Dahi kafalar
New member
Dünya yanıyor. The Times Opinion bölümünün iklim değişikliğinin dünya çapındaki etkilerine ilişkin son kanvasının gösterdiği gibi, bu abartı değil. Hız yapıyoruz – yoksa cızırdayan mı demeliyim? – felakete doğru. Bu ihtimal, dünyanın genç sakinlerine bir tür varoluşsal korku aşıladı ve anlaşılır bir şekilde öyle.
İdeolojik farklılıkların daha da keskinleştiği, kabile rekabetlerinin daha da çirkinleştiği ve bizi bir araya getirmesi gereken bir pandeminin bizi giderek birbirimizden uzaklaştırdığı Amerika Birleşik Devletleri’nde demokrasiye yönelik şiddetli ve ürkütücü bir saldırı sürüyor. Siyasi liderlerimiz ya kaybolmuş ya da kayıp görünüyor. Bir krizden diğerine yalpalıyoruz.
Başka bir deyişle, bir gaddarlık bolluğu var. Öyleyse neden tamamen somurtkan hissetmiyorum? Neden içimdeki hisler, etrafımdaki gevezelikle tam olarak uyuşmuyor, ki her şey daha da kötüye gidiyor?
Bunun bir nedeni, henüz sona eren güz döneminde verdiğim ders, Duke Üniversitesi’ndeki ilk dersim ve bir diğeri de, kurs bittikten sonra okumaya başlamak için nihayet zamanım olan tematik olarak ilgili kitap. Her ikisi de bana daha karanlık günleri hatırlatıyor – ve en azından bazı açılardan ışığa doğru ne kadar ilerlediğimizi.
Kursun adı The Media and L. G. B. T. Q. + Americans. Gazetecilik ve gey tarihinin bir analizini karıştırdı, bu yüzden öğrenciler ve ben, Kızıl Korku ile çağdaş olan ve 1940’ların sonlarında binlerce gey ve lezbiyenin hükümet işlerinden kovulmasına veya zorla istifasına yol açan Lavanta Korkusu’na baktık. ve 1950’ler. Ani tetikleyicisi ne olursa olsun, uzun süreli baskıya karşı derin bir öfkeyi yansıtan ve bir dönüm noktası oluşturan 1969’daki Stonewall ayaklanmasının başlangıcına baktık. İlk bölümünde eşcinsel erkekleri nefesi kesilecek dejenereler, cüzzamlılardan korkulacak kişiler olarak gören AIDS salgınına baktık.
Tüm bunları yeniden gözden geçirmek, o zamandan beri yaşanan gelişmelerde yeniden öğrenilecekti. Ve bu eğitim, bahsettiğim kitap tarafından güçlendiriliyor: James Kirchick’in “Gizli Şehir: Gay Washington’un Gizli Tarihi”, önceden bir kopyasını yavaş yavaş ve hevesle geçtiğim. (Mayıs’ta yayınlanması planlanıyor. ) “Gizli Şehir” dikkate değer, son derece etkileyici bir başarıdır – kapsamlı bir şekilde araştırılmış, ustaca anlatılmış, bilgili, yürekten – bu, sadece çifte yaşamın ulusumuzun hayatı üzerindeki etkisine değil, aynı zamanda diğer insanlara da hitap etmektedir. ruhunuzu perdelemenin bireysel bedeli. Beni üzüyor. Ama bundan daha fazlası, yalanlar ve fısıltılarla dolu o günlerden bu yana değişen her şey için beni minnettar kılıyor.
Eşcinsel olan Kirchick tarafından yazılan ithafın bir kısmı her şeyi söylüyor. “Sırlarıyla yaşamak zorunda kalmayayım diye sırlarından kurtulan herkese teşekkür ediyor. “Amin.
1982’de liseden ve 1986’da üniversiteden mezun olduğumda, şu anda gey ve lezbiyen çiftlerin yasal olarak kıyıdan kıyıya evlenebildiği bir ülkede yaşayacağımı tahmin edemezdim. Bu kadar çok gey baba, bu kadar çok lezbiyen anne öngörmedim. Cinsel yönelimimi asla küçümsemeyeceğim ve dürüstlüğüm için asla cezalandırılmayacağım bir kariyer beklemiyordum.
Özellikle transseksüel Amerikalılara karşı hala acımasız ayrımcılık, hatta şiddet örnekleri ve cepleri var. Son 75 yılın yayının adalete doğru eğilmeye devam edeceğinin garantisi yok. Ve pürüzlü bir yay. Geçen beş yıl bunu açıkça ortaya koydu.
Ancak çoğu Amerikalı, daha önce olmadığımız bir şekilde eşitsizliklerin bilincindedir ve bu sadece eşcinsel Amerikalılar için değil, aynı zamanda diğer marjinal gruplar için de geçerlidir. Bir zamanlar elimizden kaçan ayrıntılara alışkınız ve bunları nasıl ele alacağımız konusunda acı bir şekilde anlaşamasak da, tartışmayı yapıyoruz – ve tartışmanın önemli olduğunu. Bizi gitmemiz gereken yere götürmez; bu, o puandan ne kadar az olduğumuzu mazur göstermez.
Ama bizi daha da yakınlaştırıyor. Ve geçmişimizin belirli yönlerini incelemek, geleceğimizin belirli yönleri hakkında önemli ölçüde daha umutlu hissetmektir.
<saat/>
İncelenmeye Değer Sözler
Kredi. . . Fototeca Gilardi/Getty Images
Genellikle, haber bülteninin bu yinelenen özelliği, birkaç ay önce değindiğim “parçalanmış aile” ifadesinin doğasında yer alan haksız yargı gibi, birinizin dikkatimi çektiği bir dil meselesine ayrılmıştır.
Ama bugün, yakın geçmişte sık sık ve duraksamadan kullanmama rağmen, beni giderek rahatsız eden kendi saplantımın bir ifadesine bakmak istiyorum: “Açıkça eşcinsel. ” Bugünün haber bülteninin ilk maddesinden itibaren uygun bir konuşma.
Hâlâ gazetelerde “açık gey”i okuyor ve televizyonda sürekli duyuyorsunuz. Konuşmalarda sıklıkla karşımıza çıkar. Büyük ölçüde, bu bir netlik girişimidir ya da olmuştur: Hedef kitlenize, tartıştığınız kişinin mahremiyetini ihlal etmediğinizi söylüyorsunuz. Eşcinsel olduğunu inkar etmiyor. Lezbiyen olma konusunda temkinli değil.
Ya sen, “açıkça” dağıtıcısı? Düşüncesiz olmadığınızı vurgularken, istemeden de olsa bundan daha fazla iletişim kurmanız mümkün değil mi? “Açıkça” ifadesinin dahil edilmesinin, eşcinsel olmayı sahiplenme konusunda kayda değer, isteğe bağlı ve hatta itirafçı bir şey ifade ettiği mi? Muhtemelen, kapatılmanın da doğal olduğunu ve bir cüretkarlık eylemi kadar basit bir dürüstlük sergilediğini öne sürüyor. “Açıkça”, “kesinlikle”, “arsızca” izleri, “cesurca” parıltıları taşır. ”
En son ne zaman “açıkça heteroseksüel” diye hitap edildiğini duydunuz, yani demek istediğim hiç diyen birini duydunuz mu? Ya da, biz geylere sıklıkla bağlanan başka bir zarfı ortaya çıkarmak için, “gösterişli bir şekilde düz” mü? Cinsel yönelimlerine yatırım yapan ve heteroseksüel para birimleri hakkında ötmeye başlayan çok sayıda heteroseksüel erkek ve kadın var ki, “gösterişli” tanımına tam olarak uyuyorlar, ancak sadece kendilerine güvenen olarak kabul ediliyorlar. Veya 75 yaşındaki bir Floridalı söz konusu olduğunda, başkanlık.
Oyunlar, televizyon programları ve filmler üreten Richie Jackson, Mart ayında The Advocate’de yayınlanan bir makalesinde “açık gey”e karşı güçlü bir şekilde dava açtı ve bunu zekice bir “arkadaşlık liyakat rozeti” olarak nitelendirdi. Ancak alıntıladığı sakıncalı örneklerden bazıları, “açıkça” emekli olmanın bir sorununun altını çizdi, bir nedenin etrafında dolaşıyor. Örneğin, Pete Buttigieg’in Senato tarafından onaylanan “ilk açık eşcinsel kabine sekreteri” olarak tanımlandığını kaydetti. Ancak bu durumda, “açıkça” aslında ya da öncelikli olarak Buttigieg ile ilgili değildi; geçmişte kesinlikle gey ve lezbiyen kabine sekreterleri olduğunu kabul etmenin bir yoluydu, ancak gerçeği gizledikleri veya küçümsedikleri için onları böyle tanımıyorduk. “Açıkça” tartışmalı bir şekilde gerekliydi, hatta gerekliydi.
Jackson, eşcinsellerin popülerleştirdiği ve sıklıkla kullandığı bir terim olan “out” ile değiştirmeyi önerdi. Bunun bir gelişme olduğuna katılıyorum – ama bu da beni hayal kırıklığına uğratıyor. Ne de olsa “dışarıda” heteroseksüeller yok.
Kilometre taşları kronikleştirildiğinde ve kısa ve öz bir niteleyici sıralandığında, gerçekten de “açıkça” yerine “dışarıya” oy veririm. ” Ve aksi halde? Bir kişinin cinsel yönelimi veya kimliği belirli bir makale veya konuşmayla özellikle ve tartışmasız şekilde alakalıysa ve bir sır değilse, o kişiye yalnızca “gay”, “lezbiyen”, “biseksüel”, “trans” veya benzeri deyin. “Açıkça” örtük olsun.
Ve bir kişinin cinsel yönelimi veya kimliği hemen alakalı değilse? Yapma “açıkça” olsun ya da olmasın, adlandırın. “Sonuçta hepimiz insanız. Ne kadar az kodlama ve kategorize etme o kadar iyi.
“İncelemeye Değer Sözler” yinelenen bir özelliktir. Bir terim veya kelime öbeği önermek için lütfen bana e-posta gönderin burada ve lütfen adınızı ve ikamet yerinizi ekleyin. Ayrıca, bir sonraki bültende geri dönecek olan “For the Love of Cümleler” için adaylıkları bu adrese e-posta ile gönderebilirsiniz.
<saat/>
Daha Fazla Ticari Mischief!
Geçen yıl biraz eğlendik – en azından umarım eğlenmişizdir – yaratıcı, zeki veya esprili iş isimlerini paylaşarak ve sergileyerek, ama iyi bir şeyi çok ileri götürmek istemiyorum. “Daha Ticari Mischief!” son olacak. Yine de gelecek yıl yeni anlamsal maceralar bulacağımızdan eminim. Aslında geçen hafta bir tanesine sizi en sevdiğiniz şarkı sözlerini aday göstermeye davet ederek başladım. Yanıt sağlamdı ve 2022’de her dört ila beş haftada bir parça parça dağıtacağım.
Dikkatimi çektiğiniz son kelime oyunu fikirli tüccar lakaplarını sunmadan önce, birçoğunuzun bildiği bir işletme adından bahsetmek istiyorum. yanlış bir espri için – bariz bir nedenle. Batı New York’taki bir morg zincirinin her birine Amigone Cenaze Evi deniyor, bunun nihai yerçekimi ortasında hafiflik için bir teklif olduğunu, ölümün karşısında bir kahkaha olduğunu düşündünüz:
Amigone. Gittim. Gittim mi?
Evet, evet, öylesin.
Ama hayır, hayır, orada şaka yok.
Amigone aslında bir soyadı, muhtemelen bir İtalyan soyadı. Ve zincirin web sitesine göre – ki bu bir şakaysa, şaşırtıcı derecede düz yüzlü, karmaşık bir sitedir – Anthony Amigone Sr., yönetim kurulu başkanıdır. Vincent Amigone Sr., CEO’dur. Anthony Amigone Jr. başkandır. “Muhtemelen” ekledim çünkü Anthony Jr.’a gönderdiğim e-posta – birkaç ayrıntıyı doğrulamak, aile üyelerinin soyadlarıyla ilgili bu yanlış izlenimin farkında olup olmadıklarını sormak vb. – geri çevrilmedi.
İleri! Daha önce de belirttiğim gibi, kuaförler, evcil hayvan hizmetleri ve pastaneler özellikle sözlü fantezi uçuşlarına eğilimli görünüyor ve aşağıdaki öne çıkanlar grubu bunu yansıtıyor. Onlar:
“Daha Ticari Mischief!” sırasında çoğunuz için teşekkür ederim. dönem, bana öneriler gönderdi. Lütfen hepsini kullanmadığım için beni bağışlayın. Sadık ve derinden takdir edilen okuyucularınıza bir övgü olan zenginlikten utanç duydum.
<saat/>
Kişisel (Ama Bir Tür Siyasi) Not Üzerine
Kredi. . . Mandel Ngan/Agence France-Presse — Getty Images
Başka bir hafta, Başkan Biden için yeni bir kötü haber turu. Omicron’un bulaşıcılığı sayesinde koronavirüs enfeksiyonları artıyor. Build Back Better, Beyaz Saray yetkilileri ile Senatör Joe Manchin arasındaki Washington’u her zamanki gibi umutsuz gösteren karşılıklı suçlamalar arasında batıyor.
Buna şunu söylüyorum: Biden’a sahip olduğumuza sevindim. Gerçekten, gerçekten sevindim.
Çünkü kimi ve neyi değiştirdiğini unutmadım. Bunun nedeni, Beyaz Saray’da ahlaksız, sözde bir otokratla yıla nasıl başladığımızı ve onu nasıl bitirdiğimizi hatırlıyorum. Çünkü başkanlarımı yalnızca benzin fiyatına, siyasi partileri üzerindeki sıkı sıkıya veya yeniden seçilme olasılıklarına göre ölçmüyorum. Yaşamda ve liderlikte bundan daha fazlası var.
Biden’ın başkanlıktaki performansı başka bir Demokrat’ın olacağından daha mı üstün? söyleyemem. Tartışmasız kusurludur, en son örneği ülkenin Covid testleri söz konusu olduğunda oynadığı yakalama oyunudur. Ancak bu, bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce ülkemizin ihtiyaç duyduğu şeyin Başkan Donald Trump’ın sonu olduğu ve Biden’ın sağladığı şey olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
Kasım 2020’de seçilmesi ve Ocak 2021’de göreve başlamasıyla ülkemiz daha iyi oldu ve daha da iyi oldu çünkü kasıtlı ve neşeyle nefreti körükleyen bir başkanı, eksiklikleri ne olursa olsun, ayırt edilebilir bir kalbe sahip biriyle değiştirdi. Daha iyi oldu, çünkü demokrasiye saygısı – gerçekten her şey için – kendisine verdiği hazineler ve zevkler tarafından belirlenen bir başkanın yerini daha büyük, daha asil bir resimde görebilen biriyle değiştirdi.
Daha iyi oldu çünkü sınırsız kibiri elle tutulur bir alçakgönüllülükle takas etti. Biden, Salı günü Amerikalılara yaptığı konuşmada Trump yönetimini anlamlı bir şekilde övdü ve haklı olarak koronavirüs aşılarının hızlı gelişimi için bir miktar kredi verdi. Bu klas ve akıllının bir kombinasyonu.
Anketlere bakacak olursak, Amerikalılar Biden’ı sert bir şekilde yargılıyor ve birçoğu ona kızdı. Bunun anlaşılabilir nedenleri var. Ve bu, Biden’ın Trump’a bir son değil, bir duraklama sağladığı anlamına gelebilir. Kapıyı aralıksız açık tutar. Bu sorun değil.
Ancak bu, Biden’ın temel nezaketini ortadan kaldırmaz. Bu onun empati kapasitesini ortadan kaldırmaz. Onun selefi de sahip miydi? Söyleyebileceğimden değil. Ve tatil mevsiminin ruhuyla, sizi kasvetten uzaklaştırıp daha neşeli bir şeye yönlendirmeye çalışırken, en azından bu kadarını aklınızda tutmanızı rica ediyorum.
2022’de sizinle yeniden bağlantı kurmayı dört gözle bekliyorum. 2021’de benimle zaman geçirdiğiniz için teşekkür ederim.
İdeolojik farklılıkların daha da keskinleştiği, kabile rekabetlerinin daha da çirkinleştiği ve bizi bir araya getirmesi gereken bir pandeminin bizi giderek birbirimizden uzaklaştırdığı Amerika Birleşik Devletleri’nde demokrasiye yönelik şiddetli ve ürkütücü bir saldırı sürüyor. Siyasi liderlerimiz ya kaybolmuş ya da kayıp görünüyor. Bir krizden diğerine yalpalıyoruz.
Başka bir deyişle, bir gaddarlık bolluğu var. Öyleyse neden tamamen somurtkan hissetmiyorum? Neden içimdeki hisler, etrafımdaki gevezelikle tam olarak uyuşmuyor, ki her şey daha da kötüye gidiyor?
Bunun bir nedeni, henüz sona eren güz döneminde verdiğim ders, Duke Üniversitesi’ndeki ilk dersim ve bir diğeri de, kurs bittikten sonra okumaya başlamak için nihayet zamanım olan tematik olarak ilgili kitap. Her ikisi de bana daha karanlık günleri hatırlatıyor – ve en azından bazı açılardan ışığa doğru ne kadar ilerlediğimizi.
Kursun adı The Media and L. G. B. T. Q. + Americans. Gazetecilik ve gey tarihinin bir analizini karıştırdı, bu yüzden öğrenciler ve ben, Kızıl Korku ile çağdaş olan ve 1940’ların sonlarında binlerce gey ve lezbiyenin hükümet işlerinden kovulmasına veya zorla istifasına yol açan Lavanta Korkusu’na baktık. ve 1950’ler. Ani tetikleyicisi ne olursa olsun, uzun süreli baskıya karşı derin bir öfkeyi yansıtan ve bir dönüm noktası oluşturan 1969’daki Stonewall ayaklanmasının başlangıcına baktık. İlk bölümünde eşcinsel erkekleri nefesi kesilecek dejenereler, cüzzamlılardan korkulacak kişiler olarak gören AIDS salgınına baktık.
Tüm bunları yeniden gözden geçirmek, o zamandan beri yaşanan gelişmelerde yeniden öğrenilecekti. Ve bu eğitim, bahsettiğim kitap tarafından güçlendiriliyor: James Kirchick’in “Gizli Şehir: Gay Washington’un Gizli Tarihi”, önceden bir kopyasını yavaş yavaş ve hevesle geçtiğim. (Mayıs’ta yayınlanması planlanıyor. ) “Gizli Şehir” dikkate değer, son derece etkileyici bir başarıdır – kapsamlı bir şekilde araştırılmış, ustaca anlatılmış, bilgili, yürekten – bu, sadece çifte yaşamın ulusumuzun hayatı üzerindeki etkisine değil, aynı zamanda diğer insanlara da hitap etmektedir. ruhunuzu perdelemenin bireysel bedeli. Beni üzüyor. Ama bundan daha fazlası, yalanlar ve fısıltılarla dolu o günlerden bu yana değişen her şey için beni minnettar kılıyor.
Eşcinsel olan Kirchick tarafından yazılan ithafın bir kısmı her şeyi söylüyor. “Sırlarıyla yaşamak zorunda kalmayayım diye sırlarından kurtulan herkese teşekkür ediyor. “Amin.
1982’de liseden ve 1986’da üniversiteden mezun olduğumda, şu anda gey ve lezbiyen çiftlerin yasal olarak kıyıdan kıyıya evlenebildiği bir ülkede yaşayacağımı tahmin edemezdim. Bu kadar çok gey baba, bu kadar çok lezbiyen anne öngörmedim. Cinsel yönelimimi asla küçümsemeyeceğim ve dürüstlüğüm için asla cezalandırılmayacağım bir kariyer beklemiyordum.
Özellikle transseksüel Amerikalılara karşı hala acımasız ayrımcılık, hatta şiddet örnekleri ve cepleri var. Son 75 yılın yayının adalete doğru eğilmeye devam edeceğinin garantisi yok. Ve pürüzlü bir yay. Geçen beş yıl bunu açıkça ortaya koydu.
Ancak çoğu Amerikalı, daha önce olmadığımız bir şekilde eşitsizliklerin bilincindedir ve bu sadece eşcinsel Amerikalılar için değil, aynı zamanda diğer marjinal gruplar için de geçerlidir. Bir zamanlar elimizden kaçan ayrıntılara alışkınız ve bunları nasıl ele alacağımız konusunda acı bir şekilde anlaşamasak da, tartışmayı yapıyoruz – ve tartışmanın önemli olduğunu. Bizi gitmemiz gereken yere götürmez; bu, o puandan ne kadar az olduğumuzu mazur göstermez.
Ama bizi daha da yakınlaştırıyor. Ve geçmişimizin belirli yönlerini incelemek, geleceğimizin belirli yönleri hakkında önemli ölçüde daha umutlu hissetmektir.
<saat/>
İncelenmeye Değer Sözler
Kredi. . . Fototeca Gilardi/Getty Images
Genellikle, haber bülteninin bu yinelenen özelliği, birkaç ay önce değindiğim “parçalanmış aile” ifadesinin doğasında yer alan haksız yargı gibi, birinizin dikkatimi çektiği bir dil meselesine ayrılmıştır.
Ama bugün, yakın geçmişte sık sık ve duraksamadan kullanmama rağmen, beni giderek rahatsız eden kendi saplantımın bir ifadesine bakmak istiyorum: “Açıkça eşcinsel. ” Bugünün haber bülteninin ilk maddesinden itibaren uygun bir konuşma.
Hâlâ gazetelerde “açık gey”i okuyor ve televizyonda sürekli duyuyorsunuz. Konuşmalarda sıklıkla karşımıza çıkar. Büyük ölçüde, bu bir netlik girişimidir ya da olmuştur: Hedef kitlenize, tartıştığınız kişinin mahremiyetini ihlal etmediğinizi söylüyorsunuz. Eşcinsel olduğunu inkar etmiyor. Lezbiyen olma konusunda temkinli değil.
Ya sen, “açıkça” dağıtıcısı? Düşüncesiz olmadığınızı vurgularken, istemeden de olsa bundan daha fazla iletişim kurmanız mümkün değil mi? “Açıkça” ifadesinin dahil edilmesinin, eşcinsel olmayı sahiplenme konusunda kayda değer, isteğe bağlı ve hatta itirafçı bir şey ifade ettiği mi? Muhtemelen, kapatılmanın da doğal olduğunu ve bir cüretkarlık eylemi kadar basit bir dürüstlük sergilediğini öne sürüyor. “Açıkça”, “kesinlikle”, “arsızca” izleri, “cesurca” parıltıları taşır. ”
En son ne zaman “açıkça heteroseksüel” diye hitap edildiğini duydunuz, yani demek istediğim hiç diyen birini duydunuz mu? Ya da, biz geylere sıklıkla bağlanan başka bir zarfı ortaya çıkarmak için, “gösterişli bir şekilde düz” mü? Cinsel yönelimlerine yatırım yapan ve heteroseksüel para birimleri hakkında ötmeye başlayan çok sayıda heteroseksüel erkek ve kadın var ki, “gösterişli” tanımına tam olarak uyuyorlar, ancak sadece kendilerine güvenen olarak kabul ediliyorlar. Veya 75 yaşındaki bir Floridalı söz konusu olduğunda, başkanlık.
Oyunlar, televizyon programları ve filmler üreten Richie Jackson, Mart ayında The Advocate’de yayınlanan bir makalesinde “açık gey”e karşı güçlü bir şekilde dava açtı ve bunu zekice bir “arkadaşlık liyakat rozeti” olarak nitelendirdi. Ancak alıntıladığı sakıncalı örneklerden bazıları, “açıkça” emekli olmanın bir sorununun altını çizdi, bir nedenin etrafında dolaşıyor. Örneğin, Pete Buttigieg’in Senato tarafından onaylanan “ilk açık eşcinsel kabine sekreteri” olarak tanımlandığını kaydetti. Ancak bu durumda, “açıkça” aslında ya da öncelikli olarak Buttigieg ile ilgili değildi; geçmişte kesinlikle gey ve lezbiyen kabine sekreterleri olduğunu kabul etmenin bir yoluydu, ancak gerçeği gizledikleri veya küçümsedikleri için onları böyle tanımıyorduk. “Açıkça” tartışmalı bir şekilde gerekliydi, hatta gerekliydi.
Jackson, eşcinsellerin popülerleştirdiği ve sıklıkla kullandığı bir terim olan “out” ile değiştirmeyi önerdi. Bunun bir gelişme olduğuna katılıyorum – ama bu da beni hayal kırıklığına uğratıyor. Ne de olsa “dışarıda” heteroseksüeller yok.
Kilometre taşları kronikleştirildiğinde ve kısa ve öz bir niteleyici sıralandığında, gerçekten de “açıkça” yerine “dışarıya” oy veririm. ” Ve aksi halde? Bir kişinin cinsel yönelimi veya kimliği belirli bir makale veya konuşmayla özellikle ve tartışmasız şekilde alakalıysa ve bir sır değilse, o kişiye yalnızca “gay”, “lezbiyen”, “biseksüel”, “trans” veya benzeri deyin. “Açıkça” örtük olsun.
Ve bir kişinin cinsel yönelimi veya kimliği hemen alakalı değilse? Yapma “açıkça” olsun ya da olmasın, adlandırın. “Sonuçta hepimiz insanız. Ne kadar az kodlama ve kategorize etme o kadar iyi.
“İncelemeye Değer Sözler” yinelenen bir özelliktir. Bir terim veya kelime öbeği önermek için lütfen bana e-posta gönderin burada ve lütfen adınızı ve ikamet yerinizi ekleyin. Ayrıca, bir sonraki bültende geri dönecek olan “For the Love of Cümleler” için adaylıkları bu adrese e-posta ile gönderebilirsiniz.
<saat/>
Daha Fazla Ticari Mischief!
Geçen yıl biraz eğlendik – en azından umarım eğlenmişizdir – yaratıcı, zeki veya esprili iş isimlerini paylaşarak ve sergileyerek, ama iyi bir şeyi çok ileri götürmek istemiyorum. “Daha Ticari Mischief!” son olacak. Yine de gelecek yıl yeni anlamsal maceralar bulacağımızdan eminim. Aslında geçen hafta bir tanesine sizi en sevdiğiniz şarkı sözlerini aday göstermeye davet ederek başladım. Yanıt sağlamdı ve 2022’de her dört ila beş haftada bir parça parça dağıtacağım.
Dikkatimi çektiğiniz son kelime oyunu fikirli tüccar lakaplarını sunmadan önce, birçoğunuzun bildiği bir işletme adından bahsetmek istiyorum. yanlış bir espri için – bariz bir nedenle. Batı New York’taki bir morg zincirinin her birine Amigone Cenaze Evi deniyor, bunun nihai yerçekimi ortasında hafiflik için bir teklif olduğunu, ölümün karşısında bir kahkaha olduğunu düşündünüz:
Amigone. Gittim. Gittim mi?
Evet, evet, öylesin.
Ama hayır, hayır, orada şaka yok.
Amigone aslında bir soyadı, muhtemelen bir İtalyan soyadı. Ve zincirin web sitesine göre – ki bu bir şakaysa, şaşırtıcı derecede düz yüzlü, karmaşık bir sitedir – Anthony Amigone Sr., yönetim kurulu başkanıdır. Vincent Amigone Sr., CEO’dur. Anthony Amigone Jr. başkandır. “Muhtemelen” ekledim çünkü Anthony Jr.’a gönderdiğim e-posta – birkaç ayrıntıyı doğrulamak, aile üyelerinin soyadlarıyla ilgili bu yanlış izlenimin farkında olup olmadıklarını sormak vb. – geri çevrilmedi.
İleri! Daha önce de belirttiğim gibi, kuaförler, evcil hayvan hizmetleri ve pastaneler özellikle sözlü fantezi uçuşlarına eğilimli görünüyor ve aşağıdaki öne çıkanlar grubu bunu yansıtıyor. Onlar:
“Daha Ticari Mischief!” sırasında çoğunuz için teşekkür ederim. dönem, bana öneriler gönderdi. Lütfen hepsini kullanmadığım için beni bağışlayın. Sadık ve derinden takdir edilen okuyucularınıza bir övgü olan zenginlikten utanç duydum.
<saat/>
Kişisel (Ama Bir Tür Siyasi) Not Üzerine
Kredi. . . Mandel Ngan/Agence France-Presse — Getty Images
Başka bir hafta, Başkan Biden için yeni bir kötü haber turu. Omicron’un bulaşıcılığı sayesinde koronavirüs enfeksiyonları artıyor. Build Back Better, Beyaz Saray yetkilileri ile Senatör Joe Manchin arasındaki Washington’u her zamanki gibi umutsuz gösteren karşılıklı suçlamalar arasında batıyor.
Buna şunu söylüyorum: Biden’a sahip olduğumuza sevindim. Gerçekten, gerçekten sevindim.
Çünkü kimi ve neyi değiştirdiğini unutmadım. Bunun nedeni, Beyaz Saray’da ahlaksız, sözde bir otokratla yıla nasıl başladığımızı ve onu nasıl bitirdiğimizi hatırlıyorum. Çünkü başkanlarımı yalnızca benzin fiyatına, siyasi partileri üzerindeki sıkı sıkıya veya yeniden seçilme olasılıklarına göre ölçmüyorum. Yaşamda ve liderlikte bundan daha fazlası var.
Biden’ın başkanlıktaki performansı başka bir Demokrat’ın olacağından daha mı üstün? söyleyemem. Tartışmasız kusurludur, en son örneği ülkenin Covid testleri söz konusu olduğunda oynadığı yakalama oyunudur. Ancak bu, bir yıldan biraz daha uzun bir süre önce ülkemizin ihtiyaç duyduğu şeyin Başkan Donald Trump’ın sonu olduğu ve Biden’ın sağladığı şey olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
Kasım 2020’de seçilmesi ve Ocak 2021’de göreve başlamasıyla ülkemiz daha iyi oldu ve daha da iyi oldu çünkü kasıtlı ve neşeyle nefreti körükleyen bir başkanı, eksiklikleri ne olursa olsun, ayırt edilebilir bir kalbe sahip biriyle değiştirdi. Daha iyi oldu, çünkü demokrasiye saygısı – gerçekten her şey için – kendisine verdiği hazineler ve zevkler tarafından belirlenen bir başkanın yerini daha büyük, daha asil bir resimde görebilen biriyle değiştirdi.
Daha iyi oldu çünkü sınırsız kibiri elle tutulur bir alçakgönüllülükle takas etti. Biden, Salı günü Amerikalılara yaptığı konuşmada Trump yönetimini anlamlı bir şekilde övdü ve haklı olarak koronavirüs aşılarının hızlı gelişimi için bir miktar kredi verdi. Bu klas ve akıllının bir kombinasyonu.
Anketlere bakacak olursak, Amerikalılar Biden’ı sert bir şekilde yargılıyor ve birçoğu ona kızdı. Bunun anlaşılabilir nedenleri var. Ve bu, Biden’ın Trump’a bir son değil, bir duraklama sağladığı anlamına gelebilir. Kapıyı aralıksız açık tutar. Bu sorun değil.
Ancak bu, Biden’ın temel nezaketini ortadan kaldırmaz. Bu onun empati kapasitesini ortadan kaldırmaz. Onun selefi de sahip miydi? Söyleyebileceğimden değil. Ve tatil mevsiminin ruhuyla, sizi kasvetten uzaklaştırıp daha neşeli bir şeye yönlendirmeye çalışırken, en azından bu kadarını aklınızda tutmanızı rica ediyorum.
2022’de sizinle yeniden bağlantı kurmayı dört gözle bekliyorum. 2021’de benimle zaman geçirdiğiniz için teşekkür ederim.