Dahi kafalar
New member
Çocuklarım görüntü oyunlarıyla beyinlerini eritirken yeni bir uçuşta vakit geçirmek için 1980 yapımı klasik “9 to 5” filmini izledim. Görmediyseniz veya tazelemeye ihtiyacınız varsa, Dolly Parton, Lily Tomlin ve Jane Fonda’nın canlandırdığı üç ofis çalışanının küstahça cinsiyetçi işyerlerinde gezinmeleri ve erkek şovenist bir patronun domuzunu ele geçirmeleri hakkında. Sonunda galip gelirler ve esnek çalışma programları, yerinde çocuk devası ve madde bağımlılığı rehabilitasyon programı da dahil olmak üzere destekleyici bir çalışma ortamının feminist bir fantezisini kurarlar.
O uçuşa kadar günlerim, The Times’ın bir sorusuna yanıt veren yüzlerce okuyucudan gelen postaları gözden geçirerek geçirdim: Bu anda ebeveynler olarak onlara en çok ne yardımcı olabilir? Ve bu ebeveynlerin 2022’de istedikleri, “9’dan 5’e” kadın kahramanların kırk yıldan uzun bir süre önce istediği ve sinir bozucu bir şekilde erişilemeyen şeylerin aynısıydı. İzin verirsen seni çıldırtmaya yeter.
Son iki yıldır, ebeveynlerin, özellikle de annelerin, toplumumuzun onları ne kadar derinden yüzüstü bıraktığı konusunda ilkel çığlıklar attığını anlattım. Pandemi devam ederken, uzaktan çalışma yaparken ve Zoom okuluna göz kulak olurken çocuk devası ve ev içi görevlerin büyük kısmını üstlenmek zorunda kaldılar.
Tüm bu çığlıklar boşluğa düşmüş gibi hissedilebileceğini biliyorum: Bu yılın başında, çok önemli bir pandemi önlemi olan genişletilmiş çocuk vergi kredisi sona erdi; federal düzeyde herkes için ücretli ebeveyn izni boş bir hayal gibi görünse de, birçokları için çocuk deva hala mevcut değil veya tutarsız.
Haberlere ekleyin Roe vs. Wade oyundan atılmanın eşiğinde görünüyor – bu, ne zaman bir oyuncu olacağını seçmenin temel hakkının olduğu anlamına gelebilir. her şeyden önce anne ortadan kaybolabilir – ve gerçekten de en iyi ihtimalle bir rutubete sıkışıp kaldığımızı hissedebilir. Amerikalı kadınların son yarım yüzyılda elde ettikleri kazanımlar, kayıp gidiyormuş gibi görünebilir.
Ancak pes etmeden, sakinleşmeden veya gül rengi gözlük takmadan, yine de uzun bakışı aklımızda tutmalı, geçtiğimiz yüzyılda kaydettiğimiz ilerlemeyi yansıtmalı ve annelerin her şeyin yolunda olduğunu kabul etmeliyiz. kadın hakları mücadelesinin merkezinde yer almaktadır.
Çok farklı bir dünyayı hatırlamak için çok geriye gitmemize gerek yok.
1973’te The Times’a yazan Marylin Bender (kendisi, zam isterken kendisine “Evlisin. Buna ihtiyacın yok.” denmiş olan bir haber odası öncüsü) boşanmış bir kadını anlattı. Michigan’lı anne Eddlene Bloom, bir mağazada kendi hesabına hesap açmaya çalışırken eski kocasının ve avukatının adlarının sorulmasını istedi.
Bol mal varlığına sahip olmasına ve evliyken ev faturalarını yönetmesine rağmen, Bayan Bloom’un kredi notu eski kocasında kaldı ve onu Temsilci Bella Abzug olarak “kredi söz konusu olduğunda gayri şahsi” yaptı. o zaman dile getirdi. 1974 yılına kadar cinsiyete veya medeni duruma dayalı kredi ayrımcılığı federal düzeyde yasaklanmadı.
Kredi… Erin Jang’ın çizimi; Getty
aracılığıyla 1975’te The Times, Teksas’ta evli olmayan ve hamile kaldıktan sonra okuldan atılan bir öğretmen hakkında rapor verdi. öğretmenlik görevinden alındı ve bir kütüphaneci rolüne yeniden atandı. Cinsiyet ayrımcılığı için dava açtı ve bir hakimin, bölge mahkemesinin evlilik dışı ebeveyn olan erkek öğretmenlere, aynı şeyi yapan kadın öğretmenlerden farklı muamele ettiğine dair hiçbir kanıt bulunmadığına, “böyle bir kanıtın normalde mevcut olmayacağını, çünkü erkek öğretmenler evlilik dışı çocuklarına babalıklarını açıklamazlar ve kadın öğretmenler hamileliklerinin bir döneminde zorunlu olarak anneliklerini ortaya çıkarırlar.”
1978’de Kongre, Hamilelikte Ayrımcılık Yasası’nı çıkararak, hamilelik nedeniyle bir çalışanın işten çıkarılmasını veya yeniden atanmasını yasa dışı hale getirdi.
Harvard Üniversitesi ekonomisti Claudia Goldin, “Kariyer ve Aile: Kadınların Yüzyıllık Eşitliğe Doğru Yüzyıllık Yolculuğu” adlı kitabında, 1970’leri özellikle radikal bir değişim dönemi olarak tanımlar ve geçen yüzyılda olanları “ sarsıcı bir tarihsel değişim.” Şöyle yazıyor: “Kadınlar sadece çalışmıyor; Birçoğunun adil bir evlilikte bir aile ile birleştirmeyi başardığı veya amaçladığı anlamlı kariyerleri var. Tüm dünya tarihinde, bu daha önce hiç olmadı.”
Geçenlerde onunla konuştuğumda, kadın işgücü ve kazançlar arasındaki cinsiyet farkı üzerine onlarca yıl araştırma yapmış olan Goldin Hanım, “’Pazarlık gücü’ kulağa çok abartılı geliyor” dedi, ancak bugün annelerin büyükannelerimizin sadece hayal edebileceği ekonomik pazarlık gücü – bu gücün bir kaynağı olarak özellikle kadınların artan eğitim kazanımından bahsetti.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Dört günlük bir çalışma haftası. Nefesimi tutmama yardım ederdi.’
— Andrea Eboh, Dubuque, Iowa
Kasım ayında, Bayan Goldin bana işçilerin daha fazla pazarlık gücüne sahip olduğuna inandığını söyledi. bu sıkı işgücü piyasasında ve yüksek maaşlı ancak genellikle esnek olmayan çalışma saatlerine sahip olan “açgözlü işler” daha az açgözlü hale geliyor ve bu da kalıcı annelik tıbbı açığını iyileştirmeye yardımcı olabilir.
Bu, bazı Amerikalılar için dört günlük bir çalışma haftası gibi görünebilir. Axios’a göre, California yasama meclisi, 500’den fazla çalışanı olan şirketler için çalışma haftasını dört güne indirme tekliflerini değerlendiriyor: pandemi bize alternatif iş düzenlemeleri açısından neyin mümkün olduğunu gösterdiğinden beri daha yüksek sesle ve daha yaygın hale geldi.” Bunun ebeveynler için anlamı, iş hayatlarını ve ev hayatlarını daha az tükenmişlik riskiyle yönetme becerisine sahip olmaktır.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Federal bir ücretli izin programı — hem ebeveyn hem de hastalık iznini içerir.’
— Lee Taylor-Penn, İskenderiye, Va.
Nisan ayında, Maryland ve Delaware 10. ve 11. eyalet oldular. ücretli aile izni yasalarını geçirin. Columbia Bölgesi’nin de kitaplarda ücretli izin yasası vardır. İki Partili Politika Merkezi’ne göre, 11 eyalet meclisi daha ücretli izin faturaları getirdi.
Bu tür yasaları çıkaran eyaletler Demokratik olsa da, Oklahoma, Tennessee ve Batı Virginia gibi kırmızı eyaletlerdeki yasa koyucular yasa tasarısı çıkardılar. Ve federal düzeyde, Başkan Donald Trump 2019’da sivil federal çalışanlar için 12 haftalık ücretli ebeveyn izni sağlayan bir yasayı imzaladığında önemli bir ilerleme kaydedildi.
2020 seçimlerine giden yolda, bazı Cumhuriyetçi yasa koyucular, hareketli eyaletlerdeki banliyö kadınlarının oylarını kazanmak amacıyla aile izninden bahsettiler. Bu, muhafazakarlar da dahil olmak üzere, bunun hükümetin çözebileceği ve çözmesi gereken bir sorun olduğunu daha derinden tanımanın başlangıcı.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Ücretsiz veya düşük maliyetli güvenilir çocuk deva’dır.
— Laurel LeFebvre, New York
Bu arada, bir savunuculuk grubu olan Child Deva Aware of America’ya göre, fiyat Ortabatı, Kuzeydoğu ve Güney’de bir bebek için merkez tabanlı çocuk deva “konut maliyetini aşıyor”. Bu üç bölgede ve Batı’da, çocuk devanın fiyatı dört yıllık bir devlet üniversitesinde öğrenim ücretini aşıyor.
Başkan Biden’ın Amerikan Kurtarma Planı’ndan 39 milyar dolarlık bir enjeksiyon pandemi sırasında çocuk deva sisteminin ayakta kalmasına yardımcı olmasına rağmen, birçok ebeveyn yüksek kaliteli deva bulmak ve tıslamakta zorlanıyor. Daha eksiksiz bir çocuk deva sistemi için çalışan yerel ve ulusal gruplardan oluşan bir ağ olan Her Aile İçin Çocuk Deva Ağı’nın eş yönetici direktörü Andrea Paluso, “Daha önce bir krizdi ve şimdi daha büyük bir kriz” dedi. Amerika.
Kredi… Erin Jang’ın çizimi; Getty
aracılığıyla fotoğraflar Ancak 2020-2022 çocuk deva felaketinde gümüş bir astar varsa, o da onu büyüttüğüdür. ebeveynler arasında farkındalık ve aktivistler arasında enerji. Ulusal Kadın Hukuk Merkezi’nde gelir güvenliği ve çocuk devadan sorumlu başkan yardımcısı Melissa Boteach, pandemiden önce konuştuğu annelerin parasını karşılayamadıkları veya iyi bir çocuk deva bulamadıkları için kendilerini suçlayacaklarını söyledi. Ancak pandemi, “çocuk deva’yı ekonominin bel kemiği olarak kavramsallaştırmaya yönelik yıllarca süren çalışmaları hızlandırdı” dedi.
“Sanırım Covid nedeniyle daha önce kendilerine görünmez olmalarına izin verdikleri krizin boyutunun farkında olan daha fazla seçilmiş yetkili var,” dedi Bayan Paluso.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Erken çocukluk eğitimi ve eğitimcileri için daha iyi mali destek.’
— Kerri Hauman, Lexington, Ky.
Erica Gallegos, aynı zamanda Child Deva for Every’nin ortak yöneticilerinden biridir. Family Network, artık daha fazla çocuk deva finansmanı için iki partili desteğin olduğunu ve daha muhafazakar yasa koyucuların bazılarının bile çocuk deva sağlayıcısı yetiştirme ihtiyacını anlamak için konuştuğunu söyledi (çocuk deva işçilerinin yüzde 94’ünden fazlası kadındır). Çocuk devada en önemli sorunlardan biri personelin tutulmasıdır, çünkü tıslama genellikle çok düşüktür ve örneğin Columbia Bölgesi, çocuk deva işçilerine bir kerelik 10.000 – 14.000 ABD Doları tutarında bir ödeme göndermek için bir yasa çıkardı.
Artımlı değişiklik, çocuk devada tüm sorunları çözmeyecektir – şimdiye kadar konuştuğum tüm uzmanlar, yalnızca uzun vadeli bir federal yatırımın bunu yapabileceği konusunda hemfikirdirler – çünkü yüksek kaliteli deva sağlamak ve deneyimli bakıcıları tutmak pahalı. Ve genel olarak ebeveynler için pek çok eşitsizlik devam ederken, Kansas City Federal Rezerv Bankası’ndan yapılan bir ekonomik incelemeye göre, salgın özellikle üniversite diploması olmayan anneler ve Siyah ve İspanyol anneler için zor oldu.
Ama bu konuda Pollyannacı olmamakla birlikte, Bayan Paluso ve Bayan Gallegos gibi kadınlar bana gelecek için umut veriyor ve karşılığında, birlikte çalıştıkları ebeveynlerden ve çocuk deva sağlayıcılarından ilham alıyorlar. yer. Bayan Gallegos, “Sorunun ne olduğunu anlıyorlar ve bu onlar değil” dedi. Daha önce hiç kimse sağlam bir çocuk deva sistemi kurmakla uğraşmadı çünkü bu işi ücretsiz yapmak için sadece annelere güvendik. Şimdi kendileri inşa ediyorlar.
Ve nihayetinde, kötü haberlerle dolu bir ortamda bile bana umut veren şey bu: Bir nesil önce, kanunî cinsiyet ayrımcılığının geri dönüşü yoktan var olmadı. İşler her zaman düz bir çizgide ilerlememiştir. Olaylar, aktivistlerin koalisyonları yıllarca savaştığı için oluyor. Örneğin, Marylin Bender’ın 1973’te kredisi reddedilen kadınlarla ilgili makalesi, Ulusal Kadın Örgütü, Kadın Politikası Araştırmaları Merkezi ve Dallas, Minneapolis ve St. Paul ve Baltimore’daki kadın grupları tarafından yapılan çalışmalardan bahseder.
Roe’daki karar, yıllarca süren kitle hareketinden sonra geldi. Tarihçi Leslie Reagan’ın “Kürtaj Suç Olduğunda” adlı kitabında belirttiği gibi, “Kürtaj ve kadın haklarına ilişkin hukukta ve kamu politikasında yaşanan baş döndürücü dönüşümün kökleri, ceza kanunu uyarınca kürtajın azalan koşullarından kaynaklanıyordu ve nesiller boyu kürtaj talep eden kadınlar üzerine kuruluydu. kürtaj – ve onları almak.”
70’lerin başında, Roe kanun haline gelmeden önce, Chicago’da Jane Collective adlı bir yeraltı ağı kadınların yasa dışı kürtaj yaptırmasına yardımcı oldu. O zamanlar dört küçük çocuğu olan evde oturan bir anne olan Martha Scott, WBEZ’e Jane’e gönüllü olmak için taşındığını çünkü “Bir şey hakkında gerçekten deva yapıyorsanız, harekete geçmeniz gerektiğini düşündüm” dedi. Geçen hafta, anneler ve çocukları da dahil olmak üzere pek çok insanın kendi bedenlerini kontrol etme hakkını talep etmeye devam etmek için sokaklara çıktığını gördük.
Yük, yalnızca en çok etkilenenlere, bozulanları düzeltmek için yüklenmemeli, ama biliyorum ki Amerikalı anneler ortaya çıkıp savaşmaya devam edecek. Ve bu Anneler Günü’nde, bizden önce savaşan, bazen acı verici bir şekilde yavaş olan savunuculuk işini yapan annelerin nesillerine ve bu anda savaşanlara da minnettarım.
Jessica Grose, ebeveynlik üzerine bir Times Opinion bülteninin yazarıdır.
O uçuşa kadar günlerim, The Times’ın bir sorusuna yanıt veren yüzlerce okuyucudan gelen postaları gözden geçirerek geçirdim: Bu anda ebeveynler olarak onlara en çok ne yardımcı olabilir? Ve bu ebeveynlerin 2022’de istedikleri, “9’dan 5’e” kadın kahramanların kırk yıldan uzun bir süre önce istediği ve sinir bozucu bir şekilde erişilemeyen şeylerin aynısıydı. İzin verirsen seni çıldırtmaya yeter.
Son iki yıldır, ebeveynlerin, özellikle de annelerin, toplumumuzun onları ne kadar derinden yüzüstü bıraktığı konusunda ilkel çığlıklar attığını anlattım. Pandemi devam ederken, uzaktan çalışma yaparken ve Zoom okuluna göz kulak olurken çocuk devası ve ev içi görevlerin büyük kısmını üstlenmek zorunda kaldılar.
Tüm bu çığlıklar boşluğa düşmüş gibi hissedilebileceğini biliyorum: Bu yılın başında, çok önemli bir pandemi önlemi olan genişletilmiş çocuk vergi kredisi sona erdi; federal düzeyde herkes için ücretli ebeveyn izni boş bir hayal gibi görünse de, birçokları için çocuk deva hala mevcut değil veya tutarsız.
Haberlere ekleyin Roe vs. Wade oyundan atılmanın eşiğinde görünüyor – bu, ne zaman bir oyuncu olacağını seçmenin temel hakkının olduğu anlamına gelebilir. her şeyden önce anne ortadan kaybolabilir – ve gerçekten de en iyi ihtimalle bir rutubete sıkışıp kaldığımızı hissedebilir. Amerikalı kadınların son yarım yüzyılda elde ettikleri kazanımlar, kayıp gidiyormuş gibi görünebilir.
Ancak pes etmeden, sakinleşmeden veya gül rengi gözlük takmadan, yine de uzun bakışı aklımızda tutmalı, geçtiğimiz yüzyılda kaydettiğimiz ilerlemeyi yansıtmalı ve annelerin her şeyin yolunda olduğunu kabul etmeliyiz. kadın hakları mücadelesinin merkezinde yer almaktadır.
Çok farklı bir dünyayı hatırlamak için çok geriye gitmemize gerek yok.
1973’te The Times’a yazan Marylin Bender (kendisi, zam isterken kendisine “Evlisin. Buna ihtiyacın yok.” denmiş olan bir haber odası öncüsü) boşanmış bir kadını anlattı. Michigan’lı anne Eddlene Bloom, bir mağazada kendi hesabına hesap açmaya çalışırken eski kocasının ve avukatının adlarının sorulmasını istedi.
Bol mal varlığına sahip olmasına ve evliyken ev faturalarını yönetmesine rağmen, Bayan Bloom’un kredi notu eski kocasında kaldı ve onu Temsilci Bella Abzug olarak “kredi söz konusu olduğunda gayri şahsi” yaptı. o zaman dile getirdi. 1974 yılına kadar cinsiyete veya medeni duruma dayalı kredi ayrımcılığı federal düzeyde yasaklanmadı.
Kredi… Erin Jang’ın çizimi; Getty
aracılığıyla 1975’te The Times, Teksas’ta evli olmayan ve hamile kaldıktan sonra okuldan atılan bir öğretmen hakkında rapor verdi. öğretmenlik görevinden alındı ve bir kütüphaneci rolüne yeniden atandı. Cinsiyet ayrımcılığı için dava açtı ve bir hakimin, bölge mahkemesinin evlilik dışı ebeveyn olan erkek öğretmenlere, aynı şeyi yapan kadın öğretmenlerden farklı muamele ettiğine dair hiçbir kanıt bulunmadığına, “böyle bir kanıtın normalde mevcut olmayacağını, çünkü erkek öğretmenler evlilik dışı çocuklarına babalıklarını açıklamazlar ve kadın öğretmenler hamileliklerinin bir döneminde zorunlu olarak anneliklerini ortaya çıkarırlar.”
1978’de Kongre, Hamilelikte Ayrımcılık Yasası’nı çıkararak, hamilelik nedeniyle bir çalışanın işten çıkarılmasını veya yeniden atanmasını yasa dışı hale getirdi.
Harvard Üniversitesi ekonomisti Claudia Goldin, “Kariyer ve Aile: Kadınların Yüzyıllık Eşitliğe Doğru Yüzyıllık Yolculuğu” adlı kitabında, 1970’leri özellikle radikal bir değişim dönemi olarak tanımlar ve geçen yüzyılda olanları “ sarsıcı bir tarihsel değişim.” Şöyle yazıyor: “Kadınlar sadece çalışmıyor; Birçoğunun adil bir evlilikte bir aile ile birleştirmeyi başardığı veya amaçladığı anlamlı kariyerleri var. Tüm dünya tarihinde, bu daha önce hiç olmadı.”
Geçenlerde onunla konuştuğumda, kadın işgücü ve kazançlar arasındaki cinsiyet farkı üzerine onlarca yıl araştırma yapmış olan Goldin Hanım, “’Pazarlık gücü’ kulağa çok abartılı geliyor” dedi, ancak bugün annelerin büyükannelerimizin sadece hayal edebileceği ekonomik pazarlık gücü – bu gücün bir kaynağı olarak özellikle kadınların artan eğitim kazanımından bahsetti.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Dört günlük bir çalışma haftası. Nefesimi tutmama yardım ederdi.’
— Andrea Eboh, Dubuque, Iowa
Kasım ayında, Bayan Goldin bana işçilerin daha fazla pazarlık gücüne sahip olduğuna inandığını söyledi. bu sıkı işgücü piyasasında ve yüksek maaşlı ancak genellikle esnek olmayan çalışma saatlerine sahip olan “açgözlü işler” daha az açgözlü hale geliyor ve bu da kalıcı annelik tıbbı açığını iyileştirmeye yardımcı olabilir.
Bu, bazı Amerikalılar için dört günlük bir çalışma haftası gibi görünebilir. Axios’a göre, California yasama meclisi, 500’den fazla çalışanı olan şirketler için çalışma haftasını dört güne indirme tekliflerini değerlendiriyor: pandemi bize alternatif iş düzenlemeleri açısından neyin mümkün olduğunu gösterdiğinden beri daha yüksek sesle ve daha yaygın hale geldi.” Bunun ebeveynler için anlamı, iş hayatlarını ve ev hayatlarını daha az tükenmişlik riskiyle yönetme becerisine sahip olmaktır.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Federal bir ücretli izin programı — hem ebeveyn hem de hastalık iznini içerir.’
— Lee Taylor-Penn, İskenderiye, Va.
Nisan ayında, Maryland ve Delaware 10. ve 11. eyalet oldular. ücretli aile izni yasalarını geçirin. Columbia Bölgesi’nin de kitaplarda ücretli izin yasası vardır. İki Partili Politika Merkezi’ne göre, 11 eyalet meclisi daha ücretli izin faturaları getirdi.
Bu tür yasaları çıkaran eyaletler Demokratik olsa da, Oklahoma, Tennessee ve Batı Virginia gibi kırmızı eyaletlerdeki yasa koyucular yasa tasarısı çıkardılar. Ve federal düzeyde, Başkan Donald Trump 2019’da sivil federal çalışanlar için 12 haftalık ücretli ebeveyn izni sağlayan bir yasayı imzaladığında önemli bir ilerleme kaydedildi.
2020 seçimlerine giden yolda, bazı Cumhuriyetçi yasa koyucular, hareketli eyaletlerdeki banliyö kadınlarının oylarını kazanmak amacıyla aile izninden bahsettiler. Bu, muhafazakarlar da dahil olmak üzere, bunun hükümetin çözebileceği ve çözmesi gereken bir sorun olduğunu daha derinden tanımanın başlangıcı.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Ücretsiz veya düşük maliyetli güvenilir çocuk deva’dır.
— Laurel LeFebvre, New York
Bu arada, bir savunuculuk grubu olan Child Deva Aware of America’ya göre, fiyat Ortabatı, Kuzeydoğu ve Güney’de bir bebek için merkez tabanlı çocuk deva “konut maliyetini aşıyor”. Bu üç bölgede ve Batı’da, çocuk devanın fiyatı dört yıllık bir devlet üniversitesinde öğrenim ücretini aşıyor.
Başkan Biden’ın Amerikan Kurtarma Planı’ndan 39 milyar dolarlık bir enjeksiyon pandemi sırasında çocuk deva sisteminin ayakta kalmasına yardımcı olmasına rağmen, birçok ebeveyn yüksek kaliteli deva bulmak ve tıslamakta zorlanıyor. Daha eksiksiz bir çocuk deva sistemi için çalışan yerel ve ulusal gruplardan oluşan bir ağ olan Her Aile İçin Çocuk Deva Ağı’nın eş yönetici direktörü Andrea Paluso, “Daha önce bir krizdi ve şimdi daha büyük bir kriz” dedi. Amerika.
Kredi… Erin Jang’ın çizimi; Getty
aracılığıyla fotoğraflar Ancak 2020-2022 çocuk deva felaketinde gümüş bir astar varsa, o da onu büyüttüğüdür. ebeveynler arasında farkındalık ve aktivistler arasında enerji. Ulusal Kadın Hukuk Merkezi’nde gelir güvenliği ve çocuk devadan sorumlu başkan yardımcısı Melissa Boteach, pandemiden önce konuştuğu annelerin parasını karşılayamadıkları veya iyi bir çocuk deva bulamadıkları için kendilerini suçlayacaklarını söyledi. Ancak pandemi, “çocuk deva’yı ekonominin bel kemiği olarak kavramsallaştırmaya yönelik yıllarca süren çalışmaları hızlandırdı” dedi.
“Sanırım Covid nedeniyle daha önce kendilerine görünmez olmalarına izin verdikleri krizin boyutunun farkında olan daha fazla seçilmiş yetkili var,” dedi Bayan Paluso.
Bana en çok yardımcı olacak şey …
‘Erken çocukluk eğitimi ve eğitimcileri için daha iyi mali destek.’
— Kerri Hauman, Lexington, Ky.
Erica Gallegos, aynı zamanda Child Deva for Every’nin ortak yöneticilerinden biridir. Family Network, artık daha fazla çocuk deva finansmanı için iki partili desteğin olduğunu ve daha muhafazakar yasa koyucuların bazılarının bile çocuk deva sağlayıcısı yetiştirme ihtiyacını anlamak için konuştuğunu söyledi (çocuk deva işçilerinin yüzde 94’ünden fazlası kadındır). Çocuk devada en önemli sorunlardan biri personelin tutulmasıdır, çünkü tıslama genellikle çok düşüktür ve örneğin Columbia Bölgesi, çocuk deva işçilerine bir kerelik 10.000 – 14.000 ABD Doları tutarında bir ödeme göndermek için bir yasa çıkardı.
Artımlı değişiklik, çocuk devada tüm sorunları çözmeyecektir – şimdiye kadar konuştuğum tüm uzmanlar, yalnızca uzun vadeli bir federal yatırımın bunu yapabileceği konusunda hemfikirdirler – çünkü yüksek kaliteli deva sağlamak ve deneyimli bakıcıları tutmak pahalı. Ve genel olarak ebeveynler için pek çok eşitsizlik devam ederken, Kansas City Federal Rezerv Bankası’ndan yapılan bir ekonomik incelemeye göre, salgın özellikle üniversite diploması olmayan anneler ve Siyah ve İspanyol anneler için zor oldu.
Ama bu konuda Pollyannacı olmamakla birlikte, Bayan Paluso ve Bayan Gallegos gibi kadınlar bana gelecek için umut veriyor ve karşılığında, birlikte çalıştıkları ebeveynlerden ve çocuk deva sağlayıcılarından ilham alıyorlar. yer. Bayan Gallegos, “Sorunun ne olduğunu anlıyorlar ve bu onlar değil” dedi. Daha önce hiç kimse sağlam bir çocuk deva sistemi kurmakla uğraşmadı çünkü bu işi ücretsiz yapmak için sadece annelere güvendik. Şimdi kendileri inşa ediyorlar.
Ve nihayetinde, kötü haberlerle dolu bir ortamda bile bana umut veren şey bu: Bir nesil önce, kanunî cinsiyet ayrımcılığının geri dönüşü yoktan var olmadı. İşler her zaman düz bir çizgide ilerlememiştir. Olaylar, aktivistlerin koalisyonları yıllarca savaştığı için oluyor. Örneğin, Marylin Bender’ın 1973’te kredisi reddedilen kadınlarla ilgili makalesi, Ulusal Kadın Örgütü, Kadın Politikası Araştırmaları Merkezi ve Dallas, Minneapolis ve St. Paul ve Baltimore’daki kadın grupları tarafından yapılan çalışmalardan bahseder.
Roe’daki karar, yıllarca süren kitle hareketinden sonra geldi. Tarihçi Leslie Reagan’ın “Kürtaj Suç Olduğunda” adlı kitabında belirttiği gibi, “Kürtaj ve kadın haklarına ilişkin hukukta ve kamu politikasında yaşanan baş döndürücü dönüşümün kökleri, ceza kanunu uyarınca kürtajın azalan koşullarından kaynaklanıyordu ve nesiller boyu kürtaj talep eden kadınlar üzerine kuruluydu. kürtaj – ve onları almak.”
70’lerin başında, Roe kanun haline gelmeden önce, Chicago’da Jane Collective adlı bir yeraltı ağı kadınların yasa dışı kürtaj yaptırmasına yardımcı oldu. O zamanlar dört küçük çocuğu olan evde oturan bir anne olan Martha Scott, WBEZ’e Jane’e gönüllü olmak için taşındığını çünkü “Bir şey hakkında gerçekten deva yapıyorsanız, harekete geçmeniz gerektiğini düşündüm” dedi. Geçen hafta, anneler ve çocukları da dahil olmak üzere pek çok insanın kendi bedenlerini kontrol etme hakkını talep etmeye devam etmek için sokaklara çıktığını gördük.
Yük, yalnızca en çok etkilenenlere, bozulanları düzeltmek için yüklenmemeli, ama biliyorum ki Amerikalı anneler ortaya çıkıp savaşmaya devam edecek. Ve bu Anneler Günü’nde, bizden önce savaşan, bazen acı verici bir şekilde yavaş olan savunuculuk işini yapan annelerin nesillerine ve bu anda savaşanlara da minnettarım.
Jessica Grose, ebeveynlik üzerine bir Times Opinion bülteninin yazarıdır.