Dahi kafalar
New member
Biliyorum, biliyorum: “Hayır başka tahmin listesi…” Ama benimle kal. Ne de olsa, geçen yılki ilk tahminim gerçekleşti – Capitol kuşatması zaman çizelgesini önemli ölçüde ilerletmesine rağmen.
Yazdım: “Sonsuza dek troller başımızın 20 Ocak’ta görevinden ayrılmasından kısa bir süre sonra, hesabı Twitter tarafından geçici olarak askıya alınacak ve ardından, kuralları çiğnemekten vazgeçemeyeceği için, tıpkı iğrenç arkadaşı gibi atılacak, Alex Jones … Joe Biden göreve başladıktan sonra, Bay Trump’a diğer yalancı gevezeler gibi davranılmalı ve Twitter’ın içine bir çorap koyma hakları dahilinde olacak. ”
Donald Trump’ın 6 Ocak’taki içler acısı olaylarla ilgili sosyal medya davranışı nedeniyle, Facebook ve YouTube da onu itti (bir tür arafta kaldığı yer).
Bu da beni 2022 için ilk tahminime getiriyor: Trump bu yıl dev platformlardan en az birinde bir kez daha paylaşım yapacak. Tahminimce, Ocak 2023’e kadar sürmesi gereken iki yıllık bir askıya alındığını açıkladıktan sonra bile, onu tekrar çalışmasına izin veren Meta olacak. Facebook ve Instagram’ın ana şirketi olan şirket, hesaplarının sonunda hesaplarını geri yükleyebileceğini söyledi. “kamu güvenliğine yönelik risk azaldıysa” askıya alma – bu nedenle Zuck’un erken şartlı tahliyeyi nasıl haklı çıkarabileceğini görmek kolaydır. Bu bir yığın olumsuz ilgiyi davet etse de, “Mark Zuckerberg Prodüksiyonu” olarak başlayan şirketin sizin veya benim onun hakkında ne düşündüğümü daha az umursadığını kabul etmenin zamanı geldi. Daha fazla kanıta ihtiyacınız varsa, ifşaatçı Frances Haugen tarafından bu yıl ortaya atılan ifşaatların ardından kanıtta ne gibi kalıcı değişiklikler yapıldığını düşünün.
Bu yüzden, geçenlerde onunla yaptığım uzun bir Sway röportajında Haugen’in görüşlerini dinlemeye gerçekten değer. TL; DR: Şirketin toplumu aşındırdığı bilgisinin damla damla damla damla Zuckland’da neredeyse hiçbir fark yaratmadı. Geri kalanımız milletvekillerinin harekete geçmesini beklememize rağmen (ve Senatör Amy Klobuchar bana bunun 2022’de olacağına dair söz verdi, bana gönderdiği bir Noel kartında), bence kuruş sonunda artan sayıda tüketiciyle, özellikle de ebeveynlerle birlikte düştü. .
Anketler, teknoloji şirketlerine karşı artan bir güvensizlik olduğunu gösteriyor – evet, halk da medyaya güvenmiyor, ancak bu yeni değil – ve eğer sunulurlarsa yeni alternatiflere açıklar. Bu, bir dizi girişimcinin dijital hizmetlere ücretsiz erişim karşılığında giderek daha fazla veriyi emmeye dayanmayan yeni etkileşim yolları bulması için altın bir fırsat gibi görünüyor. 2022’de, blok zinciri üzerine inşa edilen yeni sosyal etkileşim biçimlerinin yanı sıra, daha büyük operasyonların temellerini yavaş yavaş silecek olan zorlu yeni arama (Neeva) ve e-ticaret alternatifleri (Shopify) göreceğiz.
Ve yakında buna yardımcı olacak önemli yasalar da olacak – sadece Amerika Birleşik Devletleri’nde değil. Bunun yerine, Dijital Piyasalar Yasasını ve Dijital Hizmetler Yasasını, yaklaşık altı yıl önce Genel Veri Koruma Yönetmeliğini çıkardıkları gibi tamamlamaya çalışan Avrupa’dan gelecek. Kusurlu olsa da, dünya çapında kullanılan düzenleme için bir ton belirledi.
Mükemmelin iyinin düşmanı olmasına izin verme fırsatını asla kaçırmayan Amerika Birleşik Devletleri’nde Kongre, gizlilikten güvenliğe ve konsolidasyona kadar her şeyle ilgilenen teknolojiyle ilgili birkaç önemli yasa tasarısı üzerinde kafa yoruyor ve bunların hiçbiri muhtemelen kabul edilmeyecek. Biden yönetimi daha agresif hale gelmedikçe hareket etmek.
Yönetim, Tim Wu’nun Beyaz Saray danışmanı, Lina Khan’ın Federal Ticaret Komisyonu başkanı ve Jonathan Kanter’in Adalet Bakanlığı’nda antitröst başkanı olarak atanmasıyla birlikte olacağının sinyalini verdi. Ancak Başkan Biden’dan büyük bir baskı olmadan ve Kongre’de Cumhuriyetçilere bir güç kayması olasılığı ile büyük bir hareket fırsatı kaçırılmış olacak.
Örneğin, Biden, Senatör Chuck Grassley ile bir araya getirilen Klobuchar faturası için sert bir şekilde zorlamalı ve bu da Büyük Teknoloji platformlarının frenlerini başkalarının pahasına kendi ürünlerini tercih etmelerine yol açacaktır. Bu yapılacak bariz bir şey olmalı, değil mi?
Bu nedenle, teknolojinin saltanatını azaltmak için hiçbir önemli yasanın çıkarılmamasını bekliyorum ve zirveye çıkan yeni şeylere daha da az güveniyorum. Ben de metaverse, blockchain ve Web3’ün bizi nereye götürdüğünü görmek isterim, ancak Big Tech’in aşırılıklarını kısıtlamanın zamanı çoktan geçti.
Önümüzdeki birkaç ay, Khan gibi düzenleyicilere, bir birleşmeyi durdurmak için dava açmak veya geri dönmek ve birini çözmeye çalışmak gibi bazı cesur hamleler yapma fırsatı sunuyor. Oynamazsan kazanamazsın, değil mi?
Önümüzdeki yıl için birkaç hızlı tahmin daha:
4 Soru
Brown Üniversitesi’nde ekonomi ve kamu politikası profesörü olan Emily Oster’ı yakaladım ve en son kitabı olan “The Family Firm: A Data-Driven Guide to Better Decision Making in the Early School” adlı kitabı da dahil olmak üzere birçok kitabın yazarı. Yıllar. İnsanların risk değerlendirme yetenekleri ve pandemi hakkında düşüncelerini aktardı. Cevaplarını düzenledim.
Artık herkes kendisini amatör bir risk değerlendirme analisti sanıyor. Beni ve diğerlerini deliye döndürmemeleri için bu konuda daha iyi olmaları için ne gibi ipuçları verebilirsiniz?
İnsanların bizi çıldırtmasını nasıl önleyeceğimden emin değilim! İnsanların riski analiz ederken yaptıkları en büyük hata, küçük olasılıkları anlamanın çok zor olmasıdır. İnsanlar bu konuda gerçekten çok fakir. 100’de 1’i ve 1.000’de 1’i ve 10.000’de 1’i her türlü benzer ve küçük olarak düşünüyoruz, oysa gerçekte bunlar tamamen farklıdır. Ancak deneyimlerimiz bize 10.000’de 1 olasılık olaylarının çoğuna erişim sağlamadığından, onları neden gerçekten anlayamadığımızı görmek zor değil. Küçük olasılıklı olaylar hakkında düşünmenin en iyi yolu bir karşılaştırma olayı bulmaktır. 30.000’de 1, örneğin bir battaniye yaralanması nedeniyle belirli bir yılda acil servis ziyareti riskidir. Bunu düşünmenin bir başka iyi yolu da şudur: “Her gün bu riski alsaydım, kötü şeyin gerçekleşmesi ne kadar sürerdi?” 10.000’de 1’lik bir olay için, bu 27 yıldır.
Dördüncü çocuğum oldu ve onu ve iki yaşındaki çocuğumu gerçekten korumak istiyoruz. Bir ekonomistin bakış açısına göre, Covid aşısı için uygun olmalarına aylar veya yıllar olabilecek çocukların ebeveynleri için en iyi tavsiyeniz nedir?
Bu korkunç pandemi ile ilgili en şanslı şeylerden biri, çocukların Covid’den yaşlı insanlara göre çok daha az etkilenmesi oldu. Çoğunlukla, yaşınız ne kadar büyükse, Covid o kadar tehlikelidir. Aşılar riskinizi azaltır, ancak ciddi hastalık riskindeki farklılıkların ne kadar büyük olduğu göz önüne alındığında, aşılanmış yetişkinler bu sonuç için aşılanmamış çocuklara göre hala daha yüksek risk altındadır. Bu, çocukları aşılamamamız gerektiği anlamına gelmez, ancak aşı bekleyen endişeli ebeveynlere biraz güven vermeli. İki yaşındaki çocuğunuzla, kendiniz için aldığınız önlemlerin aynısını almanız, ancak daha dikkatli olmamanız mantıklıdır. Bebekler tüm hastalıklar için daha yüksek risk altındadır, bu nedenle tıpkı grip mevsiminde olduğu gibi, mümkünse bebeği, özellikle herhangi bir büyük kardeşin hastalığından biraz daha izole tutmak mantıklıdır.
Okulların açık tutulmasını savunuyorsunuz. Birebir eğitim konusunda veliler ve okul yöneticileri yeni yılda ne düşünmeli?
Omicron dalgası sırasındaki en büyük sorunların personel ve karantinalar olması muhtemeldir. Çok fazla hasta personel okulları açık tutmayı zorlaştırabilir. Birkaç çözüm var. Bunlardan biri, karantinanın yerine, yöneticilerin şimdi nasıl uygulanacağını düşünmeye başlamaları gereken, kalış testi programlarıyla değiştirmektir, ancak personel sorunları göz önüne alındığında bu tür programların gerçekten uygulanmasına yardımcı olmak için ebeveynlere ihtiyaç duyulabilir. İkinci bir kilit soru, personelin nasıl yerinde tutulacağıdır; bu, ancak iyileşen bireyler için karantina kurallarını kısaltırsak mümkün olabilecek bir başarıdır. Temel olarak, önümüzdeki altı hafta boyunca oldukça önemli bazı aksamalara hazırlıklı olmamız gerektiğini düşünüyorum.
Yakın zamanda 2021’de aklınızı nelerin koruduğunu yazdınız: koşmak, okumak ve yemek pişirmek. Bunu 2022’de nasıl sürdüreceksiniz?
Herkes gibi ben de umutsuzca normale dönmeyi umuyorum, ama bu noktada gerçekten beklemiyorum. 2022 için en büyük umudum, Covid politikasında daha az oynaklık. Hastalık endemik hale geldikçe, bu sorunların çoğunun – yeni bir varyant, test ihtiyacı, güncellenmiş aşılar – her zaman mevcut olacağı bir gelecekle karşı karşıyayız. Önümüzdeki dönem, bununla yüzleşmenin ve politikalarımızı uzun vadede etkili olabileceklere nasıl uyarlayacağımızı bulmanın zamanıdır.
Şimdi bakma ama “The Matrix Resurrections” aslında güzeldi
Ailemde küçük bir Omicron salgını olup, beni bir otel müdürü, hizmetçi ve tam zamanlı bakıcıya dönüştüren 10 gün boyunca bir COVID vakası (henüz!) Netflix’te “Don’t Look Up” filmi ve HBO Max’te “Matrix” serisinin en yeni bölümü. Ve size şunu söyleyeyim, beğendiğimi yazdığımda Twitter’da bitmek tükenmek bilmeyen bir eleştiri yakaladım. her ikisi de bunlardan.
Yayınlanabilecek her film çok sayıda yayınlanacak ya da hızlı bir sürgünle alakasız kalacak. Bu, tahmin ettiğim gibi, yalnızca bu yıl sinemalarda başarılı olan birçok filmin başına geldi. Pek çok Hollywood tipi bunu söylediğim için beni kandırdı, ancak yaklaşık iki yıllık bir pandemi, analog film izlemeyi çok daha niş hale getirdi. Tabii, “Spider-Man: No Way Home” gibi daha genç bir demografiyi çekebilecek, pandemi hakkında endişelenmeyen ve beyaz perdede izlemesi çok daha eğlenceli olan bariz bir megafilm değilse.
Ama konuyu dalıyorum: “The Matrix Resurrections” ve “Don’t Look Up”ı sevmemin nedeni, bunların her ikisinin de büyük teknolojinin, büyük medyanın ve büyük siyasetin sınırları ve içten, gerçek aile bağlantılarının önemi hakkında hikayeler olması. Her şeyi sanallaştırmakla çok daha fazla ilgisi olacak olan bir sonraki teknoloji yinelemesine geçerken bunlar kritik derecede önemli fikirler. Dünya VR’ye geçerken insanlar olarak nasıl evrimleştiğimiz ve bağlantı kurduğumuz kritik bir konudur.
İlk “Matrix”, çoğu insan için gerçek olan – 1999’da hiç kimse bu terimi kullanmamış olsa da – esasen bir metaverse olan şeyde var olma fikrini araştırdı. Neyin gerçek neyin sahte olduğu konusunda kafanın karışması fikri o zamanlar çok derindi ve şimdi teknoloji tarafından hala tam olarak kavrayamadığımız bir düzeyde tüketildiğimize göre daha da fazla. Yönetmen ve yardımcı yazar Lana Wachowski, görünüşe göre, ebeveynlerinin ölümünden sonra bu fikri ortaya çıkarmak için ilham aldı, bu yüzden 2003’teki son film “Devrimler”in ana karakterleri Neo ve Trinity’yi canlandırdı. Her neyse, ne oldu? Keanu olmadan “Matrix” nedir?
Wachowski bu yılın başlarında yaptığı açıklamada, “Annem ve babama sahip olamadım, ancak birdenbire hayatımdaki tartışmasız en önemli iki karakter olan Neo ve Trinity’ye sahip oldum” dedi ve ekledi: “Bu iki karakterin tekrar canlı olması hemen rahatlatıcıydı. . “Buna bakıp şöyle diyebilirsiniz: ‘Tamam, bu iki insan ölüyor ve tamam, bu iki insanı hayata döndürün ve ah, bu iyi hissettirmiyor mu? ‘ Evet, oldu! Çok basit ve sanatın yaptığı ve hikayelerin yaptığı da bu: bizi rahatlatıyorlar. ”
Aynı şekilde, Adam McKay’in çok kötü huylu “Bakma. ” Bana sorarsanız, eleştirmenleri görmezden gelmelisiniz. Evet, bazı bariz olay örgüleri ve abartılı karakterler var, ama nihayetinde bu, en zararlı üyeleri yüzünden ne kadar mahvolmuş olursa olsun, insanlığın yerçekimi hakkında bir hikaye. Bu, özellikle Jeff Bezos, Elon Musk ve Zuckerberg’in en kötü kısımlarını bir araya getirmeyi başaran Mark Rylance’ın mükemmellik için oynadığı bir rol olan teknoloji milyarderi Peter Isherwell’i içeriyor.
Isherwell’in karakteri, her şeyi bilen kesinliği ve veriye dayalı çılgınlığı ile burnuna vuruyor ve sıklıkla yanlış olma eğilimiyle, ancak asla şüphe duymayan teknolojinin yönetici sınıfını akla getiriyor. Ve filmde, paylaştığımız dünyayı Big Tech’in tek başına yönetmesine izin vermememiz gerektiğine dair bir uyarı var. “Gerçekten her şeye sahiptik, değil mi?” diyor filmin son sahnesinde Leonardo DiCaprio’nun oynadığı beceriksiz astronom.
Görünüşe göre, biz yapmak hala her şeye sahip, bu yüzden bana katılın ve 2022 ve sonrasına bakın. Ve milyarderlerin aptal uzay gemisi gösterilerinde değil, gerçekten odaklanmamız gereken şeylere – geri kalanımızdaki insanlık gibi.
<saat/>
Kara Swisher haftalık yazıyor haber bülteni ve ev sahibi “Sallanma” güç hakkında haftada iki kez röportaj podcast’i.
Yazdım: “Sonsuza dek troller başımızın 20 Ocak’ta görevinden ayrılmasından kısa bir süre sonra, hesabı Twitter tarafından geçici olarak askıya alınacak ve ardından, kuralları çiğnemekten vazgeçemeyeceği için, tıpkı iğrenç arkadaşı gibi atılacak, Alex Jones … Joe Biden göreve başladıktan sonra, Bay Trump’a diğer yalancı gevezeler gibi davranılmalı ve Twitter’ın içine bir çorap koyma hakları dahilinde olacak. ”
Donald Trump’ın 6 Ocak’taki içler acısı olaylarla ilgili sosyal medya davranışı nedeniyle, Facebook ve YouTube da onu itti (bir tür arafta kaldığı yer).
Bu da beni 2022 için ilk tahminime getiriyor: Trump bu yıl dev platformlardan en az birinde bir kez daha paylaşım yapacak. Tahminimce, Ocak 2023’e kadar sürmesi gereken iki yıllık bir askıya alındığını açıkladıktan sonra bile, onu tekrar çalışmasına izin veren Meta olacak. Facebook ve Instagram’ın ana şirketi olan şirket, hesaplarının sonunda hesaplarını geri yükleyebileceğini söyledi. “kamu güvenliğine yönelik risk azaldıysa” askıya alma – bu nedenle Zuck’un erken şartlı tahliyeyi nasıl haklı çıkarabileceğini görmek kolaydır. Bu bir yığın olumsuz ilgiyi davet etse de, “Mark Zuckerberg Prodüksiyonu” olarak başlayan şirketin sizin veya benim onun hakkında ne düşündüğümü daha az umursadığını kabul etmenin zamanı geldi. Daha fazla kanıta ihtiyacınız varsa, ifşaatçı Frances Haugen tarafından bu yıl ortaya atılan ifşaatların ardından kanıtta ne gibi kalıcı değişiklikler yapıldığını düşünün.
Bu yüzden, geçenlerde onunla yaptığım uzun bir Sway röportajında Haugen’in görüşlerini dinlemeye gerçekten değer. TL; DR: Şirketin toplumu aşındırdığı bilgisinin damla damla damla damla Zuckland’da neredeyse hiçbir fark yaratmadı. Geri kalanımız milletvekillerinin harekete geçmesini beklememize rağmen (ve Senatör Amy Klobuchar bana bunun 2022’de olacağına dair söz verdi, bana gönderdiği bir Noel kartında), bence kuruş sonunda artan sayıda tüketiciyle, özellikle de ebeveynlerle birlikte düştü. .
Anketler, teknoloji şirketlerine karşı artan bir güvensizlik olduğunu gösteriyor – evet, halk da medyaya güvenmiyor, ancak bu yeni değil – ve eğer sunulurlarsa yeni alternatiflere açıklar. Bu, bir dizi girişimcinin dijital hizmetlere ücretsiz erişim karşılığında giderek daha fazla veriyi emmeye dayanmayan yeni etkileşim yolları bulması için altın bir fırsat gibi görünüyor. 2022’de, blok zinciri üzerine inşa edilen yeni sosyal etkileşim biçimlerinin yanı sıra, daha büyük operasyonların temellerini yavaş yavaş silecek olan zorlu yeni arama (Neeva) ve e-ticaret alternatifleri (Shopify) göreceğiz.
Ve yakında buna yardımcı olacak önemli yasalar da olacak – sadece Amerika Birleşik Devletleri’nde değil. Bunun yerine, Dijital Piyasalar Yasasını ve Dijital Hizmetler Yasasını, yaklaşık altı yıl önce Genel Veri Koruma Yönetmeliğini çıkardıkları gibi tamamlamaya çalışan Avrupa’dan gelecek. Kusurlu olsa da, dünya çapında kullanılan düzenleme için bir ton belirledi.
Mükemmelin iyinin düşmanı olmasına izin verme fırsatını asla kaçırmayan Amerika Birleşik Devletleri’nde Kongre, gizlilikten güvenliğe ve konsolidasyona kadar her şeyle ilgilenen teknolojiyle ilgili birkaç önemli yasa tasarısı üzerinde kafa yoruyor ve bunların hiçbiri muhtemelen kabul edilmeyecek. Biden yönetimi daha agresif hale gelmedikçe hareket etmek.
Yönetim, Tim Wu’nun Beyaz Saray danışmanı, Lina Khan’ın Federal Ticaret Komisyonu başkanı ve Jonathan Kanter’in Adalet Bakanlığı’nda antitröst başkanı olarak atanmasıyla birlikte olacağının sinyalini verdi. Ancak Başkan Biden’dan büyük bir baskı olmadan ve Kongre’de Cumhuriyetçilere bir güç kayması olasılığı ile büyük bir hareket fırsatı kaçırılmış olacak.
Örneğin, Biden, Senatör Chuck Grassley ile bir araya getirilen Klobuchar faturası için sert bir şekilde zorlamalı ve bu da Büyük Teknoloji platformlarının frenlerini başkalarının pahasına kendi ürünlerini tercih etmelerine yol açacaktır. Bu yapılacak bariz bir şey olmalı, değil mi?
Bu nedenle, teknolojinin saltanatını azaltmak için hiçbir önemli yasanın çıkarılmamasını bekliyorum ve zirveye çıkan yeni şeylere daha da az güveniyorum. Ben de metaverse, blockchain ve Web3’ün bizi nereye götürdüğünü görmek isterim, ancak Big Tech’in aşırılıklarını kısıtlamanın zamanı çoktan geçti.
Önümüzdeki birkaç ay, Khan gibi düzenleyicilere, bir birleşmeyi durdurmak için dava açmak veya geri dönmek ve birini çözmeye çalışmak gibi bazı cesur hamleler yapma fırsatı sunuyor. Oynamazsan kazanamazsın, değil mi?
Önümüzdeki yıl için birkaç hızlı tahmin daha:
Apple, sanal gerçeklikte Facebook’un önüne geçecek. Yeni bir Oculus kulaklığı var, ancak Apple’ın sıradan insanlara çekici gelen bir deneyim yaratan kişi olmasını bekliyoruz. VR, kesinlikle Apple’ın tekerlek yuvasında bulunan kaliteli donanımı alır. Ancak gerçek kitlesel evlat edinme için fiyatların düşmesi gerekiyor.
GAZ — Yazılım Olarak Spor Salonları. Sanaldan ziyade artırılmış gerçeklik, formda kalmaya çalışan fitness meraklıları ve sıradan Joe’lar için önemli bir çıkış noktası olarak ortaya çıkacak. Bununla birlikte, tekrar analog spor salonuna gitmeye başladım ve canlandırıcı bir şekilde neredeyse hiç teknoloji kullanmıyorum.
4 Soru
Brown Üniversitesi’nde ekonomi ve kamu politikası profesörü olan Emily Oster’ı yakaladım ve en son kitabı olan “The Family Firm: A Data-Driven Guide to Better Decision Making in the Early School” adlı kitabı da dahil olmak üzere birçok kitabın yazarı. Yıllar. İnsanların risk değerlendirme yetenekleri ve pandemi hakkında düşüncelerini aktardı. Cevaplarını düzenledim.
Artık herkes kendisini amatör bir risk değerlendirme analisti sanıyor. Beni ve diğerlerini deliye döndürmemeleri için bu konuda daha iyi olmaları için ne gibi ipuçları verebilirsiniz?
İnsanların bizi çıldırtmasını nasıl önleyeceğimden emin değilim! İnsanların riski analiz ederken yaptıkları en büyük hata, küçük olasılıkları anlamanın çok zor olmasıdır. İnsanlar bu konuda gerçekten çok fakir. 100’de 1’i ve 1.000’de 1’i ve 10.000’de 1’i her türlü benzer ve küçük olarak düşünüyoruz, oysa gerçekte bunlar tamamen farklıdır. Ancak deneyimlerimiz bize 10.000’de 1 olasılık olaylarının çoğuna erişim sağlamadığından, onları neden gerçekten anlayamadığımızı görmek zor değil. Küçük olasılıklı olaylar hakkında düşünmenin en iyi yolu bir karşılaştırma olayı bulmaktır. 30.000’de 1, örneğin bir battaniye yaralanması nedeniyle belirli bir yılda acil servis ziyareti riskidir. Bunu düşünmenin bir başka iyi yolu da şudur: “Her gün bu riski alsaydım, kötü şeyin gerçekleşmesi ne kadar sürerdi?” 10.000’de 1’lik bir olay için, bu 27 yıldır.
Dördüncü çocuğum oldu ve onu ve iki yaşındaki çocuğumu gerçekten korumak istiyoruz. Bir ekonomistin bakış açısına göre, Covid aşısı için uygun olmalarına aylar veya yıllar olabilecek çocukların ebeveynleri için en iyi tavsiyeniz nedir?
Bu korkunç pandemi ile ilgili en şanslı şeylerden biri, çocukların Covid’den yaşlı insanlara göre çok daha az etkilenmesi oldu. Çoğunlukla, yaşınız ne kadar büyükse, Covid o kadar tehlikelidir. Aşılar riskinizi azaltır, ancak ciddi hastalık riskindeki farklılıkların ne kadar büyük olduğu göz önüne alındığında, aşılanmış yetişkinler bu sonuç için aşılanmamış çocuklara göre hala daha yüksek risk altındadır. Bu, çocukları aşılamamamız gerektiği anlamına gelmez, ancak aşı bekleyen endişeli ebeveynlere biraz güven vermeli. İki yaşındaki çocuğunuzla, kendiniz için aldığınız önlemlerin aynısını almanız, ancak daha dikkatli olmamanız mantıklıdır. Bebekler tüm hastalıklar için daha yüksek risk altındadır, bu nedenle tıpkı grip mevsiminde olduğu gibi, mümkünse bebeği, özellikle herhangi bir büyük kardeşin hastalığından biraz daha izole tutmak mantıklıdır.
Okulların açık tutulmasını savunuyorsunuz. Birebir eğitim konusunda veliler ve okul yöneticileri yeni yılda ne düşünmeli?
Omicron dalgası sırasındaki en büyük sorunların personel ve karantinalar olması muhtemeldir. Çok fazla hasta personel okulları açık tutmayı zorlaştırabilir. Birkaç çözüm var. Bunlardan biri, karantinanın yerine, yöneticilerin şimdi nasıl uygulanacağını düşünmeye başlamaları gereken, kalış testi programlarıyla değiştirmektir, ancak personel sorunları göz önüne alındığında bu tür programların gerçekten uygulanmasına yardımcı olmak için ebeveynlere ihtiyaç duyulabilir. İkinci bir kilit soru, personelin nasıl yerinde tutulacağıdır; bu, ancak iyileşen bireyler için karantina kurallarını kısaltırsak mümkün olabilecek bir başarıdır. Temel olarak, önümüzdeki altı hafta boyunca oldukça önemli bazı aksamalara hazırlıklı olmamız gerektiğini düşünüyorum.
Yakın zamanda 2021’de aklınızı nelerin koruduğunu yazdınız: koşmak, okumak ve yemek pişirmek. Bunu 2022’de nasıl sürdüreceksiniz?
Herkes gibi ben de umutsuzca normale dönmeyi umuyorum, ama bu noktada gerçekten beklemiyorum. 2022 için en büyük umudum, Covid politikasında daha az oynaklık. Hastalık endemik hale geldikçe, bu sorunların çoğunun – yeni bir varyant, test ihtiyacı, güncellenmiş aşılar – her zaman mevcut olacağı bir gelecekle karşı karşıyayız. Önümüzdeki dönem, bununla yüzleşmenin ve politikalarımızı uzun vadede etkili olabileceklere nasıl uyarlayacağımızı bulmanın zamanıdır.
Şimdi bakma ama “The Matrix Resurrections” aslında güzeldi
Ailemde küçük bir Omicron salgını olup, beni bir otel müdürü, hizmetçi ve tam zamanlı bakıcıya dönüştüren 10 gün boyunca bir COVID vakası (henüz!) Netflix’te “Don’t Look Up” filmi ve HBO Max’te “Matrix” serisinin en yeni bölümü. Ve size şunu söyleyeyim, beğendiğimi yazdığımda Twitter’da bitmek tükenmek bilmeyen bir eleştiri yakaladım. her ikisi de bunlardan.
Yayınlanabilecek her film çok sayıda yayınlanacak ya da hızlı bir sürgünle alakasız kalacak. Bu, tahmin ettiğim gibi, yalnızca bu yıl sinemalarda başarılı olan birçok filmin başına geldi. Pek çok Hollywood tipi bunu söylediğim için beni kandırdı, ancak yaklaşık iki yıllık bir pandemi, analog film izlemeyi çok daha niş hale getirdi. Tabii, “Spider-Man: No Way Home” gibi daha genç bir demografiyi çekebilecek, pandemi hakkında endişelenmeyen ve beyaz perdede izlemesi çok daha eğlenceli olan bariz bir megafilm değilse.
Ama konuyu dalıyorum: “The Matrix Resurrections” ve “Don’t Look Up”ı sevmemin nedeni, bunların her ikisinin de büyük teknolojinin, büyük medyanın ve büyük siyasetin sınırları ve içten, gerçek aile bağlantılarının önemi hakkında hikayeler olması. Her şeyi sanallaştırmakla çok daha fazla ilgisi olacak olan bir sonraki teknoloji yinelemesine geçerken bunlar kritik derecede önemli fikirler. Dünya VR’ye geçerken insanlar olarak nasıl evrimleştiğimiz ve bağlantı kurduğumuz kritik bir konudur.
İlk “Matrix”, çoğu insan için gerçek olan – 1999’da hiç kimse bu terimi kullanmamış olsa da – esasen bir metaverse olan şeyde var olma fikrini araştırdı. Neyin gerçek neyin sahte olduğu konusunda kafanın karışması fikri o zamanlar çok derindi ve şimdi teknoloji tarafından hala tam olarak kavrayamadığımız bir düzeyde tüketildiğimize göre daha da fazla. Yönetmen ve yardımcı yazar Lana Wachowski, görünüşe göre, ebeveynlerinin ölümünden sonra bu fikri ortaya çıkarmak için ilham aldı, bu yüzden 2003’teki son film “Devrimler”in ana karakterleri Neo ve Trinity’yi canlandırdı. Her neyse, ne oldu? Keanu olmadan “Matrix” nedir?
Wachowski bu yılın başlarında yaptığı açıklamada, “Annem ve babama sahip olamadım, ancak birdenbire hayatımdaki tartışmasız en önemli iki karakter olan Neo ve Trinity’ye sahip oldum” dedi ve ekledi: “Bu iki karakterin tekrar canlı olması hemen rahatlatıcıydı. . “Buna bakıp şöyle diyebilirsiniz: ‘Tamam, bu iki insan ölüyor ve tamam, bu iki insanı hayata döndürün ve ah, bu iyi hissettirmiyor mu? ‘ Evet, oldu! Çok basit ve sanatın yaptığı ve hikayelerin yaptığı da bu: bizi rahatlatıyorlar. ”
Aynı şekilde, Adam McKay’in çok kötü huylu “Bakma. ” Bana sorarsanız, eleştirmenleri görmezden gelmelisiniz. Evet, bazı bariz olay örgüleri ve abartılı karakterler var, ama nihayetinde bu, en zararlı üyeleri yüzünden ne kadar mahvolmuş olursa olsun, insanlığın yerçekimi hakkında bir hikaye. Bu, özellikle Jeff Bezos, Elon Musk ve Zuckerberg’in en kötü kısımlarını bir araya getirmeyi başaran Mark Rylance’ın mükemmellik için oynadığı bir rol olan teknoloji milyarderi Peter Isherwell’i içeriyor.
Isherwell’in karakteri, her şeyi bilen kesinliği ve veriye dayalı çılgınlığı ile burnuna vuruyor ve sıklıkla yanlış olma eğilimiyle, ancak asla şüphe duymayan teknolojinin yönetici sınıfını akla getiriyor. Ve filmde, paylaştığımız dünyayı Big Tech’in tek başına yönetmesine izin vermememiz gerektiğine dair bir uyarı var. “Gerçekten her şeye sahiptik, değil mi?” diyor filmin son sahnesinde Leonardo DiCaprio’nun oynadığı beceriksiz astronom.
Görünüşe göre, biz yapmak hala her şeye sahip, bu yüzden bana katılın ve 2022 ve sonrasına bakın. Ve milyarderlerin aptal uzay gemisi gösterilerinde değil, gerçekten odaklanmamız gereken şeylere – geri kalanımızdaki insanlık gibi.
<saat/>
Kara Swisher haftalık yazıyor haber bülteni ve ev sahibi “Sallanma” güç hakkında haftada iki kez röportaj podcast’i.