Dahi kafalar
New member
Bugünün enerji krizinin tanıdık bir yüzü var. Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin ardından, enerji arzı düştü ve fiyatlar fırladı. Amerikalılar pahalı benzin görüyor ve Avrupa’da doğal gaz fiyatları yılın bu zamanı için tipik seviyelerin yaklaşık beş katı, elektrik fiyatlarını artırıyor ve hatta gaza bağlı endüstrilerde iflasları tehdit ediyor.
Daha önceki küresel enerji krizlerinden sonra – 1973, 1979, 1990 ve 2008 – gerilimler azaldı, fiyatlar düştü, insanlar unuttu ve hükümetler başka önceliklere yöneldi. Ve küresel petrol ve gaza bağımlılık artmaya devam etti.
Bu sefer farklı olabilir. Batılı ülkeler, Rusya’ya karşı agresif bir şekilde yaptırımlar uyguladı ve Avrupa ve diğer ithalatçıların bu arzları değiştirebileceklerine dair güven kazanmaları nedeniyle, bu yaptırımların sıkılaştırılması ve Rusya’nın petrol ve gaz ihracatını içermesi bekleniyor. Ancak uzun vadede gerçekten önemli olan, Batı’nın sadece Rus ihracatına değil, aynı zamanda fosil yakıtlara olan bağımlılığını azaltıp azaltamayacağıdır.
Bunu yapmak için şirketler ve yatırımcılar yeni, temiz teknolojiler konusunda risk almak zorundalar, ancak hükümetler onlara sinyal vermezse pek çoğu almaz. Bu krizdeki yenilik, özellikle Avrupa Birliği’nin Ukrayna’daki savaşı yatırımcılara büyük bir yeşil ışık yakmak için nasıl kullandığıdır.
Birlik, geçtiğimiz yaz ana hatlarıyla küresel ısınmaya neden olan fosil yakıtların tüketimini azaltarak emisyonları 2030 yılına kadar yüzde 55 oranında düşürmeyi planlamıştı. Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden sonra Avrupa, Rus gazından uzaklaşmayı hızlandırmak için yeni bir planla bir adım daha ileri gitti (şimdilik, Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere daha dost yerlerden daha fazla gaz ithal etmek dahil). Bu planlarla ilgili yeni ayrıntıların önümüzdeki ay açıklanması bekleniyor. Uzun vadede Avrupa artık petrol ve gazdan çıkışı tamamen hızlandırıyor.
Politikacıların cesur planları duyurması kolaydır. Farklı olan, Avrupa’nın planlarının çoğunlukla, altyapı ve araştırma ve geliştirmeye yapılan büyük harcamalarla desteklenen bağlayıcı yasalara yazılmış olmasıdır.
Bu tür bir güvenilirlik önemlidir, çünkü sermayenin nereye aktığını belirler ve fosil yakıtlarda ve emisyonlarda büyük kesintiler yapmaya yönelik hemen hemen her yaklaşım sermaye yoğundur. İyi haber şu ki, riskli yeni teknolojileri desteklemeye istekli geniş özel sermaye havuzları var – sermayeye erişimin birkaç büyük finans kurumu ve çok uluslu enerji şirketi tarafından kontrol edildiği ve sermayeye erişimin daha yavaş olduğu 1970’lerle keskin bir tezat oluşturuyor. esas olarak yerleşik işletmelere tahsis edilir.
Çelik ve çimento yapımından yeni uçaklara, evleri ısıtmak ve elektrik üretmek için daha iyi sistemlere kadar endüstriyel ekonominin hemen her alanında Avrupa’daki emisyon azaltma planları, pazarları yeni teknolojilere açarken mevcut büyük pazarları ikna ediyor. petrol ve gaz şirketleri gibi işletmeler yenilik yapmalı veya yoldan çekilmeli. Yatırımcıların bugün paralarını nereye koydukları sadece teknolojik vaatlere değil, aynı zamanda radikal yeni fikirlerin gelişmesine ve rekabet etmesine izin verilip verilmeyeceğine de bağlı.
Almanya, Dessau-Rosslau’daki bir araştırma merkezinde hidrojen üzerinde test çalışması için modifiye edilmiş bir dizel tren motorunun hazırlanması. Kredi… Jan Woitas/Picture-Alliance — DPA, Associated Press aracılığıyla
Geleneksel fosil gazına bağımlılığı azaltmak için önde gelen bir fikir olan hidrojeni alın. Çağdaş enerji sistemleri, kısmen depolanması ve gerektiğinde kullanılması kolay olduğu için büyük ölçüde doğal gaza bağlıdır. Gazın daha fazla kullanılması, kömürün yerini aldığı için emisyonların azaltılmasına zaten yardımcı oldu. Temiz hidrojene geçiş, bu emisyonları esasen sıfıra indirebilir ve ayrıca günümüzün son derece değerli gaz altyapısının bir kısmının yeniden kullanılmasını mümkün kılabilir.
Temiz hidrojen üretmenin bir yolu, hidrojeni sudan ayıran elektrolizörlerdir. Şu anda bu pahalı, ancak yeni bir yatırım hamlesiyle elektrolizör maliyetleri muhtemelen düşecek. Diğer yöntemler de rekabet edecektir.
Doğal gaza bağımlılığı azaltmak için Avrupa planının merkezinde, hidrojene ve konvansiyonel gaza diğer alternatiflere yatırım yer alıyor – şirketlerin kendi sermayeleriyle yapmak için sıraya girdiği bir şey. Özel olarak desteklenen projeler, hidrojen üretimini yenilenebilir elektrik jeneratörlerine nasıl bağlayacağını araştırıyor – bu önemli bir yenilik çünkü hidrojenin depolanması elektrikten daha kolay ve elektrik şebekelerini büyük miktarlarda kesintili rüzgar ve güneşe bağlı olduklarında bile güvenilir hale getirmeye yardımcı olabilir.
Çelik, rafineri ve kimyasallar gibi sektörlerdeki liderler, hidrojen yatırımlarını emisyonları azaltan bir dünyada ayakta kalma planlarının bir parçası olarak görüyor. Dünyanın en büyük konteyner nakliye şirketlerinden biri olan Maersk, diğer birkaç temiz yakıtla birlikte bu projelerden bazılarını destekliyor. Uçaklarda ve ağır kamyonlarda bile hidrojen, emisyonları azaltmanın en iyi yolunu kanıtlayabilir.
Danışmanlık firması McKinsey, yapılan duyurulara göre, 2030 yılına kadar temiz hidrojen projelerine yapılan yatırımın değerinin yarım trilyon doları aşacağını tahmin ediyor. Karşılaştırma için, 2021’de küresel olarak satılan tüm fosil yakıtların toplam değeri yaklaşık 5 trilyon dolardı.
Amerika Birleşik Devletleri, siyasi ortam parçalanmış olduğu için temiz bir teknoloji lideri olmayı daha zor buluyor. Ancak, son iki partili altyapı yasasında, üreticileri ve tüketicileri birbirine bağlayacak üretim tesisleri, boru hatları ve terminaller inşa etmek için “hidrojen merkezleri” için vaat edilen alanlardan biri 8 milyar dolar.
Bir hidrojen devrimi biraz zaman alabilir – belki de son derece kararlı bir çabayla, geleneksel doğal gazın yerini alan ve aynı zamanda petrolün yerini alan önemli miktarda hidrojen bulunana kadar yirmi yıl. Ancak hidrojenin ötesinde, bir sermaye selini çeken yeni teknolojinin yanı sıra başka pek çok güvenilir politika örneği var. Nükleer santraller için yeni tasarımlar, yalnızca 2021’de 3.4 milyar dolarlık özel sermaye çekti. (Yeni nükleer santrallerin Amerika, İngiltere, Çin ve diğer pazarlara odaklanması muhtemeldir. Kıta Avrupası’nın çoğunda nükleer enerjiye yönelik tutumlar henüz güvenilir bir şekilde lehte dönüşmemiştir.) Güneş, rüzgar ve piller gibi diğer, daha olgun temiz teknolojiler genişlemektedir. kitlesel olarak da.
Avrupa, siyasi beyanları daha güvenilir hale getirmenin yollarını bulduğu için lider durumda. Bu liderlik önemlidir, çünkü teknolojiler küresel olarak alınıp satılmaktadır ve Avrupa yatırımları sınırı yeniden tanımlamaktadır. Tüm bunların etkisi, Rusya’ya ve fosil yakıtlara olan bağımlılığı azaltan ve aynı zamanda gezegenin iyileşmesine yardımcı olan bir dizi devrim olacaktır.
Philip Verleger, Calgary Üniversitesi’nden emekli bir ekonomi profesörü ve Niskanen Merkezi’nde yerleşik olmayan kıdemli bir araştırmacıdır. David G. Victor, California Üniversitesi, San Diego’da inovasyon ve kamu politikası profesörü ve Brookings Enstitüsü’nde yerleşik olmayan kıdemli araştırmacıdır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) ile ilgili The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Daha önceki küresel enerji krizlerinden sonra – 1973, 1979, 1990 ve 2008 – gerilimler azaldı, fiyatlar düştü, insanlar unuttu ve hükümetler başka önceliklere yöneldi. Ve küresel petrol ve gaza bağımlılık artmaya devam etti.
Bu sefer farklı olabilir. Batılı ülkeler, Rusya’ya karşı agresif bir şekilde yaptırımlar uyguladı ve Avrupa ve diğer ithalatçıların bu arzları değiştirebileceklerine dair güven kazanmaları nedeniyle, bu yaptırımların sıkılaştırılması ve Rusya’nın petrol ve gaz ihracatını içermesi bekleniyor. Ancak uzun vadede gerçekten önemli olan, Batı’nın sadece Rus ihracatına değil, aynı zamanda fosil yakıtlara olan bağımlılığını azaltıp azaltamayacağıdır.
Bunu yapmak için şirketler ve yatırımcılar yeni, temiz teknolojiler konusunda risk almak zorundalar, ancak hükümetler onlara sinyal vermezse pek çoğu almaz. Bu krizdeki yenilik, özellikle Avrupa Birliği’nin Ukrayna’daki savaşı yatırımcılara büyük bir yeşil ışık yakmak için nasıl kullandığıdır.
Birlik, geçtiğimiz yaz ana hatlarıyla küresel ısınmaya neden olan fosil yakıtların tüketimini azaltarak emisyonları 2030 yılına kadar yüzde 55 oranında düşürmeyi planlamıştı. Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden sonra Avrupa, Rus gazından uzaklaşmayı hızlandırmak için yeni bir planla bir adım daha ileri gitti (şimdilik, Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere daha dost yerlerden daha fazla gaz ithal etmek dahil). Bu planlarla ilgili yeni ayrıntıların önümüzdeki ay açıklanması bekleniyor. Uzun vadede Avrupa artık petrol ve gazdan çıkışı tamamen hızlandırıyor.
Politikacıların cesur planları duyurması kolaydır. Farklı olan, Avrupa’nın planlarının çoğunlukla, altyapı ve araştırma ve geliştirmeye yapılan büyük harcamalarla desteklenen bağlayıcı yasalara yazılmış olmasıdır.
Bu tür bir güvenilirlik önemlidir, çünkü sermayenin nereye aktığını belirler ve fosil yakıtlarda ve emisyonlarda büyük kesintiler yapmaya yönelik hemen hemen her yaklaşım sermaye yoğundur. İyi haber şu ki, riskli yeni teknolojileri desteklemeye istekli geniş özel sermaye havuzları var – sermayeye erişimin birkaç büyük finans kurumu ve çok uluslu enerji şirketi tarafından kontrol edildiği ve sermayeye erişimin daha yavaş olduğu 1970’lerle keskin bir tezat oluşturuyor. esas olarak yerleşik işletmelere tahsis edilir.
Çelik ve çimento yapımından yeni uçaklara, evleri ısıtmak ve elektrik üretmek için daha iyi sistemlere kadar endüstriyel ekonominin hemen her alanında Avrupa’daki emisyon azaltma planları, pazarları yeni teknolojilere açarken mevcut büyük pazarları ikna ediyor. petrol ve gaz şirketleri gibi işletmeler yenilik yapmalı veya yoldan çekilmeli. Yatırımcıların bugün paralarını nereye koydukları sadece teknolojik vaatlere değil, aynı zamanda radikal yeni fikirlerin gelişmesine ve rekabet etmesine izin verilip verilmeyeceğine de bağlı.
Almanya, Dessau-Rosslau’daki bir araştırma merkezinde hidrojen üzerinde test çalışması için modifiye edilmiş bir dizel tren motorunun hazırlanması. Kredi… Jan Woitas/Picture-Alliance — DPA, Associated Press aracılığıyla
Geleneksel fosil gazına bağımlılığı azaltmak için önde gelen bir fikir olan hidrojeni alın. Çağdaş enerji sistemleri, kısmen depolanması ve gerektiğinde kullanılması kolay olduğu için büyük ölçüde doğal gaza bağlıdır. Gazın daha fazla kullanılması, kömürün yerini aldığı için emisyonların azaltılmasına zaten yardımcı oldu. Temiz hidrojene geçiş, bu emisyonları esasen sıfıra indirebilir ve ayrıca günümüzün son derece değerli gaz altyapısının bir kısmının yeniden kullanılmasını mümkün kılabilir.
Temiz hidrojen üretmenin bir yolu, hidrojeni sudan ayıran elektrolizörlerdir. Şu anda bu pahalı, ancak yeni bir yatırım hamlesiyle elektrolizör maliyetleri muhtemelen düşecek. Diğer yöntemler de rekabet edecektir.
Doğal gaza bağımlılığı azaltmak için Avrupa planının merkezinde, hidrojene ve konvansiyonel gaza diğer alternatiflere yatırım yer alıyor – şirketlerin kendi sermayeleriyle yapmak için sıraya girdiği bir şey. Özel olarak desteklenen projeler, hidrojen üretimini yenilenebilir elektrik jeneratörlerine nasıl bağlayacağını araştırıyor – bu önemli bir yenilik çünkü hidrojenin depolanması elektrikten daha kolay ve elektrik şebekelerini büyük miktarlarda kesintili rüzgar ve güneşe bağlı olduklarında bile güvenilir hale getirmeye yardımcı olabilir.
Çelik, rafineri ve kimyasallar gibi sektörlerdeki liderler, hidrojen yatırımlarını emisyonları azaltan bir dünyada ayakta kalma planlarının bir parçası olarak görüyor. Dünyanın en büyük konteyner nakliye şirketlerinden biri olan Maersk, diğer birkaç temiz yakıtla birlikte bu projelerden bazılarını destekliyor. Uçaklarda ve ağır kamyonlarda bile hidrojen, emisyonları azaltmanın en iyi yolunu kanıtlayabilir.
Danışmanlık firması McKinsey, yapılan duyurulara göre, 2030 yılına kadar temiz hidrojen projelerine yapılan yatırımın değerinin yarım trilyon doları aşacağını tahmin ediyor. Karşılaştırma için, 2021’de küresel olarak satılan tüm fosil yakıtların toplam değeri yaklaşık 5 trilyon dolardı.
Amerika Birleşik Devletleri, siyasi ortam parçalanmış olduğu için temiz bir teknoloji lideri olmayı daha zor buluyor. Ancak, son iki partili altyapı yasasında, üreticileri ve tüketicileri birbirine bağlayacak üretim tesisleri, boru hatları ve terminaller inşa etmek için “hidrojen merkezleri” için vaat edilen alanlardan biri 8 milyar dolar.
Bir hidrojen devrimi biraz zaman alabilir – belki de son derece kararlı bir çabayla, geleneksel doğal gazın yerini alan ve aynı zamanda petrolün yerini alan önemli miktarda hidrojen bulunana kadar yirmi yıl. Ancak hidrojenin ötesinde, bir sermaye selini çeken yeni teknolojinin yanı sıra başka pek çok güvenilir politika örneği var. Nükleer santraller için yeni tasarımlar, yalnızca 2021’de 3.4 milyar dolarlık özel sermaye çekti. (Yeni nükleer santrallerin Amerika, İngiltere, Çin ve diğer pazarlara odaklanması muhtemeldir. Kıta Avrupası’nın çoğunda nükleer enerjiye yönelik tutumlar henüz güvenilir bir şekilde lehte dönüşmemiştir.) Güneş, rüzgar ve piller gibi diğer, daha olgun temiz teknolojiler genişlemektedir. kitlesel olarak da.
Avrupa, siyasi beyanları daha güvenilir hale getirmenin yollarını bulduğu için lider durumda. Bu liderlik önemlidir, çünkü teknolojiler küresel olarak alınıp satılmaktadır ve Avrupa yatırımları sınırı yeniden tanımlamaktadır. Tüm bunların etkisi, Rusya’ya ve fosil yakıtlara olan bağımlılığı azaltan ve aynı zamanda gezegenin iyileşmesine yardımcı olan bir dizi devrim olacaktır.
Philip Verleger, Calgary Üniversitesi’nden emekli bir ekonomi profesörü ve Niskanen Merkezi’nde yerleşik olmayan kıdemli bir araştırmacıdır. David G. Victor, California Üniversitesi, San Diego’da inovasyon ve kamu politikası profesörü ve Brookings Enstitüsü’nde yerleşik olmayan kıdemli araştırmacıdır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) ile ilgili The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .