Dahi kafalar
New member
NASHVILLE – Tanrı biliyor ya, geçen hafta Nathan Bedford Forrest’in büstüne saygılarımı sunmak için Tennessee Eyalet Müzesi’ni ziyaret etmedim, ama oradayken bir bakayım dedim. Ku Klux Klan’ın Konfederasyon generali, köle tüccarı ve büyük büyücüsü için oldukça uzun bir yıl oldu.
Haziran ayında, Forrest’in kalıntıları Memphis’teki mezarlarından çıkarıldı ve eyalet genelinde Columbia, Tenn’deki yeni Ulusal Konfederasyon Müzesi’ne nakledildi.Transfer, aktivistlerin yıllarca süren büyük ölçüde Kara Memphis’ten kurtulma çabalarının sonucuydu. King Jr., elbette, suikaste uğradı – orada Forrest’in mirasının herhangi bir kalıntısı yok.
Shelby County yetkilisi Van D. Turner Associated Press’e “Sanki bir yük kaldırılmış gibi” dedi. “Bize sadece nefes veriyor. ”
Ertesi ay, Forrest’in dev büstü 1978’de kurulduğundan beri tartışmalara yol açtığı Tennessee Eyaleti Meclis Binası’ndan kaldırıldı. İç Savaş ve Yeniden Yapılanma’daki rolü. Forrest’in köle tüccarı ve Ku Klux Klan lideri olarak diğer tahribatlar arasındaki rolü, kalıcı sergide açıkça anlatılıyor ve bu tarihsel bağlam, Capitol’de işgal edilen büstün onur yerinden çok farklı. Tennessee Eyalet Müzesi’nin ziyaretçileri, Nathan Bedford Forrest’in gerçekte kim olduğunu ve tam olarak hangi kötülüğü korumak için savaştığını öğrenir.
Bu da bizi Aralık ayına getiriyor ve sonunda tüm ülkedeki Nathan Bedford Forrest’in en iğrenç anıtı tarafından karşılanan şanlı yenilgi. Bunun için sözümü almak zorunda değilsin. Mother Jones’a göre, “Gördüğümüz En Kötü Konfederasyon Heykeli”. New York dergisi onu “Amerika’nın En Çirkin Konfederasyon Heykeli” olarak adlandırdı. Washington Post, heykelin gözlerinin “bir baltalı katil havası” olduğunu kaydetti. ”
Yanlış biçimlendirilmiş bir yetiştirme atın üzerinde oturan hatalı biçimlendirilmiş Konfederasyon figürü, 1998’de özel araziye dikildi ve Konfederasyon savaş bayraklarıyla çevriliydi. I-65’te Nashville’e giren herkesin görebileceği bu göz kamaştırıcı, vandalizmin sık sık hedefiydi. 2017’de birisi üzerine pembe boya sıçradığında, sahibi Bill Dorris, yeni boya katının heykele daha da fazla ilgi göstereceğini çünkü tamir etmemeyi tercih ettiğini söyledi.
Bay Dorris, 2020’nin sonlarında öldü. Köpeğine 5 milyon dolar bıraktı. Ayrıca Konfederasyon Gazilerinin Oğulları’na küçük bir bina ve bayrak sergisi bıraktı. Forrest heykeli de dahil olmak üzere diğer her şey, tarihi bir koruma grubu olan Nashville Trust Savaşı’na gidiyor. Geçen ay, heykel beklenmedik bir şekilde kaldırıldı. Vakıftan yapılan açıklamaya göre, Nashville’de “çirkin ve felaket” bir durumdu ve görevlerinden uzaklaştırıldı.
Düşüşündeki neşe anında ve yaygındı. Nashville’den bir Demokrat olan Eyalet Senatörü Heidi Campbell, The Tennessean’e “Bu ulusal bir utanç oldu” dedi. “Çok heyecanlıyım. Bu harika bir haber. İnsanlar için çok acı verici, iğrenç bir şekilde çirkin olduğundan bahsetmiyorum bile. ”
İğrenç geçmişimizin kamusal temsillerini düzeltmeye başlamanın tek yolu saldırgan anıtları kaldırmak değil. Bazı topluluklar, Konfederasyon anıtlarının savunucularına, özellikle sivil haklar döneminde, Birliği korumak veya daha adil hale getirmek için savaşanlara rakip anıtlar dikerek yanıt verdiler. Nashville’de Metro Konseyi, geçtiğimiz ay, tarihi Nashville Adliye Sarayı’nın önündeki plazaya sivil haklar aktivisti Diane Nash’in adını vermek için oy verdi. Bir ay önce okul yönetim kurulu, Nashville’deki şiddetsiz direnişin önemli bir organizatörü olan Rev. James Lawson’ın adını taşıyan yeni bir liseye oy verdi.
Ekim ayında, komşu şehir Franklin, Birlik adına savaşan yaklaşık 180.000 kişilik Amerika Birleşik Devletleri Renkli Birlikleri için gerçek boyutlu bir anıt olan “Hürriyet Yürüyüşü”nü kurdu. Bu askerlerden birinin, köleleştirilmiş pek çok kişinin de dahil olduğu bir grubun heykeli, uzun süredir öfkeli tartışmalara yol açan yükselen bir kaidenin üzerine yerleştirilmiş isimsiz bir Konfederasyon askerinin anıtı olarak aynı kamusal alana dikildi.
Kredi. . . Sarahbeth Maney/The New York Times Fotoğrafları
Yeni heykel, bir zamanlar köle pazarının bulunduğu yerde duruyor. Rev. Kevin Riggs The Times’a şunları söyledi: “Bütün bu romantikleştirilmiş, ‘Rüzgar Gibi Geçti’ kölelik hikayelerini duyabilirsiniz, ancak gerçek şu ki: Bulunduğunuz yerde erkekler, kadınlar, oğlanlar ve kızlar sığır gibi satın alındı,” dedi. anıtın açılışında. “Bu oldu. ”
2013 yılında kabul edilen Tennessee Miras Koruma Yasası, burada bir Konfederasyon anıtını yıkmayı neredeyse imkansız kılıyor. Franklin’deki köleleştirilmiş insanların deneyimlerini kronikleştiren diğer beş tarihsel işaretçiyi içeren Franklin’in “Fuller Öykü Projesi”, bunu telafi etmeye çalışıyor. Aynı amaçlara sahip yeni anıtlar Boston’da ya çalışıyor ya da duruyor; Natchez, Bayan. ; ve Wilmington, N.C., diğerleri arasında.
Ancak Birliği korumak için savaşan Siyah askerlerin anıtları, ne kadar gerekli olursa olsun, köleliği korumak için savaşan beyaz askerlerin anıtlarını kaldırma ihtiyacını ortadan kaldırmaz. Ve eski kölelerin torunlarını onurlandırmak, bugünlerde halkın gözü önünde hâlâ iltihaplanan ve sıklıkla patlayan ırkçı nefreti ortadan kaldırmıyor.
Elbette, bir anıtı kaldırma eylemi – bir anıt dikme eylemi gibi – büyük ölçüde semboliktir. Ancak bu tür semboller, neye değer verdiğimizi ve neyi reddettiğimizi güçlü hatırlatıcılardır. Sembollerin bize kim olduğumuzu söylediğini söylemek çok fazla değil.
Bu nedenle, Franklin, Tenn’de büyüyen çocukların artık Siyah tarihini kabul eden ve Siyah fedakarlığını onurlandıran bir kasaba meydanını ziyaret edebilmeleri önemlidir. Nathan Bedford Forrest’in kalıntılarının artık köleleştirilmiş emekle çalışan geniş tarlaları korumak için savaştığı Memphis’te gömülmemesi önemli. Memphis Kent Konseyi üyesi Michalyn Easter-Thomas, The Times’a “Onun orada olması, mezarlarımızda, atalarımızın mezarlarında dans ettirmek gibiydi” dedi.
Geçen hafta Tennessee Eyalet Müzesi’nin kapısından çıkarken, çok ilerideki Eyalet Başkenti’ni net bir şekilde gördüm. Tennessee Genel Kurulu’nun Cumhuriyetçi çoğunluğunun Tennessee’nin iki Demokratik bölgesini – Memphis’in bulunduğu Shelby İlçesi ve Nashville’in bulunduğu Davidson İlçesi – kasıtlı bir şekilde bölmeye hazırlandığı yeni yasama oturumunun ilk günüydü. Siyah ve kahverengi seçmenlerin oy verme gücünü sulandırır. Eski Konfederasyon eyaletlerinde, bunun gibi gülünç bir şekilde gerrymanded bir harita, ırkçılığın geçmişin kalıntısı olmaya yakın bile olmadığının yeterli kanıtıdır.
Martin Luther King’in Doğum Günü’nde ve her gün, Konfederasyon heykellerini kaidelerinden devirmemiz gerekiyor ve bundan çok daha fazlasını yapmamız gerekiyor. Adaletin işi bitmiş olmaktan uzaktır. Ancak ileriye gitmek için geriye bakmanın doğru bir yolunu bulmalıyız.
Katkıda bulunan bir Opinion yazarı olan Margaret Renkl, “Graceland, at Last: Notes on Hope and Heartache From the American South” ve “Late Migrations: A Natural History of Love and Loss” kitaplarının yazarıdır. ”
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Haziran ayında, Forrest’in kalıntıları Memphis’teki mezarlarından çıkarıldı ve eyalet genelinde Columbia, Tenn’deki yeni Ulusal Konfederasyon Müzesi’ne nakledildi.Transfer, aktivistlerin yıllarca süren büyük ölçüde Kara Memphis’ten kurtulma çabalarının sonucuydu. King Jr., elbette, suikaste uğradı – orada Forrest’in mirasının herhangi bir kalıntısı yok.
Shelby County yetkilisi Van D. Turner Associated Press’e “Sanki bir yük kaldırılmış gibi” dedi. “Bize sadece nefes veriyor. ”
Ertesi ay, Forrest’in dev büstü 1978’de kurulduğundan beri tartışmalara yol açtığı Tennessee Eyaleti Meclis Binası’ndan kaldırıldı. İç Savaş ve Yeniden Yapılanma’daki rolü. Forrest’in köle tüccarı ve Ku Klux Klan lideri olarak diğer tahribatlar arasındaki rolü, kalıcı sergide açıkça anlatılıyor ve bu tarihsel bağlam, Capitol’de işgal edilen büstün onur yerinden çok farklı. Tennessee Eyalet Müzesi’nin ziyaretçileri, Nathan Bedford Forrest’in gerçekte kim olduğunu ve tam olarak hangi kötülüğü korumak için savaştığını öğrenir.
Bu da bizi Aralık ayına getiriyor ve sonunda tüm ülkedeki Nathan Bedford Forrest’in en iğrenç anıtı tarafından karşılanan şanlı yenilgi. Bunun için sözümü almak zorunda değilsin. Mother Jones’a göre, “Gördüğümüz En Kötü Konfederasyon Heykeli”. New York dergisi onu “Amerika’nın En Çirkin Konfederasyon Heykeli” olarak adlandırdı. Washington Post, heykelin gözlerinin “bir baltalı katil havası” olduğunu kaydetti. ”
Yanlış biçimlendirilmiş bir yetiştirme atın üzerinde oturan hatalı biçimlendirilmiş Konfederasyon figürü, 1998’de özel araziye dikildi ve Konfederasyon savaş bayraklarıyla çevriliydi. I-65’te Nashville’e giren herkesin görebileceği bu göz kamaştırıcı, vandalizmin sık sık hedefiydi. 2017’de birisi üzerine pembe boya sıçradığında, sahibi Bill Dorris, yeni boya katının heykele daha da fazla ilgi göstereceğini çünkü tamir etmemeyi tercih ettiğini söyledi.
Bay Dorris, 2020’nin sonlarında öldü. Köpeğine 5 milyon dolar bıraktı. Ayrıca Konfederasyon Gazilerinin Oğulları’na küçük bir bina ve bayrak sergisi bıraktı. Forrest heykeli de dahil olmak üzere diğer her şey, tarihi bir koruma grubu olan Nashville Trust Savaşı’na gidiyor. Geçen ay, heykel beklenmedik bir şekilde kaldırıldı. Vakıftan yapılan açıklamaya göre, Nashville’de “çirkin ve felaket” bir durumdu ve görevlerinden uzaklaştırıldı.
Düşüşündeki neşe anında ve yaygındı. Nashville’den bir Demokrat olan Eyalet Senatörü Heidi Campbell, The Tennessean’e “Bu ulusal bir utanç oldu” dedi. “Çok heyecanlıyım. Bu harika bir haber. İnsanlar için çok acı verici, iğrenç bir şekilde çirkin olduğundan bahsetmiyorum bile. ”
İğrenç geçmişimizin kamusal temsillerini düzeltmeye başlamanın tek yolu saldırgan anıtları kaldırmak değil. Bazı topluluklar, Konfederasyon anıtlarının savunucularına, özellikle sivil haklar döneminde, Birliği korumak veya daha adil hale getirmek için savaşanlara rakip anıtlar dikerek yanıt verdiler. Nashville’de Metro Konseyi, geçtiğimiz ay, tarihi Nashville Adliye Sarayı’nın önündeki plazaya sivil haklar aktivisti Diane Nash’in adını vermek için oy verdi. Bir ay önce okul yönetim kurulu, Nashville’deki şiddetsiz direnişin önemli bir organizatörü olan Rev. James Lawson’ın adını taşıyan yeni bir liseye oy verdi.
Ekim ayında, komşu şehir Franklin, Birlik adına savaşan yaklaşık 180.000 kişilik Amerika Birleşik Devletleri Renkli Birlikleri için gerçek boyutlu bir anıt olan “Hürriyet Yürüyüşü”nü kurdu. Bu askerlerden birinin, köleleştirilmiş pek çok kişinin de dahil olduğu bir grubun heykeli, uzun süredir öfkeli tartışmalara yol açan yükselen bir kaidenin üzerine yerleştirilmiş isimsiz bir Konfederasyon askerinin anıtı olarak aynı kamusal alana dikildi.
Kredi. . . Sarahbeth Maney/The New York Times Fotoğrafları
Yeni heykel, bir zamanlar köle pazarının bulunduğu yerde duruyor. Rev. Kevin Riggs The Times’a şunları söyledi: “Bütün bu romantikleştirilmiş, ‘Rüzgar Gibi Geçti’ kölelik hikayelerini duyabilirsiniz, ancak gerçek şu ki: Bulunduğunuz yerde erkekler, kadınlar, oğlanlar ve kızlar sığır gibi satın alındı,” dedi. anıtın açılışında. “Bu oldu. ”
2013 yılında kabul edilen Tennessee Miras Koruma Yasası, burada bir Konfederasyon anıtını yıkmayı neredeyse imkansız kılıyor. Franklin’deki köleleştirilmiş insanların deneyimlerini kronikleştiren diğer beş tarihsel işaretçiyi içeren Franklin’in “Fuller Öykü Projesi”, bunu telafi etmeye çalışıyor. Aynı amaçlara sahip yeni anıtlar Boston’da ya çalışıyor ya da duruyor; Natchez, Bayan. ; ve Wilmington, N.C., diğerleri arasında.
Ancak Birliği korumak için savaşan Siyah askerlerin anıtları, ne kadar gerekli olursa olsun, köleliği korumak için savaşan beyaz askerlerin anıtlarını kaldırma ihtiyacını ortadan kaldırmaz. Ve eski kölelerin torunlarını onurlandırmak, bugünlerde halkın gözü önünde hâlâ iltihaplanan ve sıklıkla patlayan ırkçı nefreti ortadan kaldırmıyor.
Elbette, bir anıtı kaldırma eylemi – bir anıt dikme eylemi gibi – büyük ölçüde semboliktir. Ancak bu tür semboller, neye değer verdiğimizi ve neyi reddettiğimizi güçlü hatırlatıcılardır. Sembollerin bize kim olduğumuzu söylediğini söylemek çok fazla değil.
Bu nedenle, Franklin, Tenn’de büyüyen çocukların artık Siyah tarihini kabul eden ve Siyah fedakarlığını onurlandıran bir kasaba meydanını ziyaret edebilmeleri önemlidir. Nathan Bedford Forrest’in kalıntılarının artık köleleştirilmiş emekle çalışan geniş tarlaları korumak için savaştığı Memphis’te gömülmemesi önemli. Memphis Kent Konseyi üyesi Michalyn Easter-Thomas, The Times’a “Onun orada olması, mezarlarımızda, atalarımızın mezarlarında dans ettirmek gibiydi” dedi.
Geçen hafta Tennessee Eyalet Müzesi’nin kapısından çıkarken, çok ilerideki Eyalet Başkenti’ni net bir şekilde gördüm. Tennessee Genel Kurulu’nun Cumhuriyetçi çoğunluğunun Tennessee’nin iki Demokratik bölgesini – Memphis’in bulunduğu Shelby İlçesi ve Nashville’in bulunduğu Davidson İlçesi – kasıtlı bir şekilde bölmeye hazırlandığı yeni yasama oturumunun ilk günüydü. Siyah ve kahverengi seçmenlerin oy verme gücünü sulandırır. Eski Konfederasyon eyaletlerinde, bunun gibi gülünç bir şekilde gerrymanded bir harita, ırkçılığın geçmişin kalıntısı olmaya yakın bile olmadığının yeterli kanıtıdır.
Martin Luther King’in Doğum Günü’nde ve her gün, Konfederasyon heykellerini kaidelerinden devirmemiz gerekiyor ve bundan çok daha fazlasını yapmamız gerekiyor. Adaletin işi bitmiş olmaktan uzaktır. Ancak ileriye gitmek için geriye bakmanın doğru bir yolunu bulmalıyız.
Katkıda bulunan bir Opinion yazarı olan Margaret Renkl, “Graceland, at Last: Notes on Hope and Heartache From the American South” ve “Late Migrations: A Natural History of Love and Loss” kitaplarının yazarıdır. ”
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: harfler@nytimes. com .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .