Toplumsal Medya Düzenlemesinin 29. Unsuru Ne Söylüyor?

arkamikontrolet

New member
Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne sunulan ve şu ana kadar 28 hususu kabul edilen sosyal medya düzenlemesi (Basın Kanunu ile Kimi Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi), 29. hususuyla tasarının oluştuğu birinci günden bu yana büyük bir tartışma yaratmıştı. TBMM’deki görüşmeler artık 29. maddeye gelmişken, bu husus hakkında Meclis’te gerginlik yaşandı.

Peki, toplumsal medyada ve Meclis’te gündem olan toplumsal medya düzenlemesinin 29. hususu nedir? Bu unsur, bize ne anlatıyor?

Sosyal medya düzenlemesinin 29. unsuru:

MADDE 29:


26/9/2004 tarihindeki ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 217 nci hususundan daha sonra gelmek üzere aşağıdaki husus eklenmiştir.

Halkı aldatıcı bilgiyi alenen yayma

MADDE 217/A: (1) Yalnızca halk içinde kaygı, dehşet yahut panik yaratmak saikiyle, ülkenin iç ve dış güvenliği, kamu sistemi ve genel sıhhati ile ilgili gerçeğe karşıt bir bilgiyi, kamu barışını bozmaya elverişli biçimde alenen yayan kimse, bir yıldan üç yıla kadar mahpus cezasıyla cezalandırılır.

(2) Cürmün, failin gerçek kimliğini gizlemek suretiyle yahut bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde, üstteki fıkraya bakılırsa verilen ceza yarı oranında artırılır.”

29. unsurun bünyesine dahil edileceği Türk Ceza Kanunu’nun 217. unsuru:

Kanunlara uymamaya tahrik

Madde 217- (1) Halkı kanunlara uymamaya alenen tahrik eden kişi, tahrikin kamu barışını bozmaya elverişli olması halinde, altı aydan iki yıla kadar mahpus yahut isimli para cezası ile cezalandırılır.”

29. unsurun öne sürülen nedeni ne?

“Düşünce ve kanaat (ifade) özgürlüğü, kamusal tartışma ve kanaat oluşumunu mümkün kılarak demokratik toplumun oluşmasına katkı sağlayan temel hakların başında yer almaktadır. Tabir özgürlüğünün temeli ve tabanı, doktrinde “fikirler pazarı” olarak nitelendirilmektedir. Demokratik toplumun vazgeçilmezleri olan çoğulculuk, müsamaha ve açık fikirlilik; bireyin kendisini geliştirmesine, ötürüsıyla toplumun ilerlemesine yol açan en temel gerekliliklerdir.

Bu gereklilikler ise söz özgürlüğünün alt yapısını oluşturmaktadır. Tabir özgürlüğü, haber ya da bilgiye ulaşma hakkı, kanaat sahibi olma hakkı ve kanaati açıklama hakkı olmak üzere üç ögeden oluşmakta ve bu alanları korumaktadır. Haber ya da bilgiye ulaşma hakkı; bireylerin irtibat araçlarını özgürce kullanabilmelerine, haber ve bilgi kaynaklarına basitçe erişebilmelerine ve fikirler pazarında yer alan farklı görüşler içinden diledikleri seçimi yapabilmelerine, bu biçimdece kendilerine ilişkin (özgün) niyet ve kanaatlerini oluşturabilmelerine imkân sağlamaktadır.

Özünde, negatif statü haklarından olan tabir özgürlüğü, devletler için negatif yükümlülük getirmektedir. Bunun yanı sıra Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarının ve Anayasa Mahkemesinin ferdi müracaat incelemelerinin tesiriyle temel hak ve özgürlüklerin günümüzde ulaştığı düzey, söz özgürlüğü bakımından devletlerin müspet yükümlülüklerini de ortaya koymaktadır. Gelişmekte olan bu müspet yükümlülüğün, özgürlüklerin önünü açmak ve geliştirmek tarafında olacağında kuşku bulunmamaktadır.

Teknolojik gelişmelerin ve internetin yaygınlaşmasına bağlı olarak önemli ilgi nazarann dijital platformlar, daha epeyce “içerik” olarak nitelendirilebilecek bilgi yahut haberlerin yayılma suratını öngörülemez halde artırmış ve bu içeriklerin zihin süzgecinden geçme, tahlil etme ve kıymetlendirme mühletini çok kısaltmıştır. Bu noktada, internetin sağladığı anonim ortam palavra, yanlış yahut manipülatif içeriklerin artmasına niye olmuştur.

Bilhassa, özel saiklerle oluşturulup organize bir formda yayılan içerikler yahut bot hesaplar aracılığıyla yapılan paylaşımlar, internet ortamındaki dezenformasyonu süratli bir halde artırmaktadır. bu türlü gayeli bir halde oluşturulan uydurma içerikler, fikirler pazarındaki eser güvenliğini olumsuz etkilemekte, bireylerin kanaat oluşumunu manipüle etmekte ve özgür kanıyı ipotek altına alarak demokratik ortamın masumiyetini zedelemektedir.

Sonuçta, bireylerin habere yahut bilgiye erişimini kolaylaştırmaya yönelik sistemler ve imkânlar geliştirilirken, haber yahut bilginin güvenliği sağlanarak, özgür ve özgün fikirlerin demokratik ortamda çatışmasına ya da yarışına yönelik önlemlerin alınması muhtaçlığı ortaya çıkmaktadır.

Maddeyle, sadece halk içinde kaygı, endişe yahut panik yaratmak saikiyle, ülkenin iç ve dış güvenliği, kamu tertibi ve genel sıhhati ile ilgili gerçeğe muhalif bir bilgiyi, kamu barışını bozmaya elverişli olacak biçimde alenen yaymak hata olarak düzenlenmektedir. Fiilin, “kamu barışını bozmaya” elverişli olması aranarak, bu hatanın somut tehlike hatası olduğu vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra “dezenformasyon” olarak nitelendirilen bu fiillerin, bireylerin ferdî kanaatlerini açıklama yahut haber verme haklarıyla karıştırılmaması için fiilin, halk içinde kaygı, dehşet yahut panik yaratma saikiyle gerçekleştirilmesi ilave bir öge olarak aranmaktadır.

Belirtmek gerekir ki, dezenformasyona bahis içerik, ülkenin iç ve dış güvenliği, kamu sistemi ve genel sıhhati ile ilgili direkt temelsiz bir bilgi olabileceği üzere tahrif edilmiş bir bilgi de olabilecektir. Kamu barışına yönelik kabahatler kapsamında ihdas edilen bu hatanın, Kısımda yer alan öbür kabahatlerden daha farklı bir alanı düzenlediğinde kuşku bulunmamaktadır. Ayrıyeten cürmün, failin gerçek kimliğini gizlemek suretiyle yahut bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi hali, cezada artırım niçini olarak öngörülmektedir.”

29. unsur kapsamında belirtilen cürümlerden en az ve en çok ne kadar ceza verilebilir?

Yeni düzenlemeyle birlikte Türk Ceza Kanunu’nun 217. unsuruna dahil edilecek olan 29. unsur, belirtilen hataları uygulayan bireylere bir yıldan üç yıla kadar mahpus cezası verilmesini öngörüyor. Öte yandan hatanın anonim hesaplar aracılığıyla işlendiği tespit edilirse, bu ceza 4,5 yıla kadar çıkabiliyor.
 
Üst