Dahi kafalar
New member
Şehirlerinin yoğun bombardımanına rağmen Ukrayna halkı meydan okuyor. Ülkenin elektrik şebekesinin vahşice yıkımı ve sivillere karşı ayrım gözetmeyen şiddet, Batı’nın Ukrayna’yı “gereken kadar” destekleme kararlılığını pekiştiriyor gibi görünüyor. Ancak, Kremlin ile ABD müzakerelerini hızlandırma çağrılarını geri çeken bir grup Demokrat milletvekili de dahil olmak üzere Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki pek çok kişi, Rusya’nın Ukrayna’ya karşı savaşının nasıl sona erdiğini merak etmeye başladı. Bu tür çelişkili sinyaller talihsizdir çünkü Ukrayna, zaferin ne getireceği konusunda çok net bir anlayışa sahiptir.
Ukrayna için savaş, Kırım’ın ilhakı ve Donbas’ta Kremlin kukla rejimlerinin kurulmasıyla başlayıp 24 Şubat 2022’de geniş çaplı bir istilaya doğru patlayarak sekiz yıl sekiz ay sürdü. Rusya’nın Ukrayna’ya karşı kışkırtılmamış saldırganlığı, Kremlin’in en büyük Avrupa devletlerinden birini boyunduruk altına alma ve acımasız güçle Avrupa üzerinde güç projelendirme planının bir parçası. Ukrayna’nın egemenliğini geri alma mücadelesi, Rusya’nın neo-emperyal emellerini komşusuna dayatma hakkı olarak gördüğü şeyi reddetmeye çalışıyor.
Ukrayna’nın zaferi, Rus Ordusunu Kırım da dahil olmak üzere Ukrayna topraklarında yenmeyi gerektirecek. Ukrayna’nın son gelişmeleri, bunun artık uzak bir hayal olmadığını kanıtlıyor. Rusya, Karadeniz kıyılarından kuzeydoğudaki maden şehirleri Luhansk Oblastına kadar uzanan 800 millik cephe hattını kontrol etmek için mücadele ediyor. Eylül ayında, daha iyi eğitimli, iyi donanımlı ve yüksek motivasyonlu Ukrayna birlikleri stratejik inisiyatifi yeniden ele geçirdi. Kiev, karşı taarruzda Rusya’nın son aylarda kazandığından daha fazla toprak geri aldı. Ukrayna’yı uluslararası kabul görmüş 1991 sınırlarına geri döndürmek, Ukrayna Ordusu’nun bir hedefidir. Sadece yüzde 8’i barış karşılığında topraklarından vazgeçmeye hazır olan vatandaşların tam desteğine sahip.
Çatışmalar, özellikle Donetsk bölgesinde şiddetli, ancak Rusya’nın en yetenekli savaş birimleri bile, Ukraynalı askerleri sayıca geride bırakmaya devam etseler bile ilerleyemiyor. Kazanmak için Kiev akıllıca savaştı ve düşman hatlarının derinlerine saldırarak cephe hattının parçalanmasına neden oldu. ABD tarafından sağlanan HIMARS roketatarları bu stratejiyi mümkün kılmıştır. Izium çevresindeki Kharkiv Oblastı gibi gelişmiş aldatma operasyonları Rusları kaçmaya zorladı ve ilerleyen Ukrayna birlikleri için daha fazla malzeme sağladı. Mevcut dinamik devam ederse, Ukrayna kesinlikle Kherson’a girecek gibi görünüyor.
Kırım köprüsünün hasar görmesi, güneydeki Rus mevzilerine ikmali zaten karmaşık hale getirdi. Kırım, Kherson ve Zaporizhzhia’da Rus takviyesi için ana yol olarak kullanılıyor. Kesinti, yeni seferber edilen askerlerin cepheye gelişini yavaşlatacak. Kırım hala deniz yoluyla sağlanabiliyorsa, Ukrayna kıyılarındaki, özellikle Melitopol’deki Rus mevzileri tehlikede. Devrilme noktası, Ukrayna’nın yükseltilmiş topçu, hava savunma sistemleri ve zırhlı araç stoklarının yeni bir hamleye izin vermesiyle önümüzdeki altı ay içinde gelebilir. Ukrayna askeri istihbarat başkanı Kyrylo Budanov, Ukrayna’nın 2023 baharında Kırım’a ulaşma hedefiyle kış boyunca ilerlemeye devam edeceğini öne sürüyor.
İster askeri olarak, ister müzakere edilen bir anlaşmanın sonucu olarak, Kırım’ın kontrolünün yeniden kurulması sadece bir zaman meselesidir. Yarımadanın ilhakı savaşın çıkış noktasıydı; Ukraynalılar, statüsünün uluslararası hukuka uygun olarak çözülmesini, çatışmanın sonunun işareti olarak görüyorlar. Ukrayna’nın Kırım’ı geri kazanmadan kazandığı zafer, Ukrayna’nın zaferi değildir.
Bu bizi Vladimir Putin’e getiriyor. Savaşın bitmesi için Kremlin’de bir güç transferi olması gerekiyor. Sayın Putin, Ukrayna’nın boyun eğdirilmesini ve Kırım’ın ilhakını kişisel misyon edindiği için, Rus silahlı kuvvetlerinin yenilgisi ve Kırım’ın tutulmasına yönelik bir tehdit, rejimine yönelik hem seçkinliği hem de halk desteğini baltalayacaktır. Bir savaşı kaybetmek her diktatör için ölümcüldür.
Devlet başkanı değişikliği, popüler protestodan ziyade Rus elitleri tarafından yönlendirilecek. Egemen sınıfın, azalan kaynaklarını nereye yatıracağı konusundaki hesabını değiştireceği zaman gelecek. Seferberlikten duyulan memnuniyetsizlik, zayıf ordu arzı, özellikle Rus olmayan etnik azınlıklar arasındaki ağır asker kayıpları – bunların hepsi uyumu baltalayacaktır. Geçen ay, iki Tacik askeri ile Rus askerleri arasındaki toplu silahlı saldırı olayının, dini bir tartışmadan kaynaklandığına inanılıyordu. Özgür Buryatia Vakfı gibi gruplar, Rusya’da savaşın ve ırkçılığın sona ermesini savunuyor. Ancak Kremlin Ukrayna’da çıkmaza girerken kaynaklara ve güce el koymayı hedefleyebilecek daha militan kesimler de var. Savaşta Rusya için çok önemli bir rol oynayan özel bir askeri şirket olan kötü şöhretli Wagner Group’un arkasındaki adam Yevgeny Prigozhin, Ukrayna ile topyekün savaşın bir savunucusu olarak gündeme geldi. Acısını savaş alanındaki başarısızlıklardan dolayı Savunma Bakanı Sergei Shoigu’ya yöneltiyor. Bay Putin’in çevresi içindeki iç anlaşmazlık, bu etkilerin bazılarının zaten gerçekleştiğini gösteriyor.
Ülkelerini merkezkaç kuvvetleri, yıkıcı savaş ve iç karışıklık risklerinden korumak için seçkinler, Ukrayna’yı katletmek yerine Rusya’yı kurtarmaya çalışmayı uygun bulabilirler. Başkan Volodymyr Zelensky, en son ilhak dalgasından sonra, yalnızca Rusya’nın yeni bir lideriyle müzakere edeceğini kesin olarak belirtti. Bu karar Ukrayna Ulusal Güvenlik Konseyi tarafından onaylandı ve Ukraynalıların salt çoğunluğu tarafından destekleniyor. Güçlü devlet propaganda makinesiyle, Rus vatandaşlarına savaşı sona erdirme ve normale dönme politikasını desteklemelerini teşvik eden yeni bir gerçeklik sunulabilir.
Rusya’nın yeni lideri, Ukrayna zaferinin bir başka kilit unsuruyla uğraşmak zorunda kalacak: hesap verebilirlik. Bay Putin ve halefi, bariz savaş suçları ve insanlığa karşı suçlar için hesap vermeli ve fonları, yaklaşık 130 milyar dolar olduğu tahmin edilen Ukrayna’nın sanayi, enerji tesisleri ve diğer altyapısının yıkımını tazmin etmeye yönlendirilmelidir. Rusya bu korkunç yıkım için gönüllü olarak tıslamayı reddederse, donmuş devlet varlıklarına el konulmalı ve Ukrayna’nın yeniden inşası için yeniden yönlendirilmelidir.
Ukrayna ve uluslararası ortaklarının bu tür bir zaferi, Avrupa’da kalıcı bir barış şansı getirebilir. Ukrayna’nın zaferi, Rusya’nın Ukrayna’yı aşan revizyonist planlarını, örneğin Bosna’yı da alt ederek kıtayı dengeye getirecektir. Rusya, Aralık 2021 ültimatomunda, komşu ülkelerinin istedikleri güvenlik ittifaklarını seçme hakkını reddettiğini açıkça belirtti. Bir küresel demokratik koalisyonun zaferi, Putin’in komşuları Rus kontrolünden kurtulmaya karar vermeleri durumunda nükleer şantaj tehdidi altında yönetmeye yönelik sömürgeci gündemine kesin bir “hayır” olacaktır.
Ukrayna halkı ve liderlerinin Rus saldırganlığına meydan okuması, özgür dünyanın Bay Putin’in otokratik rejimine galip gelebileceği bir geleceğin yolunu açıyor – yarın olmayacak, ancak Ukraynalılar bunun yakın olduğuna inanıyorlar. Rusya’yı Ukrayna’da yenmek ürkütücü gelebilir, ancak alternatif bize daha pahalıya mal olacak. Sayın Putin’in bu savaşı kazanmasına ve halkına bir zafer olarak satmasına izin verilirse, Rusya’nın saldırgan duruşunu pekiştirecek, diğer otokratların güç kullanımını cesaretlendirecek, küresel gıda ve enerji piyasalarında mevcut şok dalgalarını güçlendirecek ve harekete geçirecektir. hızlı militarizasyon Ukrayna bu sonuçtan kaçınmak için büyük bir fedakarlık yapmaya devam edecektir. Bu yüzden Batı, Ukrayna’nın kazanmasına yardım etmeli.
Orysia Lutsevych, Chatham House’da Araştırma Görevlisi ve Ukrayna Forumu Başkanıdır.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .
Ukrayna için savaş, Kırım’ın ilhakı ve Donbas’ta Kremlin kukla rejimlerinin kurulmasıyla başlayıp 24 Şubat 2022’de geniş çaplı bir istilaya doğru patlayarak sekiz yıl sekiz ay sürdü. Rusya’nın Ukrayna’ya karşı kışkırtılmamış saldırganlığı, Kremlin’in en büyük Avrupa devletlerinden birini boyunduruk altına alma ve acımasız güçle Avrupa üzerinde güç projelendirme planının bir parçası. Ukrayna’nın egemenliğini geri alma mücadelesi, Rusya’nın neo-emperyal emellerini komşusuna dayatma hakkı olarak gördüğü şeyi reddetmeye çalışıyor.
Ukrayna’nın zaferi, Rus Ordusunu Kırım da dahil olmak üzere Ukrayna topraklarında yenmeyi gerektirecek. Ukrayna’nın son gelişmeleri, bunun artık uzak bir hayal olmadığını kanıtlıyor. Rusya, Karadeniz kıyılarından kuzeydoğudaki maden şehirleri Luhansk Oblastına kadar uzanan 800 millik cephe hattını kontrol etmek için mücadele ediyor. Eylül ayında, daha iyi eğitimli, iyi donanımlı ve yüksek motivasyonlu Ukrayna birlikleri stratejik inisiyatifi yeniden ele geçirdi. Kiev, karşı taarruzda Rusya’nın son aylarda kazandığından daha fazla toprak geri aldı. Ukrayna’yı uluslararası kabul görmüş 1991 sınırlarına geri döndürmek, Ukrayna Ordusu’nun bir hedefidir. Sadece yüzde 8’i barış karşılığında topraklarından vazgeçmeye hazır olan vatandaşların tam desteğine sahip.
Çatışmalar, özellikle Donetsk bölgesinde şiddetli, ancak Rusya’nın en yetenekli savaş birimleri bile, Ukraynalı askerleri sayıca geride bırakmaya devam etseler bile ilerleyemiyor. Kazanmak için Kiev akıllıca savaştı ve düşman hatlarının derinlerine saldırarak cephe hattının parçalanmasına neden oldu. ABD tarafından sağlanan HIMARS roketatarları bu stratejiyi mümkün kılmıştır. Izium çevresindeki Kharkiv Oblastı gibi gelişmiş aldatma operasyonları Rusları kaçmaya zorladı ve ilerleyen Ukrayna birlikleri için daha fazla malzeme sağladı. Mevcut dinamik devam ederse, Ukrayna kesinlikle Kherson’a girecek gibi görünüyor.
Kırım köprüsünün hasar görmesi, güneydeki Rus mevzilerine ikmali zaten karmaşık hale getirdi. Kırım, Kherson ve Zaporizhzhia’da Rus takviyesi için ana yol olarak kullanılıyor. Kesinti, yeni seferber edilen askerlerin cepheye gelişini yavaşlatacak. Kırım hala deniz yoluyla sağlanabiliyorsa, Ukrayna kıyılarındaki, özellikle Melitopol’deki Rus mevzileri tehlikede. Devrilme noktası, Ukrayna’nın yükseltilmiş topçu, hava savunma sistemleri ve zırhlı araç stoklarının yeni bir hamleye izin vermesiyle önümüzdeki altı ay içinde gelebilir. Ukrayna askeri istihbarat başkanı Kyrylo Budanov, Ukrayna’nın 2023 baharında Kırım’a ulaşma hedefiyle kış boyunca ilerlemeye devam edeceğini öne sürüyor.
İster askeri olarak, ister müzakere edilen bir anlaşmanın sonucu olarak, Kırım’ın kontrolünün yeniden kurulması sadece bir zaman meselesidir. Yarımadanın ilhakı savaşın çıkış noktasıydı; Ukraynalılar, statüsünün uluslararası hukuka uygun olarak çözülmesini, çatışmanın sonunun işareti olarak görüyorlar. Ukrayna’nın Kırım’ı geri kazanmadan kazandığı zafer, Ukrayna’nın zaferi değildir.
Bu bizi Vladimir Putin’e getiriyor. Savaşın bitmesi için Kremlin’de bir güç transferi olması gerekiyor. Sayın Putin, Ukrayna’nın boyun eğdirilmesini ve Kırım’ın ilhakını kişisel misyon edindiği için, Rus silahlı kuvvetlerinin yenilgisi ve Kırım’ın tutulmasına yönelik bir tehdit, rejimine yönelik hem seçkinliği hem de halk desteğini baltalayacaktır. Bir savaşı kaybetmek her diktatör için ölümcüldür.
Devlet başkanı değişikliği, popüler protestodan ziyade Rus elitleri tarafından yönlendirilecek. Egemen sınıfın, azalan kaynaklarını nereye yatıracağı konusundaki hesabını değiştireceği zaman gelecek. Seferberlikten duyulan memnuniyetsizlik, zayıf ordu arzı, özellikle Rus olmayan etnik azınlıklar arasındaki ağır asker kayıpları – bunların hepsi uyumu baltalayacaktır. Geçen ay, iki Tacik askeri ile Rus askerleri arasındaki toplu silahlı saldırı olayının, dini bir tartışmadan kaynaklandığına inanılıyordu. Özgür Buryatia Vakfı gibi gruplar, Rusya’da savaşın ve ırkçılığın sona ermesini savunuyor. Ancak Kremlin Ukrayna’da çıkmaza girerken kaynaklara ve güce el koymayı hedefleyebilecek daha militan kesimler de var. Savaşta Rusya için çok önemli bir rol oynayan özel bir askeri şirket olan kötü şöhretli Wagner Group’un arkasındaki adam Yevgeny Prigozhin, Ukrayna ile topyekün savaşın bir savunucusu olarak gündeme geldi. Acısını savaş alanındaki başarısızlıklardan dolayı Savunma Bakanı Sergei Shoigu’ya yöneltiyor. Bay Putin’in çevresi içindeki iç anlaşmazlık, bu etkilerin bazılarının zaten gerçekleştiğini gösteriyor.
Ülkelerini merkezkaç kuvvetleri, yıkıcı savaş ve iç karışıklık risklerinden korumak için seçkinler, Ukrayna’yı katletmek yerine Rusya’yı kurtarmaya çalışmayı uygun bulabilirler. Başkan Volodymyr Zelensky, en son ilhak dalgasından sonra, yalnızca Rusya’nın yeni bir lideriyle müzakere edeceğini kesin olarak belirtti. Bu karar Ukrayna Ulusal Güvenlik Konseyi tarafından onaylandı ve Ukraynalıların salt çoğunluğu tarafından destekleniyor. Güçlü devlet propaganda makinesiyle, Rus vatandaşlarına savaşı sona erdirme ve normale dönme politikasını desteklemelerini teşvik eden yeni bir gerçeklik sunulabilir.
Rusya’nın yeni lideri, Ukrayna zaferinin bir başka kilit unsuruyla uğraşmak zorunda kalacak: hesap verebilirlik. Bay Putin ve halefi, bariz savaş suçları ve insanlığa karşı suçlar için hesap vermeli ve fonları, yaklaşık 130 milyar dolar olduğu tahmin edilen Ukrayna’nın sanayi, enerji tesisleri ve diğer altyapısının yıkımını tazmin etmeye yönlendirilmelidir. Rusya bu korkunç yıkım için gönüllü olarak tıslamayı reddederse, donmuş devlet varlıklarına el konulmalı ve Ukrayna’nın yeniden inşası için yeniden yönlendirilmelidir.
Ukrayna ve uluslararası ortaklarının bu tür bir zaferi, Avrupa’da kalıcı bir barış şansı getirebilir. Ukrayna’nın zaferi, Rusya’nın Ukrayna’yı aşan revizyonist planlarını, örneğin Bosna’yı da alt ederek kıtayı dengeye getirecektir. Rusya, Aralık 2021 ültimatomunda, komşu ülkelerinin istedikleri güvenlik ittifaklarını seçme hakkını reddettiğini açıkça belirtti. Bir küresel demokratik koalisyonun zaferi, Putin’in komşuları Rus kontrolünden kurtulmaya karar vermeleri durumunda nükleer şantaj tehdidi altında yönetmeye yönelik sömürgeci gündemine kesin bir “hayır” olacaktır.
Ukrayna halkı ve liderlerinin Rus saldırganlığına meydan okuması, özgür dünyanın Bay Putin’in otokratik rejimine galip gelebileceği bir geleceğin yolunu açıyor – yarın olmayacak, ancak Ukraynalılar bunun yakın olduğuna inanıyorlar. Rusya’yı Ukrayna’da yenmek ürkütücü gelebilir, ancak alternatif bize daha pahalıya mal olacak. Sayın Putin’in bu savaşı kazanmasına ve halkına bir zafer olarak satmasına izin verilirse, Rusya’nın saldırgan duruşunu pekiştirecek, diğer otokratların güç kullanımını cesaretlendirecek, küresel gıda ve enerji piyasalarında mevcut şok dalgalarını güçlendirecek ve harekete geçirecektir. hızlı militarizasyon Ukrayna bu sonuçtan kaçınmak için büyük bir fedakarlık yapmaya devam edecektir. Bu yüzden Batı, Ukrayna’nın kazanmasına yardım etmeli.
Orysia Lutsevych, Chatham House’da Araştırma Görevlisi ve Ukrayna Forumu Başkanıdır.
The Times yayınlamaya kararlı harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@zeynep) ve Instagram .