arkamikontrolet
New member
2021’in son aylarından itibaren gündemde yer bulan fakat son birkaç ayda uygundan düzgüne sorun haline gelen bir durum var; Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının vize sorunu. Bilhassa Avrupa ve Amerika’ya vize müracaatında bulunan sayısız insan, belli birkaç husus münasebet gösterilerek red yanıtı alıyor.
Turistik ziyaretlerin yanında eğitim ve iş seyahatlerinde de benzeri durumların yaşanması, boşa giden müracaat masraflarına, uçak biletlerine, rezervasyonlara ve hayal kırıklıklarına niye oluyor.
Belgeler hazır, her şey eksiksiz, vize yok!
Vize müracaat süreci hem masraflı birebir vakitte gerilimli bir müddetç. Müracaat için gereken dokümanların yanında para, mal, mülk, uygun bir iş gibi ikna edici şeyler sunulması gerekiyor. Ya hesabınızda ‘bir ölçü para’ ya da masraflarınızı karşılayabilecek; size sponsor olan birinin olması gerekiyor.
Ayrıca bir aktiflik, iş gezisi ya da turistik ziyaret fark etmeksizin kalınacak yer, ülkeye giriş ve çıkış tarihleri üzere ayrıntılar da isteniyor. Bu da çabucak hemen vize alıp alamayacağı garanti olmayan şahısların uçak bileti, otel rezervasyonu üzere masraflarla boğuşması manasına geliyor. Ama giderek artan bir oranla tüm bu eforlar boşa çıkıyor.
”İkinci sınıf insan muamelesi görüyoruz”
2014 yılında yüzde 4 olan Schengen vize reddi oranı, 2020’de yüzde 12,7’ye yükseldi. 2021 ve 2022 yılında ise bu oranın daha da arttığı belirtiliyor. Red karşılığı alan neredeyse her insanın ise söylemiş olduği iki şey var; ”Keyfi redler veriliyor” ve ”İkinci sınıf insan muamelesi görüyoruz”.
Peki vize başvurusu yapanlar neler yaşıyor?
Vize redlerine yönelik şikayetlerin en epeyce yer aldığı platformlardan biri de şikayetvar. Platform geçtiğimiz günlerde yayınladığı bir blog yazısında vize şikayetlerinde yaz devrinde vize şikayetlerinin %715 arttığını deklare etti. Platformda bulunan vize şikayetlerini inceledim ve birtakım örnekleri derledim.
”Memurun keyfi tutumu”
Vize müracaat sürecinde geçmiş ziyaretler, farklı ülkelere giriş ve çıkışların sistemli yapılması, yeşil pasaport, kamu çalışanı olmak üzere senaryolar ‘bana kesin çıkar’ dedirten şeylerken, son tecrübelere nazaran kimse için garantisi kalmamış durumda. Konsolosluklardaki memurların ‘keyfi tutumları’ da sık sık eleştirilen durumlar içinde.
Bu ‘keyfi tutumu’ ve sürecin ne kadar problemli olduğunu gösteren enteresan hadiseler da var;
Vize sorunu yaşayan şahısların en sık şikayet ettikleri şeylerden biri de oluşan durumla ilgili konsolosluklara ulaşamadıkları, itiraz ya da bilgi alma üzere süreçler noktasında karşılıksız bırakıldıkları.
2020’de Fransa için uygundunuz, artık değilsiniz…
Daha evvel giriş çıkış yapılan bir ülkeye daha sonraki ziyaretlerde de vize almak fazlaca daha kolay olur, hatta daha uzun mühlet vize verilmesi talihi bile olurdu. Lakin artık bu da kâfi olmuyor. Başvuranlar tüm dokümanları eksiksiz bulunmasına rağmen red almaya devam ediyor.
”Türkler bizim ülkemize yerleşmeye çalışıyor tutumundan bıktık”
Son senelerda ülkemizden Avrupa ülkelerine ve Amerika’ya yaşanan göç malum. Bu üzere durumlar, Avrupa ülkelerini Türk vatandaşlarını ülkelerine alırken ‘fazlaca seçici’ olmaya itmiş üzere görünüyor. Ama üst seviye yöneticilik yapan, çokça parası bulunan, meskenleri, otomobilleri olan birini ve ailesini bile risk olarak görmeleri gayet garip…
5 defa girişi uygun bulunan bir aile, bu kere red almış;
Almanya en hayli red veren ülkelerin başında geliyor. Red verilirken en sık münasebet gösterilen hususlardan biri ise 3. husus. birlikteinde ise 10. ve 13. maddeler geliyor.
Bu unsurlar ne söylüyor, Türk vatandaşları neye dayanarak reddediliyor?
Avrupa ve Amerika vize müracaatlarının reddedilmesinin en büyük sebebi, ‘gidenin geri dönmemesinden korkmak’ üzere görünüyor… Red karşılıklarına münasebet gösterilen unsurların meçhullüğü ve mantıksızlığı da bu ihtimali güçlendiriyor. Schengen ve ABD vizelerinde red unsurları farklılık gösteriyor. Fakat genel münasebetler büyük oranda tıpkı.
Peki unsurlar ne söylüyor? Schengen vizesi için red unsurları içinde en hayli yer alanlardan kimilerine göz atalım;
Vize vermeyen ülkeler bu hususta ne söylüyor?
Burada ABD ve Avrupa içinde bir fark var. Avrupa ağır olarak red verirken ABD için daha enteresan bir durum kelam konusu. Verilen redlerin yanında artık ABD vizesine başvurmak bile zor zira Vize başvurusu randevuları aylarca daha sonrasına, hatta bir yıl daha sonrasına veriliyor.
Vize müracaatları reddedilen vatandaşların sayısı arttıkça Türkiye, Avrupa Kurulu Parlamenterler Meclisi’ne (AKPM) Schengen vize sisteminin berbata kullanıldığına dair bir rapor sundu. Raporda artışa geçen red oranlarından bahsedilirken vize müracaat süreçlerinin yüksek masraflarından ve zorluklarından da bahsedilerek durumun düzeltilmesi gerektiğine işaret edildi.
Raporun odağındaki konulardan biri ise Avrupa’nın siyasi tansiyonlar sebebiyle bir yaptırım olarak Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına ‘bilinçli olarak red verdiği’ sözleriydi. Fakat kestirim edeceğiniz üzere Avrupa bu tabirleri reddederek vize süreçlerinde bir sorun olmadığını lisana getirdi.
Hem ABD’den hem Avrupa’dan vize süreçlerine yönelik gelen açıklamalarda münasebet olarak ‘COVID-19 daha sonrası seyahatlerde yaşanan artış sebebiyle ortaya çıkan yoğunluk‘ üzere şeyler münasebet gösterildi.
Peki tek sebep rapordaki üzere siyasi tansiyonlara dayanan bir cins kapalı yaptırım mı?
Açıkçası bu noktada birtakım gerçekleri göz gerisi ediyoruz üzere duruyor. Siyasi tansiyonlar sebebiyle bu cinsten bir halin alınmış olması fazlaca olası. Ama bunun yanında hepimizin etrafında bir sürü insan ‘ülkeden gitme, kaçma’ fikriyle yaşarken ve hepimiz bunun farkındayken Avrupa’nın ya da ABD’nin bunu fark etmemiş olduğunu düşünmek fazla naif.
Örneğin geçtiğimiz aylarda Meksika üzerinden ABD’ye kaçak giriş yapmaya çalışan fazlaca sayıda Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olduğuna yönelik haberler gördük. Bu şahıslar rastgele bir vize sorunu yaşamadan kolay kolay Meksika’ya gidip, akabinde hudutta ABD polisine teslim olarak iltica talebinde bulunuyordu. Tam olarak bu biçimde olmasa da, Avrupa’ya da ağır bir göç olduğunu biliyoruz.
Ne yazık ki gelinen noktada Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları ABD ve Avrupa için birer potansiyel göçmen. Bu durumun gerçek olması verilen redleri haklı çıkarmasa da, bizim üzerinde düşünmemiz gereken bir mevzu olduğu kesin.
Sonuç olarak bir Avrupalı ya da Amerikalı ülkemize gelip özgürce gezerken, bizim o ülkelere girebilmek için kırk takla atmamızın gerekmesi, mevcut ekonomik durumda hayali bile zorken onca masraf yapıp, görüşmeler gidip reddedilmek, sık sık söylendiği üzere ‘ikinci sınıf insan muamelesini’ sahiden de hissettiriyor. Lakin görünen o ki kolay bireyler olarak bizim bu bahiste yapabileceğimiz hiç bir şey yok…
Turistik ziyaretlerin yanında eğitim ve iş seyahatlerinde de benzeri durumların yaşanması, boşa giden müracaat masraflarına, uçak biletlerine, rezervasyonlara ve hayal kırıklıklarına niye oluyor.
Belgeler hazır, her şey eksiksiz, vize yok!
Vize müracaat süreci hem masraflı birebir vakitte gerilimli bir müddetç. Müracaat için gereken dokümanların yanında para, mal, mülk, uygun bir iş gibi ikna edici şeyler sunulması gerekiyor. Ya hesabınızda ‘bir ölçü para’ ya da masraflarınızı karşılayabilecek; size sponsor olan birinin olması gerekiyor.
Ayrıca bir aktiflik, iş gezisi ya da turistik ziyaret fark etmeksizin kalınacak yer, ülkeye giriş ve çıkış tarihleri üzere ayrıntılar da isteniyor. Bu da çabucak hemen vize alıp alamayacağı garanti olmayan şahısların uçak bileti, otel rezervasyonu üzere masraflarla boğuşması manasına geliyor. Ama giderek artan bir oranla tüm bu eforlar boşa çıkıyor.
”İkinci sınıf insan muamelesi görüyoruz”
2014 yılında yüzde 4 olan Schengen vize reddi oranı, 2020’de yüzde 12,7’ye yükseldi. 2021 ve 2022 yılında ise bu oranın daha da arttığı belirtiliyor. Red karşılığı alan neredeyse her insanın ise söylemiş olduği iki şey var; ”Keyfi redler veriliyor” ve ”İkinci sınıf insan muamelesi görüyoruz”.
Peki vize başvurusu yapanlar neler yaşıyor?
Vize redlerine yönelik şikayetlerin en epeyce yer aldığı platformlardan biri de şikayetvar. Platform geçtiğimiz günlerde yayınladığı bir blog yazısında vize şikayetlerinde yaz devrinde vize şikayetlerinin %715 arttığını deklare etti. Platformda bulunan vize şikayetlerini inceledim ve birtakım örnekleri derledim.
”Memurun keyfi tutumu”
Vize müracaat sürecinde geçmiş ziyaretler, farklı ülkelere giriş ve çıkışların sistemli yapılması, yeşil pasaport, kamu çalışanı olmak üzere senaryolar ‘bana kesin çıkar’ dedirten şeylerken, son tecrübelere nazaran kimse için garantisi kalmamış durumda. Konsolosluklardaki memurların ‘keyfi tutumları’ da sık sık eleştirilen durumlar içinde.
Bu ‘keyfi tutumu’ ve sürecin ne kadar problemli olduğunu gösteren enteresan hadiseler da var;
Vize sorunu yaşayan şahısların en sık şikayet ettikleri şeylerden biri de oluşan durumla ilgili konsolosluklara ulaşamadıkları, itiraz ya da bilgi alma üzere süreçler noktasında karşılıksız bırakıldıkları.
2020’de Fransa için uygundunuz, artık değilsiniz…
Daha evvel giriş çıkış yapılan bir ülkeye daha sonraki ziyaretlerde de vize almak fazlaca daha kolay olur, hatta daha uzun mühlet vize verilmesi talihi bile olurdu. Lakin artık bu da kâfi olmuyor. Başvuranlar tüm dokümanları eksiksiz bulunmasına rağmen red almaya devam ediyor.
”Türkler bizim ülkemize yerleşmeye çalışıyor tutumundan bıktık”
Son senelerda ülkemizden Avrupa ülkelerine ve Amerika’ya yaşanan göç malum. Bu üzere durumlar, Avrupa ülkelerini Türk vatandaşlarını ülkelerine alırken ‘fazlaca seçici’ olmaya itmiş üzere görünüyor. Ama üst seviye yöneticilik yapan, çokça parası bulunan, meskenleri, otomobilleri olan birini ve ailesini bile risk olarak görmeleri gayet garip…
5 defa girişi uygun bulunan bir aile, bu kere red almış;
Almanya en hayli red veren ülkelerin başında geliyor. Red verilirken en sık münasebet gösterilen hususlardan biri ise 3. husus. birlikteinde ise 10. ve 13. maddeler geliyor.
Bu unsurlar ne söylüyor, Türk vatandaşları neye dayanarak reddediliyor?
Avrupa ve Amerika vize müracaatlarının reddedilmesinin en büyük sebebi, ‘gidenin geri dönmemesinden korkmak’ üzere görünüyor… Red karşılıklarına münasebet gösterilen unsurların meçhullüğü ve mantıksızlığı da bu ihtimali güçlendiriyor. Schengen ve ABD vizelerinde red unsurları farklılık gösteriyor. Fakat genel münasebetler büyük oranda tıpkı.
Peki unsurlar ne söylüyor? Schengen vizesi için red unsurları içinde en hayli yer alanlardan kimilerine göz atalım;
- 3. madde, vize müracaatında bulunan kişinin planladığı seyahat masrafları, ülkeye giriş çıkış masraflarını vs. karşılayacak maddi kaynaklara sahip olmadığını ya da gösterdiği maddi kaynakları ‘yasal yollarla’ elde ettiğini kanıtlayamadığı söylüyor.
- 10. madde en hayli tartışma yaratan ve en sık kullanılan unsurlardan biri. Bu unsura nazaran red öne sürülen sebebi ”planlanan seyahatin amacının inandırıcı bulunmaması”
- 13. madde ise açık açık ‘gelirsen dönmezsin üzere görünüyor” diyor. Bu unsura nazaran ise red öne sürülen sebebi ”Vize geçerlilik müddeti dolmadan evvel üye devlet topraklarından çıkılacağına dair makul kuşkular bulunması”
Vize vermeyen ülkeler bu hususta ne söylüyor?
Burada ABD ve Avrupa içinde bir fark var. Avrupa ağır olarak red verirken ABD için daha enteresan bir durum kelam konusu. Verilen redlerin yanında artık ABD vizesine başvurmak bile zor zira Vize başvurusu randevuları aylarca daha sonrasına, hatta bir yıl daha sonrasına veriliyor.
Vize müracaatları reddedilen vatandaşların sayısı arttıkça Türkiye, Avrupa Kurulu Parlamenterler Meclisi’ne (AKPM) Schengen vize sisteminin berbata kullanıldığına dair bir rapor sundu. Raporda artışa geçen red oranlarından bahsedilirken vize müracaat süreçlerinin yüksek masraflarından ve zorluklarından da bahsedilerek durumun düzeltilmesi gerektiğine işaret edildi.
Raporun odağındaki konulardan biri ise Avrupa’nın siyasi tansiyonlar sebebiyle bir yaptırım olarak Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına ‘bilinçli olarak red verdiği’ sözleriydi. Fakat kestirim edeceğiniz üzere Avrupa bu tabirleri reddederek vize süreçlerinde bir sorun olmadığını lisana getirdi.
Hem ABD’den hem Avrupa’dan vize süreçlerine yönelik gelen açıklamalarda münasebet olarak ‘COVID-19 daha sonrası seyahatlerde yaşanan artış sebebiyle ortaya çıkan yoğunluk‘ üzere şeyler münasebet gösterildi.
Peki tek sebep rapordaki üzere siyasi tansiyonlara dayanan bir cins kapalı yaptırım mı?
Açıkçası bu noktada birtakım gerçekleri göz gerisi ediyoruz üzere duruyor. Siyasi tansiyonlar sebebiyle bu cinsten bir halin alınmış olması fazlaca olası. Ama bunun yanında hepimizin etrafında bir sürü insan ‘ülkeden gitme, kaçma’ fikriyle yaşarken ve hepimiz bunun farkındayken Avrupa’nın ya da ABD’nin bunu fark etmemiş olduğunu düşünmek fazla naif.
Örneğin geçtiğimiz aylarda Meksika üzerinden ABD’ye kaçak giriş yapmaya çalışan fazlaca sayıda Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olduğuna yönelik haberler gördük. Bu şahıslar rastgele bir vize sorunu yaşamadan kolay kolay Meksika’ya gidip, akabinde hudutta ABD polisine teslim olarak iltica talebinde bulunuyordu. Tam olarak bu biçimde olmasa da, Avrupa’ya da ağır bir göç olduğunu biliyoruz.
Ne yazık ki gelinen noktada Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları ABD ve Avrupa için birer potansiyel göçmen. Bu durumun gerçek olması verilen redleri haklı çıkarmasa da, bizim üzerinde düşünmemiz gereken bir mevzu olduğu kesin.
Sonuç olarak bir Avrupalı ya da Amerikalı ülkemize gelip özgürce gezerken, bizim o ülkelere girebilmek için kırk takla atmamızın gerekmesi, mevcut ekonomik durumda hayali bile zorken onca masraf yapıp, görüşmeler gidip reddedilmek, sık sık söylendiği üzere ‘ikinci sınıf insan muamelesini’ sahiden de hissettiriyor. Lakin görünen o ki kolay bireyler olarak bizim bu bahiste yapabileceğimiz hiç bir şey yok…