir 2022 araştırması, insanların yüzde 54’ünün ücretli izin alırken “işten tamamen kopamayacaklarını” söyledi.
Bu tatil başarısızlığının sonuçları vardır: Bazı araştırmalar, izin almayan veya tatil boyunca çalışan bir “iş şehidi” olmanın iş performansı için iyi olmadığını öne sürüyor. Tabii ki, kişisel olarak insanlar için de o kadar büyük değil, artan stres ve tükenmişlik riski. Bazı şirketler, çalışanların izin almalarını zorunlu kılacak kadar ileri gidiyor – bu, belki de yalnızca insanların işe gitmedikleri için kendilerini suçlu hissettikleri ve dinlenmeleri gerektiğinde çalışmaktan utandıkları bir kültürde gerekli olan bir önlemdir.
Emma Goldberg geçenlerde The Times’da “Belki de Püritenleri suçlayabiliriz” diye yazdı. “17. yüzyılda Amerika’ya yerleşenler, aylaklığın günah olduğunu ve altı günlük bir çalışma haftasının mantıklı olduğunu düşündüler.”
Ama iş ve izin arasındaki ikiliyi zorlamak, bu bulanık sınırları keskinleştirmek tek çözüm mü? Öyle düşünmüyorum. Özellikle işimizden zevk alan bizler için, yapamıyorsanız veya kabul edelim ki, alışkanlık — tatildeyken işten ayrılın, sizi temin ederim: Muhtemelen sorun yoktur. Çalışmak, tatilde boş zaman geçirmek için TV izlemek veya Instagram’ı incelemekten daha kötü bir yol değildir – ve yaratıcı çalışma bazen bir aile tatilinin kaosundan hoş bir mola bile olabilir.
Ancak mesai saatleri içinde küçük tatiller yapmakta da bir sakınca yoktur. Dışarıda bir saat roman okumak, öğleden sonra bisiklete binmek, bir arkadaşla öğle yemeği, ofisten (veya evdeki masadan) alışveriş yapmak ve özel bir akşam yemeği pişirmek için biraz erken çıkmak: Eğer bu konuda düşünceli ve kasıtlıysanız, vazgeçin. iş ve hayatın geri kalanı arasındaki katı sınırlar, daha dolu, daha az tükenmiş bir hayatı mümkün kılabilir.
Batı Virjinya merkezli bir girişimci olan Alexis Grant, bana kendisinin ve kocasının düzenli olarak iş günlerinde yürüyüşe çıktıklarını söyledi – sık sık daha kısa yürüyüşler ve haftada iki ila üç saatlik yürüyüşler. Onlar hakkında yaptıkları konuşmaların da bir iş değeri olduğunu söylüyor: “Bunlara Dahi Yürüyüşlerimiz diyoruz çünkü genellikle iş zorluklarında birbirimize yardım ediyoruz.”
Sonra bazen akşamları çalışıyorlar, diyor, ama sorun değil – karanlıkta kolayca yürüyemezsiniz, ancak akşam 9’da bir hesap tablosunu gözden geçirebilirsiniz İkincisini sorunlu veya tükenmişliğin habercisi olarak düşünmek, değil öncekini mümkün kılıyorsa mantıklı değil.
Dizüstü bilgisayarlar ve cep telefonları, özellikle benim gibi her yerde Wi-Fi sinyaliyle çalışabilenler için, her zaman açık olan kültürümüzde suçlu olarak görülüyor. Ama aynı zamanda, özellikle anne babaların memnuniyetle karşıladığı bazı mesleklerde iş esnekliğine de izin verdiler. 2013 ve 2014’te evde profesyonel işleri ve çocukları olan kadınlarla ilgili bir zaman günlüğü çalışması yaptığımda, yaklaşık yarısı “bölünmüş vardiya” dediğim şeyi yaptıklarını söyledi – çocuklarıyla vakit geçirmek için işi erken bırakıp, sonra çocuklar yattıktan sonra geceleri evde çalışmak. İşi nerede ve ne zaman yapıldığına göre hareket ettirmek, bu kadınların büyük bir kariyere ve anlamlı bir aile hayatına sahip olmalarını daha da mümkün kıldı. Erkekler bu zamanın değişmesinden pek bahsetmezler ama bazıları da bunu yapar.
Covid ve uzaktan çalışmadaki artış, özellikle yönetim, işletme, finans ve profesyonel mesleklerde bu eğilimi hızlandırdı. Ancak birçoğu günlük yaşamlarındaki yeni esnekliği takdir ederken ve bazıları “işe gitme” becerisine sahip olmaktan keyif alırken, işin tatil saatlerine sızması, “fiş çekmenin” zorluğu konusunda çok fazla endişeye neden oldu.
Rahatlamak için fişi tamamen çekmemiz mi gerekiyor? Umarım birçokları için işin belli bir yerdeki saatlerin toplamı değil, bir görevler toplamı olduğunu anlamaya başlayabiliriz. Ve zaman sınırlı bir kaynaktır, ancak her zaman düzgün bir şekilde “çalışma zamanı” ve “boş zaman” olarak bölünemez. İş günü içinde kendinize zaman ayırmak sizi tembel yapmaz ve tatilde biraz çalışmak sizi işkolik yapmaz. Katı zaman sınırlarından vazgeçmek, aynı zamanda her ikisi için de hissedebileceğiniz suçluluk duygusundan kurtulmak anlamına gelmelidir.
Tatil ve iş ikilisini gevşetmek, yeni şekillerde yaşamak için olasılıklar açar. Araştırmaya odaklanan Baltimore merkezli bir genetik danışman olan Karen Raraigh, her yıl bol miktarda tatil günü alıyor. Ancak birçok profesyonelde olduğu gibi, özel projeleri, onlarla ilgilenmezse aynı şekilde ilerlemeyecektir – ve bu projeleri oldukça anlamlı bulmaktadır.
“Yaptığım işi seviyorum” dedi bana. “Tatilde biraz iş yapıyor olmam, daha fazlasını alma konusunda kendimi biraz daha iyi hissetmemi sağlıyor.” Ailesi, Maine’deki geniş aileyi ziyaret ederek birkaç hafta geçirir, ancak akrabaları çocuklarıyla oynarken bazen iş meselelerini halletmek için bir öğleden sonraya gider.
Elbette, herkes uyanmadan Airbnb’nizdeki e-postayı kontrol etmekle Space Mountain hattında Zoom çağrısı yapan o adam olmak arasında bir fark var. Çoğu şeyde olduğu gibi, zaman esnekliği çok ileri gidebilir ve kendinizi ve mizacınızı bilmeniz gerekir. Tatilde çalışmayı seçmek bir şeydir, yöneticiniz veya makul olmayan iş yükünüz sizi çalışmaya zorladığında başka bir şeydir. Aynı şekilde, iş günü boyunca kişisel görevlere veya gezilere izin vermenin hiçbir zaman hiçbir şey yapmayacağınız anlamına geldiğini düşünüyorsanız, o zaman daha sıkı bir ayrılmanın yolu olabilir.
Ancak plajda biraz iş yapmak bir hafta yerine iki hafta kumsalda kalabileceğiniz anlamına geliyorsa ve çalışma zamanını hareket ettirmek öğleden sonraları çocuklarınızla oynayabileceğiniz ve yine de müşterilerinizi mutlu edebileceğiniz anlamına geliyorsa, o zaman bu bulanık sınırlar olabilir. sizin yararınıza çalışmak.
Laura Vanderkam (@lvanderkam), “168 Saat: Düşündüğünüzden Daha Fazla Zamanınız Var”, “Zamanın Dışında: Daha Fazla İş Yaparken Daha Az Meşgul Olun” ve yakında çıkacak olan “Salı gününe kadar Tranquility” de dahil olmak üzere birçok zaman yönetimi kitabının yazarıdır. : Kaosu Sakinleştirmenin ve Önemli Olan Şeylere Zaman Ayırmanın 9 Yolu.” “Her İki Dünyanın En İyisi” podcast’ine ev sahipliği yapıyor ve “Kahvaltıdan Önce” podcast’ine ev sahipliği yapıyor.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Pandemi sırasında uzaktan çalışmanın artması, iş ve kişisel yaşam arasındaki ayrımı daha da bulanıklaştırdığı için, özellikle son birkaç yılda bu yakınmalarda bazı gerçekler var. Çoğu Amerikalının nispeten küçük tatil tahsislerine rağmen, masada milyarlarca dolar değerinde ücretli tatil günü bırakıyoruz. Ve izin aldığımızda rahatlamak için mücadele ediyoruz: 2022’den fazla profesyonelin katıldığı bir 2022 araştırması, insanların yüzde 54’ünün ücretli izin alırken “işten tamamen kopamayacaklarını” söyledi.
Bu tatil başarısızlığının sonuçları vardır: Bazı araştırmalar, izin almayan veya tatil boyunca çalışan bir “iş şehidi” olmanın iş performansı için iyi olmadığını öne sürüyor. Tabii ki, kişisel olarak insanlar için de o kadar büyük değil, artan stres ve tükenmişlik riski. Bazı şirketler, çalışanların izin almalarını zorunlu kılacak kadar ileri gidiyor – bu, belki de yalnızca insanların işe gitmedikleri için kendilerini suçlu hissettikleri ve dinlenmeleri gerektiğinde çalışmaktan utandıkları bir kültürde gerekli olan bir önlemdir.
Emma Goldberg geçenlerde The Times’da “Belki de Püritenleri suçlayabiliriz” diye yazdı. “17. yüzyılda Amerika’ya yerleşenler, aylaklığın günah olduğunu ve altı günlük bir çalışma haftasının mantıklı olduğunu düşündüler.”
Ama iş ve izin arasındaki ikiliyi zorlamak, bu bulanık sınırları keskinleştirmek tek çözüm mü? Öyle düşünmüyorum. Özellikle işimizden zevk alan bizler için, yapamıyorsanız veya kabul edelim ki, alışkanlık — tatildeyken işten ayrılın, sizi temin ederim: Muhtemelen sorun yoktur. Çalışmak, tatilde boş zaman geçirmek için TV izlemek veya Instagram’ı incelemekten daha kötü bir yol değildir – ve yaratıcı çalışma bazen bir aile tatilinin kaosundan hoş bir mola bile olabilir.
Ancak mesai saatleri içinde küçük tatiller yapmakta da bir sakınca yoktur. Dışarıda bir saat roman okumak, öğleden sonra bisiklete binmek, bir arkadaşla öğle yemeği, ofisten (veya evdeki masadan) alışveriş yapmak ve özel bir akşam yemeği pişirmek için biraz erken çıkmak: Eğer bu konuda düşünceli ve kasıtlıysanız, vazgeçin. iş ve hayatın geri kalanı arasındaki katı sınırlar, daha dolu, daha az tükenmiş bir hayatı mümkün kılabilir.
Batı Virjinya merkezli bir girişimci olan Alexis Grant, bana kendisinin ve kocasının düzenli olarak iş günlerinde yürüyüşe çıktıklarını söyledi – sık sık daha kısa yürüyüşler ve haftada iki ila üç saatlik yürüyüşler. Onlar hakkında yaptıkları konuşmaların da bir iş değeri olduğunu söylüyor: “Bunlara Dahi Yürüyüşlerimiz diyoruz çünkü genellikle iş zorluklarında birbirimize yardım ediyoruz.”
Sonra bazen akşamları çalışıyorlar, diyor, ama sorun değil – karanlıkta kolayca yürüyemezsiniz, ancak akşam 9’da bir hesap tablosunu gözden geçirebilirsiniz İkincisini sorunlu veya tükenmişliğin habercisi olarak düşünmek, değil öncekini mümkün kılıyorsa mantıklı değil.
Dizüstü bilgisayarlar ve cep telefonları, özellikle benim gibi her yerde Wi-Fi sinyaliyle çalışabilenler için, her zaman açık olan kültürümüzde suçlu olarak görülüyor. Ama aynı zamanda, özellikle anne babaların memnuniyetle karşıladığı bazı mesleklerde iş esnekliğine de izin verdiler. 2013 ve 2014’te evde profesyonel işleri ve çocukları olan kadınlarla ilgili bir zaman günlüğü çalışması yaptığımda, yaklaşık yarısı “bölünmüş vardiya” dediğim şeyi yaptıklarını söyledi – çocuklarıyla vakit geçirmek için işi erken bırakıp, sonra çocuklar yattıktan sonra geceleri evde çalışmak. İşi nerede ve ne zaman yapıldığına göre hareket ettirmek, bu kadınların büyük bir kariyere ve anlamlı bir aile hayatına sahip olmalarını daha da mümkün kıldı. Erkekler bu zamanın değişmesinden pek bahsetmezler ama bazıları da bunu yapar.
Covid ve uzaktan çalışmadaki artış, özellikle yönetim, işletme, finans ve profesyonel mesleklerde bu eğilimi hızlandırdı. Ancak birçoğu günlük yaşamlarındaki yeni esnekliği takdir ederken ve bazıları “işe gitme” becerisine sahip olmaktan keyif alırken, işin tatil saatlerine sızması, “fiş çekmenin” zorluğu konusunda çok fazla endişeye neden oldu.
Rahatlamak için fişi tamamen çekmemiz mi gerekiyor? Umarım birçokları için işin belli bir yerdeki saatlerin toplamı değil, bir görevler toplamı olduğunu anlamaya başlayabiliriz. Ve zaman sınırlı bir kaynaktır, ancak her zaman düzgün bir şekilde “çalışma zamanı” ve “boş zaman” olarak bölünemez. İş günü içinde kendinize zaman ayırmak sizi tembel yapmaz ve tatilde biraz çalışmak sizi işkolik yapmaz. Katı zaman sınırlarından vazgeçmek, aynı zamanda her ikisi için de hissedebileceğiniz suçluluk duygusundan kurtulmak anlamına gelmelidir.
Tatil ve iş ikilisini gevşetmek, yeni şekillerde yaşamak için olasılıklar açar. Araştırmaya odaklanan Baltimore merkezli bir genetik danışman olan Karen Raraigh, her yıl bol miktarda tatil günü alıyor. Ancak birçok profesyonelde olduğu gibi, özel projeleri, onlarla ilgilenmezse aynı şekilde ilerlemeyecektir – ve bu projeleri oldukça anlamlı bulmaktadır.
“Yaptığım işi seviyorum” dedi bana. “Tatilde biraz iş yapıyor olmam, daha fazlasını alma konusunda kendimi biraz daha iyi hissetmemi sağlıyor.” Ailesi, Maine’deki geniş aileyi ziyaret ederek birkaç hafta geçirir, ancak akrabaları çocuklarıyla oynarken bazen iş meselelerini halletmek için bir öğleden sonraya gider.
Elbette, herkes uyanmadan Airbnb’nizdeki e-postayı kontrol etmekle Space Mountain hattında Zoom çağrısı yapan o adam olmak arasında bir fark var. Çoğu şeyde olduğu gibi, zaman esnekliği çok ileri gidebilir ve kendinizi ve mizacınızı bilmeniz gerekir. Tatilde çalışmayı seçmek bir şeydir, yöneticiniz veya makul olmayan iş yükünüz sizi çalışmaya zorladığında başka bir şeydir. Aynı şekilde, iş günü boyunca kişisel görevlere veya gezilere izin vermenin hiçbir zaman hiçbir şey yapmayacağınız anlamına geldiğini düşünüyorsanız, o zaman daha sıkı bir ayrılmanın yolu olabilir.
Ancak plajda biraz iş yapmak bir hafta yerine iki hafta kumsalda kalabileceğiniz anlamına geliyorsa ve çalışma zamanını hareket ettirmek öğleden sonraları çocuklarınızla oynayabileceğiniz ve yine de müşterilerinizi mutlu edebileceğiniz anlamına geliyorsa, o zaman bu bulanık sınırlar olabilir. sizin yararınıza çalışmak.
Laura Vanderkam (@lvanderkam), “168 Saat: Düşündüğünüzden Daha Fazla Zamanınız Var”, “Zamanın Dışında: Daha Fazla İş Yaparken Daha Az Meşgul Olun” ve yakında çıkacak olan “Salı gününe kadar Tranquility” de dahil olmak üzere birçok zaman yönetimi kitabının yazarıdır. : Kaosu Sakinleştirmenin ve Önemli Olan Şeylere Zaman Ayırmanın 9 Yolu.” “Her İki Dünyanın En İyisi” podcast’ine ev sahipliği yapıyor ve “Kahvaltıdan Önce” podcast’ine ev sahipliği yapıyor.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .