Dahi kafalar
New member
Ukraynalı mültecilerin araba ve yaya olarak Polonya’ya geldiklerini izlerken, bölgenin savaşlarla harap olduğu, kıtlığın yayıldığı ve milyonlarca Ukraynalı’nın açlıktan öldüğü İkinci Dünya Savaşı’nı hatırlamamak zor.
O noktaya yakın değiliz; Ancak bu sefer gıda kesintileri bir ada krizi olarak kalmayacak. Ukrayna’da şu anda olanlar dışa doğru yayılmakta ve Ukrayna ve Rusya’dan tahıl ve diğer gıda ürünlerinin ihracatına bağımlı hale gelen daha az müreffeh ülkelerde gıda mevcudiyetini tehdit etmektedir.
Karadeniz bölgesi bugün küresel tarımsal üretim ve ticaretin hayati bir merkezidir ve Ukrayna dünyanın ekmek sepetlerinden biridir. Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra, Ukrayna ve Rusya net tahıl ithalatçısı oldular. Şimdi iki ülke, küresel buğday ihracatının yüzde 29’unu oluşturuyor. Ayrıca küresel mısırın yüzde 19’una ve küresel ayçiçek yağı ihracatının yüzde 80’ine katkıda bulunuyorlar.
Sadece günler süren savaşın ardından küresel emtia piyasaları çalkalandı. Azak Denizi’ndeki deniz taşımacılığı geçen hafta durma noktasına getirildi. Buğday vadeli işlemleri Chicago Board of Trade’de yüzde 12 yükseldi. Bu artış zaten şişirilmiş fiyatları aştı.
Dünyanın en yoksulları için gıdanın büyük kısmını temel tahıllar sağlıyor. Daha yüksek fiyatlar, 2020’de buğdaylarının kabaca yarısını veya daha fazlasını Rusya veya Ukrayna’dan alan Bangladeş, Sudan ve Pakistan gibi yoksul ülkelerin yanı sıra buğdaylarının büyük çoğunluğunu Mısır ve Türkiye’den ithal eden Mısır ve Türkiye’yi önemli ölçüde zorlamakla tehdit ediyor. o savaşçılar. Orta Doğu ve Kuzey Afrika’daki ülkeler, 2010 yılında Ukrayna’nın buğday ihracatını kısıtladığı, bu ülkelere sürekli olarak gıda tedarikini sıkıştırdığı ve bölge genelinde siyasi istikrarsızlığa katkıda bulunduğunda gıda fiyatlarının yükseldiğini gördü.
Pandemi ile ilgili tedarik zinciri kesintileri, gıda ve diğer temel gıda maddelerinin fiyatlarını şimdiden şişirdi. Düşük gelirli gıda ithal eden birçok ülkede de yetersiz beslenme oranlarında artış görüldü.
İşleri daha da kötüleştirmek için, Rusya’nın işgali için bir zemin oluşturan ve Rusya’nın yakın müttefiki olan Rusya ve Beyaz Rusya, aynı zamanda Rusya’nın dünyaya liderlik ettiği başlıca gübre ihracatçılarıdır; Savaştan önce tarihsel olarak yüksek seviyelerde olan fiyatlar yükseldi. Gübre kıtlığı, küresel mısırın yüzde 13’ünün ve Ukrayna’dan yapılan küresel buğday ihracatının yüzde 12’sinin bir kısmının veya tamamının kaybedilebileceği bir zamanda, küresel mahsul üretimini tehlikeye atıyor.
Birleşmiş Milletler’in Dünya Gıda Programı Kasım ayında, insani yardım kuruluşu sorunlu uluslara yardım sağlamak için mali olarak mücadele ederken, dünyanın yüz milyonlarca insan için “felaket açlığı” ile karşı karşıya olduğu konusunda uyardı. Bu, özellikle kıtlığın milyonlarca insanı beklediği Afganistan için geçerlidir.
Programın yönetici direktörü David Beasley o sırada “Yakıt maliyetleri arttı, gıda fiyatları yükseliyor, gübre daha pahalı ve tüm bunlar yeni krizleri besliyor” dedi.
Şimdi Rusya’nın Ukrayna’yı işgali bu sorunları önemli ölçüde daha da kötüleştirdi ve zaten nüfuslarını beslemek için mücadele eden ülkelerin güvenliğini tehdit etti.
Uluslararası toplum, Ukrayna’dan yayılan ve hızlanan gıda krizinin önüne geçmek için adımlar atmalıdır. Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Fransa ve Avustralya dahil olmak üzere ülkeler, tahıl ihracatını kısıtlamaktan kaçınmalı ve ticaretin küresel gıda mevcudiyetine katkıda bulunmasını sağlamak için çalışmalıdır. Tahılları için Ukrayna ve Rusya’ya güvenen ülkeler, tarımsal tedarik zincirlerini çeşitlendirmek için diğer tahıl üreticileriyle birlikte çalışmalıdır. Rusya’ya yönelik yaptırımlar, hassas ülkelerde gıda kıtlığını daha da kötüleştirmemelerini sağlamak için dikkatle değerlendirilmelidir.
Enerji fiyatlarını düşük tutarak ve gübrelerde açık ticareti sürdürerek gübre fiyatlarını düşürmeye yönelik uluslararası çabalar, dünyanın dört bir yanındaki çiftçilerin ürün yetiştirmesine yardımcı olacaktır. Gıda fiyatları yalnızca pandemi nedeniyle değil, örneğin Avrupa Birliği’nde hurma ve soya fasulyesi yağlarının biyodizel yakıtı için, mısırın ise etanol için ABD’de yeniden yönlendirilmesi nedeniyle yüksek olmuştur. Tahılı bu kullanımlardan gıda kaynaklarına yönlendirmek, Ukrayna ve Rusya’dan gelen arz kayıplarını değiştirerek fiyatların düşmesine yardımcı olabilir. Ayrıca, Dünya Gıda Programı’nın mali zorlukları göz önüne alındığında, insani yardımın finansmanı için yeni stratejilere ihtiyaç duyulduğu da açıktır.
Gıda güvenliği bir ulusun güvenliği için gereklidir. Tarih boyunca, çatışmaların gıda arzını bozduğunu ve daha da rahatsız edici olanı, gıdayı bir savaş silahına dönüştürdüğünü gördük. Ukrayna ve Rusya’ya bağımlı ülkeler için gıda güvenliğine öncelik vermek hayati önem taşıyor. NATO ve müttefikleri, tedarikleri istikrara kavuşturmalı ve insani çabaların Ukraynalıları korumasını sağlamalıdır.
İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana küresel entegrasyon ve gelişme, dünya çapında kıtlığı önemli ölçüde azalttı, ancak çatışma, ulusların güvenliğini yükseltebilecek açlığın ve arz kesintilerinin ana itici gücü olmaya devam ediyor. Uluslararası toplum, gıda fiyatlarını düşük tutmak ve tahıl arzının hassas ülkelere ulaşmasını sağlamak için şimdi harekete geçmeli. Açlığın ve kıtlığın 21. yüzyılda Ukrayna’da ve başka yerlerde bir savaş silahı olarak kullanılmasını önlemek için harekete geçmeliyiz.
Michael J. Puma, Columbia Üniversitesi İklim Okulu’ndaki İklim Sistemleri Araştırma Merkezi’nin direktörüdür ve burada küresel gıda güvenliği konusunda kapsamlı araştırmalar yapmıştır. Megan Konar, gıda tedarik zincirlerini ve bunların su kullanımı ve sürdürülebilirlikle olan bağlantılarını incelediği Illinois Üniversitesi’nde inşaat ve çevre mühendisliği alanında doçenttir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
O noktaya yakın değiliz; Ancak bu sefer gıda kesintileri bir ada krizi olarak kalmayacak. Ukrayna’da şu anda olanlar dışa doğru yayılmakta ve Ukrayna ve Rusya’dan tahıl ve diğer gıda ürünlerinin ihracatına bağımlı hale gelen daha az müreffeh ülkelerde gıda mevcudiyetini tehdit etmektedir.
Karadeniz bölgesi bugün küresel tarımsal üretim ve ticaretin hayati bir merkezidir ve Ukrayna dünyanın ekmek sepetlerinden biridir. Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra, Ukrayna ve Rusya net tahıl ithalatçısı oldular. Şimdi iki ülke, küresel buğday ihracatının yüzde 29’unu oluşturuyor. Ayrıca küresel mısırın yüzde 19’una ve küresel ayçiçek yağı ihracatının yüzde 80’ine katkıda bulunuyorlar.
Sadece günler süren savaşın ardından küresel emtia piyasaları çalkalandı. Azak Denizi’ndeki deniz taşımacılığı geçen hafta durma noktasına getirildi. Buğday vadeli işlemleri Chicago Board of Trade’de yüzde 12 yükseldi. Bu artış zaten şişirilmiş fiyatları aştı.
Dünyanın en yoksulları için gıdanın büyük kısmını temel tahıllar sağlıyor. Daha yüksek fiyatlar, 2020’de buğdaylarının kabaca yarısını veya daha fazlasını Rusya veya Ukrayna’dan alan Bangladeş, Sudan ve Pakistan gibi yoksul ülkelerin yanı sıra buğdaylarının büyük çoğunluğunu Mısır ve Türkiye’den ithal eden Mısır ve Türkiye’yi önemli ölçüde zorlamakla tehdit ediyor. o savaşçılar. Orta Doğu ve Kuzey Afrika’daki ülkeler, 2010 yılında Ukrayna’nın buğday ihracatını kısıtladığı, bu ülkelere sürekli olarak gıda tedarikini sıkıştırdığı ve bölge genelinde siyasi istikrarsızlığa katkıda bulunduğunda gıda fiyatlarının yükseldiğini gördü.
Pandemi ile ilgili tedarik zinciri kesintileri, gıda ve diğer temel gıda maddelerinin fiyatlarını şimdiden şişirdi. Düşük gelirli gıda ithal eden birçok ülkede de yetersiz beslenme oranlarında artış görüldü.
İşleri daha da kötüleştirmek için, Rusya’nın işgali için bir zemin oluşturan ve Rusya’nın yakın müttefiki olan Rusya ve Beyaz Rusya, aynı zamanda Rusya’nın dünyaya liderlik ettiği başlıca gübre ihracatçılarıdır; Savaştan önce tarihsel olarak yüksek seviyelerde olan fiyatlar yükseldi. Gübre kıtlığı, küresel mısırın yüzde 13’ünün ve Ukrayna’dan yapılan küresel buğday ihracatının yüzde 12’sinin bir kısmının veya tamamının kaybedilebileceği bir zamanda, küresel mahsul üretimini tehlikeye atıyor.
Birleşmiş Milletler’in Dünya Gıda Programı Kasım ayında, insani yardım kuruluşu sorunlu uluslara yardım sağlamak için mali olarak mücadele ederken, dünyanın yüz milyonlarca insan için “felaket açlığı” ile karşı karşıya olduğu konusunda uyardı. Bu, özellikle kıtlığın milyonlarca insanı beklediği Afganistan için geçerlidir.
Programın yönetici direktörü David Beasley o sırada “Yakıt maliyetleri arttı, gıda fiyatları yükseliyor, gübre daha pahalı ve tüm bunlar yeni krizleri besliyor” dedi.
Şimdi Rusya’nın Ukrayna’yı işgali bu sorunları önemli ölçüde daha da kötüleştirdi ve zaten nüfuslarını beslemek için mücadele eden ülkelerin güvenliğini tehdit etti.
Uluslararası toplum, Ukrayna’dan yayılan ve hızlanan gıda krizinin önüne geçmek için adımlar atmalıdır. Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Fransa ve Avustralya dahil olmak üzere ülkeler, tahıl ihracatını kısıtlamaktan kaçınmalı ve ticaretin küresel gıda mevcudiyetine katkıda bulunmasını sağlamak için çalışmalıdır. Tahılları için Ukrayna ve Rusya’ya güvenen ülkeler, tarımsal tedarik zincirlerini çeşitlendirmek için diğer tahıl üreticileriyle birlikte çalışmalıdır. Rusya’ya yönelik yaptırımlar, hassas ülkelerde gıda kıtlığını daha da kötüleştirmemelerini sağlamak için dikkatle değerlendirilmelidir.
Enerji fiyatlarını düşük tutarak ve gübrelerde açık ticareti sürdürerek gübre fiyatlarını düşürmeye yönelik uluslararası çabalar, dünyanın dört bir yanındaki çiftçilerin ürün yetiştirmesine yardımcı olacaktır. Gıda fiyatları yalnızca pandemi nedeniyle değil, örneğin Avrupa Birliği’nde hurma ve soya fasulyesi yağlarının biyodizel yakıtı için, mısırın ise etanol için ABD’de yeniden yönlendirilmesi nedeniyle yüksek olmuştur. Tahılı bu kullanımlardan gıda kaynaklarına yönlendirmek, Ukrayna ve Rusya’dan gelen arz kayıplarını değiştirerek fiyatların düşmesine yardımcı olabilir. Ayrıca, Dünya Gıda Programı’nın mali zorlukları göz önüne alındığında, insani yardımın finansmanı için yeni stratejilere ihtiyaç duyulduğu da açıktır.
Gıda güvenliği bir ulusun güvenliği için gereklidir. Tarih boyunca, çatışmaların gıda arzını bozduğunu ve daha da rahatsız edici olanı, gıdayı bir savaş silahına dönüştürdüğünü gördük. Ukrayna ve Rusya’ya bağımlı ülkeler için gıda güvenliğine öncelik vermek hayati önem taşıyor. NATO ve müttefikleri, tedarikleri istikrara kavuşturmalı ve insani çabaların Ukraynalıları korumasını sağlamalıdır.
İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana küresel entegrasyon ve gelişme, dünya çapında kıtlığı önemli ölçüde azalttı, ancak çatışma, ulusların güvenliğini yükseltebilecek açlığın ve arz kesintilerinin ana itici gücü olmaya devam ediyor. Uluslararası toplum, gıda fiyatlarını düşük tutmak ve tahıl arzının hassas ülkelere ulaşmasını sağlamak için şimdi harekete geçmeli. Açlığın ve kıtlığın 21. yüzyılda Ukrayna’da ve başka yerlerde bir savaş silahı olarak kullanılmasını önlemek için harekete geçmeliyiz.
Michael J. Puma, Columbia Üniversitesi İklim Okulu’ndaki İklim Sistemleri Araştırma Merkezi’nin direktörüdür ve burada küresel gıda güvenliği konusunda kapsamlı araştırmalar yapmıştır. Megan Konar, gıda tedarik zincirlerini ve bunların su kullanımı ve sürdürülebilirlikle olan bağlantılarını incelediği Illinois Üniversitesi’nde inşaat ve çevre mühendisliği alanında doçenttir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .